NDI-ის უახლესი კვლევა 16 იანვარს თითქმის ყველა მაუწყებლის დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ერთ-ერთ წამყვან თემად გაშუქდა. მაუწყებლებმა სხვადასხვა აქცენტით გააშუქეს კვლევის შედეგები. “მედიაჩეკერი” საზოგადოებრივი მაუწყებლის “პირველ არხს”, ტელეკომპანია “იმედს”, “მთავარ არხს”, “TV პირველს”, “ფორმულას” და “რუსთავი2-ს” დააკვირდა.

რადიკალურად განსხვავებული ინფორმაცია მიიღო “იმედისა” და “მთავარი არხის” მაყურებელმა. ტელეკომპანია “იმედმა” ორგანიზაციის სანდოობა ეჭვქვეშ დააყენა, “მთავარმა არხმა” კი მაყურებელს კვლევა წარუდგინა, როგორც მმართველი პარტიის “პოლიტიკურად გაკოტრების” მტკიცებულება.

ტელეკომპანია “იმედმა” 20:00 საათიან საინფორმაციო გამოშვებაში NDI-ის კვლევის შედეგების განხილვა ტელეკომპანიისთვის პოზიტიური ამბით დაიწყო. წამყვანმა მაყურებელს ამცნო, რომ “იმედი” მედიაბაზრის ლიდერია” და არხს მოსახლეობის 30% ენდობა. შემდეგ კი კვლევის შედეგების პოლიტიკური ნაწილის მიმოხილვაზე გადავიდა და კვლევის სანდოობა ეჭვქვეშ დააყენა.

ჟურნალისტმა კვლევის შედეგებზე საუბარი შემდეგი ტექსტით დაიწყო:

“ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტის - NDI-ის მიერ დღეს გამოქვეყნებული მორიგი კვლევა ტრადიციულად ისევ სადავო და საეჭვო გახდა. პოლიტიკოსები, სოციოლოგები და ანალიტიკოსები გამოქვეყნებულ შედეგს რეალობას აცდენილს უწოდებენ და იმ მაღალ ცდომილებებზე უსვამენ ხაზს, რაც კვლევის შედეგებსა და არჩევნების საბოლოო მონაცემებს შორის ყოველთვის ფიქსირდება. ეს ცდომილება ყველა არჩევნებზე თვალსაჩინოა, თუმცა, განსაკუთრებით, 2012 წელს გამოჩნდა, როდესაც ორგანიზაცია ამტკიცებდა, რომ ნაციონალური მოძრაობა მოსახლეობის სრული მხარდაჭერით სარგებლობდა. საბოლოოდ კი, არჩევნებში დამარცხდა და მაშინდელ მმართველ პარტიას ოპოზიციაში გადანაცვლება მოუწია. ასეთი წარსულის გათვალისწინებით, ვნახოთ, როგორია დღეს გამოქვეყნებული შედეგების შეფასებები.”

აღნიშნული შესავლის შემდეგ კი, ეთერში გავიდა სიუჟეტი, რომელშიც ჟურნალისტმა მაყურებელს განსხავებული აზრი არ შესთავაზა. სიუჟეტში ჟურნალისტის მიერ შერჩეული თითოეული რესპონდენტი ამტკიცებდა, რომ NDI-ის კვლევა არასანდოა და ნაციონალურ მოძრაობასთან აკავშირებდა ორგანიზაცია CRRC-ის, რომელმაც კვლევის საველე სამუშაოები ჩაატარა.

ჟურნალისტი თავადაც ეჭვქვეშ აყენებს ორგანიზაციის სანდოობას და ამბობს, რომ “ექსპერტები ანეგდოტურ მონაცემებს უწოდებენ იმ კვლევის შედეგებს, რომელიც NDI-იმ ორგანიზაცია CRRC-ის დაუკვეთა. ეს ის ადგილობრივი კვლევითი კომპანიაა, რომლის მიმართაც კითხვები ხშირად ჩნდება. მათ შორის, წინა ხელისუფლებასთან კავშირებზე. ბოლო კვლევით, ერთმანეთის გვერდით თავს იწონებენ შალვა ნათელაშვილი, ალეკო ელისაშვილი და მიხეილ სააკაშვილიც კი - ქვეყნიდან გაქცეული მთავარსარდალი”.

ჟურნალისტს, თავისი სიტყვების საპირწონედ, სოციოლოგის სტატუსით ჩაწერილი ჰყავს “იმედის” გადაცემა “არენას” წამყვანი ვაკა გორგილაძე და ხელისუფლებისადმი ლოიალურად განწყობილი ექსპერტი ზაალ ანჯაფარიძე. ორივე რესპონდენტი ამტკიცებს, რომ NDI-ის კვლევას რეალობასთან არანაირი კავშირი არ აქვს.

ვაკა გორგილაძისა და ზაალ ანჯაფარიძის გარდა, სიუჟეტში მაყურებელმა მოისმინა “ქართული ოცნების” ორი წარმომადგენლის - კახა კალაძის და მამუკა მდინარაძის შეფასებები. სიუჟეტის ბოლოს კი NDI საქართველოს დირექტორის ლორა თორნტონის კომენტარი, რომელიც კვევაზე დეტალურად არ საუბრობს და აცხადებს რომ ორგანიზაცია CRRC-ის სრულ ნდობასა და მხარდაჭერას უცხადებს.

საბოლოო ჯამში, “იმედის” მაყურებელმა ვერ მოისმინა ვერც ოპოზიციის და ვერც დამოუკიდებელი ექსპერტების შეფასებები კვლევის სანდოობასთან დაკავშირებით. შესაბამისად, სიუჟეტი ტოვებდა შთაბეჭდილებას, რომ არ მოიძებნება ადამიანი, ვინც NDI-ის კვლევას ნდობას უცხადებს.

“მთავარმა არხმა” 21:00 საათიან საინფორმაციო გამოშვებაში NDI-ის კვლევა პირველ ამბად გააშუქა და შედეგების მიმოხილვას 15 წუთზე მეტი დაუთმო. გადაცემის წამყვანებმა კვლევის შედეგები მაყურებელს “ქართული ოცნების” ხელისუფლების დასასრულის უტყუარ მტკიცებულებად წარუდგინეს.

კვლევის “კატასტროფული” შედეგების გაცნობა წამყვანებმა შემდეგი შესავლით დაიწყეს: “სახელისუფლებო გუნდის პოლიტიკური ნდობის კრედიტი ამოწურულია. ხალხს ოცნების აღარ სჯერა, ამერიკის ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტის კვლევის შედეგები პირდაპირ მიუთითებს, რომ მმართველი პარტია პოლიტიკურად გაკოტრებულია. მოსახლეობა ივანიშვილის პარტიაში აღარავის და არაფერს ენდობა. კვლევა აჩვენებს, რომ ისტორიულ მინიმუმზეა ინსტიტუტების მიმართ ნდობა. რაც შეეხება პრეზიდენტს, სალომე ზურაბიშვილი ანტირეკორდების პიკშია.

ეკლესია, სასამართლო და პარლამენტი, ქართული ოცნება და პირადად ბიძინა ივანიშვილი რეიტინგის ვარდნის რეკორდსმენები არიან. მმართველმა პოლიტიკურმა ელიტამ ხელისუფლებაში ყოფნის განმავლობაში მოახერხა იმდენი, რომ საზოგადოებაში საბოლოოდ გააუფასურა ყველაზე სანდო ინსტიტუტებისადმი დამოკიდებულება და უფრო მეტიც, ხალხი ამბობს, რომ დემოკრატია ქვეყანაში საერთოდ აღარ არის. კვლევის შედეგები ასევე ადასტურებს, რომ მომავალ არჩევნებზე მოსახლეობა ოლიგარქს მხარს აღარ დაუჭერს, ოპოზიციის წარმატების შანსი კი განსაკუთრებულად მაღალია, თუმცა გარკვეული პირობით.” აღნიშნული შესავლის შემდეგ, წამყვანების ნარატივი ჟურნალისტებმა გააგრძელეს და კვლევა ორ ნაწილად მიმოიხილეს. პირველ ნაწილში ჟურნალისტმა საზოგადოებრივ განწყობაზე ისაუბრა და მაყურებელს კვლევის შედეგებიდან “ქართული ოცნების” რეიტინგების ანტირეკორდები წარუდგინა. ჟურნალისტი თავის მონოლოგში ამტკიცებს, რომ “ასეთი ცუდი შედეგები ისტორიას არ ახსოვს”, “უმძიმესია პარლამენტის მდგომარეობა”, “არ დარჩენილა არც ერთი სამინისტრო, რომელსაც ნეგატივის ზრდა არ აქვს” და “მოსახლეობა ივანიშვილის პარტიაში არავის და არაფერს არ ენდობა”. მეორე ნაწილში კი ჟურნალისტმა მაყურებელს პოლიტიკოსების შეფასებები შესთავაზა.

NDI-ის კვლევის შედეგების გაშუქებისას, “მთავარი არხის” მაყურებელმა მოისმინა ოპოზიციის ლიდერების კრიტიკული კომენტარები, ხელისუფლების წარმომადგენლების შეფასებები. ასევე, ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის კომენტარი. სამოქალაქო და არასამთავრობო სექტორის წარმომადგენლების შეფასებები.

“მთავარი არხის” მსგავსად, ტელეკომპანია "ფორმულამ"დღის მთავარი გამოშვება 20:00 საათზე NDI-ის კვლევის შედეგების გაშუქებით დაიწყო. სიუჟეტში მთავარი აქცენტი მმართველი პარტიის რეიტინგის დაცემაზე კეთდებოდა. წამყვანიც და ჟურნალისტიც ყურადღებას ამახვილებდნენ კვლევის იმ ნაწილზე, სადაც საპარლამენტო არჩევნებთან დაკავშირებული მონაცემები იყო წარმოდგენილი. “ფორმულას” მაყურებელმა მოისმინა როგორც ოპოზიციის, ასევე ხელისუფლების წარმომადგენლების შეფასებები.

"რუსთავი 2-მა" 21:00 საათიან საინფორმაციო გამოშვებაში NDI-ის კვლევის შედეგები ორ ნაწილად მიმოიხილა. პირველ ნაწილში ჟურნალისტმა ყურადღება გაამახვილა პოლიტიკური პარტიებისა და მათი ლიდერების რეიტინგებზე. მეორე ნაწილში კი სიუჟეტი კვლევაში სახელმწიფო ინსტიტუტებისადმი ნდობის ნაწილს მიეძღვნა. თემის გაშუქებისას მაყურებელმა მოისმინა როგორც ოპოზიციის, ისე მმართველი პარტიის შეფასებები.

NDI-ის კვლევის შედეგების გაშუქებისას ტელეკომპანია “პირველის” აქცენტი მმართველი პარტიის ნდობის მაჩვენებელის კლებაზე, დემოკრატიის ხარისხსა და პოლიტიკურ რეიტინგებზე იყო გაკეთებული. 22:00 საათიან საინფორმაციო გამოშვებაში გასულ სიუჟეტში მაყურებელმა, კვლევასთან დაკავშირებით, მოისმინა ხელისუფლებისა და ოპოზიციის წარმომადგენლების, ასევე, პოლიტოლოგების შეფასებები.

სხვა მაუწყებლებისგან განსხვავებით, საზოგადოებრივი მაუწყებლის “პირველი არხისთვის” NDI-ის კვლევა დღის წამყვანი თემა არ ყოფილა. მაუწყებელმა ამბავი 21:00 საათიანი საინფორმაციო გამოშვების 32-ე წუთზე კადრსინქრონად გააშუქა. წამყვანმა ჯერ კვლევის შედეგები მიმოიხილა, შემდეგ კი მაყურებელს ოპოზიციისა და მთავრობის შეფასებები შესთავაზა.

11 იანვარს, საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა და ტელეკომპანია “იმედმა”, CNN-ის დაფინანსებული მასალების კატეგორიაში საქართველოში ახალი წლის აღნიშვნის შესახებ განთავსებული მასალა, მაყურებელს როგორც CNN-ის მიერ მომზადებულ სტატია ისე წარუდგინა. მაუწყებლებს არაფერი უთქვამთ იმაზე, რომ ეს ტექსტი სარეკლამო ხასიათის იყო და მასალის შინაარსი საქართველოს ტურიზმის ეროვნულ ადმინისტრაციას ეკუთვნოდა.

დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში მაყურებელს მასალა საზოგადოებრივი მაუწყებლის წამყვანმა CNN-ის სტატიად გააცნო .




წამყვანმა სტატიიდან რამდენიმე ფრაზა გაიმეორა, მათ შორის: “თბილისი შობა-ახალი წლის ჯადოსნური დღესასწაულის გასახანგრძლივებლად საუკეთესო ადგილია” და “თუ თქვენ მზად არ ხართ დაემშვიდობოთ ჯადოსნურ განათებებს და ქუჩაში გაჟღერებულ საშობაო სიმღერებს, თბილისი თქვენი საუკეთესო გასაქცევი იქნება”, წაიკითხა ამონარიდები ქართული საახალწლო ტრადიციების შესახებ და თქვა, რომ ეს ყველაფერი CNN-ის სტატიაშია აღნიშნული. შემდეგ კი შემოგვთავაზა თბილისის მერის, კახა კალაძის კომენტარი, რომელმაც განაცხადა: “ძალიან ბევრი უცხოური პრესა იყო დაინტერესებული და CNN-მაც საკმაოდ ვრცელი მასალა მიაწოდა საზოგადოებას თბილისთან და საქართველოსთან დაკავშირებით და მისასალმებელი და მნიშვნელოვანია, როდესაც ასეთი მაღალი დონის პრესა აკეთებს სტატის ჩვენს ქალაქზე და საახალწლო განათებებზე”.

იგივე შინაარსის იყო ტელეკომპანია “იმედის” წამყვანისა და ჟურნალისტის ტექსტებიც. თემაზე მომზადებული მასალა სათაურით - “CNN-ის სტატია თბილისური შობა ახალ წელზე” მაყურებელს წამყვანმა შემდეგნაირად წარუდგინა: “CNN-ის გზავნილი ტურისტებს, მათ ვისაც დღესასწაულის გახანგრძლივება სურთ, აუცილებლად უნდა ესტუმრონ საქართველოს, ნათქვამია CNN-ის პუბლიკაციაში, რომელიც ქართულ საახალწლო ტრადიციებს ეხება. სტატიის ავტორი ყურადღებას ამახვილებს რესპუბლიკისა და ორბელიანის მოედნების მორთულობაზე, ნაძვის ხესა და საახალწლო კონცერტებზე, რომელიც თბილისში 25 დეკემბრიდან იმართება”.



საზოგადოებრივი მაუწყებლისგან განსხვავებით, “იმედი” უფრო შორს წავიდა და თემაზე მხოლოდ კადრ/სინქრონით არ დაკმაყოფილდა. მასალაზე, როგორც CNN-ის სტატიაზე ისაუბრა თემაზე მომზადებული სიუჟეტის ავტორმაც. მან თქვა, რომ პუბლიკაციის ავტორი ყურადღებას რესპუბლიკისა და ორბელიანის მოედნებზე მიმდინარე ღონისძიებებზე ამახვილებს. ამავე მასალაში წარმოდგენილი იყო თბილისის მერის კომენტარიც, რომელიც კვლავ ამბობდა, რომ “ასეთი მაღალი დონის” პრესის მიერ “ჩვენს ქალაქზე” ყურადღების გამახვილება “მისასალმებელია”.

ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ CNN-მა საქართველოში შობა-ახალი წლის დღესასწაულის შესახებ სტატია მოამზადა, იმავე დღეს განთავსდა ხსენებული მაწუყებლების ვებგვერდებზე - imedinews.ge-სა და 1tv.ge/news-ზე. იდენტური მასალები განთავსდა პორტალებზე - info9.ge და spnews.io.

ეს კი მაშინ, როდესაც იმის გარკვევა, რომ CNN-ზე გამოქვეყნებული მასალა დაფინანსებულია, თავად მასალის ბმულიდანაც ნათლად იკითხება (http://sponsorcontent.cnn.com). აგრეთვე, მასალის თავშივე ნათლად იკითხება, რომ ის საქართველოს ტურიზმის ეროვნულ ადმინისტრაციას ეკუთვნის. მასალზე სხვა ავტორის ვინაობა მითითებული არ არის.

ცხადია, გაშუქება, რომ კონკრეტულ საიტზე კონკრეტული შინაარსის მასალა განთავსდა, თავისთავად პრობლემა არ არის, თუმცა პრობლემაა, როდესაც მედია აუდიტორიას არ აწვდის ინფორმაციას რომ ეს დაფინანასებული მასალაა. ამგვარი ქცევა მანიპულაციის შთაბეჭდილებას ტოვებს და მომხარებელი შეცდომაში შეჰყავს.

საქართველო, როგორც ეკონომიკური ზრდის მიხედვით ევროპაში პირველ ადგილზე მყოფი და ზრდის საუკეთესო საპროგნოზო მაჩვენებლის მქონე ქვეყანა ევროპასა და რეგიონში, სწორედ ეს კონტექსტი შემოგვთავაზა ტელეკომპანია “იმედმა” 9 იანვარს მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ქვეყნის ეკონომიკური მდგომარეობის შეფასებისას, ისე, რომ ამ მხრივ არსებულ გამოწვევებზე მასალაში ყურადღება არ გამახვილებულა.

თემის წარდგენისას, წამყვანმა, აღნიშნა, რომ “საქართველო ეკონომიკური ზრდის მიხედვით, ევროპაში პირველ ადგილზეა, საერთაშორისო სავალუტო ფონდის შეფასებით კი, მომავალი ხუთი წლის განმავლობაში ქვეყნის რეალური ეკონომიკა ევროპაში ყველაზე მეტად გაიზრდება”. მანვე ეკონომიკის სამინისტროს მიერ გავრცელებული განცხადების შინაარსიც გაგვაცნო, სადაც უწყება განმარტავს, რომ სტატისტიკის ეროვნულმა სამსახურმა ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტის (მშპ) ახალი მეთოდოლოგიით დათვლილი მონაცემები გამოაქვეყნა, რაც საერთაშორისო ორგანიზაციების სტატისტიკურ წყაროებში ჯერ არ ასახულა და რომ საქართველო მშპ-ის ზრდის მიხედვით ლიდერის პოზიციას კვლავაც ინარჩუნებს.

წამყვანის ტექსტიდან ასევე შევიტყვეთ, რომ სწორედ ახალი მეთოდოლოგიით დათვლამ აჩვენა, რომ ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტის დონე 8.6%-ით გაიზარდა. “ეკონომიკის სამინისტროს ინფორმაციით, საგარეო გამოწვევების, ზოგადი გეოპოლიტიკური დაძაბულობის და გლობალურად შემცირებული ნაკადების ფონზე, საქართველო ერთ-ერთი ლიდერია ეკონომიკური ზრდის თვალსაზრისით”, - დასძინა მანვე.

წამყვანების ტექსტების მსგავსად, თემაზე მომზადებული სიუჟეტიც იმგვარად იყო აგებული, რომ მთავარი აქცენტები მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდის მიხედვით, საქართველოს წამყვან პოზიციებზე კეთდებოდა. იმავეს ამბობდნენ, სიუჟეტში წარმოდგენილი რესპონდენტებიც, რომლებიც ხელისუფლების ოპონენტების მხრიდან მიზანმიმართულ სიცრუესა და რიცხვებით მანიპულირებაზე მიუთითებდნენ.

“ხელისუფლების ოპონენტებმა აჟიოტაჟი ჯერ არარსებული მონაცემების მიხედვით მას შემდეგ ატეხეს, რაც სომხეთის პრეზიდენტმა საკუთარი ქვეყნის ეკონომიკურ ზრდაზე ისაუბრა. ფაშინიანმა სწორედ ის მეთოდოლოგია გამოიყენა, რომელიც საქართველოში ახლა დაინერგა და შესაბამისად 2019 წლის მონაცემები საერთაშორისო სავალუტო ფონდის მიმოხილვაში ჯერ ვერ მოხვდა”, - თქვა ჟურნალისტმა სიუჟეტის დასასრულს.

არასამთავობო ორგანიზაცია GRASS-ის მედიაპროექტ Factcheck-ის მთავარი ეკონომისტი ვალერი კვარაცხელია “მედიაჩეკერთან” საუბარში ამბობს, რომ საერთაშორისო ორგანიზაციების ანგარიშებში ამ მომენტისთვის ასახული სომხეთის მშპ-ის აბსოლუტური მაჩვენებლის, მათ შორის, ერთ სულ მოსახლეზე მშპ-ის საქართველოს მაჩვენებლებთან შედარება ნამდვილად არასწორია, რადგან დათვლა მართლაც ახალი მეთოდოლოგიით განხორციელდა და იმავე მეთოდით საქართველოს მიერ დათვლილი მშპ-ის მაჩვენებლები მათ ანგარიშებში ჯერ არ ასახულა. მისივე განმარტებით, ახალი მეთდოლოგიით დათვლის შედეგად, საქართველოს მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდა დაახლოებით 8.5%-ია და ის, უსწრებს თუ არა იგი ამ მაჩვენებლით სომხეთს 2019 წელს, მას შემდეგ გახდება ცნობილი, რაც საქსტატი ახალი მეთოდოლოგიით გადაანგარიშებულ მონაცემებს გამოაქვეყებს. მისივე თქმით, ისიც აღსანიშნავია, რომ სომხეთი საქართველოს ერთ სულ მოსახლეზე მშპ-ის ზრდის მიხედვით ბოლო წლებია, უსწრებს.

ვალერი კვარაცხელია იმასაც განმარტავს, რომ რაც შეეხება საპროგნოზო მაჩვენებლებს, უახლოესი 5 წლის მონაცემებით საქართველო ევროპულ ქვეყნებს, მათ შორის, განვითარებადს ნამდვილად უსწრებს, თუმცა იგი იქვე განმარტავს, რომ მსგავსი ტიპის შედარება სპეკულაციის ნიშნებს შეიცავს, რადგან როგორც წესი, ეკონომიკურად შედარებით განვითარებული ქვეყნები ნაკლებად განვითარებულ ქვეყნებთან შედარებით ნელა იზრდება, რასაც განსხვავებული ეკონომიკური პოლიტიკა, ათვისებული პოტენციალის განსხვავებულობა და სხვა ფაქტორები განაპირობებს.

შესაბამისად, საქართველოს ეკონომიკური ტემპის შესაფასებლად, ნიშნულად ამ ქვეყნების მაჩვენებელების აღება გარკვეულწილად არასწორია, რადგან სრულიად ბუნებრივია, საქართველოს ეკონომიკა იზრდებოდეს უფრო სწრაფად, ამ ქვეყნებთან შედარებით”, - ამბობს იგი.

მისივე განმარტებით, საერთაშორისო სავალუტო ფონდიც შეფასებების გასაკეთებლად, მეტნაკლებად მსგავსი მახასიათებლების მქონე ქვეყნებს აერთიანებს ცალკეულ ჯგუფებში და საქართველოსაც “ახლო აღმოსავლეთისა და ცენტრალური აზიის ქვეყნების” ჯგუფში განიხილავს. მისივე თქმით, 2020 წლისთვის მოცემულ ჯგუფში საქართველოზე მაღალი ეკონომიკური ზრდის საპროგნოზო მაჩვენებელი 5 ქვეყანას აქვს (ჯიბუტი, ეგვიპტე, მავრიტანია, თურქმენეთი და უზბეკეთი), 2020-2024 წლების საშუალო საპროგნოზო მონაცემებით კი საქართველოს (5.07%)ამ ხუთ ქვეყენასთან ერთად იემენიც უსწრებს.

“საერთო ჯამში, არითმეტიკულად საქართველოს პროგნოზირებული ეკონომიკური ზრდა ნამდვილად არის ერთ-ერთი მაღალი, თუმცა აღსანიშნავია, რომ, ერთი მხრივ, დანარჩენი ქვეყენების დიდი ნაწილის ანალოგიური მაჩვენებელი არსებითად არ განსხვავდება, მეორე მხრივ კი, მნიშვნელოვანია, რომ შეფასებისას მეტი ყურადღება დაეთმოს ზრდის კონკრეტული მაჩვენებელი, ამ შემთხვევაში - 5% რამდენად არის მისაღები [და საკმარისი] საქართველოსთვის და შესაძლებელია თუ არა მისი გაუმჯობესება, ვიდრე სხვა ქვეყნებთან შედარებას”, - ამბობს იგი.

შესაბამისად, “იმედის” მხრიდან ამ კუთხით გაკეთებული მანიპულაციური შეფასებები და აქცენტები, ტოვებდა შთაბეჭდილებას, რომ არხის მიზანი არა ამ მხრივ ქვეყნის წინაშე არსებულ გამოწვევებზე საუბარი და პრობლემების რეალური განხილვა, არამედ მაყურებლისთვის მხოლოდ მთავრობისა და ეკონომიკური გუნდის წარმატებულ საქმიანობაზე ხაზგასმა იყო, რაც ეთიკური და პასუხისმგებლიანი ჟურნალისტიკის ჩარჩოებს მიღმაა.

ქონებრივი დეკლარაციის არასწორად შევსებისთვის საზოგადოებრივი მაუწყებლის დირექტორმა ვასილ მაღლაფერიძემ  გააფრთხილება მიიღო, საქართველოს კომუნიკაციების კომისიის წევრი კახა ბექაური კი დაჯარიმდა. 

 საჯარო სამსახურის ბიუროს 2019 წლის ანგარიშის მიხედვით, კახა ბექაურის დეკლარაციაში მითითებული არ იყო საბანკო ანგარიშები და შეუსაბამობა იყო მეუღლის შემოსავლებში.

ვასილ მაღლაფერიძე საქართველოს საზოგადოებრივი მაუწყებლს დირექტორად სამეურვეო საბჭომ 2017 წლის 6 იანვარს აირჩია. 

რას შეეხება კახა ბექაურს, ის 2019 წლის 11 დეკემბერს, პარლამენტმა 6 წლის ვადით, განმეორებით აირჩია. იგი  2014 წლიდან კომუნიკაციების კომისიის წევრი, 2017 წლიდან კი თავმჯდომარეა. 

საჯარო სამსახურის ბიუროს ინფორმაციით, 2019 წელს, შეამოწმეს 596 დეკლარაცია და აქედან:

• დადებითად შეფასდა 237 თანამდებობის პირის დეკლარაცია;
• დაჯარიმდა - 254;
• გაფრთხილდა - 75;
• მონიტორინგი შეწყდა - 27 თანამდებობის პირზე, მიზეზს წარმოადგენდა კანონში შეტანილი ცვლილება, რომლის თანახმადაც მუნიციპალიტეტის საკრებულოს ფრაქციის თავმჯდომარის მოადგილეები აღარ არიან ვალდებულნი შეავსონ დეკლარაცია, თანამდებობის პირის გარდაცვალება, თანამდებობის პირის თანამდებობიდან გადადგომიდან მისი დეკლარაციის შერჩევამდე გასულია ერთ წელზე მეტი ვადა;
• პროკურატურაში გადაიგზავნა - 1;

2019 წლის აპრილთან შედარებით, უმნიშვნელოდ, თუმცა მაინც შემცირდა მათი რიცხვი, ვისთვისაც ინფორმაციის პირველწყარო ტელევიზიაა; შემცირდა ნდობა “იმედისა” და “რუსთავი 2-ის” მიმართ, ამ უკანასკნელის მიმართ უფრო მკვეთრად (16%-ით); თითქმის უცვლელია ინტერნეტის მოხმარების მაჩვენებელი (2019, აპრილი 65%, 2020 იანვარი 64%) და აზერბაიჯანის AzTV-ს მსგავსად, კვლავ მყარად 3%-იანი ნდობა აქვს საქართველოს საზოგადოებრივ მაუწყებელს, რომელიც ამ მაჩვენებლით მხოლოდ “არმენია ტე-ვეს”, “ობიექტივს”, “პალიტრა TV-ს” და “მაესტროს” უსწრებს.

ეს არის ძირითადი მიგნებები ეროვნულ დემოკრატიული ინსტიტუტისა (NDI) მიერ დღეს, 16 იანვარს გამოქვეყნებული კვლევის მედიის ნაწილიდან.

⇒  მაყურებლების ნდობა და ტელევიზიების მიკერძოებულობა

NDI-ს კვლევის მიხედვით, ნდობის ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი ტელეკომპანია “იმედს” აქვს - 30% (2019 წლის აპრილში ეს მაჩვენებელი 32% იყო). თუმცა, ამავე კვლების შედეგების მიხედვით, გამოკითხულთა 53% მიიჩნევს, რომ “იმედი” “ქართული ოცნების” ინტერესებს გამოხატავს.

კვლევის შედეგების მიხედვით, ახალდაარსებულ “მთავარ არხს” უფრო მეტი მაყურებელი ენდობა, ვიდრე “რუსთავი 2-ს”. ამ უკანასკნელის მიმართ ნდობა, 2019 წლის აპრილთან შედარებით, 16%-ით არის შემცირებული. თუ აპრილის თვეში, პოლიტიკისა და მიმდინარე მოვლენების შესახებ სანდო ინფორმაციის მისაღებად, მოსახლეობის 28% “რუსთავი 2-ს” ენდობოდა, ნოემბრის მონაცემებით, მათი რიცხვი 12%-ს შეადგენს.

“მთავარ არხს”, რომელმაც მაუწყებლობა სექტემბრიდან დაიწყო, ნდობას 18% უცხადებს. “მთავარი არხის” შემთხვევაში, გამოკითხულთა 63% ფიქრობს, რომ პოლიტიკისა და მიმდინარე მოვლენების შესახებ მომზადებული გადაცემებით, არხი ოპოზიციის ინტერესების გამტარებელია. 

NDI-ს კვლევა, 2020, იანვარი. ინფოგრაფიკა კვლევის შედეგებიდან

უცვლელია საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის ნდობის მაჩვენებელი - 3% და ამ მაჩვენებლით ის უსწორდება აზერბაიჯაინის AzTv-ს. გამოკითხულთა 21% მიიჩნევს, რომ არხი “ქართული ოცნების” ინტერესებს გამოხატავს, 7% ფიქრობს, რომ მაუწყებელი ოპოზიციის ინტერესებს ატარებს, 27% კი თვლის, რომ პირველი არხი არცერთის ინტერესებს არ ატარებს. ტელეკომპანია “ფორმულაზე” გამოკითხულთა 26% , “რუსთავი2-ზე” - 29%, “TV პირველზე” კი - 18% ფიქრობს, რომ ეს მაუწყებლები ოპოზიციის ინტერესებს გამოხატავენ.

პოლიტიკისა და მიმდინარე მოვლენების შესახებ სანდო ინფორმაციის მისაღებად, არცერთ არხს არ ენდობა გამოკითხულთა 20%. ზოგადად, საინფორმაციო საშუალებებს საქართველოში სრულად გამოკითხულთა მხოლოდ 6% ენდობა, 10% საერთოდ არ ენდობა, 66% კი მხოლოდ ნაწილობრივ უცხადებს ნდობას.


⇒ ახალი ამბები და ინტერნეტი


პოლიტიკისა და მიმდინარე მოვლენების შესახებ ინფორმაციის მიღების ყველაზე მნიშვნელოვანი პირველი წყარო გამოკითხულთა უმრავლესობისთვის (69%) ტელევიზია, 24%-ისთვის კი ინტერნეტი/ფეისბუქია. აღსანიშნავია, რომ 2019 წლის აპრილში ინფორმაციის მიღების პირველწყაროდ ტელევიზიას 72%, ინტერნეტს/ფეისბუქს კი 21% ასახელებდა.

კვლევის მიხედვით, ინტერნეტის მოხმარებისას, გამოკითხულთათვის ყელაზე ხშირი აქტივობა ფეისბუქის გამოყენებაა. ფეისბუქის მოხმარებისას კი 53%-ს ხშირად პოლიტიკური ახალი ამბები ხვდება.

ინტერნეტის მომხმარებლების 37% ფიქრობს, რომ სოციალური მედია (ფეისბუკი, ტვიტერი, ბლოგები და ა.შ.) მიმდინარე მოვლენების უკეთესად გაგებაში ეხმარება. 14%-სთვის უფრო მეტად დამაბნეველია, 36 % კი ამბობს, რომ მათზე გავლენა საერთოდ არ აქვს. 

NDI-ს კვლევა, 2020, იანვარი. ინფოგრაფიკა კვლევის შედეგებიდან

NDI-ს კვლევა, 2020, იანვარი. ინფოგრაფიკა კვლევის შედეგებიდან

⇒ კვლევის შესახებ

NDI-ის კვლევებს, დიდი ბრიტანეთის მთავრობის UK aid-ის ფინანსური ხელშეწყობით, CRRC საქართველო ატარებს.

NDI-ის აღნიშნული კვლევა, 2019 წლის 19 ნოემბერისა და 13 დეკემბრის პერიოდში, საქართველოს მასშტაბით 2,180 პირისპირი ინტერვიუს წარმომადგენლობითი შერჩევის საფუძველზე, ქვეყნის ქართულ, სომხურ და აზერბაიჯანულენოვან სრულწლოვან მოსახლეობას შორის ჩატარდა (ოკუპირებული ტერიტორიების გამოკლებით). გამოკითხვის საშუალო ცდომილების ზღვარი +/- 1.9 პროცენტია.

ბათუმის საქალაქო სასამართლომ არ დააკმაყოფილა აჭარის ტელევიიზიის მრჩეველთა საბჭოს მეხუთე წევრის შესარჩევ კონკურსში მონაწილე 4 კანდიდატის სარჩელი გია ქარცივაძის კენჭისყრის პროცესის შეჩერების შესახებ.

მეხუთე მრჩევლის შესარჩევ კონკურსში მონაწილე კანდიდატებმა: ციალა ქათამიძემ, არჩილ ხახიტაიშვილმა, ბეჟან გობაძემ და ჯემალ მეგრელიძემ, ბათუმის საქალაქო სასმართლოს 6 იანვარს მიმართეს.  ისინი კონკურსის მეორე ეტაპზე ვერ გადავიდნენ. კონკურსანტები  ითხოვდნენ მრჩევლობის კანდიდატთა შესარჩევი კომისიის მიერ ბოლო გასაუბრების შემაჯამებელი ოქმის მოქმედების შეჩერებას, დავის საბოლოო გადაწყვეტამდე. კონკრეტულად, იმ ნორმების შეჩერებას, რომლის საფუძველზეც შემაჯამებელი ოქმი  შედგა. განმცხადებლები ამბობდნენ, რომ კონკურსანტების შერჩევისას კომისია კომპეტენციას გასცდა და დეპუტატებს შემზღუდავი ბარიერები დაუწესა, რაც მათი ნაწილის ღია განცხადებებში გამოიხატა. 

ბათუმის საქალაქო სასამართლოს მოსამართლე ჯუმბერ ბეჟანიძემ სარჩელი არ დააკმაყოფილა. 

შეგახსენებთ, აჭარის ტელევიზიის მრჩეველთა საბჭოს მეხუთე წევრი, რომელიც “ნაციონალური მოძრაობის” კვოტით აირჩიეს, საკონკურსო კომისია 9 განმცხადებლიდან უნდა შეერჩია. კონკურსში მონაწილეობდნენ: ბეჟან გობაძე, თემურ დიასამიძე, ნათია აფხაზავა, ლაშა ზარგინავა, არჩილ ხახუტაიშვილი, ციალა ქათამიძე, ჯემალ მეგრელიძე, ირმა ზოიძე და გია ქარცივაძე. 

კომისიამ, რომლის შემადგენლობაშიც იყვნენ: „აღმოსავლეთ ევროპის ცენტრი მრავალპარტიული დემოკრატიისათვის“ EECMD რეგიონული კოორდინატორი – თამარ მამეიშვილი, პროფესიული კავშირის წარმომადგენელი – მანანა შარაშიძე, ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის აღმასრულებელი დირექტორი – გიორგი მგელაძე, ჟურნალისტიკის რესურსცენტრის ხელმძღვანელი – ნათია კუპრაშვილი და ახალგაზრდა მეცნიერთა კავშირის – „ინტელექტის“ გამგეობის თავმჯდომარე – ლევან გობაძე, მათგან სამი კონკურსანტი შეარჩია:   ირმა ზოიძე, გია ქარცივაძე და ლაშა ზარგინავა. 

ამ სამი კანდიდატიდან,  8 იანვარს, უმაღლესმა საბჭომ, 15 ხმით აჭარის ტელევიზიისა და რადიოს მრჩეველთა საბჭოს მეხუთე წევრად გია ქარცივაძე დაამტკიცა.

Facebook-ის ინფორმაციით, საკუთარი პლატფორმიდან ხელოვნურ ინტელექტზე დაფუძნებულ ვიდეოებს - ე.წ. Deepfake-ებს წაშლის. Deepfake კომპიუტერულად შექმნილი ვიდეო ან აუდიო ჩანაწერია, რომელშიც ჩანს, რომ კონკრეტული ადამიანი თითქოს იმას აკეთებს ან ამბობს, რაც მას სინამდვილეში არასდროს უთქვამს და უკეთებია.

Facebook-ის განცხადებით, მისი ქსელიდან ყველა ის ვიდეო წაიშლება, სადაც ჩანს, რომ ისინი ისეთი გზით არის დამუშავებული, რასაც რიგითი ადამიანი ვერ შეძლებდა. ასევე პლატფორმიდან გაქრება ისეთი ვიდეოებიც, რომლებსაც მომხმარებლები შეცდომაში შეჰყავს და მას აფიქრებინებს, რომ ვიდეოში წარმოდგენილმა ადამიანმა ის თქვა, რაც მას არასდროს უთქვამს. ვიდეოს ავთენტურობის დასადგენად Facebook-ი საკუთარ თანამშრომლებსა და მსოფლიო მასშტაბით დამოუკიდებელ Factchecker-ებს გამოიყენებს. Facebook-ის ახალი პოლიტიკა პაროდიებსა და სატირული შინაარსის ვიდეოებს არ შეეხება.

• ასევე წაიკთხეთ: რა არის Deepfake - დეზინფორმაციის ახალი ფორმა 
  
  

Deepfake-თან ბრძოლის დაწყების შესახებ Facebook-მა ჯერ კიდევ გასული წლის სექტემბერში დააანონსა და თქვა, რომ ამგვარი სახის მასალის გამოვლენისთვის საჭირო ტექნოლოგიის გაუმჯობესებისთვის 10 მლნ აშშ დოლარს დახარჯავდა.

Facebook-ში აცხადებენ, რომ ისინი Deepfake-ის უკან მდგომი ადამიანების გამოვლენის მიზნით, აკადემიურ წრეებთან, ხელისუფლებასთან და ბიზნესსექტორთან ითანამშრომლებენ.

კომპანიაში ასევე დასძენენ, რომ პლატფორმიდან კვლავინდებურად წაიშლება ძალადობის ამსახველი და სიძულვილის ენის შემცველი ვიდეოებიც.

აღსანიშნავია, რომ Deepfake-თან ბრძოლას ისეთი კომპანიებიც ცდილობენ, როგორებიცაა Microsoft-ი და Google-ი.


მომზადებულია BBC.com-ის მასალის გამოყენებით.

Facebook-ი 2 მილიარდზე მეტი მომხმარებლით, მსოფლიოს ყველაზე მძლავრი სოციალური ქსელია. პლატფორმის მხრიდან ყალბ ამბებთათან და დეზინფორმაციასთან ბრძოლის მიუხედავად, Facebook-ი Fake News-ების გავრცელების თვალსაზრისით კვლავ გამოწვევების წინაშე დგას. ბოლო ანგარიშის მიხედვით, მხოლოდ მიმდინარე წელს, ათასობით ყალბი ამბავი გავრცელდა, მათგან ტოპ 100 კი - 150 მლნ-ზე მეტჯერ ნახეს.

“მედიაჩეკერი” 10 ასეთ ყალბ ამბავს გთავაზობთ:

10. ამერიკელი სენატორი და ყოფილი პრეზიდენტი ჯო ბაიდენი, რომელიც, სავადაუდოდ, 2020 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში აშშ-ის მოქმედი პრეზიდენტის დონალდ ტრამპის მეტოქე იქნება, ტრამპის ამომრჩევლებს “საზოგადოების ნარჩენებს უწოდებს;

9. ნიუ იორკის საგამოძიებო უწყების წარმომადგენელმა, რომელმაც ცნობილი ფინანსისტის ჯეფრი ეფსტინის გარდაცვალებას თვითმკვლელობის კვალიფიკაცია მისცა, 2015 წლამდე კლინტონის ფონდში მუშაობდა, ყოველწლიურად ნახევარ მილიონამდე დოლარს გამოიმუშავებდა;

8. ასევე ყალბი იყო ვითომ ამერიკელი კომიკოსის ციტატა იმის შესახებ, რომ მექსიკის საზღვარზე ტრამპის მიერ დაპირებული კედლის მშენებლობა უფრო ნაკლები ეღირებოდა ვიდრე ე.წ. “ობამა ქეარის” ვებსაიტი;

7. დემოკრატიული პარტიის წევრები არალეგალებისთვის სამედიცინო მომსახურების გაუმჯობესებას უჭერენ მხარს, მაშინ როდესაც იმავე სერვისის მიღებას ვეტერანები უკვე 10 წელია რაც ელოდებიან;

6. შეერთებული შტატების წარმომადგენელთა პალატის სპიკერის ნენსი პელოსის ვაჟი ერთ-ერთი გაზის კომპანიაში მუშაობდა, რომელსაც ბიზნესი უკრაინაში ჰქონდა;

5. ამერიკელ-სომალელი პოლიტიკოსი დაფინანსებას ფარულად ტერორიზმთან კავშირში მყოფი ისლამური ჯგუფებისგან იღებდა;

4. დონალდ ტრამპი აშშ-ის ვიცე-პრეზიდნტის მაიკ პენსის იმპიჩმენტს გეგმავს;

3. ამერიკელი სოციალირსტი პოლიტიკოსი ალექსანდრია-ოკასიო კორტესი მოტოციკლების აკრძალვას ითხოვს;

2. შეერთებული შტატების წარმომადგენელთა პალატის სპიკერი ნენსი პელოსი სოციალური დაცვისთვის განკუთვნილ ხარჯები პრეზიდენტ ტრამპის იმპიჩმენტისთვის საჭირო გამოძიებისკენ მიმართა;

1. ტრამპის ბაბუა “სუწინიორი” იყო და გადასახადებს თავს არიდებდა, მამა კი - თეთრკანიანთა სიძლვილის ჯგუფის - კუ-კლუკს-კლანის წევრი იყო.

მომზადებულია businessinsider-ის მასალის გამოყენებით

ქართულ მედიაში  წელს განვითარებული მოვლენების შეჯამების პარალელულრად, „მედიაჩეკერი“ დასავლურ მედიაში 2019 წელს გამოკვეთილი მთავარი ტენდენციებისა და მოვლენების ჩამონათვალს გთავაზობთ.

მიმდინარე წელს პოლიტიკური ამბები ახალი ამბების დომინანტურ მიმართულებად რჩება, 2019 წლის მედიაპერსონად კი NBC-ის სტაჟიანი წამყვანი ჩაკ ტოდია დასახელებული, რომელიც სწორედ პოლიტიკურ ახალ ამბებს აშუქებს. მისი, როგორც ინტერვიუერის შესანიშნავი უნარები მას ყოველთვის პირველ ადგილას აყენებს და ე.წ. „ხმად“ აქცევს ხოლმე, როდესაც საქმე პოლიტიკურ ამბებს ეხება.

მნიშვნელობა არ აქვს, გიყვართ თუ გძულთ იგი, თუმცა იმ ფაქტს, რომ Fox News-ის წამყვანი სინ ჰენითი და მისი ერთ-ერთი შოუ ყველაზე ყურებადები არიან, ვერ გაექცევით. CNN-ის წამყვანმა ოლივერ დერსიმაც კი აღნიშნა, რომ ჰენითის წიგნი, რომელიც წიგნის დახლებზე სულ მალე გამოჩნდება, ერთ-ერთი ყველაზე გაყიდვადი წიგნი იქნება.

წელს ჟურნალისტურ სფეროში ყველაზე ცუდ რიცხვად 3 160 გამოაცხადეს. ეს იმ ჟურნალისტების რაოდენობაა, რომლებმაც წელს სამუშაო ადგილები დაკარგეს. ამ მხრივ 2019 წელი ჟურნალისტებისთვის ერთ-ერთი ყველაზე დაძაბული აღმოჩნდა.

საუკეთესო მწერალი ჟურნალისტი

„თუკი ამას Washington Post-ის ჯესიკა კორტრერა წერს, ეს იმას ნიშნავს, რომ აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ“, - ამბობენ სპეციალისტები. თვითნაბადი ნიჭი, რომელსაც ყველაფრის შესახებ შეუძლია წეროს, სწორედ ასე აფასებენ მას.

საუკეთესო ტელეშოუ მედიაზე

მიმდინარე წლის მედიის შესახებ შექმნილ საუკეთესო ტელეშოუდ რუპერტ მერდოკის იმპერიაზე დაფუძნებული ამბავი სახელწოდებით „მემკვიდრეობა“ აღიარეს. „საოცრად სახალისო, პირქუში და საშინლად გემრიელი“, - ასე აფასებენ მას კრიტიკოსები.

გამაოგნებელი წასვლა

მრავალწლიანი მუშაობის შემდეგ, Fox News-ის ჟურნალისტის შეპ სმიტის მიერ სამსახურიდან წასვლის შესახებ განცხადებამ მედიის სამყაროში ყველა განაცვიფრა. აღმოჩნდა, რომ მისი ამ გადაწყვეტილების მიზეზი ქსელის დირექტორთან უთანხმოება და ობიექტური გაშუქების შესახებ Fox News-ის პრიორიტეტები იყო.

წლის საუკეთესო წიგნი

2019 წლის საუკეთესო წიგნად New York Times-ის ჟურნალისტების ჯოდი კენტორისა და მეგან ტვოუეის ერთობლივი ნამუშევარი აღიარეს სახელწოდებით - „მან თქვა“. ეს არის მასტერკლასი საგამოძიებო ჟურნალისტიკის შესახებ, რომელიც ეხება სექსუალური ძალადობის შესახებ ჰარვი ვეინშტეინის ცნობილ ისტორიებსა და კამპანია #MeToo-ს.

საუკეთესო მედიაპროექტი

The New York Times-ის პროექტი „1619“ - ბოლო წლების ელიტური ჟურნალისტიკისა და ყველაზე მნიშვნელოვანი მედიაპროექტის ნიმუშად დასახელდა.

ყველაზე შემაშფოთებელი, მაგრამ კრიტიკულად მნიშვნელოვანი ამბავი

The New York Times-ის მასალა იმის შესახებ, თუ როგორ აღმოაჩინეს ინტერნეტსივრცეში 45 მილიონზე მეტი ფოტო და ვიდეო, რომელიც ბავშვებზე სექსუალურ ძალადობას და შევიწროებას ასახავდა.

დიდი წასვლა

ESPN-ის ლეგენდარული კომენტატორი და სპორტული ჟურნალისტი ბობ ლიმ კარიერა დაასრულა და პენსიაზე გავიდა. დებატების საუკეთესო მოდერატორები

2019 წლის დებატების საუკეთესო მოდერატორების სია ასე გამოიყურება:

MSNBC-ის რეიჩელ მედოუ, NBC News-ის ანდრეა მიტჩელი და კრისტენ ველკერი, ასევე the Washington Post-ის ეშლი პარკერი.

სამი ჟურნალისტი, რომლებმაც განსაკუთრებული ყურადღება დაიმსახურეს

• The Miami Herald -ის ჯული ბრაუნი ჯეფრი ეპსტინის ამბის გაშუქებისთვის;
• The New York Times-ის ჰაბერნანი პრეზიდენტ ტრამპის გაშუქებისთვის;
• The Washington Post-ის კრეიგ უიტლოგი წიგნისთვის „ავღანეთის მასალები“.

საუკეთესო გაზეთი

წლის საუკეთესო გაზეთებად the New York Times-ი და the Washington Post-ი დასახელდა.

საუკეთესო ედიტორიალი

მას შემდეგ, რაც პრეზიდენტმა ტრამპმა თქვა, რომ ქალაქი ბალტიმორი „ვირთხებმა და მღრღნელებმა დატბორეს“ და იქ ცხოვრება არავის სურდა, უკან არც გამოცემა Baltimore Sun-მა დაიხია და აშშ-ის პრეზიდენტის ამ ნათქვამს ედიტორიალი მიუძღვნა, სადაც ნათქვამი იყო, რომ „ჯობია მეზობლად რამდენიმე ვირთხა გყავდეს, ვიდრე თავად იყო ვირთხა“.

მომზადებულია poynter.org-ის მასალის გამოყენებით

მედიაში და განსაკუთრებით სატელევიზიო მედიაში არსებული პრობლემები, ექსტრემალურ სიტუაციებში ზედაპირზე ამოდის და მკაფიოდ ჩანს. ფემიციდი ის საკითხია, რომლის გაშუქებაც ჯერ ისევ ვერ ისწავლა მედიამ. ცხადია არის რამდენიმე გამონაკლისი, მაგრამ მათი რიცხვი იმდენად მცირეა, რომ მათი ხმა იკარგება და არ ისმის.

სამწუხაროდ, მედიას ჯერ ისევ არ აქვს გაცნობიერებული მისი სოციალური პასუხისმგებლობა და ის, რომ საზოგადოების საკმაოდ დიდი ნაწილი, ამა თუ იმ პრობლემატურ საკითხებს, სწორედ მედიის პრიზმიდან ხედავს. ქართული მედიის უდიდესი ნაწილი ჯერ ისევ ვერ ხედავს და ჯეროვნად ვერ აფასებს საკუთარ როლს საზგადოებრივი აზრის, სოციალური ქცევის, სამოქალაქო ცნობიერების ჩამოყალიბების პროცესში.

  ფოტო: © RONALDO SCHEMIDT/AFP/Getty Images

დაახლოებით ერთი კვირის წინ, ხაშურში, ყოფილმა ქმარმა ცოლი მოკლა, ჯერ ყუმბარა ესროლა, შემდეგ გაქცეულს გაეკიდა და თავი იარაღის კონდახით გაუჩეჩქვა. მიზეზი ბანალურია, ვერ დამორჩლებულ და ვერ მანიპულირებულ ქალზე შურისძიება.

რა მიზანს შეიძლება ისახავდეს ჟურნალისტი, რომელიც ამ ტრაგიკული ფაქტის გასაშუქებლად მიდის? პირველადი მშრალი ინფორმაციის გადაცემის შემდეგ (სად? რა გარემოებაში? რა იარაღით? რომელ საათზე და ა.შ. ) რა უნდა აინტერესებდეს და რა აინტერესებთ, როგორც ყველაზე რეიტინგული საინფორმაციო გამოშვებების კორესპონდენტებს, ასევე ყვითელი პრესის ავტორებს?

ხაშურში მომხდარი ფემიციდის შემთხვევაში, ყველა საინფორმაციო გამოშვების ჟურნალისტმა დაიწყო მეზობლებში, ნათესავებში სიარული და გარკვევა, რატომ მოკლა კაცმა ქალი. თითქოს არაფერი არალეგიტიმური აქ არ არის, რადგან ყველას უნდა იცოდეს მიზეზი. მაგრამ ჩვენ, ჟურნალისტები არ ვფიქრობთ იმაზე თუ რა პასუხი შეიძლება მოვისმინოთ, იმისათვის, რომ გასაგები გავხადოთ ეს მკვლელობა. რას ვიძიებთ? არის რამე რაც ამართლებს ამ მკვლელობას? დავუშვათ, რომ კაცმა ცოლს შეუსწრო საყვარელთან ერთად ლოგინში. ეს ალბათ ყველაზე უარესი ვერსიაა ხომ? თორემ საჭმელს არ უმზადებდა, პერანგს არ უუთოვებდა, ბევრს ტლიკინებდა, მოკლე კაბებს იცვამდა და ა.შ. „დანაშაულები“ ცნობისმოყვარე საზოგადოებისათვის არაფერია ფიზიკურ ღალატთან შედარებით. ვთქვათ კარგი გამომძიებლის ფუნქცია შევასრულეთ, მივაგენით მიზეზს და ვამხილეთ ქმრის მოღალატე ქალი, რას ვაკეთებთ შემდეგ, ან კი რას ვიღებთ შედეგად? ვაკმაყოფილებთ სეირის მაყურებელი საზოგადოების ინტერესს, თავად ვივიწყებთ ამ თემას, რადგან სხვა და ახალი თემები შემოდის ნიუსრუმში და ვტოვებთ მოკლულ და შეურაცხყოფილ მსხვერპლს, რომელიც ქმარმა ფიზიკურად მოკლა და ახლა ჩვენ, მედიამ მისი ცხედარი ამ სეირის მაყურებელ ხალხს მივუგდეთ საჯიჯგნად.

• ქალის მკვლელობის მოტივის ძიებაში დაკარგულნი, ანუ მედია, როგორც მტყუან-მართლის გამრჩევი 

პატრიარქალურ კულტურაში სადაც ქალი აპრიორი დამნაშავეა და მოთვალთვალე საზოგადოება მისი სიკვდილის შემთხვევაშიც კი მიზეზებს მასში ეძებს, მედია სწორედ ამ აუდიტორიის დაკვეთას ასრულებს. ვერცერთი ტელევიზია ვერ გაექცა ამ კითხვებს და ყველამ ამცნო მაყურებელს, რომ „საქმეში მესამე პირი იკვეთება“.

სინამდვილეში რა არის მედიის ფუნქცია და პასუხისმგებლობა, რა უნდა იყოს მისი მიზანი და რა კითხვებს უნდა სვამდეს? ხაშურის ინციდენტის შემთხვევაში ჟურნალისტი პირველ რიგში უნდა იკვლევდეს, რატომ და საიდან აღმოაჩნდა მკვლელს ყუმბარა და ცეცხლსასროლი იარაღი, მითუმეტეს, რომ პირი უკვე ნასამართლევია. რატომ ვერ მოახერხეს სამართალდამცავმა ორგანოებმა ქალის სიცოცხლის დაცვა, რამდენად ეფექტურია შემაკავებელი ორდერი და როდის უნდა დაიწყოს სახელმწიფომ განსხვავებული ზომების მიღება, მაშინ, როდესაც ნათლად ჩანს - შემაკავებელი ორდერი სინამდვილეში არ არის მკვლელობის შემაკავებელი. როგორია ქალზე ძალადობის სტატისტიკა და რა ხარვეზებია კანონმდებლობაში. სწორედ ამ კითხვებისა და სტატისტიკური მონაცემების შემდეგ ჟურნალისტი ყველა გავლენიან ინსტიტუციას, მათ შორის ეკლესიას, უნდა უსვამდეს კითხვებს, რას აკეთებენ ისინი ჩვენს მიზოგინურ საზოგადოებაში ამ პრობლემის მოსაგვარებლად. ამას უნდა აკეთებდეს პასუხისმგებლიანი მედია, რომელიც საკუთარ ფუნქციას საზოგადოებრივი აზრის რეკონსტრუქციაში ხედავს და არა „ბოზობის“ ძიებაში.

დღევანდელი ქართული მედია, რომელიც ხაშურის უმოწყალო მკვლლობის საქმეს აშუქებდა, თავისდაუნებურად მკვლელობის მონაწილედ იქცა. ჩვენმა ჟურნალისტებმა არ დაუტოვეს მსხვერპლს იმის შანსიც კი, რომ საზოგადოებამ მის მიმართ თანაგრძნობა ისე გამოხატოს, რომ სიტყვა „მაგრამ“ არ გამოიყენოს და მისი ცხოვრება არ გააკრიტიკოს.

და ბოლოს, რაც ყველაზე მთავარია, ამ სიუჟეტების მაყურებელი ქალები, რომელნიც თავად განიცდიან ოჯახში სხვადასხვა ტიპის ძალადობას, კიდევ უფრო მეტად დაფიქრდებიან, დაეჭვდებიან და შეშინდებიან ვიდრე გაშორების, ძალადობისგან გათავისუფლების გადაწყვეტილებას მიიღებენ. და რაც ყველაზე ცუდია, მათ არა მხოლოდ სიკვდილის შეეშინდებათ, არამედ საზოგადოებრივი აზრის, რომელიც მათ სიკვდილის შემთხვევაშიც კი არ დაინდობს. შეეშინდებათ ხმამაღლა ისაუბრონ საკუთარ პრობლემებზე, იბრძოლონ როგორც საკუთარი, ასევე სხვა მსხვერპლი ქალების უფლებებისთვის და მათი თავისუფლებისთვის, შეეშინდებათ სეირზე მონადირე ჟურნალისტების, რომელნიც მის პირად ცხოვრებაში დაიწყებენ ხელების ფათურს.

ამიტომ ამ ტიპის ჟურნალისტიკა, რომელიც ფსევდო მორალისტური საზოგადოების და მისი ცნობისმოყვარეობის მკვებავია და არა მეამბოხე, რომელიც სწორედ ამ მანკიერი ცნობიერების შეცვლისთვის იბრძვის, არის მავნებელი. ამ ტიპის მედია ჩვენ კიდევ უფრო გვაშორებს იმ მომავლისგან, სადაც საზოგადოება თანხმდება, რომ ქალი და კაცი თანასწორია და ოჯახურ ძალადობას ყველა ერთად ებრძვის.

P.S. ვიდრე ეს ტექსტი იწერებოდა, ბოლნისში კიდევ ერთი ქალი მოკვდა ქმრის ხელით.

 

 

უნდა მოირგოს თუ არა მედიამ ცუდი პოლიციელის როლი? პროკურორის? მოსამართლის? ბადრაგის? ჭორიკანა მეზობლის? მჩხიბავის? ქირომანტის? ასტროლოგის? - არა, მედიას არ სჭირდება ამ როლების მორგება, რადგან მას უკვე აქვს თავისი როლი, უმნიშვნელოვანესი როლი საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებაში.

ასე რომ, იმ იშვიათ შემთხვევებში, როცა ქალები ძალას იკრებენ და საჯაროდ საუბრობენ ძალადობაზე, განსაკუთრებით კი, ისეთ საზოგადოებაში, რომლის ცნობიერებაშიც ღრმადაა ჩაკირული გენდერული სტერეოტიპები და ქალის სექსუალობის კონტროლის დაუძლეველი სურვილი, განსაკუთრებით კი, როცა მოძალადე მათზე თანამდებობრივად და სოციალური სტატუსით მაღლა მდგომი, ძალაუფლების მქონე, საზოგადოებრივად მისაღები მამაკაცია, როგორც შემთხვევათა უმეტესობაში ხდება, მედიამ არ უნდა დაივიწყოს, რომ ის არ არის ცუდი პოლიციელი და ქალთა მიმართ სექსუალური ან/და სხვა სახის ძალადობის შემთხვევების გაშუქებისას:

• არ უნდა შექმნას ძალადობის შემთხვევისგან შოუ და სენსაცია
• არ უნდა მოახდინოს ძალადობის შემთხვევის ნორმალიზება და ტრივიალიზაცია
• არ უნდა მოახდინოს მსხვერპლის რეტრავმატიზაცია ძალადობის შემთხვევის დეტალური აღწერითა და ისეთი გარემოს შექმნით, რომელიც მისთვის უსაფრთხო და კომფორტული არ არის
• არ შეუწყოს ხელი საზოგადოებაში ფესვგადგმული დამაზიანებელი სტერეოტიპების გაძლიერებას
• არ წარმოაჩინოს ისე, თითქოს ძალადობა ქალის “გამომწვევი სამოსით”, სისხლში ალკოჰოლის შემცველობით, სხვადასხვა ნარკოტიკული საშუალებით, ფსიქიკური მდგომარეობით ან რაიმე სხვა მიზეზით იყო გამოწვეული
• არ განიხილოს ქალის მორალი,პირადი ცხოვრება, წარსული ურთიერთობები, სექსუალური პარტნიორების რაოდენობა
• არ დაუპირისპიროს ქალს მის წინააღმდეგ დაწერილი/ნათქვამი შეურაცხმყოფელი და გამკიცხავი კომენტარები
• არ გააშუქოს შემთხვევა გენდერულად არამგრძნობიარე ენით, კონკრეტულად კი დაარქვას ყველაფერს მკაფიო, არაეპატაჟური და კანონთან შესაბამისი სახელი, სექსუალური ძალადობა და არა სექსუალური სკანდალი, მოძალადე და არა მონსტრი, არაჩვეულებრივი მამა, კარგი პროფესიონალი ან კარგი მეგობარი.

 

მედიას კრიტიკული როლი აქვს საზოგადოებაში გენდერული თანასწორობის იდეის გავრცელებასა და ქალთა მიმართ ძალადობის, მათ შორის, სექსუალური ძალადობის წინააღმდეგ ბრძოლში, რადგან საზოგადოების დიდი ნაწილი ქალზე ძალადობის თითოეულ შემთხვევას სწორედ მედიის პრიზმიდან ხედავს.


ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ მედიამ, ძალადობის მსხვერპლთან/ძალადობას გადარჩენილ ქალთან საუბრისას:

• შეუქმნას მას უსაფრთხო და კომფორტული გარემო
• მკაფიოდ წარმოაჩინოს მესიჯი, რომ ძალადობაზე პასუხისმგებელი მხოლოდ მოძალადეა და ის მიზეზები (ქალის სამოსი, “პროვოკაციული ქცევა” და ა.შ) რომლითაც იგი ძალადობის გამართლებას ცდილობს, მოცემულობას არ ცვლის.
• დაუსვას მას მკაფიო, არაგამკიცხავი შეკითხვები
• ყურადღებით მოუსმინოს
• მასთან საუბრისას იხელმძღვანელოს ჟურნალისტური ეთიკისა და ადგილობრივი და საერთაშორისო კანონდებლობით განსაზღვრული სტანდარტებით
• ინტერვიუირების პროცესამდე გაიაროს კონსულტაცია პროფესიონალებთან, გენდერული საკითხების ექსპერტებთან, ქალთა უფლებებზე მომუშავე ორგანიზაციებთან, ფსიქოლოგები

 

***

თამთა თოდაძე საოცრად გამბედავი ახალგაზრდა ქალია, ქალი, რომელიც არ შეუშინდა საზოგადოებაში არსებულ სტერეოტიპებს, მსხვერპლის შერცხვენის კამპანიას, სირცხვილს, მის პირად ცხოვრებაში უამრავი ცნობისმოყვარე ადამიანის ხელის ფათურის პერსპექტივას, ძალაუფლების ვექტორს, რომელიც მოძალადის მხარესაა და საჯაროდ ისაუბრა სექსუალური ძალადობის შემთხვევაზე, რომლის მსხვერპლიც საკუთარი უფროსის, თბილისის საკრებულოს დეპუტატის, ილია ჯიშკარიანის მხრიდან გახდა.

პირველი მედიასაშუალება, რომელმაც თამთა თოდაძე პირდაპი ეთერში მიიწვია, “მთავარი არხი” იყო. გადაცემაში “ღამის მთავარი” ნიკა გვარამია თამთა თოდაძეს მის ადვოკატთან, თამუნა ლუკავასთან და ორგანიზაცია “საფარის” დირექტორთან ბაია პატარაიასთან ერთად შეხვდა. ნიკა გვარამიამ ინტერვიუს დაწყებამდე განაცხადა, რომ არ იცის, როგორ დაიცვას “ის ხაზი, რომელზეც მსხვერპლთან ურთიერთობისას უნდა გაიაროს” და გადაცემის მსვლელობისას ეს წარმოაჩინა კიდეც.

ის მიყოლებით უსვამდა კითხვებს რესპონდენტს ჯიშკარიანთან მის წარსულ ურთიერთობაზე, სამსახურებრივ მოვალეობებზე, სამსახურში აყვანის შესაძლო ნეპოტისტურ მიზეზებზე, სამუშაო დროს დალევასა და “ჭიქის მიჭახუნებაზე”, კითხვებს უსვამდა, მაგრამ პასუხებით დიდად არ ინტერესდებოდა, საუბარს ხშირად და აგრესიულად აწყვეტინებდა და ახალ თემაზე გადადიოდა. როგორც მოგვიანებით გვარამიამ აღნიშნა, საუბრის მსგავსი ფორმატი წინასწარ იყო დაგეგმილი და თამთა თოდაძესთან შეთანხმებული, მაგრამ, უნდა უწევდეთ თუ არა სექსუალური ძალადობის მსხვერპლ ქალებს ასეთ “დაკითხვებთან” გამკლავება? არა!

მედიის ასეთი დამოკიდებულება კიდევ ერთი მიზეზია იმისა, თუ რატომ დუმან ქალები, ისინი უყურებენ მსხვერპლის შერცხვენას (victim shaming) ეშინიათ, რომ თავადაც ცუდი პოლიციელის პირისპირ აღმოჩნდებიან.

თამთა თოდაძე დაძაბულად უმკლავდებოდა იმპროვიზებულ დაკითხვას, მას არ შეეშინდა ცუდი პოლიციელის როლში შეჭრილი ნიკა გვარამიას შეკითხვების. თამთას არ შეეშინდა, მაგრამ მე მეშინია, რომ თუ “მთავარი არხის” ერთ-ერთი მთავარი სახე  ჟურნალისტიკის სტანდარტებსა და თვითრეგულირების მექანიზმებს კიდევ ერთხელ არ გადახედავს, სექსუალურ ძალადობასა და სხვა მგრძნობირე თემებზე მომზადებული ყველა მასალა ისეთივე ყვითელი გამოვა, როგორც ის ფოთლები, რომლებიც მან თამთა თოდაძეს “ყანჩელის ხსოვნისთვის” მისცა, რამდენიმე წუთით ადრე, სანამ ჰკითხავდა - “შარვალი გეცვა, თუ კაბა?”

ხელისუფლებისა და გავლენიანი ბიზნეს თუ სხვა ჯგუფების მანკიერებების მხილებისთანავე მათი ცხელი სამიზნე ხდება გამოხატვის თავისუფლება და დამოუკიდებელი მედია.

 ასე მოხდა სულ ბოლო შემთხვევაშიც, როცა რადიკალურ ჯგუფებში ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი აქტორი, ბიზნესმენი ლევან ვასაძე მედიის გაკონტროლების ინიციატივით გამოვიდა. ვასაძემ ასე ირეაგირა “თავისუფლების მონიტორის” მიერ გავრცელებულ ინფორმაციაზე, თუ როგორ მიიღო მან 600 ათას ლარიანი საბიუჯეტო დაფინანსება.

ვასაძემ ხელისუფლებას მიმართა, რომ სასწრაფოდ შექმნას რეგულატორი, რომელიც “ცილისწამებისთვის, შეურაცხყოფისთვის, მათ შორის რელიგიური და ტრადიციული გრძნობების შეურაცხყოფისთვის უსასტიკესად დასჯის მედიასაშუალებებს და პერსონალურად ჟურნალისტებს”.

ცილისწამების დასჯა-კრიმინალიზაცია, რელიგიური გრძნობების შეურაცხყოფა - ეს მოთხოვნები ხელისუფლებაში “ქართული ოცნების” მოსვლის შემდეგ არაერთხელ გაჟღერებულა. განსაკუთრებით აქტუალური ეს საკითხები 2016 წლიდან გახდა, როცა “ოცნების” ხელისუფლებას კრიტიკოსები არა მხოლოდ გარედან, არამედ შიგნითაც მოუმრავლდა, რამაც მმართველი კოალიცია რღვევამდე მიიყვანა.

2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ადრე “ოცნების” დეპუტატის, სოსო ჯაჭვლიანის საკანონმდებლო ინიციატივას ჯარიმის დაწესებაზე პირის რელიგიური გრძნობების შეურაცხყოფისთვის, ადამიანის უფლებათა კომიტეტმაც კი დაუჭირა მხარი. ეს ინიციატივა არა მხოლოდ ოპოზიციაში, არამედ მმართველი კოალიციის შიგნითაც მიიჩნიეს გამოხატვის თავისუფლებისთვის დარტყმად. საბოლოოდ, მისი კანონად ქცევა შეუძლებელი გახდა.

ჯერ კიდევ 2004 წელს დეკრიმინალიზებული ცილისწამების კვლავ სისხლის სამართლის წესით დასჯის საკითხი “ოცნების” ხელისუფლებაში წამოწიეს. ამას კონკრეტული მიზეზი ჰქონდა: შეწყალების კომისიის თავმჯდომარემ საპარლამენტო უმრავლესობის წევრები - ეკა ბესელია და მანანა კობახიძე კორუფციულ გარიგებებში დაადანაშაულა პოლიტპატიმრების საქმეზე. რეაქციამ არ დააყოვნა და მანანა კობახიძის ძმამ - თედო კობახიძემ, რომელიც თბილისის საკრებულოს წევრი იყო, განაცხადა, რომ პარლამენტს მიმართავდა ცილისწამების კრიმინალიზაციის დაკანონების წინადადებით.

“მე ამ დღეებში საქართველოს პარლამენტს მივმართავ საკანონმდებლო წინადადებით, მექნება წარდგენილი კანონპროექტი, რომლითაც მოვითხოვ, რომ სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობის საკითხი გახდეს ცილისწამება,” - განაცხადა მაშინ თედო კობახიძემ.

რეაქცია არც თავად მანანა კობახიძემ დააყოვნა და განაცხადა, რომ უკვე მუშაობდა კანონპროექტზე, რომელიც მტკიცების ტვირთის დაკისრების სტანდარტს შეცვლიდა: კერძოდ, დღეს მოქმედი კანონმდებლობით მოსარჩელეა ვალდებული, ამტკიცოს მის მიმართ გავრცელებული ცნობების სინამდვილესთან შესაბამისობა. კობახიძეს კი სურდა, რომ მტკიცების ტვირთი ინფორმაციის გამავრცელებელზე გადაეტანა. კანონი უცვლელი დარჩა, კობახიძემ კი პარლამენტიდან საკონსტიტუციო სასამართლოში გადაინაცვლა მოსამართლის პოზიციაზე.

2016 წლის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ საკანონმდებლო ორგანოს ერთ-ერთმა ორგანიზაციამ - “საქართველოს იურიდიულ მეცნიერებათა აკადემიამ” მიმართა წინადადებით, რომლის მიხედვით, ცილისწამება და შეურაცხყოფა სისხლის სამართლის დანაშაული უნდა გამხდარიყო.

ეს ინიციატივა პარლამენტში ამჯერად “პატრიოტთა ალიანსის” წარმომადგენელმა ემზარ კვიციანმა აიტაცა და ცილისწამების კრიმინალიზება საჯაროდ მოითხოვა.

ამის შემდეგ ასპარეზზე სასამართლო ხელისუფლება გამოვიდა: სასამართლო სისტემა აქტიური კრიტიკის საგანი გახდა რამდენიმე გახმაურებული საქმის, მათ შორის რუსთავი 2-ის საქმის გამო, ასევე, სისტემაში მიმდინარეობდა იმ მოსამართლეების უვადოდ დანიშვნის პროცესი, ვის მიმართაც წარსულში მიღებული გადაწყვეტილებების გამო საზოგადოებაში ყველაზე მეტი უკმაყოფილება იყო დაგროვილი. კრიტიკაზე რეაქცია იუსტიციის საბჭომ საჯარო განცხადებით გამოხატა, რომლითაც არც მეტი, არც ნაკლები - მოსამართლეებზე ცენზურის დაწესება მოითხოვა.

კიდევ ერთი ინსტიტუცია, რომელიც გამოხატვის თავისუფლების წინააღმდეგ პერიოდულად ილაშქრებს, საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის საპატრიარქოა. “ციანიდის საქმის” დეტალების მედიაში გასაჯაროების შემდეგ მნიშვნელოვნად შეირყა ერთ დროს ყველაზე ავტორიტეტული ორგანიზაციის იმიჯი. რეაქციამაც არ დააყოვნა და პატრიარქმა 2019 წლის საშობაო ეპისტოლეში ცილისწამება იმ სისხლის სამართლის დანაშაულთა კატეგორიაში გაიყვანა, როგორიცაა ფიზიკური ძალადობა და სხეულის განზრახ დაზიანება.

პატრიარქის ეპისტოლეს ეს ნაწილი მოიწონა პარლამენტის მაშინდელმა სპიკერმა ირაკლი კობახიძემ და განაცხადა, რომ აუცილებელია ცილისწამების პრობლემაზე მსჯელობა.

წლის დასაწყისში იგივე შინაარსის განცხადებებით დაგვამახსოვრა თავი ქვეყნის პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმაც: “ვერ დავხუჭავთ თვალს იმ საფრთხეზე, რომელიც კონკრეტულ ადამიანებსა და მთელ საზოგადოებას ცილიწამებისა და ცრუ ინფორმაციის სახით ემუქრება,” - განაცხადა ზურაბიშვილმა 2019 წლის მარტში.

ამ განცხადებებიდან რამდენიმე თვეში კი მმართველმა გუნდმა პარლამენტში ჯერ კიდევ 2017 წელს შეტანილი კანონპროექტი გაიხსენა, რომლის ინიციატორია საქართველოს კომინიკაციების ეროვნული კომისია და რომლითაც თვითრეგულირებიდან რეგულირების სფეროში ინაცვლებს მთელი რიგი საკითხები, მათ შორის სიძულვილის ენის გამოყენება.

ეს ინიციატივა უარყოფითად შეაფასა საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიამ და მიუთითა, რომ “პროგრამის შინაარსის გამო მაუწყებლის სანქცირება მარეგულირებელ კომისიას აძლევს ბერკეტს ზეგავლენა მოახდინოს მაუწყებლის სარედაქციო პოლიტიკაზე ანდა გამოიყენოს მის წინააღმდეგ”.

სულ ბოლოს ხელისუფლება გამოხატვის თავისუფლების წინააღმდეგ გასულ თვეში დაირაზმა, როცა ერთხმად დაგმო და შემდეგ საერთაშორისო საზოგადოებას მოუწოდა, “სათანადო შეფასება” მიეცათ ტელეკომპანია რუსთავი 2-ისა და ჟურნალისტ გიორგი გაბუნიას საქციელზე, როცა მან პირდაპირ ეთერში აგინა რუსეთის პრეზიდენტ ვლადიმერ პუტინს.

ფაქტია, რომ ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ “ქართული ოცნება” მუდმივად ცდილობს საკანონმდებლო დონეზე შეზღუდოს გამოხატვის თავისუფლება. სამწუხაროა, რომ ამ ქვეყანაში, რომელსაც ცენზურის პირობებში ცხოვრების სულ მცირე 70-წლიანი გამოცდილება აქვს, ცენზურაზე მეოცნებეებს შორის ხელისუფლების წარმომადგენლები მარტონი არ არიან.