კატეგორია: საქართველო

თავდასხმა ჟურნალისტებზე არასასურველი კითხვების პასუხად, კრიტიკული სარედაქციო პოლიტიკის მქონე მედიის დისკრედიტაციის მცდელობები და უფრო მეტიც - ღია მუქარა მედიამენეჯერების მისამართით და გამოხატვის თავისუფლების შეზღუდვის მოთხოვნა - ბოლო 2 კვირის განმავლობაში სახელისუფლებო რიტორიკა მედიის მისამართით განსაკუთრებულად აგრესიული იყო.

22 თებერვალს, ჯერ კიდევ პრემიერ-მინისტრობის კანდიდატმა, ირაკლი ღარიბაშვილმა, პარლამენტში სიტყვის გამოსვლისას "მთავარი არხის" გენერალურ დირექტორს, ნიკა გვარამიას, არარაობა და კრიმინალი უწოდა.

“ერთ-ერთი გამოკვეთილი დამნაშავე, კრიმინალი, არარაობა გვარამია გვევლინება მედიის მამად და ტელევიზიის დირექტორად. პროკურორი კაცი, რომლის დროსაც იმედის ძალადობრივი გზით დახშობა მისი ხელმძღვანელობით განხორციელდა. ამაზეა საუბარი, დღესაც აქ ვართ, სად გვინდა, რომ ვიყოთ ხვალ?", - თქვა ღარიბაშვილმა.

მანვე „დესტრუქციული ოპოზიციის მხრიდან პარტიული ტელევიზიები“ პროპაგანდის გზით საზოგადოების მიზანმიმართულ მოტყეუბაში დაადანაშაულა და იქვე დასძინა, - „მალე ამ შესაძლებლობასაც გამოვართმევთ ხელიდან, ვინდაიდან ჩვენ ყველა ამ სიცრუეს დავუპირისპირებთ სიმართლეს“.

17 თებერვალს „პარტიული ტელევიზიები“ ტელესერიალებით „ბილწსიტყვაობის“ დამკვიდრებასა და „საკუთარი ენის შეურაცხყოფაში“ დაადანაშაულა “ქართული ოცნების” თავმჯდომარემ, ირაკლი კობახიძემ.

იქამდე, 16 თებერვალს, “ქართული ოცნების” კიდევ ერთმა წევრმა გია ვოლსკიმ თქვა, რომ ჟურნალისტები “კონსპირაციული, დეზინფორმაციული, საბოტაჟური სახის მოქმედებების დაგეგმვაში მონაწილეობენ”.

აქვე, უნდა გავიხსენოთ პარლამენტში “პატრიოტთა ალიანსის” სიით შესული დეპუტატის ავთანდილ ენუქიძის განცხადებაც, რომელმაც „მედიის გარკვეული ნაწილის მიერ“ მოსახლეობის ნაწილის ლანძღვისა და დეზინფორმაციის გავრცელების პრევენციისთვის საპარლამენტო ტრიბუნიდან კანონმდებლებს ცილისწამების შესახებ კანონის მიღებისკენ მოუწოდა . 

პოლიტიკოსების მხრიდან მედიისა და ჟურნალისტების მიმართ მსგავსი დამოკიდებულება რომ საშიშია და ეს პრაქტიკა მედიის წარმომადგენლების მიმართ ძალადობასა და აგრესიას ახალისებს, ამაზე უფლებადამცველებმა არაერთხელ მიუთითეს. მსგავსი მავნე პრაქტიკის ერთ-ერთი ასეთი ბოლო გამოვლინება, 24 თებერვალს, ტელეკომპანია „ფორმულას“ წამყვან ვახო სანაიასა და მისი ოჯახის წევრებზე თავდასხმა იყო.

როგორც ჟურნალისტი ყვება, გუშინ, გვიან ღამით, სამი პირი მას თავს იმ დროს დაესხა, როდესაც იგი ოჯახის წევრებთან ერთად შინისკენ მიმავალი მოყინულ გზაზე მოცურებული მანქანის გასწორებას ცდილობდა. სანაია მასზე თავდასხმა მის ჟურნალისტურ საქმიანობას უკავშირებს.

„პირდაპირ აგრესია ჰქონდათ ჩემ მიმართ, როგორც მედიის წარმომადგენლის, მიცნეს და ამის შემდეგ დაიწყეს პროვოცირება. დაიწყეს გინება ჩვენ მიმართ, ტვ პირველის მიმართ, საერთოდ ტელევიზიების მიმართ ჰქონდათ აგრესია... თავზე მაქვს დაზიანება, ხელებზეც, ფეხზეც. ამ დროს ჩემი მეუღლე და ჩემი რძალი გადმოვიდნენ მანქანიდან, რძალსაც აქვს დაზიანებები, მასაც დაარტყეს“, - ამბობს იგი.

სანაიაზე თავდასხმა ხელისუფლების აგრესიული რიტორიკის გამოძახილად შეაფასა არასამთავრობო სექტორმა. მომხდარზე განცხადება გაავრცელა საქართველოში ამერიკის შეერთებული შტატების საელჩომ და ხელისუფლებას მოუწოდა, რომ ჟურნალისტებზე ძალადობის ყველა სხვა ფაქტიც დაუყოვნებლივ გამოიძიოს.

ხელისუფლებამ კი, დღეს, სანაიაზე თავდასხმის კომენტირებისას, ხელი კვლავ მედიისკენ გაიშვირა. 

ევროპასთან ინტეგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარემ მაკა ბოჭორიშვილმა თქვა, რომ მომხდარი „შემაშფოთებელი და შემაძრწუნებელია“, თუმცა „არ შეიძლება საკითხს მივუდგეთ ისე, რომ ერთი მხარე არის ვალდებული ყოველთვის ითმინოს და მეორე მხარეს საერთოდ არ აქვს არანაირი პასუხისმგებლობა იმაზე, თუ რა შეურაცხყოფებს, რა სიძულვილის ენასაც იყენებს“.

„ძალიან სამწუხაროა, რომ ვარ ამ რეჟიმში, როდესაც ვეჯიბრებით ერთმანეთს, ვინ უფრო მეტ სიძულვილს გადმოაფრქვევს. არც ჟურნალისტების მხრიდან გვაკლია სიძულვილის ენა“, - თქვა მან.

კატეგორია: საქართველო
ჟურნალისტებზე [წამყვანებზე] თავდასხმა პოლიტიკოსების მხრიდან კრიტიკული და არასასურველი კითხვების პასუხად, ბოლო პერიოდში, ერთგვარ, მავნე პრაქტიკად იქცა. ამას თან სდევს ჟურნალისტების ვინმესთან აფილაციაში დადანაშაულებაც.

ასეთი პრაქტიკის ბოლო თვალსაჩინო მაგალითი 5 თებერვალს, “რუსთვი 2-ის” ეთერში ვიხილეთ, გადაცემა “ღამის კურიერში” “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” თავმჯდომარის ნიკა მელიას სტუმრობისას.

“ქართული ოცნების” პროპაგანდაში ზიხართ; მოწყვეტილი ხართ რეალობას; თქვენს არაადეკვატურობაზე მეშლება ნერვები; მოგიწოდებთ გამოფხიზლებისკენ; თქვენ ხართ ძალიან მიკერძოებული”, - მსგავსი ტექსტებით მიმართავდა ნიკა მელია ტოქშოუს წამყვანს, ირაკლი იმნაიშვილს, როდესაც ამ უკანასკნელმა სტუმარს მისი პარტიის ხელისუფლებაში ყოფნის დროს ადამიანის უფლებების კუთხით არსებული მძიმე ვითარება შეახსენა და საკითხზე საერთაშორისო ორგანიზაცია “Amnesty International-ის” კრიტიკული დასკვნა დაიმოწმა.

დასმული შეკითხვით უკმაყოფილო სტუმარმა წამყვანს პირდაპირ უთხრა, რომ როდესაც “ცხვირწინ [ამდენი] დანაშაულები გვაქვს” 2021 წელს “2005 წლის საქმეებზე” საუბარი სწორი არ არის და გასული წლების ვითარების ახლა განხილვა “არარელევანტურია”. მანვე წამყვანს მოუწოდა, რომ იგი “ოლიგარქს უნდა გმობდეს” და 2012 წელს ხელისუფლების მშვიდობიანად ცვლილება უნდა უხაროდეს, პარალელურად კი - ქვეყნის სათავეში “არამზადების” მოსვლაზე “გული უნდა სწყდებოდეს”.

“არ გამოგივათ ქართული ოცნების საქმის კეთება... თქვენ, ახლა, პირმოცინარი აკეთებთ ქართული ოცნების საქმეს, მაგრამ ამის შესაძლებლობას არ მოგცემთ... პირადად თქვენ დგახართ ბიძინა ივანიშვლის გვერდით... თქვენ, როგორც საუბრობთ, პირდაპირ გეუბნებით, რომ არაფერი გეტყობათ იმ მოქალაქის, რომელიც გულშეწუხებულია არსებულ ყოფაზე”, - უთხრა მან წამყვანს. სტუმარმა წამყვანს გადაცემაში დასმული აქცენტები არაერთგზის დაუწუნა, წარსულზე დიდი დოზით ყურადღების გამახვილებისთვისაც არაერთხელ გააკრიტიკა და უთხრა, რომ “მაღალი ხელფასი ყველაფრის კადრების უფლებასა და შესაძლებლობას” არ უნდა აძლევდეს, რადგანაც ეს “უხერხულია”.

სტუმარი არც წამყვანის პირად სივრცეში შეჭრას მოერიდა და უთხრა - “თქვენ ასე ვერ იჭიკჭიკებდით, რომ არ გქონდეთ მაღალი ხელფასი, რომ არ გქონდეთ სოციალური გარანტიები, რომ არ გქონდეთ თავი ქუდში და რომ არ გეშინოდეთ საკუთარი ოჯახისა და [საკუთარი] თავის მატერიალური კეთილდღეობის”.

“ნაციონალური მოძრაობის” თავმჯდომარე არაკორექტულ შეფასებებში კიდევ უფრო შორს წავიდა და გადაცემის წამყვანს “დავარცხნილ-დაქარგული” შალვა რამიშვილი უწოდა და იქვე დაამატა, რომ ქართული ოცნების თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძე “უფრო დასაფასებელია” ვიდრე იგი.

შეკითხვებით გაღიზიანებულმა სტუმარმა წამყვანის “ანტისახელმწიფოებრივ” ქმედებებზეც მიუთითა, მას მოქალაქეობრივი ვალდებულების მეტად გამოჩენისკენ მოუწოდა, იქვე დაამატა, რომ იგი “უნამუსობისთვის თვალებში ჩასახედად” მზად არ იყო და ინტერვიუს შეწყვეტა მოითხოვა.

5 თებერვლის შემთხვევა არ არის პირველი, როდესაც ჟურნალისტს/წამყვანს, რესპონდენტი ამგვარად ესხმის თავს. “მედიაჩეკერის” არქივი ასეთ არაერთ შემთხვევას ინახავს.


ყველა ასეთ შემთხვევაში, ჟურნალისტები და მედიის საკითხებზე მომუშავე ორგანიზაციები, ხაზგასმით ამბობენ, რომ მსგავსი დამოკიდებულება საშიშია და ეს პრაქტიკა ქვეყანაში სიტყვისა და გამოხატვის კუთხით არსებულ მდგომარეობას მკვეთრად აუარესებს.
კატეგორია: ეთიკა
"ლუსტრაციის კვირა", "ქვეყნის ოპონენტებად ქცეული რადიკალები", "სააკაშვილის რეჟიმი, როგორც დანაშაულებრივი სინდიკატი", "სისტემური დანაშაული წინა ხელისუფლების პირობებში", "მოღალატეობრივი, ამორალური და ანტისახელმწიფოებრივი პოზიცია", "დავით გარეჯის საქმის ე.წ. კარტოგრაფებად გადაკვალიფიცირების მცდელობა", "დავით გარეჯის საქმე, როგორც სააკაშვილის ანტისახელმწიფოებრივი და მოღალატეობრივი პოლიტიკის და ქმედების კლასიკური ნიმუში", - მსგავსი შინაარსის განცხადებებსა და შეფასებებს მრავლად მოვისმენთ ტელეკომპანია "იმედის" მიერ კარტოგრაფების, ვალერი მელაშვილისა და ნატალია ილიჩოვას თემაზე მომზადებულ მასალებში.

აზერბაიჯანი-საქართველოს საზღვრის დელიმიტაცია-დემარკაციის კომისიის ყოფილი ექსპერტების,ივერი მელაშვილისა და ნატალია ილიჩოვას მიმართ განაჩენი ჯერ არ დამდგარა და საქმეში მათი ბრალი სამართლებრივად არ დადასტურებულა. თუმცა, საკითხის გააქტიურებიდან დღემდე, "იმედის" მიერ თემაზე მომზადებულ არაერთ სიუჟეტში, ბრალდების ვერსიის უტყუარად დადასტურებულ ჭეშმარიტებად წარმოჩენის აშკარა მცდელობა იკვეთება. მასალებში მელაშვილი და ილიჩოვა ყოფილი ხელისუფლების მაღალჩინოსნების, მათ შორის, ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის დავალებით, სახელმწიფო საზღვრის ქვეყნის ინტერესების საწინააღმდეგოდ შეთანხმებაში პირდაპირ არიან დადანაშაულებული.

მას შემდეგ, რაც 28 იანვარს, მელაშვილი და ილიჩოვა სასამართლომ 20 000 ლარიანი გირაოს სანაცვლოდ, წინასწარი პატიმრობიდან გაათავისუფლა, „იმედმა“ თემაზე ზემოთ აღწერილი პათოსით ჯამში 8 სიუჟეტი (28, 29, 30, 31 იანვარი და 2, 3, 4, 7 თებერვალი) მოამზადა. კარტოგრაფების საქმეზე ერთ-ერთი ბოლო ვრცელი მასალა არხის ეთერში 7 თებერვალს, კვირის შემაჯამებელ გადაცემა „იმედის კვირაში“ გავიდა. სიუჟეტის მთავარი აქცენტი ოპოზიციის მხრიდან თემით სპეკულირებისა და ისტორიული სინამდვილის გადაწერის მცდელობა იყო. 

„ოპოზიცია თემით ისევ სპეკულირებს. სახელმწიფოს ღალატის ტოლფასი განცხადებებისთვის კი - ყველა პარტიული ტელეარხი ღიაა. ყველამ იცის, რომ პოლიტიკური განცხადებები, რომლებსაც ისინი აკეთებენ, აზიანებს მოლაპარაკებების პროცესს, თუმცა, სავარაუდოდ, დანაშაულის დასაფარად სხვა გზა უბრალოდ აღარ დატოვეს.

ჩვენ ექსკლუზიურად მოგვაწოდეს გარეჯის მუზეუმნაკრძალის რუკაზე ასახული სინამდვილე და თქვენც დარწმუნდებით, გვქონდა თუ არა საქმე ისტორიის გადაწერის მცდელობასთან. ექსკლუზიურად მოპოვებული აქამდე უცნობი რუკებიც ადასტურებს, რომ შესაბამისი დოკუმენტაციის არსებობის მიუხედავად, საზღვრის ეს მონაკვეთი [გარეჯის მიმდებარედ] სააკაშვილის ხელისუფლების დროს ქვეყნის ინტერესების საზიანოდ შეთანხმდა“
, - ამ ტექსტით გახსნა თემა წამყვანმა.

მიუხედავად იმისა, რომ გამოძიება „უცხო ქვეყნისთვის საქართველოს ტერიტორიის ნაწილის გადაცემისკენ მიმართულ ქმედებაზე“ მიმდინარეობს და გამოძიება ბრალდებულებს სახელმწიფო კომისიების დონეზე საზღვრის რამდენიმე ნაწილის, მათ შორის, გარეჯის მიმდებარედ ქვეყნის ინტერესების საწინააღმდეგოდ შეთანხმებას ედავება, საზოგადოებაში თემის მიმართ კიდევ უფრო მეტი სენტიმენტების აღსაძრავად, „იმედი“ საქმეს მხოლოდ გარეჯის თემით ფუთავს. ასე იყო ბოლო სიუჟეტშიც - „პოლიტიკურ ისტერია მაშინ დაიწყო, როცა საჯარო გახდა, რომ დავით გარეჯის საქმეზე გენერალურმა პროკურატურამ გამოძიება დაიწყო“, -  გვითხრა ჟურნალისტმა და „ყოფილი ხელისუფლებისა და მათ გავლენებს დაქვემდებარებულების ანტისახელმწიფოებრივი კამპანიაც შეგვახსენა.

„ყოფილი ხელისუფლების წევრები უფრო დაბეჯითებით ამბობდნენ, რომ კომისიის დონეზე შეთანხმებული დავით გარეჯის ტერიტორია საქართველო არ არის. ნაწილი თავგამოდებით ცდილობდა პრობლემა მოქმედი ხელისუფლებისთვის დაებრალებინა, ნაწილი კი - იმაში გვარწმუნებდა, რომ ეს მძიმე საბჭოური მემკვიდრეობა იყო“, - ხაზი გაუსვა მან.

ჟურნალისტი აგრეთვე მტკიცებით ფორმაში ამბობს, რომ „სააკაშვილის ხელისუფლება ცდილობდა შეეგუებინა და დაერწმუნებინა საზოგადოება, თითქოს კომისიის მიერ შეთანხმებული ტერიტორია სწორედ აზერბაიჯანს ეკუთვნოდა“. მისივე შეფასებით, „გამოძიების პარალელურად მიმდინარე პროცესები, პარტიული აქციები, პარტიული ეთერები და ვიწროპარტიული მიზნები საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებაზეა გათვლილი“.

კიდევ უფრო მეტი შთამბეჭდაობისთვის, მასალაში ყოფილი ხელისუფლების ბრალეულობის დასადასტურებლად, მათი ის განცხადებებია წარმოდგენილი, სადაც ისინი ხაზს უსვამენ, რომ საბჭოთა პერიოდში აზერბაიჯანისა და საქართველოს სოციალისტურ რესპუბლიკებს შორის ადმინისტრაციული საზღვარი იმგვარად გაივლო, რომ დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის დაახლოებით 2-3% აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე აღმოჩნდა.

მეტიც, სიუჟეტში ერთგვარი კომპრომატის სახით, ყოფილი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის 2007 წლის განცხადებაც მოვისმინეთ, სადაც მან აზერბაიჯანის პრეზიდენტთან, ილჰამ ალიევთან შეხვედრის შემდეგ თქვა, რომ ორ ქვეყანას შორის საზღვარი ისე შეთანხმდება, რომ აზერიბაიჯანი მისთვის სტრატეგიულ სიმაღლეს (ქედს) დაიკავებს, გარეჯის კომპლექსი კი - სრულად საქართველოს ტერიტორიაზე მოექცევა. აღნიშნულს ხელისუფლების მიმართ კეთილგანწყობილი ანალიტიკოსების შეფასებები მოსდევს, რომლებიც ამბობენ, რომ შუეძლებელია აზერბაიჯანს სიმაღლე ისე დაუთმო, რომ „სამონასტრო კომპლექსი შენ დაგრჩეს“. „ფაქტია, რომ მიხეილ სააკაშვილის განცხადება პირდაპირი მნიშვნელობით გააფორმეს კომისიაში ექსპერტთა ჯგუფის ხელმძღვანელმა და მისმა თანამოაზრეება“, - დაამატა ჟურნალისტმა.

„სააკაშვილის ხელისუფლებამ მემკვიდრეობად დიდი პრობლემა დაუტოვა მის მომდევნო ყველა ხელისუფლებას. ერთგვარი პოლიტიკური ნაღმი, სავარაუდოდ, სააკაშვილის ზეპირი და მისივე ნათქვამის მიხედვით დახაზული საზღვრის სახით, გადაწყვეტილების, რომელიც საქართველოს ინტერესებს და ისტორიულ რეალობას ეწინააღმდეგება“, - ხაზი გაუსვა მანვე.

როგორც ამ, ისე „იმედის“ მიერ თემაზე მომზადებულ სხვა მასალებში კონტექსტიდან გამოცალკევებულად არაერთხელ მოვისმინეთ ივერი მელაშვილის მიერ გათავისუფლების შემდეგ განცხადება, სადაც იგი შემდეგს განმარტავს - „როდესაც ხაზს უსვამ და წყვეტ, რომ არა გინდა თუ არა ეს ჩემია, როგორ არის შენი, როდესაც არ არის შენი“. მელაშვილის ეს განცხადება მის აღიარებად არის წარმოჩენილი, მიუხედავად იმისა, რომ სხვა ეთერში მანვე დააზუსტა, რომ იგი არა ისტორიულ სინამდვილეს, არამედ არსებულ იურიდიულ ფაქტორს გულისხმობდა, რომლის თანახმადაც, გარეჯის ნაწილის ტერიტორია შეუთანხმებელია და საკითხზე ხმამაღალი განცხადებები მოლაპარაკებების პროცესს აზიანებს.

ივერი მელაშვილისა და ნატალია ილიჩოვას მხრიდან აღიარებით ჩვენებად არის წარმოჩენილი ბრალდების მხარის მიერ გასაჯაროებული ფარული აუდიო-ვიდეო ჩანაწერებიც, რომლებიც შემდგარი საუბრების სრულ ვერსიას არ ასახავენ და მათზე დაყრდნობით კონკრეტული დასკვნების გამოტანა შეუძლებელია.

ამასთან, სიუჟეტებში აზერბაიჯანის სასარგებლოდ ტერიტორიების დათმობაში ყოფილი ხელისუფლების უტყუარ ბრალეულობაზე საუბრობენ საქართველოში „პრიმაკოვის ფონდის“ დირექტორი დიმიტრი ლორთქიფანიძე, რომელიც რუსული ინტერესების გატარებაშია მხილებული, აგრეთვე ოკუპანტ ქვეყანასთან ფარულ კავშირებში ბრალდებული პარტია “ქართული დასის” ლიდერი ჯონდი ბაღათურია.

მიუხედავად იმისა, რომ კარტოგრაფების საქმეზე „იმედის“ ეთერში გასულ სიუჟეტებში დაცვის მხარის პოზიცია წარმოჩენილი იყო, მასალების პათოსი და შინაარსი სრულად ბრალდებულების ღია მხილებაზე იყო აგებული და მკაფიოდ იკვეთებოდა, რომ აღნიშნული მხოლოდ ფორმალური ბალანსის დაცვას ემსახურებოდა და არა მეორე მხარის ვერსიის სათანადოდ წარმოჩენას.

ასე იყო რამდენიმე თვის წინაც, როდესაც პროკურატურამ საზღვრის დემარკაციის კომისიის ორი ყოფილი წევრი 2020 წლის ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნებამდე სამი კვირით ადრე დააკავა. მაშინ ტელეკომპანია „იმედის“ ეთერში წარწერაც გამოჩნდა - „გარეჯი საქართველოა“, რომელიც არჩევნების დასრულებიდან მალევე გაქრა.

ტელეკომპანია „იმედის“ მხრიდან თემის მიკერძოებულად, მხოლოდ ერთი მხარის პოზიციის აშკარა დაცვის მცდელობა, მეტყველებს, რომ მისი მიზანი საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვან საკითხზე არა აუდიტორიის სრულფასოვანი ინფორმირება, არამედ მაყურებლის თვალში სახელმწიფო ბრალდების არგუმენტების დაცვა და მათი კიდევ უფრო გამყარებაა.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
3 თებერვალს, თურქეთში ორგანიზაციის “რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე”(RSF) ადგილობრივი წარმომადგენლის ეროლ ონდეროღლუს სასამართლო პროცესი უნდა გაიმართოს. მას 14 წლით თავისუფლების აღკვეთა ემუქრება. RSF-ის ინფორმაციით, თურქეთში მედიის თავისუფლების კუთხით მდგომარეობა სულ უფრო უარესდება.

რას ედავებიან ონდეროღლუს


ეროლ ონდეროღლუს  და მის ორ თანამოაზრეს, 2016 წელს, თურქეთში სახელმწიფო გადატრიალების მცდელობის დროს, ერთ-ერთი ადგილობრივი გაზეთის დახურვის შემდეგ მხარდამჭერ კამპანიაში მონაწილეობას,  „ტერორისტული ორგანიზაციის პროპაგანდას“, „ დანაშაულის ღიად წახალისებასა“ და „დანაშაულების და კრიმინალის მხარდაჭერას“ ედავებოდნენ.

თავდაპირველად, 2019 წლის ივლისში, სასამართლომ წარდგენილ ბრალდებებში სამივე მათგანი გაამართლა. თუმცა, 2020 წლის 3 ნოემბერს, თურქეთის სააპელაციო სასამართლო პირველი ინსტანციის სასამართლოს გადაწყვეტილებას არ დაეთანხმა და საქმე წარმოებაში დააბრუნა.

სიტყვის თავისუფლებისა და ადამიანის უფლებებზე მომუშავე 17-მა საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაციამ, დღეს 3 თებერვალს, ერთობლივი განხცადებით დაგმო ონდეროღლუსს წინააღმდეგ სამართლებრივი დევნა და ხაზი გაუსვა, რომ მას „პატიმრობა მედიაპლურალიზმის დაცვისთვის გაწეული საქმიანობის გამო ემუქრება“.

თურქული მედიის თავისუფლების ხარისხი რიცხვებში
 
ადგილზე RSF-ის პარტნიორი ორგანიზაციის Bianet-ის დახმარებით მოპოვებული და დამუშავებული მონაცემები იმ რეპრესიების მასშტაბს აჩვენებს, რაც თურქეთში 2016 წლის სახელმწიფო გადატრიალების მცდელობის შემდეგ დაიწყო.


⇒ 200

ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში თურქეთში 200-მდე ჟურნალისტი და მედიის სფეროში დასაქმებული პირი დააკავეს. დაკავებული ჟურნალისტების რაოდენობის მიხედვით, თურქეთი მსოფლიოში წამყვან ადგილს იკავებს.

⇒ 48

2020 წლის განმავლობაში თურქეთში 48 ჟურნალისტმა სულ მცირე ერთი დღე მაინც გაატარა საპატიმროში. ჟურნალისტების დაპატიმრები მიზეზებს შორის მათი მხრიდან სირიელი ლტოლვილების ბედზე მითითება, მთავრობის მიერ კოვიდ-19-ის პანდემიასთან გამკლავების საკითხის გამოძიება ან ეთნიკური ქურთების შესახებ თემების გაშუქება იყო.

⇒ 27 წელი და 6 თვე

ოცდაშვიდი წელიწადი და 6 თვე - ეს ერთ-ერთი, ყველაზე ხანგრძლივი პატიმრობაა, რომელიც ოდესმე თურქეთში ჟურნალიტისთვის მიუსჯიათ. ეს სასჯელი 2020 წლის 23 დეკემბერს, ერთ-ერთი ადგილობრივი, ყოველდღიური გამოცემის უკვე ყოფილ რედაქტორს, ქენ დიუნდარს, ჯაშუშობისა და ტერორისტული ორგანიზაციის დახმარების ბრალდებით მიუსაჯეს.

მას პატიმრობა დაუსწრებლად შეუფარდეს, რადგანაც მას შემდეგ, რაც 2016 წელს მისი მოკვლა სცადეს, იგი გერმანიაში ცხოვრობს. დიუნდარს სასამართლო სისტემასთან პრობლემები მას შემდეგ შეექმნა, რაც მან თურქეთის მიერ სირიაში ისლამისტური დაჯგუფებებისთვის იარაღით მომარაგების შესახებ თემის გაშუქება დაიწყო. მაშინ თურქეთის პრეზიდენტმა რეჯეპ ტაიპ ერდოღანმდა თქვა - „ამ ექსკლუზიური მასალის ავტორი ძვირად გადაიხდის. არ დავუშვებ, რომ მან მართლმსაჯულებას თავი დააღწიოს“.

⇒ 71

ეს თურქეთში ერთ-ერთ ყველაზე ხანდაზმული პატიმარი ჟურნალისტის ასაკია. აჰმედ ალტენი ამ დრომდე სტამბოლის ერთ-ერთ ყველაზე დაცულ საპატიმროში იმყოფება, მიუხედავად იმისა, რომ სამუდამო პატიმრობა, რომელიც მას, მის ძმასა და კიდევ ერთ ჟურნალისტს 2018 წელს მიუსაჯეს, 2019 წლის ივლისში უზენაესმა სასამართლომ მოუხსნა. მათ ბრალი 2016 წლის გადატრიალების მიმართ თანაგრძნობაში ედებათ.

⇒ 63

ეს 2014 წლიდან, ერდოღანის არჩევიდან დღემდე თურქეთში პრეზიდენტის შეურაცხყოფისთვის დაპატიმრებული ჟურნალისტების რიცხვია.

⇒ 128 000 ევრო

სწორედ ეს თანხა დააკისრეს თურქეთს, იმ ზიანის საკომპენსაციოდ, რომელიც 2016 წელს 8 ჟურნალისტის თვითნებურად, თითქმის ერთი წლის ვადით დაკავების გამო მიადგა. ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში, ადამიანის უფლებათა დაცვის ევროპულმა სასამართლომ თურქეთს ჟურნალისტებისთვის მიყენებული ზიანის ასანაზღაურებლად ჯამში 234 760 ევროს გადახდა დააკისრა.

⇒ 154-ე

სწორედ ამ ადგილს იკავებს თურქეთი „რეპორტიორები საზღვრებს“ გარეშეს მსოფლიო პრესის თავისუფლების ინდექსის 2020 წლის ანგარიშში.

⇒ 139

თურქეთში, ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში, ჟურნალისტები ფიზიკური თავდასხმის ობიექტები მინიმუმ 139-ჯერ გახდნენ.

⇒ 160

2016 წელს, სახელმწიფო გადატირალების მცდელობიდან დღემდე, რელიგიური ლიდერის ფეთჰულა გიულენისადმი თანაგრძნობის გამო თურქეთში მინიმუმ 160 მედიასაშუალება დაიხურა. ამასთან, მაუწყებლობის განახლების მოთხოვნით დღემდე იურიდიული დავა აქვს ორ პროთურქულ ტელევიზიასაც.

⇒ 90%

ეს იმ მედიასაშუალებების პროცენტული მაჩვენებელია, რომელთაც ხელისუფლების მიმართ კეთილგანწყობილი ბიზნესმენები ფლობენ.

⇒ 1 358

ეს იმ ონლაინ სტატიების და სტატიების ბმულების რიცხვია, რომლებიც პრეზიდენტ ერდოღანის, მისი ვაჟის, მისი სიძის, ან მთავრობის მომხრე ბიზნესმენებისა და პოლიტიკოსების მოთხოვნით წაიშალა.

⇒ 3 436

ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში, თურქეთში სამსახურიდან სწორედ ამდენი ჟურნალისტი დაითხოვვეს.

⇒ 276

ეს იმ კრიტიკული მედიების რიცხვია, რომელთაც 2020 წელს სახელმწიფო უწყებებმა რეკლამაზე უარი უთხრეს, რაც მათი არსებობისთვის კრიტიკულად მნიშვნელოვანი იყო.


წყარო: rsf.org
კატეგორია: დეზინფორმაცია
2019 წლის მიწურულს ჩინეთის პატარა პროვინციაში აღმოჩენილმა ვირუსმა 2020 წელს მსოფლიოს დღის წესრიგი სრულად შეცვალა და ადამიანების ცხოვრების ჩვეული წესი თავდაყირდა დააყენა. კოვიდ-19-ის პანდემიად გამოცხადების შემდეგ, მსოფლიო ლიდერებმა ვირუსის გავრცელების პრევენციის მიზნით არაერთი შეზღუდვა და რეგულაცია აამოქმედეს, რომელთა დიდი ნაწილი ამ დრომდე ძალაშია და თითოეული მოქალაქის ყოველდღიურ ყოფაზე აისახება.

ვირუსის ფართომასშტაბიან გავრცელებას მის შესახებ სხვადასხვა კონსპირაციული თეორიებისა და ყალბი ამბების უზარმაზარი ნაკადი მოჰყვა, რამაც ინფორმაციის რიგითი მიმღებისთვის რეალობის გამოგონილი სინამდვილისგან გარჩევა გაართულა. „მედიაჩეკერმა“ 2020 წლის განმავლობაში, მსოფლიო მასშტაბით, მათ შორის საქართველოში, კოვიდ-19-ის შესახებ, 9 ყველაზე ფართოდ გავრცელებულ მითს მოუყარა თავი.

  1. ვირუსის შესახებ დამსახურებულ პირველ ადგილს ადამიანების დაჩიპვის მითი იკავებს. ვიდეო იმის შესახებ, რომ ჩიპებს ადამიანებს ვაქცინის გზით ჩაუდგამდნენ, სოციალურ მედიაში ათასობით მომხმარებელმა გააზიარა. ამ მასალას მოჰყვა მსჯელობა იმის შესახებ, რომ ვირუსი სწორედაც ამ მიზნით, ხელოვნურად შეიქმნა.

    მსგავსი მასალები ვირუსის გავრცელებიდან ერთი წლის შემდეგად ვირუსულად ვრცელდება.  ვიზუალურ მასალად ის ჩიპია გამოყენებული, რომელსაც ამოცნობის მიზნით ცხოველებს უკეთებენ. ბოლო პერიოდში ჩიპების კონტექსტში დეზინფორმაცია თავად ტესტებსაც შეეხო, თითქოს მისი ადამიანის ორგანიზმში მოთავსება, კოვიდ-19-ზე ტესტირების დროს ხდება;

  2. 2020 წელი იმის ძიებასაც მიეძვნა, თუ ვისი დადანაშაულება შეიძლებოდა კოვიდ-19-ის პანდემიაში. ბრალდებების ეპიცენტრში კომპანია მაიკროსოფტის დამფუძნებელი ბილ გეითსი მოექცა. მის შესახებ გავრცელებული კონსპირაციული თეორიის მიხედვით, იგი კორონავირუსის პანდემიას კოვიდ-19-ის მწარმოებელ ერთ-ერთ ფარმაცევტულ კომპანიასთან და ვუჰანის ლაბორატორიასთან ერთად 8 წლის განმავლობაში გეგმავდა. სოციალურ მედიაში ვრცელდებოდა ინფორმაცია, რომ გეითსს ადამიანების მასობრივი კონტროლისთვის ერთგვარი სოციალური საკონცენტრაციო ბანაკების შექმნა სურდა;

  3. 2020 წელმა მსოფლიოსთვის სოციალური იზოლაციისა და კარანტინის პირობებში ჩაიარა, ბევრმა ქვეყანამ საზღვრებიც ჩაკეტა. შესაბამისად, კარანტინი ყალბი ამბების ჩამონათვალშიც მოექცა და საპატიო მესამე ადგილიც დაიკავა. მაგალითაც, ამ კონტექსტში გავრცელდა ინფორმაცია, რომ კარანტინის გახანგრძლივება 2025 წლის მარტამდე იგეგმებოდა. ასევე, ვრცელდებოდა ცნობები, რომ ვირუსის დაძლევა კარანტინისა და სოციალური დისტანციის გარეშეც იყო შესაძლებელი და ამის მაგალითად ბელარუსი მოჰყავდათ, რომლის ლიდერიც ვირუსს არასერიოზულად აღიქვამდა და მისი პრევენციისთვის განსაკუთრებული ზომები არც მიუღია;

  4. კოვიდ-19-ის შესახებ გავრცელებული დეზინფორმაციის ჩამონათვალში პირბადის შესახებ ყალბი ამბებიც მოხვდა. ამ უკანასკნელის შესახებ ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული დეზინფორმაცია ის იყო, რომ ის ადამიანებს ვირუსისგან არ იცავდა და პირიქით, თითქოს ვირუსის მქონე გარდაცვლილი პაციენტების უმეტესობა სწორედ ისეთები იყვნენ, რომლებიც პირბადეს ატარებდნენ. ამასთან, ამტკიცებდნენ, რომ პირბადე არაერთი ინფექციის გადამტანიც იყო;
  5. დეზინფორმაციამ გვერდი ვერც, 5G ტექნოლოგიებს აუარა. გასულ წელს დღის განმავლობაში არაერთი ყალბი ამბავი ვრცელდებოდა, რომ თითქოს 5G ტექნოლოგიებს, დასხივების გზითს მწერების, ხეებისა და ადამიანების განადგურებაც კი შეეძლო. შედეგად, ახალი ტექნოლოგიების წინააღმდეგ მსოფლიო მასტაბით არაერთი საპროტესტო აქცია მოეწყო. ბევრგან მოქალაქეებმა შესაბამისი ინფრასტრუქტურის დაწვაც სცადეს;

  6. დეზინფორმაციია ჩამონათვალში კოვიდ-19-ის დამდგენი PCR ტესტებიც მოხვდა. მას როგორც გლობალურ ტრიუკად მოიხსენიებდნენ, რომლის საშუალებითაც მოქალაქეებისგან მათ სამართავად დნმ-ის ნიმუშს იღებდნენ. ამასთან, PCR ტესტის შესახებ ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ცრუ ამბავი ის იყო, რომ თითქოს ანტიკურ ეპოქაში ტესტის აღების მეთოდიკა მონების დასჯის მიზნით გამოიყენებოდა;
  7. კოვიდ-19-ის შესახებ გავრცელებულ მითებში მოხვდა ხალხური მედიცინაც. სოციალურ მედიაში ვირუსული ვიდეობის სახით არაერთი ჩანაწერი გავრცელდა, რომელშიც ვირუსის მკურნალობის ტრადიციული მეთოდები იყო უარყოფილი და მხსნელად ხალხური მედიცინია იყო შეთავაზებული. მაგალითად, კოვიდ-19-ისგან განკურნების ყველაზე ეფექტიან საშუალებად მოქალაქეებს სოდას სთავაზობდნენ. რეკომენდაციას მისი ინჰალაციის მიზნით გამოყენეას უწევდნენ ან სოდის ცხელ წყალში გაზავებასა და ლიმონთან ერთად დალევას ურჩევდნენ. ცხადია, აღნიშნულ საოჯახო რეცეპტს მეცნიერული დადასტურება არ ჰქონია;

  8. ვარსკვლავური არა, თუმცა საკუთარი მოქალაქეების წინააღმდეგ ბიოლოგიური ომის გამოცხადება კოვიდ-19-ის შესახებ გავრცელებული მითების ჩამონათვალის საპატიო ადგილზე მოხვდა. ვირუსს ბიოლოგიურ იარაღად წარმოაჩენდნენ, რომლის საშუალებითაც ქვეყნის ლიდერები არსებული წესრიგის შესაცვლელად იყენბდნენ;

  9. კოვიდ-19-ის შესახებ გავრცელებული ყალბი ამბებიდან ასევე ყველაზე თვალსაჩინო მისი, როგორც სრულიად უსაფრთხო ვირუსად წარმოჩენის მცდელობა იყო. ვრცელდებოდა ამბები, რომ ახალი კორონავირუსი მომაკვდინებელი სულაც არ არის და რომ ისი რიგითი სეზონური გრიპის ტოლფასი იყო. მეტიც, ამტკიცებდნენ, რომ გარდაცვლილთა სხეულებში ვირუსის კვალი ვერ აღმოაჩინეს. ამასთან, მიუთითებდნენ, რომ ვირუსით არავინ არასდროს მომკვდარა და, შესაბამისად, არც ვაქცინის საჭიროებაა, რადგანაც ვირუსი თავისით გაქრება.

მასალა მომზადებულია stopfake.org-ზე დაყრდნობით.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

„ერთი რამ, რაც მას განსაკუთრებით უყვარდა, კამერის წინ ყოფნა იყო. როდესაც სტუდიაში შუქები აინთებოდა, ის უბრალოდ ბრწყინვალე ხდებოდა“, - ამბობს ვენდი ვოკერი, პროდუსერი, რომელიც წლების განმავლობაში მუშაობდა ლეგენდარულ ამერიკელ ტელეწამყვანთან ლარი კინგთან.

ლარი კინგი, საკულტო სახე, 2020 წლის 23 იანვარს, დილით, 87 წლის ასაკში, ლოს ანჯელესის საავადმყოფოში გარდაიცვალა.

ბოლო წლების განმავლობაში ლარი კინგი ჯანმრთელობის არაერთ პრობლემას გაუმკლავდა, მათ შორის, გულის შეტევას და ფილტვის კიბოს. 2019 წელს მან ინსულტიც მიიღო, რის შემდეგაც მარცხენა ფეხზე დარჩენილი პრობლემის გამო გადაადგილებას რთულად ახერხებდა და მას ხშირად ეტლით ხედავდნენ. კინგის ოჯახის ახლობელმა ABC News-ს განუცხადა, რომ 2 იანვარს იგი საავადმყოფოში კოვიდ-19-ის დიაგნოზით გადაიყვანეს.

1933 წელს ებრაელი ემიგრანტების ოჯახი დაბადებული ტელელგენდის კარიერა 1957 წელს დაიწყო და 6 ათწლეულზე მეტხანს გაგრძელდა. ამ ხნის განმავლობაში, მან 50 000-მდე ინტერვიუ ჩაწერა. მის რესპონდენტებს შორის იყვნენ აშშ-ის პრეზიდენტები ჯერალდ ფორდიდან ბარაკ ობამამდე. მის სხვა ცნობილ სტუმრებს შორის ასევე იყვნენ - დალაი ლამა, ნელსონ მანდელა, მარტინ ლუთერ კინგი და სხვ.

ვენდი ვოკერმა, მისმა მრავალწლიანმა პროდიუსერმა თქვა, რომ კინგი ყველა ინტერვიუს თანაბარი პასუხისმგებლობით უდგებოდა, იქნებოდა ეს აშშ-ის რომელიღაც თანამდებობის პირი თუ რიგითი ამერიკელი: „ერთი რამ, რაც მას განსაკუთრებით უყვარდა, კამერის წინ ყოფნა იყო. როდესაც სტუდიაში შუქები აინთებოდა, ის უბრალოდ ბრწყინვალე ხდებოდა“.

ცნობილია, რომ ლარი კინგი ინტერვიუებისთვის არასდროს ემზადებოდა და რესპონდენტთან საუბრის მის ბუნებრივ ცნობისმოყვარეობაზე აგებას ამჯობინებდა, რითაც ძალიან ამაყობდა.

„იგი მთელი დღის განმავლობაში კითხულობდა, ეცნობოდა ამბებს და უყურებდა შოუებს, მაგრამ კითხვებს წინასწარ არასდროს ამზადებდა, მათ მხოლოდ სუტმართან საუბრის დროს ქმნიდა“, - იხსენებენ მასზე.

25 წლის განმავლობაში მას CNN-ზე საკუთარი პროგრამა „ლარი კინგის შოუ“ მიჰყავდა. CNN-ზე ბოლო გადაცემის დროს კინგმა თქვა - „არც კი ვიცი, რა გითხრათ, გადა იმისა, რომ მადლობა ჩემო მაყურებელო და დამშვიდობების ნაცვლად - ამდენ წლიან ურთიერთობაზე რას იტყოდით?“

„[ლარი] ბრწყინვალე წამყვანი და ინტერვიუების დიდოსტატი იყო“, - თქვა პირს მორგანმა კინგზე, ვისითაც 2010 წელს CNN-ზე ლარი კინგი ჩაანაცვლეს.

ხანრძლივი სატელევიზიო კარიერის განმავლობაში ლარი კინკმა არაერთი ჯილდო მიიღო, თუმცა მას კონფრონტაციული და ღია კითხვების გამოც ხშირად აკრიტიკებდნენ. ლარი კინგი არაერთი წიგნის ავტორიც არის.

გარდა სატელევიზიო კარიერისა,1988 წელს, ლარი კინგმა საქველმოქმედო ფონდი დააარსა, რომელიც პაციენტებს, რომელთაც საკმარისი ფინანსური რესურსი არ გააჩნდათ, გულის დაავადებათა მკურნალობაში ეხმარებოდა.


მომზადებულია cnn-ის, bbc-სა და abcnews-ის მასალების გამოყენებით.

კატეგორია: ეთიკა
რა ტიპის გადაცემა იყო დაგეგმილი და როგორ შეიცვალა ფორმატი 19 იანვარს ტელეკომპანია "რუსთავი 2-ის" გადაცემა "ღამის კურიერში", სადაც ერთმანეთს პარტიების: "ლელოსა" და "მოქალაქეების" ლიდერები დაუპირისპირდნენ.

19 ინავარს ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ის“ გადაცემა „ღამის კურიერში“ პარტია „ლელოს საქართველოსთვის“ ლიდერთან მამუკა ხაზარაძეთან სატელევიზიო ინტერვიუს დროს სტუდიაში რესპონდენტთან შეთანხმებლად პარტიების „მოქალაქეებისა“ და „გირჩის“ ლიდერების შეყვანა, სტუმრებს შორის სიტყვიერი დაპირისპირებით დასრულდა.

„ღამის კურიერში“ მოვლენები შემდეგი ქრონოლოგიით განვითარდა:

მამუკა ხაზარაძესთან ინტერვიუს დაახლოებით 30-ე წუთზე გადაცემის ერთ-ერთმა წამყვანმა ირაკლი იმნაიშვილმა სტუმარს მადლობა გადაუხადა, სტუდიაში ალეკო ელისაშვილი და იაგო ხვიჩია იხმო, პარალელურად კი - ლელოს ლიდერს ბოლო კითხვით დაუბრუნდა და მას ალეკო ელისაშვილის მიერ მის შესახებ გაკეთებული განცხადების შეფასება სთხოვა. დაახლოებით 2 წუთში, გადაცემის მეორე წამყვანმა ალეკო ელისაშვილს რეპლიკის უფლება მისცა, რასაც ელისაშვილსა და ხაზარაძეს შორის მწვავე სიტყვიერი დაპირისპირება მოჰყვა, რომელიც დაახლოებით 13 წუთს გაგრძელდა. წამყვანებმა სიტუაციის განმუხტვა ვერ შეძლეს, შექმნილი დაძაბულობის განსამუხტად სტუდიაში დაცვის სამსახურის წარმომადგენელიც შევიდა, ეთერში კი რეკლამა გამოცხადდა. სტუდიაში დებატებიი დაგეგმილი რომ არ იყო, ეს რეკლამიდან დაბრუნების შემდეგ, წამყვანმაც აღნიშნა და სტუმრებს ინციდენტისთვის ბოდიში მოუხადა.

„დებატები ამ სტუდიაში არ იყო დაგეგმილი, თუმცა იქიდან გამომდინარე, რომ მამუკა ხაზარაძე საუბრობდა კონკრეტულად ჩვენს მომდევნო სტუმრებზე, რომლებიც უკვე იმყოფებოდნენ აქ ადგილზე, ალეკო ელიაშვილს სურდა კომენტარის გაკეთება თემაზე, რასაც მოჰყვა დაპირისპირება“, - თქვამ მან, თუმცა ელისაშვილის განცხადების შეფასება სტუმარს სწორედ იმ დროს თავადვე რომ სთხოვეს, როდესაც მეორე ბლოკის სტუმრები სტუდიაში დაპატიჟეს, ყურადღების მიღმა დარჩა.

„ღამის კურიერში“ მომხდარს „დაგეგმილი პროვოკაცია“ უწოდა მამუკა ხაზარაძემ. ტელეკომპანია „მთავარ არხთან“ საუბარში მან ხაზი გაუსვა, რომ მას პირისპირ ინტერვიუზე შეუთანხმდნენ, გადაცემის მსვლელობისას კი - ის მასთან შეუთანხმებლად დებატებში გადაზარდეს.


მეტი დეტალი „მედიაჩეკერმა“ ლელოს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის ხელმძღვანელთან თამარ კირვალიძესთან დააზუსტა. „ეს იყო ეთიკის მიღმა საქციელი და უზნეობის პიკი“, - უთხრა მან „მედიაჩეკერს“ და დაამატა, რომ „იყო კატეგორიული შეთანხმება, რომ მამუკა ხაზარაძე [სტუდიაში] უნდა ყოფილიყო მარტო და არანაირი დებატი არ იქნებოდა, მით უფრო ალეკო ელისაშვილთან“.

კირვალიძემ „რუსთავი 2-ში“ მომხდარს „წარმოუდგენელი არაპროფესიონალიზმი და უზნეოდ დადგმული სპექტაკლი“ უწოდა და ხაზი გაუსვა, რომ „ასეთი საქციელი არავის ეპატიება“. მისივე შეფასებით, ამ საქციელით „რუსთავი 2-მა“ საკუთარი თავის ლუსტრაცია მოახდინა და „იმედსაც“ კი გადაუსწრო.

„ბინძური იქნება პოლიტკაც და მედიაც, სანამ იქ ადამიანები უზნეოდ მოიქცევიან. მათი დასჯა იქნება ის, რომ არავინ დაუჯდებათ [სტუდიაში] ელისაშვილისა და მმართველი პარტიის წევრების გარდა“, - აღნიშნა მანვე.

ტელეკომპანიის მისამათით გამოთქმულ კრიტიკას ოფიციალური განცხადებით უპასუხა „ღამის კურიერის“ ერთ-ერთმა წამყვანმა და ტელეკომპანიის აღმასრულებელმა დირექტორმა ირაკლი იმნაიშვილმა, რომელშიც წუხილი გამოხატა იმის გამო, რომ „მამუკა ხაზარაძეს შეექმნა შთაბეჭდილება, თითქოს, „ღამის კურიერის'“ 19 იანვრის ეთერში მომხდარი ინცინდენტი იყო წინასწარ დაგეგმილი“.

„გადაცემის ფორმატი დაირღვა და პირდაპირ ეთერში სიტუაციის დეესკალაცია ვერ მოხერხდა. რუსთავი 2-მა ვერ უზრუნველყო სტუმრებისათვის კონსტრუქციული გარემოს შექმნა. [თუმცა], გადაცემის მიზანი არ ყოფილა სანახაობის დადგმა ან პოლიტიკოსების ხელოვნური დაპირისპირება“, - თქვა იმნაიშვილმა და მაყურებელსა და სტუმრებს ბოდიში მოუხადა.

„19 იანვრის სამწუხარო ინციდენტის გამოყენება რუსთავი 2-ის წინააღმდეგ მიზანმიმართული კამპანიის ნაწილია იმ ჯგუფის მხრიდან, ვინც 26 წლიანი ისტორიის მქონე ტელეკომპანიის ეთერიდან გათიშვა ერთხელ უკვე სცადა“, - დაამატა მან. „მედიაჩეკერი“ მეტი დეტალისთვის ირაკლი იმნაიშვილსაც დაუკავშირდა. მან ჩვენს სატელეფონო ზარს და ტექსტურ შეტყობინებას არ უპასუხა, მოგვიანებით კი - გვითხრა, რომ მის მიერ გავრცელებულ განცხდებაში „ყველაფერია ნათქვამი“.
კატეგორია: ეთიკა
ინტერვიუ მადლობით, კრიტიკული კითხვების გარეშე და ბევრი თანხმობით - ამ ფორმატში წარიმართა “ქართული ოცნების” უკვე ყოფილ თავმჯდომარესთან, ბიძინა ივანიშვილთან ინტერვიუ, რომელიც საზოგადოებრივი მაუწყებლის „პირველი არხის“ ეთერში 12 იანვარს, 22:30 სთ-ზე გავიდა. ინტერვიუს არხის ახალი და მიმდინარე ამბების ბლოკის დირექტორი და გადაცემა „თავისუფალი ხედვის“ წამყვანი გიორგი გვიმრაძე უძღვებოდა, რომელიც ინტერვიუს მსვლელობის პროცესში რესპონდენტთან პოლემიკასა და დისკუსიაში არცერთხელ შესულა, მის მიმართ კეთილგანწყობას ღიად გამოხატავდა და მეტიც, გაწეული საქმიანობისთვის მადლობასაც უხდიდა.

„მადლობა უნდა გითხრათ. ზოგადად, დასავლურ რეალობაში, დასავლურ პოლიტიკურ კულტურაში მიღებულია, რომ ადამიანი, რომელიც პოლიტიკიდან მიდის, ან ტოვებს გარკვეულ სივრცეს, გარკვეულ საქმიანობას, მას მადლობას ეუბნებიან ხოლმე გაწეული საქმისთვის. ამისთვისაც მადლობა მინდა გითხრათ, მიუხედავად იმისა, თუ როგორ აფასებს ამ თქვენს გაწეულ შრომას თქვენი ოპონენტი იქნება ეს თუ თქვენი მომხრე. მე მხოლოდ მადლობით შემოვიფარგლები ამ შემთხვევაში და [მადლობას გეტყვით] იმ ქველმოქმედებისთვის, რომელიც ზოგადად ახასიათებს ბიძინა ივანიშვილის სახელს და უკავშირდება [მას]“, - უთხრა მან რესპონდენტს ინტერვიუს დასაწყისში.



„მადლობების ნაწილის“ დასრულების შემდეგ, „კონკრეტული საკითხების“ ჯერიც დადგა. ინტერვიუს დროს, რომელიც 1 საათსა და 10 წუთს გაგრძელდა, წამყვანმა ჯამში 14 კითხვა დასვა, რომლებიც ძირითადად ზოგადი შინაარსის იყო და ქვეყანაში ბოლო დროს განვითარებულ სხვადასხვა მნიშვნელოვან პროცესსა თუ პრობლემურ საკითხებსა არ ეხებოდა.

ინტერვიუს ავტორი “ქართული ოცნების” დამფუძნებლისგან ძირითადად შემდეგი საკითხებით დაინტერესდა:

  • რით განსხვავდება ეს წასვლა 2013 წლის ბოლოს წასვლისგან? რატომ უბრუნდებით 2011 წელს?

  • როგორი იყო რეაქცია გუნდის მხრიდან? ხომ არ იყო მათი მხრიდან რეაქცია, რომ ახლა მათთვის საჭირო იყავით და არ უნდა წასულიყავით?

  • როგორ უნდა შეიკავოთ თავი იმისგან, რომ არ უთხრათ [თანაგუნდელებს[, რომ რაღაცას არ აკეთებენ სწორად? კომუნიკაციას როგორ გაწყვეტთ ისე, რომ არ გიბიძგოთ საკუთარმა თავმა, რომ არ უთხრათ ადამიანებს, რომ რაღაცას არ აკეთებენ სწორად და ა.შ.?

  • რა არის შემთხვევა და თუ არსებობს ასეთი, როდესაც შეიძლება ბიძინა ივანიშვილი უკან დაბრუნდეს?

  • ბოლო საჯარო კონსულტაცია გუნდისთვის - რა სჭირდება პარტიას, რა უნდა გააკეთონ, რა უნდა გაითვალისწინონ? ბიძინა ივანიშვილი ქველმოქმედიც აღარ იქნება, ვეღარ ვნახავთ მას ქველმოქმედს? თუკი მთელ ქონებას აძლევთ და ქართუ ფონდის მართვაშიც აღარ ჩაერევით, როგორ იქნება, რა მდგომარეობა იქნება?

  • წერილში თქვით, რომ გაქვთ ოცნება როდესაც “ქართული ოცნება” გადავა ოპოზიციაში? გუნდი რამდენად მზად არის ამისთვის და როგორ გესახებათ ეს პერსპექტივა გუნდისთვის? რა პესპექტივაში ხედავთ ამ ოცნების ასრულებას?

  • თქვენ ახლაც ახსენეთ დესტრუქციული ოპოზიცია და ამაზე წერილშიც ვრცლად საუბრობთ... როდესაც ოპოზიცია ისეთია, როგორც არის, მმართველი გუნდი ისეთია, როგორიც არის და მისი ჩამნაცვლებელი დღეს არ არსებობს, ამ რეალობაში როგორ გესახებათ პოლიტიკური რეალობის დეესკალაცია, რომელიც დღეს გვაქვს ახლო მომავალში და როგორ გესახებათ გრძელვადიან პერსპექტივაში კონსტრუქციული პროცესი ოპონირების, როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი გაჩნდეს, რამ შეიძლება ამას ხელი შეუწყოს?

  • რა გარემოებები უშლის ხელს თქვენი აზრით [ახალი პოლიტიკური] ძალის გაჩენას?

  • პანდემიის პირველი ტალღა საკმაოდ წარმატებით გავიარეთ, მეორე ტალღასთან დაკავშირებით არის თითქოს გარკვეული წუხილები, რომ რაღაც მომენტში გაგვექცა კონტროლი ინფექციის გავრცელებაზე. თქვენ როგორ უყურებთ ამ ყველაფერს, რამდენად წარმატებით, რამდენად ეფექტურად ვახერხებთ პანდემიის მართვას?

  • პანდემიის შემდგომ პერიოდში, როგორი უნდა იყოს ხელისუფლება?

  • თქვენს პოლიტიკაში მოსვლას და შემდეგ 2014 წლიდან დაწყებულ საქმიანობას უკავშირდება ერთი მნიშვნელოვანი თარიღი - 2030 წელი. იქ იყო გარკვეული მოცემულობა, გარკვეული ხედვა იმისა, როგორი იქნება ქვეყანა 2030 წელს, დღევანდელი პერსპექტივიდან, რა შეიცვალა ამ გეგმასა და ხედვაში? როგორი იქნება? მითუმეტეს როგორი იქნება ეს ყველაფერი უთქვენოდ?

  • პანდემიით გამოწვეული სირთულე იქნება ეს, თუ ეკონომიკური და სოციალური სირთულეები, რომლებიც ჯერ კიდევ დასაძლევია, ასევე დესტრუქციული ოპოზიციის არსებობა - უამრავი სირთულეა, რომლის წინაშეც მმართველი გუნდი რჩება. ჩავთვალოთ ეს ბოლო საჯარო კონსულტაციად გუნდისთვის - ნეგატიური გამოცდილება ბიძინა ივანიშვილის - რა რაის ის, რასაც ისე არ გააკეთებდით, ამ ხნის განმავლობაში გაკეთებულთაგან, იმისთვის, რომ სხვა შედეგი დამდგარიყო და როგორ აფასებთ ამ პერიოდს კრიტიკული თვალით. ბიძინა ივანიშვილის კრიტიკული თვალი განვლილი პერიოდისა, რას შეცვლიდით, რისი გათვალისწინებას ურევდით გუნდს წარსულიდან?

  • რა დაგრჩათ სათქმელი?
ინტერვიუს ავტორი ბიძინა ივანიშვილთან არც იმის დაზუსტებას შეეცადა, ქვეყანაში არსებული ეკონომიკური, პოლიტიკური, ასევე პანდემიით გამოწვეული კრიზისის ფონზე, ხომ არ არის მისი გადაწყვეტილება პასუხისმგებლობისგან გაქცევა, კომფორტის ზონაში გადასვლა და მმართველობის კვლავ კულისებს მიღმიდან გაგრძელება. მას არც მისი ადგილმონაცვლის შესახებ დაუსვამს კითხვა და დაინტერესებულა, რამდენად სწორია პარტიის სადავეების იმ პირისთვის გადაბარება, რომელიც ოპონენტების მიმართ კონფრონტაციული დამოკიდებულებით გამოირჩევა და რომელთანაც 2020 წლის 20 ივნისის ამბები ასოცირდება.

მას არც კორუფციის, ნეპოტიზმის, აგრეთვე სასამართლო სისტემისა და სამართალდამცველი სტრუქტურების მიმართ საზოგადოებაში არსებული კითხვები და პრეტენზიები გახსენებია, არც მოქალაქეების სოციალური მდგომარეობის გაუარესებასა და ეკონომიკურ უკუსვლაზე გაუმახვილებია ყურადღება.

გადაცემის წამყვანმა რესპონდენტს არც 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების შედეგების გამო ოპოზიციის პროტესტსა და პარლამენტის ბოიკოტზე ჰკითხა რამე და და არც ე.წ. “კარტოგრაფების” თემაზე დაუსვამს კითხვა, რომელიც ხელისუფლებამ წინასაარჩევნოდ გააქტიურა და რომლის ირგვლივაც არაერთი ლიგიტიმური შეკითხვა არსებობს. მეტიც, წამყვანმა თემა არც მაშინ გაშალა, როდესაც ინტერვიუს მსვლელობისას, ივანიშვილმა საქმის ერთ-ერთ მთავრ ფიგურას, ბიზნესმენ დავით ხიდაშელს რუკების მოძიებისთვის მადლობა გადაუხადა და ფაქტობრვად, იგი გმირად შერაცხა. მან ბიძინა ივანიშვილს საკუთარი მოსაზრებების უალტერნატივო ჭეშმარიტებად წარმოჩენის სრული თავისუფლება მისცა და თავისი შეხედულებების გამოთქმისას რესპონდენტს არაერთხელ დაეთანხმა.

იმის გათვალისწინებით, რომ საზოგადოებრივი მაუწყებელი ყოველწლიურად სახელმწიფო ბიუჯეტიდან რამდენიმე ათეული მილიონი ლარის დაფინანსებას იღებს, რომელიც არა რომელიმე კონკრეტული პარტიისა და პოლიტიკური ლიდერის, არამედ გადასახადის გადამხდელი თითოეული მოქალაქის ფულია, მას საზოგადოების წინაშეც გაცილებით უფრო მეტი ანგარიშვალდებულება და პასუხისმგებლობა აკისრია ვიდრე რომელიმე კერძო მაუწყებელს, რომელსაც საკუთარი სარედაქციო პოლიტიკა და დღის წესრიგი აქვს.

საზოგადოებრივი მაუწყებელი ვალდებულია კრიტიკულად მიუდგეს ნებისმიერ საკითხსა თუ პოლიტიკურ ფიგურას, რომელიც ქვეყნის მართვაზეა პასუხისმგებელი, მასთან მიიტანოს მოქალაქის პრეტენზია და გააჟღეროს ის მწვავე შეკითხვები, როლებიც დროის კონკრეტულ მონაკვეთში მის მოქალაქეებს აქვთ და ღია ტრიბუნა მხოლოდ ერთი მხარის პოზიციის წარმოჩენის საშუალებად არ აქციოს.

თუმცა, საზოგადოებრივი მაუწყებლის ეს ვალდებულება ჟურნალისტს, რომელიც უფრო მსმენელის როლში იყო, ვიდრე ინტერვიუერის, არ გახსენებია. და შედეგად, ინტერვიუდან, რომლისადმიც საზოგადოების განსაკუთრებულად მაღალი ინტერესი არსებობდა, მითუმეტეს, რომ თავად რესპონდენტის თქმით, ეს მისი ბოლო საჯარო გამოჩენა იყო, მაყურებელმა მისთვის საინტერესო ვერცერთ კითხვაზე ვერ მიიღო პასუხი, უფრო სწორად, ვერც ასეთი კითხვები მოისმინა და ცხადია, ვერც მათზე პასუხი.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ჟურნალისტების უფლებადამცველი საერთაშორისო ორგანიზაციის - „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშეს“ (RSF) ინფორმაციით, 2020 წლის განმავლობაში, მსოფლიო მასშტაბით, სულ 50 ჟურნალისტი მოკლეს. ეს მაჩვნებელი 2019 წელს 53-ის ტოლი იყო. ორგანიზაციისვე ცნობით, მათი უმეტესობა (2/3) არა ომის პირობებში მყოფ ქვეყნებში მოკლეს.

RSF-ის განცხადებით, მაგალითად, 2016 წელს, ჟურნალისტების მკვლელობების 58% საომარ ზონებში ფიქსირდებოდა, გასულ წელს კი - ეს მაჩვენებელი 32%-მდე შემცირდა და მედიის წარმომადგენელთა მკვლელობის 68% არასაომარ ზონებში გამოვლინდა, მათგან ყველაზე მეტი - 8 მექსიკაში, 4 ინდოეთში, 3-3 კი - ფილიპინებსა და ჰონდურასში. ჟურნალისტების მკვლელობების უმრავლესობა მათ საქმიანობას უკავშრდებოდა. მაგალთად, მათი 84% გამიზნულად მოკლეს, 2019 წელს ეს მაჩვენებელი 63-ს შეადგენდა.

RSF-ის ინფორმაციით, გასულ წელს, რამდენიმე ჟურნალისტი ბარბრაროსული მეთოდების გამოყენებით მოკლეს. მაგალითად, მექსიკაში გამოცემა El Mundo-ს რეპორტიორს, ვალდივია როდრიგესს თავი მოკვეთეს, ერთ-ერთი ადგილობრივი ახალი ამბების ვებგვერდის - Punto x Punto Noticias-ის რედაქტორი ვიქტორ ფერნანდო ელვარეს ჩავესი კი დაანაწევრეს. ამასთან, ინდოეთში, გაზეთ „რაშტრია სვაროპის“ რეპორტიორი რაკეშ სინგჰი ცოცხლად დაწვეს, ირანშ კი - გამოცემა Amadnews რუჰოლა ზამი ჩამოარჩვეს. „შესაძლოა, ზოგიერთმა თქვას, რომ ჟურნალისტები უბრალოდ საკუთარი საქმიანობის მსხვერპლი ხდებიან, თუმცა ისინი განსაკუთრებულ სამიზნეებად მაშინ იქცევიან ხოლმე, როდესაც მნიშვნელოვან საქმეებს იძიებენ და აშუქებენ“, - თქვა „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშეს“ გენერალურმა მდივანმა ქრისტოფ დელუარმა.

გასული წლების მსგავსად ჟურნალისტების მკვლელობის დიდი ნაწილი კორუფციისა და საჯარო ფონდების არასათანადოდ გამოყენების საქმეების გამოძიებას უკავშირდება. ამისთვის გასულ წელს 10 ჟურნალისტი მოკლეს, 4 ორგანიზაბული დანაშაულის საქმის გამოძებისთვის, 7 კი - საპროტესტო აქციების გაშუქებისას.

RSF-ის ცნობით, 2020 წლის მდგომარეობით, საკუთარი საქმიანობისთვის პატიმრობაში 387 ჟურნალისტი იმყოფება, რაც 2019 წლის მონაცემების იდენტურია. ორგანიზაციის შეფასებით, დაკვებული ჟურნალისტების რაოდენობა ისტორიულ მაქსიმუმს აღწევს.

გასულ წელს, 35%-ით გაიზარდა ქალი ჟურნალისტების თვითნებური დაკავების მაჩვენებელიც, ამასთან 4-ჯერ გაიზარდა ჟურნალისტების დაკავების მაჩვენებელი კოვიდ-19-ის გავრცელებიდან პირველ სამ თვეშიც. ამასთან, პანდემიის თემის გაშუქებისთვის 14 ჟურნალისტი დააკავეს, რომლებიც კვლავ პატიმრობაში რჩებიან.

RSF-ის განცხადებით, ჟურნალისტური საქმიანობისთვის ყველაზე სახიფათო ქვეყნებია - მექსიკა, ერაყი, ავღანეთი, პაკისტანი და ინდოეთი.
კატეგორია: საქართველო
2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების მედიამონიტორინგმა, რომლის ფარგლებშიც მონიტორები 12 მაუწყებელს აკვირდებოდნენ, აჩვენა, რომ წინასაარჩევნო მედიაგარემო იყო პლურალისტური, თუმცა მკვეთრად პოლარიზებული, გაზრდილი პროფესიული ეთიკის დარღვევის და მანიპულირების შემთხვევებით.

რაში გამოიხატებოდა მაუწყებელთა მკვეთრი პოლარიზებულობა და ორპოლუსიანობა და რა ტიპის ეთიკური დარღვევები გაიზარდა წინა საარჩევნო წლებთან შედარებით -“მედიაჩეკერი” სატელევიზიო ახალი ამბების მონიტორინგის ხელმძღვანელს ნანა ბიგანიშვილს ესაუბრა.

- უპირველეს ყოვლისა, ზოგადი მიმართულებები რომ გამოვკვეთოთ, რა აჩვენა სატელევიზიო ახალი ამბების მონიტორინგმა?

წინასაარჩევნო მონიტორინგმა აჩვენა, რომ მედიაგარემო იყო პლურალისტური, თუმცა მკვეთრად პოლარიზებული, რაც იმაში გამოიხატებოდა, რომ ტელევიზიების ნაწილი ხელისუფლებისადმი იყო მიკერძოებული, ნაწილი კი ოპოზიციისადმი. არასასურველი პოლიტიკური პარტია ან საარჩევნო სუბიექტი შუქდებოდა ნეგატიურ ტონში.

თუკი, მაგალითად, ბოლო პერიოდში მაუწყებლების მხრიდან მიკერძოება გამოიხატებოდა იმაში, რომ კონკრეტულ პარტიას დადებით კონტექსტში წარმოაჩენდნენ, ახლა პირიქით. გარკვეულწილად შეიცვალა ტელევიზიების სარედაქციო პოლიტიკა და მიკერძოება უკვე არასასურველი პოლიტიკური პარტიის ნეგატიური ტონით გაშუქებაში გამოიხატება. ეს ტენდენცია 2016-2017 წლიდან დაიწყო, 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნები უკვე კულმინაცია იყო და პოლიტიკური პროცესები მკვეთრად ნეგატიურ ტონში შუქდებოდა.

- შეგვიძლია დავასახელოთ კონკრეტული არხები, სადაც კონკრეტული პოლიტიკური სუბიექტების მიმართ მკვეთრად მიკერძოებული დამოკიდებულება გამოჩნდა? ან დავაჯგუფოთ ამავე ნიშნით - მაგალითად, არხები, რომელთა სარედაქციო პოლიტიკა მკვეთრად მსგავსია?

კონკრეტული მაუწყებლების რაოდენობრივი და შინაარსობრივი მონაცემები დეტალურად ანგარიშში მოცემული, ზოგადად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ არსებობდა ორი პოლუსი, ერთი მათგანი ოპოზიციის მიმართ იყო ლოიალური, მეორე კი - საპირისპირო დამოკიდებულებას იჩენდა.

რეალურად, მეტ-ნაკლებად დაბალანსებული, შეიძლება ითქვას, რომ იყო რამდენიმე არხი, თუმცა გარკვეულ თემებთან მიმართებით ისინიც გამოხატავდნენ მიკერძოებას შესაბამისი პოლიტიკური სუბიექტების მიმართ. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ სრულად მიუკერძოებელი არცერთი მაუწყებელი იყო და მაინც ორპოლუსიანობა იკვეთებოდა.


«ტელევიზიებმა ხელი შეუწყეს უფრო მეტ რადიკალიზაციას და მაყურებლისთვის მრავალფეროვანი ინფორმაციის მიწოდების თვალსაზრისით, განსხვავებული არაფერი შეუთავაზებიათ» 


- თქვენც თქვით, რომ მედიაგარემო იყო პლურალისტური, მედიაბაზარზე რამდენიმე ახალი ტელევიზია გამოჩნდა. ამის გათვალისწინებით, მაყურებლისთვის თუ შეიცვალა რამე მრავალფეროვანი ინფორმაციის მიღების თვალსაზრისით?

მიუხედავად ტელევიზიების სიმრავლისა, ჩვენი დაკვირვებით, მაყურებლისთვის ინფორმაციის მრავალფეროვნების თვალსაზრისით დიდად არაფერი შეცვლილა. მეტიც, ამ ტელევიზიებმა ხელი შეუწყეს უფრო მეტ რადიკალიზაციას და მაყურებლისთვის მრავალფეროვანი ინფორმაციის მიწოდების თვალსაზრისით, განსხვავებული არაფერი შეუთავაზებიათ.

- მედიამონიტორინგის ანგარშში ნათქვამია, რომ წინა წლებთან შედარებით გაიზარდა ეთიკური დარღვევების ფაქტები? რა ტიპის დარღვევებს გულისხმობთ?

ხშირი იყო მანიპულაციის ფაქტები და წინა წლებისგან განსხვავებით, გადაუმოწმებელი, დაუზუსტებელი ინფორმაციის გავრცელების, ასევე ბალანსის დარღვევის შეთხვევები. წელს ამგვარი ფაქტების მკვეთრი სიმრავლე გამოიკვეთა.

აგრეთვე, 2020 წელს ადგილი ჰქონდა მოსაზრების ფაქტად გავრცელების შემთხვევებს. კონკრეტული მედიასაშუალებები მაყურებელს დაუზუსტებელ ინფორმაციას როგორც ფაქტს, ისე სთავაზობდნენ. ხშირად ფაქტისა და მოსაზრების ერთმანეთისგან გამიჯვნა სჭირდა. ამგვარი შემთხვევების რიცხვი წლევანდელი მონიტორინგის დროს მნიშვნელოვნად იყო გაზრდილი. აგრეთვე, ხშირად გამოიყენებოდა არანორმატიული ლექსიკა, უხამსი, მადისკრედიტებელი და შეურაცხმყოფელი გამონათქვამები და ეს წლევანდელ მონიტორინგში განსაკუთრებულად სჭარბობდა.

- გასული წლების არჩევნებზე, განსაკუთრებით საპრეზიდენტო არჩევნებზე, მედიის გაშუქების მთავარი ხაზი გადიოდა არასასურველი პოლიტიკური სუბიექტის დისკრედიტაციაზე. 2020 წლის არჩევნებზეც თუ იყო ეს ტენდენცია?

დიახ, ეს ტენდენცია 2020 წელსაც გაგრძელდა. მკვეთრად იყო გაზრდილი პოლიტიკური სუბიექტების დისკრედიტაციის შემთხვევები. ტელევიზიების ნაწილი ხელისუფლების დისკრედიტაცის ცდილობდა, ნაწილი ოპოზიციის.

მაგალითად, ოპოზიციისადმი ლოიალური ტელევიზები ხელისუფლების კრიმინალებთან თანამშრომლობაში დადანაშაულებით ცდილობდნენ მმართველი გუნდის იმიჯის შელახვას. თუმცა ამის დამადასტურებელი კონკრეტული ფაქტები მაყურებელისთვის არ შეუთავაზებიათ.

ხელისუფლებისადმი მიკერძეული ტელევიზიები კი - განსაკუთრებით ყოფილი პრეზიდენტის, მიხიელ სააკაშვილისა და ასევე ყოფილი სახელისუფლებო პარტიის, “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” დისკრედიტაციას ცდილობდნენ. “ნაციონალურ მოძრაობასთან” კავშირის გამო, იყო სრულად ოპოზიციური სპექტრის დისკრედიტაციის მცდელობაც.

 


«მთავარი რაც შეგვიძლია საზოგადოებრივ მაუწყებელზე ვთქვათ, არის ის, რომ
იგი არ არის კრიტიკული ხელისუფლების მიმარ»



- განსაკუთრებით წინასაარჩევნო კამპანიის დროს, მედიის მისამართით არის ხოლმე პრეტენზია, რომ ისინი ამბებს ზედაპირულად აშუქებენ. რა მოიაზრება ზედაპირულ გაშუქებაში და რა აჩვენა წლევანდელმა მონიტორინგმა ამ მიმართულებით?

ტელევიზიების მხრიდან ახალი ამბების გაშუქების დროს ზედაპირულობა კვლავ პრობლემად დარჩა და ნაკლები იყო სიღრმისეული ანალიზი. ნაკლებად იყო აქცენტი კონკრეტული საარჩევნო სუბექტების საარჩევნო პროგრამასა თუ მათ ხედვებზე. თითქმის არ იყო ანალიზი და სწორედ ეს მოიაზრება საკითხის ზედაპირულ წარმოჩენაში.

სატელევიზიო ახალი ამბები მაყურებლებს აწვდიდნენ მხოლოდ მშრალ ინფორმაციას საარჩევნო სუბიექტების აქტივობების შესახებ, რაც ძირითადად მათი მოსახლეობასთან შეხვედრებით იფარგლებოდა. მხოლოდ ამ ინფორმაციის მიწოდებით მაყურებელი ამა თუ იმ პარტიის შესახებ სრულფასოვან ინფორმაციას ვერ იღებდა.

- გვერდს ვერ ავუვლით Covid-19-ის პანდემიას. იქონია თუ არა ამ უკანასკნელმა გავლენა საარჩევნო პროცესების გაშუქებაზე? ხომ არ გადაფარა ჯანდაცვის კრიზისმა საარჩევნო საკითხები? ან ხომ არ შეინიშნებოდა პანდემიის თემის გამოყენება საარჩევნო კონტექსტში, როგორც თქვენ თქვით, ორ პულუსად გაყოფილი მედიის მიერ?

რა თქმა უნდა, პანდემიამ სატელევიზიო ახალ ამბებს თავისი კვალი დაამჩნია, თუმცა პოლიტიკური პროცესები მთლიანად არ განუდევნია.

ამასთან, პანდემია კონკრეტული მედიების მიერ გამოყენებული იყო იმის მიხედვით, თუ რომელ პოლუსს მიეკუთვნებოდნენ ისინი. მაგალითად, ხელისუფლებისადმი კრიტიკულად განწყობილი ტელევიზიები კოვიდ-19-ის პანდემიას სამთავრობო გუნდის კრიტიკისთვის იყენებდნენ. საპირისპირო სურათი იყო პროსამთავრობო ტელევიზიებში, სადაც პანდემიის კრიზისს მართვისას ხელისუფლებას დადებითად წარმოაჩენდნენ.

იყო შემთხვევები, როდესაც ამ თემაზე ექსპერტებად წარმოჩენილნი იყვნენ კონკრეტული ოპოზიციური პარტიების წარმომადგენლები, ისე რომ არ იყო ინფორმაცია მითითებული მათი პარტიული მიკუთვნებულობის შესახებ. საბოლოო ჯამში, მაყურებლისთვის რთული იყო ობიექტური სურათის აღქმა.

- “საზოგადოებრივ მაუწყებელს” რომ შევეხოთ, როგორც საზოგადების წინაშე ყველაზე ანგარიშვალდებულ ტელევიზიას, როგორ აშუქებდა პირველი არხი საარჩევნო პროცესებს?

“საზოგადოებრივი მაუწყებელი” ცდილობდა მაყურებლის ინფორმირებას და ამას ძირითადად აკეთებდა ეთიკური სტანდარტების დაცვით. მთავარი რაც შეგვიძლია საზოგადოებრივ მაუწყებელზე ვთქვათ, არის ის, რომ იგი არ არის კრიტიკული ხელისუფლების მიმართ. მაგალთად შეგვიძლია დავასახელოთ პრემიერ-მინისტრის დადებითად წარმოჩენის მცდელობა. ასევე, იუსიტიციის მინისტრის რვაწლიანი მუშაობის შეჯამება, რომელიც ძირითადად დადებით ტონში წარმოჩინდა და ჟურნალისტის მხრიდან არცერთი კრიტიკული შეკითხვა დასმულა. იგივე იყო ჯანდაცვის მინისტრთან მიმართებითაც.

კრიზისულ პერიოდებში საზოგადოებრივი მაუწყებელი იჩენდა მიკერძოებას ხელისუფლების მიმართ. მაგალთად ასეთი იყო 20 ივნისის აქციის ერთი წლისთავის გაშუქება. აგრეთვე, ე.წ. “დავით გარეჯის” თემა, როდესაც “საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა” თავდაცვის მინისტრთან ინტერვიუს ნაწილი, რომელიც ტელეკომპანია “იმედზე” გავიდა, სიუჟეტში გამოიყენა და მას, ფაქტობრივად, ოპოზიციის ლანძღვისა და დისკრედიტაციისთვის ტრიბუნა დაუთმო.

ამასთან, არჩევნების მეორე ტურის წინ, გამოიკვეთა კრიტიკული ტონი უფრო ოპოზიციის მიმართ, ვიდრე მმართველი პარტიისადმი.


«“რუსთავი 2-ის” სარედაქციო პოლიტიკა, რა თქმა უნდა შეიცვალა. ეს ტელევიზია იყო ყველაზე კრიტიკულად განყობილი ხელისუფლებისადმი. ეთერში გადიოდა ექსკლუზიური, სიღრმისეული მასალები, ჟურნალისტური გამოძიებები.
წელს რეალურად, სარედაქციო პოლიტიკა განსხვავებული იყო
» 




- ბოლო ერთი წლის განმავლობაში მნიშვნელოვანი ცვლილებებია "აჭარის ტელევიზიაში", სადაც მენეჯმენტი შეიცვალა. თუ აისახა ეს ყველაფერი გაშუქების თვალსაზრისით?


ამ ექვსი თვის განმავლობაში, ტელევიზიის სარედაქციო მიდგომა იცვლებოდა. მაგალითად, პირველ პერიოდში არხმა საკმაოდ დიდი დრო დაუთმო მმართველი პარტიის პოლიტიკური აქტივობების გაშუქებას. პირდაპირ ეთერში რთავდა მაჟორიტარების წარდგენას და პრეზენტაციებს, რაც რაოდენობრივ მონაცმებშიც აისახა. შემდეგ მთავარი ადგილი დაიკავა ეპიდაფეთქებამ, რომელიც აჭარაში იყო. ბოლო პერიოდში კი, გამოიკვეთა დადებითი ტონი უკვე უშუალოდ აჭარის მთავრობის მიმართ. ხდებოდა მათი ინტენსიური გაშუქება.

ასევე, უნდა ითქვას, რომ მონიტორინგის პერიოდში, “აჭარის ტელევიზია” აქტიურად აშუქებდა ადგილობრივ პრობლემებს და ხშირად ისმოდა მოქალაქეების მიერ ადგილობრივი თუ ცენტრალური ხელისუფლების კრიტიკა.

- მნიშვნელოვანი ცვლილებები იყო “რუსთავი 2-შიც”, რამაც საზოგადოების გარკვეულ ნაწილში გააჩინა მოლოდინი, რომ ამბების გაშუქების თვალსაზრისით პოლიტიკა ხელისუფლების სასარგებლოდ შეიცვლებოდა. რა გამოიკვეთა მონიტორინგისას ძველ და ახალ “რუსთავი 2-ს” თუ შევადარებთ?

რეალურად, “რუსთავი 2-ის” სარედაქციო პოლიტიკა, რა თქმა უნდა შეიცვალა. ეს ტელევიზია იყო ყველაზე კრიტიკულად განყობილი ხელისუფლებისადმი. ეთერში გადიოდა ექსკლუზიური, სიღრმისეული მასალები, ჟურნალისტური გამოძიებები. წელს რეალურად, სარედაქციო პოლიტიკა განსხვავებული იყო.

უნდა ითქვას, რომ არხი ამბებს ძირითადად ეთკური სტანდარტების დაცვით, დაბალანსებულად აშუქებდა. აგრეთვე უნდა აღინიშნოს, რომ უფრო კრიტიკულად აშუქებდა “ნაციონალურ მოძრაობას” და ყოფილ პრეზიდენტს, მიხეილ სააკაშვილს, ვიდრე სხვა ოპოზიციურ პარტიებსა და ხელისუფლებას. სხვა შემთხვევებში, არხი ცდილობდა, რომ შეენარჩუნებინა ბალანსი და ეს რაოდენობრივ მონაცმებეშიც ჩანდა.

იყო რამდენიმე შემთხვევა, მათ შორის დავით გარეჯის თემა, როდესაც ტელევიზიის მხრიდან ხელისუფლების გზავნილების ტირაჟირება შეინიშნებოდა, თუმცა არ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ის ხელისუფლებისადმი ცალსახა მიკერძოებულ პოლიტიკას ატარებს.

- ამ რადიკალიზაციის, პოლარიზაციის, ორ პოლუსად დაყოფის ფონზე, რამდენად ჰქონდა მაყურებელს ინფორმირებული არჩევნის გაკეთების შესაძლებლობა, რამდენად მოახერხეს ეს მაუწყებლებმა?

წინა წლების მსგავსად, ახლაც ნაკლები იყო ისეთი სახის ინფორმაცია, რომელიც ამომრჩეველს ინფორმირებული არჩევნის გაკეთებაში დაეხმარებოდა. აღნიშნული, უპირველეს ყოვლისა, ალბათ, იმით იყო გამოწვეული, რომ გარემო იყო მკვეთრად პოლარიზებული. ცხადია, ეს ყველა მაუწყებელს არ ეხება, თუმცა პროცენტული მაჩვენებლებით თუ ვიმსჯელებთ, წელსაც მაყურებელს ამის საშუალება ნაკლებად ჰქონდა.

მიუხედავად იმისა, რომ ტელევიზიების რიცხვი გაიზარდა, შინაარსობრივი თვალსაზრისით და მრავალფეროვნების კუთხით არაფერი შეცვლილა.

თუმცა, დადებითი ტენდენციის სახით აუცილებლად უნდა ითქვას, რომ სიძულვილის ენის, ქსენოფობიური გამონათქვამების გამოყენების შეთხვევები მკვეთრად შემცირდა. გამონაკლისის სახით შეგვიძლია დავასახელოთ ტელეკომპანია “ობიექტივი”, სადაც დღემდე რჩება სიძულვილის ენისა და ქსენოფობიური შინაარსის შემცველი სიუჟეტების მომზადება, სხვა მაუწყებლებში მსგავსი შემთხვევები თითქმის არ გვხვდება. აგრეთვე ძალიან იშვიათი იყო გენდერული დისკრიმინაციისა და სექსისტური გამონათქვამებიც და ისიც მხოლოდ კონკრეტული პოლიტიკური სუბიექტების და არა მედიის მხრიდან.
კატეგორია: საქართველო
ტელეკომპანია „ფორმულას“ საინფორმაციო სამსახურს გიორგი ლაფერაშვილი აღარ უძელმძღვანელებს. ინფორმაცია „მედიაჩეკერთან“ თავად ლაფერაშვილმა დაადასტურა. მისივე თქმით, იგი არხზე რჩება და პოლიტიკური შინაარსის ტოქშოუების მიმართუელბას უხელმძღვანელებს.

კითხვაზე, ხომ არ უკავშრდება მისი თანამდებობიდან წასვლა საინფორმაციო სამსახურის ხელმძღვანელის პოზიციის სრულად გაუქმებას, ლაფერაშვილმა აღნიშნა, რომ არ იცის, არხის ხელმძღვანელობა საბოლოოდ რა გადაწყვეტილებას მიიღებს, თუმცა მისი ინფორმაციით, საუბარია, „ერთგვარი ბორდის გაკეთებაზე, რომელიც ოპერატიულ გადაწყვეტილებას მიიღებს საინფორმაციოსთან დაკავშირებით“.

ლაფერაშვილმა ასევე ხაზი გაუსვა, რომ მისი დაკავებული პოზიციიდან წასვლა საინფორმაციო სამსახურის ფუნქციონირებაზე არ აისახება, საინფორმაციო ხაზი ეთერში რჩება და გუნდი მუშაობას ჩვეულ რეჟიმში განაგრობს.

ლაფერაშვილის ინფორმაციით, ცვლილებები არხის სამაუწყებლო ბადესაც შეეხება.

ტელეკომპანია „ფორმულა“ ეთერში პირველად 2019 წლის 1 ოქტომბერს გავიდა. მისი დაფუძნების დღიდან, საინფორმაციო სამსახურს გიორგი ლაფერაშვილი უცვლელად ხელმძღვანელობდა.
კატეგორია: საქართველო
ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ კვირის შემაჯამებელი ანალიტიკური გადაცემა „მთავარი შაბათს“ დაწყებიდან დაახლოებით 2 წუთში, 21:02 სთ-ზე, ეთერიდან რამდენიმე წუთით გაითიშა. მალევე, ტელეკომპანიის გენერალურმა დირექტორმა ნიკა გვარამიამ Facebook-ის საკუთარ გვერდზე დაწერა, რომ „ცხრასაათიანი შაბათის ეთერის დაწყებისთანავე ტელევიზიაში გამოირთო სრულიად ყველაფერი ერთდროულად - სასერვერო, ქსელი, სტუდიასთან კავშირი“.



გადაცემა ეთერში, დაახლოებით ოთხწუთნახევარში (21:06:35) დაბრუნდა. როგორც წამყვანმა, მიშა სესიაშვილმა თქვა, ტელეკომპანიაზე სავარაუდოდ მასშტაბური კიბერშეტევა განხორციელდა.

„მაყურებელს ბოდიშს ვუხდი იმ მცირე ტექნიკური ხარვეზის გამო, რომელიც ბოლო რამდენიმე წუთის განმავლობაში ჩვენს ეთერში დაფიქსირდა. თუმცა, სავარაუდოდ, საქმე გვაქვს მასშტაბურ კიბერშეტევასთან, რომელიც მთავარ არხზე განხორცილდა“, - თქვა მიშა სესიაშვილმა და დაამატა, რომ რამ რამდენიმე წუთია გათიშულია არხის მთავარი და სათადარიგო სერვერები და ყველა ის ტექნიკური საშუალება, რომლითაც არხი მაუწყებლობს და პირდაპირ ეთერში გადის.

„ჩვენი ტექნიკური ჯგუფი ამ წუთებშიც არკვევს ამ პრობლემის შინაარსს და მასშტაბებს, მაგრამ სავარაუდოდ, ეს არის კიბერშეტევა, რომელიც განხორციელდა "მთავარ არხზე". ასე რომ, თუ ხარვეზები იქნება დღევანდელი გამოშვების განმავლობაში, ამაზე წინასწარ გიხდით ბოდიშს, მაგრამ გაუთვალისწიენებელმა ტექნიკურმა პრობლემამ იჩინა თავი“, - მიმართა მან მაყურებელს.




„მედიაჩეკერი" შეეცადა მეტი დეტალი არხის იურისტთან და დირექტორთან თამთა მურადაშვილთან გაერკვია.  თუმცა როგორც მან გვითხრა, ამ დროისთვის იმის გარდა, რაც ეთერში გაჟღერდა, დამატებითი დეტალები უცნობია.
კატეგორია: ანალიზი
საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრის დელიმიტაცია-დემარკაციის პროცესში ყოფილი ხელისუფლების მიერ გარკვეული მონაკვეთების ქვეყნის საზიანოდ შეთანხმების მცდელობა და  „გადამალული ისტორია“ - ამ კონტექსტში წარმოაჩინა ტელეკომპანია „იმედმა“ 4 ოქტომბერს , კვირის მთავარ შემაჯამებელ გადაცემაში „იმედის კვირა“ პროკურატურის მიერ საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრის გარკვეული მონაკვეთების „არამართლზომიერად“ შეთანხმების საქმეზე პროკურატურის მიერ 29 სექტემბერს დაწყებული გამოძიება.

ჟურნალისტმა ამბის თხრობა საქართველო-აზერბაიჯანს შორის საზღვრის დემარკაციის საკითხზე მრავალწლიანი მსჯელობით დაიწყო და თქვა, რომ 1996 წელს საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრების სადელიმიტაციო კომისიების შეთანხმებით, ორ ქვეყანას საზღვრის დადგენის დროს 1938 წლის რუკით უნდა ეხელმძღვანელათ, რომელზე მონიშნული ადმინისტრაციული საზღვარიც საქართველოს ინტერესებს უკეთესად წარმოაჩენდა.

„[თუმცა] კომისიის საქმიანობა წლების განმავლობაში ისე მიმდინარეობდა, რომ საზოგადოებას, ფაქტობრივად, არ ჰქონდა ინფორმაცია და არც არავინ გვაყენებდა საქმის კურსში, თუ რა ტიპის მოლაპარაკებები მიმდინარეობდა ორი ქვეყნის წარმომადგენლებს შორის. დახურულ კარს მიღმა მიღებულ გარკვეული შეთანხმების შედეგებს კი მხოლოდ მას შემდეგ ვიგებდით, რაც პარტნიორი სახელმწიფოს მესაზღვრეები პერიოდულად უზღუდავდნენ მომლოცველებსა თუ დამთვალიერებლებს გარეჯის მიმდებარე ტერიტორიაზე გადაადგილებას“, - გააგრძელა მან.

ჟურნალისტმა ისიც დაამატა, რომ "ნაციონალური მოძრაობის" ხელისუფლება მაშინ საზოგადოებას უხსნიდა, რომ „2006-2007 წლებში, კომისია დასაზუსტებელი საზღვრის დაახლოებით 60%-ზე შეთანხმდა“, რის შემდეგაც ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლების ისეთი კომენტარები შემოგვთავაზა, რომელიც იმაზე მიუთითებდა, რომ თითქოს მათ დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსთან მიმართებით არამართებული და ქვეყნისთვის დამაზიანებელი გადაწყვეტილება მიიღეს.

კერძოდ, სიუჟეტში "ნაციონალური მოძრაობის" ხელისუფლების საგარეო საქმეთა მინისტრის მაშინდელი მოადგილისა და კულტურის იმდროინდელი მინისტრის ნინო კალანდაძისა და ნიკა რურუას შემდეგი შეფასებები მოვისმინეთ:

- „გარეჯის კომპლექსის იმ ნაწილს რაც შეეხება, ამასთან დაკავშირებით მოგახსენებთ, რომ ეს საბჭოთა კავშირის დროიდან მოყოლებული არ იმყოფებოდა საქართველოს საზღვრებში და არის სწორედ აზერბაიჯანულ ტერიტორიაზე“;

- „ეს ისტორიულად საქართველოს ნაწილი იყო, დღეს აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე, როგორც მაგალითად ტაო-კლარჯეთი, რომელიც ისტორიულად საქართველო იყო, მაგრამ ისტორიული დაუდევრობის, შეცდომების, უბედობის გამო ეკუთვნის თურქეთს“.

ჟურნალისტი იმასაც აღნიშნავს, რომ წლების განმავლობაში სადელიმიტაციო კომისია ისე მუშაობდა, რომ ეჭვი არავის გასჩენია, რომ „ორმხრივი კომისია, გადაწყვეტილებებს ამ ისტორიული დოკუმენტების გარეშე იღებდა“.

„მხოლოდ მიმდინარე კვირას, თავდაცვის სამინისტროს მიერ აღმოჩენილი მასალების მიხედვით გაირკვა, რომ 2006-2007 წლებში, 1938 წელს გამოცემული მთავარი დოკუმენტი სამუშაო მაგიდაზე არ იდო“, - ამატებს იგი.

სიუჟეტის ავტორი იმითაც ინტერესდება, „საერთოდ იყო თუ არა წინა ხელისუფლების ინტერესში წინა დოკუმენტების შესწავლა და დასძენს, რომ „პირობით საზღვართან დაკავშირებული შეთანხმება, 2006-2007 წლის მოცემულობით, რომ გაგრძელდეს, დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ნაწილი მეზობლის ტერიტორიაზე აღმოჩნდება“.

სიუჟეტის ავტორისვე განმარტებით, „ეროვნული მნიშვნელობის სიახლე“, რომლითაც ქვეყანას შეუძლია, რომ აზერბაიჯანთან მოლაპარაკების მაგიდას „გამყარებული პოზიციებით დაუბრუნდეს, რატომღაც შემაშფოთებელი აღმოჩნდა ყოფილი სახელისუფლებო გუნდისთვის“.

„როდესაც საგამოძიებო უწყება შემოიფარგლა მხოლოდ განცხადებით, რომ გამოძიება თავდაცვის სამინისტროდან მიღებული ინფორმაციის საფუძველზე დაიწყო, შეთანხმდა თუ არა ტერიტორია ჩვენი ქვეყნის საზიანოდ ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი მილიონებზე ალაპარაკდა“, - ხაზს უსვამს ავტორი და აღნიშნულის საილუსტრაციოდ ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის კომენტარი მოჰყავს, რომ მოქმედი ხელისუფლებს მის საწინააღმდეგოდ „რუსეთში მცხოვრებ აზერბაიჯანელებს გამოიყვანს, ათქმევინებენ, რომ ფული მათ მიწებში 70 თუ 80 მლნ ლარი გადაიხადეს და მერე ააგებენ მთელ ამბავს, რომ ჩვენ გავყიდეთ ქართული მიწა“.

მიხეილ სააკაშვილის ეს განცხადება მასალაში მის მიერ „წინასწარ მიცემულ აღიარებით ჩვენებად“ არის შეფასებული და საკითხზე საზოგადოების აზრის კიდევ უფრო მკაფიოიდ ფორმირებისთვის ისიც არის ნათქვამი, რომ საზღვრის „დამდგენ კომისიასთან დიდი ხანია შეკითხვები აქვს საქართველოს საპატრიარქოს“.

სიუჟეტში ასევე მოვისმინეთ მმართველი გუნდის წარმომადგენლების შეფასებებიც, რომლებიც წინა ხელისუფლების მხრიდან ქვეყნის ტერიტორიის ნაწილის არამართლზომიერად შეთანხმებისა და სახელმწიფო ინტერესების დაზიანების მიმართ ლეგიტიმურ ეჭვებზე მიუთითებენ.

აღსანიშნავია, რომ „იმედის კვირამ“ ამავე თემაზე სიუჟეტი 27 სექტემბერსაც მოამზადა, სადაც ყოფილი ხელისუფლების მაშინდელ ოპონენტებზე დაყრდნობით, ნათქვამი იყო, რომ ქვეყანამ საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვართან მიმართებით პოზიციები მეზობელი ქვეყნის მიერ გამოყოფილი 200 მლნ-იანი სესხის სანაცვლოდ დათმო.

„იმედის“ მიერ მომზადებულ მასალებში არ იყო წარმოდგენილი საპირისპირო პოზიცია და არგუმენტები, რაც ბრალდების მხარის პოზიციას დაუპირისპირდებოდა. საკითხთან მიმართებით ჟურნალისტის მხრიდან ვერც კრიტიკულ კითხვები და მოსაზრებები ვნახეთ.

თემის მხოლოდ ერთი წყაროს მხრიდან მიღებულ ინფორმაციაზე გაშლა და მის ირგვლივ მხოლოდ ერთი მხარის ინტერესების სასარგებლო არგუმენტაციის წარმოჩენა და მიკერძოება, ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ არხის მიზანი არა მომხდარზე საზოგადოების სრულფასოვანი ინფორმირება, არამედ მაყურებლის ბრალდების ვერსიაში დარწმუნება და კონკრეტული პოლიტიკური გუნდის ქვეყნის საზიანო გადაწყვეტილების მიღებაში დადანაშაულება და აღნიშნულის ირგვლივ საზოგადოებრივი აზრის ფორმირება იყო.
კატეგორია: ეთიკა
საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრის დელიმიტაცია-დემარკაციის პროცესში ყოფილი ხელისუფლების მიერ გარკვეული მონაკვეთების ქვეყნის საზიანოდ შეთანხმების მცდელობა და  „გადამალული ისტორია“ - ამ კონტექსტში წარმოაჩინა ტელეკომპანია „იმედმა“ 4 ოქტომბერს , კვირის მთავარ შემაჯამებელ გადაცემაში „იმედის კვირა“ პროკურატურის მიერ საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრის გარკვეული მონაკვეთების „არამართლზომიერად“ შეთანხმების საქმეზე პროკურატურის მიერ 29 სექტემბერს დაწყებული გამოძიება.

ჟურნალისტმა ამბის თხრობა საქართველო-აზერბაიჯანს შორის საზღვრის დემარკაციის საკითხზე მრავალწლიანი მსჯელობით დაიწყო და თქვა, რომ 1996 წელს საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვრების სადელიმიტაციო კომისიების შეთანხმებით, ორ ქვეყანას საზღვრის დადგენის დროს 1938 წლის რუკით უნდა ეხელმძღვანელათ, რომელზე მონიშნული ადმინისტრაციული საზღვარიც საქართველოს ინტერესებს უკეთესად წარმოაჩენდა.

„[თუმცა] კომისიის საქმიანობა წლების განმავლობაში ისე მიმდინარეობდა, რომ საზოგადოებას, ფაქტობრივად, არ ჰქონდა ინფორმაცია და არც არავინ გვაყენებდა საქმის კურსში, თუ რა ტიპის მოლაპარაკებები მიმდინარეობდა ორი ქვეყნის წარმომადგენლებს შორის. დახურულ კარს მიღმა მიღებულ გარკვეული შეთანხმების შედეგებს კი მხოლოდ მას შემდეგ ვიგებდით, რაც პარტნიორი სახელმწიფოს მესაზღვრეები პერიოდულად უზღუდავდნენ მომლოცველებსა თუ დამთვალიერებლებს გარეჯის მიმდებარე ტერიტორიაზე გადაადგილებას“, - გააგრძელა მან.

ჟურნალისტმა ისიც დაამატა, რომ "ნაციონალური მოძრაობის" ხელისუფლება მაშინ საზოგადოებას უხსნიდა, რომ „2006-2007 წლებში, კომისია დასაზუსტებელი საზღვრის დაახლოებით 60%-ზე შეთანხმდა“, რის შემდეგაც ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლების ისეთი კომენტარები შემოგვთავაზა, რომელიც იმაზე მიუთითებდა, რომ თითქოს მათ დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსთან მიმართებით არამართებული და ქვეყნისთვის დამაზიანებელი გადაწყვეტილება მიიღეს.

კერძოდ, სიუჟეტში "ნაციონალური მოძრაობის" ხელისუფლების საგარეო საქმეთა მინისტრის მაშინდელი მოადგილისა და კულტურის იმდროინდელი მინისტრის ნინო კალანდაძისა და ნიკა რურუას შემდეგი შეფასებები მოვისმინეთ:

- „გარეჯის კომპლექსის იმ ნაწილს რაც შეეხება, ამასთან დაკავშირებით მოგახსენებთ, რომ ეს საბჭოთა კავშირის დროიდან მოყოლებული არ იმყოფებოდა საქართველოს საზღვრებში და არის სწორედ აზერბაიჯანულ ტერიტორიაზე“;

- „ეს ისტორიულად საქართველოს ნაწილი იყო, დღეს აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე, როგორც მაგალითად ტაო-კლარჯეთი, რომელიც ისტორიულად საქართველო იყო, მაგრამ ისტორიული დაუდევრობის, შეცდომების, უბედობის გამო ეკუთვნის თურქეთს“.

ჟურნალისტი იმასაც აღნიშნავს, რომ წლების განმავლობაში სადელიმიტაციო კომისია ისე მუშაობდა, რომ ეჭვი არავის გასჩენია, რომ „ორმხრივი კომისია, გადაწყვეტილებებს ამ ისტორიული დოკუმენტების გარეშე იღებდა“.

„მხოლოდ მიმდინარე კვირას, თავდაცვის სამინისტროს მიერ აღმოჩენილი მასალების მიხედვით გაირკვა, რომ 2006-2007 წლებში, 1938 წელს გამოცემული მთავარი დოკუმენტი სამუშაო მაგიდაზე არ იდო“, - ამატებს იგი.

სიუჟეტის ავტორი იმითაც ინტერესდება, „საერთოდ იყო თუ არა წინა ხელისუფლების ინტერესში წინა დოკუმენტების შესწავლა და დასძენს, რომ „პირობით საზღვართან დაკავშირებული შეთანხმება, 2006-2007 წლის მოცემულობით, რომ გაგრძელდეს, დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ნაწილი მეზობლის ტერიტორიაზე აღმოჩნდება“.

სიუჟეტის ავტორისვე განმარტებით, „ეროვნული მნიშვნელობის სიახლე“, რომლითაც ქვეყანას შეუძლია, რომ აზერბაიჯანთან მოლაპარაკების მაგიდას „გამყარებული პოზიციებით დაუბრუნდეს, რატომღაც შემაშფოთებელი აღმოჩნდა ყოფილი სახელისუფლებო გუნდისთვის“.

„როდესაც საგამოძიებო უწყება შემოიფარგლა მხოლოდ განცხადებით, რომ გამოძიება თავდაცვის სამინისტროდან მიღებული ინფორმაციის საფუძველზე დაიწყო, შეთანხმდა თუ არა ტერიტორია ჩვენი ქვეყნის საზიანოდ ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი მილიონებზე ალაპარაკდა“, - ხაზს უსვამს ავტორი და აღნიშნულის საილუსტრაციოდ ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის კომენტარი მოჰყავს, რომ მოქმედი ხელისუფლებს მის საწინააღმდეგოდ „რუსეთში მცხოვრებ აზერბაიჯანელებს გამოიყვანს, ათქმევინებენ, რომ ფული მათ მიწებში 70 თუ 80 მლნ ლარი გადაიხადეს და მერე ააგებენ მთელ ამბავს, რომ ჩვენ გავყიდეთ ქართული მიწა“.

მიხეილ სააკაშვილის ეს განცხადება მასალაში მის მიერ „წინასწარ მიცემულ აღიარებით ჩვენებად“ არის შეფასებული და საკითხზე საზოგადოების აზრის კიდევ უფრო მკაფიოიდ ფორმირებისთვის ისიც არის ნათქვამი, რომ საზღვრის „დამდგენ კომისიასთან დიდი ხანია შეკითხვები აქვს საქართველოს საპატრიარქოს“.

სიუჟეტში ასევე მოვისმინეთ მმართველი გუნდის წარმომადგენლების შეფასებებიც, რომლებიც წინა ხელისუფლების მხრიდან ქვეყნის ტერიტორიის ნაწილის არამართლზომიერად შეთანხმებისა და სახელმწიფო ინტერესების დაზიანების მიმართ ლეგიტიმურ ეჭვებზე მიუთითებენ.

აღსანიშნავია, რომ „იმედის კვირამ“ ამავე თემაზე სიუჟეტი 27 სექტემბერსაც მოამზადა, სადაც ყოფილი ხელისუფლების მაშინდელ ოპონენტებზე დაყრდნობით, ნათქვამი იყო, რომ ქვეყანამ საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვართან მიმართებით პოზიციები მეზობელი ქვეყნის მიერ გამოყოფილი 200 მლნ-იანი სესხის სანაცვლოდ დათმო.

„იმედის“ მიერ მომზადებულ მასალებში არ იყო წარმოდგენილი საპირისპირო პოზიცია და არგუმენტები, რაც ბრალდების მხარის პოზიციას დაუპირისპირდებოდა. საკითხთან მიმართებით ჟურნალისტის მხრიდან ვერც კრიტიკულ კითხვები და მოსაზრებები ვნახეთ.

თემის მხოლოდ ერთი წყაროს მხრიდან მიღებულ ინფორმაციაზე გაშლა და მის ირგვლივ მხოლოდ ერთი მხარის ინტერესების სასარგებლო არგუმენტაციის წარმოჩენა და მიკერძოება, ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ არხის მიზანი არა მომხდარზე საზოგადოების სრულფასოვანი ინფორმირება, არამედ მაყურებლის ბრალდების ვერსიაში დარწმუნება და კონკრეტული პოლიტიკური გუნდის ქვეყნის საზიანო გადაწყვეტილების მიღებაში დადანაშაულება და აღნიშნულის ირგვლივ საზოგადოებრივი აზრის ფორმირება იყო.
კატეგორია: ეთიკა
მას შემდეგ, რაც პატრიოტთა ალიანსი აჭარაში გაკრული იმ საარჩევნო ბანერის გამო გააკრიტიკეს, რომელზეც აჭარა, ოკუპირებული ცხინვალისა და აფხაზეთის მსგავსად წითლად იყო მონიშნული, ტელეკომპანია “ობიქეტივმა”, რომლის დამფუძნებელიც სწორედ პატრიოტთა ალიასის ერთ-ერთი ლიდერი ირმა ინაშვილია, თურქობიური შინაარსის შემცველი მასალების მომზადება დაიწყო და მაყურებელს მეზობელის სახელმწიფოს მიმართ ქსენოფობიური ტექსტებით გაჯერებული რამდენიმე სიუჟეტი შესთავაზა.

მასალების ძირითადა ხაზი აჭარის რეგიონში თურქეთის “ეკონომიკურ ექსპანსიასზე”, რეგიონში “თურქულ ინტერესებზე”, თურქულ რბილ ძალასა და მეზობელი სახელმწიფოს “იმპერიალისტურ მიზნებზე” გადიოდა. ასევე, აქცენტი წინა ხელისუფლების დროს, “ეროვნებით თურქი ბიზნესმენებისთვის” სიმბოლურ ფასად 1 ლარად გადაცემასა და “თურქი ბიზნესმენების” კანონის გვერდის ავლით, თივთნებურ საქმიანობაზე კეთდებოდა.

ამბის თხრობისას ჟურნალისტებსგან შემდეგი ტექსტები ისმოდა:

“აჭარის რეგიონში კვების ობიექტები, ტრანსპორტი, სასტუმროები, სუპერმერკეტების ქსელი, სამშენებლო ბიზნესი და სავაჭრო ცენტრები ყველაზე კარგად გამოხატავს თურქეთის პოლიტიკიას, ანუ ეკონომიკურ ექსპანსიას”.

“თურქეთი რომ აჭარის ეკონომიკას ნელ-ნელა იპყრობს ეს სახეზეა. ამას რეგიონში თრქი მეპატრონის საკუთრებაში არსებული არაერთი მსხვილი ობიექტი მოწმობს”.

“რეგიონში თურქი ეროვნების მოქალაქეები სტრატეგიულ ობიექტებსაც კი ფლობენ. მეზოებლი ქვენის ექსპანსიას გრძნობენ ადგილობრივებიც”.

“ბათუმის მოსახლეობისთვის მიუღებელია ის ფაქტი, რომ რეგიონში მსხვილ ობიექტებს თურქები ფლობენ… ერთადერთი პოლიტიკური ძალა, რომელიც თურქეთიდან მომავალ საფრთხეებზე უკვე წლებია საუბრობს არის პატრიოტთა ალიანსი”. თურქოფობიული განცხადებები ისმოდა რესპონდენტებისგანად:

“ძველი მტერი მოყვარე არ გახდებაო… თურქები ჩვენი დაუძინებელი მტრები იყვნენ, არიან და იქნებიან. დღეს თურქები სალოცავი გაუხდნენ უჭკუო ქართველებს...ისინი თავიანთ გადაწყვეტილებას, რომ საქართველო საქართველო თურქებისა იყოს და ქართველები აღარ არსებობდნენ დედამიწაზე - ამის მსურველნი არიან”.

“21-ე საუკუნეში თურქეთს ისევ აქვს პრეტენზია აჭარის რეგიონზე და ამას ხშირად თურქები თავადაც იმეორებენ… რბილი ძალით, ჩუმი ძალით თურქეთი შემოდის აჭარის რეგიონში”.

“აჭარა დასაცავია… წლების განმალვობაში მიმდინარეობს ეტაპობრივი, ეკონომიკური და იდეოლოგიური ანექსია და ეს ხორციელდება თურქეთის სახელმწიფოს მხრიდან”.

“საერთოდ არაა თურქი საჭირო აჭარაში, რად მინდა?! გაახილოს მთავრობამ თვალი და ნუ შემოუშვებს თურქებს”. “არის საწარმოები და ბიზნესობიექტები აჭარის ტერიტორიაზე, რომლებიც აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება გახდეს საყრდენი იმისთვის, რომ თურქეთმა თავისი იმპერიალისტური ზრახვები განახორციელოს. ჯერ ამას ღიად არ ამბობენ…”

არხის მხრიდან აჭარის რეგიონში თურქული ინვესტიციების მხოლოდ ეკონომიკური ექსპანსიის კონტექსტში წარმოჩენა და მეზობელი სახელმწიფოს “რბილი” პოლიტიკის გატარებაში დადანაშაულება ქმნიდა განწყობას, რომ მასალების მიზანი პატრიოტთა ალიანსის გარშემო “ანტითურქული” ბანერის გამო ატეხილი აჟიოტაჟის განეიტრალება და მათი პოზიციის დაცვა იყო.

თავის მხრივ კი, სტრატეგიული პარტნიორის უარგუმენტო კრიტიკა და უაპელაციო ბრალდებები ორ ქვეყანას შორის არსებულ კეთილმეზობლურ ურთიერთობებებს აყენებს საფრთხის ქვეშ და მეგობრულ ერებს შორის შუღლის ჩამოგდებასა და გაღვივებას ახალისებს.

ტელეკომპანია “ობიექტივის” ქსენოფობიური განცხადებები ევორკავშირია და გაეროს განვითარების ფონდის (UNDP) ოქტომბრის საპარალმენტო არჩევნების მედიაში გაშუქების მონიტორინგის პირველ შუალედურ ანგარიშშიც მოხვდა. “ობიექტივზე ტრადიციულად, წელსაც არაერთხელ დაფიქსირდა ქსენოფობიური განცხადებების ტირაჟირება”, - ვკითხულობთ დოკუმენტში. “მედია ვალდებულია არ მოახდინოს ქსენოფობიური განცხადებების ტირაჟირება. თუ განცხადებას საჯარო პირი აკეთებს შესაძლოა მოხდეს განცხადების ეთერში გაშვება, თუმცა რედაქცია მას უნდა გაემიჯნოს, უნდა უთხრას მაყურებელს, რომ ეს ქსენოფობიაა და მიუღებელია. „ობიექტივი“ ასე არ მოიქცა, რაც ეთიკური პრინციპების დარღვევაა”, - ნათქვამია იქვე.
კატეგორია: ეთიკა

“ერთიანი ნაციონალური მოძრაობისა” და “მისი მთავარი ტელეარხის” მხრიდან სასულიერო პირების შეურაცხყოფა, “საპატრიარქოს დისკრედიტაცია” და “ბრძოლა უწმინდესთნ, წმინდა სინოდის წევრებთან, მონაზვნებთან და მორჩილებთან”, - ამ კონტექსტში წარმოაჩინა ტელეკომპანია “იმედმა” 20 სექტემბრის “იმედის კვირაში” ბოდბის დედათა მონასტრისა და სოფელ ქედელების მკვიდრებს შორის მიწის ნაკვეთებზე არსებული მრავალწლიანი დავა.  

“იმედმა” თემაზე სიუჟეტი “მთავარ არხზე” 12 სექტემბერს გასული მასალის საპირწონედ მოამზადა. საუბარია სიუჟეტზე, რომელშიც ადგილობრივები წლების განმავლობაში მათ საკუთრებაში არსებული მიწების დედათა მონასტრისთვის გადაცემასა და მათი საკუთრების ხელყოფაზე საუბრობდნენ. სოფელ ქედელების მიწების საკუთრებასთან დაკავშირებულ პრობლემაზე ჯერ კიდევ 4 თვის წინ წერდა ონლაინგამოცემა "რეგინფო".
 
ტელეკომპანია “იმედმა” კი - “მთავარი ფეიკარხისა” და “ნაციონალური მოძრაობის სატელიტი ტელევიზიის” საპასუხოდ 13-წუთიანი სიუჟეტი ადგილობრივების ინტერესების უგულვებელყოფით, მხოლოდ მონასტრისა და მისი წინამძღოლის პოზიციის დაცვას მიუძღვნა და თქვა, რომ ზემოთხსენებული სუბიექტები “ეკლესიის დისკრედიტაციის მცდელობაში” ხშირად აბსურდამდეც მიდიან.

ჟურნალისტმა  სიუჟეტი იმის თხრობით დაიწყო, რა შრომა გაიღეს ბოდბის მონასტრის ბინადრებმა 25 წლის განმავლობაში, რომ იქაურობა “ნამდვილ წალკოტად გადაქცეულიყო”. შემდეგ კი “მთავარი არხის” სიუჟეტის გმირებს სახლში მიაკითხა და პოლემიკის გზით მათივე არგუმენტების გაბათლებას შეეცადა.

altჟურნალისტი პირველი რესპონდენტებისგან ჯერ იმით დაინტერესდა, მოიტყუა თუ არა “მთავარმა არხმა”, როდესაც მაყურებელს მონასტრის მსახურების მხრიდან წყლის მოწამვლაზე უამბო, შემდეგ კი, მათ მიმართ წინასწარი განწყობის შესაქმნელად, ისიც გვითხრა, რომ ოჯახს, რომელსაც მონასტრის მიმართ პრეტენზია აქვს, “არც მონასტერი არ მოსწონს, არც ახლადაშენებული ტაძარი და ადგილი არც ტურისტულ ზონად მიაჩნია”.

ჟურნალისტი შეეცდა მაყურებელი დაერწმუნებინა, რომ სოფელ ქედელების ერთ-ერთი მცხოვრების თამაზ გორელიშვილის ბრალდება მონასტრის მიმართ უსაფუძვლოა, რადგან მას საკუთრების დამადასტურებელი მოწმობა არ აქვს. არგუმენტაციის გასამყარებლად ჟურნალისტმა ერთ-ერთი ადგილობრივიც მოიხმო, რომელიც ამბობს, რომ კომუნისტური წყობილების დროს მიწის კანონმდებლობა არ არსებობდა, მიწა სახელმწიფოს საკუთრება იყო, ადგილობრივები მაშინ “მთლიანად სახელმწიფო საკუთრების მიწებს ღობავდნენ” და იმის მტკიცება, რომ აღნიშნული ტერიტორია კვლავაც მათი საკუთრებაა, არასწორია.

მიუხედავად იმისა, რომ თავად გორელიშვილი სიუჟეტში განმარტავს, რომ წლების წინ მიწის საკუთრებაზე დოკუმენტები არ ფორმდებოდა და საკითხი მარტივი აზომვითი სამუშაოებით წყდებოდა, ჟურნალისტმა გვიამბო, თუ როგორ გამოცხადდა სახელმწიფო საკუთრებაში არსებულ მიწაზე 2007 წელს აუქციონი, რომელში მონაწილეობის შესაძლებლობა ყველა მსურველს ჰქონდა, როგორ შეისყიდა ერთ-ერთმა ადგილობრივმა მონასტრის გარშემო არსებული მიწები კანონის სრული დაცვით და შემდეგ როგორ შესწირა ისინი მართლმადიდებლურ ეკლესიას.

სიუჟეტიდან ისიც შევიტყვეთ, რა სარგებელი მიიღეს ქედელების აწ უკვე ყოფილმა მკვიდრებმა საკუთარი საცხოვრისების გაყიდვით. საუბარია, მათ მიერ ამ მიწების გაყიდვის შემდეგ შეძენილ ბინებსა და მიწის ნაკვეთებზე. აღსანიშნავია, რომ ქონებას მოცემული მომენტისთვის მონასტრის ერთ-ერთი მონაზონი დედა სალომე (ნანა მახარობლიძე) ფლობს.

სიუჟეტის ბოლოს რამდენიმე ადგილობრივის კომენტარიც მოვისმინეთ, რომლებიც მონასტრის მიმართ არსებულ პრეტენზიებს სიყალბესა და სიცრუეს უწოდებენ.

“მთავარი არხის" მხრიდან ფეიკნიუსების გავრცელება და საზოგადოების მოტყუება ახალი ნამდვილად არ არის. არც ბოდბიდან თბილისამდე სიმართლის ჩამოტანაა რთული. თუმცა, როგორც ჩანს, არა მათთვის, ვისთვისაც მთავარი არასწორი ინფორმაციის გავრცელება და მისით მანიპულირებაა”, - ამ ტექსტით ასრულებს ავტორი მასალას.

სიუჟეტში ჟურნალისტს არ დაუსვამს არცერთი კრიტიკული კითხვა მონასტრის წარმომადგენლებისთვის, რ უსაუბრია მიწის რეგისტრაციის პრობლემებზე, რასაც მოქალაქეები აწყდებიან და არც ხელისუფლების მხრიდან ეკლესიისადმი ლოიალური დამოკიდებულება უხსენებია, რაც ხშირაც ამ ინსტიტუციისთვის სწორედ დიდი მოცულობის მიწის ნაკვეთების ჩუქებასა თუ სიმბოლურ ფასად გადაცემაში
გამოიხატება.

ავტორის მხრიდან, მხოლოდ ერთი მხარის პოზიციის დაცვა და საპირისპირო მოსაზრებების დაკნინებისა და გაუფასურების მცდელობა ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ ავტორის მიზანი არა არსებულ პრობლემაზე კვალიფიცური მსჯელობა, არამედ კონკრეტული მხარის ინტერესების დაცვა და გატარება იყო.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
BBC-ის ახალი დირექტორი ტიმ დეივი სალიცენზიო გადასახადიდან ხელმომწერთა სერვისზე გადასვლის წინააღმდეგია. იგი ფიქრობს, რომ მსგავსი ცვლილებით BBC სხვა მედიაკომპანიად გადაიქცევა, რომელიც მხოლოდ “მცირერიცხოვანი” აუდიტორიისთვის იქნება ხელმისაწვდომი”. დეივი კომპანიაში სხვა ცვლილებებსაც აპირებს.

ტიმ დეივმა თანამშრომლებს უთხრა, რომ მათ საქმიანობაში “ფოკუსი მნიშვნელოვნად უნდა შეიცვალოს. დეივი ფიქრობს, რომ BBC ახლა “მნიშვნელოვანი რისკის” წინაშე დგას და „თუ არსებული ტენდენციები შენარჩუნდება”, BBC აუდიტორიისთვის შეუცვლელი ვეღარ იქნება: “ჩვენ უნდა განვვითარდეთ იმისთვის, რომ დავიცვათ ის, რაც ჩვენთვის ასე ძვირფასია“.

დირექტორის აზრით, BBC-ის ხელმომწერების სისტემაზე გადასვლით ღირსეული ბიზნესის შექმნა შეიძლება, თუმცა ეს მას სრულიად სხვა კომპანიად აქცევს, რომელიც მხოლოდ “სპეციფიკურ ჯგუფებს ემსახურება”. დეივიმ BBC-ის “შესანიშნავი ეროვნული წარმატება” უწოდა და ხაზგასმით თქვა, რომ მთელს ბრიტანეთში, პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ წრეებში, ყველა ჯგუფის წარმომადგენლებში, ხალხი უნდა გრძნობდეს, რომ BBC მათთვის მუშაობს და არა საკუთარი ინტერესებისთვის.

მანვე აღნიშნა, რომ BBC-ის პრიორიტეტი მიუკერძოებლობისადმი ერთგულების კიდევ უფრო განმტკიცება უნდა იყოს და ამის მიღწევა ყველაზე პოლარიზებულ დროშიც კი შესაძლებელია: “საქმე მარტივად მემარჯვენე ან მემარცხენე მხარეებში არ არის. საუბარი უფრო მეტად იმაზეა გრძნობს თუ არა ხალხი, რომ ჩვენ სამყაროს მათი გადმოსახედიდან ვხედავთ. კვლევბი აჩვენებს, რომ ბევრი ჩვენგან საკითხების კონკრეტული პერსპექტივით წარმოჩენას ელოდება”.

“თუ გინდათ იყოთ თვითდაჯერებული მესვეტე ან სოციალურ მედიაში პარტიზანული კამპანიის მწარმოებელი, ეს თქვენი არჩევანია, მაგრამ ამ შემთხვევაში BBC-ში თქვენი ადილი არ არის”, - უთხრა მან თანამშრომლებს.

მან ამ კონტექსტში თანამშრომლების ქცევის ახალ სახელმძღვანელო წესებზე გაამახვილა ყურადღება და თქვა, რომ თითეული თანამშრომლის სოციალურ მედიაში ქცევის სავალდებულო წესები ზედმიწევნით გაკონტროლდება.

დეივიმ ასევე აღნიშნა, BBC კონცენტრირებული უნდა იყოს უნიკალურ, მაღალეფექტიან საქმიანობაზე, რომელიც არაერთგული მაყურებლის ყურადღებასაც კი მიიპყრობს.

დეივი, კომპანიის საქმიანობის ეფექტიანობის გაზრდის მიზნით, BBC-ში შემცირებებსაც გეგმავს. მან კომპანიის თანამშრომლებს შორის არსებული ბიუროკრატიის შემცირება ერთ-ერთ მთავარ პრიორიტეტად გამოყო და თქვა, რომ “გაუქმდება უსარგებლო კომიტეტები და შეხვედრები”. დეივიმ ხარჯების შემცირებაც დააანონსა.

მანვე წუხილი გამოთქვა, რომ BBC აქამდე უფრო მრავალფეროვან და ინკლუზიურ ორგანიზაციად არ იქცა, რომელიც თითოეული ჯგუფის ინტერესების უფრო მკაფიო გამომხატველი იქნებოდა. მან პირობა დადო, რომ იგი იმუშავებს ამ მიმართულებით BBC-ის საქმიანობის გაუმჯობესებაზე, რათა მან “კიდევ უფრო თვალსაჩნოდ ასახოს ის საზოგადოება, რომელსაც იგი ემსახურება”.

ტიმ დეივის სამომაველო გეგმების პრიორიტეტებში ასევე შედის ონლაინმომსახურებიდან უფრო მეტი სარგებლის მიღება და რეკლამიდან მიღებული შემოსავლების ზრდა.

წყარო: bbc.com
კატეგორია: ეთიკა
ქართული ონლაინ გამოცემების ნაწილის მიერ გავრცელებული ამბავი, თითქოს მასაჩუსეტსის შტატში მორგის თანამშრომელს, 29 წლის დემიენ კოულის კორონავირუსი ინფიცირებულ გვამთან სექსუალური კონტაქტის შემდეგ დაუდგინდა, ყალბია.

ამის შესახებ მასალა ონალაინ გამოცემა newposts-მა 16 აგვისტოს გამოაქვეყნა. Სტატიაში ნათქვამია, რომ მარტოხელა მამაკაცი, რომელსაც პირდაპირი, დაუცველი შემხებლობა, რამდენიმე გვამის გარდა არავისთან ჰქონია, „იძულებული გახდა ეღიარებინა, რომ მას ინტიმური კონტაქტი ჰქონდა რამდენიმე გვამთან“.

„კორონავირუსზე გამოკვლევის შემდეგ აღმოჩნდა, რომ დემიენის მიერ წაბილწული გვამებიდან რამდენიმეს ინფექცია მართლაც აღმოაჩნდათ, თუმცა, სავარაუდოდ ვირუსი სიცოცხლეში უსიმპტომოდ მიმდინარეობდა და ამის შესახებ არაფერი იცოდნენ. ეს ადასტურებს იმას, რომ კორონავირუსი შეიძლება გარდაცვლილი ადამიანებისგანაც ისევე გავრცელდეს, როგორც ცოცხლებისგან“, - ვკითხულობთ მასალაში.

Newposts-ი ინფორმაციას კანადაში რეგისტრირებულ ვებგვერდ World News Daily Report-ზე დაყრდნობით წერს, რომლის მთავარი მიმართულება მსოფლიოში მიმდინარე ამბების „სასაცილო“ რაკურსში წარმოჩენა და „მაღალი ხარისხის სატირული“ მასალების მომზადებაა.

„World News Daily Report-ი პასუხისმგებელობას იღებს მისი სატირული ხასიათის მასალებსა და მათ გამოგონილ შინაარსზე. მასალებში წარმოჩენილი ყველა პერსონაჟი სრულად გამოგონილები არიან და მათი ნებისმიერ ადამიანთან მსგავსება მხოლოდ სასწაულის დამსახურებაა“, - ვკითხულობთ ვებგვერდის აღწერილობაში.

კატეგორია: საქართველო
დღეიდან, 1-ლი სექტემბრიდან,  "ბავშვთა უფლებათა კოდექსი" ძალაში შევიდა და „მაუწყებლობის შესახებ კანონში“ შეტანილი ცვლილებები ამოქმედდა, რომლის მიხედვითაც მაუწყებლებს სამაუწყებლო ბადის დაგეგმვისა და მედიაშინაარისის თვალსაზრისით გარკვეული ვალდებულებები და შეზღუდვები უწესდებათ.

ცვლილებები საქართველოს პარლამენტის „ადამიანის უფლებათა კომიტეტის“ თავმჯდომარის სოფო კილაძის ინიციატივით „ბავშვის უფლებათა კოდექსში“ შესატანი ცვლილებების პაკეტის ფარგლებში შემუშავდა და როგორც ავტორი განმარტავს, მათი მიზანი არასრულწლოვნის მავნე ზეგავლენისგან დაცვაა.

„მაუწყებლობის შესახებ კანონში“ შეტანილი ცვლილებებით:

  • მაუწყებელი ვალდებულია უზრუნველყოს ბავშვისთვის საფრთხის შემცველი ინფორმაციისგან არასრულწლოვნის დაცვა;
  • მაუწყებელს ეკრძალება ისეთი პროგრამის გადაცემა ან პროგრამაში ისეთი მასალის განთავსება, რომელმაც შეიძლება ზიანი მიაყენოს არასრულწლოვნის ფიზიკურ, ფსიქოლოგიურ, ინტელექტუალურ და სულიერ განვითარებას, აგრეთვე მის ფსიქიკურ და ფიზიკურ ჯანმრთელობას.
  • მაუწყებელს ეკრძალება ისეთი პროგრამის გადაცემა ან პროგრამაში ისეთი მასალის განთავსება, რომელმაც შეიძლება ზიანი მიაყენოს არასრულწლოვნის სოციალიზაციას.
  • მაუწყებელი ვალდებულია სამაუწყებლო ბადე დაგეგმოს შემდეგი შეზღუდვების გათვალისწინებით:

  1. 18 წლამდე არასრულწლოვნისთვის შეუფერებელი პროგრამა სამაუწყებლო ბადეში არ განათავსოს 6 საათიდან 24 საათამდე;
  2. 15 წლამდე არასრულწლოვნისთვის შეუფერებელი პროგრამა სამაუწყებლო ბადეში არ განათავსოს 6 საათიდან 23 საათამდე;
  3. 12 წლამდე არასრულწლოვნისთვის შეუფერებელი პროგრამა სამაუწყებლო ბადეში არ განათავსოს 6 საათიდან 21 საათამდე;
  4. 7 წლამდე არასრულწლოვნისთვის შეუფერებელი პროგრამა სამაუწყებლო ბადეში არ განათავსოს 6 საათიდან 21 საათამდე.

ცვლილების თანახმად, სამაუწყებლო ბადეში ასეთი პროგრამა შეიძლება განთავსდეს მხოლოდ სათანადო და მკაფიო გაფრთხილებით, რომ იგი შესაბამისი ასაკის არასრულწლოვნისთვის შეუფერებელ მასალას შეიცავს. გაფრთხილება მოიცავს სპეციალურ ვიზუალურ ნიშანდებას მასალის გადაცემისას განუწყვეტლად, აგრეთვე ტექსტურ და ვერბალურ გაფრთხილებას წინასწარ, მასალის გადაცემამდე.

ამასთან, საკანონმდებლო ინიციატივით ის კრიტერიუმებიც განისაზღვრა, რომლებზე დაყრდნობითაც, მაუწყებლებმა სამაუწყებლო ბადე უნდა დაგეგმონ. ესენია: პროგრამა (ანონსი), რომელიც შეიცავს: სქესობრივი აქტის, სექსუალური სცენის ან სექსუალური ძალადობის სცენის გრაფიკულ გამოსახულება; ძალადობის ამსახველ სცენას ახლო ხედით (გარდა შემეცნებით-საგანმანათლებლო, ისტორიული, ფანტასტიკური ან კომედიური ჟანრის პროგრამისა); ნარკოტიკული საშუალების მოხმარების სცენას, მისი დამზადების ან მოხმარების წესის ახსნა-განმარტებას და მოხმარების გამართლებას ან მოწონებას; თამბაქოს ან ალკოჰოლის მოხმარების გამართლებას ან მოწონებას და ა.შ.

აღნიშნული მოთხოვნების დარღვევის გამო, შესაძლოა, კომისიამ მაუწყებლებს ლიცენზია შეუჩეროს.


მაუწყებლების გამოხმაურება

პირველი სექტემბრიდან ამოქმედებულ ცვლილებებს ტელეკომპანია „მთავარია არხის“ „ფორმულას“, „ტელეკომპანია პირველის“, „კავკასიისა“ და „რეგიონულ მაუწყებელთა ალიანსის“ პარლამენტისა და კომუნიკაციების კომისიის მისამართით გავრცელებული მიმართვა მოჰყვა, რომელშიც ისინი საკანონმდებლო ცვლილებებში მთელი რიგი საკითხების გარშემო არსებულ „ბუნდოვანებაზე“ მიუთითებენ და მიმართვის ადრესატებისგან შესაბამის განმარტებებს ითხოვენ.

„კეთილშობილური მიზნის ფასადირებით ცვლილებების კანონში გადმოტანით, სახელმწიფოს ეძლევა ბერკეტი განახორციელოს მაუწყებლების სრული სარედაქციო კონტროლი, რის შედეგადაც მაუწყებლებს შეექმნათ მძიმე ფინანსური პრობლემები სანქციის სახით და საბოლოო ჯამში, შეუჩერდებათ მაუწყებლობის უფლებაც“, - აცხადებენ ისინი.

არასამთავრობო ორგანიზაცია „საქართველოს დემოკრატიული ინიციატივამ“ (GDI) 31 აგვისტოს, მთავარი არხის, ფორმულას, ტელეკომპანია კავკასიასა და ტელეკომპანია პირველის და სერიალ „ჩემი ცოლის დაქალების“ შემოქმედებითი ჯგუფის სახელით საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს კონსტიტუციური სარჩელით მიმართა.

GDI მიიჩნევს, რომ მაუწყებლებისთვის დღეს ამოქმედებული საკანონმდებლო ნორმები ცენზურაა და არაკონსტიტუციურად უნდა გამოცხადდეს.

“კანონში გამოყენებული ტერმინები, იმდენად ფართო და ბუნდოვანია, რომ კომუნიკაციების კომისიას შესაძლებლობას აძლევს მისი სუბიექტური შეხედულებით გადაწყვიტოს რა გაუშვას მაუწყებელმა ეთერში და რა არა. მსგავსი საკანონმდებლო ჩარჩო მაუწყებლებს მათი ეთერის შინაარსის განსაზღვრისას იმდენად დამოკიდებულს ხდის კომუნიკაციების კომისიაზე, რომ ატარებს ცენზურის მაკორექტირებელ ეფექტს და ეწინააღმდეგება ცენზურის დაუშვებლობის აბსოლუტურ ხასიათს”, - აცხადებს GDI.

ორგანიზაციის შეფასებით, მედიის თავისუფლებისთვის მსგავსი შებოჭვა განსაკუთრებით დაუშვებელი და საფრთხის შემცველი წინასაარჩევნო პერიოდშია. მაშინ, როდესაც გამოხატვისა და ინფორმაციის თავისუფლებას უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება ქვეყანაში დემოკრატიული პროცესების ხელშეწყობისთვის.

“სადავო ნორმების არაკონსტიტუციურად ცნობასთან ერთად, სარჩელით ასევე ვითხოვთ საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ გადაწყვეტილების მიღებამდე მათი მოქმედების შეჩერებას. მიგვაჩნია, რომ ნორმებს აქვს რესურსი უარყოფითად იმოქმედოს, არა მხოლოდ მათში ჩამოთვლილი ინფორმაციის, არამედ იმ ინფორმაციის გავრცელებაზეც რაც სცდება მათი დაცვის სფეროს და რომელზე წვდომაც, საზოგადოების განსაკუთრებულ ინტერესს წარმოადგენს. მაუწყებელთა საქმიანობის შეჩრების საფრთხე და ინფორმაციის თავისუფლების ასეთი შეზღუდვა კი შეუქცევად ზიანს წარმოადგენს როგორც მაუწყებლებისთვის, ასევე იმ ადამიანებისთვის ვისაც სურს ინფორმაციის მიღება”, - ნათქვამია GDI-ის განცხადებაში.
კატეგორია: საქართველო
არასამთავრობო ორგანიზაცი “საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოს” 25 აგვისტოს განცხადებით, პარტია “პატრიოტთა ალიანსის” რეკლამები, რომლებიც ბოლო კვირის განმავლობაში ტელეკომპანია „ობიექტივის“ ეთერში ტრიალებს, არჩევნების ოფიციალურად გამოცხადებამდე აკრძალულია და „მაუწყებლობის შესახებ“ კანონის დარღვევად ითვლება.

ორგანიზაციის თქმით, 18 აგვისტოდან ტელეკომპანია “ობიექტივზე” ვიდეორგოლები გადის, რომლებშიც პატრიოტთა ალიანსის ერთ-ერთი ლიდერი, ირმა ინაშვილი პარტიული სიმბოლიკის და საარჩევნო ნომრის ფონზე, ეკონომიკურ პროექტებზე საუბრობს და მაყურებელს მათი არჩევნებში გამარჯვების შემთხვევაში ამ პროექტების განხორციელებას ჰპირდება.

„მიუხედავად იმისა, რომ რეკლამებში არ არის მითითებული წინასაარჩევნო/პოლიტიკური რეკლამისთვის საჭირო ატრიბუტები (ფასიანი/უფასო პოლიტიკური რეკლამა და საარჩევნო სუბიექტი), ვიდეორგოლები თავიანთი შინაარსით ცალსახად წარმოადგენს „საარჩევნო კოდექსით“ განსაზღვრულ პოლიტიკურ რეკლამას. შესაბამისად, აშკარაა, რომ მაუწყებლის ეთერში არასაარჩევნო პერიოდში განთავსებულია პოლიტიკური შინაარსის რეკლამები, რაც „მაუწყებლობის შესახებ“ კანონითა და საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის 2017 წლის 15 ივნისის N392/18 გადაწყვეტილების თანახმად, აკრძალულია“, - ვკითხულობთ „საერთაშორისო გამჭვირვალობის“ განცხადებაში.

ორგანიზაციისვე განცხადებით, “თუ დადგინდა, რომ ზემოაღნიშნული სარეკლამო შინაარსის ვიდეორგოლები უსასყიდლოდ გადის ტელეკომპანია „ობიექტივის” ეთერში, ადგილი ექნება ტელეკომპანიის მიერ პოლიტიკური გაერთიანება „საქართველოს პატრიოტთა ალიანსის“ სასარგებლოდ განხორციელებულ შემოწირულებას”.

“საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველო” მიმართავს:

საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნულ კომისიასა და სახელმწიფო აუდიტის სამსახურს - შეისწავლონ აღნიშნული საკითხი და მიიღონ შესაბამისი გადაწყვეტილებები;

ტელეკომპანია „ობიექტივსა” და პატრიოტთა ალიანსს - ოფიციალური წინასაარჩევნო პერიოდის დაწყებამდე შეწყვიტონ მაუწყებლის ეთერში მსგავსი შინაარსის ვიდეორგოლების განთავსება.
კატეგორია: საქართველო
„პრესისა და მედიის თავისუფლების ევროპული ცენტრი“ (ECPMF) ევროპულ ინსტიტუტებს მიმართავს თვალყური ადევნონ ქართველი ჟურნალისტის, გიორგი გაბუნიას მიმართ არსებულ საფრთხეებს და საქართველოში ყველა ჟურნალისტისა და მედიის სფეროში მომუშავე ადამიანების მხარდასაჭერად იმუშაონ.

„მედიაჩეკერი“ ECPMF-ის მიერ 18 აგვისტოს გავრცელებული განცხადების თარგმანს გთავაზობთ:

„პრესისა და მედიის თავისუფლების ევროპული ცენტრის სახელით, გვსურს, თქვენი ყურადღება ცნობილი ქართველი ჟურნალისტის, გიორგი გაბუნიას მიმართ განხორციელებულ მუქარებზე გავამახვილოთ, რასაც ერთი პირის დაკავება მოჰყვა, რომელიც, სავარაუდოდ, გიორგი გაბუნიას მკვლელობას გეგმავდა.

გიორგი გაბუნიას მონოლოგს, სადაც მან რუსეთის პრეზიდენტი ვლადიმირ პუტინი გააკრიტიკა, საქართველოსა და რუსულად მოსაუბრე ქვეყნებში არაერთგვაროვანი შეფასებები მოჰყვა. ამისთვის იგი ორი თვით საქმიანობასაც ჩამოაცილეს, აღნიშნული სწორედ იმ დროს მოხდა, როდესაც ტელეკომპანია „რუსთავის -2-ში”, სადაც იგი მუშაობდა მფლობელები შეიცვალნენ. რუსეთისა და საქართველოს ხელისუფლებების წარმომადგენლებმა გაბუნიას მონოლოგი მყისიერად დაგმეს. საქართველოს პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა თქვა, რომ მისი სიტყვები ქვეყნის სახელმწიფოებრიობისთვის საფრთხის შემცველი იყო. რუსეთი საქართველოს ეკონომიკური სანქციებით დაემუქრა. რუსეთის დუმაში კი გაბუნიას ექსტრადირება მოითხოვეს. გაბუნიას მიმართ მუქარის შემცველი ტექსტები ჩეჩნეთიდან გაგრძელდა. ჩეჩნეთის ლიდერმა რამზან კადიროვმა საქართველოს ხელისუფლებას გაბუნიას წინააღმდეგ საქმის აღძვრისკენ მოუწოდა, ამასთან „ტელეგრამზე“ ძალადობრივი მუქარის შემცველი ტექსტი გამოაქვეყნა და თქვა: „გაბუნიას ურჩევნია შვიდი ღობის იქით დაიმალოს, რადგანაც პირველივე ადამიანი, რომელიც მას შეხვდება, იმას მიუზღავს, რაც დაიმსახურა“.

2020 წლის 15 ივნისს, „ტელეკომპანია ფორმულამ“ ინფორმაცია გაავრცელა, რომ სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურმა, რუსეთის მოქალაქე დააკავა, რომელიც, სავარაუდოდ, გიორგი გაბუნიას მკვლელობას გეგმავდა. ამასთან, იმ დროს როდესაც, აღნიშნულ საკითხზე გამოძიება ჯერ კიდევ მიმდინარეობს, ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ დირექტორმა ნიკა გვარამიამ გიორგი გაბუნიას მკვლელობის დაგეგმვაში რამზან კადიროვი საჯაროდ დაადანაშაულა. რამდენადაც, დაკავებული რუსეთის მოქალაქის მიმართ გამოძიება კვლავაც გრძელება, მოვუწოდებთ საქართველოს ხელისუფლებას გადადგას ყველა საჭირო ნაბიჯი იმის დასადგენად, თუ ვინ გეგმავდა, ვინ იძლეოდა დავალებებს და ვინ აფინანსებდა მკვლელობას და პასუხისგებაში მისცეს ისინი. ეს იქნება მნიშვნელოვანი წინგადადგმული ნაბიჯი ჟურნალისტების მიმართ მუქარების აღსაკვეთად და იმის საჩვენებლად, რომ კანონის წინაშე ყველა თანასწორია“.

წყარო: ecpmf.eu
კატეგორია: ეთიკა
9 აგვისტოს ტელეკომპანია “მთავარი არხის” გადაცემა “პოსტ ფაქტუმის” ერთ-ერთი სიუჟეტი, დიდი თანხის სანაცვლოდ სოციალური მუშაკებისა და სოციალური სამსახურის ხელმძღვანელი პირების არასრულწლოვანთა ვაჭრობაში სავარაუდო ჩართულობის შესახებ, სრულიად დაუსაბუთებელ, კონკრეტული ფაქტებისა და სარწმუნო არგუმენტების გარეშე, მხოლოდ ვარაუდებზე დამყარებულ მსჯელობას ეფუძნებოდა.

კერძოდ, თემის წარდგენისას, წამყვანმა ამბის თხრობა იმ ფორმით დაიწყო, რომ ზემოთ ხსენებული პირების მძიმე დანაშაულში სავარაუდო ჩართულობის სარწმუნოობის შესახებ საზოგადოებრივი აზრი წინასწარ მოამზადა. “სოციალური მუშაკები, გარიგებული უშვილო ოჯახებთან და დიდი თანხების სანაცვლოდ სხვის შვილებს ყიდიან”, - სწორედ ამ ტექსტით დაიწყო მან ამბის მოყოლა და შემდგომ მისივე ვრცელი მონოლოგი, მხოლოდ ვარაუდებით გამყარებული თეორიებით განაგრძო.

წამყვანმა ქვეყანაში იმგვარი სქემის მოქმედების შესახებ გვიამბო, რომლის მიხედვითაც საქართველოში, თითქოს, სოციალური მუშაკები წლობით უშვილო ოჯახებს “დიდი ფულის სანაცვლოდ” ეხმარებიან. უფრო კონკრეტულად კი, თითქოს, საგულდაგულოდ, ისეთ ღარიბ, სოციალურად დაუცველ ოჯახებს ეძებენ, სადაც მცირეწლოვანი ბავშვები იზრდებიან და მიზანმიმართულად ოჯახურ მდგომარეობას “ისე საშინლად აღწერს”, რომ “რომ იქ დაიდოს დასკვნა, თითქოს იქ ბავშვის დატოვება დაუშვებელია”.

“ამ დასკვნის საფუძველზე მშობლებს ბავშვს ართმევენ, დროებით გადაჰყავთ სხვა ოჯახში და გარკვეული ხნის შემდეგ, სამუდამოდ გააშვილებენ, ანუ ახალ მშობლებს უპოვნიან. ეს ახალი მშობლები კი - სწორედ ის უშვილო წყვილი აღმოჩნდება, რომელმაც ამ ბავშვში ფული გადაიხადა”, - აგრძელებს წამყვანი დამაჯერებლად, ყოველგვარი არგუმენტებისა და მყარი დასაბუთების გარეშე და ვარაუდზე დაყრდნობით უშვებს, რომ ამ სქემაში, “დიდი ალბათობით, სოციალური სამსახურის ხელმძღვანელობაც იქნება ჩართული”.

მსჯელობაში ერთ-ერთი დედის ვარაუდებს იშველიებს, რომლის არასრულწლოვანი ვაჟი სოციალური სამსახურის გადაწყვეტილებით, აპრილის თვეში კახეთის ერთ-ერთ რაიონში მინდობით აღზრდაში გადაიყვანეს. დედის რწმენით, მას ოჯახში არსებული სოციალური გარემო განზრახ, ხელოვნურად იმისთვის დაუმძიმეს, რომ მისთვის “ბავშვის ჩამორთმევა უფრო ადვილი ყოფილიყო”.

წამყვანის ვრცელი მონოლოგის შემდეგ, ამბის თხრობა იმავე პათოსითა კონკრეტული მტკიცებულებებისა და დამაჯერებელი არგუმენტების გარეშე გაგრძელდა თემაზე მომზადებულ სიუჟეტშიც. ჟურნალისტიც ბავშვის ოჯახის ვერსიას იმეორებს, რომლის თანახმადაც, საქმე შესაძლო დანაშაულთან გვაქვს და რომ “სოციალური სამსახური ბავშვის გასხვისებას გეგმავს”.

ამავე ვერსიას ავითარებს სიუჟეტის კიდევ ერთი გმირი, რომლის ვინაობაც დაკონკრეტებული არა არის და რომელიც, ასევე, მხოლოდ ვარაუდებზე დაყრდნობით ამბობს, რომ ოჯახიდან ბავშვი მხოლოდ იმიტომ წაიყვანეს, რომ იგი “სუპერ მდიდარი ოჯახისთვის უნდოდათ”.

მიუხედავად იმისა, რომ გადაცემის წამყვანის საკმაოდ ვრცელი მონოლოგი და ვრცელი სიუჟეტიც სოციალური მუშაკების დიდი თანხების სანაცვლოდ არასრულწლოვნების გაყიდვის დანაშაულებრივ სქემაში სავარაუდო ჩართულობას ეხებოდა, შემოთავაზებულ მასალაში აღნიშნულის რაიმე მყარი დასაბუთება, კვალიფიციური არგუმენტაცია ან კონკრეტული მტკიცებულება ვერ ვნახეთ.

გარდა ამისა, სიუჟეტში წარმოჩენილი არ იყო მეორე მხარე, რომელსაც საპასუხო კომენტარის გაკეთებისა და წარდგენილი მძიმე ბრალდებების უარყოფის ან გაბათილების შესაძლებლობა ექნებოდა. ჟურნალისტმა სიუჟეტის მიწურულს მხოლოდ ის თქვა, რომ მან იმ სოციალურ მუშაკთან დაკავშირება სცადა, რომელიც კონკრეტულ საქმეზე მუშაობდა, თუმცა უშედეგოდ.

მასალაში მის მიერ მოპასუხე მხარის წარმოჩენის სხვა მცდელობა არ იკვეთებოდა. შესაბამისად, გაუგებარი დარჩა, რატომ არ სცადა ავტორმა უშუალოდ პასუხისმგებელი უწყების წარმომადგენლის ან სხვა ოფიციალური პირის პოზიციის ჩვენება, რომელიც მაყურებელს მომხდართან მიმართებით მათ ვერსიას გააცნობდა და მიღებული გადაწყვეტილების მიზეზებს ახსნიდა.

ამბის ცალმხრივად, სანდო წყაროების, ფაქტებისა და მტკიცებულებების გარეშე გაშუქება, ასევე, საკმაოდ მძიმე ბრალდებების მხოლოდ დაინტერესებული მხარის ვარაუდებსა და ეჭვებზე დამყარება, ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ არხის მიზანი არსებული პრობლემის არა მრავალმხირი, კომპლექსური და კვალიფიციური წარმოდგენა, არამედ მხოლოდ სენსაციური გაშუქება და კონკრეტული საჯარო სამსახურის დისკრეტიცია, აგრეთვე მის გარშემო საზოგადოებრივი აზრის ფორმირება და მისი ნაგეტიური მიმართულებით წარმართვა იყო.

ამბავი პირველად 26 ივლისს ტელეკომპანია "პირველმა" გააშუქა. სიუჟეტში დედა ვარაუდს გამოთქვამდა, რომ მას შვილი სოციალურმა სააგენტომ გაშვილების მიზნით ჩამოართვა.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ირანში ერთ-ერთი ყოველდღიური გამოცემა ექიმის იმ ინტერვიუს გამოქვეყნების შემდეგ დახურეს, სადაც იგი ხელისუფლების მხრიდან ქვეყანაში არსებული COVID-19-ის სტატისტიკის მასშტაბების დამალვის შესახებ საუბრობდა. ინფორმაციას Bloomberg-ი ავრცელებს.

ინტერვიუში ირანის ერთ-ერთმა ეპიდემიოლოგმა, რომელიც ირანის კორონავირუსის ეროვნული სამუშაო ჯგუფის წევრია, თქვა, რომ ქვეყნის ხელისუფლებამ ვირუსის პირველი შემთხვევა პოლიტიკური და უსაფრთხოების მიზეზით დამალა.

„დარწმუნებული ვარ, რომ ჯანდაცვის სამინისტროს მიერ ვირუსის ოფიციალურად გაცხადებული დადასტურებული შემთხვევების რაოდენობა არსებულ რეალობის მხოლოდ 1/20-ს ასახავს“, - თქვა მან ინტერვიუში.

ინტერვიუ გაზეთში კვირას, 9 აგვისტოს გამოქვეყნდა. ორშაბათს, 10 აგვისტოს კი, ირანის კულტურისა და ისლამური ორიენტაციის სამინისტროს მედიის სამეზედამხედველო საბჭომ გამოცემის დაუყოვნებლივ დახურვის ბრძანება გასცა.

ინფორმაციას იმის შესახებ, რომ ირანის ისლამურ რესპუბლიკაში კორონავირუსით გარდაცვლილითა რაოდენობა, შესაძლოა, თითქმის სამჯერ აღემატებოდეს ოფიციალურ მონაცემებს, BBC-ც ავრცელებს.


მთავარი ფოტო: Ali Mohammadi/Bloomberg
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
მეზობელი ლატვიის შემდეგ, RT-ის მაუწყებლობა ლიეტუვამაც აკრძალა. გადაწყვეტილება ლიეტუვის რადიოსა და ტელევიზიის კომისიამ საგარეო საქმეთა სამინისტროს რეკომენდაციით მიიღო. მიზეზად ლატვიის მსგავსად, ამ შემთხვევაშიც, სავარაუდოდ, მაუწყებლის მმართველობაში ევროკავშირის მიერ შავ სიაში შეყვენილი რუსი ჟურნალისტის დიმიტრი კისილიოვის ყოფნა დასახელდა. აკრძალვა ჯამში RT-ის ხუთ არხს: RT-ს, RT HD-ს, RT Spanish-ს, RT Documentary-ს და RT Documentary HD-ს ეხება.

RT ლატვიაში, ლიეტუვასა და ბალტიისპირეთში, კრემლის პროპაგანდისტულ ინსტრუმენტად აღიქმება, რომელიც რეგიონში მცხოვრებ ეთნიკურად რუს მოქალაქეებზე გავლენის მოსახდენად გამოიყენება.

ლატვიამ იგივე გადაწყვეტილება თვის 30 ივნისს მიიღო. მაშინ, თავად კისილიოვმა ლატვიის გადაწყვეტილება სასაცილოდ მიიჩნია და განმარტა, რომ იგი RT-ზე პასუხისმგებელი არასდროს ყოფილა. კისილიოვი მიიჩნევდა, რომ ლატვიას RT-ისთვის ბოდიში უნდა მოეხადა და მისი მაუწყებლობა აღედგინა.

ევროკავშირმა კისილიოვის წინააღმდეგ სანქციები 2014 წელს, რუსეთის მიერ ყირიმის ანექსიის დროს კრემლის პროპაგანდის წახალისების გამო აამოქმედა.

ამავე თემაზე:

წყარო: abcnews.go.com
კატეგორია: ეთიკა
გიორგი რურუა, როგორც წარსულში მძიმე დანაშაულებისთვის წითელი ცირკულარით ძებნილი, სერიული მკვლელი, მაფიოზი და კრიმინალი - როგორ წარმოაჩენდა სამაუწყებლო და ონლაინ მედიის ნაწილი ტელეკომპანია “მთავარი არხის” ერთ-ერთ დამფუძნებელს გიორგი რურუას, მას შემდეგ, რაც ოპოზიცია ხელისუფლებისგან საკონსტიტუციო ცვლილებებზე მიღწეული შეთანხმების მხარდაჭერის წინაპირობად მის გათავისუფლებას ასახელებდა.


რურუას საქმე “იმედზე”

ბოლო ერთ თვეში, “იმედმა” გიორგი რურუას 4 სიუჟეტი მიუძღვნა. ერთ-ერთი პირველი ვრცელი სიუჟეტი 7 ივნისს, კვირის შემაჯამებელ გადაცემა”იმედის კვირაში” მომზადდა. 11 წუთიანი სიუჟეტი სახელწოდებით - “რურუას კრიმინალური წარსული” - სრულად გიორგი რურუას მიერ 90-იან წლებში “ადამიანის გატაცებას, ყაჩაღობას, თანხის გამოძალვას, [ქვეყნიდან] გაქცევას და ამერიკაში ყალბი პასპორტით ცხოვრებას” ეხებოდა.

“რურუას სახელს 90-იანი წლების საქართველოს არაერთი სისხლიანი ვენდეტა უკავშირდება, მათ შორის, შატბერაშვილის ქუჩაზე [მომხდარი] გახმაურებული მკვლელობა”, - თქვა თემის წარდგენისას წამყვანმა და დასძინა, რომ ერთ-ერთი მოკლულის ოჯახზე ახლა განხორციელებული მუქარის შესახებ, შსს-მ მოკვლევაც დაიწყო.

ამის შემდეგ, სიუჟეტი გიორგი რურუას მიერ ქვეყნიდან გაქცევისა და მექსიკიდან აშშ-ში ყალბი პასპორტით გადასვლის ვრცელი ისტორიით გრძელდება საიდანაც ვიგებთ, რომ “ადამიანის გატაცების, ყაჩაღობის და გამოძალვისთვის 1997 წლიდან ინტერპოლის წითელი ცირკულარით ძებნილი გიორგი რურუა ჯორჯიის შტატში საზღვრის უკანონოდ კვეთისთვის 2000 წელს დააკავეს” და საქართველოში ჩამოიყვანეს.

altავტორი დეტალურად ყვება, რომ რურუას ძებნის ისტორია 1995 წელს იწყება და მაშინ “ინტერპოლის ცენტრალური სამდივნოსთვის საქართველოდან გაგზავნილ თხოვნაში რურუა დახასიათებულია, როგორც აგრესიული, შეიარაღებული, მკვლელობისადმი მიდრეკილი, გამოძალვასა და ადამიანის გატაცებაში ბრალდებული”.

სიუჟეტის ავტორი, გიორგი რურუას საქართველოში დეპორტირების შემდეგ, მის წინააღმდეგ დაწყებულ სამართლებრივ საქმეებსაც იხესენებს და გვიყვება, რომ მას გამოძიება რამდენიმე დანაშაულს ედავებოდა. მათ შორის იყო, “თანამზრახველებთან” ერთად, მოქალაქის გატაცება, ცემა და იარაღის მუქარით დიდი ოდენობის თანხის გამოძალვა.

მასალაში 1993 წელს თბილისში, შატბერაშვილის ქუჩაზე მომხდარი მკვლელობის ისტორიაც ცოცხლდება, რომელშიც, როგორც სიუჟეტიდან ვიგებთ, სხვა პირებთან ერთად, გიორგი რურუასაც ამხელდნენ. მართალია, ავტორი განმარტავს, რომ ეს საქმე არავის გამოუძიებია, თუმცა ამატებს, რომ ერთ-ერთი მოკლულის ოჯახი მომხდარში სწორედ გიორგი რურუას ადანაშაულებს.

სიუჟეტში ერთ-ერთი გარდაცვლილის და ე.წ. “ვერის საძმოს” მიერ, რომლის შემადგენლობაშიც გიორგი რურუაც მოიაზრებოდა, ჯერ მისი შვილის, შემდეგ კი - მისი ძმის და კიდევ ორი პირის მკვლელობის შესახებ ყვება და ამბობს, რომ ბოლო მკვლელობის მოწმე მისი რძალიც იყო.

ამბიდან ისიც შევიტყეთ, რომ მკვლელობას კიდევ ორი მოწმე ჰყავდა, მათგან ერთი რურუას საქართველოში დეპორტირებისას ცოცხალი უკვე აღარ იყო, ხოლო მეორე საკუთარ სახლში რამდენიმე თვეში მოკლეს. ამასთან, ისიც გავიგეთ, რურუას საქმის გამომძიებელი, რომელმაც მისი ექსტრადირების შემდეგ, საქმე გადაიბარა, “ნაციონალური მოძრაობის” ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, სამსახურებრივი უფლებამოსილების გადამეტებისთვის დააკავეს” და “მან ციხეში, საეჭვო ვითარებაში თავი ჩამოიხრჩო”.

ჟურნალისტმა ისიც თქვა, რომ საქმის მასალების მიხედვით, რურუას გამოძიების საწყის ეტაპზე ალიბი შეუქმნეს, თითქოს იგი ჯაბა იოსელიანთან ერთად ზუგდიდში იმყოფებოდა და ალიბს ხელს “ბევრი მხედრიონელი აწერდა”, რომელთაგან ერთ-ერთმა 26 წლის შემდეგ აღიარა, რომ იმ დროს იგი “ზუგდიდში არ იმყოფებოდა და იქ ვერც გიორგი რურუას ნახავდა”.

“რურუების გვარი და გასამხედროებული დაჯგუფება, რომელსაც ე.წ. “ბოროტების საძმოდ” მოიხსენიებდნენ 90-იანი წლების ბევრ კრიმინალურ შემთხვევას უკავშირდება. გიორგი რურუას ოჯახის 7 წევრის მკვლელობაში ადანაშაულებს თამარ თორაძე. გიორგი ჭანტურიას პოლიტიკურ მკვლეობაში კი რურუები წლების შემდეგ, ირინა სარიშვილმა ამხილა. ამ ე.წ. საძმოს უკავშრებდნენ ედუარდ შევარდნაძეზე თავდასხმასაც”, - თქვა სიუჟეტის ავტორმა.

მასალაში ყოფილი სახალხო დამცველის სოზარ სუბარის კომენტარსაც ვისმენთ, რომელიც ამბობს, რომ 2007 წელს, რამდენიმე დაჯგუფებიდან, ყველაზე სასტიკი - “რურუების დაჯგუფების” წევრები “დადიოდნენ ბაზრობებზე და ხალხს აშინებდნენ, რომ თუკი ისინი აქციაზე გასვლას გაბედავდნენ, მათ უსასტიკესად დასჯიდნენ”.

სიუჟეტის ავტორის შეფასებით, გიორგი რურუა ახლა მათთვის არის პოლიტპატიმარი, “ვინც ასეთივე მეთოდებით უსწორდებოდა ყველას, ვისთვისაც მათი პოლიტიკა მიუღებელი იყო”. “ახლა, სააკაშვილის კლასტერისთვის საარჩევნო სისტემის ცვლილების ბედიც და დემოკრატიაც სწორედ კრიმინალური წარსულის მქონე გიორგი რურუას თავისუფლებაზე გადის”, - დასძენს იგი.

ვრცელი სიუჟეტიდან ვერ მივიღეთ პასუხი კითხვაზე, თუ რა კავშირი აქვს გიორგი რურუას წარსულ საქმიანობას მის ამჟამინდელ პატიმრობასთან და რა საერთო ხაზი აერთიანებდა მის ძველ ისტორიას ამჟამინდელ ვითარებასთან. გაუგებარია რატომ გადაწყვიტა არხმა პირის წარსული “დანაშაულების” არსებულ რეალობასთან დაკავშირება, მაშინ როდესაც ამ ორ მოცემულობას შორის რაიმე ტიპის კვეთა და მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი შემოთავაზებულ სიუჟეტში არ იკვეთებოდა.

“იმედმა” თემაზე იმავე შინაარსის სიუჟეტები მოამზადა 18, 24 და 28 ივნისსაც.

გიორგი რურუა ონლაინ გამოცემების რაკურსით

გიორგი რურუას დისკრედიტაციის მცდელობას კამპანიური ხასიათი ჰქონდა ონლაინ მედიის ნაწილშიც. მაგალითად, გამოცემები: “მარშალპრესი”, “კვირა.ჯი”, “თვალსაზრისი” და “რეპორტიორი” რურუას “კრიმინალური წარსულით” განსაკუთრებით მას შემდეგ დაინტერესდნენ, რაც ოპოზიციამ 8 მარტის შეთანხმების ფარგლებში მისი გათავისუფლება მოითხოვა და “ერთიანმა ნაციონალურმა მოძრაობამ” და “ევროპულმა საქართველომ” ამ მიზეზით საკონსტიტუციო ცვლილებებს მხარი არ დაუჭირეს.

alt“კრიმინალი ჟორჟიკა”, “საერთაშორისო ნაძირალა”, “სერიული მკვლელი”, “მაფიოზი”, - ეს არასრული ჩამონათვალია იმ ეპითეტებისა, რომლითაც გიორგი რურუას დახასიათება ზემოთ ჩამოთვლილ გამოცემებს მასალების სათაურებშივე გამოჰქონდათ.

მსგავსი მძიმე ბრალდებების გაჟღერებისას, “მარშალპრესი”, “კვირა.ჯი”, “თვალსაზრისი” და “რეპორტიორი”, ძირითადად, მთავრობის წევრების განცხადებებს ანდა ფეისბუქ მომხმარებლების სტატუსებს ეყრდნობოდნენ. გამოცემები, ასევე, ახალ ამბად აქვეყნებდნენ „ქართული ოცნების“ კონსულტანტის, მუსიკოსის, ექსპერტისა თუ ჟურნალისტის სტატუსით მოყვანილი პირების ფეისბუქ პოსტებს.

altმაგალითად, ინტერესდებოდნენ თუ რას ფიქრობს და რას პოსტავს ფეისბუქზე გიორგი რურუას შესახებ ვინმე ნიკოლოზ მჭედლიშვილი, სოფო ზარანდია, ზაზა კევლიშვილი, დიტო ჩუბინიძე, ლაშა ნაცვლიშვილი თუ სხვა. ეს პირები, ძირითადად, ავრცელებდნენ დაუდასტურებელ, მძიმე ბრალდებებს გიორგი რურუას წინააღმდეგ, პირდაპირ აკავშირებდნენ სხვადასხვა მკვლელობებთან და რურუას მხარდაჭერის გამო აკრიტიკებდნენ “ერთიან ნაციონალურ მოძრაობასა” და “ევროპულ საქართველოს”.

გარდა მომხმარებლების ფეისბუქ პოსტების გამოქვეყნებისა, მაგალითად, “რეპორტიორი”, საკუთარ პლატფორმაზე ტელეკომპანია “იმედის” მიერ მომზადებულ გიორგი რურუას მადისკრედიტირებელ სიუჟეტებსაც ავრცელებდა.

ზემოთ ჩამოთვლილმა გამოცემებმა გამოაქვეყნეს რურუას ამერიკიდან ექსტრადირების კადრებიც. აღნიშნული მედიასაშუალებებისთვის ვიდეომასალის წყაროც ტელეკომპანია “იმედი” იყო.

altგიორგი რურუას სხვადასხვა დანაშაულებთან დაკავშირების ისტორიებიდან, გამოცემები ყველაზე აქტიურად წერდნენ ზვიად გამსახურდიას მკვლელობის საქმეზე. აქვეყნებდნენ გიორგი და კონსტანტინე გამსახურდიას განცხადებებს და პირდაპირ ადანაშაულებდნენ გიორგი რურუას ზვიად გამსახურდიას მკვლელობაში. გამსახურდიას ოჯახის წევრებისა და ფეისბუქის მომხმარებლების განცხადებებიდან ყველაზე მძიმე ბრალდებები კი სათაურშივე გამოჰქონდათ. მაგალითად - “რურუასა და მისნაირი ბანდების ხელშეწყობით განხორციელდა ზვიად გამსახურდიას მკვლელობის ორგანიზება და სისრულეში მოყვანა”, “არ შეიძლება გიყვარდეს ზვიადი და პოლიტპატიმრად აცხადებდე სერიულ მკვლელს გიორგი რურუას”, “გიორგი რურუა თავისი კრიმინალური წარსულით ამაყობს” და ა.შ.

altგიორგი რურუას და ოპოზიციური პატიების მადისკრედიტირებელი შინაარსის მასალების კამპანიურად გავრცელებით, გამოცემები ნელ-ნელა აყალიბებდნენ ნარატივს, რომ “ერთიანმა ნაციონალურმა მოძრაობამ” და “ევროპულმა საქართველომ” “კრიმინალის, სერიული მკვლელისა და დამნაშავის არგამოშვების გამო, საკონსტიტუციო ცვლილებებს მხარი არ დაუჭირა.

გიორგი რურუას შესახებ ამგვარი მასალების კამპანიური მომზადება, ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ ასეთი გაშუქების მიზანი ამ პირის შესახებ საზოგადოებრივი აზრის ერთი კონკრეტული მიმართულებით ჩმოყალიბებაა. კერძოდ, მომზდებული მასალების მიზანი მაყურებლისთვის იმის ჩვენებაა, რომ წარსულში “არაერთი დანაშაულის” ჩამდენი პირი ახლა“პოლიტპატიმრად” არ უნდა იყოს მიჩნეული და მის საქმესთან დაკავშირებით გამოძიების მისამართით დამატებითი კითხვები არ უნდა დაისვას, რადგანაც მისი წარსული გამოცდილება სრულიად საპირისპიროს ამბობს.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ლატვიამ რუსეთის ხელისუფლების მიერ კონტროლირებადი ტელევიზიის - RT-ის (Rossiya Segodnya) მაუწყებლობა აკრძალა და მიზეზად ტელევიზიის მმართველობაში ევროკავშირის სანქციების ქვეშ მყოფი პირის, რუსი ჟურნალისტისა და ტელეწამყვანის დიმიტრი კისილიოვს არსებობა დაასახელა.

ჯამში, ლატვიაში 7 მაუწყებლის (RT, RT HD, RT Arabic, RT Spanish, RT Documentary HD, RT Documentary და RT TV) ოპერირება აიკრძალა, რომელიც RT-ის მრავალენოვან ქსელში შედიოდა და ლატვიაში მაუწყებლობდა. ოფიციალური ლატვიის განმარტებით, მაუწყებლები ცდილობდნენ, რომ ლატვია წარმოეჩინათ, როგორც შეუმდგარი სახელმწიფო.

გადაწყვეტილების მიღება ლატვიის ელექტრონული მედიის შესახებ კანონში ერთი თვის წინ შეტანილი ცვილებების შემდეგ გახდა შესაძლებელი და იგი ვალიდური იქნება იქამდე, ვიდრე ევროკაშირის მიერ კისილიოვის წინააღმდეგ დაწესებული სანქციები იქნება ძალაში.

RT ლატვიაში, ლიეტუვასა და ბალტიისპირეთში, კრემლის პროპაგანდისტულ ინსტრუმენტად აღიქმება, რომელიც რეგიონში მცხოვრებ ეთნიკურად რუს მოქალაქეებზე გავლენის მოსახდენად გამოიყენება.

გასულ წლებში ლატვიამ და ლიეტუვამ რუსეთის ხელისუფლების მიერ კონტროლირებადი კიდევ რამდენიმე ტელევიზიის მაუწყებლობა აკრძალეს.

თავად დიმიტრი კისილიოვმა ლატვიის გადაწყვეტილება სასაცილოდ მიიჩნია და თქვა, რომ იგი RT-ზე პასუხისმგებელი არასდროს ყოფილა. კისილიოვი მიიჩნევს, რომ ლატვიამ ტელეკომპანიას ბოდიში უნდა მოუხადოს და მისი მაუწყებლობა აღადგინოს.

ევროკავშირმა კისილიოვის წინააღმდეგ სანქციები 2014 წელს, რუსეთის მიერ ყირიმის ანექსიის დროს კრემლის პროპაგანდის წახალისების გამო აამოქმედა.

წყარო: apnews.com
კატეგორია: ეთიკა
“ყველა იმ ბავშვისთვის, ვინც იყო ამ პროცესში ჩართული, ჩანს იმ კადრებში თუ არა, გაბლარულია თუ არა, არ აქვს ამას მნიშვნელობა, თავისთავად ამ კადრების გამოჩენა რაიმე ფორმით, ასეთი დოზით ტრიალი, ასეთი გადაცემების გაკეთება, პირველი - ზრდის რეტრავმატიზაციის რისკებს, მეორე - მოდის ძალიან დიდი აგრესია საზოგადოების მხრიდან მსხვერპლის მისამართით, ხდება მისი დადანაშაულება, რასაც შეიძლება ძალიან მძიმე შედეგი მოჰყვეს და მესამე, ეს არის მზა მასალა პედოფილებისთვის”, - ასე აფასებს ფსიქოლოგი მაია ცირამუა იმ რისკებს, რაც შეიძლება მოჰყვეს პორნოგრაფიის მსხვერპლი ბავშვების კადრების რაიმე ფორმით ჩვენებას საზოგადოებისთვის.

მაია ცირამუას ეს შეფასება ეკუთვნის ბავშვთა პორნოგრაფიის საქმეზე მომზადებულ სიუჟეტს, რომელიც რამდენიმე დღის წინ, ტელეკომპანია “მთავარი არხის” კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში გავიდა. სიუჟეტი ქართველი მოზარდების პორნოგრაფიული შინაარსის ფოტოებისა და ვიდეოების ღია სივრცეში ხელმისაწვდომობას ეხებოდა. სიუჟეტს თანდართული ჰქონდა ამ ფაქტის ამსახველი კადრები, რომელზეც ბავშვების სახეების დასაფარად ე.წ. “ბლარი” იყო გამოყენებული, თუმცა, გარკვეულ შემთხვევებში, მსხვეპლი არასრულწლოვნების ახლობლებისთვის მათი ამოცნობა შესაძლებელი იყო. ამასთან, კადრში ჩანდა სავარაუდო დანაშაულის ერთ-ერთი ადგილიც და აღწერილი იყო გარემო.

მასალის გასვლისთანავე სოციალურ ქსელში მომხდარს დიდი განხილვა მოჰყვა. კრიტიკის პასუხად, სიუჟეტის ავტორმა და გადაცემის პროდიუსერმა, სოციალურ ქსელშივე განაცხადეს, რომ მათი მიზანი იყო ამ მასალით დახმარებოდნენ ბავშვებს, რომელთა კადრები დიდი ხანია ასე ვრცელდება და ისედაც უკვე ბევრმა ნახა. მათ არც კი განუხილავთ ვერსია, რომ ასეთი კადრები საერთოდ არ უნდა ყოფილიყო სიუჟეტში, ირწმუნებოდნენ, რომ ბავშვები “კარგად იყვნენ დაბლარული და მათი ამოცნობა შეუძლებელი იყო”.

“თუ ჩვენი ამოცანაა, რომ სახელმწიფომ გამოიძიოს ეს საქმე და გაქრეს ეს საშინელი კადრები ინტერნეტ სივრციდან, მაშინ ჩვენ თვითონ რატომ ვუწყობთ ხელს ამ კადრების თუნდაც დაბლარული ფორმით გავრცელებას? 1%-იც რომ არსებობდეს რისკი იმისა, რომ ვიღაც ამ ბავშვს ამოიცნობს, და ყველაზე უფრო მტკივნეული, თავად ბავშვი ამოიცნობს თავის თავს, იქ უკვე ყველაფერი მთავრდება”, - ამბობს მაია ცირამუა.

მისივე თქმით, როდესაც ვიცით, რომ ბავშვთა პორნოგრაფიის კადრები ინტერნეტსივრცეში არსებობს და სახელმწიფო ამაზე არ რეაგირებს, მედიამ ამაზე უნდა ილაპარაკოს, მაგრამ, რა თქმა უნდა, ძალიან მნიშვნელოვანია, როგორ გააკეთებს ამას.

“როდესაც გვეკამათებიან [მასალის ავტორები], გვეუბნებიან, რომ სახეები დაბლარულია და არ ჩანს. რისკი რა არის?! ის თემი, სადაც ეს შემთხვევა მოხდა, არის პატარა, ამ ამბის შესახებ ყველა საქმის კურსშია და ამ ადამიანებისთვის ცხადი და გასაგებია ვისზეა საუბარი და რა პროცესში მიიღეს ამ ადამიანებმა მონაწილეობა. აქამდე შეიძლება ზედაპირული წარმოდგენა ჰქონდათ, მაგრამ ახლა დეტალურად არიან ინფორმირებული, იმიტომ რომ იქ იყო ასეთი კადრები. შეიძლებაა მე ვერ ვიცნო მსხვერპლი, მაგრამ მას აუცილებლად იცნობს თავისი თანაკლასელი, მეზობელი, ის ადამიანი, ვინც იცის, ვინ იყო ამ პროცესში ჩართული. ეს მათთვის ძალიან სერიოზულ პრობლემებთან შეიძლება იყოს დაკავშირებული და თვითონ ბავშვისთვის, ყველაზე მაღალი რისკი რაც არის, ეს არის რეტრავმატიზაციის რისკი”.

რეტრავმატიზაციის რისკი არ არის ერთადერთი, რაც მაია ცირამუას აზრით, ასეთ შემთხვევაში არსებობს. ცირამუა ამბობს, რომ ადევნებდა თვალს როგორი დისკუსია დაიწყო სოციალურ ქსელში და როგორ ამუშავდა მანქანა, რომელმაც მთავარ დამნაშავეებად ისევ მსხვერპლები აქცია:

“არაერთი მოსაზრება წავიკითხე ამასთან დაკავშირებით, რომ ეს ბავშვია ისევ დამნაშავე. არ იცოდა რას აკეთებდა?! შეიკრა მთელი ჯაჭვი და კიდევ სხვა ტიპის ძალადობის მსხვერპლებად გადავაქციეთ ეს ბავშვები”.

და ამას გარდა, ცირამუა კიდევ ერთ პრობლემაზე ამახვილებს ყურადღებას:

“მრავალმხრივ პრობლემურია ასეთი ჩვენება. რამდენად კარგად დაბლარულია ეს კადრები, ამას არ აქვს მნიშვნელობა, იმიტომ რომ ამით, ფაქტობრივად, მათ მასალა დადეს, მოდი ასე ვთქვათ, პედოფილებისთვის, აღარ სჭირდებათ მათ ძებნა. ყველა მხრიდან, რა მხრიდანაც არ უნდა შევხედოთ ამ ამბავს, ეს იყო ძალიან სერიოზული დარღვევა და ძალიან მაღალი რისკის შემცველი ამ ბავშვების ფსიქო-ემოციური მდგომარეობისთვის, მათდამი საზოგადოების დამოკიდებულების კუთხით. ამ ბავშვებს წავართვით შანსი, რომ ნდობა გაუჩნდეთ ადამიანების მიმართ. იმიტომ რომ ეს ტალღა, რისხვა, ისევ წავიდა ამ ბავშვების მისამართით და არა იქით, საითაც უნდა წასულიყო”.

სიუჟეტის გასვლისთანავე საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიამ არხს მოუწოდა ამოეღო აღნიშული სიუჟეტი გავრცელების ყველა შესაძლო პლატფორმიდან. ასევე მოუწოდა ყველა მედიასაშუალებას არ გაევრცელებინათ მსგავსი, ბავშვთა ინტერესების დამაზიანებელი ვიდეო კადრები.

“მედიის ვალდებულებაა, თავიდან აიცილოს ბავშვის რეტრავმირება და არ გაახსენოს მას ამბავი, რომელიც ნეგატიურ ემოციებთანაა დაკავშირებული. გამონაკლის შემთხვევად მიიჩნევა რედაქციის დასაბუთება და საჯარო ინტერესი, რასაც “მთავარი არხის” ეთერში გასული სიუჟეტის შემთხვევაში ადგილი არ ჰქონია”, - ვკითხულობთ ქარტიის განცხადებაში.

მიუხედავად ამ განცხადებისა და საზოგადოების კრიტიკისა, ამ შემთხვევიდან ორი დღის შემდეგ, ამავე არხზე დაანონსდა, რომ ბავშვთა პორნოგრაფიის საქმეზე იქნებოდა გადაცემა “ნანუკას შოუ”, რომელშიც საქმის დეტალებზე სტუმარი თავად ილაპარაკებდა. გადაცემის სტუმარი სრულწლოვანი უნდა ყოფილიყო, თუმცა, მაია ცირამუა ამბობს, რომ ამას არ აქვს მნიშვნელობა.

“ეს უარესია”, - ამბობს მაია ცირამუა, რომელიც ფიქრობს, რომ ადამიანის პირადი ტრაგედიიდან შოუს გაკეთება, სულ ცოტა ძალიან დაბალი სტანდარტია, - “საერთოდ გაუგებარია ჩემთვის, რატომ შეიძლება ამას ადამიანი აკეთებდეს. კიდევ ერთხელ, ასეთი ამბების გახსენება ნებისმიერი ფორმით, არის მაღალი რეტრავმატიზაციის რისკი მონაწილე პირებითვის და ხაზგასმით ვამბობ, ასეთი გადაცემებით, ასეთი სიუჟეტებით, ჩვენ ამ ადამიანებს ვწირავთ განკითხვისთვის, იმ საზოგადოებაში, სადაც მსხვერპლია ყოევლთვის დამნაშავე, ვაგდებთ ძალიან მძიმე სიტუაციაში და უნდა ვიფიქროთ შედეგზე - უნდა ვივარაუდოთ, რომ ეს კარგ შედეგზე ვერ გაგვიყვანს, იმიტომ, რომ რეტრავმატიზაციის გარდა, ეს ბავშვები ხდებიან ბულინგის, სექსტინგის მსხვერპლი”.

23 ივნისის გვიან საღამოს, სიუჟეტის გასვლიდან ორი დღის შემდეგ, მომხდარს არხის გენერალური დირექტორი ნიკა გვარამია გამოეხმაურა, ბოდიში მოიხადა და თქვა, რომ “მთავარმა არხმა” მძიმე შეცდომა დაუშვა.



იმავე დღეს, გვიან, მას შემდეგ, რაც კრიტიკა მიიღო “ნანუკას შოუს” ანონსმა, სოციალურ ქსელში გამოეხმაურა საქმეს გადაცემის ავტორიც და თქვა, რომ “მაყურებლის ნაწილმა ვერ გაიგო, რომ მათ სტუმარს კავშირი არ ჰქონდა ამავე არხზე გასულ რეპორტაჟთან”.

“არსებობს ორი ფოტოგრაფის საქმე. აქედან ერთის საქმეა არასრულწლოვნების თემა და მეორე საქმეზე დაკავებულია დედა-შვილი. სწორედ მეორე საქმის დეტალებზე დაავანონსეთ სტუმარი, რომელიც ფიქრობს რომ მის დას და დედას, ბრალი არასწორად წაუყენეს. გოგო სრულწლოვანია, თუმცა მის გამოჩენას ისედაც არ ვაპირებდით”.

ამავე სტატუსის თანახმად, მათ გვიან გაიგეს, რომ არასრულწლოვნების ფოტოები ჯერ კიდევ ხელმისაწვდომია. “გვითხრეს რომ ამ საქმის ნებისმიერი შინაარსით გაცოცხლება ფოტოების აქტუალურობას ისევ დღის წესრიგში დააყენებს. ამიტომ, გადავწყვიტე დროებით, ვიდრე მასალები არ წაიშლება გადავდო გადაცემა”.



24 ივნისის მდგომარეობით, არც კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში გასული სიუჟეტი და არც ნანუკას შოუს ანონსი ინტერნეტ სივრცეში აღარ იძებნება.
კატეგორია: ეთიკა
“სახელმწიფო გადატრიალების წინასწარ გაწერილი სცენარი”, “ღალატად მონათლული პროტოკოლური შეცდომის გამო გაბრაზებული ახალგაზრდები” და “პარლამენტთან გამართული პოლიტიკური კარნავალი” - ამ კონტექსტში წარმოაჩინა ტელეკომპანია “იმედმა” გასული წლის 20-21 ივნისს პარლამენტის წინ განვითარებული მოვლენების დაახლოებით 39 წუთიან უავტორო ფილმში, რომლის მთავარი მოქმედი გმირები მხოლოდ ხელისუფლების წარმომადგენლები იყვნენ. მთელი პროცესიც სწორედ სახელისუფლებო ინტერესებისა და პოზიციის დაცვის ხაზის გატარებით იყო აღწერილი, ყოველგვარი განსხვავებული მოსაზრებისა და კრიტიკული პოზიციის გარეშე.

საზოგადოებაში წინასწარი განწყობის შესაქმენლად, ფილმის დასაწყისში ავტორმა ყოფილი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის, მისი მეუღლის სანდრა რულოვსის, “ნაციონალური მოძრაობის” წევრის ნიკა მელიას, ოპოზიციის ერთ-ერთი ლიდერის ირაკლი ოქრუაშვილის, ასევე სააკაშვილი-გვარამიასა და სააკაშვილი - თემურ ალასანიას სხვადასხვა დროის საუბრები შემოგვთავაზა, სადაც მასობრივ დაუმორჩილებლობაზე, რეჟიმის წინააღმდეგ იარაღის აღების მზაობაზე და მოვლენების რადიკალიზაციაზეა ყურადღება გამახვილებული.

ამის შემდეგ, მანვე განმარტა, რომ ქვეყნის ყველაზე საკრარული შენობა - უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანო “საკუთარი პოლიტიკური მიზნებისთვის გამოყენების მორიგ და საუკეთესო მაგალითად” ბოლოს ზუსტად ერთი წლის წინ, 20 ივნისის მოვლენების დროს იქცა.

ფილმში ავტორი მოვლენების ქრონოლოგიას საქართველოს მიერ 2019 წლის 19-21 ივნისს მართლმადიდებლობის საპარლამენტთაშორისო ასამბლეის 26-ე გენერალური სესიის მასპიძლობის შესახებ ინფორმაციით იწყებს და ამბობს, რომ ადრე ოპოზიციას, როდესაც ეს მათ ინტერესში შედიოდა, ასამბლეის წევრების შემადგენლობა არასდროს გაუპროტესტებია. აღნიშნულის დასამოწმებლად იგი 2016 წელს თბილისში ჩატარებულ ევროპაში უსაფრთხოებისა და თანამშრომლობის ორგანიზაციის საპარალმენტო ასამბლეას იხსენებს, რომელშიც  რუსული დელეგაციაც მონაწილეობდა და რომლის წევრებსაც, ავტორისვე განმარტებით, ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ კანონი “არაერთხელ აქვთ დარღვეული”.

ფილმში “ქართული ოცნების” აღმასრულებელი მდივანი ირაკლი კობახიძე ამბობს, რომ მაშინ ოპოზიციის დუმილის მიზეზი, იმ დროს “ნაციონალური მოძრაობის” წევრის გიგი წერეთლის მხრიდან ეუთოს საპარალმენტო ასამბლეის პრეზიდენტობის სურვილი იყო, რომელსაც პროცესში რუსული დელეგაციის წევრების მხარდაჭერის მოლოდინი ჰქონდა.

ამის შემდეგ, ფილმი უკვე 20 ივნისს განვთიარებული მოვლნების ავტორისეული ინტერპრეტაციით გრძელდება. მთავარ შეცდომად, ავტორი მართლმადიდებლობის საპარლამენტთაშორისო ასამბლეის სესიის პარლამენტის შენობაში ჩატარებას ასახელებს და დასძენს, რომ წესის მიხედვით, სესიის მსვლელობისას , როგორც წესი, პარლამენტის თავმჯდომარის სავარძელს ასამბლეის პრეზიდენტი იკავებს და ეს ფუნქცია 2018 წლიდან რუს დეპუტატს სერგეი გავრილოვს აკისრია. “მიუხედავად ამისა, ქართლმა მხარემ ტრადიცია დაარღვია და ეს ადგილი გავრილოვის ნაცვლად ასამბლეის გენერალურ მდივანს დაუთმო და ეს ფაქტი დღის წესრიგშიც არის დაფიქსირებული. მიუხედავად ამისა, რუსმა დეპუტატმა ქართული მხარის მიერ გაწერილი პროტოკოლი დაარღვია და პარლამენტის თავმჯდომარის ადგილი თვითნებურად დაიკავა”, - განმარტავს იგი და ამატებს, რომ რუსი დეპუტატის ამ ქცევას მყისიერად გმობენ უმრავლესობის დეპუტატები “ნაციონალური მოძრაობისა” და “ევროპული საქართველოს” წევრები კი - “იწყებენ პარლამენტის ტრიბუნის ბლოკირებას” და პარლამენტს წინ საღამოს 7 საათზე აქციას აანონსებენ.

ოპოზიციის მხრიდან რევოლუციური სცენარის განვითარების პერსპექტივის კიდევ უფრო მკაფიოდ წარმოსაჩენად ავტორი ამბობს: “მიუხედავად იმისა, რომ უკვე ცხადი იყო, რომ ასამბლეა აღარ გაგრძელდებოდა, პარლამენტის შენობაში პროტესტის გამოსახატად პლაკატებით აღჭურვილი [ოპოზიციის] აქტივისტების ტალღა არ წყდება. მათი მარშრუტი პლენარული სხდომის ცარიელი დარბაზია, სადაც უკვე აღარ იმყოფებიან ასამბლეის წევრები”. იგი ასევე აღნიშნავს, რომ “საპროტესტო აქციამდე საპროტესტო მუხტის მაქსიმალურად გამძაფრებას ნიკა მელია და “ნაციონალური მოძრაობის” სხვა ლიდერები ცდილობდნენ”.

ამ დღეს ოპოზიციის მხრიდან კონსტიტუციური წყობის ძალისმიერი მეთოდებით დამხობის სურვილისა და ხელისუფლების მხრიდან ლეგიტიმური და ადეკვატური ძალის გამოყენების შესახებ ფილმში მმართველი გუნდის ლიდერების არაერთი განცხადება მოვისმინეთ. “დარაზმვა საზოგადოების გარკვეული ნაწილის, იმისათვის, რათა პარლამენტში შემოჭრილიყო, რასაკვირველია, რა თქმა უნდა, ეს იყო ნოემბრის გეგმის გამეორების მცდელობა. კარგად ორგანიზებული ჯგუფები, ჯახში გამოცდილი ადამიანები ჩაუდგენენ სათავეში ამ თითქოსდა სპონტანურ რევოლუციურ მოძრაობას. ამისკენ მიდიოდა ოპოზიცია სადღაც 2014 წლიდან”, - თქვა პარლამენტის პირველმა ვიცე-სპიკერმა გია ვოლსკიმ.

“[ეს იყო] არაადეკვატური შეტევა იყო, რაზეც დიდხანს არ პასუხობდნენ სამართალდამცველები”, - აღნიშნა ფინანსთა მინსიტრმა ივანე მაჭავარიანმა.

“ვერ წამომიდგენია მსოფლიოში დემოკრატიული სახელმწიფო, რომელიც იმდენს მოითმენდა, რამდენიც მაშინ ქართულმა სახელმწიფომ მოითმინა. ნებისმიერ დემოკრატიულ ქვეყანაში პარლამენტზე შტურმის დაწყებიდან გაცემული იქნებოდა ბრძანება, რომ სახელმწიფოს მხრიდან მომხდარიყო ძალიან მკაცრი, ლეგიტიმური და ეფექტური პასუხის გაცემა და ეს, როგორც წესი, არის ხოლმე გაცილებით მკაცრი ვიდრე ეს საქართველოს შემთხვევში მოხდა”, - თქვა ყოფილმა სახალხო დამცველმა და ამჟამად პრემიერის მრჩეველმა სოზარ სუბარმა, რომელმაც ასევე განმარტა, რომ პოლიციელები კანონის იგნორირებას და სამართალდამცველებზე თავდასხმას 4 საათის განმავლობაში იგერიებდნენ.

ხელისუფლების წარმომადგენლების მხრიდან გაჟღერებულ ამ განცხადებებს არ მოჰყოლია კითხვები,  რამდენად პროპორციული იყო სამართალდამცველების მხრიდან, 20 ივნისს, მომიტიგნეების მიმართ გამოყენებული ძალა და ხომ არ ჰქონდა ადგილი, რიგ შემთხვევებში მაინც, უფლებამოსილების გადამეტებას? საერთოდ, რამდენად საჭირო იყო იმ დღეს სახელმწიფოს მხრიდან ძალის დემონსტრირება და საკმარისი იყო თუ არა თუნდაც აქციის რამდენიმე ათეული მონაწილის პარლამენტის შენობაში შესვლის სურვილი აღნიშნულისთვის? აგრეთვე, არ გაანალიზებულა ის ფაქტი, გამოიწვევდა თუ არა თუნდაც აქციის მონაწილეების საკანონმდებლო ორგანოში შესვლა ხელისუფლების “დამხობას” და რამდენად იყო საკანონმდებლო ორგანო ამისთვის სტრატეგიული დანიშნულების მქონე ობიექტი.

უფრო მეტიც, გამოთქმული მოსაზრებებისადმი კრიტიკული შეფასების ნაცვლად, ავტორი თავადვე იცავს მმართველი გუნდის პოზიციას და ამბობს, რომ რომ “მთელი დღის განმავლობაში ოპოზიციის მთავარ მიზანს პატრიოტული მოწოდებებით გულანთებული ახალგაზრდების გამოყენებით კონსტიტუციური წყობილების დამხობა წარმოადგენდა” და ამ მიზნით, პარლამენტში შეჭრის განზრახვის დატესტვას “ნაციონალური მოძრაობის” წევრი ნიკა მელია მომიტინგეებში ცდილობდა.

მისივე თქმით, მას შემდეგ, რაც “პარლამენტზე შტურმი” დაიწყო, შსს-მ განცხადება გაავრცელა, აქციის მონაწილეებს კანონდარღვევის შეწყვეტისკენ მოუწოდა და იქვე განუმარტა, რომ წინააღმდეგ შემთხვევაში, უწყება კანონით გათვალისწინებულ ზომებს გამოიყენებდა. აღნიშნულის ფონზე, კადრში შსს-ს მიერ Facebook-ის საშუალებით გავრცელებული განცხადება ჩანს. ფილმის ავტორი არ დაინტერესებულა, რამდენად საკმარისი იყო, წერილობითი განცხადება მომიტიგნეების ინფორმირებისთვის და როგორ უნდა გაეგოთ აღნიშნულის შესახებ აქციის მონაწილეებს, როდესაც ისინი, პარლამენტის წინ იმყოფებოდნენ და დიდი ალბათობით, მათი უმრავლესობა უწყების გვერდზე ინფორმაციის შემოწმებას ნამდვილად არ დაიწყებდა.

აღნიშნულის ნაცვლად, ავტორი ამბობს: “პარლამენტის წინ ესკალაციის განსამუხტად კიდევ ერთხელ კეთდება განცხადება, ამჯერად, “ქართული ოცნების” ოფისში, კახა კალაძე აქციის მონაწილეებს გონიერებისკენ მოუწოდებს და აღნიშნავს, რომ მართლწესრგის დასაცავად პოლიცია თავისი უფლებამოსილების ფარგლებში იმოქმედებს. ამის მიუხედავად პარლამენტზე შტურმი უკვე 4 საათის განმავლობაში გრძელდება”.

როგორც სოზარ სუბარმა განმარტა, პოლიციამ რეზინის ტყვიები სწორედ ამის შემდეგ გამოიყენა, რაც აბსოლუტურად “ლეგიტიმური” იყო.

ავტორი 20 ივნისის ღამეს “მოქალაქეებთან ერთად”, მხოლოდ 80-ზე მეტი პოლიციელის დაშავებაზე გვიყვება, რომელთა ნაწილის მდგომარეობაც, მისივე შეფასებით, იმდენად მძიმე იყო, რომ “მათ საზღვარგარეთ მკურნალობა დასჭირდათ”. იგი არაფერს ამბობს, დაშავებულ რიგით მოქალაქეებზე, რომელთაგან ორმა თვალი დაკარგა, რამდენიმე ათეული მოქალაქე კი მძიმედ დაშავდა. ფილმში ვერც 30-ზე მეტი დაზარალებული ჟურნალისტის შესახებ მოხვდა ინფორმაცია, რომლებიც სამართალდამცველების მიერ, როგორც თავადვე ამბობდნენ, “დამიზნებით” ნასროლი რეზინის ტყვიებით, სწორედ საკუთარი მოვალეობის შესრულების დროს დაშავდნენ. ისინი არც საკანონმდებლო ორგანოში “შეჭრას” ცდილობდნენ და არც ქვეყენაში კონსტიტუციური წესრიგის მოშლას და მით უფრო, მათი მიზანი არც რომელიმე ხელისუფალის დამხობა იყო.

მასალაში ასევე არაფერი თქმულა იმის შესახებ, რომ დაზარალებული ჟურნალისტების საქმე ამ დრომდე გამოუძიებელია, რომ აქციაზე დაშავებული მოქალაქეების დიდ ნაწილს დღემდე დაზარალებულის სტატუსი არ აქვს. არც იმაზე გამახვილებულა ყურადღება, რომ აქციის დაშლის დროს სამართალდამცველების მხრიდან ძალის გამოყენების პროპორციულობაზე არსებულ არცერთ კითხვას ამ დრომდე პასუხი არ გასცემია.

2019 წლის 20 ივნისს, მოვლენების მხოლოდ ერთი პერსპექტივიდან წარმოჩენა და მთავარ რესპონდენტებად მხოლოდ ხელისუფლების წარმომადგენლების გამოყენება, ასევე აქცენტის მხოლოდ ოპოზიციის ბრალეულობაზე გადატანა და სავარაუდო “რევოლუციურ” სცენარზე ყურადღების გამახვილება, ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ ავტორის მიზანს არა მომხდარის შესახებ საზოაგდოებისთვის სრულყოფილი ინფორმაციის მიწოდება და მოვლენების კვალიფიციური ანალიზი, არამედ ხელისუფლების როლის სრულად ჩახსნა და მისი პოზიციის დაცვა წარმოადგენდა.
კატეგორია: ეთიკა
ონლაინგამოცემა hotnews-ის მიერ 15 ივნისსს გავრცელებული ინფორმაცია, თითქოს „პანდემია არ არსებობს“, რაც ვითომ, ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ეპიდემიოლოგის „სკანდალურმა აღსარებამ“ ცხაყო - ყალბია და ის სიმართლეს არ შეესაბამება.

ვებგვერდზე ვკითხულობთ, რომ ვითომდა ჯანმო-ს კოვიდ-19-თან ბრძოლის ჯგუფის ერთ-ერთმა ხელმძღვანელმა, ინფექციური დაავადებების ეპიდემიოლოგმა მარია ვან კერხოვმა „სენსაციური“ გაცხადება გააკეთა, რომლის თანახმადაც „კარანტინისა და კომენდანტის საჭიროება არ არსებობს და ყველაფერი ეს ხელისუფლების მოთხოვნას წარმაოდგენდა ჩანასახშივე“.

„პანდემია არ არის. ეპიდემია არ არსებობს. არავითარი ვაქცინა არ არის საჭირო. ჯანმრთელ ადამიანს არ სჭირდება ხელთათმანები, პირბადე და სხვა დამცავი საშუალებები. არ იყო აგრეთვე არც კარანტინის და კომენდანტის საათის საჭიროება და არც ე.წ კონტაქტების გამოკვლევა, ვირუსი ზედაპირზე ვერ ცოცხლობს - ამგვარი იზოლაცია მხოლოდ მთავრობების მოთხოვნა იყო. ნებისმიერ ორგანიზაციას, ფიტნეს-კლუბს, თეატრებსა და რესტორნებს/კაფე-ბარებს საშუალება აქვთ, იმუშაონ სრული დატვირთვით“, - ციტირებს გამოცემა ვითომდა მარია ვან კერხოვის სიტყვებს.

გამოცემა აგრეთვე ამბობს, რომ ეპიდემიოლოგის მთავარი რეკომენდაცია სიცხის გაზომვაა და თითქოს, მისივე თქმით, „სხვა სახის ვირუსებით საგრძნობლად მეტი ადამიანი კვდება ყოველწლიურად ვიდრე კორონავირუსით“.

ინფორმაციის ნამდვილობის დასტურად მასალას ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ვიდეო ახლავს, რომელშიც მარია ვან კერხოვი კოვიდ-19-ის შესახებ ნამდვილად საუბრობს, თუმცა იგი მასალაში მოტანილი ინფორმაციის აბსოლუტურად საპირისპიროს ამბობს. თანდართულ ვიდეოში, კერხოვი კოვიდ-19-ის მქონე ასიმპტომურ პაციენტებსა და მათ მიერ ვირუსის გავრცელებისა და სხვა ადამიანისთვის მისი გადადების შესაძლებლობაზე მსჯელობს.

ვიდემასალას ზედა მარცხენა კუთხეში აღწერილობაც აღლავს, სადაც შემდეგს ვკითხულობთ: „ჯანმო-ს განცხადებით, კოვიდ-19-ის მქონე ასიმპტომური პაციენტებისგან ვირუსის გადადება იშვიათია“.

ვიძიებთ ინფორმაციას იმის შესახებ, თუ როგორ გამოვლინდა ასიმპტომური შემთხვევები? მათი უმეტესობა ინფიცირებული პაციენტების კონტაქტებიდან გამოვლინდა. იგი სხვადასხვა ქვეყნის პრაქტიკისა დაგამოცდილების გათვალისწინებით, დასძენს, რომ კვლევებისა და დაკვირვების მიხედვით, აღმოჩნდა, რომ ასიმპტომური პაციენტიდან კოვიდ-19-ის გავრცელების შემთხვევები „იშვიათია“.

„ფოკუსირება სიმპტომების მქონე პაციენტებზე უნდა მოხდეს. თუკი ასე მოვიქცევით, ასევე გამოვიკლევთ მათ კონტაქებს და მათ იზოლაციას მოვახდენთ, ვირუსის გადაცემის რისკები მნიშვნელოვნად შემცირდება. არსებული მონაცემების მიხედვით, ასიმპტომური პაციენტებიდან ინფექციის გადაცემის შემთხვევები იშვიათია“, - ამბობს იგი.

ვიდეოდან, რომელიც მასალას ახლავს, ნათლად ჩანს, რომ მარია ვან კერხოვი არც ეპიდემიის არარსებობაზე საუბრობს და პირიქით, ინფექციის გავრცელების რისკების შესამცირებლად, იგი ინფიცირებული პაციენტების კონტაქტების გამოკვლევისა და მათი იზოლაციის მნიშვნელობაზე მიუთითებს. ალტერნატივის სახით, სხვა წყარო, რომელიც მასალაში ავტორის მსჯელობის ნამდვილობას დაადასტურებდა, მასალაში არ იძებნება.

ამასთან, მნიშვნელოვანია ისიც, რომ აღნიშნულის შესახებ, არც რომელიმე სოლიდურ გამოცემას დაუწერია და დამატებითი კომენტარები არც ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციაში გაკეთებულა, რაც მოწოდებული ინფორმაციის რეალურობას ცალსახად კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს.

აღსანიშნავია, რომ ონლაინგამოცემის ვეგვერდზე, თავად hotnews-ის რედაქციის, მფლობელებისა და გამოცემის საქმიანობის მიზნების შესახებ ინფორმაცია არ იძებნება. ამასთან, მასალაზე მუშაობის მომენტში გამოცემის (16 ივნისი, 01:40 სთ) ვეგვერდიდან წინამდებარე მასალა გაქრა და მასალის ლინკზე გადასვლისას მხოლოდ შეცდომა 404 იძებნება.

Hotnews-ზე დაყრდნობით მასალა იდენტური ტექსტით tinp.ge-მ და qartuliazri.reportiori.ge -მ გადააკოპირა. ორივე მათგანმა ამბის პირველწყაროდ სწორედ hotnews.ge მიუთითა.
კატეგორია: დეზინფორმაცია
ონლაინგამოცემა hotnews-ის მიერ 15 ივნისსს გავრცელებული ინფორმაცია, თითქოს „პანდემია არ არსებობს“, რაც ვითომ, ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ეპიდემიოლოგის „სკანდალურმა აღსარებამ“ ცხაყო - ყალბია და ის სიმართლეს არ შეესაბამება.

ვებგვერდზე ვკითხულობთ, რომ ვითომდა ჯანმო-ს კოვიდ-19-თან ბრძოლის ჯგუფის ერთ-ერთმა ხელმძღვანელმა, ინფექციური დაავადებების ეპიდემიოლოგმა მარია ვან კერხოვმა „სენსაციური“ გაცხადება გააკეთა, რომლის თანახმადაც „კარანტინისა და კომენდანტის საჭიროება არ არსებობს და ყველაფერი ეს ხელისუფლების მოთხოვნას წარმაოდგენდა ჩანასახშივე“.

„პანდემია არ არის. ეპიდემია არ არსებობს. არავითარი ვაქცინა არ არის საჭირო. ჯანმრთელ ადამიანს არ სჭირდება ხელთათმანები, პირბადე და სხვა დამცავი საშუალებები. არ იყო აგრეთვე არც კარანტინის და კომენდანტის საათის საჭიროება და არც ე.წ კონტაქტების გამოკვლევა, ვირუსი ზედაპირზე ვერ ცოცხლობს - ამგვარი იზოლაცია მხოლოდ მთავრობების მოთხოვნა იყო. ნებისმიერ ორგანიზაციას, ფიტნეს-კლუბს, თეატრებსა და რესტორნებს/კაფე-ბარებს საშუალება აქვთ, იმუშაონ სრული დატვირთვით“, - ციტირებს გამოცემა ვითომდა მარია ვან კერხოვის სიტყვებს.

გამოცემა აგრეთვე ამბობს, რომ ეპიდემიოლოგის მთავარი რეკომენდაცია სიცხის გაზომვაა და თითქოს, მისივე თქმით, „სხვა სახის ვირუსებით საგრძნობლად მეტი ადამიანი კვდება ყოველწლიურად ვიდრე კორონავირუსით“.

ინფორმაციის ნამდვილობის დასტურად მასალას ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ვიდეო ახლავს, რომელშიც მარია ვან კერხოვი კოვიდ-19-ის შესახებ ნამდვილად საუბრობს, თუმცა იგი მასალაში მოტანილი ინფორმაციის აბსოლუტურად საპირისპიროს ამბობს. თანდართულ ვიდეოში, კერხოვი კოვიდ-19-ის მქონე ასიმპტომურ პაციენტებსა და მათ მიერ ვირუსის გავრცელებისა და სხვა ადამიანისთვის მისი გადადების შესაძლებლობაზე მსჯელობს.

ვიდემასალას ზედა მარცხენა კუთხეში აღწერილობაც აღლავს, სადაც შემდეგს ვკითხულობთ: „ჯანმო-ს განცხადებით, კოვიდ-19-ის მქონე ასიმპტომური პაციენტებისგან ვირუსის გადადება იშვიათია“.

ვიძიებთ ინფორმაციას იმის შესახებ, თუ როგორ გამოვლინდა ასიმპტომური შემთხვევები? მათი უმეტესობა ინფიცირებული პაციენტების კონტაქტებიდან გამოვლინდა. იგი სხვადასხვა ქვეყნის პრაქტიკისა დაგამოცდილების გათვალისწინებით, დასძენს, რომ კვლევებისა და დაკვირვების მიხედვით, აღმოჩნდა, რომ ასიმპტომური პაციენტიდან კოვიდ-19-ის გავრცელების შემთხვევები „იშვიათია“.

„ფოკუსირება სიმპტომების მქონე პაციენტებზე უნდა მოხდეს. თუკი ასე მოვიქცევით, ასევე გამოვიკლევთ მათ კონტაქებს და მათ იზოლაციას მოვახდენთ, ვირუსის გადაცემის რისკები მნიშვნელოვნად შემცირდება. არსებული მონაცემების მიხედვით, ასიმპტომური პაციენტებიდან ინფექციის გადაცემის შემთხვევები იშვიათია“, - ამბობს იგი.

ვიდეოდან, რომელიც მასალას ახლავს, ნათლად ჩანს, რომ მარია ვან კერხოვი არც ეპიდემიის არარსებობაზე საუბრობს და პირიქით, ინფექციის გავრცელების რისკების შესამცირებლად, იგი ინფიცირებული პაციენტების კონტაქტების გამოკვლევისა და მათი იზოლაციის მნიშვნელობაზე მიუთითებს. ალტერნატივის სახით, სხვა წყარო, რომელიც მასალაში ავტორის მსჯელობის ნამდვილობას დაადასტურებდა, მასალაში არ იძებნება.

ამასთან, მნიშვნელოვანია ისიც, რომ აღნიშნულის შესახებ, არც რომელიმე სოლიდურ გამოცემას დაუწერია და დამატებითი კომენტარები არც ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციაში გაკეთებულა, რაც მოწოდებული ინფორმაციის რეალურობას ცალსახად კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს.

აღსანიშნავია, რომ ონლაინგამოცემის ვეგვერდზე, თავად hotnews-ის რედაქციის, მფლობელებისა და გამოცემის საქმიანობის მიზნების შესახებ ინფორმაცია არ იძებნება. ამასთან, მასალაზე მუშაობის მომენტში გამოცემის (16 ივნისი, 01:40 სთ) ვეგვერდიდან წინამდებარე მასალა გაქრა და მასალის ლინკზე გადასვლისას მხოლოდ შეცდომა 404 იძებნება.

Hotnews-ზე დაყრდნობით მასალა იდენტური ტექსტით tinp.ge-მ და qartuliazri.reportiori.ge -მ გადააკოპირა. ორივე მათგანმა ამბის პირველწყაროდ სწორედ hotnews.ge მიუთითა.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
მიუხედავად გამომწერების რეკორდულად მაღალი მაჩვენებლისა, The New York Times-ის ციფრულ და ბეჭდურ ვერსიებში რეკლამის დამკვეთებისგან მიღებულმა შემოსავალმა მნიშვნელოვნად იკლო. ამის გამო, გამოცემამ სარეკლამო ბიზნესის გადახალისების გადაწყვტილება მიიღო.

The New York Times-ის ინფორმაციით, მიმდინარე წლის პირველ კვარტალში რეკლამიდან მიღებული შემოსავალი, წინა წლის შესაბამის პერიოდთან შედარებით, 15%-ით - 125 მლნ აშშ დოლარიდან 106 მლნ აშშ დოლარამდე შემცირდა. ციფრულმა რეკლამამ იმავე პერიოდში 8%-ით, ბეჭდვურმა შემოსავლება კი - 21%-ით იკლო.

Times-მა აღნიშნა, რომ რეკლამაზე მოთხოვნა ყველაზე მეტად ფუფუნების, მედიის, გასართობ და ფინანსურ კატეგორიებში შემცირდა. განსაკუთრებული დარტყმა კი პირველი კვარტლის ბოლო კვირაზე მოვიდა, როდესაც კორონავირუსის პანდემიის ფონზე, რეკლამის დამკვეთებმა ხარჯები საერთოდ შეწყვიტეს ან შეაჩერეს.

გასული თვის ტრენდზე დაყრდნობით, The New York Times Company-ს აღმასრულებებლი დირექტორი მარკ ტომპსონი ვარაუდობს, რომ მომდევნო კვარტალში, წინა წლის იმავე პერიოდთან შედარებით, სარეკლამო შემოსავლები დაახლოებით 50-55%-ით შემცირდება.

სარეკლამო ბიზნესიდან შემოსავლების სწრაფმა კლებამ კომპანიის საოპერაციო განყოფილების დირექტორს მერედიტ კოპიტ ლევიენს სარეკლამო ბიზნესის გაუმჯობესების მრავალწლიანი სტრატეგიული გეგმის დაჩქარებისკენ უბიძგა. ამიერიდან, საერთაშორისო მედიასაშუალების ქსელი რეკლამის დამკვეთების დიდი კონცენტრაციის ისეთ შედარებით მცირე კატეგორიებზე გაამახვილებს ყურადღებას, როგორებიცაა - ტექნიკური, სატელეკომო და ფინანსური მომსახურება და დიდ დროს ციფრული პლატფორმის განვითარებას დაუთმობს.

კომპანიაში აცხადებენ, რომ პოდკასტიდან მიღებულმა შემოსავლებმა 30%-ით მოიმატა, რაც უპირველს ყოვლისა, The Daily-ს წარმატებამ განაპირობა, რომელიც, როგორც კომპანიის სოპერაციო დირექტორმა თქვა, რეკლამის დამკვეთებისთვის კიდევ უფრო სასურველი გახდა.

მიუხედავად სარეკლამო შემოსავლების შემცირებისა, მკითხველებისა და გამომწერების რაოდენობის სოლიდურმა მაჩვენებელმა ინვესტორებისთვის დადებითი სურათი შექმნა. კომპანიამ თებერვალი-აპრილის პერიოდში 587 000 ახალი ციფრული გამომწერი შეიძინა, რითაც მიმდინარე წლის პირველი კვარტალი გამომწერების ისტორიაში საუკეთოსო კვარტლად აქცია.

მოცემული მომენტისთვის, კომპანია ციფრულ და ბეჭდურ პლატფორმებზე ჯამში 6 მილიონზე მეტ გადამხდელ/ფასიან გამომწერს ითვლის. აქედან უდიდესი წილი სწორედ ციფრულ პლატფორმაზე მოდის.

„Times-ის ბიზნესმოდელი, რომელიც ციფრული გამომწერების რიცხვის ზრდას სულ უფრო დიდ დროს უთმობს და სარეკლამო შემოსავლებზე დამოკიდებულების შემცირებას გულისხმობს, ამ „ქარიშხლიდან“ გამოსვლისა და პოსტპანდემიურ სამყაროში განვითარების საუკეთესო გზაა“, - თქვა კომპანიის აღმასრულებელმა დირექტორმა მარკ ტომპსონმა.

„გვჯერა, რომ კომპანია ამ კრიზისს მაინც სათანადო სარეკლამო შემოსავლებით დაძლევს, რათა შეავსოს ციფრული პლატფორმის გამომწერების ბიზნესი, რომელიც ამჟამად მსოფლიოში ყველაზე დიდი და წარმატებულია. გამომწერებისგან მიღებული შემოსავალი და ჩვენი ძლიერი ბალანსი თავდაჯერებულობის საბაბს გვაძლევს, რომ არა მარტო ფინანსურად სტაბილურები დავრჩეთ პანდემიის შედეგად, არამედ გვექნება შესაძლებლობა, რომ ციფრული სტრატეგიის გაძლიერებისთვის სათანადო ინვესტიციები განვახორციელოთ და, ამის სისრულეში მოსაყვანად, ახალი ნიჭიერი ადამიანების დაქირავება განვაგრძოთ“, - აღნიშნა მარკ ტომპსონმა.


წყარო: thedrum.com
კატეგორია: ეთიკა
მძიმე ბრალდებები მეზობლებსა და არასრულწლოვან რესპონდენტებზე დაყრდნობით, რომლებიც ამბის თვიმხილველებიც არ არიან, უგულვებელყოფილი ბავშვის საუკეთესო ინტერესი და უპირობოდ მკვლელად გამოცხადება არასრულწლოვნის, რომელიც შესაძლოა თავადაც მსხვერპლი იყოს - ასე გაშუქდა 2 ივნისს "TV პირველზე" თბილისის ერთ-ერთ გარეუბანში ჩვილის ცხედრის აღმოჩენის შემთხვევა. 

საინფორმაციო გამოშვების წამყვანებმაც და სიუჟეტის ავტორებმაც მეზობლებსა და არასრუწლოვან რესპონდენტებზე დაყრდნობით მაყურებელს უთხრეს, რომ “ჩვილი, სავარაუდოდ, იმავე კორპუსში მცხოვრებმა არასრულწლოვანმა გოგომ გააჩინა, რომელიც ორსულობას მალავდა და კვალის დამალვის მიზნით, ბავშვი ფანჯრიდან გადააგდო”.

ამ ვერსიის გარდა, როგორც საინფორმაციო გამოშვების, ასევე სიუჟეტის ავტორისგან ასევე მტკიცებით ფორმაში მოვისმინეთ, რომ პოლიციამ „ახალშობილი ბავშვის ცხედარი პოლიეთილენის პარკში გაახვია და შემდეგ უკვე სანაგვე ურნაში გადააგდო“.

აღნიშნულის დასამოწმებლად სიუჟეტში მხოლოდ ორი მეზობლის კომენტარი მოვისმინეთ. არცერთი მათგანი ფაქტის შემსწრე არ არის.

„დამლაგებელია და იმან თქვა, რომ მივედიო, დავინახეო და დავრეკეო [ახალშობილი მიცვალებულიო]. მაგრამ ჯერ კიდევ ცოცხალი იყოო“, - ამბობს ერთი.

„დილით სადღაც 8 საათისთვის [მოხდა], არფერი ვიცით, დაახლოებით ასე გავიგეთ ჩვენც [რომ არასრულწლოვანმა ბავშვი გააჩინა და ფანჯრიდან გადმოაგდო]”, - ამატებს მეორე.

სიუჟეტიდან ასევე გავიგეთ, რომ „არასრულწლოვანი დედის ოჯახი, რომელმაც, სავარაუდოდ, ჩვილი ბავშვი თავიდან მოშორების მიზნით, მეექვსე სართულის ფანჯრიდან ქუჩაში გადააგდო, შემზარავი შემთხვევის დროს სახლში იმყოფებოდა“, - თუმცა რა წყაროს ეყრდნობა ჟურნალისტი აღნიშნულის მტკიცების დროს, სიუჟეტიდან არ ჩანს. აღნიშნულის საპირწონედ, მასალაში მხოლოდ ორი ბავშვის კომენტარს ვისმენთ, რომლებიც განმარტავენ, რომ ქალი, რომელმაც ბავშვი ფანჯრიდან „ჩამოაგდო“, ტიროდა და „დედამისი სცემდა“.

ასევე, სიუჟეტში მხოლოდ არასრუწლოვნების მონათხრობს ეყრდნობა ის ვერსიაც, რომ ახალშობილის ცხედარი სამართალდამცველებმა ჯერ პოლიეთილენის პარკში გაახვიეს და შემდეგ კი - სანაგვე ურნაში ჩააგდეს. დამატებითი წყარო, რომელიც ამ ვერსიას მეტ დამაჯერებლობასა და სოლიდურობას შესძენდა, მასალაში არ ჩანს.

სიუჟეტში მომხდარში უპირობოდ არის დადანაშაულებული არასრულწლოვანი ისე, რომ მისი საუკეთესო ინტერესები გათვალისწინებული არ არის. Სიუჟეტში არც კი ჩანს მსჯელობა, რომ არასრულწლოვანი, რომელმაც სავარაუდოდ შვილი გააჩინა, შესაძლოა თავად იყოს მსხვერპლი. ასეთი მძიმე თემის ამგვარად გაშუქება კი ეთიკური სტანდარტების მიღმაა.
კატეგორია: ეთიკა
ტელეკომპანია “იმედის” კვირის ანალიტიკური გადაცემის - “იმედის კვირის” 24 მაისის სიუჟეტში მოძრაობა “გამარჯვებული საქართველოს” ერთ-ერთი ლიდერის ირაკლი ოქრუაშვილის მიერ 19 მაისს ტელეკომპანია “მთავარი არხის” ეთერში გაკეთებული განცხადება მანიპულაციურად, კონტექსტიდან ამოგლეჯილად იყო წარმოჩენილი.

კერძოდ, ერთ კვირის წინ, გადაცემა “ღამის მთავარში” სტუმრობისას, 2019 წლის 20-21 ივნისის მოვლეების შეფასებისას, ოქრუაშვილმა ასეთი რამ თქვა - “ივანიშვილს დავაშვებინეთ შეცდომა - მან გაისროლა”. ამას ჟურნალისტის ჩაკითხვის შემდეგ ირაკლი ოქრუაშვილმა განმარტება მოაყოლა, რომ იგი არა პოლიტიკოსების, არამედ მთლიანად საზოგადოების ქმედებას გულისხმობდა.

“მას არ მივეცით საშუალება, ამ ადამიანის [სერგეი გავრილოვის] წითელი ხალიჩით მიღება მოეწყო პარლამენტში და ჩვენ [პარლამენტთან] ჩვენი პროტესტის გამოსახატავად მივედით, ამას ვგულისხმობ, რომ დავაშვებინეთ შეცდომა”, - თქვა ირაკლი ოქრუაშვილმა და დასძინა, რომ ივანიშვილმა ხალხის ხასიათი “ვერ გათვალა”.

ტელეკომპანია “იმედის” სიუჟეტში ოქრუაშვილის ტექსტიდან მხოლოდ ის ნაწილი მოხვდა, სადაც იგი ამბობს, რომ მისი აქციაზე ყოფნა, შესაძლოა, ვინმესთვის “წითელი ნაჭრის აფრიალებასავით” ან მასტიმულირებელი ყოფილიყო და სადაც დასძენს: “ეს შეცდომა ჩვენ მას კარგი გაგებით დავაშვებინეთ, მან გაისროლა... ყველაზე დიდი შეცდომა მისი მხრიდან იყო, რომ მან გაისროლა”.

“იმედის” სიუჟეტში წამყვანის ტექსტიდან დაწყებული მასალის ბოლო ფრაზით დამთავრებული მთავარი აქცენტი 20-21 ივნისის მოვლენებში ოპოზიციის ბრალეულობაზე გადიოდა.

“ე.წ. პოლიტპატიმრად წოდებული და შეწყალებული ოქრუაშვილი თავისსავე თავს, ოპოზიციის პათოსს და მის უდანაშაულობაში დარწმუნებული ევროპარლამენტარების რიტორიკას ეწინააღმდეგება. სააკაშვილის ტელევიზიისთვის მიცემულ ინტერვიუში მან პირდაპირ აღიარა ის, რაც 20-21 ივნისის ღამეს პარლამენტის წინ ჩაიდინა თავის თანამოაზრეებთან ერთად”, - თქვა წამყვანმა თემის წარდგენისას და დაამატა, რომ სიმართლეს, რომელიც “აღიარების გარეშეც ყველამ იცის” უკვე სიუჟეტიდან შევიტყობდით.

სიუჟეტში მოვისმინეთ, რომ ოქრუაშვილს აქვს "ისეთების თქმის უბადლო ნიჭი, რასაც ხელში ციხის საგზურის დაკავება მოჰყვება. თუმცა, იმისთვის, რაც ოქრუაშვილმა მისი ყოფილი მოსისხლე მტრის სააკაშვილის ტელევიზიის ეთერში აღიარა, ციხეში აღარ მოხვდება, რადგან მძიმე დანაშაულისთვის უკვე გაასამართლეს”. მეტიც, უკვე “გამოსვლაც მოასწრო”, თანაც “შეწყალებით”.

ჟურნალისტს ყურადღებიდან ოქრუაშვილის “აღარების” შემდეგ, არც იმ გადაცემის წამყვანის ემოციები და სახის გამომეტყველება დარჩა უყურადღებოდ, რომელსაც იგი სტუმრობდა და არც ამავე არხის “მთავარი იდეოლოგი და სააკაშვილის მარიონეტი”, რომელიც მისივე თქმით, “20 ივნისის ღამეს ძალადობრივ პროცესებში ირაკლი ოქრუაშვილთან ერთად მონაწილეობდა”.

“ჩანაწერები [20 ივნისის ღამის], შემდეგ რუსთაველის გამზირზე განვთიარებული მოვლენები და ახლა უკვე ირაკლი ოქრუაშვილის აღიარება ყველაფერს თავის ადგილზე ალაგებს. სრულ სურათს აჩვენებს რა მიზანი ამოძრავებდათ პოლიტიკოსებს, რომელთაც საწადელს მიაღწიეს და მიიღეს დაშავებული ახალგაზრდები რუსთაველის გამზირზე, რაც შემდეგ ჩვეულ სტილში შეფუთეს და სააკაშვილის პარტიის მიერ მოპარული ტელევიზიის ეთერით თვეების განმავლობაში ატრიალეს”, - მოვისმინეთ სიუჟეტიდან.

ამის შედეგ ჟურნალისტმა 20-21 ივნისის მოვლენებზე სრული პასუხისმგებლობა უკვე სრულად ოპოზიციას დააკისრა და თქვა, რომ “აგრესიისა და არეულობის ავტორები პოლიტიკურ საფასურს აუცილებლად გადაიხდიან და ეს მაშინ მოხდება, როდესაც ამომრჩეველი საარჩევნო ურნასთან მივა და არჩევანს დესტაბილიზაციასა და განვითარებას შორის გააკეთებს”.

გარდა ამისა, თავდაცვის ყოფილ მინისტრს იმ პოლიტიკური ძალის “ბინძური საცვლების პირდაპირ ეთერში გამოფენაც” გაუხსენეს, რომელსაც იგი ახლა შეეკრა, “წარსულშიც არაერთხელ მიენდო და ამ პოლიტიკური თამაშებიდან ყოველთვის წაგებული და დატყვევებული გამოვიდა”.

ირაკლი ოქრუაშვილის ნათქვამიდან მხოლოდ ერთი ნაწილის წარმოჩენა ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ არხის მიზანი 20 ივნისის მოვლენებში სრულად ოპოზიციის პოლიტიკური ლიდერების დადანაშაულება და ხელისუფლების პასუხისმგებლობის იგნორირება იყო.

აღსანიშნავია, რომ ეს არხის მიერ ამ თემის მსგავს კონტექსტში წარმოჩენის პირველი შემთხვევა არ არის. 20-21 ივნისის მოვლენების დროს, ოპოზიციის მხრიდან "ესკალაციის, არეულობის გამოწვევის, სახელმწიფო გადატრიალებისა და ამბოხის მცდელობაზე" “იმედს” სიუჟეტები ადრეც მოუმზადებია.

ამავე თემაზე წაიკითხეთ:

კატეგორია: ეთიკა
ონის ჰესების კაშხალი, როგორც გარემოსთვის სრულიად უსაფრთხო და რაჭის განვითარების პერსპექტივა - ამ კონტექსტში წარმოაჩინა ტელეკომპანია “იმედმა” 17 მაისს კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში - “იმედის კვირა” ონში ჰესების მშენებლობის პროექტი. ეს კი იმ ფონზე, როდესაც პროექტის მიმართ კრიტიკულად არიან განწყობილი გარემოსდაცვით თემებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციები, ადგილობრივი მოსახლეობა კი ჰესის მშენებლობის წინააღმდეგ პროტესტს უკვე კარგა ხანია გამოხატავს.

სიუჟეტში, რომელიც ტელეკომპანია “იმედმა” “მთავარი არხის” მიერ “პროექტის მიმართ კრიტიკულ კონტექსტში მომზადებული სიუჟეტის საპირწონედ და “ყალბი ამბის” გამოსააშკარავებლად მოამზადა, კრიტიკული პოზიციისა და შეკითხვების გარეშე, მხოლოდ იმ სარგებელსა და დადებით შედეგებზე იყო საუბარი, რომელსაც ადგილობრივები პროექტის განხორციელების შემთხვევაში მიიღებენ.

სიუჟეტის დასაწყისში ავტორმა განგვიმარტა, რომ “იგი არ მოგვიყვებოდა ტყუილს იმის შესახებ, როგორ აქრობს მდინარე რიონს და მთელ რაჭას ონის ჰესების კასკადი, რადგანაც ეს სხვა არხზე უკვე მოვისმინეთ და ახლა უკვე სიმართლის დრო იყო”. “რიონი არ ქრება, მეტიც, ახლა აქ რომ ჰესი უკვე მუშაობდეს, აღებული წყლის დანაკლისს ამ პერიოდში თვალით თქვენ ვერც კი შეამჩნევდით”, - დაგვაიმედა ჟურნალისტმა, თუმცა კონკრეტულად რა გეოლოგიურ დასაბუთებას ეყრდნობოდა იგი, სიუჟეტში არ ჩანდა.

მანვე ისიც გვითხრა, რომ დალექვის შემდეგ, წყალმა 5.2 მეტრის დიამეტრის გვირაბში უნდა გაიაროს, რომელიც “მსოფლიოში ყველაზე მტკიცე მეთოდით - რკინა-ბეტონით იქნება მოსაზღვრული”. მანვე ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ონი1 და ონი2 ჰესებისთვის დაბალი, მხოლოდ 8 მეტრის სიმაღლის დამბები დაიდგმება და “პროექტი არც რიონის კალაპოტს ცვლის და არც რაჭის კლიმატს ან ეკოსისტემას”.

“რაჭაში არც მინერალური წყლები გაქრება და არც მოსახლეობას შეექმნება რამე საფრთხე, მეტიც პროექტის გამო დეგრადირებული მურყანი ერთჯერადად და ისიც მცირე რაოდენობით მოიჭრება”, - კიდევ ერთხელ დაგვაიმედა ჟურნალისტმა.

მანვე საკუთარი მსჯელობის გასამყარებლად ექსპერტების დასკვნებიც მოიშველია, რომლებიც, როგორც თავადვე განმარტა, პროექტს ადგილზე რამდენიმე წლის განმავლობაში, ოთხივე სეზონზე სწავლობდნენ და პოზიტიური დასკვნები დადეს.

ამის შემდეგ ჟურნალისტმა უკვე ის აგვიხსნა, რომ პროექტი გარემოს დაცვის სამინისტროში სამწლიანი შესწავლის შემდეგ შევიდა. მანვე თქვა, რომ სამინისტრომ დამატებითი კვლევებიც მოითხოვა, რის საფუძველზეც, პროექტის უსაფრთხოებაზე უკვე უწყებაც თამამად საუბრობს.

“ონის ჰესების კასკადი რომ უსაფრთხოა და დეზინფორმაცია მიზანმიმართულად ვრცელდება, ამას ნებისმიერი დაინტერესებული პირიც კი მარტივად გაიგებს, თუ საჯარო დოკუმენტებსა და კვლევებს გაეცნობა. ენერგოდამოუკიდებლობის გაძლიერების გარდა, სარგებელი პროექტს ადგილობრივი მოსახლეობისთვისაც აქვს”, - ამბობს ჟურნალისტი.

ამის შემდეგ უკვე იგი პროექტის ფარგლებში ონში დაგეგმილ “მასშტაბურ სოციალურ და ინფრასტრუქტურულ” პროექტებზე გვიყვება და ჰესის მშენებელი კომპანიისგან რაჭაში უკვე განხსრციელებულ პროქტებსაც გვაცნობს. ამის მაგალითებად იგი ონსა და სოფელ ჯინჭვისში მოწყობილ სტადიონებს ასახელებს და განმარტავს, რომ “ონლაინგაკვეთილების შემდეგ, ეს ახალგაზრდების თავშეყრის მთავარი ადგილია”.

მას ყურადღებიდან არც ის გამორჩა, რომ “სიმძლავრე, რომელსაც ონის ჰესების კასკადი გამოიმუშავებს, ქვეყნის ენერგეტიკისთვის მნიშვნელოვანი შეღავათი იქნება” და კაშხლის პოტენციურ სიკეთეებზე ადგილობრივების მოსაზრებებსაც გვთავაზობს, რომლებიც ჰესის მშენებლობას მიესალმებიან. აღსანიშნავია, რომ ჰესის მიმართ კრიტიკული მოსაზრება ვერც აქ ვნახეთ, ეს კი იმ ფონზე, როდესაც ერთი კვირის წინ კონკურენტი არხის მიერ მომზადებულ სიუჟეტში ადგილობრივების ნაწილის მხრიდან ჰესის მიმართ კრიტიკული დამოკიდებულება მკაფიოდ ჩანდა.

ჟურნალისტს ყოფილი ხელისუფლების კვალი არც აქ გამორჩა და თქვა: “რაჭვლებმა იციან და ახსოვთ ისიც, რომ წინა ხელისუფლება რიონის ხევის წყალსაცავად ქცევას და სოფლების გაქრობას აპირებდა. გეგმავდა 14 მეტრის სიმაღლის კაშხლის მქონე ჰიდროელქტროსადგურის აშენებას, რომლის ბრძანებაც მიხეილ სააკაშვილის დავალებით ენერგეტიკის იმდროინდელმა მინისტრმა ხეთაგურმა გამოსცა და საბედნიეროდ პროექტი ხელისუფლების ცვლილებამ შეაჩერა”.

ამავე სიუჟეტში ასევე მოვისმინეთ, ეკონომიკის მინისტრის, გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის სამინისტროს წარმომადგენლის, ონის ჰესების კასკადის პროექტის მენეჯერის და გარემოსდაცვითი ექსპერტის კომენტარები, რომლებიც ასევე მხოლოდ ჰესის უსაფრთხოების შესახებ და მისგან მიღებულ სარგებელზე ამახვილებდნენ ყურადღებას.

alt

ონის ჰესების თემა, ზუსტად იმავე ხაზით გაიშალა 19 მაისს ტოქშოუ “არენაშიც”. იმედმა თემაზე ინტერაქტივიც შემოგვთავაზა, რომლის კითხვაც ასეთი იყო:

“ჰესების მშენებლობის საბოტირებით, ებრძვის თუ არა ოპოზიცია ქვეყნის ენერგოდამოუკიდებლობას?”. კითხვაზე დადებითი პასუხი 86.4%-მა გასცა, უარყოფითი კი - 13.6%-მა.

არცერთ შემთხვევაში ტელეკომპანია “იმედს” ონის ჰესების პროექტის მიმართ განსხვავებული, კრიტიკული პოზიციის წარმოჩენის მცდელობა არ ჰქონია. ეს იმ ფონზე, როდესაც გარემოსდაცვით საკითხებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაცია “მწვანე ალტერნატივას” წარმომადგენლები ამბობენ, რომ მშენებლობის ადგილი მეწყერსაშიში ზონაა, პროექტი ზედაპირულად, აეროფოტოგადაღების გზით არის შეფასებული და ადგილზე “ბურღვა და ქანების გამოკვლევა” არავის ჩაუტარებია. ამასთან, ჰესის მშენებლობაზე მიმართვა გაუქმებულ კანონმდებლობაზე დაყრდნობით არის გაცემული.

საკითხის ცალმხრივად, ერთი მხარის წარმოჩენით, მხოლოდ დადებით კონტექსტში გაშუქება და იმ საფრთხეების და ზიანის იგნორირება და მიჩქმალვა, რომლის წინაშეც პროექტის განხორციელების შემთხვევაში ადგილობრივები და გარემო შეიძლება აღმოჩნდეს, შეიქმნა სურათი, რომ არხის მთავარი მიზანი კონკრეტული ჯგუფის ბიზნესინტერესების გატარება იყო და არა მოსახლეობისთვის საკითხზე სრულყოფილი, მრავალმხრივი მოსაზრებებით გაჯერებული ინფორმაციის მიწოდება.
კატეგორია: ეთიკა
“ნაციონალური მოძრაობა” - პოლიტიკური ძალა, რომელიც Facebook ტროლებისა და ბოტების საშუალებით ოპონენტების წინააღმდეგ ბრძოლის ინსტრუმენტად მუქარას, შეურაცხყოფასა, სიძულვილის ენას იყენებს - ასეთ კონტექსტში გაშუქდა 10 მაისს ტელეკომპანია “იმედის” კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში - “იმედის კვირა” სოციალური მედიაგიგანტის Facebook-ის მიერ “ქართული ოცნებისა” და “ნაციონალური მოძრაობის” მხარდამჭერი ასობით ყალბი გვერდის გაუქმების შესახებ ამბავი.

სიუჟეტში მთავარი აქცენტი მხოლოდ ერთ კონკრეტულ პარტიაზე რომ იქნებოდა, ეს თემის წარდგენისას წამყვანის ტექსტიდანვე გახდა ნათელი. “სააკაშვილი, სავარაუდოდ, დროებით დაივიწყებს საქართველოს შიდა საქმეებში ჩარევას, იმიტომ, რომ Facebook-ის ადმინისტაციამ პარტიასთან დაკავშირებული ყველა [ყალბი] გვერდი და ანგარიში დაბლოკა”, - განაცხადა წამყვანმა და იქვე გვამცნო, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” ტერორის ახალი სტრატეგიისა” და “ადამიანების დისკრედიტაციაში დახარჯულ ასეულ ათასობით ლარზე” უკვე სიუჟეტიდან შევიტყობდით.

ამის შემდეგ, დაახლოებით 12 წუთიანი სიუჟეტის მთავარი ხაზი, სრულად “ნაცინალური მოძრაობის” მიერ ოპონენტების დისკრედიტაციისთვის Facebook-ის ყალბი ანგარიშებისა და გვერდების გამოყენებაზე იყო აგებული და არაფერი თქმულა, ამავე პლატფორმის მიერ პროსამთავრობო გვერდებისა და ანგარიშების წაშლაზე, რომლებიც იმავე საქმიანობით იყვნენ დაკავებულნი, თუმცა საპირისპირო მხრიდან.

ასე მაგალითად, გავიგეთ, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” ხელწერა - “მუქარა, შეურაცხყოფა, სიძულვილის ენა ახლა უკვე საერთაშორისოდ არის ცნობილი” და რომ “ისინი მომხმარებლებს Facebook-მა გააცნო, რომელსაც “ნაციონალური მოძრაობა” მართლმადიდებელი ეკლესიის, ხელისუფლების და Covid-19-თან ბრძოლის სახელისუფლებო სტრატეგიის წინააღმდეგ” ბრძოლისთვის იყენებდა და “რაშიც 10 000-ობით ლარს ხარჯავდა”.

სიუჟტიდან ისიც შევიტყვეთ, რომ აღნიშნული პარტია სოციალურ ქსელს არასრულწლოვნების დაცინვისა და შეურაცხყოფისთვის, მათი ოჯახების, აგრეთვე ემიგრანტების მუქარისთვის იყენებდა.

“სიძლვილის ენით იბრძვიან ყველგან, საქართველოშიც და ემიგრაციაშიც. ებრძვიან ყველას, ვისაც მათი დაბრუნება არ სურს. ყველას, ვისთვისაც მათი მეთოდები მიუღებელია, ვინც არ არის მათთან, განურჩევლად ასაკისა სქესისა, აღმსარებლობისა და პროფესიისა”, - თქვა ჟურნალისტმა.

მანვე ხაზი გაუსვა, რომ ეს პოლიტიკური ჯგუფი “ამ მეთოდებით” იმ დროიდან იბრძვის, როდესაც “სოციალური მედია ასეთი გავლენიანი ჯერ კიდევ არ იყო”. მისი ამ მსჯელობის გასამყარებლად “ახლო წარსული” გაიხსენა, როდესაც მისივე თქმით, ამ პოლიტიკურმა ძალამ “ე.წ. ალისტრახოების მთელი გუნდი” შექმნა, რომელსაც ბიუჯეტიდან “ოღონდ შავად, სახელისუფლებო გავლენებით” აფინანსებდა და პოლიტიკური ოპონენტების წინააღმდეგ იყენებდა. “სიძულვილის ენა აქაც მთავარი იყო”, - დასძინა მანვე.

ჟურნალისტმა იმის საჩვენებლად, რომ “არაერთი საარჩევნო მარცხის” შემდეგ “ნაციონალური მოძრაობის” ბრძოლის მეთოდები “კიდევ უფრო დაუნდობელი გახდა”, კიდევ უფრო ახლო წარსული - 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები გაიხსენა და თქვა, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” და მისი განაყოფები სალომე ზურაბიშვილის წინააღმდეგ ყოველგვარ ზღვარს გადასცდნენ და გამოიყენეს ისეთი საშუალებები, რომელსაც პოლიტიკური მიზანი ნამდვილად ვერ ამართლებდა”.

სიუჟეტში ქართული ოცნების წევრისა და პროსამთავრობო ანალიტიკოსის შეფასბებიც მოვისმინეთ, რომლებიც ასევე “ნაციონალური მოძრაობის” მხრიდან ოპონენტების დისკრედიტაციის მიზნით გამოყენებულ ყალბ ანგარიშებზე საუბრობდნენ და პარტიის ასეთ ქმედბებს “რუსული ჰიბრიდული ომის” კონტექსტში განიხილავდნენ.

ამის შემდეგ, “ნაციონალური მოძრაობის” მიერ ბრძოლის რუსული მეთოდების გამოყენების ხაზი სიუჟეტში უკვე თავად ჟურნალისტმა განავითარა. არგუმენტაციისთვის კიდევ უფრო მძაფრი ელფერის შემატებისთვის მან ევროკავშირის სტრატეგიული კომუნიკაციების სპიკერის პიტერ სტანოს განცხადებაც მოიშველია, რომელიც ერთ-ერთ ინტერვიუში ამბობს, “პანდემიის დროს პოლიტიკურად ამოჩემებული ერების დაზაფვრა, რომ მათი ხელისუფლება სათანადოდ ვერ იცავს, სწორედ რუსული ხელწერაა”.

სიუჟეტის ავტორი საქართველოს ატლანტიკური საბჭოს ციფრული ლაბორატორიის კვლევის იმ ნაწილსაც იყენებს, რომელშიც ხელისუფლებასთან დაახლოებული პიარტექნოლოგის კოკა ყანდიაშვილის საინფორმაციო სააგენტოს “ესპერსონას” ფეისბუკანგარიშების გაუქმებაზეა საუბარი და ნათქვამია, რომ ქსელის მიზანი პოლიტიკური ოპოზიციისა და დემოკრატიის მომხრე აქტივისტების იმიჯის შელახვა და ხელისუფლების მიმართ საზოგადოების ნდობის განმტკიცება იყო.

ჟურნალისტი აღნიშნული ორგანიზაციის ხელმძღვანელის ბათუ ქუთელიას “ნაციონალურ მოძრაობასთან” აფილირებაზე მიუთითებს და სწორედ აღნიშნულით ხსნის იმ ფაქტს, რომ ორგანიზაციის მიერ ჩატარებულ “ვრცელ კვლევაში “ნაციონალურ მოძრაობას” მხოლოდ ერთი წინადადება ეთმობა”. იგი აღნიშნულზე კვლევის ერთ-ერთი ავტორის განმარტებას, სადაც იგი აღნიშნავს, რომ ცენტრს “ნაციონალურ მოძრაობასთან” დაკავშირებული ანგარშების შესწავლის საშუალება არ მისცემია “თავისმართლებას უწოდებს” და ამბობს, რომ მისი “ინტელექტუალური შესაძლებლობები მხოლოდ კოკა ყანდიაშვილისა და ესპერსონას ანალიზს გასწვდა”.

აღსანიშნავია, რომ იმავე ინტერვიუში ატლანტიკური საბჭოს მკვლევარი იმასაც უსვამს ხაზს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მათ ხსენებულ პარტიასთან დაკავშირებული ანგარიშების შესწავლის შესაძლებლობა არ ჰქონიათ, Facebook-ის განცხადებამ აღნიშნულ ანგარიშებთან მიმართებით ყველაფერი ნათელი გახადა, რომ ეს გვერდებიც იმავე ქცევაში იყვნენ ჩართულები, ოღნდ მეორე მხრიდან და იმავე სახის კონტენტს აზიარებდნენ, რომ ხალხი შეცდომაში შეეყვანათ. თუმცა, მისი განცხადების ეს ნაწილი”იმედის” მიერ მომზადებულ სიუჟეტში ვერ მოხვდა.

ჟურნალისტი კოკა ყანდიაშვილთან მიმართებით, მხოლოდ იმას ამბობს, რომ ყანდიაშვილი ქართული ოცნების აქტიური მხარდამჭერია და ამას არავინ უარყოფს. “თუმცა ის ოფიციალურად პარტიაში არ საქმიანობს და, შესაბამისად, მისი კონკრეტულ ორგანიზაციასთან გაიგივება არც ფეისბუკის გამოძიებას მოუხდენია”.

მას არ ჰქონია, მცდელობა, რომ თუნდაც ფორმალურად დაესვა კითხვის ნიშანი და ყანდიაშვილის მიერ მართულ მედიასაშუალებასთან დაკავშირებული გვერდების ხელისუფლებასთან კავშირის თუნდაც თეორიული შესაძლებლობა დაეშვა. განსაკუთრებით კი იმ ფონზე, როდესაც კვლევის თანახმად, აღნიშნული ანგარიშების მთავარი მიზანი სწორედ ხელისუფლების მიერ გატარებული პოლიტიკის მხარდაჭერა და აღნიშნულის გარშემო საზოგადოებრივი აზრის მობილიზება იყო.

ამბის მგავსი, მხოლოდ ცალმხივი პოზიციიდან წარმოჩენა, ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ სიუჟეტის ავტორის მიზანი Facebook-ის მიერ გაუქმებული ყალბი ანგარიშებისა და გვერდების შესახებ საზოგადოებისთვის არა ზუსტი და დაბალანსებული ინფორმაციის მიწოდება, არამედ მხოლოდ ერთი კონკრეტული ჯგუფის დისკრედიატაცია იყო. ამასთან, სიუჟეტში ავტორის მხრიდან ნათლად იკვეთებოდა ამავე პლატფორმის მიერ გაუქმებულ პროსამთავრობო გვერდებისსა და ანგარიშებთან ხელისუფლების რაიმე კავშირის კატეგორიული უარყოფისა ძალისხმევა და საზოგადოების თვალში მმართველი გუნდის დადებითი იმიჯის შენარჩუნების მცდელობა.
კატეგორია: საქართველო
მიმდინარე წლის 1 აპრილს რუსეთში ძალაში შევიდა კანონი, რომელიც ყალბი ამბების გავრცელებისთვის სისხლის სამართლებრივ პასუხისმგებლობას ითვალისწინებს. მანამდე მსგავსი ქმედება ადმინისტრაციული ჯარიმით ან მასალის ბლოკირებით ისჯებოდა. “მედიის უფლებათა დაცვის ცენტრის დირექტორი” ორგანიზაციის დირექტორი გალინა არაპოვა განმარტავს, რას ნიშნავს ეს კანონი და რა რისკებს შეიცავს რუსი ჟურნალისტებისთვის კორონავირუსის თემის გაშუქება.

ახალი კანონით, ყალბი ინფორმაციის გავრცელება, პერსონალური მონაცემების გამჟღავნება და პირად ცხოვრებაში შეჭრა, ასევე სამედიცინო საიდუმლოების გამჟღავნება, ჟურნალისტის სამართლებრივ პასუხისმგებლობას ითვალისწინებს. გარდა იმისა, რომ მედიას ასეთი ბრალდების შემთხვევაში ფინანსური სანქცია და მასალის დაბლოკვა ელის, მასალის ავტორი აღნიშნული ქმედებისთვის, შესაძლოა, სისხლის სამართლებრივ პასუხისგებაშიც მისცენ. მანამდე მსგავსი ქმედება ადმინისტრაციული ჯარიმით ან მასალის ბლოკირებით ისჯებოდა.

“მედიის უფლებათა დაცვის ცენტრის დირექტორი” გალინა არაპოვა ფიქრობს, რომ ახლა რუსეთში კორონავირუსის თემაზე მომუშავე ჟურნალისტებისთვის, ეს ყველაზე მთავარი და საშიში რისკია.

რისკი #1 - ყალბი ამბის გავრცელება

რა მიიჩნევა კორონავირუსის შესახებ ყალბ ამბად?

უშუალოდ ტერმინი „ყალბი ამბავი“ რუსულ კანონმდებლობაში არ იძებნება. საუბარია საზოგადოებრივი მნიშვნელობის მქონე საკითხის შესახებ დეზინფორმაციის გავრცელებაზე, რომელიც ნეგატიური შედეგების საფრთხეს ქმნის. მაგალითად, ეს შეიძლება იყოს ადამიანის ჯანმრთელობასთან, საზოგადოებრივ წესრიგსა და უსაფრთხოებასთან დაკავშირებული საკითხი. ან უნდა არსებობდეს შესაძლებლობა, რომ ასეთმა ინფორმაციამ ხელი შეუშალოს სიცოცხლისთვის აუცილებელი ობიექტების მუშაობას. სისხლის სამართლის კოდექსის მიხედვით კი ეს გაგება უფრო ფართოა.

ყალბი ამბების კატეგორიაში ხშირად ხვდება ინფორმაცია, რომელმაც, შესაძლოა, პანიკა გამოიწვიოს, განსხვავდებოდეს ოფიციალური ცნობებისგან. მაგალითად, ასეთი შეიძლება იყოს მასალა, რომელიც ეხება მიღებული ზომების არაფექტურობას, ან მედიკამენტებისა და მედპერსონალის არასაკმარის რაოდენობას, ან ისეთ წამლებსა და მკურნალობის მეთოდებს, რომლებიც უშედეგოა.

მაგალითად, თუკი ჟურნალისტმა დაწერა, რომ ეპიდემიის დროს მაღაზიებში წიწიბურა გათავდა, რამაც პროდუქტის საყიდლად მაღაზიებში ხალხის დიდი ნაკადის მისვლა გამოიწვია. თუკი, აღმოჩნდება, რომ ჟურნალისტმა პრობლემა გააზვიადა, არასანდრო ინფორმაცია გამოაქვეყნა, რამაც საზოგადოებაში პანიკა გამოიწვია, ჟურნალისტი და რედაქცია ფინანსური სანქციებით რისკავს. რა ემუქრებათ მათ:

  • არასწორი ინფორმაციის გავრცელებისთვის, რომელიც პოტენციური ზიანის მომტანი შეიძლება აღმოჩნდეს ინდივიდუალური პირი 30 000-დან 100 000 რუბლამდე (400$-დან 1300$-მდე) თანხით დაჯარიმდება, ჟურნალისტი და რედაქცია 60 000-დან 200 000 რუბლამდე (800$-დან 2600$-მდე), მასობრივი მედიასაშუალება კი - 200 000-დან 500 000-მდე რუბლის (2600$-დან 6700$-მდე) ოდენობის თანხით. ამასთან, მათ შესაძლოა, ის პლანშეტი ან კომპიუტერი ჩამოართვან, საიდანაც „ყალბი ინფორმაცია“ გავრცელდა;

  • ამასთან, შესაძლოა დაიბლოკოს თავად სტატია და ვებგვერდი, რომელზეც ის გამოქვეყნდა. ბლოკირების შესახებ გადაწყვეტილებას პროკურატურა იღებს. იგი ინფორმაციას „როსკომნადზორს“ (მედიის მაკონტროლებელი სააგენტო) უგზავნის, რომელიც თავის მხრივ მედიასაშუალებას „ყალბი ამბის“ წასაშლელად 24 საათიან ვადას აძლევს. თუკი აღნიშნული სისრულეში არ მოვა, თავად ეს მასალა ან მთელი რესურსი, შესაძლოა, დაიბლოკოს; 

  • თუკი „ყალბი ინფორმაციის“ შედეგად ზიანი ადამიანის ჯანმრთელობას მიადგა, მაშინ ამ ამბის გავრცელებისთვის ჯარიმა 700 000-დან 1.5 მლნ-მდე (9400$-დან 20 000$-მდე) რუბლის ფარგლებში იქნება ან, პირს, შესაძლოა, სამ წლამდე თავისუფლების აღკვეთა დაემუქროს. მედიისა და სხვა ორგანიზაციისთვის ფინანსური სანქცია 1.5-დან 3 მილიონი რუბლის ფარგლებში განისაზღვრება (20 000$ -დან 40 000$-მდე); 

  • თუკი „ყალბი ამბის“ გავრცელებას ადამიანის გარდაცვალება მოჰყვა, მაშინ კერძო პირისთვის ფინანსური სანქცია 1.5-დან 2 მლნ რუბლის ფარგლებში იმერყევებს, ან მას ხუთ წლამდე თავისუფლების აღკვეთა დაემუქრება. მედია და სხვა ორგანიზაციები მსგავსი ქმედებისთვის 3-დან 5 მლნ რუბლით დაჯარიმდებიან.

რისკი#2 - პირად ცხოვრებაში შეჭრა ან პერსონალური ინფორმაციის გამჟღავნება

ეპიდემიის შესახებ ამბები ხშირად ადამიანების პირად ისტორიებს ეხება. კონკრეტული ადამიანის შესახებ მოყოლისას ჟურნალისტმა ყველაფერი უნდა აწონ-დაწონოს - მოძებნოს ბალანსი საზოგადოებრივ ინტერესსა და პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის აუცილებლობასა და პატივისცემას შორის.

რა მიეკუთვნება პერსონალურ მონაცემებს?


ეს არის ნებისმიერი ისეთი სახის ინფორმაცია, რომლითაც ადამიანის იდენტიფიცირებაა შესაძლებელი. ეს შეიძლება იყოს მისი პასპორტის მონაცემები, სამუშაო ადგილის, საკუთრების, ჯანმრთელობის შესახებ ინფორმაცია და ა.შ..

დაირღვა თუ არა პერსონალური მონაცემების დაცვის მოთხოვნა, ამას, ყოველ ჯერზე, „როსკომნადზორი“ წყვეტს. პერსონალური მონაცემების შესახებ კანონის დარღვევისთვის რედაქცია 75 000 რუბლის ოდენობის თანხით ჯარიმდება (1000$)

რისკი#3 - სამედიცინო საიდუმლოების გამჟღავნდება

ეს პროფესიული საიდუმლოა და მასზე პასუხისმგებლობა უპირველეს ყოვლისა სამედიცინო პერსონალს ეკისრება, მათ შორის, ფარმაცევტებსაც. პაციენტის შესახებ ექიმის მიერ მოწოდებული ინფორმაციის გამოქვეყნებით, სამედიცინო საიდუმლოების გამჟავნებაზე პასუხისმგებლები ჟურნალისტებიც ხდებიან. ჟურნალისტს პაციენტის ჯანმრთელობის შესახებ ინფორმაციის გამჟაღავნების უფლება მისი თანხმობის გარეშე მხოლოდ იმ გამონაკლის შემთხვევაში აქვს, როდესაც ამას საზოგადოებრივი ინტერესი ითხოვს.

რა არის სამედიცინო საიდუმლოება?

ეს არის ინფორმაცია, რომელიც ეხება სამედიცინო დახმარებისთვის მიმართვას, ანალიზების პასუხებს, დიაგნოზს და ადამიანის ჯანმრთელობის მდგომარეობას.

რა ემუქრებათ ადამიანებს მისი დარღვევისთვის?

პრესაში სამედიცინო საიდუმლოების გამჟღავნებისთვის ჟურნალისტი 5 000 რუბლის ოდენობის თანხით დაჯარიმდება; შესაძლებელია, აღნიშნული სასამართლომდეც მივიდეს და მოქალაქემ მორალური ზიანისთვის კომპენსაციაც მოითხოვოს. როგორ შევამციროთ რისკი მასალაზე მუშაობის დროს?

გალინა არაპოვა რუს ჟურნალისტებს, რომლებიც Covid-19-ის შესახებ მუშაობენ, ურჩევს:

  • გადაამოწმეთ ყველა მონაცემი, რომელსაც კორონავირუსის შესახებ აქვეყნებთ. მნიშვნელოვანია, მასალში ჩანდეს, რომ თქვენ ფატები სათანადოდ გადაამოწმეთ; 

  • თუკი სანდო წყაროზე დაყრდნობით წერთ, ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ თქვენზე საქმეს არ აღძრავენ. თუკი ინფორმაციას ბოლომდე არ ენდობით, აუცილებლად მიუთითეთ, რომ მის სისწორეში დარწმუნებული არ ხართ და ის კითხვისა და დაშვების სახით ჩამოაყალიბეთ და არა როგორც დადასტურებული ფაქტი; 

  • გამოკვეთეთ, რომ თქვენი თვითმიზანი დეზინფორმაციის გავრცელება არ არის და რომ თქვენ ყველაფერი გააკეთეთ იმაში დასარწმუნებლად, რომ ინფორმაცია ნამდვილად სწორია; 

  • აუცილებლად დაიცავით წყაროს კონფიდენციალურობა, რომელმაც ინფორმაცია ანონიმურად გაგიზიარათ. აღნიშნული ჟურნალისტის პროფესიული საიდუმლოს შესახებ კანონით არის დაცული;

  • არ გამოაქვეყნოთ იმ პაციენტების ვინაობა, რომლებსაც, სავარაუდოდ, კორონავირუსის ნიშნები აქვთ. მატი თანხმობის გარეშე არ დააკონკრეტოთ მათი წარმომავლობა, მათი სავარაუდო დიაგნოზი და ასევე, მონაცემები იმის შესახებ თუ ვინ იმყოფებოდა მათთან კონტაქტში, თუკი ამას საზოგადოებრივი ინტერესის დაცვა არ ითხოვს;

  • ოფიციალურ წყაროსთან კავშირი სრული გარანტია არ არის. არ გამოაქვეყნოთ ყველა ინფორმაცია, რაც ხელისუფლებისა და სხვა ოფიციალურ განცხადებებშია. ხშირად შეცდმობისა და ადამიანური ფაქტორების გათვალისწინებით, ასეთ დოკუემნტებში ისეთი ინფორმაცია ხვდება, რომლის გავრელებაც არ შეიძლებოდა. ასეთ შემთხვევაში, მედიებად დარეგისტრირებულ ორგანიზაციები დაცულები არიან, თუმცა არარეგისტრირებულმა პორტალებმა, შესაძლოა „როსკომნადზორის“ ყურადღება მიიპყრონ.

წყარო: ijnet.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
მიმდინარე წლის 1 აპრილს რუსეთში ძალაში შევიდა კანონი, რომელიც ყალბი ამბების გავრცელებისთვის სისხლის სამართლებრივ პასუხისმგებლობას ითვალისწინებს. მანამდე მსგავსი ქმედება ადმინისტრაციული ჯარიმით ან მასალის ბლოკირებით ისჯებოდა. “მედიის უფლებათა დაცვის ცენტრის დირექტორი” ორგანიზაციის დირექტორი გალინა არაპოვა განმარტავს, რას ნიშნავს ეს კანონი და რა რისკებს შეიცავს რუსი ჟურნალისტებისთვის კორონავირუსის თემის გაშუქება.

ახალი კანონით, ყალბი ინფორმაციის გავრცელება, პერსონალური მონაცემების გამჟღავნება და პირად ცხოვრებაში შეჭრა, ასევე სამედიცინო საიდუმლოების გამჟღავნება, ჟურნალისტის სამართლებრივ პასუხისმგებლობას ითვალისწინებს. გარდა იმისა, რომ მედიას ასეთი ბრალდების შემთხვევაში ფინანსური სანქცია და მასალის დაბლოკვა ელის, მასალის ავტორი აღნიშნული ქმედებისთვის, შესაძლოა, სისხლის სამართლებრივ პასუხისგებაშიც მისცენ. მანამდე მსგავსი ქმედება ადმინისტრაციული ჯარიმით ან მასალის ბლოკირებით ისჯებოდა.

“მედიის უფლებათა დაცვის ცენტრის დირექტორი” გალინა არაპოვა ფიქრობს, რომ ახლა რუსეთში კორონავირუსის თემაზე მომუშავე ჟურნალისტებისთვის, ეს ყველაზე მთავარი და საშიში რისკია.

რისკი #1 - ყალბი ამბის გავრცელება

რა მიიჩნევა კორონავირუსის შესახებ ყალბ ამბად?

უშუალოდ ტერმინი „ყალბი ამბავი“ რუსულ კანონმდებლობაში არ იძებნება. საუბარია საზოგადოებრივი მნიშვნელობის მქონე საკითხის შესახებ დეზინფორმაციის გავრცელებაზე, რომელიც ნეგატიური შედეგების საფრთხეს ქმნის. მაგალითად, ეს შეიძლება იყოს ადამიანის ჯანმრთელობასთან, საზოგადოებრივ წესრიგსა და უსაფრთხოებასთან დაკავშირებული საკითხი. ან უნდა არსებობდეს შესაძლებლობა, რომ ასეთმა ინფორმაციამ ხელი შეუშალოს სიცოცხლისთვის აუცილებელი ობიექტების მუშაობას. სისხლის სამართლის კოდექსის მიხედვით კი ეს გაგება უფრო ფართოა.

ყალბი ამბების კატეგორიაში ხშირად ხვდება ინფორმაცია, რომელმაც, შესაძლოა, პანიკა გამოიწვიოს, განსხვავდებოდეს ოფიციალური ცნობებისგან. მაგალითად, ასეთი შეიძლება იყოს მასალა, რომელიც ეხება მიღებული ზომების არაფექტურობას, ან მედიკამენტებისა და მედპერსონალის არასაკმარის რაოდენობას, ან ისეთ წამლებსა და მკურნალობის მეთოდებს, რომლებიც უშედეგოა.

მაგალითად, თუკი ჟურნალისტმა დაწერა, რომ ეპიდემიის დროს მაღაზიებში წიწიბურა გათავდა, რამაც პროდუქტის საყიდლად მაღაზიებში ხალხის დიდი ნაკადის მისვლა გამოიწვია. თუკი, აღმოჩნდება, რომ ჟურნალისტმა პრობლემა გააზვიადა, არასანდრო ინფორმაცია გამოაქვეყნა, რამაც საზოგადოებაში პანიკა გამოიწვია, ჟურნალისტი და რედაქცია ფინანსური სანქციებით რისკავს. რა ემუქრებათ მათ:

  • არასწორი ინფორმაციის გავრცელებისთვის, რომელიც პოტენციური ზიანის მომტანი შეიძლება აღმოჩნდეს ინდივიდუალური პირი 30 000-დან 100 000 რუბლამდე (400$-დან 1300$-მდე) თანხით დაჯარიმდება, ჟურნალისტი და რედაქცია 60 000-დან 200 000 რუბლამდე (800$-დან 2600$-მდე), მასობრივი მედიასაშუალება კი - 200 000-დან 500 000-მდე რუბლის (2600$-დან 6700$-მდე) ოდენობის თანხით. ამასთან, მათ შესაძლოა, ის პლანშეტი ან კომპიუტერი ჩამოართვან, საიდანაც „ყალბი ინფორმაცია“ გავრცელდა;

  • ამასთან, შესაძლოა დაიბლოკოს თავად სტატია და ვებგვერდი, რომელზეც ის გამოქვეყნდა. ბლოკირების შესახებ გადაწყვეტილებას პროკურატურა იღებს. იგი ინფორმაციას „როსკომნადზორს“ (მედიის მაკონტროლებელი სააგენტო) უგზავნის, რომელიც თავის მხრივ მედიასაშუალებას „ყალბი ამბის“ წასაშლელად 24 საათიან ვადას აძლევს. თუკი აღნიშნული სისრულეში არ მოვა, თავად ეს მასალა ან მთელი რესურსი, შესაძლოა, დაიბლოკოს; 

  • თუკი „ყალბი ინფორმაციის“ შედეგად ზიანი ადამიანის ჯანმრთელობას მიადგა, მაშინ ამ ამბის გავრცელებისთვის ჯარიმა 700 000-დან 1.5 მლნ-მდე (9400$-დან 20 000$-მდე) რუბლის ფარგლებში იქნება ან, პირს, შესაძლოა, სამ წლამდე თავისუფლების აღკვეთა დაემუქროს. მედიისა და სხვა ორგანიზაციისთვის ფინანსური სანქცია 1.5-დან 3 მილიონი რუბლის ფარგლებში განისაზღვრება (20 000$ -დან 40 000$-მდე); 

  • თუკი „ყალბი ამბის“ გავრცელებას ადამიანის გარდაცვალება მოჰყვა, მაშინ კერძო პირისთვის ფინანსური სანქცია 1.5-დან 2 მლნ რუბლის ფარგლებში იმერყევებს, ან მას ხუთ წლამდე თავისუფლების აღკვეთა დაემუქრება. მედია და სხვა ორგანიზაციები მსგავსი ქმედებისთვის 3-დან 5 მლნ რუბლით დაჯარიმდებიან.

რისკი#2 - პირად ცხოვრებაში შეჭრა ან პერსონალური ინფორმაციის გამჟღავნება

ეპიდემიის შესახებ ამბები ხშირად ადამიანების პირად ისტორიებს ეხება. კონკრეტული ადამიანის შესახებ მოყოლისას ჟურნალისტმა ყველაფერი უნდა აწონ-დაწონოს - მოძებნოს ბალანსი საზოგადოებრივ ინტერესსა და პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის აუცილებლობასა და პატივისცემას შორის.

რა მიეკუთვნება პერსონალურ მონაცემებს?


ეს არის ნებისმიერი ისეთი სახის ინფორმაცია, რომლითაც ადამიანის იდენტიფიცირებაა შესაძლებელი. ეს შეიძლება იყოს მისი პასპორტის მონაცემები, სამუშაო ადგილის, საკუთრების, ჯანმრთელობის შესახებ ინფორმაცია და ა.შ..

დაირღვა თუ არა პერსონალური მონაცემების დაცვის მოთხოვნა, ამას, ყოველ ჯერზე, „როსკომნადზორი“ წყვეტს. პერსონალური მონაცემების შესახებ კანონის დარღვევისთვის რედაქცია 75 000 რუბლის ოდენობის თანხით ჯარიმდება (1000$)

რისკი#3 - სამედიცინო საიდუმლოების გამჟღავნდება

ეს პროფესიული საიდუმლოა და მასზე პასუხისმგებლობა უპირველეს ყოვლისა სამედიცინო პერსონალს ეკისრება, მათ შორის, ფარმაცევტებსაც. პაციენტის შესახებ ექიმის მიერ მოწოდებული ინფორმაციის გამოქვეყნებით, სამედიცინო საიდუმლოების გამჟავნებაზე პასუხისმგებლები ჟურნალისტებიც ხდებიან. ჟურნალისტს პაციენტის ჯანმრთელობის შესახებ ინფორმაციის გამჟაღავნების უფლება მისი თანხმობის გარეშე მხოლოდ იმ გამონაკლის შემთხვევაში აქვს, როდესაც ამას საზოგადოებრივი ინტერესი ითხოვს.

რა არის სამედიცინო საიდუმლოება?

ეს არის ინფორმაცია, რომელიც ეხება სამედიცინო დახმარებისთვის მიმართვას, ანალიზების პასუხებს, დიაგნოზს და ადამიანის ჯანმრთელობის მდგომარეობას.

რა ემუქრებათ ადამიანებს მისი დარღვევისთვის?

პრესაში სამედიცინო საიდუმლოების გამჟღავნებისთვის ჟურნალისტი 5 000 რუბლის ოდენობის თანხით დაჯარიმდება; შესაძლებელია, აღნიშნული სასამართლომდეც მივიდეს და მოქალაქემ მორალური ზიანისთვის კომპენსაციაც მოითხოვოს. როგორ შევამციროთ რისკი მასალაზე მუშაობის დროს?

გალინა არაპოვა რუს ჟურნალისტებს, რომლებიც Covid-19-ის შესახებ მუშაობენ, ურჩევს:

  • გადაამოწმეთ ყველა მონაცემი, რომელსაც კორონავირუსის შესახებ აქვეყნებთ. მნიშვნელოვანია, მასალში ჩანდეს, რომ თქვენ ფატები სათანადოდ გადაამოწმეთ; 

  • თუკი სანდო წყაროზე დაყრდნობით წერთ, ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ თქვენზე საქმეს არ აღძრავენ. თუკი ინფორმაციას ბოლომდე არ ენდობით, აუცილებლად მიუთითეთ, რომ მის სისწორეში დარწმუნებული არ ხართ და ის კითხვისა და დაშვების სახით ჩამოაყალიბეთ და არა როგორც დადასტურებული ფაქტი; 

  • გამოკვეთეთ, რომ თქვენი თვითმიზანი დეზინფორმაციის გავრცელება არ არის და რომ თქვენ ყველაფერი გააკეთეთ იმაში დასარწმუნებლად, რომ ინფორმაცია ნამდვილად სწორია; 

  • აუცილებლად დაიცავით წყაროს კონფიდენციალურობა, რომელმაც ინფორმაცია ანონიმურად გაგიზიარათ. აღნიშნული ჟურნალისტის პროფესიული საიდუმლოს შესახებ კანონით არის დაცული;

  • არ გამოაქვეყნოთ იმ პაციენტების ვინაობა, რომლებსაც, სავარაუდოდ, კორონავირუსის ნიშნები აქვთ. მატი თანხმობის გარეშე არ დააკონკრეტოთ მათი წარმომავლობა, მათი სავარაუდო დიაგნოზი და ასევე, მონაცემები იმის შესახებ თუ ვინ იმყოფებოდა მათთან კონტაქტში, თუკი ამას საზოგადოებრივი ინტერესის დაცვა არ ითხოვს;

  • ოფიციალურ წყაროსთან კავშირი სრული გარანტია არ არის. არ გამოაქვეყნოთ ყველა ინფორმაცია, რაც ხელისუფლებისა და სხვა ოფიციალურ განცხადებებშია. ხშირად შეცდმობისა და ადამიანური ფაქტორების გათვალისწინებით, ასეთ დოკუემნტებში ისეთი ინფორმაცია ხვდება, რომლის გავრელებაც არ შეიძლებოდა. ასეთ შემთხვევაში, მედიებად დარეგისტრირებულ ორგანიზაციები დაცულები არიან, თუმცა არარეგისტრირებულმა პორტალებმა, შესაძლოა „როსკომნადზორის“ ყურადღება მიიპყრონ.

წყარო: ijnet.org
კატეგორია: ფოტოისტორია
მსოფლიო პრესის ფოტო 2020-ის გამარჯვებულები ცნობილია. წლის ფოტო - France-Presse-ის ფოტოგრაფის იასუიოში ჩიბას ფოტო „პირდაპირი ხმა“ გახდა. ფოტოზე ახალგაზრდა კაცი მობილური ტელეფონების შუქის ფონზე ჩანს, რომელიც პროტესტს პოეზიით გამოხატავს, მის გარშემო მდგომი სხვა დემონსტრანტები კი სხვადასხვა სლოგანით ომა ალ ბაშირის დიქტატორულ რეჟიმს აპროტესტებენ და სამოქალაქო მმართველობას ითხოვენ.

⇒  სხვა ნომინაციები

  • წლის ამბავი - აჯანყების გენეზისი, რომელ ლორანდო
ეს ახალგაზრდა ადამიანების ღრმა წუხილის ამბავია, რომელთა მხრიდან ხელისუფლებისთვის წინააღმდეგობის გაწევით გამოჩენილმა გამბედაობამ დანარჩენ მოსახლეობას მათთან შეერთებისკენ უბიძგა, რამაც ალჟირში ბოლო ათწლეულის განმავლობაში ყველაზე დიდ საპროტესტო მოძრაობას ჩაუყარა საფუძველი.

alt


  • თანამედროვე პობლემა - არაფერი პირადული-ომის Back Office-ი, ნიკიტა ტერიოშინი
ბიზნესმენი აბუ დაბიში - არაბეთის გაერთიანებულ საემიროებში გამართულ თავდაცვის საერთაშორისო გამოფენაზე, დღის ბოლოს ანტისატანკო ყუმბარებს ინახავს.


alt


  • გარემო - პოლარული დათვი და მისი ბელი, ესტერ ხორვეტი
პოლარული დათვი და მისი ბელი ჩრდილოეთ ყინულოვან ოკეანეში მეცნიერების მიერ განთავსებულ მოწყობილობას მიუახლოვდნენ, რომლის დახმარებითაც ისინი კლიმატის ცვლილების შედეგებს იკვლევენ.

alt

  • მნიშვნელოვანი ახალი ამბავი - „პირდაპირი ხმა“, იასუიოში ჩიბა
ახალგაზრდა კაცი მობილური ტელეფონების შუქის ფონზე ჩანს, რომელიც პროტესტს პოეზიით გამოხატავს, მის გარშემო მდგომი სხვა დემონსტრანტები კი სხვადასხვა სლოგანით ომა ალ ბაშირის დიქტატორულ რეჟიმს აპროტესტებენ და სამოქალაქო მმართველობას ითხოვენ.


alt



  • გრძელვადიანი პროექტები - აჯანყების გენეზისი, რომელ ლორანდო
ეს ახალგაზრდა ადამიანების ღრმა წუხილის ამბავია, რომელთა მხრიდან მ~ხელისუფლებისთვის წინააღმდეგობის გაწევით გამოჩენილმა გამბედაობამ დანარჩენ მოსახლეობას მათთან შეერთებისკენ უბიძგა, რამაც ალჟირში ბოლო ათწლეულის განმავლობაში ყველაზე დიდ საპროტესტო მოძრაობას ჩაუყარა საფუძველი.

alt



  • ბუნება - გამომშვიდობება, ალენ შრედერი
ერთი თვის ორგანტუტანგის ცხედარი ქირურგიულ საგებზე ინდონეზიაში. ის საკუთარ დედასთან ერთად ზეთის ხილის პლანტაციაში დაშავებული იპოვეს, თუმცა მისი გადარჩენა ვერ მოხერხდა და ის მალევე გარდაიცვალა.

alt


  • პორტრეტები - გამოღვიძება, ტომეკ კაცზორი
15 წლის სომეხი გოგონა, რომელმაც კატატონიური მდგომარეობიდან გამოიღვიძა, პოლონეთში ლტოლვილთა მისაღებ ცენტრში ეტლში ზის და მას გვერდით მშობლები უდგანან.

alt

  • სპორტი - კავი ლეონარდის თამაში, მარკ ბლინჩი
„ტორონტო რეპტორსის“ კალათბურთელი კავი ლეონარდი „ფილადელფიასთან“ შერკინების დროს უყურებს თუ როგორ ვარდება მისი „გამარჯვების მომტანი“ ნასროლი კალათში. NBA-ის 2019 წლის ნახევარფინალი, სკოტიაბანკის მოედანი, ტორონტო, კანადა. 

alt


წყარო: worldpressphoto.org
კატეგორია: ეთიკა
მარტის ბოლოს ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციამ განაცხადა, რომ საჯარო სივრცეებში პირბადეების გამოყენება საჭირო არ არის, თუკი პირს Covid -19-ის სიმპტომები არ უფიქსირდება. დაახლოებით ერთ კვირაში აშშ-ს დაავადებათა კონტროლის ცენტრმა (CDC) რჩევა შეცვალა.

იანვრის დასაწყისში, როდესაც ახალი კორონავირუსი ევროპასა და აშშ-ში ახალი გავრცელებული იყო, ყველაზე მნიშვნელოვანი რჩევა ხელების ხშირი დაბანა იყო, სამი თვის თავზე კი - მსოფლიო მოსახლეობის 1/3 ე.წ. „ლოქ-დაუნმა“ მოიცვა.

ახლა, ადამიანებს ეშინიათ და ეძებენ პასუხებს  მათ კითხვებზე, მაგრამ, იმის გათვალისწინებით, რომ   Covid -19-ის შესახებ ბევრი რამ უცნობია, მზა პასუხები არ არის. ამასთან, ვირუსის შესახებ მონაცემები და ექსპერტთა რჩევები მუდმივად იცვლება.

რა უნდა ქნან ჟურნალისტებმა ასეთ ვითარებაში, როგორ უნდა გააშუქონ კორონავირუსის პანდემია?

დაეყრდენით ექსპერტებს, რომლებიც სამუშაოს ასრულებენ

Vox-ის რეპორტიორმა უმეირ ირფანმა კორონავირუსის წინააღმდეგ ბრძოლის ფარგლებში ვაქცინების შესახებ ათობით სტატია სწორედ მაშინ დაწერა, როდესაც ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა ვირუსის გავრცელების თვალსაზრისით მსოფლიო მასშტაბით მოწინავე პოზიციები დაიკავა. მან და მისმა ორმა კოლეგამ ჯანდაცვის ეროვნული ინსტიტუტის, კოალიცია ეპიდემიური ინოვაციების მზადყოფნისთვისა და ალერგიისა და ინფექციური დაავადებების ეროვნული ინსტიტუტის, ასევე სხვა ინსტიტუტებისა და ორგანიზაციების ინფორმაციის მოგროვება დაიწყეს, რომლებიც ვირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინაზე მუშაობდნენ.

ირფანმა აღმოაჩინა, რომ  მკვლევრებთან, მეცნიერებთან და სამედიცინო სფეროს პროფესიონალებთან გამუდმებული ურთიერთობის შედეგად, ის ინფორამაცია, რომელსაც საკუთარ სტატიებში იყენებდა, განახლებადი და მარტივად გასაგები ხდებოდა.

„ისინი ჩვენზე მეტად დაკავებულები არიან, მაგრამ თუკი წყაროსთან ურთიერთობის აწყობას შეეცდები, მეტ პასუხისმგებლობას იჩენენ, რაც ფაქტების სწრაფ გადამოწმებაში გეხმარება“, - ამბობს ირფანი.

მონაცემთა ჟურნალისტი სინდუჯა რანგარაჯანიც დარგის პროფესიონალებთან კონსულტაციების მნიშვნელობაზე მიუთითებს. „ანალიზის გაკეთებისას, დიდწილად მე მეცნიერების, ეპიდემიოლოგების და ინსტიტუტების მონაცემებს ვეყრდნობოდი“, - ამბობს იგი.


გადაამოწმე მონაცემები დედლაინამდე, ასევე გაიაზრე, რომ
მონაცემები, შესაძლოა, გამოქვეყენების შემდეგ შეიცვალოს


კორონავირუსის შესახებ მომზადებული მასალების დიდი ნაწილი პროგნოზებს და შეფასებებს ეხება, რომლებიც შესაძლოა ძალიან მალე შეიცვალოს.

„მაქსიმალურად ვცდილობ, რომ შეძლებისდაგვარად ზუსტი ვიყო, თუმცა თუკი ჩემს მიერ გამოქვეყენებული ინფორმაცია სულ ბოლო მონაცემს არ შეიცავს, ეს იმის ბრალია, რომ ყველაფერი ძალიან სწრაფად იცვლება“, - ამბობს რანგარაჯანი. 

იგი ამბობს, რომ საკუთარ მასალებში მონაცემებს ყოველდღიურად არ ანახლებს, რადგანაც ყველაფერი ძალიან სწრაფად იცლვება და ეს უბრალოდ შეუძლებელია. რანგარაჯანი მიიჩნევს, რომ უკეთესია, მკითხველს ის აუხსნა, რომ შენ მიერ გამოქვეყნებული მონაცემები დიდი ალბათობით შეიცვლება.

თავის მხრივ უმეირ ირფანი განმარტავს, რომ ზუსტ რიცხვებს განსაკუთრებული ყურადღება არ უნდა მივაქციოთ. „ცხადია, ამბავს ვანახლებ, როდესაც ინფორმაცია მაქვს, მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ [Covid -19-ის] ამბავი სწრაფად ცვალებადია, მივხვდით, რომ ზუსტი რიცხვების გამოყენება, თუკი ის ისტორიისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი არ არის, არ ღირს“, - ამბობს იგი.

იყავი გულწრფელი შენს მკითხველთან

პანდემიის ფონზე, ამბის გადმოცემისას გულწრფელობის მნიშვნელობაზე საუბრობს რანგარაჯანი.

„ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ მკითხველმა იცოდეს საიდან გვაქვს მონაცემები? დღევანდელია ისინი თუ არა? რომელი წყაროდან არის ისინი? უბრალოდ იყავით ძალიან, ძალიან გამჭვირვალეები“, - ამბობს იგი.

The New York Times-ის მკვლევარი ემა გოლდბერგი ამბობს, რომ იგი ამბის თხრობიასას უახლესი ინფორმაციის გამოყენებას ცდილობს, თუმცა მიიჩენევს, რომ იმ პირობებში, როდესაც ყველაფერი ძალიან სწრაფად იცვლება, რეპორტიორმა მნიშვნელოვანია, რომ საკუთარი ცოდნის ლიმიტის შესახებაც გააცნობიეროს.

კორონავირუსის პანდემიის პირობებში ჟურნალისტები უპრეცედენტო, გახანგრძლივებული პერიოდში, მუდმივად ცვალებადი ინფორმაციის პირბებში ვმუშაობთ, შესაბამისად ფაქტების გამჭვირვალე გაშუქება, ახლა ისე კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, როგორც არასდროს.

„ვაცნობიერებ, რომ ეს [კორონავირუსი] ერთ-ერთი იმ ამბავთაგანია, რომლის გაშუქებაც გარკვეული პერიოდის განმავლობაში მოგვიწევს, მას მერეც კი, როდესაც ყველაფერი ნათელი გახდება. ახლა ის ღირებულება, რომელიც ჩვენ შეგვიძლია დავამატოთ ისაა, რომ სამყაროს გაგება ვცადოთ, გავაცნობიეროთ როგორ იცვლება ის და ამის შესახებ მოვყვეთ“, -ამბობს რანგარაჯანი. 

წყარო: ijnet.org



  • როგორ უნდა გამოვიყენოთ მონაცემები, კორონავირუსის პანდემიის გაშუქებისას - ეს არის ერთ-ერთი ქვეთავი, რომელიც მიმდინარე კვირას დაემატა საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებულ გზამკვლევს. 
  • წაიკითხეთ რეკომენდაციები დეტალურად - ეთიკური დილემები პანდემიის გაშუქებისას
  • მონაცემების ქვეთავი იხილეთ მე-13 გვერდიდან
კატეგორია: რჩევები ჟურნალისტებს
მარტის ბოლოს ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციამ განაცხადა, რომ საჯარო სივრცეებში პირბადეების გამოყენება საჭირო არ არის, თუკი პირს Covid -19-ის სიმპტომები არ უფიქსირდება. დაახლოებით ერთ კვირაში აშშ-ს დაავადებათა კონტროლის ცენტრმა (CDC) რჩევა შეცვალა.

იანვრის დასაწყისში, როდესაც ახალი კორონავირუსი ევროპასა და აშშ-ში ახალი გავრცელებული იყო, ყველაზე მნიშვნელოვანი რჩევა ხელების ხშირი დაბანა იყო, სამი თვის თავზე კი - მსოფლიო მოსახლეობის 1/3 ე.წ. „ლოქ-დაუნმა“ მოიცვა.

ახლა, ადამიანებს ეშინიათ და ეძებენ პასუხებს  მათ კითხვებზე, მაგრამ, იმის გათვალისწინებით, რომ   Covid -19-ის შესახებ ბევრი რამ უცნობია, მზა პასუხები არ არის. ამასთან, ვირუსის შესახებ მონაცემები და ექსპერტთა რჩევები მუდმივად იცვლება.

რა უნდა ქნან ჟურნალისტებმა ასეთ ვითარებაში, როგორ უნდა გააშუქონ კორონავირუსის პანდემია?

დაეყრდენით ექსპერტებს, რომლებიც სამუშაოს ასრულებენ

Vox-ის რეპორტიორმა უმეირ ირფანმა კორონავირუსის წინააღმდეგ ბრძოლის ფარგლებში ვაქცინების შესახებ ათობით სტატია სწორედ მაშინ დაწერა, როდესაც ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა ვირუსის გავრცელების თვალსაზრისით მსოფლიო მასშტაბით მოწინავე პოზიციები დაიკავა. მან და მისმა ორმა კოლეგამ ჯანდაცვის ეროვნული ინსტიტუტის, კოალიცია ეპიდემიური ინოვაციების მზადყოფნისთვისა და ალერგიისა და ინფექციური დაავადებების ეროვნული ინსტიტუტის, ასევე სხვა ინსტიტუტებისა და ორგანიზაციების ინფორმაციის მოგროვება დაიწყეს, რომლებიც ვირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინაზე მუშაობდნენ.

ირფანმა აღმოაჩინა, რომ  მკვლევრებთან, მეცნიერებთან და სამედიცინო სფეროს პროფესიონალებთან გამუდმებული ურთიერთობის შედეგად, ის ინფორამაცია, რომელსაც საკუთარ სტატიებში იყენებდა, განახლებადი და მარტივად გასაგები ხდებოდა.

„ისინი ჩვენზე მეტად დაკავებულები არიან, მაგრამ თუკი წყაროსთან ურთიერთობის აწყობას შეეცდები, მეტ პასუხისმგებლობას იჩენენ, რაც ფაქტების სწრაფ გადამოწმებაში გეხმარება“, - ამბობს ირფანი.

მონაცემთა ჟურნალისტი სინდუჯა რანგარაჯანიც დარგის პროფესიონალებთან კონსულტაციების მნიშვნელობაზე მიუთითებს. „ანალიზის გაკეთებისას, დიდწილად მე მეცნიერების, ეპიდემიოლოგების და ინსტიტუტების მონაცემებს ვეყრდნობოდი“, - ამბობს იგი.


გადაამოწმე მონაცემები დედლაინამდე, ასევე გაიაზრე, რომ
მონაცემები, შესაძლოა, გამოქვეყენების შემდეგ შეიცვალოს


კორონავირუსის შესახებ მომზადებული მასალების დიდი ნაწილი პროგნოზებს და შეფასებებს ეხება, რომლებიც შესაძლოა ძალიან მალე შეიცვალოს.

„მაქსიმალურად ვცდილობ, რომ შეძლებისდაგვარად ზუსტი ვიყო, თუმცა თუკი ჩემს მიერ გამოქვეყენებული ინფორმაცია სულ ბოლო მონაცემს არ შეიცავს, ეს იმის ბრალია, რომ ყველაფერი ძალიან სწრაფად იცვლება“, - ამბობს რანგარაჯანი. 

იგი ამბობს, რომ საკუთარ მასალებში მონაცემებს ყოველდღიურად არ ანახლებს, რადგანაც ყველაფერი ძალიან სწრაფად იცლვება და ეს უბრალოდ შეუძლებელია. რანგარაჯანი მიიჩნევს, რომ უკეთესია, მკითხველს ის აუხსნა, რომ შენ მიერ გამოქვეყნებული მონაცემები დიდი ალბათობით შეიცვლება.

თავის მხრივ უმეირ ირფანი განმარტავს, რომ ზუსტ რიცხვებს განსაკუთრებული ყურადღება არ უნდა მივაქციოთ. „ცხადია, ამბავს ვანახლებ, როდესაც ინფორმაცია მაქვს, მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ [Covid -19-ის] ამბავი სწრაფად ცვალებადია, მივხვდით, რომ ზუსტი რიცხვების გამოყენება, თუკი ის ისტორიისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი არ არის, არ ღირს“, - ამბობს იგი.

იყავი გულწრფელი შენს მკითხველთან

პანდემიის ფონზე, ამბის გადმოცემისას გულწრფელობის მნიშვნელობაზე საუბრობს რანგარაჯანი.

„ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ მკითხველმა იცოდეს საიდან გვაქვს მონაცემები? დღევანდელია ისინი თუ არა? რომელი წყაროდან არის ისინი? უბრალოდ იყავით ძალიან, ძალიან გამჭვირვალეები“, - ამბობს იგი.

The New York Times-ის მკვლევარი ემა გოლდბერგი ამბობს, რომ იგი ამბის თხრობიასას უახლესი ინფორმაციის გამოყენებას ცდილობს, თუმცა მიიჩენევს, რომ იმ პირობებში, როდესაც ყველაფერი ძალიან სწრაფად იცვლება, რეპორტიორმა მნიშვნელოვანია, რომ საკუთარი ცოდნის ლიმიტის შესახებაც გააცნობიეროს.

კორონავირუსის პანდემიის პირობებში ჟურნალისტები უპრეცედენტო, გახანგრძლივებული პერიოდში, მუდმივად ცვალებადი ინფორმაციის პირბებში ვმუშაობთ, შესაბამისად ფაქტების გამჭვირვალე გაშუქება, ახლა ისე კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, როგორც არასდროს.

„ვაცნობიერებ, რომ ეს [კორონავირუსი] ერთ-ერთი იმ ამბავთაგანია, რომლის გაშუქებაც გარკვეული პერიოდის განმავლობაში მოგვიწევს, მას მერეც კი, როდესაც ყველაფერი ნათელი გახდება. ახლა ის ღირებულება, რომელიც ჩვენ შეგვიძლია დავამატოთ ისაა, რომ სამყაროს გაგება ვცადოთ, გავაცნობიეროთ როგორ იცვლება ის და ამის შესახებ მოვყვეთ“, -ამბობს რანგარაჯანი. 

წყარო: ijnet.org



  • როგორ უნდა გამოვიყენოთ მონაცემები, კორონავირუსის პანდემიის გაშუქებისას - ეს არის ერთ-ერთი ქვეთავი, რომელიც მიმდინარე კვირას დაემატა საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებულ გზამკვლევს. 
  • წაიკითხეთ რეკომენდაციები დეტალურად - ეთიკური დილემები პანდემიის გაშუქებისას
  • მონაცემების ქვეთავი იხილეთ მე-13 გვერდიდან
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
დასავლეთმა კრახი განიცადა კორონავირუსის წინააღმდეგ ბრძოლაში, ევროკავშირმა მიატოვა წევრი ქვეყნები, რუსეთი და ჩინეთი კი სხვა სახელმწიფოების დასახმარებლად მყისიერად მზად აღმოჩნდნენ, - მსგავსი შინაარსის გზავნილებითაა გაჯერებული ის დეზინფორმაციული ნაკადი, რაც ბოლო პერიოდში აქტიურად ვრცელდება კორონავირუსთან დაკავშირებით.

ახალი კორონავირუსის მსოფლიო მასშტაბით გავრცელებისა და მისი პანდემიად გამოცხადების პარალელურად, COVID-19-ის შესახებ დეზინფორმაციის ნაკადმა მოიმატა. ონლაინ მედიასა თუ სატელევიზიო სივრცეში არაერთი კონსპირაციული თეორია გავრცელდა ვირუსის ხელოვნურად შექმნის შესახებ, დეზინფორმაციის სამიზნედ იქცა დასავლური ინსტიტუტები და გაქტიურად ანტივაქსერული კამპანიაც.

განსაკუთრებით ძლიერია რუსეთიდან და ჩინეთიდან წამოსული პროპაგანდა. ევროკავშირი რუსეთს და ჩინეთს, კორონავირუსის შესახებ ყალბი ამბების სხვადასხვა ენაზე და სხვადასხვა პლატფორმაზე გავრცელებაში, უკვე ღიად ადანაშაულებს. აღნიშნულის შესახებ არაერთ ოფიცილურ ანგარიშშია მითითებული. ევროკავშირში აცხადებენ, რომ კორონავირუსის შესახებ რუსული პროპაგანდის მიზანი საზოგადოებაში დასავლური ინსტიტუტების მიმართ ნდობის დაკარგვა და მათი მდგრადობის შესახებ კითხვის ნიშნების, სკეპტიციზმისა და, ზოგადად, ანტიდასავლური განწყობების ჩამოყალიბებაა.

დასავლური ინსტიტუტების მიმართ ნდობის შესუსტება

კორონავირუსის პანდემიის ფონზე, რუსული პროპაგანდის ერთ-ერთი მთავარი ხაზი ანტიდასავლური განწყობების ფორმირებაზე გადის. ანალიტიკოსები ამბობენ, რომ კრემლმა ფართომასშტაბიანი ანტიდასავლური კამპანია ჯერ კიდევ იანვრის ბოლოდან დაიწყო. მაგალითად, კრემლის პროპაგანდული მანქანა ცდილობს მოსახლეობა დაარწმუნოს, რომ დასავლური ქვეყნების საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სისტემებმა ვირუსის წინააღმდეგ ბრძოლაში სრული კრახი განიცადეს. პროპაგანდული საინფორმაციო კამპანიის ნაწილია ისიც, რომ ამ ქვეყნების მთავრობებმა და ისეთმა ორგანიზაციებმა, მაგალითად, როგორიც ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციაა (WHO), ინფექციის დასამარცხებლად სათანადო ძალისხმევა არ გამოიჩინეს. ითქვა ისიც, რომ ამ უკანასკნელმა ვირუსის შესახებ არასწორი ინფორმაცია გამოაქვეყნა, რითაც მსოფლიო ჯანდაცვა გარკვეული რისკების წინაშე დააყენა.

გარდა დასავლური ქვეყნების ჯანდაცვის სისტემების მიმართ ნდობის შერყევისა, დეზინფორმაციის ერთი მიმართულება უშუალოდ ევროკავშირის დისკრედიტაციას ემსახურება. მაგალითად, კრემლის პროპაგანდის ერთ-ერთმა მთავარმა გამხმოვანებელმა მედიასაშუალებამ RT-მ არაბულ ენაზე გაავრცელა სტატია, რომელშიც საუბარია, რომ კორონავირუსის წინააღმდეგ ბრძოლაში ევროკავშირი საკუთარ პარტნიორებს არაფრით ეხმარება, რუსეთი და ჩინეთი კი სხვა სახელმწიფოების დასახმარებლად მყისიერად მზად აღმოჩნდნენ.

ხელისუფლების მიერ კონტროლირებადი წყაროები ყურადღებას იმაზეც ამახვილებენ, რომ პანდემიამ, ვირუსთან ბრძოლის თვალსაზრისით, დემოკრატიული სისტმების სისუსტეები გამოავლინა. ამასთან, აშშ-ს ადანაშაულებენ, რომ სირიელ ლტოლვილებს შესაბამისი სამედიცინო დახმარება არ გაუწია და ამბობენ, რომ ამერიკა გაეროდან მიღებულ ჰუმანიტარულ დახმარებას, მათ ნაცვლად, ტერორისტულ დაჯგუფებებს აძლევს.

რუსეთმა ვროკავშირის დისკრედიტაცია აქაც სცადა და რუსმა დეპუტატმა ალექსეი პუშკოვმა თქვა, რომ, თითქოს, ევროკავშირის წევრმა ქვეყანამ - პოლონეთმა რუსეთის მიერ იტალიაში ჰუმანიტარული მისიით გაგზავნილი თვითმფრინავებისთვის საკუთარი საჰაერო სივრცის გახსნაზე უარი თქვა. მას შემდეგ, რაც ბრალდებას პოლონურმა მხარემ უპასუხა და გავრცელებულ ინფორმაციას ტყუილი უწოდა, რუსმა დეპუტატმა განცხადება twitter-დან წაშალა. თუმცა, დეზინფორმაციის გავრცელების თვალსაზრისით, ფაქტობრივი ზიანი მაინც დადგა, რადგან დეპუტატის ეს განცხადება არაერთმა რუსულმა პროკრემლისტურმა გამოცემამ გამოაქვეყნა და პოლონეთის განცხადების შემდეგაც არ დააკორექტირა.

ამის პარალელურად, რუსულმა ტელეარხებმა აქტიურად გააშუქეს რუსეთის მიერ იტალიისთვის აღმოჩენილი ჰუმანიტარული დახმარების შესახებ ინფორმაცია, რომელიც ვირუსის წინააღმდეგ ბრძოლისთვის, იტალიაში სამედიცინო პერსონალისა და შესაბამისი აღჭურვილობის გაგზავნაში გამოიხატა. სხვადასხვა წყაროების მტკიცებით, გაგზავნილი აღჭურვილობის 80% უვარგისი აღმოჩნდა, სამედიცინო პერონალის სახით კი - რუსეთმა იტალიაში, რეალურად, სადაზვერვო სამსახურის (GRU) თანამშრომლები გაგზავნა. მიუხედავად ამისა, რუსეთმა ეს აქტი ე.წ. მსოფლიო საზოგადოებისთვის იტალია-რუსეთის ტრადიციული მეგობრობის დემონსტრირების ძლიერ სიმბოლოდ გამოიყენა.

ევროკავშირის მიერ ბოლო პერიოდში განახორციელებული ქმედებებიც საკმარისია იმ დეზინფორმაციის გასაბათილებლად, თითქოს, ევროკავშირი COVID-19-ის წინააღმდეგ უმოქმედოა და შესაბამის ნაბიჯებს არ დგამს. პანდემიის შედეგად მოსახლეობასა და ეკონომიკაზე ასახული დარტყმის შესამსუბუქებლად და ვირუსთან საბრძოლველად, ევროკავშირმა ჯამში 37 მილიარდი ევროს მობილიზება მოახერხა. ამასთან, COVID-19-თან დაკავშირებული სამეცნიერო კვლევების მხარდასაჭერად ცალკე გამოყო 47.5 მილიონი ევროს ოდენობის თანხაც. ეს ევროკავშირის მიერ პანდემიას წინააღმდეგ ბროლისთვის გადადგმული საპასუხო ნაბიჯების მხოლოდ მცირე მაგალითებია.

ბილ გეიტსი და ანტივაქცინური კამპანია

ანტიდასავლური კამპანიის ფარგლებში, დეზინფორმაციის ერთ-ერთი მთავარი სამიზნე კომპანია “მაიკროსოფტის” დამფუძნებელი ბილ გეიტსიც აღმოჩნდა, რომელიც საკუთარ მეუღლესთან მელინდა გეიტსთან ერთად COVID-19-თან ბრძოლის წინააღმდეგ ერთ-ერთ მთავარ იარაღად სავალდებულო ვაქციანაციას ასახელებს და აღნიშნული მიმართულებით აქტიურ კამპანიასაც აწარმოებს.

პროკრემლისტური საიტები კორონავირუსის შექმნასა და მსოფლიო პანდემაში სწორედ მას ადანაშაულებენ. მათ მიერ გავრცელებულ ყალბ მასალებში ხაზგასმულია, რომ ბილ გეიტსს ვაქცინაციის გზით ადამიანების ორგანიზმში მიკროჩიპების ჩამონტაჟება და, ამ მეთოდით, საზოგადოებაზე სოციალური კონტროლის დამყარება სურს.

ანტივაქცინურმა კამპანიამ მასშტაბური ხასიათი მარტის შუა რიცხვებიდან მიიღო, როდესაც ვაქცინაციის გზით ადამიანებში მიკროჩიპების ჩადგმის შესახებ დეზინფორმაცია პირველად პროკრემლისტურმა, ყალბი ამბების გამავრცელებელმა კანადურმა ვებსაიტმა Global Research-მა გამოაქვეყნა. მას შემდეგ, აღნიშნული დეზინფორმაცია ინგლისურ, რუსულ და ესპანურ ენებზე, ასევე კრემლის მიერ კონტროლირებულმა, არაერთმა გამოცემამ გაავრცელა.

ანტივაქცინურმა კაპმანიამ საქართველომდეც მოაღწია. ვაქცინის მეშვეობით ადამიანების ორგანიზმში მიკროჩპების შეყვანის შესახებ, ონლაინგამოცემა tvalsazrisi.ge ფეისბუკის ერთ-ერთი მომხმარებლის სრულიად დაუსაბუთებელ მოსაზრებაზე დაყრდნობით წერს. მომხმარებელი, რომელის პირად გვერდზეც აღნიშნულის, ასევე მე-5 თაობის ინტერნეტის COVID-19-ის პანდემიასთან კავშირზე აქტიურად წერს, ამბობს, რომ “ადამიანის ყოფიერების კონტროლის” მიზნით, ორგანიზმში მიკროჩიპების შეყვანის კამპანიას ბილ გეიტსი კურირებს, რომელიც “ქველმოქმედებას არის ამოფარებული”.


alt
სტატია მოამზადა "მედიაჩეკერმა" აღმოსავლეთ-დასავლეთის მართვის ინსტიტუტის (EWMI) ACCESS-ის პროექტის მხარდაჭერით ამერიკის შეერთებული შტატების საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს (USAID) დაფინანსებით. სტატიის შინაარსზე პასუხისმგებელია "მედიაჩეკერი". ის შესაძლოა არ გამოხატავდეს USAID-ის, ამერიკის შეერთებული შტატების მთავრობის ან/და EWMI-ს შეხედულებებს.
კატეგორია: დეზინფორმაცია
დასავლეთმა კრახი განიცადა კორონავირუსის წინააღმდეგ ბრძოლაში, ევროკავშირმა მიატოვა წევრი ქვეყნები, რუსეთი და ჩინეთი კი სხვა სახელმწიფოების დასახმარებლად მყისიერად მზად აღმოჩნდნენ, - მსგავსი შინაარსის გზავნილებითაა გაჯერებული ის დეზინფორმაციული ნაკადი, რაც ბოლო პერიოდში აქტიურად ვრცელდება კორონავირუსთან დაკავშირებით.

ახალი კორონავირუსის მსოფლიო მასშტაბით გავრცელებისა და მისი პანდემიად გამოცხადების პარალელურად, COVID-19-ის შესახებ დეზინფორმაციის ნაკადმა მოიმატა. ონლაინ მედიასა თუ სატელევიზიო სივრცეში არაერთი კონსპირაციული თეორია გავრცელდა ვირუსის ხელოვნურად შექმნის შესახებ, დეზინფორმაციის სამიზნედ იქცა დასავლური ინსტიტუტები და გაქტიურად ანტივაქსერული კამპანიაც.

განსაკუთრებით ძლიერია რუსეთიდან და ჩინეთიდან წამოსული პროპაგანდა. ევროკავშირი რუსეთს და ჩინეთს, კორონავირუსის შესახებ ყალბი ამბების სხვადასხვა ენაზე და სხვადასხვა პლატფორმაზე გავრცელებაში, უკვე ღიად ადანაშაულებს. აღნიშნულის შესახებ არაერთ ოფიცილურ ანგარიშშია მითითებული. ევროკავშირში აცხადებენ, რომ კორონავირუსის შესახებ რუსული პროპაგანდის მიზანი საზოგადოებაში დასავლური ინსტიტუტების მიმართ ნდობის დაკარგვა და მათი მდგრადობის შესახებ კითხვის ნიშნების, სკეპტიციზმისა და, ზოგადად, ანტიდასავლური განწყობების ჩამოყალიბებაა.

დასავლური ინსტიტუტების მიმართ ნდობის შესუსტება

კორონავირუსის პანდემიის ფონზე, რუსული პროპაგანდის ერთ-ერთი მთავარი ხაზი ანტიდასავლური განწყობების ფორმირებაზე გადის. ანალიტიკოსები ამბობენ, რომ კრემლმა ფართომასშტაბიანი ანტიდასავლური კამპანია ჯერ კიდევ იანვრის ბოლოდან დაიწყო. მაგალითად, კრემლის პროპაგანდული მანქანა ცდილობს მოსახლეობა დაარწმუნოს, რომ დასავლური ქვეყნების საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სისტემებმა ვირუსის წინააღმდეგ ბრძოლაში სრული კრახი განიცადეს. პროპაგანდული საინფორმაციო კამპანიის ნაწილია ისიც, რომ ამ ქვეყნების მთავრობებმა და ისეთმა ორგანიზაციებმა, მაგალითად, როგორიც ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციაა (WHO), ინფექციის დასამარცხებლად სათანადო ძალისხმევა არ გამოიჩინეს. ითქვა ისიც, რომ ამ უკანასკნელმა ვირუსის შესახებ არასწორი ინფორმაცია გამოაქვეყნა, რითაც მსოფლიო ჯანდაცვა გარკვეული რისკების წინაშე დააყენა.

გარდა დასავლური ქვეყნების ჯანდაცვის სისტემების მიმართ ნდობის შერყევისა, დეზინფორმაციის ერთი მიმართულება უშუალოდ ევროკავშირის დისკრედიტაციას ემსახურება. მაგალითად, კრემლის პროპაგანდის ერთ-ერთმა მთავარმა გამხმოვანებელმა მედიასაშუალებამ RT-მ არაბულ ენაზე გაავრცელა სტატია, რომელშიც საუბარია, რომ კორონავირუსის წინააღმდეგ ბრძოლაში ევროკავშირი საკუთარ პარტნიორებს არაფრით ეხმარება, რუსეთი და ჩინეთი კი სხვა სახელმწიფოების დასახმარებლად მყისიერად მზად აღმოჩნდნენ.

ხელისუფლების მიერ კონტროლირებადი წყაროები ყურადღებას იმაზეც ამახვილებენ, რომ პანდემიამ, ვირუსთან ბრძოლის თვალსაზრისით, დემოკრატიული სისტმების სისუსტეები გამოავლინა. ამასთან, აშშ-ს ადანაშაულებენ, რომ სირიელ ლტოლვილებს შესაბამისი სამედიცინო დახმარება არ გაუწია და ამბობენ, რომ ამერიკა გაეროდან მიღებულ ჰუმანიტარულ დახმარებას, მათ ნაცვლად, ტერორისტულ დაჯგუფებებს აძლევს.

რუსეთმა ვროკავშირის დისკრედიტაცია აქაც სცადა და რუსმა დეპუტატმა ალექსეი პუშკოვმა თქვა, რომ, თითქოს, ევროკავშირის წევრმა ქვეყანამ - პოლონეთმა რუსეთის მიერ იტალიაში ჰუმანიტარული მისიით გაგზავნილი თვითმფრინავებისთვის საკუთარი საჰაერო სივრცის გახსნაზე უარი თქვა. მას შემდეგ, რაც ბრალდებას პოლონურმა მხარემ უპასუხა და გავრცელებულ ინფორმაციას ტყუილი უწოდა, რუსმა დეპუტატმა განცხადება twitter-დან წაშალა. თუმცა, დეზინფორმაციის გავრცელების თვალსაზრისით, ფაქტობრივი ზიანი მაინც დადგა, რადგან დეპუტატის ეს განცხადება არაერთმა რუსულმა პროკრემლისტურმა გამოცემამ გამოაქვეყნა და პოლონეთის განცხადების შემდეგაც არ დააკორექტირა.

ამის პარალელურად, რუსულმა ტელეარხებმა აქტიურად გააშუქეს რუსეთის მიერ იტალიისთვის აღმოჩენილი ჰუმანიტარული დახმარების შესახებ ინფორმაცია, რომელიც ვირუსის წინააღმდეგ ბრძოლისთვის, იტალიაში სამედიცინო პერსონალისა და შესაბამისი აღჭურვილობის გაგზავნაში გამოიხატა. სხვადასხვა წყაროების მტკიცებით, გაგზავნილი აღჭურვილობის 80% უვარგისი აღმოჩნდა, სამედიცინო პერონალის სახით კი - რუსეთმა იტალიაში, რეალურად, სადაზვერვო სამსახურის (GRU) თანამშრომლები გაგზავნა. მიუხედავად ამისა, რუსეთმა ეს აქტი ე.წ. მსოფლიო საზოგადოებისთვის იტალია-რუსეთის ტრადიციული მეგობრობის დემონსტრირების ძლიერ სიმბოლოდ გამოიყენა.

ევროკავშირის მიერ ბოლო პერიოდში განახორციელებული ქმედებებიც საკმარისია იმ დეზინფორმაციის გასაბათილებლად, თითქოს, ევროკავშირი COVID-19-ის წინააღმდეგ უმოქმედოა და შესაბამის ნაბიჯებს არ დგამს. პანდემიის შედეგად მოსახლეობასა და ეკონომიკაზე ასახული დარტყმის შესამსუბუქებლად და ვირუსთან საბრძოლველად, ევროკავშირმა ჯამში 37 მილიარდი ევროს მობილიზება მოახერხა. ამასთან, COVID-19-თან დაკავშირებული სამეცნიერო კვლევების მხარდასაჭერად ცალკე გამოყო 47.5 მილიონი ევროს ოდენობის თანხაც. ეს ევროკავშირის მიერ პანდემიას წინააღმდეგ ბროლისთვის გადადგმული საპასუხო ნაბიჯების მხოლოდ მცირე მაგალითებია.

ბილ გეიტსი და ანტივაქცინური კამპანია

ანტიდასავლური კამპანიის ფარგლებში, დეზინფორმაციის ერთ-ერთი მთავარი სამიზნე კომპანია “მაიკროსოფტის” დამფუძნებელი ბილ გეიტსიც აღმოჩნდა, რომელიც საკუთარ მეუღლესთან მელინდა გეიტსთან ერთად COVID-19-თან ბრძოლის წინააღმდეგ ერთ-ერთ მთავარ იარაღად სავალდებულო ვაქციანაციას ასახელებს და აღნიშნული მიმართულებით აქტიურ კამპანიასაც აწარმოებს.

პროკრემლისტური საიტები კორონავირუსის შექმნასა და მსოფლიო პანდემაში სწორედ მას ადანაშაულებენ. მათ მიერ გავრცელებულ ყალბ მასალებში ხაზგასმულია, რომ ბილ გეიტსს ვაქცინაციის გზით ადამიანების ორგანიზმში მიკროჩიპების ჩამონტაჟება და, ამ მეთოდით, საზოგადოებაზე სოციალური კონტროლის დამყარება სურს.

ანტივაქცინურმა კამპანიამ მასშტაბური ხასიათი მარტის შუა რიცხვებიდან მიიღო, როდესაც ვაქცინაციის გზით ადამიანებში მიკროჩიპების ჩადგმის შესახებ დეზინფორმაცია პირველად პროკრემლისტურმა, ყალბი ამბების გამავრცელებელმა კანადურმა ვებსაიტმა Global Research-მა გამოაქვეყნა. მას შემდეგ, აღნიშნული დეზინფორმაცია ინგლისურ, რუსულ და ესპანურ ენებზე, ასევე კრემლის მიერ კონტროლირებულმა, არაერთმა გამოცემამ გაავრცელა.

ანტივაქცინურმა კაპმანიამ საქართველომდეც მოაღწია. ვაქცინის მეშვეობით ადამიანების ორგანიზმში მიკროჩპების შეყვანის შესახებ, ონლაინგამოცემა tvalsazrisi.ge ფეისბუკის ერთ-ერთი მომხმარებლის სრულიად დაუსაბუთებელ მოსაზრებაზე დაყრდნობით წერს. მომხმარებელი, რომელის პირად გვერდზეც აღნიშნულის, ასევე მე-5 თაობის ინტერნეტის COVID-19-ის პანდემიასთან კავშირზე აქტიურად წერს, ამბობს, რომ “ადამიანის ყოფიერების კონტროლის” მიზნით, ორგანიზმში მიკროჩიპების შეყვანის კამპანიას ბილ გეიტსი კურირებს, რომელიც “ქველმოქმედებას არის ამოფარებული”.


alt
სტატია მოამზადა "მედიაჩეკერმა" აღმოსავლეთ-დასავლეთის მართვის ინსტიტუტის (EWMI) ACCESS-ის პროექტის მხარდაჭერით ამერიკის შეერთებული შტატების საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს (USAID) დაფინანსებით. სტატიის შინაარსზე პასუხისმგებელია "მედიაჩეკერი". ის შესაძლოა არ გამოხატავდეს USAID-ის, ამერიკის შეერთებული შტატების მთავრობის ან/და EWMI-ს შეხედულებებს.
კატეგორია: საქართველო
ორგანიზაციის “რეპორტიორების საზღვრებს გარეშე” (RSF) 2020 წლის პრესის თავისუფლების ინდექსისთვის დამუშავებული მასალა აჩვენებს, რომ Covid -19-ის პანდემიის ფონზე, იმ კრიზისის გათვალისწინებით, რაც თავისუფალი რეპორტინგის იდეას, დამოუკიდებელ, ყოვლისმომცველ და სანდო ინფორმაციას ემუქრება, ჟურნალისტიკის მომავალისთვის მომდევნო ათწლეული გადამწყვეტი იქნება.

პრესის თავისუფლების ინდექსის 2020 წლის ანგარიში, რომელიც 180 ქვეყანასა და ტერიტორიულ ერთეულში მედიის თვისუფლების კუთხით არსებულ ვითარებას აფასებს, აჩვენებს, რომ არსებული კრიზისიდან გამომდინარე, მომავალი 10 წელი პრესის თავისუფლებისთვის სასიცოცხლო მნიშვნელობის იქნება. კერძოდ, ისეთი კრიზისები, როგორებიცაა: გეოპოლიტიკური კრიზისი, ტექნოლოგიური კრიზისი, დემოკრატიის კრიზისი, ნდობის თვალსაზრისით არსებული კრიზისი და ეკონომიკური კრიზისი - ჟურნალისტიკის მომავალზე გავლენას მოახდენს.

კორონავირუსის პანდემია სანდო ინფორმაციის მიღების უფლებაზე გაზრდილი საფრთხეების ილუსტრაციას ახდენს. მაგალთად, ჩინეთმა და ირანმა კორონავირუსის აფეთქების ფონზე მედიაზე მკაცრი ცენზურა დააწესეს. ერაყის ხელისუფლებამ Reuters-ს სამი თვით საქმიანობის ლიცენზია მას შემდეგ შეუჩერა, რაც გამოცემამ ამბავი გამოაქვეყანა, რომელშიც კორონავირუსის დადასტურებული შემთხვევების შესახებ ოფიციალური ინფორმაცია კითხვის ნიშნის ქვეშ იყო დაყენებული. პანდემიამ მედიის თავისუფლების თვალსაზრისით გამოწვევები ევროპულ ქვეყნებშიც გამოკვეთა. მაგალითად, უნგრეთის პრემიერ-მინისტრმა ვიქტორ ორბანმა კანონი მიიღო, რომელიც კორონავირუსის შესახებ ყალბი ინფორმაციის გავრცელებისთვის ხუთ წლამდე თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებს.

საზოგადოებრივი ჯანდაცვის კრიზისი ავტორიტარულ რეჟიმებს ისეთი ზომების გატარების შესაძლებლობებს აძლევთ, რაც ჩველებრივ დროში შეუძლებელი იქნებოდა. შესაბამისად, იმისათვის, რომ ეს გადამწყვეტი ათწლეული კატასტროფული არ აღმოჩნდეს, ადამიანებმა ჟურნალისტების მხარდამჭერი კამპანიები უნდა წამოიწყონ იმისათვის, რომ მათ საკუთარი საქმიანობის შესრულება შეძლონ, რამდენადაც საზოგადოება მათ ენდობა, როგორც მესამე ხელისუფლებას, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ ამის შესაძლებლობა უნდა ჰქონდეთ.

2020 წლის ინდექსის მთავარი მიგნებები

უკვე მეოთხე წელია, რაც მედიის თავისუფლების ინდექსში წამყვან პოზიციებს არ თმობს ნორვეგია, 180 ქვეყანას შორის ბოლო ადგილი თურქმენეთს ამჯერად ჩრდილოეთ კორეამ წაართვა, 178-ე ადგილით ერიტრეა აფრიკის ქვეყნებში მედიის თავისუფლების კუთხით კვლაც ყველაზე ცუდ პოზიციას ინარჩუნებს.

RSF-ის „გლობალური ინდიკატორის“ მონაცემებით, წელს, მსოფლიო მასშტაბით, მედიის თავისუფლების მაჩვენებლი მცირედით 0.9%-ით, 2013 წელთან შედარებით კი - 12%-ით გაუმჯობესდა.

მედიის თავისუფლების ინდექსი რეგიონების მიხედვით

მიუხედავად ევროკავშირის ზოგიერთ, ასევე ბალკანეთის ქვეყნებში მოქმედი რეპრესიული პოლიტიკისა, ევროპა გასული წლების მსგავსად, ჟურნალისტებისთვის წელსაც ყველაზე ხელსაყრელ ადგილად რჩება. მედიისადმი მტრული დამოკიდებულების თვალსაზრისით ამერიკის შეერთებული შტატები და ბრაზილია იმაგრებენ პოზიციებს. მედიის თავისუფლების თვალსაზრისით, მნიშვნელოვანი უკუსვლა ფიქსირდება აფრიკაში.

მედიის თავისუფლების კუთხით მდგომარეობა მნიშვნელოვანად გაუარესებულია აზია-წყნარი ოკეანის რეგიონშიც (1.7%). ავსტრალია კი, რომელიც ადრე რეგიონში საუკეთესო ნიმუშად მიიჩნეოდა, კონფიდენციალური წყაროებისა და საგამოძიებო ჟურნალისტიბისთვის საფრთხის შემცველ ადგილად იქცა. რეგიონში პრესის თავისუფლების თვალსაზრისით არსებული ვითარების გაუარესებაში საკუთარი მნიშვნელოვანი წვლილი ორმა ქვეყანამ სინგაპურმა და ჰონგ კონგმა შეიტანა. პირველმა ე.წ. „Fake News“-ის შესახებ კანონი მიიღო, რითაც გამოხატვის თავისუფლება საფრთხის წინაშე დააყენა, მეორემ კი - პროდემოკრატიული დემონსტრაციების დროს ჟურნალისტების დაშინებით გამოიჩნა თავაი.

აღმოსავლეთ ევროპა/ცენტრალური აზიის რეგიონი პრესის თავისუფლების თვალსაზრისით კვლავ ბოლოდან მეორე ადგილს ინარჩნებს. პარალელურად კი - შუა აზია და ჩრდილოეთ აფრიკა ჟურნალისტების საქმიანობისთვის ისევ ყველაზე საფრთხის შემცველ ადგილებად რჩება.

კრიზისების გავლენა მედიაზე

გეოპოლიტიკური კრიზისი და მედია

ერთ-ერთი ყველაზე ასე ვთქვად „ჩუმი კრიზისი“ ეს გეოპოლიტიკური კრიზისია, რომელიც დიქტატორული, ავტორიტარული ან პოპულისტური რეჟიმების მიერ არის გამოწვეული. ისინი ძალისხმევას არ იშურებენ, რომ ჩაახშონ ინფორმაცია და პლურალიზმისა და დამოუკიდებელი მედიის შესახებ საკუთარი ხედვა წარმოაჩინონ. ამის თვალსაჩინო მაგალითებია: ჩინეთი, საუდის არაბეთი, ეგვიპტე და რუსეთი. მათგან პირველი სამი საკუთარი საქმიანობის შესრულების გამო დაკავებული ჟურნალისტების კუთხით წამყვან პოზიციებს იკავებს, რუსეთი კი - ყველა რესურსის გამოყენებით ინფორმაციაზე კონტროლის დაწესებას ცდილობს. ტექნოლოგიური კრიზისი და მედია

ციფრული და გლობალური კომუნიკაციის პროცესზე სათანადო რეგულაციების არარსებობამ ინფორმაციული ქაოსი შექმნა. პროპაგანდა, რეკლამა, ჭორები და ჟურნალისტიკა ერთმანეთის კონკურენტებად იქცნენ. კომერციულ, პოლიტიკურ და სარედაქციო მასალების ერთმანეთში მკვეთრმა აღრევამ, მოსაზრებისა და შეხედულებების გამოხატვის დემოკრატიული გარანტიების დესტაბილიზაცია მოახდინა. აღნიშნული ბევრი ქვეყნისთვის ე.წ. „Fake News“-ების გავრცელების პრევენციის სახელით, საფრთხის შემცველი კანონების მიღების „მოტივატორი“ გახდა, რამაც კრიტიკულ და დამოუკიდებელ მედიას საფრთხეები უკვე შეუქმნა.

დემოკრატიულობის კრიზისი და მედია

მსოფლიოს წამყვანი პოლიტიკოსები კვლავაც აგრძელებენ ჟურნალისტების მიმართ მტრულ დამოკიდებულებას. მაგალითად, დემოკრატიულად არჩეული პრეზიდენტები - დონალდ ტრამპი და იაირ ბოლსონარო (ბრაზილიის პრეზიდენტი) კვლავაც განაგრძობენ მედიის მიმართ ცილისმწამებლურ კამპანიას და ჟურნალისტების მიმართ სიძულვილს ახალისებენ. აღნიშნული კი, ზოგადად, ჟურნალისტების მიმართ საზოგადოებაში მტრულ დამოკიდებულებას აგრესიულ დამოკიდებულებას ახალისებს.

ნდობის კრიზისი და მედია

სულ უფრო და უფრო იზრდება მედიისადმი ნდობა, პრესის არასანდო ინფორმაციის გაშუქებაში დადანაშაულება. Edelman Trust Barometer-ის ერთ-ერთი ბოლო გამოკითხვის შედეგების მიხედვით, გამოკითხულთა 57%-მა თქვა, რომ მედია არასანდო ინფორმაციას აშუქებს. ანალიტიკოსები მიიჩნევენ, რომ მედიისადმი ნდობის ხარისხის შესუსტება, საბოლოოდ ჟურნალისტებს საზოგადოების მხრიდან სიბრაზის გამოხატვის ობიექტებად აქცევს, რაც მსოფლიო მასშტაბით სხვადასხვა ქვეყანაში ჩატარებული საპროტესტო აქციების დროს უკვე ნათლად გამოიკვეთა.

ეკონომიკური კრიზისი და მედია

ციფრულმა ტრანსფორმაციამ შეიძლება თამამად ითქვას, რომ ბევრ ქვეყანაში მედია მუხლებზე დააყენა. გაყიდვების შემცირებამ, სარეკლამო შემოსავლების კოლაფსმა, ასევე დისტრიბუციისა და სხვა მიმართლებებით ხარჯების ზრდამ, მედიაორგანიზაციები იძულებული გახადა, რომ სამსახურიდან არაერთი ჟურნალისტი გაეთავისუფლებინათ. მაგალითად, ბოლო ათი წლის განმავლობაში, მედიის სფეროში, დაახლოებით ნახევარი სამუშაო ადგილი დაიკარგა. ამასთან, ეკონომიკურმა კრიზისმა, მსოფლიო მასშტაბით, გამოცემების სარედაქციო დამოუკიდებლობაზეც იქონია გავლენა. მაგალითად, ის გამოცემები, რომლებიც ეკონომიკური თვალსაზრისით წელში გამართულები არ არიან, სხვადასხვა სახის ზეწოლის მიმართ წინააღმდეგობის გაწევასაც ნაკლებად ახერხებენ.

წყარო: rsf.org
კატეგორია: საქართველო
“ახალი ამბების სამყარო ბოლო ათწლეულის განმავლობაში მნიშვნელოვანი გამოწვევების წინაშე დადგა. ამ გამოწვევებმა არაერთ მედიასაშუალებას არსებობის საფრთხე შეუქმნა და მედიაპლურალიზმი შეამცირა. თუმცა, ჩვენს ცხოვრებაში ჟურნალისტიკის აქტუალობა ჯერ არ შეცვლილა, ის იყო და ყოველთვის იქნება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი”, - ევროპის საბჭოს ადამიანის უფლებათა კომისარმა დუნია მიატოვიჩმა, პრესის თავისუფლების მსოფლიო დღემდე რამდენიმე დღით ადრე, დამოუკიდებელი მედიისა და პრესის თავისუფლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა.

მის ტექსტს სრულად გთავაზობთ:

„თავისუფალი და ხარისხიანი მედია დემოკრატიის მნიშვნელოვანი აქტივია. Covid-19-ის პანდემიამ კიდევ ერთხელ შეგვახსენა ის მნიშვნელოვანი როლი, რასაც ჟურნალისტები და მედია პროფესიონალები ასრულებენ სანდო ინფორმაციის მოწოდებით, დეზინფორმაციასთან ბრძოლითა და გადაწყვეტილების მიმღები პირების საზოგადოების წინაშე პასუხისმგებლობის დაყენებით. წელს, 3 მაისს, პრესის თავისუფლების მსოფლიო დღე განსხვავებული იქნება თავისი ფორმით და არა არსით. ჩვენ ამით უნდა ვისარგებლოთ და მადლობა გადავუხადოთ ჟურნალისტებსა და მედია პროფესიონალებს საზოგადოებრივი სიკეთისთვის გაწეული ფასდაუდებელი შრომისთვის. უნდა ვაღიაროთ ჩვენი ინტერესების მსახურებისთვის მათი და მათი ოჯახების მიერ გაღებული მსხვერპლი, იმიტომ, რომ ჩვეულებრივ სწორედ ამას აკეთებენ ჟურნალისტები და განსაკუთრებით კი - ისეთ კრიზისულ პერიოდებში, როგორშიც ახლა ვართ. ისინი ჩვენ გადაწყვეტილების მიღების პროცესში ისეთი მძლავრი იარაღით გვამარაგებენ, როგორიც სანდო ინფორმაციაა.

არ აქვს მნიშვნელობა, ეს იქნება გამოჩენილი საგამოძიებო ჟურნალისტი, რომელიც გლობალური კრიზისებს აშუქებს, თუ ე.წ. ფრილანსერი, რომელიც ადგილობრივი გამოცემისთვის მუშაობს, მათი ნამუშევრები ჩვენ გვაფიქრებს. ისინი უსამართლობას, დანაშაულს, კორუფციას ან ძალაუფლების ბოროტად გამოყენებას ამხელენ. ისინი მთავრობების ქმედებებს საზოგადოების ყურადღების ცენტრში აქცევენ. ჟურნალისტები ზედაპირს მიღმა ეძებენ, რათა სიმართლე წარმოაჩინონ. ამასთან, ისინი ჩვენს ყურადღებას იმედის მომცემ ისტორიებზეც ამახვილებენ, რომლებიც სამყაროს სხვა ნაწილში, შესაძლოა, ცვლილებების შთაგონების წყაროდ იქცნენ.

სწორედ ამიტომაა, რომ პრესის თავისუფლება ის ერთ-ერთი უფლებაა, რომელიც ეროვნული კონსტიტუციებითა და საერთაშორისო ხელშეკრულებებითაა დაცული. ამიტომაც, ჩვენ უფრო მეტი ინვესტიცია უნდა გავიღოთ ჟურნალისტებისა და მედია პროფესონალების უსაფრთხოების, დამოუკიდებლობის, ეკონომიკური და სოციალური დაცვისთვის. ჟურნალისტების უსაფრთხოება ყოველთვის დაცული უნდა იყოს, არა მხოლოდ სამართლიანობისთვის, არამედ დემოკრატიის დასაცავად.

ახალი ამბების სამყარო ბოლო ათწლეულის განმავლობაში მნიშვნელოვანი გამოწვევების წინაშე დადგა. ამ გამოწვევებმა არაერთ მედიასაშუალებას არსებობის საფრთხე შეუქმნა და მედიაპლურალიზმი შეამცირა. თუმცა, ჩვენს ცხოვრებაში ჟურნალისტიკის აქტუალობა ჯერ არ შეცვლილა, ის იყო და ყოველთვის იქნება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი.

პრესის თავისუფლების დღეს მინდა ყველა იმ ჟურნალისტსა და მედიაპროფესიონალს პატივი მივაგო, რომლებიც სამართლიანობისა და სიმართლის დაცვისთვის მუშაობენ. ზოგიერთმა მათგანმა იმისათვის, რომ ჩვენ ინფორმირებული გადაწყვეტილება მიგვეღო და საზოგადოება უფრო სამართლიანი გამხდარიყო, საკუთარი სიცოცხლე გაწირა ან მსვერპლად მისივე თავისუფლება გაიღო“.

წყარო: coe.int
კატეგორია: საქართველო
ახალი კორონავირუსული პანდემიის გამო დაწესებული შეზღუდვები ზოგ ქვეყანაში გამოხატვის თავისუფლებასაც შეეხო. რთულია ვითარება მეზობელ სომხეთში, თურქეთში, აზერბაიჯანსა და რუსეთში. ამ ქვეყნების მთავრობებმა კორონავირუსი ჟურნალისტებსა და აქტვისტებზე წნეხისა და კონტროლის გაძლიერებისთვის გამოიყენეს და ამის იარაღად ე.წ. Fake News-ებსა და დეზინფორმაციასთან ბრძოლა დაასახელეს.

რუსეთი

რუსეთი იმის კარგი მაგალითია, როგორ ხდება პანდემიის მსგავსი კრიზისების არასწორად გამოყენება. რუსეთში, ჟურნალისტები, რომლებიც კრიზისის ფონზე ხელისუფლების საპასუხო ქმედებების შესახებ სვამენ კითხვებს, დაჯარიმების ან ლიცენზიის ჩამორთმევის საფრთხის წინაშე დგანან.

გავრცელებული ინფორმაციით, ჟურნალისტები, რომლებიც კორონავირუსის შესახებ მუშაობენ, მედიის მაკონტროლებელი სააგენტოს „რუსკომნადზორის“ მეთვალყურეობის ქვეშ არიან. სხვადასხვა მედიასაშუალებას, 2019 წელს დეზინფორმაციის შესახებ მიღებული კანონის საფუძველზე, Covid-19-ის შესახებ მათთვის მიუღებელი შინაარსის მქონე კონტენტის წაშლას აიძულებენ.

მაგალითად, ერთ-ერთი ასეთი იყო რეგიონული ონლაინ-გამოცემა - “მაგადან გავარიტ”, რომელსაც სააგენტომ იმ ამბის წაშლა მოსთხოვა, რომელშიც Covid-19-ის სიმპტომების მქონე პაციენტის გარდაცვალებაზე იყო საუბარი.

კორონავირუსის შესახებ მომზადებული მასალის წაშლა აიძულეს გამოცემა “ეხო მასკვისაც”. საუბარია დაავადების ექსპერტთან ინტერვიუზე, რომელშიც ექსპერტი ვირუსთან ბრძოლის წინააღმდეგ ხელისუფლების პოლიტიკას აკრიტიკებდა. ინფექციის შესახებ დისკუსიები შეზღუდულია და კონტროლდება რუსულ სოციალურ ქსელში “ვკონტაქტე”.

ამასთან, რუსეთის დუმამ ნებისმიერი პირის მიერ კორონავირუსის შესახებ დეზინფორმაციის გავრცელებისთვის ფინანსური სანქციები (6 400 აშშ დოლარი) და ხუთ წლამდე საპატიმრო სასჯელი დააწესა. ეპიდემიის აფეთქების შესახებ ინფორმაციის გავრცელებისთვის ფინანსური სანქციები მედიასაშუალებებსაც დაეკისრებათ. არსებობს წუხილი იმასთან დაკავშირებით, რომ კანონი, სამომავლოდ, პანდემიის წინააღმდეგ ბრძოლაში ხელისუფლების მიმართ კრიტიკული მოსაზრებების გამოხატვაზეც გავრცელდება.

გარდა ამისა, პანდემიის პირობებში სულ უფრო იზღუდება ინფორმაციაზე წვდომა. რეპორტიორებს იმ ღონისძიებების გაშუქების უფლება, რომელსაც ვლადიმირ პუტინი ესწრება, მანამდე არ აქვთ, სანამ მათ სიცხეს მინიმუმ სამჯერ არ გაუზომავენ. პარლამენტში შეშვებაზე უარი უთხრეს უცხოელ რეპორტიორებს, ჟურნალისტების დასწრება შეიზღუდა სასამართლო მოსმენებზეც.

პარალელურად, ევროკავშირი რუსეთს კორონავირუსის შესახებ ყალბი ამბების ხუთ ენაზე გავრცელებაში ადანაშაულებს, რომელთა მიზანიც დასავლური ინსტიტუტების მიმართ ნდობის დაკარგვა და პანიკის დათესვაა. სპეციალისტებმა ათეულობით ასეთი ყალბი ამბავი უკვე გამოავლინეს.

პანდემიის პირობებში, მედიაზე განხორწიელებული წნეხისა და ხელისუფლების მხრიდან ადგილობრივი მედიის სრულად გაკონტროლების სურვილზე შეშფოთება გამოხატა ორგანიზაციამ „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ (RSF).

„რუსეთის ხელისუფლების წარმომადგენლებმა პანდემიის პირობებში არ უნდა შეზღუდონ მედიის თავისუფლება. მოვუწოდებთ რუსეთის ხელისუფლებას გააუქმოს ე.წ. „ყალბი ამბების“ შესახებ კანონი, რამდენადაც ის ინფორმაციის მიღების უფლებას უხეშად არღვევს. კრიზისის დროს, ინფორმაციაზე შეუზღუდავი წვდომა კი უკიდურესად მნიშვნელოვანია”, - აცხადებენ ორგანიზაციაში.

რუსეთში მიმდინარე პროცესებზე, შეშფოთება გამოხატა მედიის თავისუფლების საკითხებში ეუთოს წარმომადგენელმა ჰარლემ დეზირმაც. მისი შეფასებით, ადმინისტრაციულ და სისხლის სამართლის კოდექსში ცვლილებები ჟურნალისტური საქმიანობის შეზღუდვისა და მათი მხრიდან თვითცენზურის დაწესების რისკებს ქმნის, ეს კი იმ ფონზე, როდესაც პანდემიის შესახებ საზოგადოების სათანადო ინფორმირებას სწორედ ისინი ახდენენ.

თურქეთი


მსოფლიო პანდემიის პირობებში, ინფორმაციისა და გამოხატვის თავისუფლების თვალსაზრისით მძიმე ვითარებაა მეზობელ თურქეთშიც. ანალიტიკოსები განმარტავენ, რომ თურქეთის ხელისუფლება კორონავირუსის წინააღმდეგ ბრძოლის სახელით სოციალური მედიის კონტროლს გეგმავს. მთავრობის მიერ ინიცირებული კანონპროექტი, რომელიც Covid-19-ის წინააღმდეგ ბრძოლის ფარგლებში შემუშავდა, სოციალური მედიისთვის ცენზურის დაწესებასაც ითვალისწინებს.

კერძოდ, კანონპროექტის მიხედვით, ნებისმიერი პლატფორმა, რომელსაც დღეში მილიონზე მეტი მომხმარებელი ჰყავს (facebook, twitter, youtube) ვალდებულია, რომ თურქეთში ოფიციალური წარმომადგენელი დანიშნოს. პარალელურად კი სასამართლოს უფლება ეძლევა, რომ დასახელებულ ქსელებს პლატფორმაზე განთავსებული ნებისმიერი მასალის წაშლის ან დაბლოკვის მოთხოვნით მიმართოს.

ამასთან, კანონპროექტის თანახმად პლატფორმები ვალდებულნი იქნებიან, რომ სოციალურ მედიაში ის დებატები შეზღუდონ, სადაც მოქალაქეები პანდემიის პირობებში პრეზიდენტ ერდოღანის მიერ გატარებულ პოლიტიკას აკრიტიკებენ. თუკი აღნიშნული პლატფორმები მოთხოვნას 72 საათის განმავლობაში არ დააკმაყოფილებენ, ისინი 135 მლნ ევროთი დაჯარიმდებიან.

ადამიანის უფლებებზე მომუშავე ორგანიზაციები და ოპოზიციური პოლიტიკური პარტიების წარმომადგენლები ამბობენ, რომ პრეზიდენტი ერდოღანი სოციალურ მედიაზე მეტი კონტროლის მოპოვებისთვის, პანდემიის გამოყენებას ცდილობს. სპეციალისტები კი ამბობენ, რომ თურქეთში ტოტალიტარიზმის ნიშნები კი არ იზრდება, არამედ იგი უკვე არსებობს.

ამასთან, მათივე თქმით, მნიშვნელოვანია, გვახსოვდეს, რომ თურქეთმა კრიზისის პირობებში მოქალაქეების თავისუფალი გამოხატვის უფლებაც შეუზღუდა და კრიტიკული აზრის გამოხატვაზე ცენზურა დააწესა. შესაბამისად, ისინი მიიჩნევენ, რომ დამატებითი რეგულაციების დაწესება ქვეყანაში გამოხატვის თავისუფლების თვალსაზრისით დამატებით გამოწვევებს ქმნის.

თურქეთის შინაგან საქმეთა სამინისტროს ინფორმაციით, კორონავირუსის შესახებ „არასწორი“ და „პროვოკაციული“ ინფორმაციის გავრცელების გამო, უკვე ასეულობით მოქალაქე დააპატიმრეს. აღნიშნულს სხვაგვარად აფასებს ხელისუფლებისადმი კრიტიკულად განყობილი მედია. მათი ინფორმაციით, ასეულობით ადამიანის წინააღმდეგ საქმის წარმოება სოციალურ მედიაში მხოლოდ მათი კრიტიკული მოსაზრებების გამოხატვის გამო დაიწყო.

ამასთან, კორონავირუსზე მომზადებული სტატიისა და „პანიკის დათესვისთვის“ უკვე არაერთი ჟურნალისტიც დააკავეს. ერთ-ერთ მათგანი ისმეტ ჩიგიტი, რომელიც ერთ-ერთი ადგილობრივი გამოცემის მთავარი რედაქტორია, ყვება, რომ კორონავირუსზე მომზადებული მასალისთვის სათაურით - “კორონავირუსით ორი ადამიანი გარდაიცვალა”, მასთან პოლიცა ღამით მივიდა და გამოკითხვაზე წაიყვანა. მისივე თქმით, მიუხედავად იმისა, რომ იგი მეორე დღესვე გაათავისუფლეს და მასთან პოლიცია კეთილგანწყობილი იყო, არსებული წნეხის გამო ისინი ვირუსის შესახებ წყაროების მიერ მოწოდებულ ამბებს აღარ აშუქებენ და მხოლოდ ოფიციალურ მონაცემებს სჯერდებიან.

ასევე, თურქეთში ორი ჟურნალისტი იმისთვის დააკავეს, რომ მათ ექიმის შესახებ, რომელსაც კორონავირუსი დაუდგინდა, მასალა მოამზადეს. მიუხედავად იმისა, რომ ინფორმაცია ოფიციალური უწყებების მიერაც დადასტურდა, მათ წინააღმდეგ გამოძიება საზოგადოებაში „შიშისა“ და „პანიკის დათესვისთვის“ დაიწყო.

საერთაშორისო ორგანიზაციები თურქეთს პანდემიამდე დაკავებული იმ ჟურნალისტებისა და ადამიანის უფლებების დამცველი პირების გათავისუფლებას სთხოვენ, რომლებიც მათივე შეფასებით, საპატიმროებში მხოლოდ საკუთარი მოვალეობების განხორციელებისთვის მოხვდნენ. ორგანიზაციები მიუთითებენ, რომ ვირუსის გავრცელების პირობებში, მათი ამ დრომდე საპატიმროებში გაჩერება მათ ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს საფრთხის ქვეშ აყენებს.

ცნობილია, რომ ქვეყნის ციხეებში Covid-19-ის გავრცელების რისკების პრევენციის მიზნით, თურქეთის ხელისუფლება, ქვეყნის მასშტაბით, ციხეებიდან 100 000 მსჯავრდებულის გამოშვებას გეგმავს.

აზერბაიჯანი


ანალიტიკოსების შეფასებით, პანდემიას თავისუფალი სიტყვის ჩასახშობად იყენებს აზერბაიჯანის პრეზიდენტი ილჰამ ალიევიც. ინფორმაციის შესახებ კანონში შეტანილი ცვლილებებით ონლაინგამოცემების მფლობელები ვალდებულნი არიან, რომ „ყალბი ინფორმაციის“ შემცველი მასალების გავრცელების პრევენცია მოახდინონ. პანდემიის სამარცხვინო ექსპლუატაცია - ასე აფასებენ ერდოღანის ამ გადაწყვეტილებას ადგილობრივი ოპოზიციური ლიდერები და ადამიანის უფლებადამცველი ორგანიზაციები და აქტივისტები.

მედიის თავისუფლების საკითხებში ეუთოს წარმომადგენლის ჰარლემ დეზირის განმარტებით, ინფორმაციის კანონში შეტანილი ცვლილებები ჟურნალისტების მუშაობას ხელს არ უნდა უშლიდეს და მათ პანდემიის შესახებ საზოგადოების ინფორმირების თვალსაზრისით საკუთარი მოვალეობის შესრულების შესაძლებლობა უნდა ჰქონდეთ. „მოცემულ სიტუაციაში მედიას საზოგადეობის ინფორმირებისა და „ყალბ ამბებთან“ წინააღდეგ ბრძოლის საკითხში გადამწყვეტი როლი აკისრია“, - ამბობს იგი. სომხეთი

Covid-19-ის ეპიდემიის პირბებში, მედიის თავისუფლების თვალსაზრისით პრობლემებია სომხეთშიც. როგორც ადგილობრივი ჟურნალიტები ამბობენ, ხელისუფლება მათგან კორონავირსის შესახებ მასალების დაკორექტირებას, ანდა საერთოდ წაშლას ითხოვს. სომხეთში საგანგებო მდგომარეობის შესახებ სპეციალური დეკრეტის საფუძველზე, კორონავირუსის, ასევე სახელმწიფო ჯანდაცვის ხელმძღვანელობის შესახებ ნებისმიერი ინფორმაცია მხოლოდ პრემიერ-მინისტრის დაქვემდებარებაში არსებულ, სპეციალურ საგანგებო ოფისის მიერ მიწოდებულ ოფიციალურ ინფორმაციას უნდა ეყრდნობოდეს.

საგანგებო მდგომარეობის ფარგლებში გამოცემული დეკრეტის საფუძველზე, მედია, იმ მასალის გამოქვეყნებისთვის, რომელიც შეზღუდვების დარღვევად შეიძლება შეფასდეს, 600 აშშ დოლარის ოდენობის თანხით დაჯარიმდება, მასალის წაშლაზე უარის შემთხვევაში - 1000-2000 აშშ დოლარით.

მაგალითად, მასალის წაშლა მოსთხოვეს, გამოცემა - Aravot and Hraparak - ის რედაქტორს, რომელიც საგანგებო მდგომარეობის ფარგლებში მედიისთვის დაწესებული შეზღუდვის მიხედვით, კლასიფიცირდება, როგორც საზოგადოებაში პანიკის გამომწვევი. ოფიციალური უწყებების განმარტებით, ეს ყველაფერი კოვიდ-ინფიცირებულთა წინააღმდეგ აგრესიის აცილებისა და საზოგადოებაში პანიკის აცილებისთვის კეთდება. აღნიშნულს, ჟურნალისტებისა და რედაქტორების კრიტიკა მოჰყვა, რამდენადაც მათივე განმარტებით, დაზუსტებული არ არის, თუ რა ტიპის გზავნილი შეიძლება ჩაითვალოს პანიკის გამომწვევად.

ჰარლემ დეზირის განმარტებით, მხოლოდ სახელმწიფო ორგანოების მიერ მოწოდებული ინფორმაციის გავრცელება, ზედმეტად შემზღუდავი ღონისძიებაა, რომელიც არაპროპორციულად ზღუდავს მედიის თავისუფლებასა და ინფორმაციაზე წვდომას. მისივე თქმით, კანონმა არ უნდა შეზღუდოს ჟურნალისტების საქმიანობა და მათი მოვალეობა, რომელიც საზოგადოების სათანადო ინფორმირებას გულისხმობს.

საერთაშორისო გამოხმაურებები


საერთაშორისო ორგანიზაცია , „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ (RSF) აცხადებს, რომ იმ დროს, როდესაც ჟურნალისტებს საკუთარი საქმიანობის შესრულებით Covid -19-თან ბრძლაში საკუთარი წვლილი შეაქვთ, ბალკანეთისა და ცენტრალური ევროპის ქვეყნებში მომუშავე ჟურნალისტები საკუთარი ხელისუფლებისა და სხვა აქტორების მხრიდან თავდასხმის ობიექტები არ უნდა ხდებოდნენ.

“რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე” ადგილობრივ და ევროპულ ინსტიტუტებს მოუწოდებს დაიცვან მედია, რამდენადაც ისინი რისკის ზონებში მუშაობით საკუთარ მისიას ასრულებენ.

ორგანიზაციამ ცალკე განცხადებით გაერთიანებული ერების ორგანიზაციასაც მიმართა და მას სხვადასხვა ქვეყნის მთავრობების მხრიდან, პანდემიის პირობებში, პრესის თავისუფლების შეზღუდვის დაგმობისკენ მოუწოდა.

„კორონავირუსის ეპიდემია პრესის თავისუფლებისა და ინფორმაციის მიღების უფლებისადმი პატივისცემას მოითხოვს. ინფორმაციის უფლება სანდო ინფორმაციის მოძიების, მიღებისა და მასზე წვდომის თავისუფლებას გულისხმობს“, - აცხადებენ RSF-ში“.

პანდემიის პირობებში, ჟურნალისტების უფლებებისა და თავისუფლების უზრუნველყოფისკენ ევროპელ ლიდერებს „ჟურნალისტთა ევროპულმა ფედერაციამაც“ (EFJ) მოუწოდა. მათ სპეციალური მიმართვის ტექსტიც გამოაქვეყნეს, რომელშიც ეპიდემიის პირობებში, სხვადასხვა ქვეყნის მთავრობების მიერ მედიაზე დაწესებული შეზღუდვების გამო შეშფოთება გამოხატეს.

სპეციალური განცხადება გაავრცელა ევროპის საბჭოს მედიაგარემოსა და რეფორმების ექსპერტთა საბჭომაც. საბჭოს შეფასებით, პანდემიის პირობებში, ახლა, როგორც არასდროს, სანდო და საიმედო ჟურნალისტიკაა საჭირო.

„ზუსტი ინფორმაცია და სამეცნიერო ჟურნალისტების კვლევები დეზინფორმაციასთან და ჭორებთან ბრძოლის ერთადერთი იარაღია. კრიზისულის სიტუაცია საზოგადოების ინფორმაციასთან წვდომის შესაზღუდად არ უნდა იყოს გამოყენებული. ხელისუფლებამ მედიისთვის არ უნდა დააწესოს ისეთი ტიპის შეზღუდვები, რომელიც ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მეათე მუხლის პრინციპს დაარღვევს, რაც გამოხატვის თავისუფლებას გულისხმობს“, - აცხადებენ ორგანიზაციაში.
კატეგორია: საქართველო
ინტერნეტით გავრცელებულ ინფორმაციას, რომ თითქოს, დაბალი რეიტინგის გამო „ტელეკომპანია“ ფორმულა იხურება არხის ხელმძღვანელობა არ ადასტურებს.

ფორმულას შესაძლო დახურვის შესახებ ინფორმაცია გუშინ გვიან ღამით, „მთავარი ამბების“ Facebook-ის გვერდზე ფოტოპოსტის სახით გავრცელდა. ამბის აღწერილობაში მითითებულია, რომ გავრცელებული ინფორმაციით ტელეკომპანია „ფორმულა“ რეიტინგის არქონის გამო იხურება.

altიქვე ნათქვამია, რომ არხის მფლობელს დავით კეზერაშვილსა და არხის გენერალურ დირექტორს ზურაბ გუმბარიძეს შორის საუბარიც შედგა, რა დროსაც კეზერაშვილმა გუმბარიძეს „ულტიმატუმიც“ წაუყენა. „ფორმულას მთავარი დამფინანსებლის უკმაყოფილების მიზეზი ფულის არასწორი ფლანგვა და დაბალი რეიტინგია“, - ვკითხულობთ პოსტში, რომელშიც ინფორმაციის წყარო მითთებული არ არის.

გვერდის აღწერილობაში, რომელსაც ამ მომენტისთვის მხოლოდ 69 მოწონება აქვს და 71 გამომწერი ჰყავს, მითითებულია, რომ იგი პერსონალური ბლოგია, რომელზეც „ცხელ-ცხელ“ და „აქტუალურ“ ამბებს 24/7-ზე მოვძებნით. გვერდზე სხვა დამატებითი საკონტაქტო ინფორმაცია მითითებული არ არის. „მთავარ ამბებს“ არც ვებგერდი აქვს და ინფორმაცია მხოლოდ ფოტოპოსტების ფორმატში იდება.

„მედიაჩეკერთან“ საუბარში „ფორმულას“ გენერალურმა დირექტორმა ზუკა გუმბარიძემ თქვა, რომ არხის შესაძლო დახურვის შესახებ გავრცელებული ინფორმაცია ყალბი ამბავია. მანვე დავით კეზერაშვილსა და მას შორის რაიმე ამგვარი შინარისი საუბარი არ დაადასტურა.

„არხს თავისი გეგმები აქვს, რომელსაც ის სტაბილურად მიჰყვება“, - თქვა გუმბარიძემ. მისივე თქმით, პანდემიის დასრულებისთანავე, მაყურებელი „ფორმულაზე“ ბევრ ახალი საინტერესო პროექტს ნახავს. „თუმცა, ამ პირობებშიც, ჩვენ შევძელით, რომ მაყურებლისთვის „ჩემი ცოლის დაქალების“ განსხავავებული ფორმატიც შეგვეთავაზებინა“, - აღნიშნა გუმბარიძემ.

მისივე თქმით, არხზე გაეშვე კორონავირუსის შესახებ დამატებითი პროექტები, მომდევნო კვირიდან კი - „ფორმულაზე“ გიორგი თარგამაძის „დროება“ დაბრუნდება. „ეს არის ჩვენი დამოკიდებულება ამ Fake News-თან“ დაკავშირებით“, - ხაზი გაუსვა გუმბარიძემ.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ახალი კორონავირუსის პანდემიამ მსოფლიო მასშტაბით უკვე ათასობით ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა და მათ შორის არიან ჟურნალისტებიც.

ენტონი კოსი - New York Post-ის 48 წლის ფოტოჟურნალისტი, COVID-19-ით 12 აპრილს გარდაიცვალა. 25 წლის განმავლობაში, ცნობილი ფოტოჟურნალისტის ობიექტივმა უამრავი ლეგენდარული სპორტული ღონისძიება გააშუქა. „ის ყოველთვის იყო სწორ დროს სწორ ადგილას“, - ასე იხსენებენ მას კოლეგები.

ბრაჰმა კანჩიბოთლა - United News of India-ს 66 წლის კორეპონდენტი ვირუსისგან 5 აპრილს გარდაიცვალა. აშშ-ში 28 წლიანი კარიერის განმავლობაში იგი 11 წელი ფინანსური გამოცემის - Merger Markets-ის რედაქტორად მუშაობდა. პარალელურად, ყოველდღიურ გამოცემა United News of India-სთან თანამშრომლობდა.

ანიკ ჯესდანუნი - Associated Press-ის რედაქტორის მოადგილე ტექნოლოგიების მიმართულებით. იგი COVID-19-სგან 51 წლის ასაკში 2 აპრილს გარდაიცვალა. ორ ათწლეულზე მეტი ხნის განმავლობაში ჯესდანუნი მკითხველს ინტერნეტის არსისა და საზოგადოებაზე მისი გავლენის შესწავლაში ეხმარებოდა.

ანასტასია მეტროვა - რუსული გამოცემა - Business Interest-ის 36 წლის რედაქტორი ვირუსისგან 31 მარტს გარდაიცვალა. „მწერალი, მხატვარი და ორი შვილის მარტოხელა დედა“ - ასე იხსენებენ მას კოლეგები რადიო თავისუფალი ევროპა/რადიო თავისუფლებასთან (RFE/RL) საუბარში.

მარკ ეკერტი - Mahoning Matters-ის ხელმძღვანელი ვირუსისგან 30 მარტს გარდაიცვალა. რედაქტორის, მარკ სვიტვუდის გადაწყვეტილებით, მისი ასაკი არ გასაჯაროვდა.

მარია მერკადერი - CBS News-ის 54 წლის ჟურნალისტი COVID-19-სგან 29 მარტს გარდაიცვალა. CBS-თან თანამშრომლობის წლებში მარიამ მაყურებლისთვის არაერთი უდიდესი მნიშვნელობის მქონე ისტორია გააშუქა. მათ შორის იყო პრინცესა დაინას სიკვდილი და 11 სექტემბრის ტრაგედია.

ალან ფინდერი - The New York Times-ის 72 წლის გადამდგარი რეპორტიორი და რედაქტორი, რომელიც გამოცემისთვის არასრული განაკვეთით კიდევ მუშაობდა, ვირუსისგან 24 მარტს გარდაიცვალა.

ლარი ეჯვორტი - NBC News-ის 61 წლის თანამშრომელი კორონავირუსისგან 19 მარტს გარდაიცვალა. „ლარი კეთილი ადამიანი და NBC-ის დიდი ოჯახის სული და გული იყო“, - თქვა NBC News-ის საგარეო ურთიერთობათა მთავარმა კორესპონდენტმა ანდრეა მიტჩელმა.


 
მომზადებულია poynter.org-ის მასალის გამოყენებით
გარეკანის ფოტო - AP Photo/Julio Cortez
კატეგორია: ეთიკა
8 აპრილს “ტელეკომპანია პირველის” გადაცემა “დღის ამბებს” საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის ყოფილი მღვდელი ბასილ კობახიძე სტუმრობდა. საუბარი ეხებოდა ქართული მართლმადიდებელი ეკლესიის პოზიციას, რომლის თანახმად, პანდემიისა და მაღალი რისკის მიუხედავად, საეკლესიო რიტუალებში ცვლილებების შეტანა არ იგეგმება. მას შემდეგ, რაც გადაცემის სტუმარმა საუბარში ახსენა, რომ “TV პირველისა და სხვა არხების მხრიდან “შავბნელი მღვდლების კომენტარების უკომენტაროდ და უკრიტიკოდ ტირაჟირება პანდემიის დროს არ შეიძლება”, სტუმარი ეთერიდან გათიშეს.

“არ ვფიქრობ, რომ ახლა კორექტულია ასეთი ტიპის განცხადება, არც ამ შენიშვნას მივიღებ. დიდი მადლობა, ბასილ კობახიძე იყო ჩვენი სტუმარი”, - თქვა წამყვანმა და სტუმარს დაემშვიდობა.

გადაცემის დასასრულს დიანა ტრაპაიძემ განმარტა, რომ მას მოეჩვენა, თითქოს სტუმართან საუბრის დროს “დისკომუნიკაცია” იყო: “ამიტომ, თუ ამ ეთერით შეურაცხყოფილი დარჩა მაყურებელი და თავად ჩემი სტუმარი, მე მათ ბოდიშს ვუხდი, აუდიტორიასაც და ბასილსაც”.

მოგვიანებით, მას შემდეგ, რაც მომხდარს სოციალურ ქსელში დიდი გამოხმაურება და კრიტიკა მოჰყვა, წამყვანმა ბოდიში Facebook-ის საკუთარ გვერდზეც მოიხადა და დაწერა: “ბასილ კობახიძეს ბოდიში მოვუხადე (ეთერშიც და მიღმაც) და მაყურებელსაც.

სიბნელის ადვოკატად ვერ გამოვდგები. ამისთვის ეთერს ადრე არ დავამთავრებდი, სხვაგვარად არც ვთხოვდი ეთერში ჩართვას. უბრალოდ,კომუნიკაციის პრობლემა იყო. როგორც ერთ ეთერში ვაღიარე, არ მაქვს მთლად მწყობრი ნერვები”.

ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც ამავე ტელეკომპანიაში წამყვანის მიმართ რესპონდენტი პრეტენზიას გამოხატავს და მას პირდაპირი მნიშვნელობით თავს ესხმის. მაგალითად, გასული წლის ნოემბერში ნინო ჟიჟილაშვილის საავტორო გადაცემას, “ქართული ოცნების” აღმასრულებელი მდივანი ირაკლი კობახიძე სტუმრობდა, რა დროსაც, წამყვანის კითხვებით უკმაყოფილო პარალმენტის ყოფილმა თავმჯდომარემ ჟიჟილაშვილი “ნაციონალურ მოძრაობასთან” გააიგივა. თუმცა, მაშინ, გაცილებით მძიმე დიალოგის მიუხედავად, სტუმარი ეთერიდან არავის გაუთიშავს და მისთვის არც სათქმელი შეუწყვეტინებიათ. წამყვანმა სტუმართან ოპონირებით და სპონტანური კითხვების დახმარებით საუბარი ბოლომდე მიიყვანა და რესპონდენტისგან მომდონარე პირდაპირი აგრესიაც სწორედ ასეთი ფორმით მოიგერია.

ონლაინგამოცემა “ტაბულას” რელიგიური მიმომხილველი ლევან სუთიძე რამდენიმე მნიშვნელოვან დეტალს გამოყოფს, რაც მისი აზრით მედიის უმრავლესობაში, რელიგიური საკითხების გაშუქების თვალსაზრისით, ძალიან პრობლემურია. მისი განმარტებით, მიუხედავად იმისა, რომ მედია პანდემიის კრიზისთან დაკავშირებით საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის “კატასტროფულ” პოზიციას აშუქებს, ეს საკმარისი არ არის და “ამას არ ჰყოფნის მხოლოდ გაშუქება”. მისივე თქმით, ამგვარი გაშუქება არაადეკვატურია და ვერ ემსახურება იმ მიზანს, რა მიზანიც უნდა ჰქონდეს მედიას.

“მედიის ამოცანა ამ შემთხვევაში უნდა იყოს, რომ გაამწვავოს კითხვები იმგვარად, რომ ის იყოს რეალობის ადეკვატური და არა აბალანსოს სიკეთესა და ბოროტებას შორის. მედიას უნდა ჰქონდეს პოზიცია და თუ სადმე უნდა ჰქონდეს პოზიცია, ეს არის სწორედ ფაქტებისა და ინტერპრეტაციის გარჩევა”, - ამბობს იგი და აზუსტებს, რომ ფაქტი არის ის, რომ საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია და საქართველოს სახელმწიფო არღვევენ საგანგებო მდგომარეობის შესახებ კანონს და სარგებლობენ სახიფათო პრივილეგიით, რომელიც საფრთხეს უქმნის მოქალაქეების ჯანმრთელობას”.

სუთიძის შეფასებით, მედია კვლავ “ენას უჩლექს საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიას”, რაშიც იგი ორ მთავარ პრობლემას ხედავს. “პირველი - ხანდახან არ არის ნება, ჟურნალისტი ცალსახად მიკერძებულია და კონფესიური მიმართულებით აშუქებს ჯანდაცვის უმწვავეს კრიზისს. მეორე პრობლემა კი არის ის, რომ ნებაც რომ ჰქონდეთ, მათ, სამწუხაროდ, არ ჰყოფნით კომპეტენცია იმისთვის, რომ სათანადო კითხვები დასვან”.

იგი უფრო სიღრმისეულ პრობლემაზეც საუბრობს და ამბობს, რომ მართლმადიდებელ ეკლესიას ჰყავს ბევრი “მარბიელი ჯგუფი, რომლებიც მის პოზიციას ძალადობით იცავენ”: “ეს ჯგუფები დაეჩვივნენ, მათ შორის, ტელევიზიებში მივარდნას, მედიაორგანიზაციებში მივარდნას, რაც გავბედავ ვივარაუდო, რომ ზოგიერთ ჟურნალისტს თვითცენზურის დაწესებას აიძულებს. იმისთვის, რომ საკუთარი კომპანიისა და მისი პირადი უსაფრთხოება უზუნველყოს იმ გზით, რომ არ იყოს მწვავე იმ ადამიანებთან, რომელთაც ანაფორა მოსავთ და სარგებლობენ პრივილეგიებით, დგანან რა კანონზე მაღლა”.

სუთიძე მიიჩნევს, რომ ახლა არ არის ის მოცემულობა, როდესაც ჟურნალისტებმა რაიმე უნდა დათმონ და ისინი რაც შეიძლება მკაცრები უნდა იყვნენ მათ მიმართ, “ვინც საზოგადოების ინტერესებს უხეშად ხელჰყოფს, სარგებლობს რა საკუთარი პრივილეგიებით”: “თუ ჟურნალისტის პირადი პოზიციაა, რომ კანონს ვინმე უნდა არღვევდეს, ეს შეუფერებელია დემოკრატიული მედიისთვის და ამგვარი ღირებულებების მქონე ადამიანის ადგილი მედიაში საერთოდ არ არის. არათუ უნდა შეიკვაოს ეს ფიქრები, ამგვარი ფიქრისა და აზროვნების ადამიანებისთვის ჩემი აზრით, საერთოდ უნდა იყოს დაკეტილი რესპექტაბელური მედია”.

სუთიძე მიესალმება ეთერიდან სტუმრის გათიშვის გამო “ტელეკომპანია პირველის” წამყვანის ბოდიშს და “შეცდომის აღიარებას”, თუმცა იქვე აღნიშნავს: “როდესაც უიშვიათესი ადექვატური ხმა ისმის ეთერში, ვგულისხმობ ბატონი კობახიძის სიმწვავეს, როგორც ტონში, ისე შინაარსში, ის არათუ უნდა გათიშო, მას უნდა მისცე მაქსიმალური დრო. ეს არის ერთადერთი ადექვატური, პროფესიული ნაბიჯი, როდესაც გვაქვს პანდემია”.
კატეგორია:
8 აპრილს “ტელეკომპანია პირველის” გადაცემა “დღის ამბებს” საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის ყოფილი მღვდელი ბასილ კობახიძე სტუმრობდა. საუბარი ეხებოდა ქართული მართლმადიდებელი ეკლესიის პოზიციას, რომლის თანახმად, პანდემიისა და მაღალი რისკის მიუხედავად, საეკლესიო რიტუალებში ცვლილებების შეტანა არ იგეგმება. მას შემდეგ, რაც გადაცემის სტუმარმა საუბარში ახსენა, რომ “TV პირველისა და სხვა არხების მხრიდან “შავბნელი მღვდლების კომენტარების უკომენტაროდ და უკრიტიკოდ ტირაჟირება პანდემიის დროს არ შეიძლება”, სტუმარი ეთერიდან გათიშეს.

“არ ვფიქრობ, რომ ახლა კორექტულია ასეთი ტიპის განცხადება, არც ამ შენიშვნას მივიღებ. დიდი მადლობა, ბასილ კობახიძე იყო ჩვენი სტუმარი”, - თქვა წამყვანმა და სტუმარს დაემშვიდობა.

გადაცემის დასასრულს დიანა ტრაპაიძემ განმარტა, რომ მას მოეჩვენა, თითქოს სტუმართან საუბრის დროს “დისკომუნიკაცია” იყო: “ამიტომ, თუ ამ ეთერით შეურაცხყოფილი დარჩა მაყურებელი და თავად ჩემი სტუმარი, მე მათ ბოდიშს ვუხდი, აუდიტორიასაც და ბასილსაც”.

მოგვიანებით, მას შემდეგ, რაც მომხდარს სოციალურ ქსელში დიდი გამოხმაურება და კრიტიკა მოჰყვა, წამყვანმა ბოდიში Facebook-ის საკუთარ გვერდზეც მოიხადა და დაწერა: “ბასილ კობახიძეს ბოდიში მოვუხადე (ეთერშიც და მიღმაც) და მაყურებელსაც.

სიბნელის ადვოკატად ვერ გამოვდგები. ამისთვის ეთერს ადრე არ დავამთავრებდი, სხვაგვარად არც ვთხოვდი ეთერში ჩართვას. უბრალოდ,კომუნიკაციის პრობლემა იყო. როგორც ერთ ეთერში ვაღიარე, არ მაქვს მთლად მწყობრი ნერვები”.

ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც ამავე ტელეკომპანიაში წამყვანის მიმართ რესპონდენტი პრეტენზიას გამოხატავს და მას პირდაპირი მნიშვნელობით თავს ესხმის. მაგალითად, გასული წლის ნოემბერში ნინო ჟიჟილაშვილის საავტორო გადაცემას, “ქართული ოცნების” აღმასრულებელი მდივანი ირაკლი კობახიძე სტუმრობდა, რა დროსაც, წამყვანის კითხვებით უკმაყოფილო პარალმენტის ყოფილმა თავმჯდომარემ ჟიჟილაშვილი “ნაციონალურ მოძრაობასთან” გააიგივა. თუმცა, მაშინ, გაცილებით მძიმე დიალოგის მიუხედავად, სტუმარი ეთერიდან არავის გაუთიშავს და მისთვის არც სათქმელი შეუწყვეტინებიათ. წამყვანმა სტუმართან ოპონირებით და სპონტანური კითხვების დახმარებით საუბარი ბოლომდე მიიყვანა და რესპონდენტისგან მომდონარე პირდაპირი აგრესიაც სწორედ ასეთი ფორმით მოიგერია.

ონლაინგამოცემა “ტაბულას” რელიგიური მიმომხილველი ლევან სუთიძე რამდენიმე მნიშვნელოვან დეტალს გამოყოფს, რაც მისი აზრით მედიის უმრავლესობაში, რელიგიური საკითხების გაშუქების თვალსაზრისით, ძალიან პრობლემურია. მისი განმარტებით, მიუხედავად იმისა, რომ მედია პანდემიის კრიზისთან დაკავშირებით საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის “კატასტროფულ” პოზიციას აშუქებს, ეს საკმარისი არ არის და “ამას არ ჰყოფნის მხოლოდ გაშუქება”. მისივე თქმით, ამგვარი გაშუქება არაადეკვატურია და ვერ ემსახურება იმ მიზანს, რა მიზანიც უნდა ჰქონდეს მედიას.

“მედიის ამოცანა ამ შემთხვევაში უნდა იყოს, რომ გაამწვავოს კითხვები იმგვარად, რომ ის იყოს რეალობის ადეკვატური და არა აბალანსოს სიკეთესა და ბოროტებას შორის. მედიას უნდა ჰქონდეს პოზიცია და თუ სადმე უნდა ჰქონდეს პოზიცია, ეს არის სწორედ ფაქტებისა და ინტერპრეტაციის გარჩევა”, - ამბობს იგი და აზუსტებს, რომ ფაქტი არის ის, რომ საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია და საქართველოს სახელმწიფო არღვევენ საგანგებო მდგომარეობის შესახებ კანონს და სარგებლობენ სახიფათო პრივილეგიით, რომელიც საფრთხეს უქმნის მოქალაქეების ჯანმრთელობას”.

სუთიძის შეფასებით, მედია კვლავ “ენას უჩლექს საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიას”, რაშიც იგი ორ მთავარ პრობლემას ხედავს. “პირველი - ხანდახან არ არის ნება, ჟურნალისტი ცალსახად მიკერძებულია და კონფესიური მიმართულებით აშუქებს ჯანდაცვის უმწვავეს კრიზისს. მეორე პრობლემა კი არის ის, რომ ნებაც რომ ჰქონდეთ, მათ, სამწუხაროდ, არ ჰყოფნით კომპეტენცია იმისთვის, რომ სათანადო კითხვები დასვან”.

იგი უფრო სიღრმისეულ პრობლემაზეც საუბრობს და ამბობს, რომ მართლმადიდებელ ეკლესიას ჰყავს ბევრი “მარბიელი ჯგუფი, რომლებიც მის პოზიციას ძალადობით იცავენ”: “ეს ჯგუფები დაეჩვივნენ, მათ შორის, ტელევიზიებში მივარდნას, მედიაორგანიზაციებში მივარდნას, რაც გავბედავ ვივარაუდო, რომ ზოგიერთ ჟურნალისტს თვითცენზურის დაწესებას აიძულებს. იმისთვის, რომ საკუთარი კომპანიისა და მისი პირადი უსაფრთხოება უზუნველყოს იმ გზით, რომ არ იყოს მწვავე იმ ადამიანებთან, რომელთაც ანაფორა მოსავთ და სარგებლობენ პრივილეგიებით, დგანან რა კანონზე მაღლა”.

სუთიძე მიიჩნევს, რომ ახლა არ არის ის მოცემულობა, როდესაც ჟურნალისტებმა რაიმე უნდა დათმონ და ისინი რაც შეიძლება მკაცრები უნდა იყვნენ მათ მიმართ, “ვინც საზოგადოების ინტერესებს უხეშად ხელჰყოფს, სარგებლობს რა საკუთარი პრივილეგიებით”: “თუ ჟურნალისტის პირადი პოზიციაა, რომ კანონს ვინმე უნდა არღვევდეს, ეს შეუფერებელია დემოკრატიული მედიისთვის და ამგვარი ღირებულებების მქონე ადამიანის ადგილი მედიაში საერთოდ არ არის. არათუ უნდა შეიკვაოს ეს ფიქრები, ამგვარი ფიქრისა და აზროვნების ადამიანებისთვის ჩემი აზრით, საერთოდ უნდა იყოს დაკეტილი რესპექტაბელური მედია”.

სუთიძე მიესალმება ეთერიდან სტუმრის გათიშვის გამო “ტელეკომპანია პირველის” წამყვანის ბოდიშს და “შეცდომის აღიარებას”, თუმცა იქვე აღნიშნავს: “როდესაც უიშვიათესი ადექვატური ხმა ისმის ეთერში, ვგულისხმობ ბატონი კობახიძის სიმწვავეს, როგორც ტონში, ისე შინაარსში, ის არათუ უნდა გათიშო, მას უნდა მისცე მაქსიმალური დრო. ეს არის ერთადერთი ადექვატური, პროფესიული ნაბიჯი, როდესაც გვაქვს პანდემია”.
კატეგორია:
ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ 5 აპრილის კვირის შემაჯამებელი გადაცემის „Post Factum-ის“ ერთ-ერთი სიუჟეტი  - “გენები კორონას წინააღმდეგ” კორონავირუსის მიმართ ერების გენების რეზისტენტულობას ეხებოდა. მასალა სრულად ეფუძნებოდა მეცნიერების ვარაუდებს და არა დადასტურებულ ფაქტებს, პარალელურად კი გადაცემის წამყვანის არმენოფობიური შეფასებები გასდევდა.

კერძოდ, თემის წარდგენისას წამყვანმა თქვა, რომ “მეცნიერებმა ჯერჯერობით ვერ ახსნეს, რა პრინციპით არჩევს კორონავირუსი თავის მსხვერპლს, ამიტომ გაუჩნდათ ეჭვი, რომ შეიძლება ამა თუ იმ პირის ორგანიზმის მდგრადობა ვირუსის წინააღმდეგ მის გენეტიკურ კოდზეა დამოკიდებული… ქართველ მეცნიერთა ერთი ჯგუფი ვარაუდობს, რომ სწორედ ჩვენ ქართველები ვართ ისეთი დნმ-ის მატარებლები, ვისაც სხვებზე ბევრად უფრო მარტივად შეუძლია Covid -19-თან გამკლავება”.

სრულად ვარაუდებზე დაფუძნებული სიუჟეტის ბოლოს კი წამყვანმა ჩვეული ირონიის გამოყენებით დაამატა, რომ საკითხზე უცხოელი და ქართველი მეცნიერების მოსაზრებების შემდეგ, იგი უკვე სომეხი მეცნიერების დასკვნას ელოდება.

alt„ძალიან მაინტერესებს ჩვენი მეზობლები რომელ გენეტიკურ ჯგუფს მიეკუთვნებიან. დარწმუნებული ვარ, აღმოჩნდება, რომ მათი დნმ-ი ქართველებისაზე ძლიერია და კორონავირუსს პირდაპირ ანადგურებს, ვაქცინა და მედიკამენტიც კი არ სჭირდება“, - თქვა წამყვანმა ღიმილნარევი სახით.

ეს კი იმ ფონზე, როდესაც სიუჟეტის წარდგენისას თავადვე თქვა, რომ ასეთი მეცნიერები უკვე მოიძებნენ საქართველოში, რომლებიც სწორედ ქართული გენის უპირატესობაზე ალაპარაკდნენ და ამის შემდეგ, წამყვანის მხრიდან სხვა ეროვნების მეცნიერების მიმართ სარკაზმი სრულიად უადგილო იყო.

მედიაექსპერტი ზვიად ქორიძე, “მედიაჩეკერთან საუბარში” ტელეკომპანია “მათავარი არხის” მიერ მომზადებულ მასალაში სამ ძირითად პრობლემას გამოყოფს. მისი განმარტებით, თეორია, რომელიც სიუჟეტში განვითარდა, არანაირ მეცნიერულ დასაბუთებას არ ეყრდნობა და არის „საკმაოდ არაჯანსაღი ვარაუდები ქართველი ერის გენეტიკური უპირატესობის შესახებ”. “ასეთი რასისტული ხედვები აყალიბებს ფაშისტურ მიდგომებს საზოგადოებაში და ძალიან ახალისებს მას”, - უთხრა მან “მედიაჩეკერს”.

მისივე შეფასებით, მსგავს რიტორიკას, შესაძლოა, საზოგადოებისთვის დამაზიანებელი ეფექტი ჰქონდეს და ერთმა ნაწილმა” საერთოდაც ხელი ჩაიქნიოს იმ წესებისა და რეგლამენტების დაცვისგან, რასაც მისგან საზოგადოების ჯანდაცვის სისტემა” ითხოვს.

“მედიაჩეკერთან” საუბარში ზვიად ქორიძე წამყვანის არმენოფობიურ შეფასებასაც უსვამს ხაზს და აღნიშნავს, რომ ამან “არმენოფონბიური განწყობები, რომლითაც მდიდარია ქართული საზოგადოება, სამწუხაროდ კიდევ უფრო მეტად გააღვივა”.

“ამ ტექსტით, რისი მინიშნება უნდოდა მას, მართალი გითხრათ, ვერ მივხვდი. ძალიან გული დამწყდა, რომ ასეთი რასისტული, ქსენოფობიური და თავისი შინაარსით არაკვალიფიციური სიუჟეტის მომზადება იკისრა „Post Factum-მა“, რომელიც ყოველთვის გამოირჩევა სიღრმისეული და კარგი რეპორტაჟებით. ძალიან ცუდია, თუ ტელეკომპანია “მთავარი არხიც” ასეთ იფფასიან ტრიუკებს მიმართავს. ეს ძალიან ცუდია”, - უთხრა ზვიად ქორიძემ “მედიაჩეკერს”.

“მთავარი არხის” სიუჟეტს დღეს სპეციალური განცხადებით გამოეხმაურა ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია” და განმარტა, რომ “მასალა არის რასისტული ხასიათის, ქსენოფობიური და ახალისებს ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაციას”.

“გაუგებარია, რას ემსახურება Post Factum-ში მხოლოდ ვარაუდებზე დაყრდნობით დაუსაბუთებელი თეორიების გავრცელება, რომელიც ქართული გენის უპირატესობას წარმოაჩენს, რაც დამაზიანებელი შეიძლება აღმოჩნდეს მოქალქეებისთვის და ატარებს ქსენოფობიურ ნიშნებს”, - ვკითხულობთ ქარტიის განცხადებაში.

ქარტია იქვე განმარტავს, რომ “მედიას აქვს სოციალური პასუხისმგებლობა არ გაამძაფროს დისკრიმინაცია, მედიასაშუალებებმა კი - არ შეუწყონ ხელი არატოლერანტული, დისკრიმინაციული გარემოს ჩამოყალიბებას, სიძულვილის წახალისებას”. ქარტია მოუწოდებს მედიასაშუალებებს, “განსაკუთრებული სიფრთხილით გააშუქონ მიღებული ინფორმაცია და ყველა ზომა მიიღონ რასობრივი და ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად”.

გარდა ამისა, ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მე-7 პრინციპის თანახმად, ჟურნალისტმა „ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით“.

ამასთან, მაუწყებელთა ქცევის კოდექსის მიხედვით, „მაუწყებელმა თავი უნდა შეიკავოს ისეთი მასალის გამოქვეყნებისგან, რომელიც გააღვივებს სიძულვილს ან არატოლერანტობას რასის, ენის, სქესის, რელიგიური კუთვნილების, პოლიტიკური შეხედულებების, ეთნიკური, გეოგრაფიული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე“.
კატეგორია: ეთიკა
ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ 5 აპრილის კვირის შემაჯამებელი გადაცემის „Post Factum-ის“ ერთ-ერთი სიუჟეტი  - “გენები კორონას წინააღმდეგ” კორონავირუსის მიმართ ერების გენების რეზისტენტულობას ეხებოდა. მასალა სრულად ეფუძნებოდა მეცნიერების ვარაუდებს და არა დადასტურებულ ფაქტებს, პარალელურად კი გადაცემის წამყვანის არმენოფობიური შეფასებები გასდევდა.

კერძოდ, თემის წარდგენისას წამყვანმა თქვა, რომ “მეცნიერებმა ჯერჯერობით ვერ ახსნეს, რა პრინციპით არჩევს კორონავირუსი თავის მსხვერპლს, ამიტომ გაუჩნდათ ეჭვი, რომ შეიძლება ამა თუ იმ პირის ორგანიზმის მდგრადობა ვირუსის წინააღმდეგ მის გენეტიკურ კოდზეა დამოკიდებული… ქართველ მეცნიერთა ერთი ჯგუფი ვარაუდობს, რომ სწორედ ჩვენ ქართველები ვართ ისეთი დნმ-ის მატარებლები, ვისაც სხვებზე ბევრად უფრო მარტივად შეუძლია Covid -19-თან გამკლავება”.

სრულად ვარაუდებზე დაფუძნებული სიუჟეტის ბოლოს კი წამყვანმა ჩვეული ირონიის გამოყენებით დაამატა, რომ საკითხზე უცხოელი და ქართველი მეცნიერების მოსაზრებების შემდეგ, იგი უკვე სომეხი მეცნიერების დასკვნას ელოდება.

alt„ძალიან მაინტერესებს ჩვენი მეზობლები რომელ გენეტიკურ ჯგუფს მიეკუთვნებიან. დარწმუნებული ვარ, აღმოჩნდება, რომ მათი დნმ-ი ქართველებისაზე ძლიერია და კორონავირუსს პირდაპირ ანადგურებს, ვაქცინა და მედიკამენტიც კი არ სჭირდება“, - თქვა წამყვანმა ღიმილნარევი სახით.

ეს კი იმ ფონზე, როდესაც სიუჟეტის წარდგენისას თავადვე თქვა, რომ ასეთი მეცნიერები უკვე მოიძებნენ საქართველოში, რომლებიც სწორედ ქართული გენის უპირატესობაზე ალაპარაკდნენ და ამის შემდეგ, წამყვანის მხრიდან სხვა ეროვნების მეცნიერების მიმართ სარკაზმი სრულიად უადგილო იყო.

მედიაექსპერტი ზვიად ქორიძე, “მედიაჩეკერთან საუბარში” ტელეკომპანია “მათავარი არხის” მიერ მომზადებულ მასალაში სამ ძირითად პრობლემას გამოყოფს. მისი განმარტებით, თეორია, რომელიც სიუჟეტში განვითარდა, არანაირ მეცნიერულ დასაბუთებას არ ეყრდნობა და არის „საკმაოდ არაჯანსაღი ვარაუდები ქართველი ერის გენეტიკური უპირატესობის შესახებ”. “ასეთი რასისტული ხედვები აყალიბებს ფაშისტურ მიდგომებს საზოგადოებაში და ძალიან ახალისებს მას”, - უთხრა მან “მედიაჩეკერს”.

მისივე შეფასებით, მსგავს რიტორიკას, შესაძლოა, საზოგადოებისთვის დამაზიანებელი ეფექტი ჰქონდეს და ერთმა ნაწილმა” საერთოდაც ხელი ჩაიქნიოს იმ წესებისა და რეგლამენტების დაცვისგან, რასაც მისგან საზოგადოების ჯანდაცვის სისტემა” ითხოვს.

“მედიაჩეკერთან” საუბარში ზვიად ქორიძე წამყვანის არმენოფობიურ შეფასებასაც უსვამს ხაზს და აღნიშნავს, რომ ამან “არმენოფონბიური განწყობები, რომლითაც მდიდარია ქართული საზოგადოება, სამწუხაროდ კიდევ უფრო მეტად გააღვივა”.

“ამ ტექსტით, რისი მინიშნება უნდოდა მას, მართალი გითხრათ, ვერ მივხვდი. ძალიან გული დამწყდა, რომ ასეთი რასისტული, ქსენოფობიური და თავისი შინაარსით არაკვალიფიციური სიუჟეტის მომზადება იკისრა „Post Factum-მა“, რომელიც ყოველთვის გამოირჩევა სიღრმისეული და კარგი რეპორტაჟებით. ძალიან ცუდია, თუ ტელეკომპანია “მთავარი არხიც” ასეთ იფფასიან ტრიუკებს მიმართავს. ეს ძალიან ცუდია”, - უთხრა ზვიად ქორიძემ “მედიაჩეკერს”.

“მთავარი არხის” სიუჟეტს დღეს სპეციალური განცხადებით გამოეხმაურა ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია” და განმარტა, რომ “მასალა არის რასისტული ხასიათის, ქსენოფობიური და ახალისებს ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაციას”.

“გაუგებარია, რას ემსახურება Post Factum-ში მხოლოდ ვარაუდებზე დაყრდნობით დაუსაბუთებელი თეორიების გავრცელება, რომელიც ქართული გენის უპირატესობას წარმოაჩენს, რაც დამაზიანებელი შეიძლება აღმოჩნდეს მოქალქეებისთვის და ატარებს ქსენოფობიურ ნიშნებს”, - ვკითხულობთ ქარტიის განცხადებაში.

ქარტია იქვე განმარტავს, რომ “მედიას აქვს სოციალური პასუხისმგებლობა არ გაამძაფროს დისკრიმინაცია, მედიასაშუალებებმა კი - არ შეუწყონ ხელი არატოლერანტული, დისკრიმინაციული გარემოს ჩამოყალიბებას, სიძულვილის წახალისებას”. ქარტია მოუწოდებს მედიასაშუალებებს, “განსაკუთრებული სიფრთხილით გააშუქონ მიღებული ინფორმაცია და ყველა ზომა მიიღონ რასობრივი და ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად”.

გარდა ამისა, ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მე-7 პრინციპის თანახმად, ჟურნალისტმა „ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით“.

ამასთან, მაუწყებელთა ქცევის კოდექსის მიხედვით, „მაუწყებელმა თავი უნდა შეიკავოს ისეთი მასალის გამოქვეყნებისგან, რომელიც გააღვივებს სიძულვილს ან არატოლერანტობას რასის, ენის, სქესის, რელიგიური კუთვნილების, პოლიტიკური შეხედულებების, ეთნიკური, გეოგრაფიული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე“.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
მედიის საკითხებზე მომუშავე საერთაშორისო ორგანიზაცია „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშეს“ (RSF) ინფორმაციით, თურქმენეთში სიტყვა „კორონავირუსი“ არ აუკრძალავთ. ორგანიზაცია მის მიერვე ორი დღის წინ გამოქვეყნებული ინფორმაციის გამო ბოდიშს იხდის.

„სამწუხაროდ, 31 მარტს ჩვენ მიერ გამოქვეყნებული სტატია, არასწორ ინფორმაციას ეყრდნობოდა და თურქმენეთში სიტყვა „კორონავირუსი“ არ აუკრძალავთ, - აცხადებენ ორგანიზაციაში და დაშვებული შეცდომისთვის მკითხველს ბოდიშს უხდიან. მათივე განმარტებით, აღმოჩენილი შეცდომა შეძლებისდაგვარად მალე გასწორდა.

ორი დღის წინ RSF-მა საკუთა ვებგვერდზე დაწერა, რომ თურქმენეთის ხელისუფლებამ სიტყვა “კორონავირუსი” აკრძალა და ეს გადაწყვეტილება პანდემიის შესახებ ინფორმაციის შეზღუდვის კუთხით რადიკალურ ნაბიჯად შეაფასა.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
რედაქციის შენიშვნა: მასალას თავდაპირველად ერქვა "თურქმენეთში კორონავირუსი აკრძალეს". ის ეფუძნებოდა,  „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშეს" მიერ 31 მარტს გამოქვეყნებულ ინფორმაციას. იმ ინფორმაციაში ნათქვამი იყო, რომ თურქმენეთის ხელისუფლებამ სიტყვა “კორონავირუსი” აკრძალა. RSF მიიჩნევდა, რომ ეს პანდემიის შესახებ ინფორმაციის შეზღუდვის კუთხით რადიკალური ნაბიჯია

ამ მასალის გამოქვეყნებიდან 2 დღის შემდეგ, ორგანიზაციამ გამოაქვეყნა შესწორება, რომელშიც დაზუსტებულია, რომ თურქმენეთში სიტყვა „კორონავირუსი“ არ აუკრძალავთ. ორგანიზაცია მის მიერვე ორი დღის წინ გამოქვეყნებული ინფორმაციის გამო ბოდიშს იხდის.

„სამწუხაროდ, 31 მარტს ჩვენ მიერ გამოქვეყნებული სტატია, არასწორ ინფორმაციას ეყრდნობოდა და თურქმენეთში სიტყვა „კორონავირუსი“ არ აუკრძალავთ, - აცხადებენ ორგანიზაციაში და დაშვებული შეცდომისთვის მკითხველს ბოდიშს უხდიან. მათივე განმარტებით, აღმოჩენილი შეცდომა შეძლებისდაგვარად მალე გასწორდა. 



მასალის პირველი ვერსია შემდეგი შინაარსის იყო:

თურქმენეთის ხელისუფლებამ სიტყვა “კორონავირუსი” აკრძალა. მედიის საკითხებზე მომუშავე საერთაშორისო ორგანიზაცია „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ (RSF) აცხადებს, რომ ეს პანდემიის შესახებ ინფორმაციის შეზღუდვის კუთხით რადიკალური ნაბიჯია.  „თურქმენეთის ხელისუფლება საკუთარ მოსახლეობას საფრთხეში აგდებს“, - ნათქვამია, ორგანიზაციის განცხადებაში.

სიტყვის გამოყენება ქვეყანაში მოქმედ ყველა მედიასაშუალებას აეკრძალა, გარდა ამისა, ის ჯანმრთელობის შესახებ მომზადებული იმ ბროშურებიდანაც ამოიღეს, რომლებიც სკოლებში, ასევე სხვადასხვა სამუშაო ადგილებში ვრცელდებოდა.

RSF-ის აღმოსავლეთ ევროპისა და ცენტრალური აზიის ოფისის ხელმძღვანელმა ჟან კაველემ თქვა, რომ „მსგავსი აკრძალვა თურქმენეთის მოსახლეობას აყენებს რისკის ქვეშ და პრეზიდენტ გურბანგული ბერდიმუჰამედოვის მიერ დამყარებულ ავტორიტეტს აძლიერებს“.

„სართაშორისო საზოგადოებას შესაბამისი რეაგირებისკენ მოვუწოდებთ“, - დასძინა მანვე.

თურქმენეთის მოსახლეობა კორონავირუსის შესახებ ცალმხრივ ინფორმაციას ფლობს და ხელისუფლების განცხადებით, ამ მომენტამდე ქვეყანაში COVID19-ის არცერთი დადასტურებული შემთხვევა არ აქვთ.

ასევე, ცნობილია, რომ მოსკოვში თურქმენეთის საელჩო ჟურნალისტებისთვის იმ ინფორმაციის მიწოდებაზე ამბობს უარს, რამდენმა მოქალაქემ გამოთქვა სამშობლოში დაბრუნების სურვილი.

პრესის თავისუფლების ინდექსის 2019 წლის ანგარიშის მიხედვით, თურქმენეთი ერთ-ერთი ჩაკეტილი სახელმწიფოა და ხელისუფლება ყველა ადგილობრივ მედიასაშუალებას აკონტროლებს. ამასთან, მთავრობა იმ ჟურნალისტებს დევნის, რომლებიც აკრძალულ მედიასაშუალებებთან თანამშრომლობენ. ინტერნეტთან წვდომაც მოსახლეობის მხოლოდ მცირე რაოდენობას აქვს, და ამავე დროს, ინტერნეტით ხელმისაწვდომი ინფორმაცია მკაცრ ცენზურას გადის. მაგალითად, კაფეში ინტერნეტით სარგებლობის დროს, მომხმარებელი ვალდებულია, რომ პირადობის მოწმობა წარადგინოს.


გარეკანის ფოტო: RSFIgor SASIN / AFP

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
უფლებადამცველი ჯგუფები მიიჩნევენ, რომ უნგრეთის პარლამენტში ინიცირებული კანონპროექტი, რომელიც კორონავირუსის შესახებ დეზინფორმაციის გავრცელების კრიმინალიზებას გულისხმობს, ქვეყნის პრემიერ-მინისტრს ვიქტორ ორბანს უპრეცენდენტო ძალაუფლებას აძლევს, რაც მედიის თავისუფლებისთვის, შესაძლოა, საფრთხის შემცველი აღოჩნდეს.

კორონავირუსის პრევენციის შესახებ ორბანის მთავრობის მიერ ინიცირებული კანონპროექტის მიხედვით, ვირუსის წინააღმდეგ ბრძოლისთვის მნიშვნელოვანია, რომ აღმასრულებელ რგოლს საკანონმდებლო ორგანოსთან კონსულტაციის გარეშე, თავისუფლად შეეძლოს მოქმედება. კერძოდ, კანონპროექტის მიხედვით, საგანგებო მდგომარეობის დროს, მთავრობას ყველა სხვა კანონის გვერდის ავლით, ქვეყნის სპეციალური დეკრეტის საფუძველზე მართვის უფლება ეძლევა. ამასთან, სისხლის სამართლის კოდექსში ცვლილება შევა, რომლის მიხედვითაც კორონავირუსის შესახებ „ყალბი“ და „გამოგონილი ამბების“ გავრცელება ერთიდან ხუთ წლამდე პატიმრობით დაისჯება.

მართალია, გასული კვირის დასაწყისში ოპოზიციამ კანონპროექტის დაჩქარებული წესით განხილვა დაბლოკა, თუმცა, უმრავლესობა მის მიღებას მიმდინარე კვირას გეგმავს. ორბანის პარტიას პარლამენტში დეპუტატების 2/3 ჰყავს, რაც იმას ნიშნავს, რომ მმართველ ძალას მისი მიღება არ გაუჭირდება.

ადგილობრივი არასამთავრობო ორგანიზაციები აცხადებენ, რომ ხელისუფლებამ ამ გადაწყვეტილებით ადგილობრივ მედიის თავისუფლებას და პლურალიზმს საფრთხე შეუქმნა.

„როგორც კი კანონპროექტი ძალაში შევა, მას მედიაზე საგანგაშო გავლენა ექნება და ის ჟურნალისტებს თვითცენზურის დაწესებას აიძულებს“, - აცხადებენ ისინი და იქვე დასძენენ, რომ „ბევრი მედიასაშაულება დახურვის საფრთხის წინაშე დადგება, თუკი პოლიცია მტკიცებულების სახით მათი სერვერების კონფისკაციას გადაწყვეტს“.

სპეციალისტები მიიჩნევენ, რომ ბოლო წლების განმავლობაში, უნგრეთში მედიის თავისუფლების კუთხით ისედაც უკან გადადგმული ნაბიჯების ფონზე, ორბანის ეს გადაწყვეტილება დამოუკიდებელ პრესას საბოლოოდ დაასამარებს.

უნგრეთის ხელისუფლების გადაწყვეტილებას ევროკომისიის პრესსპიკერი კრისტიან ვიგანტიც გამოემხმაურა და განმარტა, რომ „დემოკრატია დამოუკიდებელი და თავისუფალი მედიის გარეშე ვერ მუშაობს. კრიზისის დროს, ისე როგორც არასდროს, მნიშვნელოვანია, რომ ჟურნალისტებმა საკუთარი საქიანობა სათანადოდ და ზუსტად შეასრულონ, რათა დეზინფორმაციის გავრცელება თავიდან იქნას აცილებული“.

უნგრეთის მთავრობის ინიციატივის მიმართ შეშფოთება ევროპარლამენტმაც გამოხატა და განმარტა: „კრიზისის დროს მიღებული ნებისმიერი არაორდინარული გადაწყეტილება ისე უნდა მიიღებოდეს, რომ ადამიანის ფუნდამენტური უფლებები, კანონის უზენაესობა და დემოკრატიული პრინციპები იყოს დაცული“.

უნგრეთის მთავრობის ინიციატივას სპეციალური განცხადებით, მედიის საკითხებზე მომუშავე საერთაშორისო ორგანიზაცია „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ (RSF) გამოეხმაურა და აღნიშნა, რომ „ევროპა ორბანის შემოთავაზებას წინ უნდა აღდგეს“. ორგანიზაცია საერთაშორისო ორგანიზაციებს მიმართავს და იმ საფრთხეებზე მიუთითებს, რაც მათი შეფასებით, უნგრეთის პარლამენტის მიერ კანონპროექტის მიღების შემთხვევაში დადგება.

„შემთავაზებული კანონპროექტი პრესის თავისუფლების კუთხით რეპრესიების ერთგვარად სისრულეში მოყვანისკენ წინგადადგმული ნაბიჯი იქნება“, - ვკითხულობთ ორგანიზაციის განცხადებაში.

ბოლო მონაცემებით,უნგრეთში COVID-19-ის 447 დადასტურებული შემთხვევა ფიქსირდება. ვირუსისგან 34 პაციენტი გამოჯანმრთელდა, ხოლო 15 კი - გარდაიცვალა.



მომზადებულია balkaninsight.com-ისა და rsf.org-ის მასალების გამოყენებით

გარეკანის ფოტო: EPA-EFE/Marton Monus HUNGARY OUT

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
მედიის საკითხებზე მომუშავე საერთაშორისო ორგანიზაციის „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშეს“ (RSF) განცხადებით, რომ არა ჩინეთის მთავრობის მხრიდან მედიის კონტროლი და ცენზურა, ადგილობრივი მედიაშუალებები საზოგადოებას კორონავირუსის ეპიდემიის სიმძიმის შესახებ უფრო ადრე ამცნობდნენ, რაც ათასობით ადამიანის სიცოცხლეს გადაარჩენდა. შედეგად კი, შესაძლოა, ვირუსის გავრცელებით გამოწვეული პანდემია თავიდან აგვეცილებინა.

RSF-ის განცხადებაში საუტგემპტონის უნივერსიტეტის მიერ 13 მარტს გამოქვეყნებული კვლევის შედეგებზეც არის ყურადღება გამახვილებული, რომლის თანახმადაც, ჩინეთი შემთხვევების 86%-ს შეამცირებდა, საჭირო ზომები უფრო ადრე რომ მიეღო. RSF 24 მარტს გამოქვეყნებულ განცხადებაში რამდენიმე ეტაპს გამოყოფს, რომელთა შესახებ დროული ინფორმირების პირობებში პანდემია თავიდან იქნებოდა აცილებული:

18 ოქტომებრი - კორონავირუსის პანდემიის შესახებ ჩატარებული სიმულაციის თაობაზე ჩინეთში ინფორმაცია რომ გავრცელებულიყო

2019 წლის 18 ოქტომბერს, ჯანდაცვის უსაფრთხოების ცენტრის წარმომადგენელმა მსოფლიო ეკონომიკურ ფორუმთან და მელინდა და ბილ გეიტსების ფონდთან თანამშრომლობით კორონავირუსის პანცდემიის შესახებ სიმულაცია მოაწყო, რომელმაც საგანგაშო შედეგები აჩვენა. RSF-ის განმარტებით, ჩინეთში ინტერნეტი რთული ელექტრონული ცენზურით რომ არ კონტროლდებოდეს და კომუნისტურ პარტიას მედიისთვის მკაცრი ინსტრუქციების გათვალისწინება რომ არ ეიძულებინა, ეს ინფორმაცია საზოგადოების ყურადღებას მიიპყრობდა.

20 დეკემბერი - ქალაქ ვუჰანის ხელისუფლებას ჟურნალისტებისთვის ინფორმაცია დროულად რომ მიეწოდებინა

პირველი დადასტურებული შემთხვევიდან უკვე ერთ თვეში ქალაქ ვუჰანში საეჭვო ინფექციის მქონე უკვე 60 პაციენტი იყო რეგისტრირებული, რომელთაგანაც რამდენიმე თევზის ერთ-ერთ მაღაზიას სტუმრობდა. მიუხედავად ამისა, ადგილობრივმა ხელისუფლებამ ამის შესახებ ჟურნალისტების ინფორმირება საჭიროდ არ მიიჩნია.

ხელისუფლებას ჟურნალისტებისთვის ეპიდემიის აფეთქების შესახებ ინფორმაცია რომ არ დაემალა, რომელიც ერთ-ერთ სავაჭრო ობიექტთან იყო დაკავშირებული, მოსახლეობა აღნიშნულ ობიექტში ვიზიტს მის ოფიციალურად დახურვამდე უფრო ადრე შეწყვეტდა.

25 დეკემბერი - ექიმ ლუ ხსიაოჰონგს მედიისთვის საკუთარი შიშების გაზიარების შესაძლებლობა რომ ჰქონოდა

ვირუსის შესახებ ინფორმაციის გაგებიდან ერთი კვირის თავზე, ქალაქ ვუჰანის ერთ-ერთი კლინიკის ექიმმა ლუ ხსიაოჰონგმა უკვე გამოთქვა ეჭვი, რომ ისი ადამიანიდან ადამინს გადაეცემოდა. იმ შემთხვევაში, ჩინეთში ჟურნალისტების წყაროების მიმართ მკაცრი სადამსჯელო ზომები რომ არ იყოს გავრცელებული, ექიმი მედიას ინფორმაციას მიაწოდებდა და ხელისუფლებას შესაბამისი ზომების მიღებას აიძულებდა, რაც მხოლოდ სამი კვირის შემდეგ მოხდა.

30 დეკემებერი - ე.წ. „მამხილებლების“ ადრეული განგაში მედიის მობილიზებას მოახდენდა

ვუჰანის ცენტრალური საავადმყოფოს დირექტორმა და რამდენიმე თანამშრომელმა, მათ შორის, ლი ვენლიანგმა, რომელიც მოგვიანებით კორონავირუსით გარდაიცვალა, ეპიდემიის შესახებ განგაში გააცხადეს. მოგვიანებით, 3 იანვარს, ისინი ვუჰანის პოლიციამ „ჭორების“ გავრცელების გამო დააპატიმრა“.

პრესას და სოციალურ მედიას შესაძლებლობა, რომ ჰქონოდათ, ე.წ. „მამხილებლების“ შესახებ ინფორმაცია უფრო ადრე გაევრცელებინათ, საზოგადოება მოსალოდნელ საფრთხეს სათანადოდ გაანალიზებდა და ხელისუფლებისადმი წნეხს გააძლიერებდა.

31 დეკემბერი - სოციალურ მედიას განგაშის შესახებ ინფორმაციის გავრცელება თავისუფლად რომ შესძლებოდა

ჩინეთმა ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციას, განგაშის შესახებ ოციფიალურად 31 დეკემბერს აცნობა, თუმცა იმავდროულად ჩინეთში ერთ-ერთ ყველაზე პოლულარულ სოციალურ ქსელს WeChat-ს პანდემიასთან დაკავშრებულ სიტყვებზე ცენზურის დაწესება მოსთხოვა.

ცენზურის დაწესების გარეშე, სოციალურ ქსელი WeChat-ი, რომელსაც დაახლოებით მილიარდამდე მომხმარებელი ჰყავს ჩინეთში, ჟურნალისტებს ვირუსისა და შესაბამისი რეკომენდაციების შესახებ ინფორმაციის ფართოდ გავრცელების შესაძლებლობა ექნებოდათ.

5 იანვარი - სამცნიერო მედიას ვირუსის გენომზე ინფორმაცია რომ უფრო ადრე ჰქონოდა

ჩინეთში მეცნიერთა ერთ ნაწილს ვირუსის გენომის შესახებ ინფორმაცია უკვე 5 იანვარს ჰქონდა, თუმცა ხელისუფლებამ მისი გასაჯაროებისგან თავი შეიკავა. ჩინეთის ხელისუფლება უფო გახსნილი რომ ყოფილიყო, სამეცნიერო მედიას ინფორმაციას მყისიერად მიაწოდებდა, რაც ვაქცინის გამოგონებისთვის საჭირო კვლევების ხანგრძლივობას კიდევ უფრო შეამცირებდა.

13 იანვარი - საერთაშორისო საზოგადოება პანდემიის რისკებზე დაიწყდება საუბარს

საერთაშორისო მედიას ყველა იმ ინფორმაციასთან წვდომა 13 იანვარზე უფრო ადრე რომ ჰქონოდა, რასაც ჩინეთის ხელისუფლება ვირუსის შესახებ ფლობდა, საერთაშორისო საზოგადოება ინფექციის გავრცელების რისკების შემცირებაზე დაიწყებდა ზრუნვას და ეპიდემია პანდემიაში არ გადაიზრდებოდა.

RSF-ის 2019 წლის ანგარიშის მიხედვით, ჩინეთს მედიის თავისუფლების ინდექსში 180 ქვეყანას შრის 177-ე ადგილი უკავაია.


გარეკანის ფოტო: MATK PALSTON/AFP
კატეგორია: რჩევები ჟურნალისტებს
შეცვლილი დღის წესრიგი და საინფორმაციო ბადე, დისტანციური მუშაობა, გახშირებული სპეციალური გამოშვებები - ბოლო რამდენიმე თვეა, მას შემდეგ, რაც კორონავირუსი პანდემიად გამოცხადდა, ყოველდღიურობის მსგავსად, რადიკალურად შეიცვალა ყველაფერი მედიასამყაროშიც. აღმოჩნდა, რომ კორონავირუსით მედია იმაზე მეტად არის დაინტერესებული, ვიდრე ეს ებოლას შემთხვევაში იყო და ამ თემაზე მსოფლიო მასშტაბით 23-ჯერ მეტი დაიწერა.

ამ დროის მონაცემებით, COVID-19 მსოფლიოს 190-ზე მეტ ქვეყანასა და ტერიტორიულ ერთეულშია გავრცელებული. ინფიცირებულთა რიცხვი 436 159-ს აღწევს, ვირუსისგან განკურნებულია 111 847 ადამიანი, გარდაცვლილთა რიცხვმა კი უკვე მიაღწია 19 648-ს.

COVID-19-ის პირველი შემთხვევა საქართველოში 26 თებერვალს გამოვლინდა. დღეის მდგომარეობით, კორონავირუსით ინფიცირებულია 73 ადამიანი, მათგან 10 პაციენტი უკვე სრულად გამოჯანმრთლდა. 21 მარტიდან ქვეყანაში საგანგებო მდგომარეობაა გამოცხადებული, 23 მარტიდან კი კარანტინის რეჟიმი მოქმედებს ბოლნისისა და მარნეულის მუნიციპალიტეტებში.

ახალი გადამდები დაავადებები საზოგადოებაში შიშს იწვევს, რადგანაც ისინი ჯერ შესწავლილი არ არის და შედეგებიც არაპროგნოზირებადია. შესაბამისად, მის შესახებ ინფორმაციის სწორად გავრცელება უკიდურესად მნიშვნელოვანია.

ეპიდემიური დაავადებების გაშუქებისას განსაკუთრებული ყურადღება ენიჭება, თუ როგორ კონტექსტში და რა ფორმით აწვდის მედია საზოგადოებას ინფორმაციას. ამ უკანასკნელს, შეიძლება ითქვას, რომ გადამწყვეტი როლი აკისრია. შესაბამისად, ჟურნალისტს ასეთ თემებზე მუშაობისას მაქსიმალური ყურადღების, პასუხისმგებლობისა და სიფრთხილის გამოჩენა მართებს.

ეპიდემიური და ინფექციური დაავადებები, ხშირ შემთხვევაში არა მხოლოდ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის, არამედ ინფორმაციულ კრიზისადაც შეიძლება იქცეს. ეპიდემიების გაშუქების დროს, დაავადების შესახებ კონკრეტული მეცნიერული ფაქტებისა და ჭორების გავრცელებით, ჟურნალისტები ერთი მხრივ, საზოგადოებრივ ნდობას განამტკიცებენ, ხოლო მეორე მხრივ მას ანგრევენ კიდეც ხოლმე.

მედიის მიერ კორონავირუსის თემის გაშუქებაზე დაკვირვებამ აჩვენა, რომ ხშირი იყო შემთხვევები, განსაკუთრებით საწყის ეტაპზე, როცა მედიასაშუალებები საკითხს ისეთ კონტექსტში წარმოაჩენენ, რაც მოსახლეობაში პანიკისა და შიშის დათესვას უწყობდა ხელს.

მკვლევრები ამბობენ, რომ მთავარი ხაზი, რაც მედიის მიერ კორონავირუსის თემის გაშუქებისას გამოიკვეთა, ეს „შიში“ იყო. მედიის დიდმა ნაწილმა თემის გაშუქებისას ისეთი სიტყვები და ფრაზები („შიში“, „საშიში“, „შეშინებული“, „მკვლელი ვირუსი“ „მომაკვდინებელი დაავადება“ და ა.შ.) გამოიყენა, რომელიც მოსახლეობაში დაავადების მიმართ სწორედ შიშსა და პანიკას აძლიერებდა.

თუკი H1N1-ის გაშუქებისას, მედიის მთავარი ხაზი „განგაშზე“ გადიოდა, კორონავირუსის შემთხვევაში მედიამკვლევრები მედიის მიერ „შიშისა“ და „პანიკის“ დათესვის პრაქტიკაზე მიუთითებენ. მათი თქმით, როდესაც თემა მედიის ყურადღების ცენტრში ექცევა, საზოგადოებისთვის ის მეტად საყურადღებო ხდება და მედია ადამიანების ემოციებისა და შიშების მართვაში გადამწყვეტ როლს თამაშობს.

სპეციალისტები მიიჩნევენ, რომ ეპიდემიის დროს, პასუხისმგებლიანი ჟურნალისტები სიტუაციის მართვაში პარტნიორობას ცდილობენ, საკუთარი სიცოცხლის რისკის ფასად საზოგადოების სათანადო ინფორმირებას ემსახურებიან და მოსახლეობის დაშინებას არ ცდილობენ. ამასთან, მათივე რწმენით, მედიამ საზოგადოებას მეტი ინფორმაცია თავად ვირუსის, უსაფრთხოების წესებისა და ინფექციისგან თავდაცვის მექანიზმების შესახებ უნდა მიაწოდოს

უსაფრთხოების წესები ჟურნალისტებისთვის

ეპიდემიების გაშუქებისას, არანაკლები მნიშვნელობა ჟურნალისტების მიერ უსაფრთხოების წესების დაცვას ენიჭება. ჟურნალისტთა უფლებების დამცველმა საერთაშორისო ორგანიზაციამ (CPJ) იმ ჟურნალისტებისთვის, რომლებიც კორონავირუსის თემაზე მუშაობენ უსაფრთხოების წესები გამოაქვეყნა.

წინასწარი მომზადების პერიოდი

  • იმ ქვეყანაში გამგზავრებამდე, სადაც ვირუსია დაფიქსირებული, დარწმუნდით, რომ ადგილზე დაავადების პროფილაქტიკისთვის ყველა საჭირო საშუალება არსებობს;
  • არ გაემგზავროთ თუკი ავად ხართ. გახსოვდეთ, რომ საერთაშორისო და რეგიონულ აეროპორტებში, ასევე სხვა სახის ტრანსპორტში მგზავრების შემოწმება მიმდინარეობს და აღნიშნულისთვის მზად უნდა იყოთ.
  • გაეცანით ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მიერ გავრცელებულ სპეციალურ ინფორმაციას.
  • მოიძიეთ თქვენი დანიშნულების ადგილზე კორონავირუსის უსაფრთხოების წესების კუთხით არსებული ვითარება.
  • აგრეთვე, გაითვალისწინეთ, რომ ბევრმა ქვეყანამ ვირუსის რისკის გამო ფრენები შეაჩერა ან შეზღუდა, აგრეთვე საზღვრები ჩაკეტა და მიმოსვლა შეწყვიტა.

როგორ დავიცვათ თავი ინფექციისგან?

  • მოერიდეთ იმ ადამიანთან ახლო კონტაქტს, რომელსაც დაავადების შესაძლო ნიშნები აღენიშნება (ხველა, ცემინება).
  • რეგულარულად დაიბანეთ ხელები საპნით ან გაიწმინდეთ ანტიბაქტერიული სითხით.
  • გამოიყენეთ დამცავი ხელთათმანები ინციფირების ადგილზე მისვლისას, მაგალითად სამედიცინო დაწესებულებასთან მიახლოებისას. აგრეთვე, შესაძლოა, აუციელებელი გახდეს სხვა დამცავი სამედიცინო აღჭურვილობის - სახის სრული პირბადისა და შესაბამისი კოსტიუმის გამოყენებაც.
  • ინფიცირების ადგილზე მუშაობისას გამოიყენეთ ერთჯერადი ან წყალგაუმტარი ფეხსაცმელი, რომელიც ადგილის დატოვების შემდეგ აუცილებლად შესაბამისად უნდა გაიწმინდოს. ყოველთვის მიჰყევით შესაბამის ადგილობრივ უსაფრთხოების ინსტრუქციებს.


უსაფრთხოების წესები ჟურნალისტებისთვის, რომლებიც კორონავირუსის თემას აშუქებენ, საქართველოს დაავადებათა კონტროლის ცენტრმაც გამოაქვეყნა. რეკომენდაციები ეხება ინტერვიუს აღების პროცესსა და მუშაობას შესაძლო ინფირცირებულ ადამიანთან. ამ რეკომენდაციებს შორის არის ინტერვიუს წარმოება მიკროფონის დამჭერი გრძელი ჯოხით, მიკროფონის გამოყენება ღრუბლის გარეშე, უსაფრთხო დისტანციის შენარჩუნება და ა.შ

ამ თემაზე:
 

ერთგვარი გზამკვლევი როგორ უნდა უზრუნველყონ მედია მენეჯერებმა მათი თანამშრომლების შრომის უსაფრთხოება და თავად ჟურნალისტებს რა მარტივი წესების დაცვა შეუძლიათ, სპეციალურად “მედიაჩეკერისთვის” Safe ინიციატივა, IREX-მაც მოამზადა. ამ წესების დაცვა განსაკუთრებულ ძალისხმევასა და დიდ ფინანსურ დანახარჯს არ მოითხოვს.

გაეცანით ამ წესებს:

რჩევები ჟურნალისტებს კორონავირუსის გაშუქებასთან დაკავშირებით




როგორ ვიქცევით ინფიცირების ადგილის დატოვების შემდეგ?

  • დააკვირდით საკუთარ ჯანმრთელობას მუშაობის ადგილის დატოვების შემდეგ და დააკვირდით რესპირატორული ნიშნების გამოვლინებას მომდევნო 14 დღის განმავლობაში.
  • რესპირატორული ნიშნების აღმოჩენის შემთხვევაში აცნობეთ დამქირავებელს და მიმართეთ შესაბამის სამედიცინო დაწესებულებებს.

მხოლოდ ეთიკური გაშუქება და შრომის უსაფრთხოების დაცვა არ არის ის გამოწვევა, რის წინაშეც მედიასამყარო ახალმა Covid-19-მა დააყენა. ფსიქოლოგები ამბობენ, რომ COVID-19-ის პანდემიის მუდმივად განახლებად რეჟიმში გაშუქება ბევრი ჟურნალისტისთვის შეიძლება სტრესული იყოს.

ქვემოთ რამდენიმე მასალას გთავაზობთ, რომლებიც სტრესის მართვაში დაგეხმარებათ:



მომზადებულია cpj.org-ის, theconversation.com-ისა და journalofethics.ama-assn.org-ის მასალების გამოყენებით.
კატეგორია: რესურსები
შეცვლილი დღის წესრიგი და საინფორმაციო ბადე, დისტანციური მუშაობა, გახშირებული სპეციალური გამოშვებები - ბოლო რამდენიმე თვეა, მას შემდეგ, რაც კორონავირუსი პანდემიად გამოცხადდა, ყოველდღიურობის მსგავსად, რადიკალურად შეიცვალა ყველაფერი მედიასამყაროშიც. აღმოჩნდა, რომ კორონავირუსით მედია იმაზე მეტად არის დაინტერესებული, ვიდრე ეს ებოლას შემთხვევაში იყო და ამ თემაზე მსოფლიო მასშტაბით 23-ჯერ მეტი დაიწერა.

ამ დროის მონაცემებით, COVID-19 მსოფლიოს 190-ზე მეტ ქვეყანასა და ტერიტორიულ ერთეულშია გავრცელებული. ინფიცირებულთა რიცხვი 436 159-ს აღწევს, ვირუსისგან განკურნებულია 111 847 ადამიანი, გარდაცვლილთა რიცხვმა კი უკვე მიაღწია 19 648-ს.

COVID-19-ის პირველი შემთხვევა საქართველოში 26 თებერვალს გამოვლინდა. დღეის მდგომარეობით, კორონავირუსით ინფიცირებულია 73 ადამიანი, მათგან 10 პაციენტი უკვე სრულად გამოჯანმრთლდა. 21 მარტიდან ქვეყანაში საგანგებო მდგომარეობაა გამოცხადებული, 23 მარტიდან კი კარანტინის რეჟიმი მოქმედებს ბოლნისისა და მარნეულის მუნიციპალიტეტებში.

ახალი გადამდები დაავადებები საზოგადოებაში შიშს იწვევს, რადგანაც ისინი ჯერ შესწავლილი არ არის და შედეგებიც არაპროგნოზირებადია. შესაბამისად, მის შესახებ ინფორმაციის სწორად გავრცელება უკიდურესად მნიშვნელოვანია.

ეპიდემიური დაავადებების გაშუქებისას განსაკუთრებული ყურადღება ენიჭება, თუ როგორ კონტექსტში და რა ფორმით აწვდის მედია საზოგადოებას ინფორმაციას. ამ უკანასკნელს, შეიძლება ითქვას, რომ გადამწყვეტი როლი აკისრია. შესაბამისად, ჟურნალისტს ასეთ თემებზე მუშაობისას მაქსიმალური ყურადღების, პასუხისმგებლობისა და სიფრთხილის გამოჩენა მართებს.

ეპიდემიური და ინფექციური დაავადებები, ხშირ შემთხვევაში არა მხოლოდ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის, არამედ ინფორმაციულ კრიზისადაც შეიძლება იქცეს. ეპიდემიების გაშუქების დროს, დაავადების შესახებ კონკრეტული მეცნიერული ფაქტებისა და ჭორების გავრცელებით, ჟურნალისტები ერთი მხრივ, საზოგადოებრივ ნდობას განამტკიცებენ, ხოლო მეორე მხრივ მას ანგრევენ კიდეც ხოლმე.

მედიის მიერ კორონავირუსის თემის გაშუქებაზე დაკვირვებამ აჩვენა, რომ ხშირი იყო შემთხვევები, განსაკუთრებით საწყის ეტაპზე, როცა მედიასაშუალებები საკითხს ისეთ კონტექსტში წარმოაჩენენ, რაც მოსახლეობაში პანიკისა და შიშის დათესვას უწყობდა ხელს.

მკვლევრები ამბობენ, რომ მთავარი ხაზი, რაც მედიის მიერ კორონავირუსის თემის გაშუქებისას გამოიკვეთა, ეს „შიში“ იყო. მედიის დიდმა ნაწილმა თემის გაშუქებისას ისეთი სიტყვები და ფრაზები („შიში“, „საშიში“, „შეშინებული“, „მკვლელი ვირუსი“ „მომაკვდინებელი დაავადება“ და ა.შ.) გამოიყენა, რომელიც მოსახლეობაში დაავადების მიმართ სწორედ შიშსა და პანიკას აძლიერებდა.

თუკი H1N1-ის გაშუქებისას, მედიის მთავარი ხაზი „განგაშზე“ გადიოდა, კორონავირუსის შემთხვევაში მედიამკვლევრები მედიის მიერ „შიშისა“ და „პანიკის“ დათესვის პრაქტიკაზე მიუთითებენ. მათი თქმით, როდესაც თემა მედიის ყურადღების ცენტრში ექცევა, საზოგადოებისთვის ის მეტად საყურადღებო ხდება და მედია ადამიანების ემოციებისა და შიშების მართვაში გადამწყვეტ როლს თამაშობს.

სპეციალისტები მიიჩნევენ, რომ ეპიდემიის დროს, პასუხისმგებლიანი ჟურნალისტები სიტუაციის მართვაში პარტნიორობას ცდილობენ, საკუთარი სიცოცხლის რისკის ფასად საზოგადოების სათანადო ინფორმირებას ემსახურებიან და მოსახლეობის დაშინებას არ ცდილობენ. ამასთან, მათივე რწმენით, მედიამ საზოგადოებას მეტი ინფორმაცია თავად ვირუსის, უსაფრთხოების წესებისა და ინფექციისგან თავდაცვის მექანიზმების შესახებ უნდა მიაწოდოს

უსაფრთხოების წესები ჟურნალისტებისთვის

ეპიდემიების გაშუქებისას, არანაკლები მნიშვნელობა ჟურნალისტების მიერ უსაფრთხოების წესების დაცვას ენიჭება. ჟურნალისტთა უფლებების დამცველმა საერთაშორისო ორგანიზაციამ (CPJ) იმ ჟურნალისტებისთვის, რომლებიც კორონავირუსის თემაზე მუშაობენ უსაფრთხოების წესები გამოაქვეყნა.

წინასწარი მომზადების პერიოდი

  • იმ ქვეყანაში გამგზავრებამდე, სადაც ვირუსია დაფიქსირებული, დარწმუნდით, რომ ადგილზე დაავადების პროფილაქტიკისთვის ყველა საჭირო საშუალება არსებობს;
  • არ გაემგზავროთ თუკი ავად ხართ. გახსოვდეთ, რომ საერთაშორისო და რეგიონულ აეროპორტებში, ასევე სხვა სახის ტრანსპორტში მგზავრების შემოწმება მიმდინარეობს და აღნიშნულისთვის მზად უნდა იყოთ.
  • გაეცანით ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მიერ გავრცელებულ სპეციალურ ინფორმაციას.
  • მოიძიეთ თქვენი დანიშნულების ადგილზე კორონავირუსის უსაფრთხოების წესების კუთხით არსებული ვითარება.
  • აგრეთვე, გაითვალისწინეთ, რომ ბევრმა ქვეყანამ ვირუსის რისკის გამო ფრენები შეაჩერა ან შეზღუდა, აგრეთვე საზღვრები ჩაკეტა და მიმოსვლა შეწყვიტა.

როგორ დავიცვათ თავი ინფექციისგან?

  • მოერიდეთ იმ ადამიანთან ახლო კონტაქტს, რომელსაც დაავადების შესაძლო ნიშნები აღენიშნება (ხველა, ცემინება).
  • რეგულარულად დაიბანეთ ხელები საპნით ან გაიწმინდეთ ანტიბაქტერიული სითხით.
  • გამოიყენეთ დამცავი ხელთათმანები ინციფირების ადგილზე მისვლისას, მაგალითად სამედიცინო დაწესებულებასთან მიახლოებისას. აგრეთვე, შესაძლოა, აუციელებელი გახდეს სხვა დამცავი სამედიცინო აღჭურვილობის - სახის სრული პირბადისა და შესაბამისი კოსტიუმის გამოყენებაც.
  • ინფიცირების ადგილზე მუშაობისას გამოიყენეთ ერთჯერადი ან წყალგაუმტარი ფეხსაცმელი, რომელიც ადგილის დატოვების შემდეგ აუცილებლად შესაბამისად უნდა გაიწმინდოს. ყოველთვის მიჰყევით შესაბამის ადგილობრივ უსაფრთხოების ინსტრუქციებს.


უსაფრთხოების წესები ჟურნალისტებისთვის, რომლებიც კორონავირუსის თემას აშუქებენ, საქართველოს დაავადებათა კონტროლის ცენტრმაც გამოაქვეყნა. რეკომენდაციები ეხება ინტერვიუს აღების პროცესსა და მუშაობას შესაძლო ინფირცირებულ ადამიანთან. ამ რეკომენდაციებს შორის არის ინტერვიუს წარმოება მიკროფონის დამჭერი გრძელი ჯოხით, მიკროფონის გამოყენება ღრუბლის გარეშე, უსაფრთხო დისტანციის შენარჩუნება და ა.შ

ამ თემაზე:
 

ერთგვარი გზამკვლევი როგორ უნდა უზრუნველყონ მედია მენეჯერებმა მათი თანამშრომლების შრომის უსაფრთხოება და თავად ჟურნალისტებს რა მარტივი წესების დაცვა შეუძლიათ, სპეციალურად “მედიაჩეკერისთვის” Safe ინიციატივა, IREX-მაც მოამზადა. ამ წესების დაცვა განსაკუთრებულ ძალისხმევასა და დიდ ფინანსურ დანახარჯს არ მოითხოვს.

გაეცანით ამ წესებს:

რჩევები ჟურნალისტებს კორონავირუსის გაშუქებასთან დაკავშირებით




როგორ ვიქცევით ინფიცირების ადგილის დატოვების შემდეგ?

  • დააკვირდით საკუთარ ჯანმრთელობას მუშაობის ადგილის დატოვების შემდეგ და დააკვირდით რესპირატორული ნიშნების გამოვლინებას მომდევნო 14 დღის განმავლობაში.
  • რესპირატორული ნიშნების აღმოჩენის შემთხვევაში აცნობეთ დამქირავებელს და მიმართეთ შესაბამის სამედიცინო დაწესებულებებს.

მხოლოდ ეთიკური გაშუქება და შრომის უსაფრთხოების დაცვა არ არის ის გამოწვევა, რის წინაშეც მედიასამყარო ახალმა Covid-19-მა დააყენა. ფსიქოლოგები ამბობენ, რომ COVID-19-ის პანდემიის მუდმივად განახლებად რეჟიმში გაშუქება ბევრი ჟურნალისტისთვის შეიძლება სტრესული იყოს.

ქვემოთ რამდენიმე მასალას გთავაზობთ, რომლებიც სტრესის მართვაში დაგეხმარებათ:



მომზადებულია cpj.org-ის, theconversation.com-ისა და journalofethics.ama-assn.org-ის მასალების გამოყენებით.
კატეგორია: საქართველო
როგორ შეცვალა ახალი კორონავირუსული ინფექციის, Covid-19-ის გავრცელებამ მედიასაშუალებების დღის წესრიგი და მუშაობის სტილი, - საკუთარი გამოცდილების გაზიარება  ამჯერად საზოგადოებრივი მაუწყებლის „პირველი არხის“ საინფორმაციო სამსახურის უფროსს ეკა შონიას ვთხოვეთ.

თუ შეიცვალა მაუწყებლის მუშაობის სპეციფიკა ვირუსის გავრცელების ფონზე?

პირველი არხი იყო ერთ-ერთი პირველი, რომელმაც სრული მასშტაბით ჩაატარა შენობაში სადეზინფექციო სამუშაოები. ასევე, მნიშვნელოვანია, რომ არხი ნაწილობრივ გადავიდა დისტანციურ მუშაობაზე. ფაქტობრივად მუშაობს მხოლოდ ახალი ამბების გუნდი, ასევე, მენეჯმენტის რგოლი მთლიანად და ცხადია, ადგილზეა გენერალური დირექტორი. დისტანციურ მუშაობაზე გადავიყვანეთ ორსულები და რისკ ჯგუფში მყოფი თანამშრომლები, მათ შორის, „ნიუს-რუმიდანაც“.

აგრეთვე აღსანიშნავია, რომ „ნიუსი“, რომელიც სრული დატვირთვით მუშაობს, ორად გაიყო. ეს იმას ნიშნავს, რომ სამი დღის განმავლობაში მუშაობს პროდიუსერების, ჟურნალისტებისა და ტექნიკური პერსონალის ერთი ჯგუფი, სამ დღეში კი მათ მეორე ასეთი ჯგუფი ანაცვლებს.

ამ ეტაპზე შეჩერებულია ახალი პროექტების ჩაწერა. გაჩერებულია ისეთი პროექტებიც, რომლებშიც ბავშვები მონაწილეობდნენ და შესაბამისად, ამ პროექტების გუნდიც გასულია შენობიდან.



რაც შეეხება საველე გადაღებებს, ამ კუთხით თუ შეიცვალა რამე?

ვცდილობთ, რომ ვიაროთ ძალიან მნიშვნელოვან თემებზე. ყველაფრის გასაშუქებლად ვეღარ დავდივართ, უპირველეს ყოვლისა, იმიტომაც, რომ რესურსი აღარ გვყოფნის და მეორე, რადგანაც მთლიანად აწყობილი ვართ ე.წ. „საგანგებო რეჟიმზე“ და ჩვენი გამოშვებები ძირითადად ვირუსს ეხება, უფრო ვცდილობთ, რომ ამ მხრივ ვიმუშაოთ. თუმცა, ცხადია სხვა საკითხების დაფარვასაც ვცდილობთ.

ახსენეთ, რომ მეტწილად ვირუსის თემის გაშუქებაზე ხართ ორიენტირებული, უფრო დეტალურად რომ მოგვიყვეთ ამ შინაარსობრივ ცვლილებაზე…

როგორც ყველა არხზე, ისე ჩვენთან, რაღაც კორექტივები შევიდა. მაგალითად, ის, რომ სპორტის ბლოკი “მოამბეში” დროებით მოვხსენით, მაგრამ მნიშვნელოვანი სპორტული ამბების შესახებ ინფორმაცია კვლავინდებურად შუქდება. ასევე, კულტურის ნაწილი მოვხსენით დროებით, რადგან ამ ეტაპზე ამ მიმართულებით განსაკუთრებული არაფერი ხდება.

სოციალური დისტანცირების მოთხოვნებიდან გამომდინარე, ხომ არ შეიცვალა რამე სტუდიური გადაცემების ნაწილშიც?

მთლიანად ჩავხსენით სტუმრებიანი გადაცემები. სტუმრების ძირითადი ნაწილი ახლა “მოამბეში” გადავიდა და ძირითადად ჩართვებზე ვართ ორიენტირებული. ძალიან იშვიათი გამონაკლისის გარდა, თუკი ეს ტექნიკურად ვერ ხერხდება, ვცდილობთ, რომ სტუმარი შიგნით არ შემოვიყვანოთ.

ამან ხომ არ გაართულა მათთან კონტაქტი, ან მათ თავად ხომ არ აქვთ რაიმე პრობლემა მუშაობის ამ ფორმატზე?

ესეც ინდივიუალურია, ვიღაცას ვწერთ სატელეფონო ფორმატში, ვიღაც ჩვეულებრივად გვეწერება, მაგრამ ჩვენივე უსაფრთხოებიდან გამომდინარე, ჩვენც ვარჩევთ, სად შეგვიძლია მივიდეთ და სად არა. მაგალითად, ბრიფინგებზე.

როგორც იცით, მთავრობის კანცელარიამ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ჩვენ უნდა უზრუნველვყოთ ყველა არხისთვის ბრიფინგების სიგნალის მიწოდება და ჩვენ ამას გავაკეთებთ, ჟურნალისტების უსაფრთხოებიდან გამომდინარე, რომ ერთ სივრცეში ბევრი ხალხი არ ირეოდეს. ჩვენც, ფაქტობროვად, ამის მიხედვით ვსაზღვრავთ გადაღებებს.

ხომ არ გართულდა ინფორმაციის მიღება რომელიმე უწყებისგან ან უშაულოდ რესპონდენტებისგან?

ვერ ვიტყოდი. ინფორმაციის მიღება, ყოველ შემთხვევაში ჯერჯერობით, არ გვიჭირს.



ვიცით, რომ სამაუწყებლო ბადეში სხვა ცვლილებებიცაა...

რადგან ძირითადად სტუდიური სტუმრების ფორმატი გვქონდა, დროებით მოიხსნა პოლიტიკური გადაცემები. დილის გადაცემა ჩვეულ რეჟიმში განაგრძობს მუშაობას და როგორც უკვე აღვნიშნე, დროებით შეჩერდა გადაცემების ჩაწერა. ყველა სხვა გადაცემა, რაც იყო, არხზე დარჩა.

ვირუსის გავრცელების პარალელურად, კიდევ რა გამოწვევების წინაშე დადგა მაუწყებელი?

ამას გამოწვევას ვერ დავარქმევდი, ეს ისედაც ასე იყო, მაგრამ ახლა გაასმაგებული პასუხისმგებლობით ვეკიდებით თითოეულ დეტალს. ახლა ჩვენ არ ვართ ორიენტირებული სისწრაფეზე, მილიონჯერ ვამოწმებთ ინფორმაციას და მილიონმეერთედ ვაძლევთ ეთერში. ეს არის ყველაზე მნიშნველოვანი, რასაც ჩვენ ვაკეთებთ. ეს ყველაფერი ახლა გაასმაგებული პასუხისმგებლობით ხდება და ამაში ჩართულია თითოეული ადამიანი.

მუშაობის პროცესში სირთულეები ხომ არ წარმოიშვა?

სირთულეები არ გვაქვს. ეს რეჟიმი ჩვენთვის ახალი არ არის. უბრალოდ, ახლა გაცილებით მობილიზებული ვართ და მაქსიმალურად ვცდილობთ, რომ რაიმე შეცდომა არ გაგვეპაროს.

თუ გაქვთ რამე გაიდლაინი ან რომელიმე საერთაშორისო სტანდარტით ხომ არ ხელმძღვანელობთ მოცემულ ვითარებაში?

ჩვენი საერთაშრისო სტანდარტი არის EBU - თავიდან-ბოლომდე ვართ მიბმული ევროპულ მედიაკავშირზე და სრულად მათი სტანდარტით ვხელმძღვანელობთ. აქამდეც ასე ვიყავით და ახლაც ასე ვხელმძღვანელობთ.

ასევე, სულ ვეცნობით და ვკითხულობთ ექსტრემალურ პირობებში ჟურნალისტების მუშაობაზე, შესაბამისი ტრეინინგებიც გვაქვს გავლილი და თავიდან-ბოლომდე მივყვებით მათ გაიდლაინს. ამიტომ, ახლა, რაიმე ახალი და განსაკუთრებული ჩვენ თვითონ არ დაგვიწერია, უბრალოდ არსებულს მივყვებით.

იმ ჟურნალისტების შრომის უსაფრთხოებას როგორ იცავთ, ვინც არ არის დისტანციურ მუშაობაზე გადასული? 

მაქსიმალურად ვუფრთხილდებით აპარატურას, რომელიც გადაღებიდან დაბრუნების შემდეგ, გადის სპეციალურ შემოწმებას, იწმინდება და სპეციალური ხსნარებით მუშავდება. ასევე, ყველას მსგავსად, მიკროფონებს მოვხსენით ღრუბელი. ვცდილობთ, რომ ჟურნალისტები სპეციალური პირბადის გარეშე არ გავიდნენ გადაღებაზე, მითუმეტეს, ინფექციურ საავადმყოფოში.

აგრეთვე, ტელევიზიის შიგნით მომარაგებულია სადეზინფექციო ხსნარები და ყოველ დღე სველი წესით სუფთავდება ჩვენი სამუშაო სივრცე. ყველანაირად ვცდილობთ, რომ მაქსიმალურად დავიცვათ ერთმანეთი ამ ამბისგან და ჯერჯერობით, მგონი, რომ გამოგვდის.




გარეკანის ფოტო გამოყენებულია არქივიდან
კატეგორია: რჩევები ჟურნალისტებს

საზოგადოებისთვის სანდო და მკაფიო ინფორმაციის მიწოდება ჟურნლისტის პირდაპირი მოვალეობა და პასუხისმგბელობაა. ჯანმრთელობის ისეთი გლობალური კრიზისის დროს კი, როგორც ეს კორონავირუსის გავრცელება და მისგან მომდინარე საფრთხეებია, ეს პასუხისმგებლობა კიდევ უფრო კრიტიკულ მნიშვნელობას იძენს.

“ასეთ ისტორიებში იმდენი გაურკვევლობაა, რომ მათგან მკაფიო სურათის შექმნა სწორედ ჟურნალისტის მოვალეობაა”, - ამბობს, ე.წ. ფრილანსერი ჟურნალისტი მაიკლ სტენდერტი, რომელიც Bloomberg-ის, The Guardian-ისა და Al Jazeera-სთვის მუშაობს. იგი, ჩინეთში კორონავირუსის ეპიდემიის აფეთქებიდან დღემდე, სწორედ Covid-19-ის თემას აშუქებს.

ჩინეთში კორონავირუსის თემაზე მუშაობა მთავრობის ცენზურის გამო კიდევ უფრო რთული აღმოჩნდა. როგორ სტენდერტი განმარტავს, განსაკუთრებულ სირთულეს წყაროების მოძიება წარმოადგენს.

“შემაშფოთებელია, როდესაც რიგითი მოქალაქე ფიქრობს, რომ მას ოფიციალური პირების თანხმობის გარეშე საკუთარი მოსაზრების გამოთქმის უფლება არ აქვს”, - ამბობს იგი.

კრიზისის დროს, ჟურნალისტების მხრიდან საზოგადოების ინფორმირებასა და შიშის დათესვას შორის ბალანსი პოვნის აუცილებლობაზე საუბრობს კოლუმბიის უნივერსიტეტის პროფესორი სტეფან მორსეც.

“ადამიანების ბულინგს და უსაფუძვლო პანიკისა და შიშის დათესვას უნდა მოერიდოთ”, - ურჩევს იგი ჟურნალისტებს.

ქვემოთ Covid-19-ის თემაზე მომუშავე ჟურნალისტებისთვის სპეციალისტების მიერ შემუშავებული ტოპ 10 რჩევაა მოცემული.

♦   შეისწავლე ადგილმდებარეობა და შემდეგ გადაიტანე ის შენს ნაშრომში


ნებისმიერი მსოფლიო კრიზისის დროს, ჩვენს გარშემო უამრავი ინფორმაცია იყრის თავს, თუმცა, ეს არ ნიშნავს, რომ ყველა მათგანი სასარგებლოა. ინტერნეტის საშუალებით გავრცელებულმა ინფორმაციამ საზოგადოება, შესაძლოა, შეცდომაში შეიყვანოს. მაგალითად, The Guardian-მა ვუჰანში კორონავირუსის შესახებ მასალას ფოტო დაურთო, რომელზეც ქუჩაში გარდაცვლილი ჩანს და ის ასე დაასათაურა - “გარდაცვლილი მამაკაცი ქუჩაში: ფოტო, რომელიც ვუჰანში კორონავირუსის კრიზისს ასახავს”. თუმცა, მასალაში არ იყო დასაბუთება, რომ მამაკაცი ნამდვილად ვირუსმა იმსხვერპლა.

ცხადია, მასალაზე მუშაობისას ვიზუალური მხარე მნიშვნელოვანია, თუმცა მასთან განსაკუთრებულად ფრთხილი დამოკიდებულება გვმართებს. რეპორტიორები დარწმუნებული უნდა იყვნენ, რომ ვიზუალური მასალა, რომელსაც ისინი იყენებენ, მიმდინარე პროცესს ზუსტად ასახავს. სენსაციური ფოტო, როგორც ეს The Guardian-ის შემთხვევაში იყო, არასზუსტ სურათს ქმნის და შიშს თესავს.

“ვუჰანში გადაღებულ ფოტოებს დიდი მნიშვნელობა აქვთ. თუკი გავითვალისწინებთ იმას, რომ ზოგადად ჩინეთში მიმდინარე პროცესების შესახებ ინფორმაციისადმი უნდობლობა არსებობს, ადამიანებს სჭირდებათ ნახონ რა ხდება იქ და დაიჯერონ ამის”, - ამბობს ვუჰანში მომუშავე ფრილანსერი დოტოგრამა ბეტსი ჯოულსი.

"ვიდრე ფოტოების გადაღებას დაიწყებ, გარშემომყოფებს მიმართე, გაესაუბრე ადამიანებს, ზოგად ატმოსფეროს გაეცანი და მუშაობა მხოლოდ ამის შემდეგ დაიწყე და რაც მთავარია, ეცადე, რომ შენს მონათხრობში იმის საპირისპირო არ აჩვენო, რასაც ადამიანები ადგილზე რეალურად განიცდიან", - ეს სიტყვების მას ეკუთვნის. 

“თუკი მოვლენების განვითარების ადგილზე შიში ნამდვილად სუფევს, ამის გაშუქების პრობლემას ვერ ვხედავ, მაგრამ ფრთხილად უნდა იყო, როდესაც მოვლენების ეპიცენტრში არ ხარ და ამის შესახებ უბრალოდ გესმის”, - ამბობს სტენდერტი.


♦  
ფოკუსირდი გაშუქებაზე და არა ანალიზზე


მოსაზრებას და ანალიზს დიდი მნიშვნელობა აქვს, მაგრამ შედეგების მასშტაბების გაზომვა ჯერ ძალიან ადრეა - თქვა ჯოულმა.

აგრეთვე, არ აიღოთ The Washington Post-ის მაგალითი, როდესაც მან ჩინეთი აზიისთვის საფრთხის შემცველ ავადმყოფ კაცს შეადარა და რასისტული ტონისთვის კრიტიკაც დაიმსახურა. ჯერ ძალიან ადრეა გრძელვადიან ფინანსურ შედეგებზე საუბარი.


♦   ყ
ურადღებით იყავით სათაურებთან


იმის გათვალისწინებით, რომ აუდიტორია ინფორმაციას ძირითადად სათაურებიდან იღებს და მხოლოდ ამით კმაყოფილდება, რედაქტორებმა სათაურებით შეცდომაში არ შეიყვანოთ აუდიტორია.

“არასდროს შესწიროთ ფაქტები კლიკებს და განსაკუთრებული ყურადღება ამას კრიზისების დროს მიაქციეთ”.

“ყოველთვის ვცდილობ ისეთი სათაურის შერჩევას, რომელიც რეალობას ასახავს და სენსაციური არ არის”, - ამბობს ჯოულსი.


♦  
გახსოვდეთ - ყველა რიცხვი ზუსტი არ არის
 


ჟურნალისტები ამბის გაშუქებისას ხშირად ეყრდნობიან რიცხვებს და სტატისტიკურ მონაცემებს, თუმცა ისინი ყოველთვის სანდო არ არის.

როგორც სპეციალისტები ამბობენ, ეპიდემიებისა და დაავადებათა გავრცელების დროს, განსაკუთრებით დასაწყისში, რიცხვები ზუსტი არ არის. ისინი მიიჩნევენ, რომ ჟურნალისტებმა რიცხვები ყურადღების მიღმა არ უნდა დატოვონ, თუმცა იმაში უნდა დარწმუნდნენ, რომ აუდიტორიას მათი არსი და რიცხვების უკან არსებული ვითარება კარგად ესმის. 


♦  
 დაელაპარაკე იმდენ ადამიანს, რამდენის საშუალებაც არის 


“იზოლაციაში მყოფი ყველა ადამიანი არ არის ავად და არც კვდება, ზოგჯერ ისინი უბრალოდ მოწყენილები არიან”, - თქვა ჯოულსმა.

რეპორტიორის პასუხისმგებლობაა, რომ მოვლენების განვითარების ადგილზე მცხოვრები ადამიანების განსხვავებული ყოფა წარმოაჩინოს. ამის ერთ-ერთ საშუალებად კი - სტენდერტი მეტ ადამიანთან საუბარს მიიჩნევს, განსაკუთრებით იმ ქვეყნებში, სადაც ცენზურის მკაფიო ნიშნები ჩანს. 


♦  
 თავი აარიდეთ რასიზმს 


გლობალურ ეპიდემიებს რასიზმისა და ქსენოფობიის გავრცელების ხანგრძლივი ისტორია აქვს და ამ შემთხვევაში გამონაკლისი არც Covid-19-ია. მაგალითად, ლონდონში ჩინური წარმოშობის მქონე სინგაპურელ მამაკაცს დაესხნენ თავს და უთხრეს, რომ “მისი კორონავირუსი” არ სჭირდებოდათ. ჩინელების შემოსავლებმა იკლო აშშ-შიც.

ამიტომ მედია ფრთხილად უნდა იყოს, რომ ინდივიდების მიმართ სტერეოტიპებისა და რასიზმის გავრცელებას არ შეუწყოს ხელი. ამერიკულ-აზიური ჟურნალისტების ასოციაციამ ჟურნალისტებისთვის სპეციალური რეკომენდაციებიც გამოსცა. მაგალითად: პირბადიან ადამიანებს დაურთეთ კონტექსტი, მოერიდეთ ჩინური დასახლებების ჩვენებას, თუკი ისინი ამბავთან პირდაპირ კავშირში არ არიან ვირუსის დასახელების დროს გეოგრაფიული მითითებებისგან თავი შეიკავეთ.


♦ 
 კარგად შეარჩიე ექსპერტები


ექსპერტების მოძიების დროს ყურადღებით იყავით და გაითვალისწინეთ მათი შეხედულებები.

“პრობლემა მხოლოდ კარგი ექსპერტის მოძიება კი არა, ისეთი ადამანის პოვნაა, რომელსაც საკუთარი მიკერძოებული დამოკიდებულებისგან დისტანცირება შეუძლია”.

ექსპერტებთან მუშაობის დროს ჟურნალისტებისადმი ერთ-ერთი რჩევა მათი მიკერძოების შესახებ ინფორმაციის მოძიებაა. ბევრი ჟურნალისტი ეპიდემიების შესახებ მუშაობის დროს, დაავადების გავრცელების შესახებ ე.წ. მოდელირების მეთოდსაც მიმართავს, თუმცა ისინი, როგორც თემის სპეციალისტები განმარტავენ, ვარაუდებს ემყარება და რეალობას სწორად არ ასახავს.


♦  
 არ თქვა უარი ე.წ. უინტერესო ისტორიებზე
 


გახსოვდეთ, ყველა ისტორია, რომელსაც ეპიდემიის დროს დაწერთ პულიცერის პრემიას ვერ მოგიტანთ, რაც სავსებით ნორმალურია. კონცენტრირდით იმაზე, რომ პასუხი გასცეთ სამიზნე აუდიტორიის შეკითხვებს.

დაიხმარეთ Google, რომ გაიგოთ, რა სახის ინფორმაციას ეძებენ ადამიანები და ამის შემდეგ შექმენით ისეთი მასალა, სადაც ისინი საკუთარ შეკითხვებზე პასუხებს აღმოაჩენენ.


♦  
დააწესეთ ლიმიტები


რედაქტორები თქვენგან ახალ ისტორიებს სულ უფრო და უფრო ხშირად მოითხოვენ, მაგრამ ასეთ დროს ისწავლეთ უარის თქმა და მუშაობის საათებზე ლიმიტები დააწესეთ. სამუშაო პროცესიდან დროებითი მოწყვეტა, საშაულებას მოგცემთ, რომ სამუშაოს ახალი ძალებითა და შემართებით დაუბრუნდეთ.



♦  
 როდესაც ყველაფერი მიწყნარდება, არ მოშორდეთ ამბავს 


ადრე თუ გვიან ყველაფერი მიწყნარდება, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ თქვენი სამუშაო დასრულდა. ეპიდემიის პიკის ჩაცხრობის შემდეგაც უამრავი რამ ხდება, რასაც გაშუქება სჭირდება.

შეაფასეთ, როგორ გაუმკლავდა ხელისუფლება და ჯანდაცვის სფეროს ოფიციალური პირები კრიზისს. გააანალიზეთ ნასწავლი გაკვეთილები. გაარკვიეთ, ვირუსისგან გადარჩენილები ისევ სტიგმის მსხვერპლნი ხომ არ არიან და გაიგეთ თუ რას ნიშნავს, ცხოვრების “ნორმალურ” რიტმში დაბრუნება.


მომზადებულია ijnet.org-ის მასალის გამოყენებით.

კატეგორია: რესურსები

საზოგადოებისთვის სანდო და მკაფიო ინფორმაციის მიწოდება ჟურნლისტის პირდაპირი მოვალეობა და პასუხისმგბელობაა. ჯანმრთელობის ისეთი გლობალური კრიზისის დროს კი, როგორც ეს კორონავირუსის გავრცელება და მისგან მომდინარე საფრთხეებია, ეს პასუხისმგებლობა კიდევ უფრო კრიტიკულ მნიშვნელობას იძენს.

“ასეთ ისტორიებში იმდენი გაურკვევლობაა, რომ მათგან მკაფიო სურათის შექმნა სწორედ ჟურნალისტის მოვალეობაა”, - ამბობს, ე.წ. ფრილანსერი ჟურნალისტი მაიკლ სტენდერტი, რომელიც Bloomberg-ის, The Guardian-ისა და Al Jazeera-სთვის მუშაობს. იგი, ჩინეთში კორონავირუსის ეპიდემიის აფეთქებიდან დღემდე, სწორედ Covid-19-ის თემას აშუქებს.

ჩინეთში კორონავირუსის თემაზე მუშაობა მთავრობის ცენზურის გამო კიდევ უფრო რთული აღმოჩნდა. როგორ სტენდერტი განმარტავს, განსაკუთრებულ სირთულეს წყაროების მოძიება წარმოადგენს.

“შემაშფოთებელია, როდესაც რიგითი მოქალაქე ფიქრობს, რომ მას ოფიციალური პირების თანხმობის გარეშე საკუთარი მოსაზრების გამოთქმის უფლება არ აქვს”, - ამბობს იგი.

კრიზისის დროს, ჟურნალისტების მხრიდან საზოგადოების ინფორმირებასა და შიშის დათესვას შორის ბალანსი პოვნის აუცილებლობაზე საუბრობს კოლუმბიის უნივერსიტეტის პროფესორი სტეფან მორსეც.

“ადამიანების ბულინგს და უსაფუძვლო პანიკისა და შიშის დათესვას უნდა მოერიდოთ”, - ურჩევს იგი ჟურნალისტებს.

ქვემოთ Covid-19-ის თემაზე მომუშავე ჟურნალისტებისთვის სპეციალისტების მიერ შემუშავებული ტოპ 10 რჩევაა მოცემული.

♦   შეისწავლე ადგილმდებარეობა და შემდეგ გადაიტანე ის შენს ნაშრომში


ნებისმიერი მსოფლიო კრიზისის დროს, ჩვენს გარშემო უამრავი ინფორმაცია იყრის თავს, თუმცა, ეს არ ნიშნავს, რომ ყველა მათგანი სასარგებლოა. ინტერნეტის საშუალებით გავრცელებულმა ინფორმაციამ საზოგადოება, შესაძლოა, შეცდომაში შეიყვანოს. მაგალითად, The Guardian-მა ვუჰანში კორონავირუსის შესახებ მასალას ფოტო დაურთო, რომელზეც ქუჩაში გარდაცვლილი ჩანს და ის ასე დაასათაურა - “გარდაცვლილი მამაკაცი ქუჩაში: ფოტო, რომელიც ვუჰანში კორონავირუსის კრიზისს ასახავს”. თუმცა, მასალაში არ იყო დასაბუთება, რომ მამაკაცი ნამდვილად ვირუსმა იმსხვერპლა.

ცხადია, მასალაზე მუშაობისას ვიზუალური მხარე მნიშვნელოვანია, თუმცა მასთან განსაკუთრებულად ფრთხილი დამოკიდებულება გვმართებს. რეპორტიორები დარწმუნებული უნდა იყვნენ, რომ ვიზუალური მასალა, რომელსაც ისინი იყენებენ, მიმდინარე პროცესს ზუსტად ასახავს. სენსაციური ფოტო, როგორც ეს The Guardian-ის შემთხვევაში იყო, არასზუსტ სურათს ქმნის და შიშს თესავს.

“ვუჰანში გადაღებულ ფოტოებს დიდი მნიშვნელობა აქვთ. თუკი გავითვალისწინებთ იმას, რომ ზოგადად ჩინეთში მიმდინარე პროცესების შესახებ ინფორმაციისადმი უნდობლობა არსებობს, ადამიანებს სჭირდებათ ნახონ რა ხდება იქ და დაიჯერონ ამის”, - ამბობს ვუჰანში მომუშავე ფრილანსერი დოტოგრამა ბეტსი ჯოულსი.

"ვიდრე ფოტოების გადაღებას დაიწყებ, გარშემომყოფებს მიმართე, გაესაუბრე ადამიანებს, ზოგად ატმოსფეროს გაეცანი და მუშაობა მხოლოდ ამის შემდეგ დაიწყე და რაც მთავარია, ეცადე, რომ შენს მონათხრობში იმის საპირისპირო არ აჩვენო, რასაც ადამიანები ადგილზე რეალურად განიცდიან", - ეს სიტყვების მას ეკუთვნის. 

“თუკი მოვლენების განვითარების ადგილზე შიში ნამდვილად სუფევს, ამის გაშუქების პრობლემას ვერ ვხედავ, მაგრამ ფრთხილად უნდა იყო, როდესაც მოვლენების ეპიცენტრში არ ხარ და ამის შესახებ უბრალოდ გესმის”, - ამბობს სტენდერტი.


♦  
ფოკუსირდი გაშუქებაზე და არა ანალიზზე


მოსაზრებას და ანალიზს დიდი მნიშვნელობა აქვს, მაგრამ შედეგების მასშტაბების გაზომვა ჯერ ძალიან ადრეა - თქვა ჯოულმა.

აგრეთვე, არ აიღოთ The Washington Post-ის მაგალითი, როდესაც მან ჩინეთი აზიისთვის საფრთხის შემცველ ავადმყოფ კაცს შეადარა და რასისტული ტონისთვის კრიტიკაც დაიმსახურა. ჯერ ძალიან ადრეა გრძელვადიან ფინანსურ შედეგებზე საუბარი.


♦   ყ
ურადღებით იყავით სათაურებთან


იმის გათვალისწინებით, რომ აუდიტორია ინფორმაციას ძირითადად სათაურებიდან იღებს და მხოლოდ ამით კმაყოფილდება, რედაქტორებმა სათაურებით შეცდომაში არ შეიყვანოთ აუდიტორია.

“არასდროს შესწიროთ ფაქტები კლიკებს და განსაკუთრებული ყურადღება ამას კრიზისების დროს მიაქციეთ”.

“ყოველთვის ვცდილობ ისეთი სათაურის შერჩევას, რომელიც რეალობას ასახავს და სენსაციური არ არის”, - ამბობს ჯოულსი.


♦  
გახსოვდეთ - ყველა რიცხვი ზუსტი არ არის
 


ჟურნალისტები ამბის გაშუქებისას ხშირად ეყრდნობიან რიცხვებს და სტატისტიკურ მონაცემებს, თუმცა ისინი ყოველთვის სანდო არ არის.

როგორც სპეციალისტები ამბობენ, ეპიდემიებისა და დაავადებათა გავრცელების დროს, განსაკუთრებით დასაწყისში, რიცხვები ზუსტი არ არის. ისინი მიიჩნევენ, რომ ჟურნალისტებმა რიცხვები ყურადღების მიღმა არ უნდა დატოვონ, თუმცა იმაში უნდა დარწმუნდნენ, რომ აუდიტორიას მათი არსი და რიცხვების უკან არსებული ვითარება კარგად ესმის. 


♦  
 დაელაპარაკე იმდენ ადამიანს, რამდენის საშუალებაც არის 


“იზოლაციაში მყოფი ყველა ადამიანი არ არის ავად და არც კვდება, ზოგჯერ ისინი უბრალოდ მოწყენილები არიან”, - თქვა ჯოულსმა.

რეპორტიორის პასუხისმგებლობაა, რომ მოვლენების განვითარების ადგილზე მცხოვრები ადამიანების განსხვავებული ყოფა წარმოაჩინოს. ამის ერთ-ერთ საშუალებად კი - სტენდერტი მეტ ადამიანთან საუბარს მიიჩნევს, განსაკუთრებით იმ ქვეყნებში, სადაც ცენზურის მკაფიო ნიშნები ჩანს. 


♦  
 თავი აარიდეთ რასიზმს 


გლობალურ ეპიდემიებს რასიზმისა და ქსენოფობიის გავრცელების ხანგრძლივი ისტორია აქვს და ამ შემთხვევაში გამონაკლისი არც Covid-19-ია. მაგალითად, ლონდონში ჩინური წარმოშობის მქონე სინგაპურელ მამაკაცს დაესხნენ თავს და უთხრეს, რომ “მისი კორონავირუსი” არ სჭირდებოდათ. ჩინელების შემოსავლებმა იკლო აშშ-შიც.

ამიტომ მედია ფრთხილად უნდა იყოს, რომ ინდივიდების მიმართ სტერეოტიპებისა და რასიზმის გავრცელებას არ შეუწყოს ხელი. ამერიკულ-აზიური ჟურნალისტების ასოციაციამ ჟურნალისტებისთვის სპეციალური რეკომენდაციებიც გამოსცა. მაგალითად: პირბადიან ადამიანებს დაურთეთ კონტექსტი, მოერიდეთ ჩინური დასახლებების ჩვენებას, თუკი ისინი ამბავთან პირდაპირ კავშირში არ არიან ვირუსის დასახელების დროს გეოგრაფიული მითითებებისგან თავი შეიკავეთ.


♦ 
 კარგად შეარჩიე ექსპერტები


ექსპერტების მოძიების დროს ყურადღებით იყავით და გაითვალისწინეთ მათი შეხედულებები.

“პრობლემა მხოლოდ კარგი ექსპერტის მოძიება კი არა, ისეთი ადამანის პოვნაა, რომელსაც საკუთარი მიკერძოებული დამოკიდებულებისგან დისტანცირება შეუძლია”.

ექსპერტებთან მუშაობის დროს ჟურნალისტებისადმი ერთ-ერთი რჩევა მათი მიკერძოების შესახებ ინფორმაციის მოძიებაა. ბევრი ჟურნალისტი ეპიდემიების შესახებ მუშაობის დროს, დაავადების გავრცელების შესახებ ე.წ. მოდელირების მეთოდსაც მიმართავს, თუმცა ისინი, როგორც თემის სპეციალისტები განმარტავენ, ვარაუდებს ემყარება და რეალობას სწორად არ ასახავს.


♦  
 არ თქვა უარი ე.წ. უინტერესო ისტორიებზე
 


გახსოვდეთ, ყველა ისტორია, რომელსაც ეპიდემიის დროს დაწერთ პულიცერის პრემიას ვერ მოგიტანთ, რაც სავსებით ნორმალურია. კონცენტრირდით იმაზე, რომ პასუხი გასცეთ სამიზნე აუდიტორიის შეკითხვებს.

დაიხმარეთ Google, რომ გაიგოთ, რა სახის ინფორმაციას ეძებენ ადამიანები და ამის შემდეგ შექმენით ისეთი მასალა, სადაც ისინი საკუთარ შეკითხვებზე პასუხებს აღმოაჩენენ.


♦  
დააწესეთ ლიმიტები


რედაქტორები თქვენგან ახალ ისტორიებს სულ უფრო და უფრო ხშირად მოითხოვენ, მაგრამ ასეთ დროს ისწავლეთ უარის თქმა და მუშაობის საათებზე ლიმიტები დააწესეთ. სამუშაო პროცესიდან დროებითი მოწყვეტა, საშაულებას მოგცემთ, რომ სამუშაოს ახალი ძალებითა და შემართებით დაუბრუნდეთ.



♦  
 როდესაც ყველაფერი მიწყნარდება, არ მოშორდეთ ამბავს 


ადრე თუ გვიან ყველაფერი მიწყნარდება, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ თქვენი სამუშაო დასრულდა. ეპიდემიის პიკის ჩაცხრობის შემდეგაც უამრავი რამ ხდება, რასაც გაშუქება სჭირდება.

შეაფასეთ, როგორ გაუმკლავდა ხელისუფლება და ჯანდაცვის სფეროს ოფიციალური პირები კრიზისს. გააანალიზეთ ნასწავლი გაკვეთილები. გაარკვიეთ, ვირუსისგან გადარჩენილები ისევ სტიგმის მსხვერპლნი ხომ არ არიან და გაიგეთ თუ რას ნიშნავს, ცხოვრების “ნორმალურ” რიტმში დაბრუნება.


მომზადებულია ijnet.org-ის მასალის გამოყენებით.

კატეგორია: ეთიკა

ხაშურში ყოფილი ქმრის მიერ ახალგაზრდა ქალის დაჭრის შესახებ ამბის გაშუქებისას, “მთავარმა არხმა” დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში, მაყურებელს ბრალდებულის დედის ისეთი კომენტარი შესთავაზა, რომლის მთავარი აქცენტი იყო, რომ მოძალადის პროვოცირება თავად დაზარალებულმა მოახდინა.

ჟურნალისტმა მაყურებელს უთხრა, რომ მკვლელობაში ბრალდებულის დედის თქმით, “მისი შვილი ალბათ ყოფილმა რძალმა გახადა იძლებული, რომ ამ ზომამდე მისულიყო და მოეკლა ან სიკვდილისთვის გაემეტებინა, რადგან ის იყო ცუდი დედა და ცუდი მეუღლე”.

ამის შემდეგ, სიუჟეტიდან უშუალოდ ბრალდებულის დედის ასევე ძალადობის გამამართლებელი კომენტარი მოვისმინეთ. სავარაუდო მოძალადის დედა შვილის ქმედების გამართლების მიზნით, ქალის უპასუხისმგებლო დედის როლში წარმოჩენას ცდილობდა, რომელიც შვილებით არ ინტერესდებოდა და მათ უყურადღებოდ ტოვებდა. “მიიყვანა ალბათ იმ დონემდე, რომ ასე გაუკეთა”, - თქვა ბრალდებულის დედამ.

მიუხედავად იმისა, რომ ჟურნალისტმა სიუჟეტში თავადვე ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ქალთა უფლებების დაცვის თემაზე მომუშავე ორგანიზაციები ჟურნალისტებს ფემიციდის ფაქტების სიფრთხილით გაშუქებისკენ მოუწებენ, საზოგადოებაში გამჯდარი სტერეოტიპების გამყარებას მისსავე მომზადებულ მასალაში ხელი თავადვე შეუწყო.

გენდერული საკითხების გაშუქების შესახებ ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებულ სახელმძღვანელო წესებში ნათქვამია: „ფემიციდის გაშუქებისას ისე, როგორც ძალადობის სხვა ფორმებზე ყურადღების გამახვილებისას, არ დაიწყოთ იმის გარკვევა, რა დააშავა ქალმა და რატომ მოკლეს ის. მნიშვნელოვანი არა მიზეზი, არამედ ფაქტი. არც ერთი მიზეზი არ არსებობს, რაც მკვლელობას გაამართლებს“.

„ფრთხილად იყავით, რომ თქვენი გაშუქებით ხელი არ შეუწყოთ მსხვერპლის ისე წარმოჩენას, თითქოს ის აძლევდა საფუძველს და უბიძგებდა მოძალადეს დანაშაულის ჩადენისკენ. მაგალითად, მოერიდეთ დანაშაულის მიზეზად „ეჭვიანობის ნიადაგის“ დასახელებას. ამით თქვენ უნებურად მიანიშნებთ იმაზე, რომ მსხვერპლი ქალი „არასწორად“ იქცეოდა, პროვოცირება გაუკეთა მოძალადეს და მისცა საფუძველი დანაშაულის ჩადენისა“, - ვკითხულობთ ამავე წესებში.

ტელეკომპანია “მთავარის” ამავე სიუჟეტში დაზარალებულის პირდაპირი იდენტიფიცირებაც მოხდა, დასახელდა მისი სახელი და გვარი, აგრეთვე ვიხილეთ კადრები, რომლებშიც ძირს დაწოლილი დაჭრილი ქალი ჩანდა, რომელსაც გარშემო ხალხი ეხვია. ერთ-ერთ კადრში თავად სავარაუდო მოძალადის სახეც გამოჩნდა.

ეს ამ თემაზე “მთავარი არხის” მიერ მომზადებული პირველი სიუჟეტი არ არის. ხაშურში მომხდარიდან მალევე “მთავარმა არხმა” ერთ-ერთ საინფორმაციო გამოშვებაში დაჭრილი ქალის კადრები პირდაპირ ეთერში აჩვენა. და მიუხედავად იმისა, რომ “მედიაჩეკერმა” ხაშურში მომხდარი ამბის შესახებ იმავე დღეს, მთავარი საინფორმაციო გამოშვები დაწყებამდეც დაწერა და მედიის მიერ თემის გაშუქების პრობლემაზე მიუთითა, “მთავარმა არხმა” თემა მაყურებელს მაინც ეთიკური სტანდარტების დარღვევით შესთავაზა.




დაჭრილი ქალის სახელი და გვარი დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ტელეკომპანია “ფორმულამაც” თქვა. ამასთან, დაფარვის გარეშე შემოგვთავაზა დაზარალებულის დედის კომენტარი. დაზარალებულის დედის იდენტიფიცირებით მსხვერპლის ირიბი იდენტიფიცრება მოხდა “რუსთავი 2-სა” და “ტელეკომპანია პირველზეც”.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ შემუშავებულ სახელმძღვანელოში, რომელიც კრიმინალის გაშუქებას ეხება, აღნიშნულია, რომ მედია სიფრთხილით უნდა მოეკიდოს ისეთი ვიზუალური მასალის ჩვენებას, რომელზეც ასახულია ადამიანთა ტრაგედია და ტანჯვა. მიზანშეწონილი არ არის დაზარალებულის, გვამისა ან დასახიჩრებული სხეულის, სისხლისა და სხვა მსგავსი სცენების ჩვენება მნიშვნელოვანი სარედაქციო დასაბუთების გარეშე. მათი გადაღება უნდა მოხდეს მხოლოდ გარკვეული მანძილიდან, რათა შეუძლებელი იყოს დაზარალებულის იდენტიფიცირება.


ფემიციდის შემთხვევების პრობლემურ გაშუქებაზე, "მედიაჩეკერს" არაერთი მასალა აქვს მომზადებული. მათგან ერთი ეხება "მთავარ არხსაც" და მეტწილად, სწორედ "მთავარი არხის" შეცდომებზე მიუთითებს. ამ მასლაში დეტალურად არის ახსნილი, რატომ არის სახიფათო ქალთა მიმართ ძლადობისა და ფემიციდის შემთხვევების გაშუქება სიფრთხილის გარეშე. 

 

გუშინ, 8 მარტს, "მედიაჩეკერმა" გამოაქვეყნა თიკო ცომაიას მიერ მომზადებული გზამკვლევი ჟურნალისტებისთვის ფემიციდის გაშუქების საკითხებზე. ამ გზამკვლევშიც ხაზგასმითაა ნათქვამი, რომ მედიას მართებს დიდი სიფრთხილე და მაღალი მგრძნობელობის გამოჩენა ფემიციდის გაშუქების დროს. 

 

კატეგორია: ფოტოისტორია

თეთრი სახლის ფოტოგრაფები, ომის რეპორტიორები, ფოტოგრაფი ქალი, რომელსაც ოთხჯერ აქვა მიღებული პულიცერის პრიზი - “მედიაჩეკერი” ფოტოჟურნალისტიკის ისტორიაში 15 პიონერ ქალ ფოტოგრაფს გაგაცნობთ

alt
ფრენსის ბენჟამენ ჯონსონი  გარშემორტყმული ბავშებით, რომლებიც მის კამერას ათვალიერებენ


ფრენსის ბენჟამენ ჯონსონი
- ერთ-ერთი პირველი ქალი ფოტოჟურნალისტი, რომელიც Bain News Service-ისთვის მუშაობდა. მისი კარიერა 60 წელს ითვლის. იგი თეთრი სახლის რამდენიმე ადმინისტრაციის ფოტოგრაფიც იყო. ასევე ცნობილია, როგორც არქიტექტურისა და ისტორიული შენობების ფოტოგრაფი.


alt

 

 

 
 
 
დიკი ჩეპელი - ომის რეპორტიორი, რომელმაც მსოფლიო მასშტაბით არაერთი კონფლიქტი გააშუქა. მეორე მსოფლიო ომის დროს ივო ჯიმას შეტაკებისას იგი აშშ-ის სამხედრო საზღვაო ძალებს ახლდა თან.

ჩეპელი 1965 წელს ვიეტნამის ომსაც აშუქებდა, სადაც იგი ნაღმზე აფეთქდა. დიკი ჩეპელი პირველი ქალი ომის კორესპონდენტი იყო, რომელიც მოქმედების ადგილზე გარდაიცვალა. 
 
 
 
 
 
 
 


 
ლენსი ადარიო - ფოტოკორესპონდენტი, რომელმაც არაერთი კონფლიქტი და ჰუმანიტარული კრიზისი გააშუქა, მათ შორის იყო, ერაყი, ლიბია, სირია და სომალი. ავღანეთში The New York Times-ისთვის გადაღებულმა ფოტომ მას პულიცერის პრიზი მოუტანა. საომარ ზონაში მუშაობის დროს ადარიო ორჯერ გაიტაცეს. მისი მემუარები - “ეს არის ის, რასაც ვაკეთებ”, ერთ-ერთ ბესტსელერად იქცა.

alt




იზაბელ ელსენი - ფრანგი ომის ჟურნალისტი სპარსეთის ყურის ომის ჩათვლით, მსოფლიო მასშტაბით, არაერთი კონფლიქტი გააშუქა. მისი ერთ-ერთ წიგნზე დაყრდნობით არის გადაღებული ფილმი “ჰარისონის ყვავილები”, რომელიც იუგოსლავიის ომს ასახავს.

alt




alt
 
 
 
 
 
 
ჰომაი ვიარავალა - პირველი ინდოელი ქალი ფოტოჟურნალისტი, რომლის მიერ გადაღებული ფოტოები მისი ქვეყნის დამოუკიდებლობისთვის ბრძოლის პერიოდს ასახავს.

British Information Services-ისთვის მუშაობის დროს მან საკუთარი ქვეყნის არაერთი ლიდერისა თუ ვიზიტად მყოფი მნიშვნელოანი პერსონის გადაღება შეძლო.

ბევრი მისი ნამუშავერი ფსევდონიმით - დალდა 13 - იბეჭდებოდა. მოგვიანებით იგი ინდოეთი რიგით მეორე უმაღლესი სამოქალაქო ჯილდოს მფლობელი გახდა.
 













შარლოტა ბრუკსი - ამერიკული ჟურნალის Look-ის ერთადერთი ქალი ფოტოჟურნალისტი. ჟურნალი 1937-1971 წლებში გამოდიოდა. იმ დროს, როდესაც ქალი ჟურნალისტების ინტერესის საგანი ე.წ. მსუბუქი თემები იყო, ბრუკსი მისი კოლეგა მამაკაცების მსგავსად მნიშვნელოვან პოლიტიკურ თემებზე მუშაობდა.


alt



სტეფან სინკლერი - ფოტოგრაფი ქალი, რომელიც ადამიანის უფლებების თემებსა და პრომლემატიკაზე მუშაობდა. ბავშვთა ქორწინების შესახებ მისმა ფოტოებმა სინკლერს არასამთავრობო ორგანიზაციის - “ქორწინებისთვის ძალიან ახალგაზრდა ხარ” - ჩამოყალიბებსკენ უბიძგა, რომლის მიზანიც მოზარდი გოგონების უფლებებისა და შესაძლებლობების გაფართოება და ნაადრევი ქორწინების შემცირებაა.


alt



ემი სანკეტა - ქალი ჟურნალისტი, რომელმაც Associated Press-თან მრავალწლიანი თანამშრომლობის დროს არაერთი უდიდესი სპორტული მოვლენა გააშუქა, მათ შორის იყო მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატები და ოლიმპიური თამაშები. გარდა სპორტისა, AP-ისთვის სანკეტას მიერ ბილ კლინტონის კამპანიის დროს გადაღებულმა ფოტოებმა პულიცერის პრიზი მოიპოვა.

alt



ჰეიდი ლევინი - ისრაელში მოღვაწე ომის ფოტოკორესპონდენტი, რომელმაც არაერთი კონფლიქტი გააშუქა, მათ შორის, ღაზას სექტორში, რისთვისაც იგი Anja Niedringhaus Courage-ის ჯილდოს მფლობელიც გახდა. “ზოგიერთი ჩვენ ადრენალინზე დამოკიდებულებად მიგვიჩნევს, მეგრამ მე და ბევრი ჩემი კოლეგა, რომლებსაც კარიერის განმავლობაშ შევხვედრილვარ, უბრალოდ სამყაროში განსხვავებულის შექმნაზე ვართ ორიენტირებული. აუდიტორიამ მინდა იცოდეს, რომ ჩემი მთავარი იარაღი არა ფოტოკამერა, არამედ ჩემი გული და ემპათიაა იმ ადამიანების მიმართ, რომელთაც ვიღებ”.

alt



მარიონ კარტენერი
- თეთრი სახლის ერთ-ერთი პირველი ქალი ფოტოგრაფი იყო. ის აგრეთვე ერთადერთი ქალი ფოტოგრაფი იყო, რომელიც პრეზიდენტ ტრუმანს ვიზიტების დროს დაჰყვებოდა. Washington Times-Herald-ს მესვეტემ უკმაყოფილება გამოხატა, რომ კარპენტერი სენატორის ფოტოს მისაღებად მას უღიმოდა და იწვევდა. კარპენტერი მესვეტეს ვალში არ დარჩა, იგი სენატის კაფეტერიაში იპოვა და მისი ამ ნათქვამისთვის სახეში სუპი შეასხა.


alt




alt
 
 


 
ჯესი ტარბოქს ბილსი - 1901 წელს კომპანია Buffalo Inquirer-მა დაიქირა, რის შედეგადაც იგი ამრიკული გაზეთის პირველი ქალი ფოტოგრაფი გახდა. 

იგი ასევე ცნობილია 1904 წელს საერთაშორისო გამოფენა World's Fair-ზე კიბეებიდან და საჰაერო ბუშტიდან გადაღებული ფოტოებით. 
 











შერონ ფარმერი - თეთრი სახლის აფროამერიკელი მთავარი ფოტოგრაფი. ეს პოზიცია, 1961 წელს მისი შექმნიდან დღემდე მხოლოდ 11 ადამიანს ეკავა. ფარმერმა თეთრ სახლში ფოტოგრაფად მუშაობა 1993 წელს კლინტონის ადმინისტრაციის დროს დაიწყო და 1998 წელს მთავარ ფოტოგრაფად დაწინაურდა.

alt




კეროლ გუზი -
Washington Post-ის ყოფილი ფოტორეპორტიორი, რომელიც ერთადერთი ჟურნალისტია, რომელსაც პულიცერის პრიზი ოთხჯერ აქვს მოგებული.

“გამიმართლა, რომ მყავდა რედაქტორები რომლებიც მენდობოდნენ და ასევე ამბავზე იყვნენ ფოკუსირებულნი. ბევრი ქალი ფოტოჟურნალისტი, რომლებსაც ვიცნობდი, თავდადებულები იყვნენ და საკუთარ საქმეს აკეთებდნენ. ჩვენი გამოსახულებები ჩვენი ხმა იყო” .

alt



დოროთი ლენგი - ცნობილია, როგორც ფოტოგრაფი, რომელმაც დიდი დეპრესიის დროს ადამიანების ყოფა აღბეჭდა. “მიგრანტი დედა” და მუშა ფლორენს ოუენს ტომპსონის ფოტოები მისი ერთ-ერთი ყველაზე დასამახსოვრებელი ნამუშევრებია. გარდა ამისა, იგი განსახლების თემატიკაზე ორიენტირებულ სამთავრობო სააგენტოშიც მუშაობდა, რომლის მიზანიც ფერმერების ბრძოლის შესახებ საზოგადოებრივი ცნოებიერების ამაღლება იყო.

alt



ჯოან ე. ბირენი -
წლების განმავლობაში LGBTQ საზოგადოების წარმომადგენლებს აღბეჭდავდა. “მუშაობა იმ დროს დავიწყე, როდესაც ლესბოსელის აუთენტორი ფოტოს ნახვა პრაქტიკულრად შეუძლებელი იყო”, - უთხრა მან The New York Times-ს გასულ წელს. “მინდოდა, რომ ჩემი ფოტოები ხილვადი ყოფილიყო. მჯეროდა, რომ ისინი ჩვენი გათავისუფლებისთვის საჭირო მოძრაობას დაუდებდა საფუძველს”, - დასძინა მანვე.

alt




მომზადებულია edition.cnn.com-ის მასალის გამოყენებით.
კატეგორია: ეთიკა

18 თებერვალს სამტრედიაში ყოფილმა ქმარმა 26 წლის ქალი მოკლა. ამ ამბის გაშუქებისას, "რუსთავი 2-მა" მაყურებელს მკვლელობაში ბრალდებულის ოჯახის წევრების ისეთი კომენტარები შესთავაზა, სადაც ისინი აცხადებენ, რომ ბრალდებულს მკვლელობისკენ თავად გარდაცვლილის ქმედებებმა უბიძგა.

მიუხედავად იმისა, რომ 18 თებერვალს, "კურიერის" წამყვანმა ნათია ლაზაშვილმა თემის წარდგენისას მაყურებელს ემოციურად მიმართა,  და  ხაზგასმით თქვა, რომ ქალთა მკვლელობის გახშირებული ფაქტები „ფემიციდის ტენდენციაზე“ მიუთითებს, რაც „მთელი ქვეყნისთვის ტრაგედია უნდა იყოს“ და ასევე განმარტა, რომ მსგავსი ქმედებების „წამახალისებელი ფაქტორი ქალთა მიმართ ძალადობაზე საზოგადოების დამოკიდებულებაა“, სიუჟეტებში მომხდარისადმი სწორედ მსგავსი სტერეოტიპული შეფასებები მოვისმინეთ.

18 თებერვალს ამ თემაზე მომზადებულ სიუჟეტში, ჟურნალისტმა მაყურებელს უთხრა, რომ „ბრალდებულის ოჯახის წევრების თქმით, „არავითარ ძალადობას ადგილი არ ჰქონია“, რომ ისინი მკვლელობას არ ამართლებენ, თუმცა „ნაწილობრივ აცხადებენ, რომ ამის საბაბს მამაკაცს მეუღლე აძლევდა“.

ჟურნალისტის ტექსტს უშუალოდ ბრალდებულის ოჯახის წევრების კომენტარები მოჰყვა, რომლებიც ქალის მხრიდან მეუღლის ღალატზე მიუთითებენ და მკვლელობის სავარაუდო მოტივადაც სწორედ ამას ასახელებენ.

იგივე სურათი იყო 19 თებერვალს გასულ სიუჟეტშიც. „ბრალდებულის ოჯახის წევრები გიგა აბრალავას ქმედებას არ ამართლებენ, მაგრამ ამბობენ, რომ სიტუციის პროვოცირებას მისი მეუღლე სალომე ბოხუა გამუდმებით ახდენდა“, - თქვა ჟურნალისტმა, რასაც აგრეთვე მოკლულის მხრიდან ღალატის არგუმენტით, ოჯახის წევრის მხრიდან ბრალდებულის გამართლების მცდელობა მოჰყვა.

გენდერული საკითხების გაშუქების შესახებ ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებულ სახელმძღვანელო წესებში ნათქვამია: „ფემიციდის გაშუქებისას ისე, როგორც ძალადობის სხვა ფორმებზე ყურადღების გამახვილებისას, არ დაიწყოთ იმის გარკვევა, რა დააშავა ქალმა და რატომ მოკლეს ის. მნიშვნელოვანი არა მიზეზი, არამედ ფაქტი. არც ერთი მიზეზი არ არსებობს, რაც მკვლელობას გაამართლებს“.

„ფრთხილად იყავით, რომ თქვენი გაშუქებით ხელი არ შეუწყოთ მსხვერპლის ისე წარმოჩენას, თითქოს ის აძლევდა საფუძველს და უბიძგებდა მოძალადეს დანაშაულის ჩადენისკენ. მაგალითად, მოერიდეთ დანაშაულის მიზეზად „ეჭვიანობის ნიადაგის“ დასახელებას. ამით თქვენ უნებურად მიანიშნებთ იმაზე, რომ მსხვერპლი ქალი „არასწორად“ იქცეოდა, პროვოცირება გაუკეთა მოძალადეს და მისცა საფუძველი დანაშაულის ჩადენისა“, - ვკითხულობთ ამავე წესებში.

ფემიციდის ეთიკური სტანდარტების დარღვევით გაშუქების შესახებ  "მედიაჩეკერს" არაერი მასალა აქვს მომზადებული.  ერთ-ერთ ბოლო მასალაში, რომელიც ზუსტად ერთი თვის წინ, 21 იანვარს არის მომზადებული,  გენდერის საკითხების მკვლევარი იდა ბახტურიძე ამბობს, რომ  ფემიციდის საკითხების არასწორი გაშუქებით მედია ხელს უწყობს მსგავსი შემთხვევების განგრძობითობას. 
“იმიტომ, რომ ჩვენ ვხედავთ როგორ ხდება გამართლება, - თითქოს, ვინმე, ვისაც ეჭვიანობის ნიადაგზე მოუნდება პასუხი მოითხოვოს, ეს შეიძლება შეწყნარებული იყოს. ამიტომ არის ეს არასწორი და ამიტომ ვამბობთ რომ ასეთი ტიპის რეპორტინგის დროს ე.წ. გაშუქებას მოყოლილი დანაშაულებების სერია ხდება. ეს ძალიან სარისკოა”, - ამბობს იგი.
 

ამ თემაზე იხილეთ:  


ასევე, საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებული ვიდეოგზამკვლევი

კატეგორია: ეთიკა
"ექსკლუზიური კადრები ისანში მომხდარი მკვლელობიდან, "კურიერმა" მოიპოვა ვიდეო, სადაც სავარაუდოდ თვითონ ახალგაზრდა მამაკაცმა მისი მკვლელობა გადაიღო. კადრებში ჩანს, რომ მისი მისამართით სამჯერ გაისროლეს", - ამგვარი შესავლით, ისნის რაიონში პაკისტანის მოქალაქის მკვლელობის თემით გაიხსნა 7 თებერვლის 15:00 საათიანი საინფორმაციო გამოშვება "კურიერი". წამყვანის შესავალს ფონად მომხდარის ამსახველი კადრები გასდევა. 

აღნიშნული მასალა ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ის“ საიტზე ამ დრომდე [19:30 სთ, 7 თებერვალი] იძებნება . მასალა ცალკე აიტვირთა ტელეკომპანიის Facebook-ის გვერდზეც, მაგრამ მალევე წაშალეს. თუმცა, კადრები ასევე ამ დრომდე იძებნება სამსაათიანი საინფორმაციო გამოშვების ე.წ. „ფეისბუკ-ლაივზე“.  (ამ მასალების ბმულებს "მედიაჩეკერი" შეგნებულად არ გთავაზობთ, რათა ხელი არ შევუწყოთ მათ გავრცელებას). 

„რუსთავი 2-ზე“ დაყრდნობით, ვიდეო სააგენტო newposts-მაც გაავრცელა. მოგვიანებით კი, მასალიდან მკვლელობის ამსახველი ვიდეო წაშალა.

მაუწყებელთა ქცევის კოდექსში ვკითხულობთ, რომ ძალადობის ან მისი შედეგების ამსახველი კადრები, აგრეთვე ძალადობის როგორც ვიზუალური, ისე ვერბალური აღწერის გადაცემა, უნდა იყოს ჯეროვნად რედაქტირებული“.  (მუხლი 41)

„ახალ ამბებში ძალადობის ამსახველი კადრების გამოყენებაზე გადაწყვეტილება მიღებულ უნდა იქნეს მათი ინფორმაციული ღირებულებისა და გასაშუქებელი მოვლენისადმი მათი მნიშვნელობის, აგრეთვე აუდიტორიის სავარაუდო რეაქციის გათვალისწინებით“, - ვკითხულობთ კოდექსში. (მუხლი 56)

ამავე კოდექსის მიხედვით, „შესაძლებელია საჭირო იყოს შოკისმომგვრელი მასალის გამოყენება, მაგრამ ეს გადაწყვეტილება ძალზე ფრთხილი ანალიზის შემდეგ უნდა იქნეს მიღებული“ და შესაბამისად დასაბუთებული. „დაუშვებელია ძალადობის სენსაციად გადაქცევა“, - განმარტავს კოდექსი.

კრიმინალის გაშუქების შესახებ ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებულ სახელმძღვანელო წესებში ვკითხულობთ, რომ „ძალადობის გაშუქებისას უნდა მოხდეს ბალანსის დაცვა საზოგადოებრივ ინტერესსა და ეთიკურ გაშუქებას შორის. მედია თანამგრძნობი უნდა იყოს ამგვარი მოვლენების მონაწილე პირების მიმართ და თავი უნდა აარიდოს პირის პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლების შელახვას“.

„მედიასაშუალებამ არ უნდა გამოაქვეყნოს მასალა, რომელიც წაახალისებს კრიმინალს, დანაშაულს ან ანტისოციალურ ქმედებას. პირდაპირ ეთერში რესპონდენტის პირდაპირ მოწოდებას ძალადობისკენ მედია უნდა დაუპირისპირდეს და დაგმოს“, - ნათქვამია სახელმძღვანელოში.


კატეგორია: საქართველო


საერთაშორისო უფლებადამცველი ორგანიზაცია „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ (RSF) შეშფოთებულია საქართველოში პოლიტიკური ზეწოლის ბოლო მაგალითის გამო, რაც ორგანიზაციისვე შეფასებით, ძირს უთხრის ქვეყანაში პლურალიზმსა და სიტყვის თავისუფლებას.  საუბარია საზოგადოებრივი მაუწყებლის აჭარის ტელევიზიისა და რადიოს დირექტორის პირველი მოადგილის, ნათია ზოიძის გადადგომაზე. შეგახსენებთ, ზოიძემ  2 თებერვალს სოციალურ ქსელში დაწერა, რომ ტელევიზიას ტოვებს, მიზეზად ხელშეკრულების პირობების შეცვლა დაასახელა, რითაც იგი სარედაქციო პოლიტიკის წარმართვას ჩამოაშორეს. 

„რეპორტიორების საზღვრებს გარეშე“ ნათია ზოიძისა და აჭარის მაუწყებლის ალტერნატიული პროფკავშირის მიერ გავრცელებულ განცხადებებს იშველიებს და მაუწყებლის თანამშრომლების მიერ ახალი დირექტორის ზეწოლაში დადანაშაულებისა და ამავე მაუწყებლის ჟურნალისტების მიერ გამართულ საპროტესტო აქციასაც იხსენებს.

ორგანიზაციის შეფასებით, ნათია ზოიძის გადადგომა, საქართველოში სახელმწიფოს საკუთრებაში არსებულ მედიაზე პოლიტიკური ზეწოლის ზრდის ნიშანია. ამასთან, იქვე ხაზგასმულია, რომ იზრდება დამოუკიდებელ მედიაზე ხელისუფლების მოკავშირეების კონტროლიც და აღნიშნულის მაგალითად ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ს“ ასახელებს.

„რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ განმარტავს, რომ საქართველოს მთავრობა ქართული ტელეარხების პოლიტიკურად მიკერძოებულ ზომებს ატარებს. აღნიშნულის საილუსტრაციოდ ორგანიზაციას საქართველოს ფინანსთან მინისტრის მიერ ტელეკომპანიებისგან ვადაგადაცილებული გადასახადების ამოღების დაწყების შესახებ განცხადება მოჰყავს და იქვე განმარტავს, რომ მთავრობა ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ისა“ და „იმედისთვის“ 15 მილიონი ევროს ოდენობის გადასახადის გადავადებას დათანხმდა, მაშინ როდესაც კრიტიკულ მედიასთან მიმართებით მან მსგავსი მიდგომა არ გამოიყენა.

ორგანიზაცია ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ში“ განხორციელებულ ცვლილებებსაც ეხმაურება და ამბობს, რომ ერთ დროს ყველაზე პოპულარული და ოპოზიციური ტელეარხი ახალი ხელმძრვანელობის პირობებში „მთავრობის რუპორად“ იქცა.

„რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ განცხადებაში „მთავარი არხისა“ და „ტელეკომპანია პირველის“ დამფუძნებლების ნიკა გვარამიასა და ავთანდილ წერეთლის წინააღმდეგ დაწყებული სამართლებრივი დავებიც მოჰყავს.

განცხადების ბოლოს ორგანიზაცია განმარტავს, რომ 2019 წელს საქართველო პრესის თავისუფლების ინდექსის მიხედვით, 180 ქვეყნიდან მე-60 ადგილს იკავებდა.


რედ.: სტატიის მთავარი ფოტო ეკუთვნის RSF-ს

კატეგორია: ეთიკა
დაახლოებით ერთი კვირის წინ თურქეთის ერთ-ერთი პატარა ქალაქში,  კაიზერში ქართველი ემიგრანტი ქალი მოკლეს.  ადგილობრივმა თურქულმა მედიამ მომხდარზე გამოქვეყნებულ ამბავს შეცდომით  სხვა  ქალის ფოტო დაურთო,  რომელიც ასევე საქართველოს მოქალაქეა და ამჟამად საბერძნეთში ცხოვრობს. იგივე შეცდომა დაუშვა CNN-ის თურქულმა წარმომადგენლობამაც.  იმ ქალის  ოჯახი, რომლის ფოტოც შეცდომით გამოაქვეყნეს, აპირებს მედიებს მორალური ზიანის მიყენებისთვის უჩივლოს. 

alt


თურქული მედიის შეცდომის შესახებ მსხვერპლის შვილმა თაკო სვანიძემ Facebook-ის საკუთარ გვერდზე დაწერა და ამბავს შესაბამისი ფოტომტკიცბულებებიც  დაურთო. როგორც იგი წერს, შეცდომა იმან გამოიწცვია, რომ მისი დედისა და გარდაცვლილი ქალის გვარები მსგავსია, მათ შორის განსხვავებული მხოლოდ ერთი სიმბოლოა.

„ვცდილობ მაქსიმალურად თუმცა ვერაფრით ავაღებინე ფოტოები თურქულ მედიას. სიენენმაც კი უპასუხისმგებლოდ გადააკოპირა ფოტო. ყველანაირ რჩევას მივიღებ ჩემი იურისტი მეგობრებისგან, როგორ შეიძლება ამ კომპანიებს ვუჩივლო“ - დაწერა მან. .

ამბის შესახებ მეტი დეტალის გასაგებად „მედიაჩეკერი“ თაკო სვანიძეს დაუკავშირდა, რომელიც ამჟამად გერმანიაში ცხოვრობს. მისი თქმით, თურქულ წყაროებზე დაყრდნობით ამბავი იდენტური შინაარსითა და ფოტოთი ახალი ამბების ქართულმა სააგენტომ ambebi.ge-მაც გააშუქა. თემა იგივე ფოტოებით „მთავარი არხის“ ინტერესშიც მოხვდა, ფოტოს სახის გარკვეულ ნაწილზე, თვალებთან, დიდი შავი ფერის ზოლი ჰქონდა, თუმცა ახლობლებისთვის ფოტოზე გამოსახული ადამიანის იდენტიფიცირება მაინც შესაძლებელი იყო. 

თაკო სვანიძე „მედიაჩეკერთან“ საუბარში იხსენებს როგორი მძიმე აღმოჩნდა ამბავი ოჯახისა და ახლობლებისთვის. „შოკში ჩავვარდით“, - ამბობს იგი.

მისივე განმარტებით, მას შემდეგ, რაც მან ambebi.ge-ს რედაქციას მისწერა და შეცდომაზე მიუთითა, სააგენტომ მასალა წაშალა. მისივე თქმით, იგი რამდენიმე თურქულ სააგენტოსთან დაკავშირებასაც შეეცადა, თუმცა უშედეგოდ, არცერთი მათგანისგან პასუხი არ მიუღია. 

რაც შეეხება CNN-ის თურქულ წარმომადგენლობას, თაკო სვანიძის თქმით, საიტი მას მხოლოდ მას შემდეგ გამოეხმაურა, რაც საქმეში მისი ნაცნობი ჩაერთო, რომელიც ასევე CNN-ის თანამშრომელია და რედაქციამდე ხმა სწორედ მან მიიტანა. მიუხედავად იმისა, რომ იგი რედაქციისგან ამბის ჩასწორებას ითხოვდა, CNN-მა მასალა საიტიდან ისე წაშალა, რომ მომხდარი გაუგებრობისა და შეცდომის შესახებ მკითხველისთვის არაფერი განუმარტავს. 

თაკო სვანიძე ამბობს, რომ ამბავი იმდენად ბევრი გამოცემის ვებგვერდზე მოხვდა, რომ ყველასთან ცალ-ცალკე დაკონტაქტება შეუძლებელია.  მისივე თქმით,  შესაბამისი სამართლებრივი კონსულტაციების შემდეგ, აპირებს სამართლებრივი დავა დაიწყოს  და  მისთვის და მისი ოჯახისთვის მიყენებული მორალური ზიანის ანაზღაურება მოითხოვოს.

„ცოცხალ ადამიანს შეუქმნეს პრობლემები. ამბის შესახებ შეითხზა უამრავი ისტორია, რომლებიც უკვე დედაჩემთან ასოცირდება. დედაჩემი და ჩვენი ოჯახი ვართ დაზარალებული, იმიტომ, რომ ყველამ შოკი გადავიტანეთ. თავიდან ამ ამბის ყურადღების მიღმა დატოვებას ვაპირებდი, თუმცა თავად ვარ ჟურნალისტი და თუ ამას მე არ გავაკეთებ, მაშინ სხვამ რა უნდა მოიმოქმედოს?“, - უთხრა თაკო სვანიძემ „მედიაჩეკერს“ და იქვე დასძინა, რომ მას სამართლებრივი დავის წამოწყებით პრეცედენტის შექმნა სურს, რაც საბოლოო ჯამში მედიას  მეტი პასუხისმგებლობისკენ უბიძგებს.
კატეგორია: ეთიკა
პლაგიატის ბრალდების წინააღმდეგ “კონკრეტული მტკიცებულებებით” შეიარაღებული თსუ-ს რექტორი გიორგი შარვაშიძე - აღნიშნული კუთხით გააშუქა ტელეკომპანია “იმედმა” 2 თებერვალს გადაცემა “იმედის კვირაში” გიორგი შარვაშიძის სადოქტორო დისერტაციის ნაშრომში დიდი მოცულობით პლაგიატის აღმოჩენის შესახებ მედიის საშუალებით გავრცელებული ინფორმაცია.

მასალაში რომ გიორგი შარვაშიძის პოზიცია იქნებოდა დაცული, ეს თემის წარდგენისას წამყვანის ტექსტშივე გახდა ცნობილი, რომელმაც თქვა, რომ თსუ-ის რექტორის პლაგიატის ბრალების შესახებ ვნებათაღელვა არ ცხრება, რომ ერთი მხარე გიორგი შარვაშიძეს სხვისი ინტელექტუალური საკუთრების საკუთარ სადოქტორო ნაშრომში წყაროს მითითების გარეშე გადატანას ედავება, “მეორე მხარე კი - ბრალდებას სასაცილოს უწოდებს და მის გასაქარწყლებლად კონკრეტულ მტკიცებულებებს დებს”.

თემაზე მომზადებული მასალიდან შევიტყეთ, რომ საქართველოს პარლამენტის დადგენილებაზე - საქართველოში უმაღლესი განათლების განვითარების ძირითადი მიმართულებების შესახებ მუშაობა “ფონდი ღია საზოგადოება საქართველოს” ინიციატივით 2000 წელს დაიწყო და ორგანიზაციაში ამ მიზნის გასახორციელებლად სპეციალური პროგრამაც მუშაობდა, რომელშცი გიორგი შარვაშიძე ექსპერტის რანგში ჩაერთო.

ჟურნალისტმა ასევე თქვა, რომ გიორგი შარვაშიძემ ფონდის დახმარებით პროექტში როგორც ქართველი, ისე უცხოელი ექსპერტები ჩართო და მისი ხელმძღვანელობით შემუშავებული დოკუმენტი განმარტებით ბართთან ერთად, საქართველოს პარლამენტმა 2002 წლის პირველ მარტს მიიღო. “ის ნაწილობრივ ქვეყნის უმაღლესი განათლების რეფორმას დაედო საფუძვლად. უამრავი ადამიანის მონაწიელბით შექმნილი ნაშრომი ოფიციალურ დოკუმენტად იქცა, რომელზეც ცხადია საავტორო უფლება არავის აქვს”, - განმარტა მანვე.

სიუჟეტში ასევე ხაზგასმით ითქვა, რომ შარვაშიძეს შეეძლო, რომ სადისერტაციო ნაშრომში სახელები და გვარები საერთოდ არ მიეთითებინა, თუმცა ის ასე არ მოიქცა და “მართალია, არა სქოლიოსა და ბიბლიოგრაფიაში, მაგრამ უშუალოდ დისერტაციის ტექსტის 58-59-ე გვერდებზე ის ადამიანები მიუთია, ვინც ამ დადგენილების შექმნაში იყო ჩართული, მათ შორის, ექსპერტებიც, რომელთა ნამუშევრებიც დისერტაციაშია დასახელებული”.

ამასთან, ისიც აღინიშნა, რომ თსუ-ის პროფესორის იაგო კაჭკაჭიშვილის წერილის საფუძველზე ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტში შარვაშიძის ნაშრომი პლაგიატის პროგრამაზე გაატარეს და მისი პარლამენტის ბრძანების შედარებით დადგინდა, რომ “გამოვლენილი ვითარება შეესაბამება პლაგიატის განსაზღვრებას”.

ჟურნალისტი კითხვის ნიშნის ქვეს ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის პლაგიატის დადგენის პროგრამასაც აყენებს და ამბობს: “შედარება მხოლოდ ტექნიკური იყო, თუ შინაარსობრივიც ამის გარკვევის საშუალება არ მოგვეცა… ცხადია, თუ ვინმე სიღრმისეულად ჩაიხედავდა, ორივე დოკუმენტში სახელებს და გვარებს ამოიკითხავდა, რატომ არ ჩაიხედეს? ამ კითხვაზე პასუხი მარტივია... ეს არაა რექტორის მიმართ პირველი ბრალდება. თავდაპირველად რექტორის დიპლომზე თქვეს, რომ ის ყალბი იყო, რაც არ დადასტურდა. ახლა სადავო მისი დოქტორის ხარისხი გახადეს და საზოგადოებას სხვადასხვა ხერხებით თითქმის დააჯერეს, რომ რექტორმა სხვისი ინტელექტუალური ნაშრომი მოიპარა და ეს იმის ფონზე, როდესაც რექტორის არჩევნები ახლოვდება”, - ხაზგასმით თქვა ჟურნალისტმა.

მასალაში ასევე მოვისმინეთ, “ფონდი ღია საზოგადოება საქართველოს” პროგრამის მაშინდელი დირექტორის მარინე ჩტაშვილისა და საავტორო უფლებათა ასოციაციის ხელმძღვანელის გიგა კობალაძის კომენტარები, რომელთაგანაც ერთი ამბობს, რომ შარვაშიძის ნაშრომში ყველა ექსპერტის სახელი იყო მითითებული, რომლებმაც თავის დროზე პოლიტიკის დოკუმენტის შემუშავებაში მიიღეს მონაწილება. მეორე კი განმარტავს, რომ საკანონმდებლო აქტების გამოყენების უფლება ყველას აქვს და “ამ შემთხვევაში წყაროს მითითება საჭირო არ არის”.

ჟურნალისტი მარინე ჩიტაშვილისგან იმითაც დაინტერესდა, “რომ არა ბატონი გიორგი ინიციატივა და მონდომება, იქნებოდა თუ არა ეს დოკუმენტი დღეს?”, - რაზეც კითხვის ადრესატი პასუხობს, რომ “არა”.

ამასთან, სიუჟეტში თავად გიორგი შარვაშიძეც განმარტავს, რომ საუბარი პარლამენტის დადგენილებაზეი, რომლის განმარტებითი ბარათიც არის ყველასი. “მე რომ არ ვყოფილიყავი ამ ჯგუფის წევრი ან ხელმძღვანელი, მაშინაც არ იქნებოდა ეს პლაგიატის თემა ან ვიღაცის საკუთრების მითვისების, იმიტომ, რომ ეს არის საერთო საკუთრება “, - ამბობს იგი.

მასალაში პლაგიატის შესახებ ბრალდების ავტორის თსუ-ის პროფესორის იაგო კაჭკაჭიშვილის პოზიციაც ისმის, რომელიც ამბობს, რომ “შარვშიძემ გამოიყენა პოლიტიკის დოკუმენტი, რომელიც არის კოლექტიური შრომის ნაყოფი და ამის შესახებ დისერტაციაში არსად არის მითითბული”. თუმცა, იგი იქვე კაჭკაჭშვილის მსჯელობის მიმართ სკეპტიციზმს იშველიებს და ამბობს: “ვცადეთ იაგო კაჭკაჭიშვილის ლოგიკას მივყოლოდით და ვთხოვეთ იმ შრომის ნაყოფში ის თავი ან აბზაცი მიეთითებინა, სადაც მისი ინტელექტუალური შრომის პროდუქტი იყო გადატანილი ან ასახული. მან ეს ვერ გააკეთა, რაც თავიდანვე ცხადი იყო და ჩვენი საუბრის ლოგიკური დასასრულიც დადგა”.

თითქმის 8 წუთიან სიუჟეტში არაფერი თქმულა “თავისუფლების მონიტორის” მიერ თემაზე გასული წლის 15 ნოემბერს მომზადებულ საგამოძიებო სიუჟეტზე, სადაც ნათქვამი იყო, რომ შარვაშიძის 140 გვერდიანი დისერტაცია სიტყვა-სიტყვით იმეორებს 2002 წელს 15 ექსპერტის მიერ შემუშავებული პოლიტკის დოკუმენტის ტექსტს. ასევე, არაფერი თქმულა იმაზე, რომ ეს ცალკე პოლიტკის დოკუმენტი იყო და არა პარლამენტის მიერ მიღებული დადგენილება. აგრეთვე, არ დასმულა კითხვის ნიშნები რამდენად მართებულია სადისერტაციო ნაშრომის თითქმის ⅓-ის სიტყვა-სიტყვით სხვა ნაშრომიდან გადმოტანა.

ამასთან, არ განმარტებულა ციტირების სტანდარტი და აღნიშნულის შესახებ სიუჟტში არც კვალიფიციური შეფასებები მოგვისმენია.

აგრეთვე, ყურადღება არ გამახვილებულა, საქართველოს ჟურნალისტიკის ეთიკის ქარტიის საბწოს მიერ თემასთან მიმართებით 25 იანვარს მიღებულ გადაწყვეტილებაზე, რომელშიც საბჭომ დაადგინა, რომ “თავისუფლების მონიტორის” მიერ მომზადებულ სიუჟეტში სი პრინციპები (სიზუტე, შესწორება) არ დარღვეულა, რაზეც თბილისი სახელმწიფო უნივერსიტეტი მიუთითებდა.

არხს მხრიდან საკითხის მსგავსი ცალმხრივი გაშუქება და გიორგი შარვაშიძის პოზიციის მკაფიო მხარდაჭერა, ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ ტელეკომპანია “იმედის” მთავარი მიზანი თსუ-ის ლექტორის მხარდაჭერა და საზოგადოებისთვის იმის ჩვენება იყო, რომ მის სადისერტაციო ნაშრომთან მიმართების საზოგადოებაში გაჩენილი კითხვები აპრიორი სიცრუე, რაც გიორგი შარვაშიძის იმიჯის მიზანმიმართულ შელახვას ემსახურება.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
საბედნიეროდ გასული წელი მედიაში პლაგიატიზმისა და მითვისების შემთხვევების მკვეთრი სიხშირით არ გამოირჩეოდა. ქვემოთ 2019 წლის ხუთ ყველაზე საყურადღებო  შემთხვევას გთავაზობთ.

  1. ზაფხულში პლაგიატში ყოველკვირეული პოდკასტი “Crime Junkie” ამხილეს. მოგვიანებით პოდკასტის ავტორებმა პლაგიატის შემცველი ეპიზოდის ვიდეო წაშალეს, თავიდან ატვირთეს და წყაროც მიუთითეს.
  2. ავტორების ნებართვის გარეშე გამოქვეყნებული მასალის გამო ბოდიში ვოშინგტონის ყოველკვირეულმა გამოცემამ The Cascadia Weekly-მაც მოიხადა. აღმოჩნდა, რომ აღნიშნულის გამო, გამოცემამ პრეტენზიები ავტორებისგან და სხვა გამოცემებისგანაც მიიღო.

  3. გასული წლის თებერვალში Globe-ისა და Mail-ის რედაქტორიმა სილვია სტიდმა აღმოაჩინა, რომ ვატიკანისა და კათოლიკური ეკლესიის მამების სპიკერმა კანადური გაზეთისთვის დაწერილ ცხრიდან მინიმუმ სამ სვეტში პლაგიატს მიმართა.

  4. გასული წლის თებერვალში The New York Times-ის ყოფილი აღმასრულებელი რედაქტორი ჯილ აბრამსონი საკუთარ წიგნში “სიმართლით მოვაჭრენი” პლაგიატში ამხილეს. აბრამსონის პერსონისა და წარსულში მისი სტატუსის გამო ამბავი ყველასთვის საგანაშო აღოჩნდა. მაშინ Vice-ის სპეციალურმა რეპორტიორმა მაიკლ მოინიჰანმა თქვა, რომ წიგნი პლაგიატის არაერთ ეპიზოდს მოიცავდა, მათ შორის, ისეთი გამოცემიდან, როგორებიცაა: The New Yorker, Ryerson Review of Journalism და Columbia Journalism Review. აბრამსონმა განმარტა, რომ მას ეს მიზანმიმართულად არ გაუკეთებია და მას უმოკლეს დროში ჩაასწორებდა.

  5. გასულ წელს ევროპულმა ახალი ამბების სააგენტოებმა Nieuwe Revu-მ, HP/De Tijd-მ, და Knack.be-მ თქვეს, რომ ისინი მათი შტატგარეშე თანამშრომლის პიტერ ბლასიკის მიერ მომზადებულ მასალებში დასახელებული წყაროების გადამოწმებას ვერ ახერხებდნენ, ამასთან მისსავე სტატიებში პლაგიატიც აღმოაჩინეს.
წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
ქვეყნის „საერთაშორისო ავანტიურაში“ და „სახიფათო თამაშებში“ ჩათრევის, ასევე „დესტაბილიზაციის მოწყობის“ მიზნით, "ნაციონალური მოძრაობა", როგორც საერთაშორისო ტერორიზმის „მხარდამჭერი“ და „ტერორიზმის სადარაჯოზე“ მდგომი პოლიტიკური ძალა, ასეთ კონტექსტში განიხილეს ტელეკომპანია „იმედზე“28 იანვარს ტოქშოუ „არენაში“ პროკურატურის მიერ თემირლან მაჩალიკაშვილის საქმეზე გამოძიების შეწყვეტის გადაწყვეტილება.

თემაზე სასაუბროდ სტუდიაში მხოლოდ ერთი მხარე იყო მოწვეული, რომლებიც სახელმწიფოს ოფიციალურ პოზიციას გამოხატავდნენ და საგამოძიებო უწყების მიერ გახმოვანებულ ვერსიას იცავდნენ. კერძოდ: სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის კონტრტერორისტული ცენტრის უფროსი ირაკლი ჩიმაკაძე, პროკურორი ვანო ოქროპირიძე, საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერი მამუკა მდინარაძე, ექსპერტი მამუკა არეშიძე, ანალიტიკოსები - ნიკოლოზ მეტრეველი ამირან სალუქვაძე და კინორეჟისორი გოგა ხაინდრავა.

altწამყვანის მიერ თემის წარდგენის შემდეგ, ეთერში ტერორიზმის თემაზე მომზადებული დაახლოებით 43 წუთიანი ფილმი გავიდა, რომელშიც ასევე მხოლოდ ერთი - სახელმწიფოს მიერ გაჟღერებული ვერსია იყო წარმოჩენილი. ფილმი 2017 წელს ბერი გაბრიელ სალოსის ქუჩაზე მიმდინარე სპეცოპერაციით დაიწყო, შემდეგ მსოფლიო მასშტაბით განხორციელებული ტერაქტების სერიის განხილვით გაგრძელდა.

ამის შემდეგ ფილმში აქცენტი უკვე პანკისის ხეობისა და აჭარის მკვიდრების ტერორისტულ ორგანიზაციებთან კავშირზე გაკეთდა და საუბარი სალოსის ქუჩაზე ლიკვიდირებული აჰმედ ჩატაევის საქართველოში შემოსვლისა და მის მიერ საქართველოში დაგეგმილი ტერაქტების სერიაზე საუბრით გაგრძელდა. აღნიშნულს უკვე თემირლან მაჩალიკაშვილის ჩატაევის ჯგუფთან სავარაუდო კავშირების დეტალური სქემის განხილვა მოჰყვა.

ფილმში ასევე დეტალურად იყო წარმოდგენილი სალოსის ქუჩასა და პანკისში ჩატარებული სპეცოპერაციების რეკონსტრუქცია და ასევე ხაზგასმით იყო ნათქვამი, რომ მაჩალიკაშვილის მისამართით გასროლა გადაუდებელი აუცილებლობით იყო გამოწვეული. ფილმი რომ სპეცსამსახურებთან აქტიური თანამშრომლობით მომზადდა, ეს თავად გადაცემის ერთ-ერთმა წამყვანმა ვაკა გორგილაძემაც აღნიშნა. თავის მხრივ კი, ფილმის მომზადებისთვის სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის კონტრტერორისტული ცენტრის უფროსმა ირაკლი ჩიმაკაძემ მათ მადლობა გადაუხადა.

altამის შემდეგ სტუდიაში საუბარი თემის პოლიტიკურ ნაწილზე გაგრძელდა, რაც პოლიტიკური ოპოზიციის კერძოდ კი "ნაციონალური მოძრაობის" მიერ „საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე“, საკითხით „პოლიტიზების“, „მანიპულირების“, „ინტერპრეტაციითა“ და „სპეკულაციის“ კონტექსტით გამოიხატა.

"ნაციონალური მოძრაობის", როგორც ტერორიზმის მხარდამჭერ და ერთგვარ წამქეზებელ პოლიტიკურ ძალად წარმოჩენისთვის, გადაცემაში აქტიურად განიხილებოდა ჩატაევის საქმე, ნაციონალური მოძრაობის მიერ მისი საქართველოში ხელოვნური ბრალდებით ჩამოყვანის, შემდეგ მისი საკუთარი მიზნებისთვის გამოყენებისა და ლაფანყურის სპეცოპერაციის საკითხი.

კიდევ უფრო მეტი დამაჯერებლობისთვის, გადაცემაში „ევროპული საქართველოს“ წევრის გივი თარგამაძის მიერ „ტელეკომპანია პირველთან“ საუბრის ვიდეოც შემოგვთავაზეს. ამ ვიდეოში თარგამაძე ამბობს, რომ ჩატაევის საქართველოში ექსტრადირებისა და მისი მხრიდან თანამშრომლობის სურვილის გამოთქმის შემდეგ, „კონკრეტულ ღონისძიებებში ჩატაევი იყო გამოყენებული, როგორც მომლაპარაკებელი“. აღნიშნული კი წამყვანმა შეაფასა, როგორც „აღიარება თუ როგორ თანამშრომლობდა ხელისუფლება ჩატაევთან“ და როგორ „შექმნა [მან] ჩატაევის ფენომენი“.

გადაცემის წამყვანისგან შემდეგი შინაარსის შეფასებებსა და კითხვებს ვისმენდით:

  • „ამ ფილმის შემდეგ, პროკურატურის ბრიფინგის შემდეგ, ოპოზიცია კვლავ განაგრძობს უსინდისო სპეკულაციას ამ თემით და პირდაპირ მანიპულირებს მათ შორის მალხაზ მაჩალიკაშვილით. ეს რას ნიშნავს, ოპოზიციის ნაწილი არის საერთაშორისო ტერორიზმის მხარდამჭერი?“
  •  „ნაციონალური მოძრაობისთვის" არ იყო საკმარისი ქვეყნის წინაშე მდგარი პრობლემები, ის დიდი ხალისით ჩაება საერთაშორისო ტერორისტულ თამაშებში… რაკი ჩატაევი უპირისპირდებოდა კადიროვს საქართველოს ხელისუფლებამ გადაწყვიტა, რომ გადაერჩინა იგი. ჩამოჰყავთ ჩატაევი, ხდება შეთანხმება, ის იღებს ე.წ. ოპერატიულ პასპორტს, რომლითაც მოგზაურობს. შემდეგ, ხდება მისი ჩამოყვანა შეგზავნა ლაფანყურში, სადაც იგი რჩება იქ, ანუ ჩატაევმა გადააგდო ქართული სპეცსამსახურები. შემდეგ, სპეცსამსახურები ატარებენ სპეცოპერაციას, ანადგურებენ იქ ვიღაც ტერორისტებს თუ არ ვიცით ვის და აჰყავთ ჩატაევი, რომელსაც აღმოჩანდა ჩაგდებული ხელყუმბარა, ანუ მისი დაკავება მოხდა არაკანონიერად“. 

  • „ევროპაში ტერორიზმთან მიმართებით მთელი საზოგადოება არის კონსოლიდირებული, ჩვენთან ხდება პირიქით, ჩვენთან პოლიტიკურ მიჯნაზე არის, ხელისუფლება აწყობს ბრიფინგებს, ხდება გამოძიება, არის ფაქტები, ხელმოწერები, საბუთები, სასამართლოს გადაწყვეტილება, სხვადასხვა საექსპერტო უწყებების დასკვნები და ამის მიუხედავად ოპოზიცია კვლავ განაგრძობს შვილმკვდარი მამით სპეკულაციას და უნდობლობას უცხადებს სახელმწიფოს, შესაბამის უწყებებს და ამ სამწუხარო ტრაგედიას, რომ ეს იყო გარდაუვალი აუცილებელი თავდაცვითი რეაქცია“. 

  • „რაში სჭირდებოდა ნაც მოძრაობას ჩატაევი? რაიმე პოლიტიკური თამაშებისთვის, თუ უფრო მძიმე თამაშებისთვისაც ამზადებდნენ? იყენებდნენ თუ არა ჩატაევისნაირ ტიპებს საქართველოში შიდა პოლიტიკური მიზნების მისაღწევად?“ 

  • „ჩამოყვანეს აქ [ჩატაევი] და მონსტრი ვერ შექმნეს საბედნიეროდ, მაგრამ მოჰყვა მსხვერპლი, დესტაბილიზაცია, ეს ყვეაფერი ხდებოდა რუსეთის საზღვართან… მოკლედ ეს სახიფათო თამაშებია, რად უნდოდა ეს ნაციონალურ მოძრაობას?“

ოპოზიცასთან მიმართებით იდენტური შინაარსის განცხადებებს აკეთებდნენ გადაცემის სტუმრებიც.

alt„მაჩალიკაშვილის საქმესთან ვერ ვისმენთ ვერცერთ არგუმენტს გაჩერებულები ვართ პოლიტიკურ მესიჯებზე, რომ მამას შვილი მოუკლეს და წმინდად მანიპულირებენ მხოლოდ და მხოლოდ ემოციებზე, არცერთი საგნობრივი არგუმენტი ჩვენ დღემდე მოსმენილი არ გვაქვს“, - თქვა საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერმა მამუკა მდინარაძემ.

მამუკა არეშიძის შეფასებით კი, სწორედ წინა ხელისუფლების „საერთაშორისო ავანტურაში ჩართვის სურვილმა გამოიწვია ამ ადამიანების სიკვდილი საუბარია ლაფანყურის სპეცოპერაციაზე და საშინლად შეილახა ქვეყნის რეპუტაცია“.

გოგა ხაინდრავამ "ნაციონალურ მოძრაობას" „ბნელი ძალა“ უწოდა, რომელიც ებრძვის „ამ ქვეყანას“ და ებრძვის „ყველგან, სადაც შეუძლიათ, სადაც ხელი და ენა მიუწვდებათ იმიტომ რომ სძულთ ეს ქვეყანა“. „მარტო ჩატაევი კი არა თითქმის ყველა ჯგუფის (ტერორისტული) წევრი იყო ჩამოყვანილი ევროპის სხვადასხვა ქვეყნიდან ისინი იყვნენ აქ ჩამოყვანილი ავანტიურის ჩასატარებლად საქართველოში“, - დასძინა მანვე.

ექსპერტმა ნიკოლოზ მეტრეველმა კი ხაზგასმით აღნიშნა, რომ "ნაციონალური მოძრაობის" ლიდერები „ჩატაევის გადმოყვანით გახდნენ ტერორიზმის სპონსორები, საერთაშორისო საფრთხის სპონსორები“.

სწორედ ასეთ შეფასებებს ვისმენდით მთელი გადაცემის განმავლობაში, ისე, რომ საკთხზე სიმბოლურად მაინც საპირისპირო პოზიცია წარმოჩენილი არ იყო. წამყვანებს არც ის განუმარტავთ, რომ მათ გადაცემაში მეორე მხარეც მოიწვიეს, თუმცა უარი მიიღეს.

გადაცემას თან ახლდა ინტერქატივი, რომლის კითხვა ასე იყო ფორმულირებული:

 „ნაციონალური მოძრაობისთვის "რომელია პრიორიტეტული?
 
• ძალაუფლების დაბრუნება
• ქვეყნის უსაფრთხოება


ინტერაქტივის შედეგები ასე დაჯამდა:  91.6%-მა თქვა, რომ ძალაუფლებაში დაბრუნება, 8.4%-მა კი - ქვეყნის უსაფრთხოება.

alt


მაჩალიკაშვილის საქმის ცალმხრივად განხილვა, სახელწმიფოს მიერ გაჟღერებული პოზიციის  უაპელაციოდ მიღება და შემდეგ უკვე ტერორიზმის მხარდაჭერასა და წახალისებაში "ნაციონალური მოძრაობის" დადანაშაულება, ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ გადაცემის მიზანი არა საკითხის კრიტიკულად განხილვა, არამედ მხოლოდ ერთი პოლიტიკური ძალის დისკრედიტაცია და საზოგადოების თვალში მისი იმიჯის შელახვა იყო.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
მერი ლუის კელიმ, საზოგადოებრივ-ეროვნული რადიოს წამყვანმა, ამერიკის შეერთებული შტატების სახელმწიფო მდივანთან მაიკ პომპეოსთან, უკრაინის შესახებ ინტერვიუს დროს აჩვენა მასტერლკლასი, როგორ უნდა გაუმკლავდე მანიპულატორს და მას, ვისი მიზანიც საზოგადოების მიზანმიმართულად შეცდომაში შეყვანაა.

რეპონდენტს საკუთარი დღის წესრიგის შექმნის უფლება არ მისცეთ

როგორც მერი კელიმ განმარტა, მიუხედავად წინა დღეს პომპეოს თანამშრომლებთან შეთანხმებისა, რომ სახელმწიფო მდივანთან მისი ინტერვიუ სხვა საკითხებთან ერთად, უკრაინისაც შეეხებოდა, პომპეომ ჟურნალისტის მიერ დასმულ ამ კითხვებზე პასუხის გაცემისგან თავის არიდება სცადა. კელიმ მას, ასე ვთქვათ, „ხომალდის მართვის“ შესაძლებლობა არ მისცა და თემას იმდენჯერ დაუბრუნდა, რამდენჯერაც პომპეომ მისგან გაქცევა სცადა.

ნებისმიერ შემთხვევაში შეინარჩუნეთ სიმშვიდე

პომეოსთან კელიმ სრული სიმშვიდე შეინარჩუნა, მაშინაც, კი, როდესაც მან ტონს აუწია და ამით მის ვერბალურ მხარეს სიძლიერე შესძინა. კელი საკუთარ პოზიციაზე მტკიცედ, მშვიდად და შეუვალად იდგა.

გამონახეთ დრო კითხვისთვის

კელის პომპეოსთან სასაუბროდ მხოლოდ ათი წუთი ჰქონდა და მან დარწმუნებით გადაწყვიტა, რომ სახელმწიფო მდივანთან ყურადღებას არა მხოლოდ ირანზე, არამედ უკრაინაზეც გაამახვილებდა. კელი მშვიდად განაგრძობდა ინტერვიუს და პომპეოს მიტყუების ან თემის შეცვლის საშუალებას არ აძლევდა. ინტერვიუს ასეთი ფორმით წარმართვა იმის შანსებს ამცირებს, რომ ჟურნალისტი მიზანმიმართულად დამაბნეველ განცხადებებს წამოეგება.

არ მისცეთ თქვენი გადაფარვის ნება

მანიპულატორი ადამიანების ერთ-ერთი ტაქტიკა გადაფარვის მიზნით, დიალოგში თქვენთან ერთად პარალელურ რეჟიმში საუბარი, რასაც იქამდე აგრძელებს, ვიდრე ბუნებრივად უკან არ დაიხევთ. შესაბამისად, როდესაც იცით, რომ ეს მოსაუბრის მიზანმიმართული ტაქტიკაა, მას ამის საშუალება არ მისცეთ, განაგრძეთ საუბარი და უკან არ დაიხიოთ.

მუდმივად გაიმეორეთ ფაქტები

მანიპულატორთან ინტერვიუს დროს აღიჭურვეთ ფაქტებით, წინასწარ მოემზადეთ დიალოგისთვის და ჩაატარეთ მოკვლევა თემის ირგვლივ. ფაქტები შესაბამისი მასალით დაასაბუთეთ, იქნება ეს ოფიციალური დოკუმენტები, თუ ვიდეოჩანაწერები. ამასთან, მზად იყავით იმისთვის, რომ გეტყვიან, თითქოს თქვენი მტკიცებულებები სინამდვილეს არ შეესაბამება. თუკი იმის შესაძლებლობა გაქვთ, რომ დოკუმენტის წყარო ფრთხილად და ეთიკურად დაასახელოთ, ასეც მოიქეცით. სწორედ ასე მოიქცა კელიც - პომპეოსთან ინტერვიუს დროს იგი კონკრეტული ციტატებითა და სახელებით იყო შეიარაღებული და როდესაც პომპეომ სცადა კითხვისთვის იმაზე მითითებით აერიდებინა თავი, რომ თითქოს მან არ იცოდა, რომელ ანონიმურ წყაროზე დაყრდნობით საუბრობდა ჟურნალისტი, კელიმ მყისვე მისი სახელი უთხრა და იმაზეც მიანიშნა, თუ სად გააკეთა მან აღნიშნული განცხადება.

ამასთან, მნიშვნელოვანია, რომ იმ საკითხის შესახებ დაისვას დამაზუსტებელი კითხვები, რომელზეც რესპონდენტი მიუთითებს. სწორედ კელის მიერ ერთ-ერთი ასეთი კითხვის დროს, პომპეომ ამბის დეტალის დაზუსტება ვეღარ შეძლო და ჟურნალისტის მიერ დასმულ დამაზუსტებელ კითხვას ვერ უპასუხა.

არ მისცეთ რესპონდენტს საშუალება, რომ თავი წამებულად წარმოაჩინოს

მანიპულატორი ადამიანების ერთ-ერთი ტაქტიკა თავის წამებულად წარმოჩენაა. ინტერვიუს დროს ისინი ისე იქცევიან, თითქოს ჟურნალისტი მათ დაჩაგვრას ცდილობს და ისინი ამას, როგორც წესი, დიდი სიხარულით აკეთებენ. კელიმ ინტერვიუს დროს სახელმწიფო მდივანს ამ როლის მორგების საშუალება არ მისცა, გამუდმებით უსვამდა დამაზუსტებელ კითხვას და მიუთითებდა, რომ მას სურდა სახელმწიფო მდივნისთვის პასუხის გაცემის შესაძლებლობა მიეცა.

გამოააშკარავეთ ტყუილი

მანიპულატორები აუცილებლად იტყვიან, რომ მათ თქვენთვის ამა თუ იმ თემაზე საუბრის თანხმობა არ მოუციათ. ასე მოიქცა პომპეოც, როდესაც კელის პირდაპირ ეთერში უთხრა, რომ ის მასთან უკრაინის თემის განხილვას არ დათანხმებია, რაზეც კელიმ მყისვე მიუთითა, რომ ეს ასე არ იყო და რომ აღნიშნული მას თანამშრომლებთან ინტერვიუმდე ერთი დღით ადრე შეთანხმდა. ამ განცხადებით, კელიმ პომპეო არა მხოლოდ ტყუილში ამხილა, არამედ ხაზი იმასაც გაუსვა, რომ მას იმის მტკიცებულება აქვს, რომ ან სახელმწიფო მდივანი ტყუის ან მისი თანამშრომლები მათზე დაკისრებულ მოვალეობას სათანადოდ ვერ ასრულებენ.

როდესაც ინტერვიუს ფაქტებით შეიარაღებული წარმართავ მანიპულატორებს მანიპულაციისა და სინამდვილის შეცვლის მინიმალური შანსები რჩებათ. ინტერვიუს დროს იყავით მტკიცენი და შეინარჩუნეთ სიმშვიდე, ისე, როგორც კელი მოიქცა. იცოდე თემა და მოიმარაგე მტკიცებულებები და რაც ყველაზე მთავარია - შეისწავლე მანიპულატორების ტაქტიკა.

მომზადებულია Forbes.com-ის სტატიის გამოყენებით.
კატეგორია: ეთიკა
„ქართული ოცნების“ მთავრობის „შუცვლელი“, „მკაცრი“ და „ამავდროულად ცინიკური გამომეტყველების“ იუსტიციის მინისტრი თეა წულუკიანი და საპარლამენტო კომიტეტის დარბაზში მჯდომი „ანერვიულებული, თავის მართლების რეჟიმში მყოფი“ ომბუდსმენი ნინო ლომჯარია, რომელიც „ყველას სახალხო დამცველი არ არის“ - აღნიშნულ კონტექსტში წარმოაჩინა ტელეკომპანია „იმედმა“ 26 იანვარს გადაცემა „იმედის კვირაში“ სახალხო დამცველის ოფისისა და იუსტიციის მინისტრის აპარატს შორის გასულ კვირას განვითარებული მოვლენები.

თემის წარდგენისას წამყვანმა თქვა, რომ „მიმდინარე კვირის მთავარი პოლიტიკური პერსონა იუსტიციის მინისტრია, რომელიც სახალხო დამცველის ანგარიშის პირისპირ დადგა და ყველა შენიშვნას თუ ბრალდებას ღიად უპასუხა“. მანვე მაყურებელს ასეთი სურათი დაუხატა: „საპარლამენტო ტრიბუნასთან მკაცრი და ამავდროულად ცინიკური გამომეტყველებით მდგარი წულუკიანი და კომიტეტის დარბაზში მჯდომი, ანერვიულებული, თავის მართლების რეჟიმში მყოფი ლომჯარია. იუსტიციის მინისტრმა სახალხო დამცველს პირდაპირ უთხრა, რომ იგი ყველას დამცველი არ არის, იმის მიუხედავად, რომ ამას კანონი ავალდებულებს და დიდად არც პატიმრების მონახულებით იწონებს თავს“.

თემაზე მომზადებულ მასალა იმის შეხსენებით დაიწყო, რომ „იუსტიციის მინისტრი ერთადერთი იყო, ვინც წარდგენისას კოლეგების გვერდით ყველაზე ბოლოს დადგა და ერთადერთი, ვინც ბოლომდე დარჩა“ და რომ „ქართული ოცნების” ხელისუფლებაში თეა წულუკიანი ის გამონაკლისია, ვისაც სამთავრობო ცვლილებები არ შეხებია“. ჟურნალისტმა უწყების მიერ დადებითაც შესრულებული საქმიანობის ის ჩამონათვალიც გაგვაცნო, რომელსაც, როგორც თავადვე თქვა, წულუკიანი „განსაკუთრებით აღნიშნავს“.

ჟურნალისტმა პენიტენციურ სისტემაში გატარებული რეფორმებისთვის “ოცნების” მთავრობის მიმართ არც საქებარი სიტყვები დაიშურა, იქვე არც ყოფილი ხელისუფლების კრიტიკა გამორჩა და თქვა: „წამების, არაადამიანური მოპყრობის მსჯავრდებულისადმი ჰუმანური დამოკიდებულებით შეცვლა და თანამედროვე სტანდარტის საპატიმრო დაწესებულებების მოწყობა, სასჯელაღსრულების სისტემაში მთავარი მიღწევა და ოცნების ხელისუფლების ერთ-ერთი მთავარი განმასხვავებელი მახასიათებელია “ნაციონალური მოძრაობის” ხელისუფლებისგან“.

აღნიშნულის შემდეგ კი, იგი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ მიუხედავად ყველაფრისა, სახალხო დამცველი მაინც ამბობს, რომ „კრიმინალური სუბკულტურის გავლენა ციხეში დღესაც პრობლემაა“. ომბუდსმენის საქმიანობის მიმართ სკეპტიკური განწყობის შესაქმნელად ჟურნალისტი იქვე აღნიშნავს, რომ „წულუკიანმა ლომჯარიას სასჯელაღსრულებით დაწესებულებაში 2018 წელს ოთხი, 2019-ში ნული ვიზიტი დაუთვალა“. სახალხო დამცველის კონკრეტულ პოლიტიკურ პარტიასთან აფილაციის მიზნით კი იქვე დასძინა: „სანაცვლოდ ომბუდსმენმა 2020 წლის ანგარიში მეორე დღესვე გახსნა და ე.წ. მატროსოვის ციხეში ვანო მერაბიშვილი, ირაკლი ოქრუაშვილი და კახაბერ ნაკანი მოინახულა“.

მაყურებლის მხრიდან საკითხთან მიმართებით კიდევ უფრო მეტი კითხვის ნიშნის გასაჩენად მასალაში იუსტიციის მინისტრის კომენტარსაც ვისმენთ, რომელიც ამბობს: „როდესაც სახალხო დამცველი ჩემი შენიშვნის შემდეგ გამოცხადდა არა უვადო პატიმრებთან, არა ბავშვებთან, არა ქალებთან, არამედ მივიდა იქ სადაც მივიდა, მე მაინც ვარ მადლიერი იმედს ვიტოვებ, რომ ეს არ იქნება ბოლო ვიზიტი“.

სახალხო დამცველის მხრიდან მისი პატიმრებთან კონფიდენციალური ვიზიტების გასაჯაროების გამო იუსტიციის სამინისტროს კრიტიკის საპასუხოდ, ჟურნალისტი ასევე იუსტიციის მინისტრის კომენტარს გვთავაზობს, რომელიც ამბობს, რომ საკითხის შესახებ მედიის მხრიდან დასმულ კითხვაზე პასუხის გაცემა მათი ვალდებულება იყო.

ჟურნალისტი იუსტიციის სამინისტროს მიერ პენიტენციურ დაწესებულებებში გაკეთებული ვიდეოჩანაწერის გასაჯაროების გამო ომბუდსმენის კიდევ ერთ კრიტიკასაც ეხმაურება და უწყების პოზიციის დაცვას ცდილობს. „პატიმრობის შესახებ კოდექსის 54-ე მუხლი მაღალი რისკის დაწესებულებებში ელექტრონულ ჩანაწერს უშვებს. ელექტრონული მეთვალყურეობით კი მხოლოდ შარშან 80-ზე მეტი სუიციდის მცდელობა აღიკვეთა. თეა წულუკიანი ამბობს, რომ გასაჯაროებული ჩანაწერები კანონიერი ვადით იყო შენახული, საზოგადოებამ კი უნდა იცოდეს რეალობა და ისიც, თუ რა ვითარებაში უწევთ რიგ შემთხვევებში მუშაობა პენიტენციური სისტემის თანამშრომლებს“, - ამბობს იგი.

სიუჟეტის მიწურულს, აქცენტი ომბუდსმენის აპარატის თანამშრომლის ციხეში ვიზიტის დროს ჩაცმულობაზეც კეთდება და ჟურნალისტი გვამცნობს, რომ თეა წულუკიანის თქმით, „ჩაცმულობა ომბუდსმენმა ჯერ მის თანამშრომლებს დაუწუნა, რომლებსაც ფორმები არ ჰქონდათ და სახელმწიფომ მხოლოდ 2019 წლის ბოლოს შეუძინა, ჯინსი კი მისი საპასუხო რეაქცია იყო“. „თუმცა ასეთი ჩაცმულობით ციხეში საქმიანი ვიზიტი მისთვის მოსაწონი მაინც არ არის“, - იქვე დასძენს ჟურნალისტი.

აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ გადაცემის წამყვანმა თემის წარდგენისას გვითხრა, რომ ჟურნალისტმა იუსტიციის მინისტრთან ექსკლუზიური ინტერვიუ ჩაწერა და ჩანდა, რომ ჟურნალისტს უწყების ხელმძღვანელის მიმართ კითხვების, მათ შორის, კრიტიკულის დასმის შესაძლებლობა ჰქონდა, როგორც მასალიდან ჩანს, იგი მხოლოდ შემდეგი კითხვებით შემოიფარგლა:

  • განიხილება თუ არა თეა წულუკიანის კანდიდატურა პარლამენტის თავმჯდომარედ?
  • არიან თუ არა დღეს ციხეში რეალურად ე.წ. მაყურებლები?
  • ყავის დალევა უფრო მეტად არის ნდობაში შესვლის ფორმა თუ გამოყენება პატიმრის ნივთებისა?

თემის მსგავს კონტექსტი განხილვა, იუსტიციის მინისტრისთვის კომფორტული გარემოს შექმნა და მისთვის უწყების მიმართ საზოგადოებაში დაგროვებული არაერთი კრიტიკული კითხვის არდასმა, ასევე საზოგადოებისთვის ომბუდსმენის, როგორც „არა ყველას სახალხო დამცველის“ წარმოჩენა, ამასთან, მის პოლიტიკურ აფილაციებზე მინიშნება, ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ სიუჟეტის მიზანი სახალხო დამცველის ოფისის დაკნინება და მისი დისკრედიტაცია და იუსტიციის სამინისტროს პოზიციის გამართლება იყო.
კატეგორია: ეთიკა
რატომ და რა მიზნით მალავდა ამ დრომდე ყოფილი პოლიციელი 2014 წელს გადაღებულ ვიდეოკადრებს, სადაც ჩანს, რომ დაზვერვის სამსახურის მოქმედი ხელმძღვანელის ლევან იზორიას (იგი იმ დროს შს მინისტრის მოადგილე იყო) ძმა სამართალდამცველებს სიტყვიერ შეურაცხყოფას აყენებს და მათ ემუქრება? - მხოლოდ ამ კითხვებით დაინტერესდა ტელეკომპანია “იმედი” მოქმედი მაღალჩინოსნის ძმის მიერ 5 წლის წინ ჩადენილი შესაძლო სამართალდარღვევის შესახებ 24 იანვარს მთავარი საინფორმაციო გამოშვებისთვის მომზადებულ სიუჟეტში.

წამყვანმა თემის წარდგენისას აღნიშნა, რომ “ყოფილი პოლიციელი, რომელიც ლევან იზორიას ძმას ვახტანგ იზორიას სამართალდამცველების შეურაცხყოფაში ადანაშაულებს, მხოლოდ “ქრონიკას” ემალება”. ის, რომ ყოფილი პოლიციელი “ქრონიკის” კითხვებს არ პასუხობს და იგი მხოლოდ “ნაციონალური მოძრაობის” ტელეარხთან თანამშრომლობს” მეორე წამყვანმაც ხაზგასმით აღნიშნა და იქვე იმით დაინტერესდა, თუ “რა მიზნით მალავდა საპატრულო პოლიციის მაიორი 2014 წელს სამხრე კამერით გადაღებულ ინციდენტს?”

მსგავსი პათოსი გაგრძელდა სიუჟეტშიც. “პოლიციელს, რომელმაც ეს კადრები გადაღებიდან ხუთი წლის შემდეგ, ერთ-ერთი მედიასაშუალების დახმარებით გაასაჯაროვა, არაერთხელ ვთხოვეთ, რომ კითხვებზე ეპასუხა, მათ შორის, იმ კითხვაზე, რატომ დუმდა ამ პერიოდის განმავლობაში, [თუმცა], პოლიციელი გიორი დვალიშვილი მთელი დღის მცდელობის მიუხედავად “ქრონიკასთან” არ ჩნდება, თუმცა თანამშრომლობს სხვა მედიასთან და აწვდის ვიდეოკადრებს”, - ამბობს ჟურნალისტი, რის შემდეგადაც საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერის მამუკა მდინარაძის კომენტარს ვისმენთ, რომელიც ხაზს ასევე იმას უსვამს, რომ პოლიციელი კადრებს ხუთი წლის განმავლობაში იქამდე ინახავდა, ვიდრე მას სამსახურში პრობლემები არ შეექმნა.

ამის შემდეგ, ყოფილი პოლიციელის მიმართ უნდობლობის გაჩენის მიზნით, ჟურნალისტი ყურადღებას იმაზე ამახვილებს, რომ “მის სახლში “ნაციონალური მოძრაობის” წევრი იმყოფებოდა, რომელიც “სხვა ოპოზიციონერ თანამოაზრეებთან ერთად, ამ საქმის პოლიტიკურ ნაწილზე დილიდან საუბრობდა”.

მანვე სავარაუდო სამართალდარღვევის ქმედების გამართლების მიზნით, იქვე დასძინა, რომ “მაშინ, როდესაც “ნაციონალური მოძრაობის” ყოფილი და მოქმედი ლიდერები იზორიას ძმისთვის ხელის დაფარებაზე საუბრობდნენ, გაირკვა, რომ სინამდვილეში საქმე სხვაგვარდაა” და რომ თურმე იზორიას ძმას ფსიქიკური პრობლემები ჰქონია, რაზეც დეპუტატმა სოფო კილაძემ ისაუბრა. პარალელურად, იზორიას დედის Facebook სტატუსიც შემოგვთავაზეს, რომელშიც მისი შვილის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე საუბრობს.

მასალიდან ისიც მოვისმინეთ, რომ “დედის ამ განცხადების შემდეგ, პოზიცია არ შეუცვლიათ, მათ ვისაც სურთ, რომ ეს ინციდენტი პოლიტიკური მიზნებისთვის გამოიყენონ და ამის შესახებ ჩვენთან არ ისაუბრა არც თავად პოლიციელმა”. ჟურნალისტმა ისიც აღნიშნა, რომ მათ ის აინტერესებდათ, “ჰქონდა თუ არა მას ინფორმაცია იზორიას ძმის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე, მაშინ როდესაც გამოძიებას ითხოვდა”, თითქოს აღნიშნული მომხდარს რაიმე ფორმით გაამართლებდა.

სიუჟეტიდან ასევე ვერ მოვისმინეთ ვერცერთი კრიტიკული კითხვა, რომელიც მომხდარის გამო სისტემაში არსებულ პრობლემებს შეეხებოდა, მით უფრო, იმ ფონზე, როდესაც “მთავარი არხის” მიერ თემაზე მომზადებულ მასალაში ნათქვამი იყო, რომ ვიდეოკადრების არსებობის შესახებ საქმის კურსში არიან მოქმედი პრემიერ-მინისტრი გიორგი გახარია და მოქმედი შს მინისტრი ვახტანგ გომელაური.

ასევე არ დასმულა კითხვა იმის შესახებ, თუკი სავარაუდო სამართალდამრღვევს ფსიქიკური პრობლემები ნამდვილად ჰქონდა, რატომ მართავდა იგი ავტომობილს, რატომ ჰქონდა მას მართვის მოწმობა და ე.წ. “ნარუშილოვკა”, რომლის ჩვენების შემდეგაც, პოლიციელი ვალდებულია გაჩერებული ავტომობილისა და მისი მძღოლის შემოწმება აღარ გააგრძელოს და გაჩერებული პირი მაშინვე გაუშვას. აღნიშნული ასევე იყო ნათქვამი თემაზე “მთავარი არხის” მიერ წინა დღით მომზადებულ სიუჟეტში.

ჟურნალისტი არც იმით დაინტერესებულა ხომ არ ჰქონდა ადგილი მაღალჩინოსნის მხრიდან მისი ძმის მიმართ გავლენების გამოყენებას, შესაძლო დანაშაულის მიჩქმალვას და დამნაშავისთვის ხელის დაფარებას.

სიუჟეტში აქცენტის მხოლოდ იმაზე გადატანა, თუ რატომ მალავდა პოლიციელი ამ დრომდე მის ხელთ არსებულ ვიდეოკადრებს და ყურადღების იმაზე გამახვილება, რომ შესაძლო დამნაშავეს ჯანმრთელობის აქვს, ტოვებდა შთაბეჭდილებას, რომ მიზანი არა თემის სრულფასოვნად და კრიტიკულად გაშუქება, არამედ სამართალდამცველი უწყების, ასევე ყოფილი თუ მოქმედი მაღალჩნოსნების ქმედების გამართლება და მათთვის პასუხისმგებლობის აცილება იყო.
კატეგორია: ეთიკა
11 იანვარს, საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა და ტელეკომპანია “იმედმა”, CNN-ის დაფინანსებული მასალების კატეგორიაში საქართველოში ახალი წლის აღნიშვნის შესახებ განთავსებული მასალა, მაყურებელს როგორც CNN-ის მიერ მომზადებულ სტატია ისე წარუდგინა. მაუწყებლებს არაფერი უთქვამთ იმაზე, რომ ეს ტექსტი სარეკლამო ხასიათის იყო და მასალის შინაარსი საქართველოს ტურიზმის ეროვნულ ადმინისტრაციას ეკუთვნოდა.

დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში მაყურებელს მასალა საზოგადოებრივი მაუწყებლის წამყვანმა CNN-ის სტატიად გააცნო .




წამყვანმა სტატიიდან რამდენიმე ფრაზა გაიმეორა, მათ შორის: “თბილისი შობა-ახალი წლის ჯადოსნური დღესასწაულის გასახანგრძლივებლად საუკეთესო ადგილია” და “თუ თქვენ მზად არ ხართ დაემშვიდობოთ ჯადოსნურ განათებებს და ქუჩაში გაჟღერებულ საშობაო სიმღერებს, თბილისი თქვენი საუკეთესო გასაქცევი იქნება”, წაიკითხა ამონარიდები ქართული საახალწლო ტრადიციების შესახებ და თქვა, რომ ეს ყველაფერი CNN-ის სტატიაშია აღნიშნული. შემდეგ კი შემოგვთავაზა თბილისის მერის, კახა კალაძის კომენტარი, რომელმაც განაცხადა: “ძალიან ბევრი უცხოური პრესა იყო დაინტერესებული და CNN-მაც საკმაოდ ვრცელი მასალა მიაწოდა საზოგადოებას თბილისთან და საქართველოსთან დაკავშირებით და მისასალმებელი და მნიშვნელოვანია, როდესაც ასეთი მაღალი დონის პრესა აკეთებს სტატის ჩვენს ქალაქზე და საახალწლო განათებებზე”.

იგივე შინაარსის იყო ტელეკომპანია “იმედის” წამყვანისა და ჟურნალისტის ტექსტებიც. თემაზე მომზადებული მასალა სათაურით - “CNN-ის სტატია თბილისური შობა ახალ წელზე” მაყურებელს წამყვანმა შემდეგნაირად წარუდგინა: “CNN-ის გზავნილი ტურისტებს, მათ ვისაც დღესასწაულის გახანგრძლივება სურთ, აუცილებლად უნდა ესტუმრონ საქართველოს, ნათქვამია CNN-ის პუბლიკაციაში, რომელიც ქართულ საახალწლო ტრადიციებს ეხება. სტატიის ავტორი ყურადღებას ამახვილებს რესპუბლიკისა და ორბელიანის მოედნების მორთულობაზე, ნაძვის ხესა და საახალწლო კონცერტებზე, რომელიც თბილისში 25 დეკემბრიდან იმართება”.



საზოგადოებრივი მაუწყებლისგან განსხვავებით, “იმედი” უფრო შორს წავიდა და თემაზე მხოლოდ კადრ/სინქრონით არ დაკმაყოფილდა. მასალაზე, როგორც CNN-ის სტატიაზე ისაუბრა თემაზე მომზადებული სიუჟეტის ავტორმაც. მან თქვა, რომ პუბლიკაციის ავტორი ყურადღებას რესპუბლიკისა და ორბელიანის მოედნებზე მიმდინარე ღონისძიებებზე ამახვილებს. ამავე მასალაში წარმოდგენილი იყო თბილისის მერის კომენტარიც, რომელიც კვლავ ამბობდა, რომ “ასეთი მაღალი დონის” პრესის მიერ “ჩვენს ქალაქზე” ყურადღების გამახვილება “მისასალმებელია”.

ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ CNN-მა საქართველოში შობა-ახალი წლის დღესასწაულის შესახებ სტატია მოამზადა, იმავე დღეს განთავსდა ხსენებული მაწუყებლების ვებგვერდებზე - imedinews.ge-სა და 1tv.ge/news-ზე. იდენტური მასალები განთავსდა პორტალებზე - info9.ge და spnews.io.

ეს კი მაშინ, როდესაც იმის გარკვევა, რომ CNN-ზე გამოქვეყნებული მასალა დაფინანსებულია, თავად მასალის ბმულიდანაც ნათლად იკითხება (http://sponsorcontent.cnn.com). აგრეთვე, მასალის თავშივე ნათლად იკითხება, რომ ის საქართველოს ტურიზმის ეროვნულ ადმინისტრაციას ეკუთვნის. მასალზე სხვა ავტორის ვინაობა მითითებული არ არის.

ცხადია, გაშუქება, რომ კონკრეტულ საიტზე კონკრეტული შინაარსის მასალა განთავსდა, თავისთავად პრობლემა არ არის, თუმცა პრობლემაა, როდესაც მედია აუდიტორიას არ აწვდის ინფორმაციას რომ ეს დაფინანასებული მასალაა. ამგვარი ქცევა მანიპულაციის შთაბეჭდილებას ტოვებს და მომხარებელი შეცდომაში შეჰყავს.
კატეგორია: ეთიკა
საქართველო, როგორც ეკონომიკური ზრდის მიხედვით ევროპაში პირველ ადგილზე მყოფი და ზრდის საუკეთესო საპროგნოზო მაჩვენებლის მქონე ქვეყანა ევროპასა და რეგიონში, სწორედ ეს კონტექსტი შემოგვთავაზა ტელეკომპანია “იმედმა” 9 იანვარს მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ქვეყნის ეკონომიკური მდგმარეობის შეფასებისას, ისე, რომ ამ მხრივ არსებულ გამოწვევებზე მასალაში ყურადღება არ გამახვილებულა.

თემის წარდგენისას, წამყვანმა, აღნიშნა, რომ “საქართველო ეკონომიკური ზრდის მიხედვით, ევროპაში პირველ ადგილზეა, საერთაშორისო სავალუტო ფონდის შეფასებით კი, მომავალი ხუთი წლის განმავლობაში ქვეყნის რეალური ეკონომიკა ევროპაში ყველაზე მეტად გაიზრდება”. მანვე ეკონომიკის სამინისტროს მიერ გავრცელებული განცხადების შინაარსიც გაგვაცნო, სადაც უწყება განმარტავს, რომ სტატისტიკის ეროვნულმა სამსახურმა ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტის (მშპ) ახალი მეთოდოლოგიით დათვლილი მონაცემები გამოაქვეყნა, რაც საერთაშორისო ორგანიზაციების სტატისტიკურ წყაროებში ჯერ არ ასახულა და რომ საქართველო მშპ-ის ზრდის მიხედვით ლიდერის პოზიციას კვლავაც ინარჩუნებს.

წამყვანის ტექსტიდან ასევე შევიტყვეთ, რომ სწორედ ახალი მეთოდოლოგიით დათვლამ აჩვენა, რომ ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტის დონე 8.6%-ით გაიზარდა. “ეკონომიკის სამინისტროს ინფორმაციით, საგარეო გამოწვევების, ზოგადი გეოპოლიტიკური დაძაბულობის და გლობალურად შემცირებული ნაკადების ფონზე, საქართველო ერთ-ერთი ლიდერია ეკონომიკური ზრდის თვალსაზრისით”, - დასძინა მანვე.

წამყვანების ტექსტების მსგავსად, თემაზე მომზადებული სიუჟეტიც იმგვარად იყო აგებული, რომ მთავარი აქცენტები მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდის მიხედვით, საქართველოს წამყვან პოზიციებზე კეთდებოდა. იმავეს ამბობდნენ, სიუჟეტში წარმოდგენილი რესპონდენტებიც, რომლებიც ხელისუფლების ოპონენტების მხრიდან მიზანმიმართულ სიცრუესა და რიცხვებით მანიპულირებაზე მიუთითებდნენ.

“ხელისუფლების ოპონენტებმა აჟიოტაჟი ჯერ არარსებული მონაცემების მიხედვით მას შემდეგ ატეხეს, რაც სომხეთის პრეზიდენტმა საკუთარი ქვეყნის ეკონომიკურ ზრდაზე ისაუბრა. ფაშინიანმა სწორედ ის მეთოდოლოგია გამოიყენა, რომელიც საქართველოში ახლა დაინერგა და შესაბამისად 2019 წლის მონაცემები საერთაშორისო სავალუტო ფონდის მიმოხილვაში ჯერ ვერ მოხვდა”, - თქვა ჟურნალისტმა სიუჟეტის დასასრულს.

არასამთავობო ორგანიზაცია GRASS-ის მედიაპროექტ Factcheck-ის მთავარი ეკონომისტი ვალერი კვარაცხელია “მედიაჩეკერთან” საუბარში ამბობს, რომ საერთაშორისო ორგანიზაციების ანგარიშებში ამ მომენტისთვის ასახული სომხეთის მშპ-ის აბსოლუტური მაჩვენებლის, მათ შორის, ერთ სულ მოსახლეზე მშპ-ის საქართველოს მაჩვენებლებთან შედარება ნამდვილად არასწორია, რადგან დათვლა მართლაც ახალი მეთოდოლოგიით განხორციელდა და იმავე მეთოდით საქართველოს მიერ დათვლილი მშპ-ის მაჩვენებლები მათ ანგარიშებში ჯერ არ ასახულა. მისივე განმარტებით, ახალი მეთდოლოგიით დათვლის შედეგად, საქართველოს მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდა დაახლოებით 8.5%-ია და ის, უსწრებს თუ არა იგი ამ მაჩვენებლით სომხეთს 2019 წელს, მას შემდეგ გახდება ცნობილი, რაც საქსტატი ახალი მეთოდოლოგიით გადაანგარიშებულ მონაცემებს გამოაქვეყებს. მისივე თქმით, ისიც აღსანიშნავია, რომ სომხეთი საქართველოს ერთ სულ მოსახლეზე მშპ-ის ზრდის მიხედვით ბოლო წლებია, უსწრებს.

ვალერი კვარაცხელია იმასაც განმარტავს, რომ რაც შეეხება საპროგნოზო მაჩვენებლებს, უახლოესი 5 წლის მონაცემებით საქართველო ევროპულ ქვეყნებს, მათ შორის, განვითარებადს ნამდვილად უსწრებს, თუმცა იგი იქვე განმარტავს, რომ მსგავსი ტიპის შედარება სპეკულაციის ნიშნებს შეიცავს, რადგან როგორც წესი, ეკონომიკურად შედარებით განვითარებული ქვეყნები ნაკლებად განვითარებულ ქვეყნებთან შედარებით ნელა იზრდება, რასაც განსხვავებული ეკონომიკური პოლიტიკა, ათვისებული პოტენციალის განსხვავებულობა და სხვა ფაქტორები განაპირობებს.

შესაბამისად, საქართველოს ეკონომიკური ტემპის შესაფასებლად, ნიშნულად ამ ქვეყნების მაჩვენებელების აღება გარკვეულწილად არასწორია, რადგან სრულიად ბუნებრივია, საქართველოს ეკონომიკა იზრდებოდეს უფრო სწრაფად, ამ ქვეყნებთან შედარებით”, - ამბობს იგი.

მისივე განმარტებით, საერთაშორისო სავალუტო ფონდიც შეფასებების გასაკეთებლად, მეტნაკლებად მსგავსი მახასიათებლების მქონე ქვეყნებს აერთიანებს ცალკეულ ჯგუფებში და საქართველოსაც “ახლო აღმოსავლეთისა და ცენტრალური აზიის ქვეყნების” ჯგუფში განიხილავს. მისივე თქმით, 2020 წლისთვის მოცემულ ჯგუფში საქართველოზე მაღალი ეკონომიკური ზრდის საპროგნოზო მაჩვენებელი 5 ქვეყანას აქვს (ჯიბუტი, ეგვიპტე, მავრიტანია, თურქმენეთი და უზბეკეთი), 2020-2024 წლების საშუალო საპროგნოზო მონაცემებით კი საქართველოს (5.07%)ამ ხუთ ქვეყენასთან ერთად იემენიც უსწრებს.

“საერთო ჯამში, არითმეტიკულად საქართველოს პროგნოზირებული ეკონომიკური ზრდა ნამდვილად არის ერთ-ერთი მაღალი, თუმცა აღსანიშნავია, რომ, ერთი მხრივ, დანარჩენი ქვეყენების დიდი ნაწილის ანალოგიური მაჩვენებელი არსებითად არ განსხვავდება, მეორე მხრივ კი, მნიშვნელოვანია, რომ შეფასებისას მეტი ყურადღება დაეთმოს ზრდის კონკრეტული მაჩვენებელი, ამ შემთხვევაში - 5% რამდენად არის მისაღები [და საკმარისი] საქართველოსთვის და შესაძლებელია თუ არა მისი გაუმჯობესება, ვიდრე სხვა ქვეყნებთან შედარებას”, - ამბობს იგი.

შესაბამისად, “იმედის” მხრიდან ამ კუთხით გაკეთებული მანიპულაციური შეფასებები და აქცენტები, ტოვებდა შთაბეჭდილებას, რომ არხის მიზანი არა ამ მხრივ ქვეყნის წინაშე არსებულ გამოწვევებზე საუბარი და პრობლემების რეალური განხილვა, არამედ მაყურებლისთვის მხოლოდ მთავრობისა და ეკონომიკური გუნდის წარმატებულ საქმიანობაზე ხაზგასმა იყო, რაც ეთიკური და პასუხისმგებლიანი ჟურნალისტიკის ჩარჩოებს მიღმაა.
კატეგორია: ეთიკა
მგლოვიარე ჭირისუფლები, კუბოსთან მყოფი ახლობლების ემოციური კომენტარები და გარდაცვლილის ცხედრის კადრები - სწორედ ასე გააშუქა ტელეკომპანია “მთავარმა არხმა” 24 წლის მურად წურწუმიას გარდაცვალების საქმე, რომელსაც 2 იანვარს, თბილისში ე.წ. “დამპალოს სასაფლაოზე” შშ-ს თანამშრომელმა და მისმა თანმხლებმა პირმა სიცოცხლისთვის სახიფათო მძიმე დაზიანებები მიაყენეს, რის გამოც იგი 4 იანვარს საავადმყოფოში გარდაიცვალა.

ამბავი არხის ეთერში პირველად 6 იანვარს მოხვდა და ის მომდევნო სამი დღის განმავლობაში მთავარი საინფორმაციო გამოშვების ერთ-ერთი ძირითადი თემა იყო. მთელი ამ ხნის განმავლობაში თემაზე მომზადებულ მასალებში დიდი დოზით იყო ნაჩვენები ისეთი კადრები, რომლებიც მაყურებლის ემოციების გამძაფრებაზე იყო გათვლილი და თავად ამბავს დამატებით ინფორმაციულ ღირებულებას არ მატებდა. მიუხედავად იმისა, რომ ნათლად ჩანდა, ოჯახი მედიასთან ურთიერთობას არ გაურბოდა და არ იქმნებოდა შთაბეჭდილება, რომ ჟურნალისტს სხვა გამოსავალი არ ჰქონდა, მათი კომენტარების ძირითადი ნაწილი, გარდაცვლილის კუბოს ფონზე იყო ჩაწერილი, რაც მსგავსი ქმედების მიზანმიმართულობაზე მიუთითებდა.

ოთახი, რომელშიც გარდაცვლილის კუბო იყო განთავსებული, ოჯახის წევრების გლოვა და ტირილი, ასევე ემოციური კომენტარი იმავე ოთახიდან მაყურებელს “ტელეკომპანია პირველმაც” აჩვენა. გარდაცვლილის კუბოს კადრები, მგლოვიარე ახლობლები იმავე ოთახში და გარდაცვლილის ფოტოები მცირე დოზით, თუმცა ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” ეთერშიც მოხვდა. ასევე მცირე დოზით, კიბოს კადრები და მგლოვიარეთა ტირილის ხმების “ტელეკომპანია “ფორმულამაც” შემოგვთავაზა.

მაუწყებელთა ქცევის კოდექსი განმარტავს, რომ მედია სიფრთხილით უნდა მოეკიდოს ისეთი ვიზუალური მასალის ჩვენებას, რომელზეც ასახულია ადამიანთა ტრაგედია და ტანჯვა:

“მაუწყებელმა არ უნდა გადაიღოს ან გაავრცელოს მასალა, რომელშიც ასახულია უბედური შემთხვევის შედეგად დაზარალებულები ან პიროვნება პირადი ტრაგედიის ან მწუხარების დროს, მათ შორის საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში, ან დაკრძალვაზე, როდესაც ეს პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობას ხელყოფს, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც მიღებულია პირის თანხმობა. პირის გარდაცვალების შემთხვევაში საჭიროა ოჯახის წევრების თანხმობა”, - ვკითხულობთ კოდექსში.

ჟურნალისტიკის ეთიკის ქარტიის მიერ შემუშავებულ კრიმინალის გაშუქების სახელმძღვანელო წესებში კი ნათქვამია, რომ დაზარალებულის, გვამისა ან დასახიჩრებული სხეულის, სისხლისა და სხვა მსგავსი სცენების ჩვენება, მნიშვნელოვანი სარედაქციო დასაბუთების გარეშე, მიზანშეწონილი არ არის.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

Facebook-ის ინფორმაციით, საკუთარი პლატფორმიდან ხელოვნურ ინტელექტზე დაფუძნებულ ვიდეოებს - ე.წ. Deepfake-ებს წაშლის. Deepfake კომპიუტერულად შექმნილი ვიდეო ან აუდიო ჩანაწერია, რომელშიც ჩანს, რომ კონკრეტული ადამიანი თითქოს იმას აკეთებს ან ამბობს, რაც მას სინამდვილეში არასდროს უთქვამს და უკეთებია.

Facebook-ის განცხადებით, მისი ქსელიდან ყველა ის ვიდეო წაიშლება, სადაც ჩანს, რომ ისინი ისეთი გზით არის დამუშავებული, რასაც რიგითი ადამიანი ვერ შეძლებდა. ასევე პლატფორმიდან გაქრება ისეთი ვიდეოებიც, რომლებსაც მომხმარებლები შეცდომაში შეჰყავს და მას აფიქრებინებს, რომ ვიდეოში წარმოდგენილმა ადამიანმა ის თქვა, რაც მას არასდროს უთქვამს. ვიდეოს ავთენტურობის დასადგენად Facebook-ი საკუთარ თანამშრომლებსა და მსოფლიო მასშტაბით დამოუკიდებელ Factchecker-ებს გამოიყენებს. Facebook-ის ახალი პოლიტიკა პაროდიებსა და სატირული შინაარსის ვიდეოებს არ შეეხება.

Deepfake-თან ბრძოლის დაწყების შესახებ Facebook-მა ჯერ კიდევ გასული წლის სექტემბერში დააანონსა და თქვა, რომ ამგვარი სახის მასალის გამოვლენისთვის საჭირო ტექნოლოგიის გაუმჯობესებისთვის 10 მლნ აშშ დოლარს დახარჯავდა.

Facebook-ში აცხადებენ, რომ ისინი Deepfake-ის უკან მდგომი ადამიანების გამოვლენის მიზნით, აკადემიურ წრეებთან, ხელისუფლებასთან და ბიზნესსექტორთან ითანამშრომლებენ.

კომპანიაში ასევე დასძენენ, რომ პლატფორმიდან კვლავინდებურად წაიშლება ძალადობის ამსახველი და სიძულვილის ენის შემცველი ვიდეოებიც.

აღსანიშნავია, რომ Deepfake-თან ბრძოლას ისეთი კომპანიებიც ცდილობენ, როგორებიცაა Microsoft-ი და Google-ი.


მომზადებულია BBC.com-ის მასალის გამოყენებით.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
Facebook-ი 2 მილიარდზე მეტი მომხმარებლით, მსოფლიოს ყველაზე მძლავრი სოციალური ქსელია. პლატფორმის მხრიდან ყალბ ამბებთათან და დეზინფორმაციასთან ბრძოლის მიუხედავად, Facebook-ი Fake News-ების გავრცელების თვალსაზრისით კვლავ გამოწვევების წინაშე დგას. ბოლო ანგარიშის მიხედვით, მხოლოდ მიმდინარე წელს, ათასობით ყალბი ამბავი გავრცელდა, მათგან ტოპ 100 კი - 150 მლნ-ზე მეტჯერ ნახეს.

“მედიაჩეკერი” 10 ასეთ ყალბ ამბავს გთავაზობთ:

10. ამერიკელი სენატორი და ყოფილი პრეზიდენტი ჯო ბაიდენი, რომელიც, სავადაუდოდ, 2020 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში აშშ-ის მოქმედი პრეზიდენტის დონალდ ტრამპის მეტოქე იქნება, ტრამპის ამომრჩევლებს “საზოგადოების ნარჩენებს უწოდებს;

9. ნიუ იორკის საგამოძიებო უწყების წარმომადგენელმა, რომელმაც ცნობილი ფინანსისტის ჯეფრი ეფსტინის გარდაცვალებას თვითმკვლელობის კვალიფიკაცია მისცა, 2015 წლამდე კლინტონის ფონდში მუშაობდა, ყოველწლიურად ნახევარ მილიონამდე დოლარს გამოიმუშავებდა;

8. ასევე ყალბი იყო ვითომ ამერიკელი კომიკოსის ციტატა იმის შესახებ, რომ მექსიკის საზღვარზე ტრამპის მიერ დაპირებული კედლის მშენებლობა უფრო ნაკლები ეღირებოდა ვიდრე ე.წ. “ობამა ქეარის” ვებსაიტი;

7. დემოკრატიული პარტიის წევრები არალეგალებისთვის სამედიცინო მომსახურების გაუმჯობესებას უჭერენ მხარს, მაშინ როდესაც იმავე სერვისის მიღებას ვეტერანები უკვე 10 წელია რაც ელოდებიან;

6. შეერთებული შტატების წარმომადგენელთა პალატის სპიკერის ნენსი პელოსის ვაჟი ერთ-ერთი გაზის კომპანიაში მუშაობდა, რომელსაც ბიზნესი უკრაინაში ჰქონდა;

5. ამერიკელ-სომალელი პოლიტიკოსი დაფინანსებას ფარულად ტერორიზმთან კავშირში მყოფი ისლამური ჯგუფებისგან იღებდა;

4. დონალდ ტრამპი აშშ-ის ვიცე-პრეზიდნტის მაიკ პენსის იმპიჩმენტს გეგმავს;

3. ამერიკელი სოციალირსტი პოლიტიკოსი ალექსანდრია-ოკასიო კორტესი მოტოციკლების აკრძალვას ითხოვს;

2. შეერთებული შტატების წარმომადგენელთა პალატის სპიკერი ნენსი პელოსი სოციალური დაცვისთვის განკუთვნილ ხარჯები პრეზიდენტ ტრამპის იმპიჩმენტისთვის საჭირო გამოძიებისკენ მიმართა;

1. ტრამპის ბაბუა “სუწინიორი” იყო და გადასახადებს თავს არიდებდა, მამა კი - თეთრკანიანთა სიძლვილის ჯგუფის - კუ-კლუკს-კლანის წევრი იყო.

მომზადებულია businessinsider-ის მასალის გამოყენებით
კატეგორია: რესურსები
“მედიაჩეკერი” გაგაცნობთ მსოფლიო მედიაში, 2019 წელს მომზადებულ ყველაზე საინტერესო ჟურნალისტურ პროექტებს.

 ⇒  “გზავნილები ე.წ. ავტომობილის რეცხვის ოპერაციიდან”
(ჟურნალისტური გამოძიება)
The Intercept Brasil

The Intercept Brasil-მა მასალათა სერიაში აპლიკაცია Telegram-დან ანტიკორუფციული - ე.წ. “ავტომობილის რეცხვის ოპერაციის” შესახებ გაჟონილი საუბრები გაასაჯაროვა. ეს პროექტი ყოფილი პრეზიდენტის ლუის ინასიო ლუდა და სილვას დაპატიმრების წინაპირობა გახდა.

⇒   NASA-ს სატელიტები აჩვენებს, რომ ტყეების განადგურება ტყის ხანძრების გახშირებას განაპირობებს (მონაცემთა ჟურნალისტიკა)
InfoAmazona

2019 წელს ამაზონის ტყეებში გაჩენილმა ხანძარმა მსოფლიოს ყურადღება მიიპყრო. ამბის თანმიმდევრული გაშუქებით გამოცემა InfoAmazona გამოირჩეოდა. მასალაში ჟურნალისტმა გუსტავო ფალეიროსმა ტყეების გაჩეხვასა და ხანძრის გაძლიერებას შორის პირდაპირი კავშირი აჩვენა. ჟურნალისტის მიერ მომზადებული მასალები NASA-სა და ბრაზილიის კოსმოსის კვლევის ინსტიტუტის მონაცემებს ეყრდნობოდა.

⇒   შიმშილობის დაბრუნება ბრაზილიაში
(მულტიმედია)
Agência Pública

Agência Pública-ში შემავალი 9 გამოცემისა და, Oxfam Brasil-ის ერთობლივმა პროექტმა აჩვენა, როგორ დაბრუნდა ბრაზილიაში შიმშილობა მას შემდეგ, რაც ხელისუფლებამ სოციალური პროგრამები შეამცირა. Პროექტი 7 ნაწილისგან შედგება და ყვება ადამიანებზე, რომლებიც ქვეყნის სხვადასხვა მხარეს ცხოვრობენ და შიმშილობენ.

⇒  სისხლი არასდროს ყოფილა ყვითელი
(ჟურნალისტური გამოძიება)
Periodismo de Barrio

ამბავი ჰავანის სიახლოვეს 60 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში ადგილობრივების ტყვიით მოწამვლას ეხება. ახლა ადგილზე ოჯახები უსაფრთხოდ არიან, თუმცა ისინი მთელი დარჩენილი ცხოვრების განმავლობაში მოწამვლის შედეგებით იტანჯებიან. ამ მასალამ ერთ-ერთი ყველაზე პრესტიჟული, გაბრიელ გარსია მარკესის სახელობის ჯილდო მიიღო.

⇒   “ქალები “ვიტრინაში” და მიგრაცია ვაჭრების ხელში
მულტიმედია პროექტი სექსუალური ტრეფიკინგის შესახებ

პროექტი, რომელიც მოამზადა რამდენიმე გამოცემამ ტრანსსასაზღვრო პარტნიორობის ფარგლებში, არის სექსუალური ტრაფიკინგის ვებგვერდის - ZonaDivas-ის იმიტირებული ვერსია. მულტიმედია პროექტი ვენესუელასა და მექსიკაში არსებული სექსუალური ტრეფიკინგის შესახებ მოგვითხრობს. ამბავი ექვსი ქალის რეალურ ისტორიას ეხება, რომლებიც ამ ინდუსტრიაში აღმოჩნდნენ ჩათრეულები, შემდეგ კი ისინი დახოცეს.

⇒   პოდკასტი ტრანსგენდერი ბავშვის შესახებ
Radio Ambulante

ლათინურ-ამერიკული რადიოს - Radio Ambulante-ის მიერ პირველი ტრანსგენდერი ბავშვის შესახებ მოთხრობილი ისტორია, რომელიც არა მხოლოდ ეფექტიანად იკვლევს გენდერულ იდენტობას, არამედ იმის საუკთესო მაგალითიც არის, თუ როგორი უნდა იყოს კარგი აუდიო ისტორია.

⇒   გამოძიება რუსული დამკრძალავი მაფიის შესახებ
Meduza

ონალინგამოცემა Meduza-ს გამაოგნებელი ჟურნალისტური საგამოძიებო პროდუქტი “დამკრძალავი მაფიის” შესახებ, რომლისთვისაც მისი ავტორი ივან გოლუნოვი მიმდინარე წლის ივნისში დააკავეს კიდეც. გოლუნოვს ბრალად ნარკოტიკების უკანონო ფლობას ედავებოდნენ. საზოგადოების მასობრივი პროტესტის შემდეგ, იგი საპატიმროდან გაათავისუფლეს.

⇒   ამბავი რუსეთში მოპარული პირადი მონაცემების ინდუსტრიის შესახებ
BBC Russia

საგამოძიებო სტატია, რომელიც BBC Russia-ზე გამოქვეყნდა რუსეთში მოპარული პირადი მონაცემების ინდუსტრიის შესახებ მოგვითხრობს. რეპორტიორმა ანდრეი ზახაროვმა, იმისთვის, რომ უკეთ გაეგო, თუ როგორ ოპერირებს არალეგალური ინდუსტრია, საკუთარი ტელეფონი და საბანკო ინფორმაცია იყიდა.

⇒   “კოლიმა - ჩვენი შიშის დაბადების ადგილი”
დოკუმენტური ფილმი
вДудь

რუსი Youtuber-ის ეს დოკუმენტური ფილმი გულაგის შრომითი ბანაკების შესახებ მოგვითხრობს. ფილმს ერთი კვირის განმავლობაში 9.5-მილიონი მნახველი ჰყავდა. ფილმის მიზანი რუსი ახალგაზრდებისთვის რუსეთის ისტორიის ერთ-ერთი საშინელი ეპიზოდის შესახებ ამბის მოყოლა იყო.

⇒   “პროექტი 1619”

The New York Times Magazine-ის მულტიმედია პროექტი, რომელიც ამერიკის შეერთებულ შტატებში 1619 წელს დაწყებული მონათმფლობელობის შესახებ მოგვითხრობს. პროექტი ფოტეესსეებს, მოყოლილ ამბებს, ისტორიულ ესსებსა და პოდკასტებს აერთიანებს.

⇒   “ტრავმის სართული”
ჟურნალისტური გამოძიება
The Verge

პროექტი Facebook-ის იმ მოდერატორების შესახებ მოგვითხრობს, რომლებიც რეგულარულად აწყდებიან მატრამვირებელ კონტენტს, რაც მათ ფისიქიკურ მდგომარეობაზე გავლენას ახდენს. ყოფილ და მოქმედ მოდერატორებთან ინტერვიუებით რეპორტიორი კეისი ნიუტონი ნათელს ჰფენს ამ ინდუსტრიის უცნობ მხარეს.

⇒   The Washington Post-ი TikTok-ზე
მულტიმედია

აპლიკაცია TikTok-ი სოციალურ მედიაში თანდათანობით პოპულარობას იკრეფს. ის განსაკუთრებული პოპულარობით ახალგაზრდებში სარგებლობს. პლატფორმას The Washington Post-იც შეუერთდა და პლატფორმისთვის დამახასიათებელ ვიდეობსაც დებს. მულტიმედია პროექტის მიზანი ბრენდის შესახებ ცნობიერების ამაღლებაა.

მომზადებულია ijnet.org-ის მასალის გამოყენებით.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ქართულ მედიაში  წელს განვითარებული მოვლენების შეჯამების პარალელულრად, „მედიაჩეკერი“ დასავლურ მედიაში 2019 წელს გამოკვეთილი მთავარი ტენდენციებისა და მოვლენების ჩამონათვალს გთავაზობთ.

წლის მედიაპერსონა

მიმდინარე წელს პოლიტიკური ამბები ახალი ამბების დომინანტურ მიმართულებად რჩება, 2019 წლის მედიაპერსონად კი NBC-ის სტაჟიანი წამყვანი ჩაკ ტოდია დასახელებული, რომელიც სწორედ პოლიტიკურ ახალ ამბებს აშუქებს. მისი, როგორც ინტერვიუერის შესანიშნავი უნარები მას ყოველთვის პირველ ადგილას აყენებს და ე.წ. „ხმად“ აქცევს ხოლმე, როდესაც საქმე პოლიტიკურ ამბებს ეხება.

ყველაზე პოლარიზებული ფიგურა მედიაში

მნიშვნელობა არ აქვს, გიყვართ თუ გძულთ იგი, თუმცა იმ ფაქტს, რომ Fox News-ის წამყვანი სინ ჰენითი და მისი ერთ-ერთი შოუ ყველაზე ყურებადები არიან, ვერ გაექცევით. CNN-ის წამყვანმა ოლივერ დერსიმაც კი აღნიშნა, რომ ჰენითის წიგნი, რომელიც წიგნის დახლებზე სულ მალე გამოჩნდება, ერთ-ერთი ყველაზე გაყიდვადი წიგნი იქნება.

ყველაზე ცუდი რიცხვი

წელს ჟურნალისტურ სფეროში ყველაზე ცუდ რიცხვად 3 160 გამოაცხადეს. ეს იმ ჟურნალისტების რაოდენობაა, რომლებმაც წელს სამუშაო ადგილები დაკარგეს. ამ მხრივ 2019 წელი ჟურნალისტებისთვის ერთ-ერთი ყველაზე დაძაბული აღმოჩნდა.

საუკეთესო მწერალი ჟურნალისტი

„თუკი ამას Washington Post-ის ჯესიკა კორტრერა წერს, ეს იმას ნიშნავს, რომ აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ“, - ამბობენ სპეციალისტები. თვითნაბადი ნიჭი, რომელსაც ყველაფრის შესახებ შეუძლია წეროს, სწორედ ასე აფასებენ მას.

საუკეთესო ტელეშოუ მედიაზე

მიმდინარე წლის მედიის შესახებ შექმნილ საუკეთესო ტელეშოუდ რუპერტ მერდოკის იმპერიაზე დაფუძნებული ამბავი სახელწოდებით „მემკვიდრეობა“ აღიარეს. „საოცრად სახალისო, პირქუში და საშინლად გემრიელი“, - ასე აფასებენ მას კრიტიკოსები.

გამაოგნებელი წასვლა

მრავალწლიანი მუშაობის შემდეგ, Fox News-ის ჟურნალისტის შეპ სმიტის მიერ სამსახურიდან წასვლის შესახებ განცხადებამ მედიის სამყაროში ყველა განაცვიფრა. აღმოჩნდა, რომ მისი ამ გადაწყვეტილების მიზეზი ქსელის დირექტორთან უთანხმოება და ობიექტური გაშუქების შესახებ Fox News-ის პრიორიტეტები იყო.

წლის საუკეთესო წიგნი

2019 წლის საუკეთესო წიგნად New York Times-ის ჟურნალისტების ჯოდი კენტორისა და მეგან ტვოუეის ერთობლივი ნამუშევარი აღიარეს სახელწოდებით - „მან თქვა“. ეს არის მასტერკლასი საგამოძიებო ჟურნალისტიკის შესახებ, რომელიც ეხება სექსუალური ძალადობის შესახებ ჰარვი ვეინშტეინის ცნობილ ისტორიებსა და კამპანია #MeToo-ს.

საუკეთესო მედიაპროექტი

The New York Times-ის პროექტი „1619“ - ბოლო წლების ელიტური ჟურნალისტიკისა და ყველაზე მნიშვნელოვანი მედიაპროექტის ნიმუშად დასახელდა.

ყველაზე შემაშფოთებელი, მაგრამ კრიტიკულად მნიშვნელოვანი ამბავი

The New York Times-ის მასალა იმის შესახებ, თუ როგორ აღმოაჩინეს ინტერნეტსივრცეში 45 მილიონზე მეტი ფოტო და ვიდეო, რომელიც ბავშვებზე სექსუალურ ძალადობას და შევიწროებას ასახავდა.

დიდი წასვლა

ESPN-ის ლეგენდარული კომენტატორი და სპორტული ჟურნალისტი ბობ ლიმ კარიერა დაასრულა და პენსიაზე გავიდა. დებატების საუკეთესო მოდერატორები

2019 წლის დებატების საუკეთესო მოდერატორების სია ასე გამოიყურება:

MSNBC-ის რეიჩელ მედოუ, NBC News-ის ანდრეა მიტჩელი და კრისტენ ველკერი, ასევე the Washington Post-ის ეშლი პარკერი.

სამი ჟურნალისტი, რომლებმაც განსაკუთრებული ყურადღება დაიმსახურეს

  • The Miami Herald -ის ჯული ბრაუნი ჯეფრი ეპსტინის ამბის გაშუქებისთვის;
  • The New York Times-ის ჰაბერნანი პრეზიდენტ ტრამპის გაშუქებისთვის;
  • The Washington Post-ის კრეიგ უიტლოგი წიგნისთვის „ავღანეთის მასალები“.
საუკეთესო გაზეთი

წლის საუკეთესო გაზეთებად the New York Times-ი და the Washington Post-ი დასახელდა.

საუკეთესო ედიტორიალი

მას შემდეგ, რაც პრეზიდენტმა ტრამპმა თქვა, რომ ქალაქი ბალტიმორი „ვირთხებმა და მღრღნელებმა დატბორეს“ და იქ ცხოვრება არავის სურდა, უკან არც გამოცემა Baltimore Sun-მა დაიხია და აშშ-ის პრეზიდენტის ამ ნათქვამს ედიტორიალი მიუძღვნა, სადაც ნათქვამი იყო, რომ „ჯობია მეზობლად რამდენიმე ვირთხა გყავდეს, ვიდრე თავად იყო ვირთხა“.

მომზადებულია poynter.org-ის მასალის გამოყენებით
კატეგორია: რესურსები
2019 წელი ჟურნალისტიკაზე დაწერილი ახალი წიგნების სიმრავლით გამოირჩეოდა. მიმდინარე წელს ჟურნალისტების პროფესიული საქმიანობის შესახებ არაერთი საინტერესო წიგნი დაიწერა.

“მედიაჩეკერი” 10 ასეთ წიგნს გაგაცნობთ:

“საფოსტო გზავნილი” (Postgate) - წიგნი, იმის შესახებ მოგვითხრობს, თუ როგორ უღალატა Washington Post-მა საკუთარ მომხმარებელს უოთერგეითის ამბის გაშუქების დროს;

“ჩვენი ქალები ადგილზე” (Our Women on the Ground) - ამანპურის წიგნი, რომელშიც 19 არაბი ქალი ჟურნალისტი იმის შესახებ საუბრობს, რას ნიშნავს იყო ჟურნალისტი მათ სამშობლოში;

News Room-ში არ ტირიან” (There’s no Crying in Newsrooms) - წიგნი იმ გამოჩენილი ქალი ჟურნალისტების შესახებ გვიყვება, რომლებმაც ბოლო ოთხი ათწლეულის განმავლობაში მედიაორგანიზაციებში მათთვის დაწესებული ბარიერები გადალახეს;

“ჟურნალისტური კვლევების საერთაშორისო ენციკლოპედია” - (The International Encyclopedia of Journalism Studies) - ახალი, საჭირო და მნიშვნელოვანი რესურსი ჟურნალისტიკის ფაკულტეტის სტუდენტებისთვის, მკვლევარებისა და აკადემიური პერსონალისთვის;

“ჟურნალისტიკის სამყარო” (Worlds of Journalism) - წიგნი მოგვითხრობს როგორ აღიქვამენ ჟურნალისტები საკუთარ როლსა და პასუხისმგებლობას საზოგადოებაში;

“არათავისუფალი პრესა” (Unfreedom of the Press) - New York Time-ის ყველაზე გაყიდვადი ავტორისა და Fox News-ის ვარსკვლავის მარკ ლევინის წიგნი იმის შესახებ, თუ როგორ იქცა დიდი ტრადიციების მქონე, თავისუფალი ამერიკული პრესა უკონტროლო პროფესიად, რომელის მიმართაც საზოგადოებამ ნდობა და რწმენა დაკარგა;

“სამუშაო” (Working) - წიგნში პულიცერის პრემიის ორგზის მფლობელი, ცნობილი ჟურნალისტი რობერტ კარო საკუთარი ჟურნალისტური გამოცდილების შესახებ ყვება;

“დამწყები რეპორტიორები” (Cub Reporters) - წიგნი მოგვითხრობს იმის შესახებ მეცხრამეტე საუკუნის მიწურულსა და მეოცე საუკუნის დასაწყისში როგორ იყენებდნენ ბავშვების გამოსახულებებს რეალური ისტორიებისა და ფაქტების დასამახინჯებლად.

აგროჟურნალისტიკა (Agricultural Journalism) - მნიშვნელოვანი ახალი წყარო აგროჟურნალისტიკის შესახებ სტუდენტებისა და აკადემიური პერსონალისთვის;

სპორტული ჟურნალისტიკა (Sports Journalism) - წიგნი მოგვითხრობს სპორტული ამბების გაშუქების შესახებ. ამ გამოცემამ გამოცდა უკვე ჩააბარა და სტუდენტებისა და პროფესორების დიდი მოწონებაც დაიმსახურა.

მომზადებულია Bookauthority.org-ის მასალის გამოყენებით.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ჟურნალისტიკა კვლავ რჩება ერთ-ერთ ყველაზე სახიფათო პროფესიად, თუმცა აღსანიშნავია, რომ 2019 წელს შემცირებულია მოკული ჟურნალისტების რიცხვი. ეს შეფასება ორგანიზაციის “რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე” ანგარიშს ეყრდნობა.

ანგარიშის მიხედვით, ბოლო 16 წლის განმავლობაში, 2019 წელს ჟურნალისტების მკვლელობების ისტორიულად ყველაზე დაბალი მაჩვენებელი დაფიქსირდა.

2019 წელს მსოფლიო მასშტაბით, 49 ჟურნალისტი მოკლეს (მათგან 10 პროფესიით არაჟურნალისტი, 3 კი - უბრალოდ მედიაში დასაქმებული პირი იყო), 389 ამ დრომდე საპატიმროშია (მათგან 137 პროფესიით არაჟურნალისტი, 17 კი - მედიაში დასაქმებული პირი), 57 ჟურნალისტი კი მძევლად აიყვანეს (მათგან 8 პროფესიით არაჟურნალისტი, 6 კი - მედიაში დასაქმებული პირი).  “რეპორტიორების საზღვრებს გარეშეს” ინფორმაციით, წელს არცერთი ჟურნალისტი არ დაკარგულა.

ანგარიშის მიხედვით, ჟურნალისტური საქმიანობისთვის ყველაზე სახუფათო ადგილები - სირია, იემენი და ავღანეთი, 2019 წელს ორჯერ “ნაკლებად მომაკვდინებელი” იყო. წელს სამივე ქვეყანაში ჯამში 17 ჟურნალისტი მოკლეს, ეს რიცხვი 2018 წელს 34 იყო.

მიუხედავად საერთო რიცხვის შემცირებისა, ზოგიერთ ქვეყანაში მოკლული ჟურნალისტების რაოდენობა იგივე რჩება. მაგალითად, მექსიკაში გასული წლის მსგავსად, წელსაც 10 ჟურნალისტი მოკლეს. ამასთან, 14 მოკლული ჟურნალისტით ლათინური ამერიკა ჟურნალისტებისთვის ისეთივე სახიფათო ადგილად იქცა, როგორც ახლო აღმოსავლეთი, მთელი თავისი ომების გათვალისწინებით.

2019 წლის მონაცემებით, ჟურნალისტებისთვის “ყველაზე მომაკვდინებელი” ქვეყნების ხუთეული ასე გამოიყურება: მექსიკა (10 მოკლული ჟურნალისტი), სირია (10 მოკლული ჟურნალისტი), ავღანეთი (5 მოკლული ჟურნალისტი), პაკისტანი (4 მოკლული ჟურნალისტი) და სომალი (3 მოკლული ჟურნალისტი)

ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ ჟურნალისტებისთვის უფრო სახუფათოდ ახლა არა იმდენად საომარი ზონები, არამედ “მშვიდობიანი ქვეყნები” გახდა. მაგალითად, წელს უფრო მეტი ჟურნალისტი (59%), სწორედ ასეთ ქვეყნებში მოკლეს. ამასთან, 2%-ით გაიზარდა ჟურნალისტების გამიზნულად მკვლელობის მაჩვენებელიც.

“ჟურნალისტები საზღვრებს გარეშეს” განმარტებით, წელს განგაშის კიდევ ერთი მიზეზი დაკავებული ჟურნალისტების რიცხვია, რომელიც წინა წელთან შედარებით, 12%-ით გაიზარდა. წელს დაკავებული 389 ჟურნალისტიდან უმეტესობა სამ ქვეყანაზე - ჩინეთზე, ეგვიპტესა და საუდის არაბეთზე ნაწილდება.

იმ ქვეყნების ხუთეული, ვისაც ყველაზე მეტი დაკავებული ჟურნალისტი ჰყავს, ასეეთია: ჩინეთი (120 დაკავებული ჟურნალისტი), ეგვიპტე (34 დაკავებული ჟურნალისტი), საუდის არაბეთი (32 დაკავებული ჟურნალისტი), სირია 26 დაკავებული ჟურნალისტი და თურქეთი და ვიეტნამი (25-25 დაკავებული ჟურნალისტით).

რაც შეეხება იმ ქვეყნების ხუთეულს, სადაც მძევლად აყვანილ ჟურნალისტების ყველაზე მაღალი მაჩვენებლი ფიქსირდება, ასეთია: სირია (30 მძევლად აყვანილი ჟურნალისტი), იემენი (15 მძევლად აყვანილი ჟურნალისტი), ერაყი (11 მძევლად აყვანილი ჟურნალისტი) და უკრაინა (1 მძევლად აყვანილი ჟურნალისტი).

კატეგორია: საქართველო
ტელეკომპანია “მთავარ არხს” ახალი მეწილე ჰყავს. ნიკოლოზ სისაურმა ტელეკომპანიის 3%-იანი წილი, 3 000 ლარად, საწესდებო კაპიტალში 300 000 აშშ დოლარის ოდენობის შენატანის ვალდებულებით კახაბერ ანჯაფარიძისგან იყიდა. შესაბამისი ცვლილება საჯარო რეესტრში 19 დეკემბერს აისახა.

საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით, ნიკოლოზ სისაური შპს “ტელეკომპანია საქართველოს” დირექტორია, რომლის 25-25%-იან წილებს ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” ყოფილი მფლობელები ძმები ყარამანიშვილები ფლობენ.

ამ დროისთვის, საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით, “მთავარი არხის” დამფუძნებლებს შორის წილები ასე ნაწილდება: ტელევიზიის 3%-ს ნიკოლოზ სისაური ფლობს, 2.5-2.5%-იან წილებს გიორგი და მარი ანა რურუები, 2%-ს შპს “საქართველოს უნივერსიტეტი” (“საქართველოს უნივერსიტეტის” 37.5 და 12.5-%-ებს ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის დედა და ბიძა - გიული და ნიკოლოზ ალასანიები ფლობენ), 39%-ს კი - კახაბერ ანჯაფარიძე. რაც შეეხება არხის გენერალურ დირექტორს ნიკა გვარამიას, იგ კვლავ აქცეიბის საკონტროლო პაკეტის - 51%-ის მფლობელია.

"მთავარი არხი" საჯარო რეესტრში 2019 წლის პირველ მარტს დარეგისტრირდა. დაფუძნებისას მას "კომედი არხი" ერქვა, 15 აგვისტოს კი მას სახელი და მფლობელები შეეცვალა და გახდა მთავარი არხი. პირველ ეტაპზე არხს მხოლოდ ორი მფლობელი ნიკა გვარამია (51%) და კახაბერ ანჯაფარიძე (49%) ფლობდა. ეს უკანასკნელი, საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით, შპს “ინტერ მედია პლიუსის” 30%-იანი წილის მესაკუთრეცაა.
კატეგორია: ეთიკა
Fake News-ები და ოპონენტების ე.წ. “გაშავების პოლიტიკა”, როგორც ოპოზიციის პოლიტიკური ბრძოლის იარაღი - სწორედ აღნიშნულ კონტექსტში განიხილა ტელეკომპანია “იმედმა” 24 დეკემბერს ტოქშოუ “არენაში” სოციალური ქსელის Facebook-ის განცხადება და ატლანტიკური საბჭოს ანგარიში, რომელშიც ხელისუფლების მხრიდან ე.წ. ტროლებისა და ბოტების გამოყენებაზე იყო საუბარი. გადაცემაში თემაზე ისე იმსჯელეს, რომ ამ კონტექსტში მხოლოდ ოპოზიციის როლი გამოკვეთეს და მმართველი გუნდის წინააღმდეგ ყალბი ამბების გავრცელებაშიც სწორედ ისინი დაადანაშაულეს.

აღნიშნულზე სასაუბროდ სტუდიაში “ქართული ოცნების” მიმართ ლოიალურად და ოპოზიციის მიმართ კრიტიკულად განწყობილი პირები იყვნენ მიწვეულნი, საპირისპირო პოზიცია კი წარმოჩენილი არ იყო. ასე მაგალითად, თემაზე რეჟისორმა გოგა ხაინდრავამ, ანალიტიკოსმა ამირან სალუქვაძემ, ყოფილმა დეპუტატმა ხათუნა ხოფერიამ, ჟურნალისტმა გიორგი პაპუაშვილმა, იმედის წამყვანმა გურამ ნიკოლაიშვილმა, ახალგაზრდული ცენტრის დამფუძნებელმა ზურაბ ქადაგიძემ, კინოკრიტიკოსმა და PosTv-ს წამყვანმა ბაჩო ოდიაშარიამ და ჟურნალისტმა ნუგზარ რუხაძემ ისაუბრეს.

დისკუსიის დაწყებამდე ეთერში სიუჟეტი გავიდა, რომელიც ოპოზიციის მიერ სიცრუისა და ყალბი ამბების გამოყენების ხელოვნებას ეხებოდა და აღნიშნული იყო, რომ ოპოზიციის მხრიდან პოლიტიკური “მანიპულაციების მთელი ხელოვნება ყველაზე თვალსაჩინო 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების დროს გახდა, როდესაც “ნაციონალური მოძრაობის” მიერ დაქირავებულმა რუსმა პიარტექნოლოგმა შკრიალოვმა პოლიტიკურად ყველაზე ბინძური და მთლიანად სიცრუეზე აგებული საარჩევნო კამპანია დაგეგმა”.

ითქვა ისიც, რომ “ზურაბიშვილის წინააღმდეგ “ნაციონალური მოძრაობის” ლიდერების უსაფუძვლო ბრალდებების პარალელურად, სოციალურ ქსელში ასობით ყალბი გვერდიც გამოჩნდა, რომელიც დამოუკიდებელი კანდიდატის წინააღმდეგ შეურაცხმყოფელ და ცრუ ინფორმაციას მთელი საარჩევნო კამპანიის დროს ავრცელებდა. რატომღაც მთელ ამ ბინძურ კამპანიას არც ოპოზიცია შეუწუხებია და არც არასამთავრობო ორგანიზაციები. მეტიც სოციალურ ქსელში დღემდე ასობით გვერდი იძებნება, რომლებიც ყალბ ინფორმაციასა და სიძულვილის ენას ყოველდღიურად ავრცელებს. თუმცა რატომღაც ეს გვერდები ვითომ დამოუკიდებელი დამკვირვებლების, ავტორიტეტული საერთაშორისო ორგანიზაციების და ფეისბუკის ყურადღების მიღმა რჩება”.

იმის საილუსტრაციოდ კი, რომ Facebook-მა მხოლოდ “ქართულ ოცნებასთან” აფილირებული ანგარიშები და გვერდები არ წაშალა, სიუჟეტში ხაზი გაუსვეს აშშ-ის პრეზიდენტის მხარდამჭერი გვერდის წაშლასაც. საუბარია ტრამპის მხარდამჭერ გვერდზე, 55 მილიონი გამომწერით. ასევე, თქვეს, რომ CNN-ის მიერ ახლახან გავრცელებული ინფორმაციის თანახმად, Facebook-მა მხოლოდ გასულ წელს ხუთ მილიარდზე მეტი ანგარიში დახურა.

altამის შემდეგ, საუბარი სტუდიაში, სტუმრებთან ერთად გაგრძელდა. დისკუსიის მთავარი ხაზი დეზინფორმაციასა და ყალბი ამბების გავრცელებაში ოპოზიციის დადანაშაულება იყო. რეჟისორმა გოგა ხაინდრავამ ოპოზიციას “ერთი დიდი სიცრუის სამყარო” უწოდა და თქვა, რომ “ნაციონალურმა მოძრაობამ” სიცრუის გავრცელება ჯერ კიდევ 2008 წლის აგვისტოს ომის დროს დაიწყო, როდესაც “საქართველოს ომში გამარჯვება აზეიმა”. მანვე Facebook-ს “შეუმდგარი ადამიანებისა” და “დაფარული ვნებების სამყარო” უწოდა და თქვა, რომ “ის რაც მოხდა, გვერდების წაშლა, არის “ნაციონალური მოძრაობის” მიერ განხორციელებული”.

“ასწრებენ ხოლმე მოვლენებს. ეს დაგეგმილი იყო წინასწარ, წინ უსწრებენ ხოლმე მოვლენებს და ამით საკუთარ თავს აჩენენ”, - დასძინა მანვე.

“პირველი მძლავრი ორგანიზებული ტროლინგის” შექმნაში “ნაციონალური მოძრაობის” დამსახურებაზე ისაუბრა ყოფილმა დეპუტატმა ხათუნა ხოფერიამაც, რომელიც ასევე მტკიცებით ფორმაში ამბობდა, რომ ჯერ კიდევ წლების წინ ტროლების სახით მხოლოდ შსს-ს 500 ადამიანი ჰყავდა დასაქმებული და რომ “ნაციონალურმა მოძრაობამ” თავის დროზე ეს სამსახურები ძალიან კარგად ამუშავა. იგი გოგა ხაინდრავას მოსაზრებას დაეთანხმა და დაადასტურა, რომ Facebook-ის მიერ წაშლილი ანგარიშების უკან სწორედ “ნაციონალური მოძრაობის” წევრები იდგნენ.

იმავე პათოსით გაგრძელდა საუბარი სხვა სტუმრებთანაც. ითქვა, რომ “ოპოზიცია სხვადასხვა მიმართულებით ანტისამთავრობო ნარატივს ქმნის და ამის გასამყარებლად Fake News-ს იყენებს. ასევე, იმის საჩვენელად, რომ Facebook-ის განცხადება და ატლანტიკური საბჭოს ანგარიში, შესაძლოა, მთლად ლეგიტიმური არ იყოს, გადაცემაში რამდენჯერმე აღინიშნა, რომ Facebook-ს გაუქმებული გვერდების შესახებ ინფორმაცია ადგილობრივმა რესურსმა მიაწოდა, რომ ატლანტიკური საბჭოს ანგარიში, ასევე საქართველოს ორი მოქალაქის ნამუშევარი, რომლიდანაც ერთი ეთო ბუზიაშვილი უშიშროების საბჭოს ყოფილი მდივნის გიგა ბოკერიას თანამშრომელი იყო.

გადაცემაში ასევე ვრცლად ისაუბრეს სახელმწიფო დეპარტამენტის მიერ 23 დეკემბერს გამოქვეყნებულ განცხადებაზეც. სახელმწიფო დეპარტამენტის განცხადების “სათავისოდ” თარგმანში ოპოზიცია დაადანაშაულეს და თქვეს, რომ მათ “მორიგი სიცრუე საზოგადოების წინაშე ისე შეთხზეს, რომ ამის გამო მინიმალური უხერხულობაც კი არ უგრძვნიათ”.

altგარდა ამისა, ამ კონტექსტში განხილვის საგანი ონლაინგამოცემა “ტაბულას” მიერ სახელმწიფო დეპარტამენტის განცხადების თარგმანის ერთი ნაწილიც გახდა. კერძოდ, სიტყვა “Urge”-ის თარგმანში ტაბულას “დაჟინებით მოწოდება” აქვს გამოყენებული, რაც საქართველოში აშშ-ის საელჩოს მიერ გავრცელებულ ოფიციალურ განცხადებაში არ გვხვდება. აღნიშნული კი, წამყვანის შეფასებით “ტაბულამ” ტექსტის შინაარსის გამძაფრებისთვის მოიმოქმედა.

მიუხედავად იმისა, რომ გადაცემის ერთ-ერთი სტუმარი ინგლისური ენის სპეციალისტი და ჟურნალისტი ნუგზარ რუხაძეც ამბობს, რომ ამ სიტყვას ინგლისურში სხვადასხვა სემანტიკური დატვირთვა აქვს და ერთ-ერთი შეიძლება იყოს “დაჟინებით მოთხოვნაც”, იგი იქვე განმარტავს, რომ ასეთი ტიპის ტექსტებში ის უნდა ითარგმნოს, როგორც უბრალოდ “მოწოდება”.

სიტყვა Urge, რომ “დაჟინებით მოთხოვნად, მოწოდებად” შეიძლება ითარგმნოს, ეს სიტყვის სხვადასხვა ლექსიკონში მარტივი გადამოწმებითაც შეიძლება რომ დადგინდეს. ამასთან, არის მეორე მხარეც, რომელიც ამბობს, რომ როდესაც დიპლომატიურ ენაზე სათქმელისთვის მეტი სიმძაფრის შეძენა სურთ, მითითებულ სიტყვას სწორედ ამ დროს იყენებენ. ამ მიმართლებით მსჯელობა კი გადაცემაში არ ყოფილა.

ასევე აღსანიშნავია, გადაცემის ინტერაქტივიც, რომლის კითხვაც ასე იყო ფორმულირებული: “ვისი პოლიტიკური იარაღია ფეიკნიუსი - ხელისუფლების თუ ოპოზიციის?” რომელზეც მაყურებლების 82.2%-მა უპასუხა, რომ ოპოზიციის.

altგადაცემის მეორე ნაწილში სტუდიას პარლამენტის ყოფილი თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძე სტუმრობდა, რომელმაც ქვეყანაში 2019 წელს განვითარებული მოვლენები შეაფასა. აღსანიშნავია, რომ მასთან საუბარმა კრიტიკული კითხვების გარეშე ჩაიარა. მასთან არც ხელისუფლების მხრიდან ე.წ. ტროლებისა და ბოტების გამოყენების შესახებ თქმულა რამე. პირიქით, კობახიძემაც სიცრუისა და ყალბი ამბების გავრცელებაში ოპოზიცია დაადანაშაულა. წამყვანი კი მისგან მხოლოდ იმით დაინტერესდა, ოპოზიციის მიერ მოწყობილი ღვარძლის საპასუხოდ ხომ არ იგეგმება რაიმე საკანონმდებლო რეგულაცია.

გადაცემაში ყალბი ამბების გავრცელებაში სრულად ოპოზიციის დადანაშაულებით იქმნებოდა შთაბეჭდილება, რომ გადაცემის ავტორებისა და წამყვანების მიზანი არა საკითხზე ჯანსაღი დისკუსიის გამართვა და დაფიქსირებულ პრობლემაზე საუბარი და გამოსავლის ძიება, არამედ “ქართული ოცნების” ხელისუფლების გამართლება და მისი იმიჯის გაპატიოსნება იყო.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

ტაილანდური ტელეარხის Voice TV-ს ჟურნალისტს, სუჩანე კლოიტრეს, Twitter-ზე გამოქვეყნებული სტატუსის გამო, ცილისწამებაში დასდეს ბრალი და ორწლიანი პატიმრობა მიუსაჯეს. 

როგორც reuters.com წერს,  ჟურნალისტის პოსტი ქათმის ფერმაში არსებული მძიმე სამუშაო პირობების შესახებ მიანმარელი მიგრანტების პრეტენზიას ეხებოდა. საუბარია 2016 წელს მომხდარ ამბავზე,  როდესაც მუშებმა მათი პრეტენზიები ტაილანდის ადამიანის უფლებათა ეროვნულ კომისიას განუცხადეს.  იმ პერიოდისაა ჟურნალისტის პოსტიც, რომელიც ახლა ტვიტერზე აღარ იძებნება. 

თავის დროზე ფერმის ხელმძღვანელებმა ცილისწამების შესახებ სასამართლო დავა 20 ჟურნალისტისა და სამოქალაქო აქტივისტის წინააღმდეგ დაიწყეს. პროცესები ორი წლის განმავლობაში მიმდინარეობდა.

ამ საქმეზე ასეთ მკაცრ გადაწყვეტილებას ჟურნალისტი არ ელოდა: "გაოგნებული ვარ, არ ველოდი, რომ სასამართლო ასეთი მკაცრი იქნებოდა", - უთხრა როიტერს გადაწყვეტილების შემდეგ ჟურნალისტმა, რომელმაც დაამატა, რომ წუხს თავისი 8 თვის ჩვილის ბედის გამო.

სუჩანე კლოიტრე საქართველოში რამდენიმე კოლეგა ჟურნალისტის ნაცნობია. მათი საშუალებით "მედიაჩეკერი" ჟურნალისტს დუკავშირდა და დეტალების დაზუსტება სცადა.  სუჩანე კლოიტრემ, რომელიც ახლა საპატიმროში არ იმყოფება და გირაოს საფუძველზე არის გამოშვებული ციხიდან (ეს არის შესაძლებელი მათი კანონმდებლობის მიხედვით, ვიდრე საქმეზე უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება არ გახდება ცნობილი), "მედიაჩეკერს" უთხრა, რომ სასამართლოზე საუბარი მათ ქვეყანაში ძალიან საფრთხილოა, შესაძლოა კრიტიკად ჩათვალონ, ამიტომ, ბევრს ვერაფერს გვეტყვის.  ადვოკატთან კონსულტაციის შემდეგ,  მან მხოლოდ ის დაგვიზუსტა, რომ აპირებენ სასამართლოს გადაწყვეტილება გაასაჩივრონ. 

მისი ადვოკატის ვარაპონ უთაირანგსის თქმით, „ცილისწამება არ არის მძიმე დანაშაული, მით უმეტეს, რომ მანამდე მას საერთოდ არანაირი დანაშაული არ ჰქონია ჩადენილი. ამიტომ თუ ყველა ინსტანციის სასამართლო მას საბოლოოდ დამნაშავედ სცნობს, გამოსაცდელი ვადა უნდა მისცენ”.

ადვოკატი ამბობს, რომ ჟურნალისტთან ერთად მისი უდანაშაულობის დასამტკიცებლად ბოლომდე აპირებს ბრძოლას.




alt


"ლოპბურის პროვინციაში ბეტარგოს ყოფილ მეურნეობაში ფერმის მეპატრონეს უზენაესმა სასამართლომ 1.7 მილიონი ბატის (ფულის ერთეული ტაილანდში) გადახდა დაავალა 14  მიანმარელი მუშის მონობის საკომპენსაციოდ", - ეწერა სუჩანეს ამ ტვიტში,  რომლის გამოც მის წინააღმდეგ ცილისწამების ბრალდებით საქმე აღძრეს..  ახლა ეს ტვიტი აღარ იძებნება, რადგან ჟურნალისტის ანგარიში ტვიტერზე დახურულია.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
გასული წლის ოქტომბერში, საკუთარი ხელისუფლებისადმი კრიტიკულად განწყობილი არაბი ჟურნალისტის ჯამალ ხაშოგის მკვლელობის საქმეზე დაკავებული 11 პირიდან ხუთ ბრალდებულს საუდის არაბეთის სასამართლომ სიკვდილით დასჯა, სამს 24 წლიანი პატიმრობა მიუსაჯა, დანარჩენი სამი კი - უდანაშაულოდ ცნო. ინფორმაციას დასავლური მედია ავრცელებს.

ჯამალ ხაშოგი 2018 წლის 2 ოქტომბერს სტამბოლში მდებარე არაბეთის საკონსულოში შევიდა და მას შემდეგ გაუჩინარდა. თავდაპირველად, საუდის არაბეთი ჟურნალისტის გაუჩინარებაში ქვეყნის რაიმე ფორმით ჩართულობას ორი კვირის განმავლობაში უარყოფდა და ამბობდა, რომ ხაშოგი საკონსულოდან ცოცხალი გავიდა.

თუმცა, მას შემდეგ, რაც თურქეთმა ოფიციალურად განაცხადა, რომ ჟურნალისტი საკონსულოში მოკლეს და მისი გვამი გაანადგურეს, საუდის არაბეთი საერთაშორისო თანამეგობრობის დიდი წნეხის ქვეშ მოექცა და იძულებული გახდა, რომ ჟურნალისტის მკვლელობა ოფიციალურად დაედასტურებინა.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
CNN-მა 2017 წლის ექსკლუზიურ მასალას, რომელშიც ნათქვამი იყო, რომ თითქოს ფედერალური საგამოძებო ბიურო (FBI) პრეზიდენტ ტრამპის საარჩევნო კამპანიის ხელმძღვანელს პოლ მანაფორტს უთვალთვალებდა, სარედაქციო შენიშვნა დაურთო და განმარტა, რომ მათ მიერ გავრცელებული ინფორმაცია არასწორი იყო. “დეკემბრის დასაწყისში იუსტიციის დეპარლამენტის გენერაურმა ინსპექტორიმა დონალდ ტრამპის საარჩევნო კამპანიაში რუსეთის ჩარევის შესახებ ანგარიში გამოაქვეყნა. ანგარიში FBI-ის მიერ პოლ მანაფორტის თვალთვალის შესახებ სრულიად საწინააღმდეგოს ამბობს და მასში ნათქვამია, რომ საგამოძიებო ბიუროს ამისთვის ნებართვა არ ჰქონია. თუმცა, ჩვენ იმის შესახებ ინფორმაცია ითხოვა თუ არა FBI-მ მსგავსი ნებართვა შესაბამისი უწყებისგან, არ გვაქვს”, - ნათქვამია CNN-ს სარედაქციო შენიშვნაში.

იმის გამო, რომ CNN-მა არასწორ მასალას მხოლოდ სარედაქციო შენიშვნა დაურთო, იგი არ ჩაასწორა და შეცდომისთვის ბოდიში მკაფიოდ არ მოიხადა, იგი სხვა გამოცემების კრიტიკის ობიექტი გახდა.

The Washington Post-ის მედიაკრიტიკოსმა ერიკ ვემპლმა განაცხადა: “ვისაც უნდა დაეწერა ეს სარედაქციო შენიშნვნა, ის სარედაქციო პოლიტიკის საერთო პრინციპების დარღვევაა. მხოლოდ იმის თქმა, რომ მოთხრობილი ამბავი საგამოძიებო ბიუროს ანგარიშით არ დადასტურდა, ახალი ამბების როლის უგულებელყოფა - სიმართლის გაძარცვა და ამის მკითხველისთვის მინდობა, არასწორი საქციელია”.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
17 დეკემბერს, დაახლოებით 20:20 საათზე, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ 15 წლის მოზარდი, რომელმაც სავარაუდოდ, პოლიციის  მხრიდან ზეწოლის გამო 12 დეკემბერს თვითმკვლელობა სცადა, გარდაიცვალა. გამოძიება მას ერთ-ერთი კერძო სკოლის კედელზე წარწერის გაკეთებას ედავებოდა.  

მოზარდის გარდაცვალების შესახებ ინფორმაცია სწორედ მაშინ გავრცელდა, როდესაც მაუწყებლების დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვებები ან უკვე პირდაპირ ეთერში იყო ან საეთეროდ ემზადებოდნენ. “მედიაჩეკერი” მათ მიერ ამბის გაშუქების ტენდენციას დააკვირდა.

მომხდარი ტრაგედიის გაშუქებით დაიწყო მთავარი საინფორმაციო გამოშვება “მთავარმა არხმა”.  საღამოს ეთერში აქტიურად გაშუქდა საგამოძიებო და სახელისუფლებო ორგანოებთან დაგეგმილი სპონტანური სოლიდარობის აქციებიც. ამასთან, მოზარდის გარდაცვალება ერთ-ერთი მთავარი თემა იყო ტოქშოუ "ღამის მთავარშიც".

იმავე რეჟიმში მუშაობდნენ ტელეკომპანიები - “ფორმულა” და “TV პირველი”.  "ფორმულამ" მოზარდის გარდაცვალების შესახებ ამბავი ჯერ დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვებით დაფარა, შემდეგ კი, თემაზე დისკუსია ტოქშოუ “პოლიტიკის ფორმულაში" განაგრძო. ამავე გადაცემაში შემოგვთავაზეს ჩართვები სოლიდარობის აქციებიდან.

იმ დროს, როდესაც ტრაგედიის შესახებ გახდა ცნობილი, “TV პირველის” ეთერში გადაცემა “რეაქცია” გადიოდა. არხის მაყურებელმა მომხდარის შესახებ პირველად სწორედ აქედან გაიგო. ამავე გადაცემაში დაიფარა სოლიდარობის აქციებიც. ამასთან, დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვების დიდი ნაწილი სწორედ მოზარდის გარდაცვალების შესახებ ამბავს დაეთმო. ამავე თემაზე გაგრძელდა დისკუსია ტოქშოუ “ღამის ამბებშიც”.

რაც შეეხება საზოგადოებრივ მაუწყებელს, “პირველმა არხმა” მომხდარის შესახებ მაყურებელს მთავარი საინფორმაციო გამოშვების დაახლოებით 38-ე წუთზე, მეექვსე ამბად, მოკლე ინფორმაციის სახით ამცნო.  გადაცემის მიწურულს კი მაყურებელს მომხდარზე სახელმწიფო ინსპექტორის აპარატში გამართული ბრიფინგი შესთავაზა, სადაც ინსპექტორმა საზოგადოებას საქმის გამომძიებლის დაკავების შესახებ ამცნო.

ამის შემდეგ ეთერში სერიალი “იდეალური დედა” გავიდა. მისი დასრულების შემდეგ საეთერო დრო ტოქშოუ “თავისუფალ ხედვას” დაეთმო, რომელიც სწორედ ამ ამბის შესახებ ჟურნალისტის ჩართვით გაიხსნა. ამის შემდეგ, გადაცემის წამყვანმა, არასრულწლოვანთა მართლმსაჯულების მიმართულებით სისტემურ პრობლემაზე გაამახვილა ყურადღება და თქვა, რომ საქმე მხოლოდ ერთი გამომძიებლის დაკავებით არ უნდა დასრულდეს. 

მოზარდის გარდაცვალებით დაიწყო დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვება ტელეკომპანია „რუსთავი 2-მაც“, გადაცემის დასასრულს კი, ამავე თემაზე სახელმწიფო ინსპექტორის სამსახურის უფროსის ბრიფინგი შემოგვთავაზა. ამის შემდეგ, ეთერში იუმორისტული შოუ „გააცინე და მოიგე“ გავიდა. შემდეგ ეთერი ტელესერიალითა და მხატვრული ფილმით გაგრძელდა.

ამბის შესახებ დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ასევე მოკლე ინფორამციის სახით მიიღო ინფორმაცია “საზოგადოებრივი მაუწყებლის” “აჭარის ტელევიზიის” მაყურებელმა. ამის შემდეგ ეთერი ჯერ სერიალს, შემდეგ კი - დოკუმენტურ ფილმს დაეთმო.

მოზარდის გარდაცვალებისა და მომხდარის სავარაუდო მიზეზების შესახებ მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ორი ჩართვის სახით უამბო მაყურებელს ტელეკომპანია “იმედმა”. გადაცემის დასრულების შემდეგ, ეთერში თურქული სერიალი “ერთხელ ჩუკუროვაში” გავიდა. სერიალს ყოველკვირეული ტოქშოუ “არენა” მოჰყვა, რომლის მთავარი თემაც 14 დეკემბერს "ქართული ოცნების" მიერ გამართული აქცია/კონცერტი და ოპოზიციის მიერ მისი დისკრედიტაციის მცდელობა იყო.

მიუხედავად იმისა, რომ გადაცემა პირდაპირი ეთერის ფორმატში გადის, დასაწყისში წამყვანებს არც მოზარდის გარდაცვალების შესახებ უთქვამთ და  არც საპროტესტო აქციების. აღნიშნულის შესახებ კითხვა არც დედაქალაქის მერისა და "ქართული ოცნების" გენერალური მდივნისთვის კახა კალაძისთვის დაუსვამთ, რომელიც გადაცემაში "ოცნების" აქციის შესახებ სასაუბროდ იყო მიწვეული.

altმოზარდის გარდაცვალებას, წამყვანების ძალისხმევის გარეშე, თავად კახა კალაძე გამოეხმაურა, მომხდარის გამო მწუხარება გამოთქვა და გარდაცვლილის ოჯახს მიუსამძიმრა. გადაცემის ერთ-ერთმა წამყვანმა ვაკა გორგილაძემ მომხდარზე ყურადღება მხოლოდ ამის შემდეგ გაამახვილა და უბრალოდ თქვა, რომ სამძიმარს ისინიც უერთდებიან. მისი მხრიდან საკითხზე დისკუსიის გაგრძელების მცდელობა არ ყოფილა.

აღსანიშნავია გადაცემის ინტერაქტივიც, რომლის კითხვაც ასე იყო ფორმულირებული - “14 დეკემბრის ღონისძიება იყო თუ არა მოსახლეობის მხარდაჭერა "ქართული ოცნების" მიმართ?” ინტერაქტივის შედეგების მიხედვით, კითხვაზე დადებითი პასუხი 90%-ზე მეტმა გასცა.

“არენის” შემდეგ გვიანი ეთერი უკვე ტოქშოუ “SWOT ანალიზს” დაეთმო, რომლის სტუმარიც ზემოთ ხსენებული გადაცემის წამყვანი, სოციოლოგი ვაკა გორგილაძე, დისკუსიის საგანი კი - ქართული სოციოლოგიის SWOT ანალიზი იყო.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
კანადურმა გაზეთმა The Comox Valley Record-მა სარეკლამო ფოტოსტვის, სადაც მან მკითხველს ამცნო, რომ პატარებთან ფოტოს გადასაღებად “სატანა” ემზადებოდა, ბოდიში მოიხადა.

აღმოჩნდა, რომ სარეკლამო ბანერზე “სანტა” უნდა დაბეჭდილიყო, თუმცა მექანიკური შეცდომის გამო მკითხველს უცნაური მასპინძლის შესახებ ამცნეს.

“დაბეჭდილი ფოტო სოციალური მედიის საშუალებით ფართოდ გავრცელდა და გაზეთმა გამოჩენილი უყურადღებობის გამო დამსახურებული საყვედური მიიღო. განცხადების დაბეჭდვის თანხმობა სარეკლამო მასალის გადამოწმების შემდეგ, სარეკლამო დეპარტამენტმა გასცა და ამას ჩვენი მხრიდან გამართლება არ აქვს. მომავალში მსგავსი აღარ განმეორდება”, - განაცხადეს გამოცემაში.

ამასთან, მკითხველთან ერთად, გაზეთმა რეკლამის დამკვეთსაც მოუბოდიშა.

“ეს ჩვენი - სარედაქციო და სარეკლამო დეპარტამენტის პასუხისმგებლობაა, რომ იმ ინფორმაციის სიზუსტე და აკურატულობა გადავამოწმოთ, რომელსაც ვავრცელებთ”, - განმარტეს გაზეთში.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
ოპოზიციის მიერ “დაცინვის” ობიექტად ქცეული და “დაშინებულებად” მონათლული ათიათასობით ადამიანი, რომელიც “ევროპულ ოჯახში დაბრუნების” სურვილის დადასტურების მიზნით, 14 დეკემბერს თავისუფლების მოედანზე შეიკრიბა - სწორედ ამ კონტექსტში გააშუქა ტელეკომპანია “იმედმა” კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში “იმედის კვირა” “ქართული ოცნების” მიერ ორგანიზებული აქცია-კონცერტი, რომელზე დასასწრებადაც მმართველმა გუნდმა საჯარო სტრუქტურებში, სსიპ-ებსა და ააიპ-ებში დასაქმებულები, ასევე საჯარო სკოლებისა და ბაღების პერსონალი რეგიონებიდან ორგანიზებულად ჩამოიყვანა.

გადაცემის წამყვანმა დასაწყისშივე განმარტა, რომ 14 დეკემბერს “თავისუფალების მოედანი 150 000 ადამიანის თავშეყრის ადგილად იქცა”, ისე, რომ არ განუმარტავს კონკრეტულად რა მონაცემს ეყრდნობოდა. მანვე ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ოპოზიციამ აქციაზე შეკრებილ მოქალაქეებს დასცინა, მათ იძულებით ჩამოყვანილები უწოდა და შეკრების ზუსტად ის სცენარი განიხილა, რომელსაც “ნაციონალური მოძრაობა” მმართველობის დროს თავად იყენებდა და დაუმორჩილებლებს სამაგალითოდ სჯიდა - სახლში ან ციხეში უშვებდა”.

ღონისძიებაზე მისული ადამიანების სიმრავლეზე ყურადღება სიუჟეტში ჟურნალისტმაც გაამახვილა და თქვა, რომ “ქართული ოცნების” მმართველობის მეშვიდე წელს, მმართველი გუნდის მიერ ორგანიზაებულ ღონისძიებას 2012 წლის მსგავსად კვლავ ათიათასობით მოქალაქე შეუერთდა. მანვე განმარტა, რომ ოცნების ახალგაზრდული ფრთის მიერ ორგანიზებულ ღონისძიებაზე, რეგიონებიდან მოქალაქეების ტრანსპორტირება, რომ უზრუნველყოფილი იქნებოდა, ეს “ღონისძიებამდე საგანგებო ბრიფინგზე ითქვა”.

ჟურნალისტს სიუჟეტში არ უსაუბრია საჯარო მოხელეებზე “ქართული ოცნების” წარმომადგენლების მხრიდან განხორციელებულ შესაძლო ზეწოლასა და მუქარის ფაქტებზე, რომლის შესახებაც აქციამდე ერთი კვირის განმავლობაში, არაერთი ინფორმაცია გავრცელდა. ამასთან, აღნიშნულის შესახებ განცხადება აქციამდე ერთი კვირით ადრე, არასამთავრობო ორგანიზაციებმა და სახალხო დამცველმაც გაავრცელეს და მმართველ პარტიას მოქალაქეებზე ზეწოლისა და იძულების ნებისმიერი ფორმების აღკვეთისკენ მოუწოდეს.

ამასთან, სიუჟეტში აქციის მონაწილეების ისეთი კომენტარები იყო წარმოდგენილი, სადაც ყველა ამბობდა, რომ ისინი ღონისძიებაზე საკუთარი სურვილით მივიდნენ და დაძალებას ადგილი არ ჰქონია. ეს მაშინ, როდესაც სხვა ტელეკომპანიების მიერ ჩაწერილი რესპონდენტები ღიად ამბობდნენ, რომ ისინი აქციაზე ადგილობრივი თვითმმართველობების დავალებით, ორგანიზებულად ჩამოიყვანეს. აგრეთვე, მათმა დიდმა ნაწილმა არ იცოდა ის, თუ რა ღონისძიებას ესწრებოდნენ და რას ზეიმობდნენ. ტელეკომპანია “იმედის” სიუჟეტში ვერცერთი ასეთი კომენტარი ვერ მოხვდა.

გუშინვე “იმედმა” ტელეკომპანია “მთავარი არხი” ტყუილსა და “პოლიტიკურ სპექტაკლშიც” დაადანაშაულა. კერძოდ, “მთავარმა არხმა” აქციის დღეს ერთ-ერთი ქალის კომენტარი გაუშვა, სადაც ჩანს, რომ სავარაუდოდ “ქართული ოცნების” მხარდამჭერი აქციაზე არმოსვლისთვის ერთ-ერთ მოქალაქეს სამსახურის დაკარგვით ემუქრება. “იმედის” მასალიდან გავიგეთ, რომ აღნიშნული ქალი უმუშევარია და იგი “მითუმეტეს არ არის დასაქმებული ქუთაისის გამგეობაში”, როგორც “მთავარი არხის” მიერ გავრცელებულ ინფორმაციაში ითქვა.

ჟურნალისტი იქვე ამბის საეჭვო დეტალებზე საუბრობს და ამბობს, რომ “მთავარი არხის” ჟურნალისტმა ქალს რატომღაც არცერთი კითხვა არ დაუსვა, მიუხედავად იმისა, რომ ესმოდა თუ როგორ ემუქრებოდა იგი “თავის თანამშრომლებს სამსახურის დაკარგვით”. აგრეთვე იგი განმარტავს, რომ “ამ ხარისხის ხმის ჩაწერა, ამ მანძილიდან რაც ჩვენ კადრში ვნახეთ”, წარმოუდგენელია. “იმედმა” იმის დასტურად, რომ “მთავარი არხის” მიერ გავრცელებული ინფორმაცია სიმართლეს არ შეესაბამება, მხოლოდ “მთავარი არხის” კადრში მოხვედრილი ქალის სიძის კომენტარი შემოგვთავაზა, რომელიც ჟურნალისტთან სატელეფონო საუბრისას ამბობს, რომ მისი სიდედრი “თავის ბიძაშვილს ეღადავებოდა”. სიძისვე თქმით, მათ “მთავარ არხს” ვიდეოს წაშლაც სთხოვეს, თუმცა უშედეგოდ.

"იმედის" ცნობით, თავად ქალი ტელეკომპანია “იმედთან” ინტვერვიუზე უარს ამბობს. დედის სურვილის გათვალისწინებით, იმავე აზრზეა მისი შვილიც, რომელიც “იმედისავე” ინფორმაციით ტელეკომპანია “ფორმულაშია” დასაქმებული. სიუჟეტში არ იყო წარმოჩენილი “მთავარი არხის” პოზიცია. არც ის იყო განმარტებული, რომ ტელეკომპანიას ამის მცდელობა ჰქონდა და უარი მიიღო. “მედიაჩეკერთან” საუბრისას “მთავარი არხის” საინფორმაციო სამსახურის უფროსი ნოდარ მელაძე “იმედის” მიერ ამბის მსგავს ინტერპრეტაციას პასკვილს უწოდებს და ამბობს, რომ კადრი არხის ოპერატორმა გადაიღო და ის მხოლოდ ტელევიზიაში ამბის “გადაგორების” შემდეგ აღმოაჩინეს. მისივე განმარტებით, ჟურნალისტმა, რომელიც მთავარი არხის კადრშივე ჩანს სავარაუდო მუქარის ავტორს კითხვებით სწორედ ამიტომ ვერ მიმართა. მისივე თქმით, მათ აღნიშნული ქალის პოვნის მცდელობა ჰქონდათ, თუმცა ვერ იპოვეს.

მელაძისვე განმარტებით, არხს რომ რაიმე სცენის წინასწარ დადგმის სურვილი ჰქონოდა, ამას ისეთი ფორმით გააკეთებდნენ, რომ კადრში ქალის სახე საერთოდ არ გამოჩნდებოდა და სხვა არხის მიერ მისი იდენტიფიცირება ასე მარტივი არ იქნებოდა. რაც შეეხება სუფთა ხმას, მელაძის თქმით, ის “senheiser 4G მიკროფონის” დამსახურებაა.

მელაძე ადასტურებს, რომ ქალის ოჯახის წევრებმა არხს ვიდეოს წაშლა ნამდვილად სთხოვეს, თუმცა იქიდან გამომდინარე, რომ მან “მთავარ არხს” სანაცვლოდ შეთავაზებულ ინტერვიუზე უარი უთხრა, რედაქციამ ჩანაწერი არ აიღო. “საჯარო სივრცეში მოპოვებული ვიდეო იყო და ვფიქრობ, რომ არ უნდა წაგვეშალა”, - ამბობს “მედიაჩეკერთან” საუბრისას მელაძე.

მოვლენების მსგვავსი ცალმხირივი რაკურსით წარმოჩენა ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ “იმედის” მიზანი საზოგადოებისთვის სწორედ იმის ჩვენება იყო, რომ “ოცნების” მიერ ორგანიზებულ აქციაზე დაძალებით არავინ მისულა და არა ამბის ობიექტურად და მრავალმხრივ კონტექსტში წარმოჩენა.
კატეგორია: საქართველო
“ჟურნალისტები მტრები არ არიან” - ამ გზავნილით უპასუხა ამერიკის შეერთებული შტატების 300-ზე მეტმა გამოცემამ 2018 წლის აგვისტოში პრეზიდენტ დონალდ ტრამპის მხრიდან მედიაზე გახშირებულ თავდასხმებს. გაზეთ “Golden Globe-ის” ინიციატივით, პროტესტის ნიშნად ქვეყნის მასშტაბით დიდმა და მცირე ზომის რედაქციებმა იდენტური შინაარსის სარედაქციო სვეტები დაბეჭდეს, რომელშიც საზოგადოების განვითარებაში მედიის დადებით როლსა და მნიშვნელობაზე საუბრობდნენ.

ჟურნალისტების კორპუსი ერთიანი იყო მაშინაც, როდესაც პრეზიდენტმა ტრამპმა 2018 წლის ივლისში მისთვის არასასიამოვნო კითხვის დასმის გამო, CNN-ის რეპორტიორი კეიტლენ კოლინზი ჯერ პრესკონფერენციის ოთახიდან გააძევა, შემდეგ კი, თეთრი სახლის მიერ ორგანიზაებული ღონისძიებების გაშუქება აუკრძალა. მაშინ თეთრ სახლში მომუშავე ჟურნალისტების მთელმა კორპუსმა, მიუხედავად მათ შორის არსებული დიდი კონკურენციისა, ტრამპის მიერ დაბლოკილი ჟურნალისტისადმი ღია მხარდაჭერა ერთობლივი განცხადებით გამოხატა. CNN-ისადმი სოლიდარობა პირდაპირ ეთერში კონკურენტი არხის Fox News-ის წამყვანმაც დააფიქსირა. კოლეგებისადმი სოლიდარული იყო NBC News-ც.

რა ხდება საქართველოში - ბოლო 10 დღის ქრონოლოგია

კრიტიკული კითხვების საპასუხოდ, პოლიტიკოსების მხრიდან ჟურნალისტებზე თავდასხმა, უცხო არც ქართული სინამდვილისთვისაა. ამას მხოლოდ გასული კვირის მოვლენების ანალიზიც ადასტურებს, რომ არაფერი ვთქვათ, უფრო შორეულ გამოცდილებაზე.

უფრო კონკრეტულად, მას შემდეგ, რაც 14 ნოემბერს “ქართულმა ოცნებამ” 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის პროპორციულ საარჩევნო სისტემაზე გადასვლის შესახებ მის მიერვე ინიცირებული კანონპროექტი ჩააგდო, “ქართული ოცნების” ლიდერებმა ჟურნალისტებთან ურთიერთეობის ხისტი ფორმა აირჩიეს. დეპუტატებმა მათთვის არასასიამოვნო კითხვების პასუხად ჟურნალისტების კონკრეტულ პოლიტიკურ ძალასთან გაიგივება დაიწყეს.

მაგალითად,19 ნოემბერს, საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერმა გია ვოლსკიმ “მთავარი არხის” ჟურნალისტს კითხვის დასმის უფლება არ მისცა და უთხრა: “თქვენ არაფერი მკითხოთ ძაან გთხოვთ, თქვენ არ ხართ ტელევიზია, ეგ არის ხეპრე ადამიანების თავყრილობა, რომლებიც გხელმძღვანელობენ თქვენ და ვერ არჩევენ, რას ნიშნავს მედია და რას ნიშნავს პარტიული ქვედანაყოფი”.



იქამდე კი, დასმული კითხვებით უკმაყოფილო გიორგი ვოლსკიმ ჟურნალისტთა კორპუსი “ნაციონალური მოძრაობის” ქვედანაყოფად” გამოაცხადა.

იმავე დღეს, “ქართული ოცნების” მაჟორიტარმა დეპუტატმა კახა ოქრიაშვილმა ჟურნალისტებისთვის შეურაცხყოფის მისაყენებლად ისეთი სიტყვა გამოიყენა, რომელიც თავისი არსით შეურაცხმყოფელი არ არის, მაგრამ მისი დეპუტატისეული კონტექსტით გამოყენება მიუღებულია და საზოგადოების გარკვეული ჯგუფის დისკრიმინაციას ახდენს: “დებილები ყველგან არიან, ჟურნალისტებშიც ბევრი დებილი მინახავს”, - თქვა მან მედიასთან საუბრისას.




ჟურნალისტებისადმი შეურაცხმყოფელი მიმართვებით, ხელისუფლებას არც ოპოზიცია ჩამორჩა.

18 ნოემბერს პარლამენტის მიმდებარე ტერიტორიაზე აქციის მონაწილეების დაშლისას, ოპერატორებს მიმართა უცენზუროდ “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთმა ლიდერმა გრიგოლ ვაშაძემ: “კამერები იქით მიატრილეთ თქვე ჩემისებო”, - უთხრა მან ოპერატორებს.



ამავე დღეს, ჟურნალისტის კითხვამ გააღიზიანა “ნაციონალური მოძრაობის” კიდევ ერთი ლიდერი ნიკა მელია და მას უთხრა, რომ “იდიოტურ” კითხვას სვამდა.



ჟურნალისტებისადმი არაეთიკური მიმართვის რეკორდი გასულ კვირას, საქართველოს პარლამენტის ყოფილმა თავმჯდომარემ ირაკლი კობახიძემ მოხსნა. 14 ნოემბერს, იგი პირდაპირ ეთერში ჩაერთო ექვს ტელევიზიას: “ტელეკომპანია პირველს”, “აჭარის ტელევიზიას”, “იმედს”, “ფორმულას”, “მაესტროს” და “რუსთავი 2-ს”. აქედან, ორი არხის, “ტელეკომპანია პირველისა” და “აჭარის ტელევიზიის” ჟურნალისტების მიერ დასმულმა კითხვებმა იგი განსაკუთრებულად გააღიზიანა.

მაგალითად, “ტელეკომპანია პირველის” წამყვანის ნინო ჟიჟილაშვილის კითხვებით უკმაყოფილო პარალმენტის ყოფილმა თავმჯდომარემ წამყვანი პირდაპირ “ნაციონალურ მოძრაობასთან” გააიგივა. არასასიამოვნო კითხვების პასუხად, იმავე დღეს “ნაციონალური მოძრაობისგან” გამიჯვნისკენ მოუწოდა “აჭარის ტელევიზიის” წამყვანს თეონა ბაკურიძეს.



რატომ არ არის საქართველოში მედია სოლიდარული

იმ დროს, როდესაც დასავლური მედია პოლიტიკოსების მხრიდან გამოვლენილ თავდასხმებს გაერთიანებითა და კოორდინირებული პროტესტით პასუხობს, კოლეგების მიმართ ჩინოვნიკების კრიტიკას უმეტესად დუმილით ხვდებიან საქართველოში.

“მედიაჩეკერი” დაინტერესდა, შესაძლებელია თუ არა ჟურნალისტების ერთიანი პროტესტი პოლიტიკოსების თავდასხმების საპასუხოდ საქართველოშიც ვიხილოთ.

“დღეს ჩვენ გვყავს მძლავრი სახელისუფლებო მედია, რომელთა ჟურნალისტები ვერასდროს გაბედავენ მაგალითად მსგავსი სოლიდარულობის აქციაში მიიღონ მონაწილეობა და არ ჩაწერონ რომელიღაცა რესპონდენტი, რომელიც თავს ესხმის თავისუფალ მედიას. მათ ეს დაუჯდებათ სამსახურის დაკარგვის ტოლფასი. შეიძლება ხელისუფლების გავლენისგან თავისუფალი მედია გაერთიანდეს და მათ მოაწყონ მსგავსი კამპანია”,- ამბობს ტელეკომპანია “მთავარი არხის” საინფორმაციო სამსახურის უფროსი ნოდარ მელაძე და ამატებს, რომ მედიის სოლიდარობა ასეთ დროს არის ძალიან კარგი იდეა.

მსგავს სოლიდარობის კამპანიაზე აქამდე არ უფიქრია, საზოგადოებრივი მაუწყებლის აჭარის ტელევიზიის საინფორმაციო გადაცემის წამყვანს თეონა ბაკურიძეს, რომელიც არაერთხელ გახდა მსგავსი თავდასხმის მსხვერპლი პირდაპირ ეთერში.

“დამოუკიდებელი, მიუკერძოებელი მედია არის ხოლმე სოლიდარული ერთმანეთის მიმართ, მაგრამ ეს ცოტა ფრაგმენტულია. ცოტა რთულია ჩვენს ქვეყანაში ერთიანი კამპანია, იმიტომ რომ ძალიან პოლარიზებულია მედია გარემო და არის მედიები, რომელსაც სულ არა აწუხებს ეს ამბავი”, - ამბობს იგი.

პოლიტიკოსების მხრიდან მედიაზე თავდასხმების დროს კოლეგების სოლიდარობის მნიშვნელობაზე საუბრობს “ტელეკომპანია პირველის” წამყვანი დიანა ტრაპაიძეც, თუმცა იქვე ამბობს, რომ არსებული მედიაპოლარიზაციის პირობებში, რაიმე საერთო საპროტესტო კამპანიის ორგანიზება გართულდება. შესაბამისად, იგი ასეთ დროს ინდივიდუალური პროტესტისა და წინააღმდეგობის ფორმას ამჯობინებს.
კატეგორია: საქართველო
გიორგი თარგამაძის შემდეგ, ტელეკომპანია “ფორმულა” მაყურებელს კიდევ ერთი ძველი ტელესახის, დავით კიკალიშვილის გადაცემებს შესთავაზებს. "ფორმულა ევროპიდან" - ასე ერქმევა ახალ გადაცემას, რომელსაც კიკალიშვილი გაუძღვება.

როგორც ტელეკომპანია “ფორმულას” დირექტორი ზუკა გუმბარიძე “მედიაჩეკერთან” განმარტავს, გადაცემის სტუდიური ჩანაწერები გაკეთდება ავსტრიაში, სადაც დავით კიკალიშვილი ცხოვრობს.

მისივე განმარტებით, გადაცემა ძირითადად ევროპისა და ამერიკის შეერთებული შტატების თემებს შეეხება: “ცხადია იქნება საქართველოსთან კორალაციაში და კავშირში მყოფი საკითხების განხილვაც”.

ზუკა გუმბარიძე ამბობს, რომ მოლაპარაკებები სხვადასხვა ქვეყნის ფრილანსერ ჟურნალისტებთანაც მიმდინარებს. Როდის გავა გადაცემა ეთერში, ამ ეტაპზე ზუსტად განსაზღვრული არ არის. Ზუკა გუმბარიძე ამბობს, რომ "ფორმულა ევროპიდან" სავარაუდოდ იქნება შაბათს ან კვირას, საღამოს, პრაიმ-ტაიმში. ჯერჯერობით ასევე უცნობია, მოესწრება თუ არა გადაცემის დაწყება მიმდინარე წელს.

დავით კიკალიშვილი 20 წლის განმავლობაში "რუსთავი 2-ზე" გადაცემა "პოსტ სკრიპტუმის" წამყვანი იყო. არხი მან 2016 წელს დატოვა და საცხოვრებლად ავსტრიაში გადავიდა.

შეგახსენებთ, ტელეკომპანია "ფორმულას" ეთერით დაუბრუნდა ჟურნალისტიკას კიდევ ერთი ყოფილი ტელეწამყვანი გიორგი თარგამაძე.  მას არხზე ყოველდღიური ტოქშოუ "გიორგი თარგამაძის ფორმულა" მიჰყავს.
კატეგორია: საქართველო
საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტის (IRI) მიერ 18 ნოემბერს გამოქვეყნებული საზოგადოებრივი აზრის კვლევის შედეგების მიხედვით, ქართულ მედიას გამოკითხული მოსახლეობის 72% ენდობა და ინსტიტუტებს შორის ნდობის მიხედვით, ჯარისა და ეკლესიის შემდეგ, მესამე ადგილს იკავებს. ამავე ორგანიზაციის მიერ ივნისში გამოქვეყნებული მონაცემების მიხედვით, ეს მაჩვენებელი 2 პროცენტული პუნქტით არის გაზრდილი.

altკვლევის შედეგების მიხედვით, 83%-ით ინფორმაციის მიღების მთავარ წყაროდ კვლავ ქართული ტელევიზიები რჩება, 21%-ით მას სოციალური მედია, 10%-ით ინტერნეტსააგენტოები, 5-5%-ით კი რუსული ტელეარხები და ქართული ბეჭდვური მედია მოსდევს. ინფორმაციას ქართული რადიოსადგურებიდან გამოკითხულების მხოლოდ 3% იღებს, დასავლურ ტელევიზიებიდან კი - 2%. კვლევის თანახმად, გამოკითხულების ყველაზე მეტი რაოდენობა - 39% ტელეკომპანია „იმედს“ ენდობა, 18% „მთავარ არხს“, 13% „რუსთავი 2“-ს, 6% „ტელეკომპანია პირველს“ „საზოგადოებრივ მაუწყებელს“ კი - მხოლოდ 2%.

altაღსანიშნავია, რომ ტელეკომპანია „იმედი“ ყველაზე ხშირად ყურებადი ტოქშოუების კუთხითაც ლიდერობს. რესპონდენტების 25% ამბობს, რომ ყველაზე ხშირად ტოქშოუ „პირისპირს“ უყურებს, 12% „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემა „რეაქციას“, 6% „მთავარი „არხის“ „ღამის მთავარს“, 1% კი - „ტელეკომპანია პირველის“ ტოქშოუ „პირველებს“.

altკვლევის ფარგლებში, კითხვა ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ის“ მფლობელების შესახებ მისი სარედაქციო პოლიტიკის ცვლილების შესახებაც იყო დასმული. გამოკითხულების 40% მიიჩნევს, რომ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის მფლობელების შემდეგ, არხის სარედაქციო პოლიტიკა შეიცვალა, 31%-ის მოსაზრებით ნაწილობრივ შეიცვალა, 7% მიიჩნევს, რომ თითქმის არ შეცვლილა, 5%-ის მოსაზრებით კი - საერთოდ არ შეცვლილა.

კვლევის ავტორებმა რესპონდენტებს კითხვა საქართველოში მედიის თავისუფლების კუთხით არსებული მდგომარეობის შესახებაც დაუსვეს. აღმოჩნდა, რომ მედიას სრულად თავისუფლად გამოკითხულების მხოლოდ 16% მიიჩნევს, 43% ფიქრობს, რომ ის ნაწილობრივ თავისუფალია, 21%-ის მოსაზრებით ის არც თუ ისე თავისუფალია, 8% ამბობს, რომ თავისუფალი არ არის, 12%-ს კი - კითხვაზე პასუხი არ აქვს ან უარს ამბობს პასუხზე.

მათგან, ვინც ამბობს, რომ მედია თავისუფალი არ არის, კითხვაზე: „რატომ არ არის გამოხატული ქართულ მედია განსხვავებული პოლიტიკური შეხედულებების გამოხატვაში თავისუფალი?“ – 67% პასუხობს, რომ მედია ხელისუფლების წნეხის ქვეშაა, 13% ამის მიზეზად მედიაში არსებულ კორუფციას ასახელებს.

კვლევა ინტერნეტის მოხმარების სიხშირის შესახებ კითხვასაც მოიცავდა. რესპონდენტების 56% ამბობს, რომ ინტერნეტთან წვდომა ყოველდღიურად აქვს, 31% ამბობს, რომ არასდროს, 4% ინტერნეტს კვირაში 4-6-ჯერ მაინც მოიხმარს, 6% კი - 1-3-ჯერ.

საზოგადოებრივი აზრის კვლევა, 11 სექტემბრიდან 14 ოქტომბრამდე პერიოდში, საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტის დაკვეთით, ბალტიის კვლევების/გელაპმა (The Gallup) ჩაატარა. კვლევის ფარგლებში, საქართველოს მასშტაბით, საარჩევნო უფლების მქონე 1 500 ადამიანი გამოიკითხა. კვლევის ავტორების განმარტებით, შედეგების საშუალო ცდომილების ზღვარი +/- 2.5%-ია.
კატეგორია: ეთიკა
“ძალიან კარგად ვიცით, ჩვენს საზოგადოებაში რას ნიშნავს მსხვერპლობა და როგორ შეიძლება ეს მსხვერპლს უკან მოუბრუნდეს, მითუმეტეს, როდესაც ხარ ბავშვი და თან მსხვერპლი. მხოლოდ დამააზიანებელი კი არა, კატასტროფაა, არ შეიძლება ამის გაკეთება”, - ამბობს ფსიქოლოგი მაია ცირამუა ტელეკომპანია “მთავარის” ეთერით 12 ნოემბერს გასული სიუჟეტის განხილვისას. მასალა შიდა ქართლის ერთ-ერთ სოფელში ოთხი წლის წინ 12 წლის ბავშვზე მეზობლის მხრიდან სექსუალურ ძალადობას ეხებოდა.

მიუხედავად სავარაუდო მსხვერპლის დაფარვის მცდელობისა, სიუჟეტში მისი პირიდაპირი და ირიბი იდენტიფიცირება მაინც მოხდა. კერძოდ, სამ შემთხვევაში, სიუჟეტში ისეთი კადრები აჩვენეს, სადაც არასრულწლოვნის სახე ნაწილობრივ ჩანდა და მარტივს ხდიდა მის ამოცნობას. არ იყო შეცვლილი მისი ხმა და ესეც ძალიან ამარტივებდა მისი იდენტიფიცირების შესაძლებლობას, მითუმეტეს, ამ თემში მცხოვრები ადამიანებისთვის. აჩვენეს არასრულწლოვნის სახლი, ოთახები, შიდა პერიპემტრი, ყოველგარი დაფარვის გარეშე, მოცემული იყო მისი მეზობლების კომენტარებიც. ასევე, კადრებში მართალია, სიბნელეში, თუმცა მაინც კარგად ჩანდა სავარაუდო მოძალადის დედაც. სიუჟეტში სავარაუდო მსხვერპლის დედის კომენტარიც მოვისმინეთ, რომლის სახეც დაფარული იყო, თუმცა მისი ხმის ტემბრით მის ახლობლებს არც აღნიშნული ქალის ამოცნობა გაუჭირდებოდათ.

მაია ცირამუა სექსუალურ ძალდობასთან კავშირში მყოფი არასრუწლოვნის პერსონალური ინფორმაციის დაცვის მნიშვნელობის “ანბანურ ჭეშმარიტებაზე” საუბრობს და ამბობს, რომ დაუშვებელია მედიის მიერ ნებისმიერი სახის ინფორმაციის “გაპარვა”, რომელიც ეხება არასრუწლოვანზე ძალადობას, ან საზიანოდ მოქმედებს მასზე.

მისივე თქმით, ემოციური ფაქტორებისა და მთელი რიგი მიზეზების გათვალისწინებით, არასრულწლოვანი უფრო მაღალი რისკის ქვეშ არის, ვიდრე ნებისმიერ სხვა პირი, ამიტომ, მასთან დაკავშირებულ ინფორმაციას ყველა ადამიანი პატივს უნდა სცემდეს. მედიას კი, მსგავსი თემის გაშუქების დროს განსაკუთრებული სიფრთხილისა და პასუხისმგებლობს გამოჩენა მართებს. “ძალიან კარგად ვიცით, ჩვენს საზოგადოებაში რას ნიშნავს მსხვერპლობა და როგორ შეიძლება ეს მსხვერპლს უკან მოუბრუნდეს, მითუმეტეს, როდესაც ხარ ბავშვი და თან მსხვერპლი. მხოლოდ დამააზიანებელი კი არა, კატასტროფაა, არ შეიძლება ამის გაკეთება”, - ამბობს იგი “მედიაჩეკერთან” საუბრისას.

არასრულწლოვნის ვინაობის დაფარვის აუცილებლობაზე ვკითხულობთ ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის ბავშვთა საკითხების გაშუქების სახელმძღვანელო წესებშიც.

“ბავშვის სახის დაფარვა არა რის საკმარისი მისი სრულად არაიდენტიფიცირებისთცის, ხშირად მისი ამოცნობა შესაძლებელია გარემოს აღწერით ან სხვა რესპონდენტების იდენტიფიცირებით”, - ვკითხულობთ დოკუმენტში.

მაია ცირამია მსგავის ინფორმციის საინფორმაციო ველსა და ინტერნეტში არსებობის სამომავლო საფრთხეებზეც საუბრობს და ხაზგასმით აღნიშნავს: “ეს არის ბომბი, ინტერნეტში განთავსებული ინფორმაცია შეიძლება იყოს მუდმივი და მარადიული. მიუტევებელი შეცდომაა, მსგავსი [აქცენტებით გაშუქება], რადგან [მომავალში] ეს ამ ადამიანის ბიოგრაფიაზე, მის პირად ემოციურ მდგომარეობაზე შეიძლება აისახოს ძალიან მძიმედ“ხომ არ შეიძლება ქირურგმა ოპერაცია ჩაატაროს ხელთათმანების გარეშე? ასევე არაფრით შეიძლება, როდესაც ძალადობის მსხვერპლ ბავშვზეა საუბარი, ვინმეს, სადმე, რამე გაეპაროს. არ შეიძლება ამის გაკეთება, ამას არანაირი გამართლება არ აქვს”, - განმარტავს იგი.
კატეგორია: ეთიკა
5 ნოემბერს საერთაშორისო ორგანიზაცია Freeom House-მა ინტერნეტის თავისუფლების შესახებ ანგარიში გამოაქვეყნა, რომლის მიხედვითაც საქართველო ინტერნეტის თავისუფლების ინდექსით თავისუფალი ქვეყნების ჩამონათვალში მოხვდა. მიუხედავად ამისა, ანგარიშში ქვეყანაში არსებულ სხვადასხვა პრობლემაზეც არის საუბარი, მათ შორის, ოლიგარქიული მმართველობა, დემოკრატიული პროცესების სტაგნაცია, ე.წ. “ტროლებისა” და “ბოტების” პოლიტიკური მიზნებისთვის გამოყენება და ა.შ.

Freedom House-ის ანგარიში ქართული ტელევიზების 5 ნოემბრის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებებში მაუწყებლების დღის წესრიგის გათვალისიწინებით, განსხვავებული აქცენტებითა და კუთხით მოხვდა.

ამბავს ყველაზე მეტი დრო ტელეკომპანია “მთავარმა არხმა” დაუთმო. არხზე მთავარი აქცენტები ქვეყანაში არსებულ ოლიგარქიულ მმართველობაზე, დემოკრატიის სტაგნაციააზე, მთავრობასთან დაკავშირებულ “ტროლებსა” და “ბოტებზე” და კანონის უზენაესობის საფრთხეებზე გაკეთდა.

“ქართული დემოკრატიის უმძიმესი კრიტიკა, Freedom House-ის საქართველოში ტოტალურ სტაგნაციაზე წერს, ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი საერთაშორისო ორგანიზაცია განსაკუთრებით საარჩევნო პროცესების დემოკრატიულობის ხარისხის გაუარესებაზე მიანიშნებს, ამ უარყოფითი პროცესების სათავედ კი, ოლიგარქიული მმართველობა სახელდება. დასკვნაში განსაკუთრებულად აღნიშნულია პროცესები, როდესაც Freedom House-ის მტკიცებით, ქვეყნის ხელისუფლება ანტისაოკუპაციო საბრძოლველად და სარჩევნო კამპანიაში ცვლილებების შესატანად საკუთარინტერნეტტროლებს იყენებდა”, - თქვა წამყვანმა თემის წარდგენისას. მასალიდან ასევე გავიგეთ, რომ Freedom House-ის ანგარიში უმწვავესია და აქ თავმოყრილია ყველა ის პრობლემა, რომელიც ქვეყანაში დემოკრატიას საფრთხეში აგდებს. აგრეთვე, ჟურნალისტმა ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ავტორიტეტული ორგანიზაციის დასკვნა, ხელისუფლებისთვის მძიმე წასაკითხია, თუმცა “ოლიგარქიული მმარველობისა და სტაგნაციაში მყოფი დემოკრატიის შეფასებების მიუხედავად, დღეს ქართული ოცნება ამტკიცებდა, რომ ყველაფერი კარგად არის”.

პარალელურად მოვისმინეთ ოპოზიციური პარტიების წარმომადგენლების შეფასებებიც, რომლებიც ამბობენ, რომ “ერთადერთი ქარხანა, რომელიც ბიძინა ივანიშვილის ხელისუფლების დროს ამუშავდა, ეს არის ტროლების ქარხანა”.

სიუჟეტის მიწურულს თემის ავტორი იმასაც აღნიშნავს, რომ Freedom House-ის ანგარიშის თანახმად, საქართველო ინტერნეტის თავისუფლების კუთხით თავისუფალი ქვეყნების სიაშია, თუმცა იგი იქვე იმასაც მიუთითებს, რომ “დოკუმენტში ვრცლად არის მიმოხილული ის პრობლემები, რომელიც ქვეყანაში დასკვნიდან-დასკვნამდე სულ უფრო იზრდება”.

Freeდom House-ის ანგარიშიდან განსხვავებული დეტალები შემოგვთავაზეს საზოგადოებრივი მაუწყებლის “პირველმა არხმა” და ტელეკომპანია “იმედმა”. ვრცელი ანგარიშიდან მათი ყურადღების ცენტრში მხოლოდ ის მოექცა, რომ საქართველო 2019 წელს ინტერნეტის თავისუფლების ინდესით მსოფლიო ათეულშია და 75 ქულით იტალიასთან ერთად მეათე ადგილს ინაწილებს.

ამასთან, ორივე მაუწყებელმა აღნიშნა რომ ორგანიზაციის შეფასებით, საანგარიშო პერიოდში საქართველოში ინტერნეტის თავისუფლება სრულად იყო დაცული და რომ ინტერნეტის თავისუფლების კუთხით საქართველო ისეთ განვითარებულ ქვეყენებს უსწრებს, როგორიცაა იაპონია და უნგრეთი.

ანგარიშის დანარჩენმა კრიტიკულმა ნაწილმა, რომელშიც ზემოთ ხსენებულ პრობლემებზეა საუბარი, ამ ორი ტელევიზიის ინტერესი ვერ დაიმსახურა. ასევე, ამბავი საერთოდ ვერ მოხვდა შემდეგი ტელეკომპანიების 5 ნოემბრის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებებში: “ფორმულა”, “ტელეკომპანი პირველი” და “რუსთავი 2”.
კატეგორია: საქართველო
საერთაშორისო ორგანიზაცია Freedom House-ის მიერ ინტერნეტის თავისუფლების შესახებ 5 ნოემბერს გამოქვეყნებული ანგარიშის მიხედვით, საქართველო ინტერნეტის თავისუფლების ინდექსში 75 ქულით, გასული წლის მსგავსად, კვლავ თავისუფალი ქვეყნების ჩამონათვალშია.

ანგარიშის მიხედვით, რომელიც 2018 წლის 1 ივნისიდან 2019 წლის 31 მაისამდე პერიოდს მოიცავს, საქართველოში ციფრული უფლებები ზოგადად დაცულია, რაც Freedom House-ის შეფასებით, ახალი კონსტიტუციის მიღებით არის განპირობებული, რომლითაც თითოეული მოქალაქს ინტერნეტზე წვდომა გარანტირებული და უზრუნველყოფილია.

“თუმცა, ინტერნეტის თავისუფლებისადმი საფრთხეები მთელი რიგი მიმართულებებით კვლავ ნარჩუნდება”, - აცხადებენ ორგანიზაციაში.

Freedom House-ი განმარტავს, რომ ე.წ. ხელისუფლებასთან აფილირებული ე.წ. “ტროლები”, “ბოტები” და მომხმარებლები განსაკუთრებით 2018 წლის გაზაფხულზე დედაქალაქში მიმდინარე საპროტესტო აქციების, საპრეზიდენტო არჩევნებისა და სხვა მნიშვნლოვანი მოვლენების პარალელურად აქტიურდებოდნენ. მაგალითად, სოციალური მედიის საშუალებით, ანონიმური წყაროები ჩნდებოდნენ და ყალბი ინფორმაციის გავრცელებით საინფორმაციო ლანდშაფტს ანადგურებდნენ.

ანგარიშში ხაზგასმით არის ნათქვამი, რომ მიუხედავად იმისა, რომ საანგარიშო პერიოდში, ქვეყანაში უშუალოდ ხელისუფლების კონკრეტული ონლაინ კონტენტის სისტემატურ მანიპულაციას არ ჰქონია ადგილი, ხელისუფლებასთან აფილირებული ჯგუფები საზოგადოებაზე გავლენის მოხდენის მიზნით, სოციალურ მედიაში ყალბ ინფორმაციას მიზანმიმართულად ავრცელებდნენ.

ანგარიშში ე.წ. “ტროლებისა” და “ბოტების” მიერ გავრცელებული ყალბი ამბების გავრცელების რამდენიმე კონკრეტული შემთხვევაც არის მოყვანილი. მაგალითად, Freedom House-ის განმარტებით, მათთვის ერთ-ერთი აქტივისტის მიერ მიწოდებული ინფორმაციის თანახმად, 2019 წლის ზაფხულში, ანტისამთავრობო აქციების დროს, სოციალურ მედიაში სახელისუფლებო ტროლებისა და ბოტების ანგარიშები ამ აქციების დისკრედიტაციისთვის იყო გამოყენებული.

Freedom House “მედიის განვითარების ფონდის” მიერ მიწოდებულ ინფორმაციაზე დაყრდნობით, ამბობს, რომ სოციალურ მედიაში ყალბი ანგარიშები ოპოზიციური პარტიების, არასამთავრობო ორგანიზაციების, ჟურნალისტების, ბიზნესსექტორის წარმომადგენლებისა და ხელისუფლებისადმი კრიტიკულად განწყობილი სხვა ჯგუფების იმიჯის შესალახად იყო გამოყენებული.

ანგარიშში 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების მონიტორინგზე დაყრდნობით, ხაზგასმულია, რომ საარჩევნო კამპანიის პერიოდში, დეზინფორმაციის გავრცელება ხდებოდა როგორც მმართველი პარტიის, ისე ოპოზიციის მხრიდან. Freedom House-ი არასამთავრობო ორგზანიცია “სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო” საზოგადოების (ISFED) ინფორმაციაზე დაყრდნობით, იმაზეც მიუთითებს, რომ საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურის წინ, საგრძნობლად გაიზარდა ანონიმური მომხმარებლების სახელით გამოქვეყნებული დასპონსორებული პოსტები და გვერდები, რომელთა მიზანიც მეორე ტურში გადასული ორი კანდიდატის დისკრედიტაცია იყო. ანგარიშში ნათქვამია, რომ სოციალურ მედიაში მაშინ გავრცელებული ყალბი ამბები ძირითადად ოპოზიციური საპრეზიდენტო კანდიდატის გრიგოლ ვაშაძის წინააღმდეგ იყო გამოყენებული. თუმცა, ყალბი ამბები მმართველი პარტიის მიერ მხარდაჭერილი საპრეზიდენტო კანდიდატის სალომე ზურაბიშვილის წინააღმდეგაც ვრცელდებოდა.

ამასთან, ანგარიშში ასევე ნათქვამია, რომ ინტერნეტსსივრცეში თავდასხმებისა და შევიწროების შემთხვევები კვლავაც გრძელდება და საანგარიშო პერიოდში არაერთი ასეთი ფაქტიც დაფიქსირდა. აღნიშნულ კონტექსტში, პარლამენტის დეპუტატის ეკა ბესელიას პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გავრცელებისა და სექსუალური განათლების აქტივისტის ხატია ახალიას მიმართ ინტერნეტის მეშვეობით გამოხატული მუქარის ფაქტებია მოყვანილი.

Freedom House-ი განმარტავს, რომ ბოლო წლების განმავლობაში, საქართველოში ყალბი ამბების გამავრცელებელი Facebook-ის გვერდები და მათი მომხმარებელთა რაოდენობა საგრძნობლად გაიზარდა. ანგარიშში Facebook-ის 2019 წლის იანვრის განცხადებაც არის მოხმობილი, რომლის მიხედვითაც, კომპანიამ საქართველოზე ფოკუსირებული რამდენიმე გვერდი წაშალა, რომლებიც რუსეთში იყვნენ დარეგისტრირებულნი.

ანგარიშში ასევე ვკითხულობთ, რომ საქართველოს მთავრობა კონტრაქტების საშუალებით რამდენიმე ისეთი, მიკერძოებული მედიასაშუალების დაფინანსებას კვლავაც განაგრძობს, რომლებსაც რუსეთთან აქვთ კავშირები და ანტიდასავლური პროპაგანდის დღის წესრიგით არიან გამორჩეული.

Freedom House-ი აცხადებს, რომ საქართველოში მედია მრავალფეროვანია და მისი შინაარსიც მრავალმხრივი, თუმცა იქვე არასამთავრობო ორგანიზაციების “საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოსა” და “მედიის განვითარების ფონდის” მიერ მიწოდებულ ინფორმაციაზე დაყრდნობით, კვლავ გარკვეული მედიასაშუალებების პოლიტიკურ აფილაციებსა და მათ მხრიდან დეზინფორმაციის მიზანმიმართულ გავრცელებაზე მიუთითებს.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
პაპი მემბრე მაჰამბა - ჟურნალისტი, რომელიც კონგოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში ებოლას ვირუსის თემაზე მუშაობდა, საკუთარ სახლში მოკლეს. ინფორმაციას BBC ავრცელებს.

კონგოს სამართალდამცველი უწყების განმარტებით, ჟურნალისტის სახლში დაუდგენელი პირები შევიდნენ, მის ცოლს ფიზიკური დაზიანებები მიაყენეს, თავად ჟურნალისტი მოკლეს, მათი სახლი კი, გადაწვეს. მოცემულ მომენტში, მემბრე მაჰამბას ერთ-ერთ ადგილობრივ რადიოში გადაცემა მიჰყავდა, რომელიც ებოლას ვირუსის შესახებ საზოგადოების ცნობიერების ამაღლებას ემსახურებოდა.

აღსანიშნავია, რომ BBC World-ის აფრიკის სამსახურის რედაქტორის ვილ როსის ინფორმაციით, გასული წლის განმავლობაში, იმ ადამიანებზე, სამედიცინო ცენტრებსა და იმ ადამიანებზე, რომლებიც ებოლას ვირუსის თემაზე მუშაობდნენ, არაერთი თავდასხმა მოხდა.

კონგოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში ებოლას ეპიდემიის შესახებ 2018 წლის აგვისტოში გამოაცხადეს. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის ინფორმაციით (WHO), ამ დრომდე ვირუსს 2000 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა.

წყარო: bbc.com
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
თურქეთის მიერ სირიაზე მიტანილი იერიშის შესახებ მომზადებულ მასალაში ABC News-მა მასობრივი სროლის ამსახველი ვიდეო გამოიყენა და ის თურქეთის მიერ სირიაზე მიტანილ შეიარაღებულ შეტევად გაასაღა.

ვიდეო პირვალად ABC News-ზე 13 ოქტომბერს გადაცემა “world News Tonight-ში” გამოჩნდა, რომლის ფონზეც, გადაცემის წამყვანმა ტომ ლამასმა განმარტა, რომ კადრები თურქული შეიარაღებული ძალების მიერ სირიის საზღვართან მდებარე ქურთების დაბომბვას ასახავდა.

სინამდვილეში კი, აღმოჩნდა, რომ სროლის კადრები, რამდენიმე წლის წინ აშშ-ში, კენკუტის შტატში მოწყობილი მასობრივი სროლის ერთგვარ ღონისძიებას ასახავდა და მას თურქეთის მიერ სირიის დაბომბვასთან კავშირი არ ჰქონია.

დაშვებული შეცდომისთვის ABC News-მა საბოდიშო წერილი Twitter-ზე გამოაქვეყნა და განმარტა, რომ შეცდომაში შემყვანი ვიდეოები უკვე წაშლილია და რომ “ABC News-ი დაშვებული შეცდომის გამო წუხს”.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
22 ოქტომბერს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემა „SWOT ანალიზს“ საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის ახალი უფროსი გრიგოლ ლილუაშვილი სტუმრობდა. გადაცემაში რომლის მიზანიც, ამ კონკრეტულ შემთხვევაში, ეროვნული უსაფრთხოების ძლიერ და სუსტი მხარეების, ასევე შესაძლებლობებისა და საფრთხეების განხილვა იყო, თავშივე გაირკვა, რომ სტუმარს სრული კომფორტი ექნებოდა. კერძოდ წამყვანმა სიტყვა სტუმრისადმი რევერეანსებით დაიწყო და ერთგვარი გულისწყვეტაც გამოხატა, რომ მას მომდევნო ექვსი წლის განმავლობაში „ძალიან უმადური საქმის კეთება მოუწევდა“.

მანვე აშშ-ის ცენტრალური დაზვერვის სააგენტოს (CIA) შტაბბინაში არსებული სტელაც გაიხსენა, რომელზეც ყოველგვარი იდენტობის მითითების გარეშე, იმ ადამიანების სახელზე, რომლებმაც ქვეყნის უსაფრთხოებისთვის თავი გასწირეს, მხოლოდ ვარსკვლავებია გამოსახული და მათ „არანაირი დიდება არ აქვთ, რადგანაც მათი სახელები გასაიდუმლოებულია“. „დაახლოებით ამ ფრონტზე იბრძვით თქვენ, მაგრამ ჩვენ რომ მშვიდად ვართ, ზუსტად იმის დამსახურებაა, რომ ამ უმადურ საქმეს თქვენ აკეთებთ“, - უთხრა მან გრიგოლ ლილუაშვილს და მასთან საუბარი ქვეყნის უსაფრთხოების სუსტი მხარეების განხილვით დაიწყო.

ამ უკანასკნელზე საუბრისას, წამყვანი რესპონდენტისგან მხოლოდ იმით დაინტერესდა, არის თუ არა ოკუპაცია ეროვნული უსაფრთხოების სუსტი მხარე და ართულებს თუ არა უცხო ქვეყნის (რუსეთის) სპეცსამსახურებისა და შეიარაღებული ძალების ჩვენს ტერიტორიაზე ყოფნა, უწყების მუშაობას. ასევე, არის თუ არა სუსტი მხარე: ქვეყნის „ლიბერალური“ საიმიგრაციო პოლიტიკა, მეზობელ ქვეყნებთან არადემარკირებული საზღვრები და პანკისის ხეობა.

სუსტი მხარეების შემდეგ, წამყვანი ყურადღებას უკვე ეროვნული უსაფრთხოების საფრთხეებზე ამახვილებს და ამ კონტექსტში ტერორიზმის საკითხს განიხილავს. სწორედ აქ სტუმარი მისგან კიდევ ერთ კომპლიმენტს იმსახურებს. ასე მაგალითად, მისგან ვისმენთ, რომ „ღვთის წყალობით“ და სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის „მეცადინეობით და მეოხებით“ საქართველოში ტერორისტული აქტი არ მომხდარა. პარალელურად კი იგი საზოგადოებას აკრიტიკებს და ამბობს, რომ მას „არ აქვს შესაბამისი უნარები გამომუშავებული, რომ გაარკვიოს, ვისკენ უნდა გადახაროს სიმპატიები“.

წამყვანი იმასაც ამბობს, რომ „ჩვენ ვიყავით იმის მოწმე“ როდესაც „საზოგადოება მხარს უჭერს და რომანტიზებას ახდენს ტერორიზმში ეჭვმიტანილი ადამიანების”, სპეცსამსახურების წარმოამდგენლებს კი ძალის გამოყენებისთვის გმობს. მას დიდი ალბათობით, 2017 წელს პანკისის ხეობაში ჩატარებული ანტიტერორისტული სპეცოპერაცია ჰქონდა მხედველობაში, რომლის 18 წლის ადგილობრივი თემირლან მაჩალიკაშვილი სასიკვდილოდ დაიჭრა. თუმცა, იმაზე, რომ ამ დრომდე სამართალდამცველებმა მისი ტერორიზმთან კავშირი გამოკვეთეს და ვერც შესაბამისი მტკიცებულებები წარმოადგინეს, წამყვანს არ უსაუბრია. უფრო მეტიც, სტუმრისთვის არც ის შეუხსენებია, რომ გარდაცვლილის ოჯახი სიმართლის დადგენას და დამნაშავე პირების დასჯას ამ დრომდე ითხოვს, თუმცა უშედეგოდ. მისთვის არც საქმესთან მიმართებით არსებული ის ლეგიტიმური კითხვა დაუსვამს, რომელზე პასუხსაც მოკლულის ოჯახის წევრები უკვე ორი წელია, სამართალდამცველი ორგანოებისგან უშედეგოდ ელოდებიან.

გადაცემის წამყვანმა სტუმართან სამხედრო სავალდებულო სამსახურის საკითხიც განიხილა და ახალგაზრდები იმის გამოც გააკრიტიკა, რომ ისინი სხვადასხვა გზებით ამ სამსახურისთვის თავის არიდებას ცდილობენ.

„თუ ითხოვ, რომ ლილუაშვილის სამსახურმა იმუშაოს როგორც „მოსადმა“ (ისრაელის დაზვერვის სამსახური), მაშინ პატრიოტიზმი უნდა გქონდეს მინიმუმ ისეთი, როგორიც ისრაელშია“, - თქვა მან. აღსანიშნავია, რომ მას სისტემაში ამ მიმართულებით არსებულ ხარვეზებსა და ნაკლოვანებებზე არ უსაუბრია და სტუმართან არც იმის გარკვევა უცდია, რა მიზეზი აქვს იმას, რომ ახალგაზრდების დიდ ნაწილს სამხედრო სამსახურის მოხდის სურვილი არ აქვს და ყველა შესაძლო ხერხით მისგან დაღწევას ცდილობს. მას არც ის კითხვა დაუსვამს, ხომ არ არის პრობლემა თავად სისტემაში და არა იმ ახალგაზრდებში, რომლებსაც, ფაქტობრივად, ქვეყნის წინააღმდეგ ე.წ. „დეზერტირობაში“ დასდო ბრალი.

მანვე ოპოზიცია დესტრუქციულ ქმედებებსა და სახელმწიფო გადატრიალებაშიც დაადანაშაულა და თქვა, რომ ამის „რეპეტიცია“ ჩვენ 20 ივნისს ვნახეთ. არადა, 20 ივნისს, საზოგადოების ფართომასშტაბიანი პროტესტი საქართველოში რუსი კომუნისტი დეპუტატის სერგეი გავრილოვის ვიზიტსა და პარლამენტის თავმჯდომარის სავარძელში მის მოკალათებას მოჰყვა და ეს სახელმწიფოს წინააღმდეგ დაგეგმილი დესტრუქციული ქმედება ან ხელისუფლების დამხობის მცდელობა კი არა, სპონტანური პროტესტი იყო.

გადაცემის მიწურულს წამყვანმა სტუმარი სწორი და პრაგმატული საგარეო და საშინაო პოლიტიკის გატარების გამო კიდევ ერთხელ შეაქო და სწორედ ამის დამსახურებად მიიჩნია, რომ დამოუკიდებელი საქართველოს ისტორიაში მოქმედი ხელისუფლება ერთადერთია, რომლის დროსაც ომი არ მომხდარა. მანვე ყოფილი ხელისუფლება და პრეზიდენტი საგარეო პოლიტიკის მიმართულებით „პროვოკაციული და მოღალატეობრივი“ ნაბიჯების გადადგმაში დაადანაშაულა და ხაზგასმით აღნიშნა, რომ „ჩვენი ტერიტორიების ოკუპაცია“ სწორედ აღნიშნულმა განაპირობა.

ის, რომ გადაცემის წამყვანმა სტუმარს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მიმართ არსებული არცერთი კრიტიკული კითხვა არ დაუსვა, რომელიც საზოგადოებას ამ უწყების მიმართ კარგა ხანია დაუგროვდა, ტოვებდა შთაბეჭდილებას, რომ გადაცემის მიზანი არა იმდენად უწყებისა და ზოგადად ქვეყნის უსაფრთხოების თვალსაზრისით არსებული რეალური ვითარების განხილვა, არამედ სუს-ის ახალი ხელმძღვანელისთვის თავისუფალი ტრიბუნის მიცემა და საზოგადოებაში მის მიმართ დადებითი დამოკიდებულების შექმნა იყო.
კატეგორია: ეთიკა
11 ოქტომბერს ხაშურში 32 წლის მამაკაცმა 30 წლის ყოფილი მეუღლე იარაღის კონდახით სასიკვდილოდ სცემა და შემთხვევის ადგილიდან მიიმალა. ექიმებმა დაზარალებულის გადარჩენა ვერ შეძლეს. ახალგაზრდა ქალი საავადმყოფოში გარდაიცვალა.

ამბავი იმავე დღეს ყველა საინფორმაციო გამოშვების ერთ-ერთ მთავარ თემად იქცა და აქტუალურობა მომდევნო დღეებშიც შეინარჩუნა. გამონაკლისი არც ეს შემთხვევა აღმოჩნდა, მედიამ ცდუნებას ვერც ახლა გაუძლო და ქალის მკვლელობის მოტივის ძიება საქმის არსის მცოდნე ისეთ “კომპეტენტურ” სუბიექტებთან დაიწყო, როგორებიც მაგალითად, მკვლელობაში ბრალდებულის ოჯახის წევრები და მეზობლები არიან.

თავი განსაკუთრებით ტელეკომპანია “მთავარი არხისა” და “რუსთავი 2”-ის ჟურნალისტებმა გამოიჩინეს, მკვლელობის ადგილზე რამდენჯერმე ჩავიდნენ და მკვლელობის სავარაუდო მოტივის იმდენი ვერსია შემოგვთავაზეს, რამდენი მოხალისეც ნახეს.

მათ მიერ თემაზე მომზადებული მასალებიდან მოვისმინეთ ტექსტები, რომ ნათესავები ბრალდებულს წესიერ ადამიანად ახასიათებენ და რომ მათთვის, “ის რაც ხაშურში დატრიალდა” რთულად წარმოსადგენია. გავიგეთ ისიც, რომ ბრალდებულის მეზობლები და ახლობლები მომხდარში თავად მოკლულს ადანაშაულებენ და მკვლელობისკენ წამქეზებლად სწორედ მას ასახელებენ.

ერთ-ერთი ჩართვის დროს ჟურნალისტმა ისიც თქვა, რომ, თურმე, “სასტიკი მკვლელობის საქმე კიდევ უფრო საინტერესო” გახდა, რაც ბრალდებულის მამის მიერ მკვლელობის ერთ-ერთ სავარაუდო მიტოვად მესამე პირის, მოკლულის სავარაუდო მეგობარი მამაკაცის დასახელებაში გამოიხატა.

ბრალდებულის მამის პარალელურად, დის ვერსიაც მოვისმინეთ, რომელიც ასევე ძმის საქციელისთვის გამართლების მოძებნას ცდილობს და ამბობს, რომ მის ძმას გარდაცვლილმა მისივე მოკვლისკენ თავადვე უბიძგა. უფრო ზუსტად კი, მისმა საქციელმა, რომელიც რამდენიმე წლის დაშორებული ყოფილი ქმრისთვის მიუღებელი და უფრო მეტიც, ღირსების შემლახავი აღმოჩნდა. უფრო ნათლად რომ ვთქვათ, მოკლულს უბრალოდ პირადი ცხოვრება ჰქონდა, რომელიც ყველა ლოგიკური მსჯელობით არც მისი ყოფილი მეუღლის, არც მისი ოჯახის რომელიმე წევრის, თუ მეზობლის, მით უფრო, არც ჟურნალისტის თავისტკივილი და ინტერესის საგანი უნდა ყოფილიყო.

მედიის მხრიდან პირადი ცხოვრების საიდუმლოს ხელყოფა ამით არ დასრულდა. ჟურნალისტებმა არ დაიზარეს და ბრალდებულის ოჯახის წევრების “მძიმე ბრალდებები” უშუალოდ მოკლულის ოჯახის წევრებთან და ახლობლებთან გადაამოწმეს. მივიდნენ და პირდაპირ ჰკითხეს ჰყავდა თუ არა მოკლულს მეგობარი მამაკაცი ან თუ აკითხავდა ვინმე, თითოქოს ეს ჩადენილს ან რაიმე ფორმით ამართლებს ან ბრალდებულის სასჯელს და მდგომარეობას რამენაირად ამსუბუქებს. ამასთან, მედიის მხრიდან აღნიშნული “სასტიკი მკვლელობის საქმეში მესამე პირის გამოჩენად” შეიფუთა.

ოჯახის წევრების შემდეგ, მეზობლების ჯერიც დადგა. მედიის მიერ მოწოდებული მოწოდებულ კომენტარებში ისინი მკვლელობაში ბრალდებულის მისამართით არც საქებარ სიტყვებს იშურებენ და მის ნამოქმედარს “აფექტური” მდგომარეობით ამართლებენ. ერთ-ერთი მათგანი უფრო შორსაც წავიდა, ოჯახში ქალისა და კაცის როლები ზედმიწევნით გაგვიხსენა და თან გაგვაფრთხილა, რომ როდესაც “ქალი კაცის წინ ტლკინებს”, მერე იმ ქალს რაღაც აუცილებლად მოხვდება.

იმ ფონზე, როდესაც ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში, ქვეყანაში ოჯახში ძალადობის ნიადაგზე რამდენიმე ათეული ქალი მოკლეს და კიდევ უფრო მეტს ჯანმრთელობის მძიმე დაზიანებები მიაყენეს, მედიას მსგავსი თემების გაშუქებისას, განსაკუთრებული სიფრთხილე, ყურადღება და წინდახუდულობა მართებს. მნიშვნელოვანია, რომ თემა ისეთი რაკურსით არ გაშუქდეს, რაც მომხდარ ძალადობას ან მკვლელობას რაიმე ფორმით გაამართლეს ან თუნდაც ახსნას მოუძებნის.

ასევე, დაუშვებელია ამბის იმგვარ დისკურსში გაშლა, რომელიც საზოგადოებაში ისედაც დამკვიდრებულ გენდერულ სტერეოტიპებს კიდევ უფრო გააღრმავებს და გააძლიერებს. მსგავსი მსჯელობა არც არსებული პრობლემის მოგვარებას უწყობს ხელს და ვერც მის პრევენციას ახდენს. პირიქით, ისედაც კარგად ფესვგამდგარ პატრიარქალურ საზოგადოებაში მსგავს ფაქტებს კიდევ უფრო ახალისებს და მოტივაციას ჰმატებს.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის გენდერული საკითხების გაშუქების სახელმძღვანელო წესებში ხაზგასმით არის ნათქვამი, რომ “მედიამ არათუ ხელი უნდა შეუწყოს გენდერული სტერეოტიპების გამყარებას, არამედ უნდა ებრძოლოს მას”. ამავე წესების მიხედვით, ჟურნალისტური მასალა არ უნდა აძლიერებდეს სოციუმში გავრცელებულ მოსაზრებებს ქალისა და კაცის როლის შესახებ.

“სხვა პირთა მიერ სტერეოტიპული ენის გამოყენების შემთხვევაში პასუხისმგებლობა არ ეხსნება მედიას. თუ პირდაპირი ეთერია, იქვე უნდა გაემიჯნოთ, ჩანაწერის დროს კი, შესამაბისად უნდა დაარედაქტიროთ თუ, რა თქმა უნდა, გაშუქების მიზანი არ არის ის, რომ აჩვენოთ როგორ შეუფერებელ ტერმინოლოგიას იყენებს ესა თუ ის საჯარო პირი”, - ვკითხულობთ სახელმძღვანელო წესებში.

მედიის მხრიდან სტერეოტიპების არგაღრმავების მნიშვნელობაზე საუბრობს საზოგადოებრივ საქმეთა ინსტიტუტის (GIPA) ლექტორი თიკო ცომაიაც. მისი შეფასებით, მედიას ამბის პრეფესიონალურ დონეზე გაშუქების ვალდებულება აქვს, რაც უპირველეს ყოვლისა, “მონაცემებზე და ცოდნაზე დაფუძნებულ გაშუქებას, სენსაციის უკან გადადებას, ასევე მეზობლების და ახლობლების დაუდასტურებელი, ემოციური შეფასებების გამოყენებისგან თავის არიდებას” გულისხმობს.

იგი კონკრეტული ამბის კონტექსტის გააზრების ვალდებულებაზე მიუთითებს და ამბობს, რომ ისეთი მგრძნობიარე თემის გაშუქებისას, როგორიც ფემიციდია, საკმარისი მხოლოდ ამბის თხრობა არ არის და კონტექსტის გათვალისწინება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია.

“ტრავმის გაშუქება უნდა მოხდეს ისე, რომ არ ავნოს ადამიანებს. ასევე მოთხრობილი ამბავი საუკეთესო ცოდნას უნდა ეფუძნებოდეს, სადაც საკითხის სიღრმე, სხვადასხვა მიმართულება და პრობლემა იქნება გამოხატული”, - ამბობს იგი “მედიაჩეკერთან” საუბრისას.

მედიის მიერ სტერეოტიპებისგან და პირადი ცხოვრების ამსახველი დეტალებისგან დაცლილი შინაარსის გავრცელების მნიშვნელობაზე მიუთთებს არასამთავრობო ორგანიზაცია “პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის” (PHR) ხელმძღვანელი ანა აბაშიძეც. იგი ამბობს, რომ “მედიამ უნდა შეძლოს დაამტკიცოს, რომ ინფორმაცია, რომელიც მან დაამუშავა და გადასცა საზოგადოებას, იყო აუცილებელი და არ იყო ზიანის მომტანი, რომელიმე მხარისთვის”.

მისი შეფასებით, ხაშურში მომხდარი ტრაგედია მედიამ, სტერეოტიპულად და პერსონალური დეტალების გამძღავნებით გააშუქა და რომელიმე მათგანის თავიდან არიდება არ უცდია, რაც “მედიასტანდარტებიდან გამომდინარე, აბსოლუტურად დაუშვებელია”.

“სტერეოტიპებზე საუბარი ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ მედიამ სტერეოტიპების მავნე გავლენა უნდა აჩვენოს და არა უკრიტიკოდ გაატაროს იგი და საზოგადოებას ისე მიაწოდოს. რაც შეეხება პირად ინფორმაციას, აქ დისკუსიაც ზედმეტია, დაუშვებელია ამგვარი ინფორმაციის გავრცელება. ამ თვალსაზრისით მედიამ აჩვენ საკმაოდ დაბალი სტანდარტი და ეს, სამწუხაროდ, არ არის პირველი შემთხვევა.”, - ამბობს იგი.

ანა აბაშიძე ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ მედიას საკუთარი როლი კარგად უნდა ჰქონდეს გააზრებული. უფრო კონკრეტულად კი, ის, რომ მას არა მხოლოდ ინფორმაციის გადაცემა, არამედ მავნე ტრადიციებისა და სტერეოტიპების ნგრევა ევალება. “მისი საქმიანობა ნებსით თუ უნებლიეთ არ უნდა იყოს კონტრპორდუქტიული და არ უნდა უწყობდეს ხელს სტერეოტიპების კვლავ წარმოებას”, - განმარტავს იგი.
კატეგორია: საქართველო
„ტექნოლოგიების სამყაროში ყველას შეუძლია ისწავლოს ჟურნალისტობა, მაგალითად როგორ გახდე შენი სმარტფონით ჟურნალისტი, მაგრამ უნდა დაიმახსოვრო, რომ სმარტფონი ან რომელიმე მოწყობილობა არ გაქცევს ჟურნალისტად, ისევე, როგორც ადრე კალმის და ფურცლის ქონა არ იყო ჟურნალისტობისთვის საკმარისი. ეს არის შესაძლებლობა მოყვე ჯერ არმოყოლილი ამბავი ეთიკური ზღვრების დაცვით და არ დაამახინჯო რეალობა, სწორედ ეს გაქცევს ჟურნალისტად“, - ამბობს ჟურნალისტი და მკვლევარი ნადია ბელარდი, რომელიც არის ევროპის საბჭოს ჟურნალისტიკის ექსპერტთა კომიტეტის წევრი და აკვირდება სოციალური მედიისა და ალგორითმების გავლენას ჟურნალისტიკასა და გამოხატვის თავისუფლებაზე. 

მოხსენებაში, რომელიც მან  ევროპის დამოუკიდებელი პრესის საბჭოების ალიანსის (AIPCE) ყოველწლიურ კონფერენციაზე გააკეთა, აღნიშნა, რომ ციფრულმა ერამ ტექნოლოგიური თვალსაზრისით, მაღალი ხარისხის ჟურნალისტიკის გავრცელების შესაძლებლობები შექმნა და გამოცემებს მსოფლიო მასშტაბით მილიონობით ხელმომწერის გაჩენის შესაძლებლობა მისცა, რაც თავის მხრივ, შემოსავლების ერთ-ერთი წყაროა. ამასთან, ტრადიციული მედიის პარალელურად, ინფორმაციის გავრცელების ისეთი მრავალფეროვანი პლატფორმები შეიქმნა, როგორიცაა - ვებგვერდები და სხვადასხვა ტიპის აპლიკაცია, ასევე გაჩნდა სოციალური მედია.   მანვე აღნიშნა, რომ სწორედ ამ უკანასკნელის წყალობით, პოლიტიკოსებს თუ სხვა საჯარო ფიგურებს ინფორმაციის გასავრცელებლად ჟურნალისტები ფაქტობრივად აღარ სჭირდებათ და ამას უკვე დამოუკიდებლად ახერხებენ. თავის მხრივ, გარკვეულწილად ჟურნალისტების საქმიანობაც შემსუბუქდა. მაგალითად, გამარტივდა რესპონდენტებთან წვდომა და მათთან დაკავშირება.

მიუხედავად დადებითი მხარეებისა, ნადია ბელარდი მიიჩნევს, რომ ტექნოლოგია არის საშუალება და მნიშვნელოვანია თუ ვის აქვს ის, როგორ იყენებს და ვინ აკონტროლებს მას. ამის ფონზე, იგი ციფრული ერის პირობებში ჟურნალისტიკის ერთ-ერთ მთავარ გამოწვევად პროპაგანდას, ყალბ ამბებს და სიძულვილის ენას ასახელებს და ამბობს, რომ სწორედ ტექნოლოგიების დახმარებით, ისინი წარმოუდგენელი სისწრაფით ვრცელდება და მრავლდება.

„ცხადია, ყველა ეს კომპონენტი არსებობდა და ისინი სოციალური მედიის პარალელურად არ გამოუგონებიათ, მაგრამ ტექნოლოგიებმა მათი უფრო სწრაფი და დამაზიანებელი გავრცელების საშუალებები შექმნა“, - განმარტავს იგი.

ნადია ბელარდის თქმით, კვლევებით დასტურდება, რომ ყალბი ამბების გამავრცელებელი ვებგვერდები კატასტროფული სისწრაფით იზრდება და მათ დაფინანსებაში უამრავი თანხა იხარჯება. მისივე თქმით, ასევე, არის მაგალითები, როდესაც უკვე კარგად დამკვიდრებული მედია დეზინფორმაციას მკითხველების ყურადღების მიქცევისა და პოლიტიკოსების გულის მოგების საშუალებად იყენებს. თუმცა, იგი ყალბი ამბების გავრცელების ერთ-ერთ მთავარ წყაროდ მაინც სოციალურ მედიას, კონკრეტულად კი - Facebook-ს ასახელებს.

მიუხედავად სიძულვილის ენითა და ყალბი ამბებით მიღებული შესაძლო ზიანისა, ნადია ბელარდი უფრო დიდ საფრთხედ მის რეგულირებას მიიჩნევს და ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ ამ მიმართულებით დამატებითმა რეგულაციებმა, შესაძლოა, სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების თვალსაზრისით უფრო დიდი ზიანი მოიტანოს.

სად არის გამოსავალი და არსებობს თუ არა წამალი?

აღნიშნული კითხვების პასუხად ნადია ბელარდი მედიაწიგნიერებას და ამ მიმართულებით საზოგადოების ცოდნის ამაღლებას ასახელებს. მისი მოსაზრებით, ინფორმაციის სწორად გაგებისა და მისი შესაბამისი გაანალიზების უნარი ადამიანს მოვლენების სწორად აღქმასა და შეფასებაში, ასევე სიცრუისა და სიმართლის ერთმანეთისგან გამიჯვნაში ეხმარება.

„თუკი არ იცი ვინ აწარმოებას კონკრეტულ ინფორმაციას, რა სახის მედიას ეკუთვნის ის და ვინ აფინანსებს მას, რთულია მისი ღირებულების გამოცნობა. ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ყველას როგორ ამოცინოს დეზინფორმაცია, გავაგებინოთ მას თუ რა არის ის და რატომ არ შეიძლება მისი გავრცელება“, - ამბობს იგი და იქვე დასძენს - „იყავით აქტიური მოქალაქეები და არა პასიური მომხმარებლები“.

მისივე განმარტებით, არ არსებობს ერთი ჯადოსნური რეცეპტი, რომელიც დეზინფორმაციასთან, პროპაგანდასთან და სიძულვილის ენასთან ბრძოლის იარაღად შეიძლება გამოდგეს. იგი მრავალმხრივი ჩართულობის, კერძოდ კი - ხელისუფლების, საგანმანათლებლო ინსტიტუტების, მედიაორგანიზაციებისა და საზოგადოების ერთობლივი ძალისხმევის მნიშვნელობაზე საუბრობს და ამბობს, რომ აღნიშნულ გამოწვევასთან გასამკლავებლად სწორედ მსგავსი მიდგომაა შედეგის მომტანი, რაც თავის მხრივ, ხარისხიანი და სანდო ჟურნალისტიკის გავრცელებას შეუწყობს ხელს.

ნადია ბელარდი ხარისხიანი ჟურნალისტიკის გაძლიერების თვალსაზრისით გამომწერების ინსტიტუტის გაძლიერებაზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ როგორც აუდიტორია, ვიდრე რამეს გამოვაქვეყნებთ, წავიკითხავთ, გავავრცელებთ ან მოვისმენთ, ჩვენ ამისთვის უნდა გადავიხადოთ, „წინააღმდეგ შემთხვევაში მედია ვერ გადარჩება“.

იგი ამ კონტექსტში, საფრანგეთისა და შვეიცარიის მაგალითებს იშველიებს და ამბობს, რომ მსგავსი პრაქტიკა რამდენიმე გამოცემაში არსებობს, - ისინი ყოველგვარი რეკლამისგან თავისუფლები არიან და მათ მხოლოდ საკუთარი გამომწერები აფინანსებენ.

„მათ აქვთ ძალიან მკაფიო სლოგანი - ჟურნალისტიკის გარეშე დემოკრატია არ არსებობს. ასევე, ისინი ამბობენ, რომ გვსურს ჩვენი მკითხველები პატივს გვცემდნენ და სერიოზულად აღქვიქვამდნენ. ჟურნალისტიკა სამუშაოა, რომელშიც უნდა გიხდიდნენ, ამიტომ, თუკი გინდა, რომ ჩვენი წევრი გახდე, უნდა გამოგვიწერო“, - ამბობს ნადია ბელარდი.

იგი საკუთარი პროდუქტის პოპულარიზაციის სხვადასხვა სტრატეგიაზეც საუბრობს და ამ მიმართულებით აუდიტორიის ჩართულობის, მრავალფეროვანი შინაარსისა და ვიზუალიზაციის გამოყენების, ასევე ტრანსკულტურული მიდგომების მნიშვნელობაზე ამახვილებს ყურადღებას.

„ტექნოლოგიების სამყაროში ყველას შეუძლია ისწავლოს ჟურნალისტობა, მაგალითად როგორ გახდე შენი სმარტფონით ჟურნალისტი, მაგრამ უნდა დაიმახსოვრო, რომ სმარტფონი ან რომელიმე მოწყობილობა არ გაქცევს ჟურნალისტად, ისევე, როგორც ადრე კალმის და ფურცლის ქონა არ იყო ჟურნალისტობისთვის საკმარისი. ეს არის შესაძლებლობა მოყვე ჯერ არმოყოლილი ამბავი ეთიკური ზღვრების დაცვით და არ დაამახინჯო რეალობა, სწორედ ეს გაქცევს ჟურნალისტად“, - ამბობს ნადია ბელარდი.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
The New York Times-მა 26 სექტემბერს მასალაში აშშ-ის და უკრაინის პრეზიდენტების დონალდ ტრამპისა და ვოლოდიმირ ზელენსკის სატელეფონო საუბრის ე.წ. მამხილებლის შესახებ მაიდენტიფიცირებელი დეტალზე მიანიშნა და თქვა, რომ ის ცენტრალური სადაზვერვო სააგენტოს (CIA) თანამშრომელი იყო. ამის გამო The New York Times-ი კრიტიკის ობიექტი გახდა.

The New York TImes-ი მამხილებლის ადვოკატმა ენდრიუ ბეკეჯმაც გააკრიტიკა და თქვა, რომ “ მამხილებლის შესახებ თუნდაც მინიმალური ინფორმაციის გამჟავნების ნებისმიერი მცდელობა ღრმად შემაშფოთებელი და გაუმართლებელია, რადგანაც ის ინფორმატორისთვის, შესაძლოა, ზიანის მომტანი აღმოჩნდეს.

კრიტიკის საპასუხოდ, გამოცემამ საზოგადოებისთვის მსგავსი გადაწყვეტილების მოტივი განმარტა. The New York Times-ის აღმასრულებელმა რედაქტორმა დინ ბეკეტმა მკითხველს ვრცელი წერილით მიმართა, რომელშიც მამხილებლის გათქმის მიზეზები ახსნა.

“ჩვენ მამხილებლის შესახებ მცირე ინფორმაციის გამოქვეყნება იმ მოტივით გადავწყვიტეთ, რომ მკითხველისთვის მიგვეცა საშუალება თავად განესაჯა, თუ რამდენად სანდო იყო იგი და მის მიერ მოწოდებული ინფორმაცია. ამასთან, ჩვენ ისიც გაცნობიერებული გვქონდა, რომ თეთრმა სახლმა უკვე იცოდა, რომ ინფორმატორი ცენტრალური სადაზვერვო სააგენტოს ოფიცერი იყო”, - განმარტა მან.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საქართველო
პირველ ოქტომბერს, დილის 08:00 საათიდან, “ფორმულა კრეატივის” მიერ დაფუძნებული ტელევიზია - “ფორმულა” დაიწყებს მაუწყებლობას. პირველი ხუთი დღე არხზე მხოლოდ ფილმები და უცხოური ტელესერიალები იქნება, 5 ოქტომბრიდან ბადეს საინფორმაციო გამოშვებები, 7 ოქტომბრიდან კი დილის გადაცემა - ”დილა მშვიდობისა” დაემატება. ტელესერიალი “ჩემი ცოლის დაქალები” ეთერში 25 ოქტომბრიდან გამოჩნდება.

არხის გენერალური დირექტორი ზუკა გუმბარიძე “მედიაჩეკერთან” საუბარში განმარტავს, რომ ამ ეტაპზე, საინფორმაციო სამსახური ტექნიკის ნაწილში თითქმის სრულად არის უზრუნველყოფილი: “ბუნებრივია, ეს არ არის სრულფასოვანი ტექნიკურ-მატერიალური ბაზა, მათ შორის, ჯერ არ დაგვინერგავს ავტომატიზაციის სოფტი, რომელიც უნდა ჰქონდეს ნიუსს. თუმცა, გვგონია, რომ ამ რესურსითაც საკმაოდ კონკურენტუნარიანი და საინტერესო საინფორმაციო გამოშვება უნდა გავუშვათ”.

“ფორმულაზე” მთავარი საინფორმაციო გამოშვება 20:00 საათზე იქნება, 5 ოქტომბერს, სწორედ მთავარი საინფორმაციო გამოშვებებით გაიხსნება არხის საინფორმაციო ნაწილი. მომდევნო დღიდან კი ეთერს 12:00, 14:00 და 17:00 საათიანი გამოშვებები დაემატება. 7 ოქტომბრიდან კი ახალი ამბების ერთი გამოშვება დილის გადაცემაშიც გავა.

კითხვაზე, დღის მთავარი საინფორმაციოსთვის 20:00 საათის შერჩევა, “იმედის” მთავარი საინფორმაციო გამოშვებისთვის განზრახ დამთხვევას და დანარჩენი არხების საინფორმაციო გადაცემებისთვის აცილებას ხომ არ ნიშნავს, არხის საინფორმაციო სამსახურის უფროსი გიორგი ლაფერაშვილი გვპასუხობს, რომ მსგავსი გათვლები არ ყოფილა: “თავიდანვე ასე გვქონდა გადაწყვეტილი. ჯერ კიდევ “რუსთავი 2-ში” ყოფნის დროს, უბრალოდ 9 საათიანი კურიერი ხელშეუხებელი ბრენდი იყო და ყველას გვესმოდა, მაგრამ პრაიმში გადაცემების ჩატევისთვის და ა.შ., 20:00 საათზე დაწყება ოპტიმალური დროა”.

altუკვე ცნობილია, რომ დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვების წამყვანი ჟურნალისტი ელისო ჯარიაშვილი იქნება. ამასთან, “ფორმულასთვის” შემდეგი ჟურნალისტები იმუშავებენ: შოთა დიმიტრიშვილი, სალომე ნინუა, ქეთი ხიდაშელი, სალომე ჩადუნელი, გიორგი კვიჟინაძე. “ფორმულაში” გადავიდნენ “რუსთავი 2-ს” ჟურნალისტები: დათო ქაშიაშვილი, სოფო ზურაბიანი, სოფო ვარდიაშვილი, ქეთი ნადიბაიძე და ნინო ვარძელაშვილი.

არხის გენერალური დირექტორის განმარტებით, “ფორმულა” 25 ოქტომბრამდე სწორედ ამ ბადით იმაუწყებლებს, 25 ოქტომბრიდან კი, “ფორმულაზე” მაყურებელი სერიალ “ჩემი ცოლის დაქალებს” ნახავს. გუმბარიძის თქმით, შესაძლოა, ამ დროისთვის, ეთერში უკვე ყოველდღიური პოლიტიკური ტოქშოუც გავიდეს, რომლის წამყვანის ვინაობის დასახელებისგანამ ეტაპზე თავს იკავებს.

ამასთან, მისივე განმარტებით, ნოემბრის მეორე ნახევრიდან “ფორმულას” ეთერს ეტაპობრივად სხვადასხვა შინაარსის გადაცემა დაემატება, მათ შორის, “სამზარეულოს ომები” და სამედიცინო პროექტი, ასევე ამერიკის შეერთებული შტატების საელჩოს დაკვეთით მომზადებული კიდევ ერთი ქართული სერიალი.

alt“ყველა გარემოებიდან გამომდინარე გვგონია, რომ ეს არხი იქნება კონკურენტული საქართველოში არსებული ყველა არხის. თუმცა, რა თქმა უნდა, დრო არის საჭირო, ჩვევა უნდა გაჩნდეს, ტელევიზიას თავისი წესები და კანონები აქვს, მაგრამ ჩვენ მზად ვართ კონკურენციისთვის”, - აცხადებს იგი. 
“ფორმულას” გენერალური დირექტორი ამბობს, რომ პირველი ოქტომბრიდან იანვრამდე არხი სატესტო რეჟიმში იმუშავებს. ახალი ტელევიზია სრულფასოვანი ბადით მაუწყებლობას, ახალი ოფისიდან და ახალი პროექტებით უკვე იანვრიდან დაიწყებს. “ფორმულა” ეთერში სწორედ იმ შენობის მეექვსე სართულიდან გავა, სადაც ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” ძველი ოფისი იყო განთავსებული. იანვრიდან კი, ამავე შენობის მე-17 და მე-18 სართულებზე გადაინაცვლებს.




ზუკა გუმბარიძის განმარტებით, ამ დრომდე, ფორმულას მთავარ დამფინანსებლად საქართველოს ყოფილი თავდაცვის მინისტრი დავით კეზერაშვილი რჩება. მისგან არხი დაფინანსებას ეტაპობრივად უკვე იღებს, თუმცა, დამფუძნებლებს სამომავლოდ სარეკლამო შემოსავლებით მიღებული სარგებლის იმედიც აქვთ.

არხის გენერალური დირექტორის თქმით ფორმულა, ამ ეტაპზე, ბორდის დაკომპლექტებაზე მუშაობს, რომლებიც ძირითადად უცხოელები იქნებიან. პარალელურად კი, სარედაქციო დამოუკიდებლობის საგარანტიო დოკუმენტიც შემუშავდება და მათ საზოგადოებას ერთდროულად წარუდგენენ.

არხის საინფორმაციო სამსახურის უფროსის თქმით, “ფორმულას” სიგნალი თითქმის ყველგან ხელმისაწვდომი იქნება. დეტალურ ინსტრუქციას მაყურებელი ეთერში გასვლამდე მიიღებს. ამასთან, ეტაპობრივად გაეშვება ვებგვერდიც, რომელიც გიორგი ლაფერაშვილი შეფასებით, “ფორმულას” ერთ-ერთი ძლიერი მხარე იქნება.

altროგორც საინფორმაციო სამსახურის უფროსი ამბობს, “ფორმულა” აპირებს ძლიერი თვითრეგულირების ორგანო ჰქონდეს. ამ საკითხზე მუშაობა უკვე დაწყებულია და დადატურებულად შეიძლება ითქვას, რომ “ფორმულას” თვითრეგულირების ორგანოში არასამთავრობო ორგანიზაცია “საქართველოს დემოკრატიული ინიციატივის” დირექტორი გიორგი მშვენიერაძე, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი ნინო დანელია და GIPA-ს ჟურნალისტიკისა და მედიამენეჯმენტის მიმართულების დეკანი ნინა ივანიშვილი იქნებიან. მისივე თქმით, მოლაპარაკებები მიმდინარეობს მედიის თემაზე მომუშავე სამოქალაქო სექტორის სხვა წარმომადგენლებთანაც.

კითხვაზე, რატომ უნდა უყუროს მაყურებელმა “ფორმულას”,  რითი იქნება ის გამორჩეული, გიორგი ლაფერაშვილი გვპასუხობს, რომ ამ კითხვაზე პასუხს მაყურებელი სულ მალე თავადვე იპოვის: “ეს იქნება ყოვლისმომცველი, ოპერატიული, მიუკერძოებელი და რაც მთავარია - იქნება ახალი სიტყვა, რისი საჭიროებაც ბაზარზე ყველა ვხედავთ რომ არის”.

შპს “ფორმულა” “ფორმულა კრეატივმა” 20 ივლისს დააფუძნა. პირველ ეტაპზე, კომპანიის 100%-იან წილს “ფორმულა კრეატივის” დამფუძნებლები მიხეილ მშვილდაძე, ირაკლი საღინაძე, ზურაბ გუმბარიძე და გიორგი ლიფონავა თანაბრად (25-25%) ფლობდნენ. თუმცა, 3 სექტემბერს საჯარო რეესტრში ცვლილება აისახა და “ფორმულას” მეწილეებს საკონტროლო პაკეტით (51%) არხის მთავარი დამფინანსებელი დავით კეზერაშვილი დაემატა. ტელეკომპანიის დანარჩენი ოთხი მეწილე, ამ ეტაპზე წილებს კვლავ თანაბრად ინაწილებს. თითოეული მათგანი “ფორმულას” 12.25%-ს ფლობს.
კატეგორია: საქართველო
“მთავარი არხის” მფლობელებში ცვლილებებია, ნიკა რურუას ძმის, გიორგი რურუას შემდეგ, არხის მეწილე გახდა ნიკა რურუას შვილი მარი ანა რურუაც. ორივე მათგანი ტელეკომპანიის 2.5-2.5%-იანი წილების მფლობელები გახდნენ.

საჯარო რეესტრში პირველი ცვლილება 24 სექტემებრს აისახა და საკუთარი 49%-იანი წილიდან კახაბერ ანჯაფარიძემ გიორგი რურუას 2.5% 2 500 ლარად მიჰყიდა. სანაცვლოდ გიორგი რურუას “მთავარი არხის” საწესდებო კაპიტალში 250 000 აშშ დოლარი უნდა შეეტანა.

მეორე ცვლილება რეესტრში 26 სექტემბერს დარეგისტრირდა და მარი ანა რურუამ წილი ამჯერადაც კახაბერ ანჯაფარიძისგან, 200 000 აშშ დოლარიანი ინვესტიციის ვალდებულების სანაცვლოდ, ასევე 2 500 ლარად შეიძინა.

ამ დროისთვის, საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით, “მთავარი არხის” დამფუძნებლებს შორის წილები ასე ნაწილდება: ტელევიზიის 2.5-2.5%-იან წილებს გიორგი და მარი ანა რურუები ფლობენ, 44%-ს კახაბერ ანჯაფარიძე. რაც შეეხება არხის გენერალურ დირექტორს ნიკა გვარამიას, იგი კვლავ აქცეიბის საკონტროლო პაკეტს - 51%-ს ფლობს.

მთავარი არხი საჯარო რეესტრში 2019 წლის პირველ მარტს დარეგისტრირდა. დაფუძნებისას მას "კომედი არხი" ერქვა, 15 აგვისტოს კი მას სახელი და მფლობელები შეეცვალა და გახდა მთავარი არხი. პირველ ეტაპზე არხს მხოლოდ ორი მფლობელი ნიკა გვარამია (51%) და კახაბერ ანჯაფარიძე (49%) ფლობდა. ეს უკანასკნელი, საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით, შპს “ინტერ მედია პლიუსის” 30%-იანი წილის მესაკუთრეცაა.

კატეგორია: საქართველო
35 დღიანი პაუზის შემდეგ, “რუსთავი 2-ზე” საინფორმაციო გამოშვებები განახლდა. არხის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებას, "რუსთავი 2-ის" ძველი სახე ნათია ლაზაშვილი უძღვება. მისი მეუღლე გიორგი ფრუიძე საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის წევრია, რაც ფრუიძისთვის, შესაძლოა, ინტერესთა კონფლიქტს ქმნიდეს.

კერძოდ, მაუწყებლობის შესახებ საქართველოს კანონის მე-11 მუხლის მიხედვით, კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის წევრი არ შეიძლება იყოს პირი, რომლის ოჯახის წევრიც „ასრულებს რაიმე ანაზღაურებად სამუშაოს იმ პირისათვის, რომლის საქმიანობაც განეკუთვნება კომისიის რეგულირების სფეროს“. მუწყებლები კი სწორედ მარეგულირებელი კომისიის რეგულირების სფეროში ხვდებიან.

“საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის” იურისტი მარიამ გოგოსაშვილი "მედიაჩეკერთან" განმარტავს, რომ მაუწყებლობის შესახებ კანონი ცალსახად ამბობს, რომ არ შეიძლება, კომისიონერის ოჯახის წევრი ანაზღაურებად საქმიანობას იმ კომპანიისთვის ეწეოდეს, რომელიც კომისიის რეგულირების არეალში ხვდება.

მისივე თქმით, ახლა ის არის დასაზუსტებელი, ასრულებს თუ არა ნათია ლაზაშვილი “რუსთავი 2-ისთვის” ანაზღაურებად სამუშაოს. თუმცა, იქვე განმარტავს, რომ კითხვის ნიშნები იმ დროსაც ჩნდება, თუკი იგი სამუშაოს ანაზღაურების გარეშე დასთანხმდა. ასეთ შემთხვევაში, მოტივის გამოკვლევაა მნიშვნელოვანი.

მარიამ გოგოსაშვილის განმარტებით, არსებობს საფრთხე, რომ მომავალში, კონკრეტულ კომპანიასთან მიმართებით მისაღებ გადაწყვეტილებაზე,  კომისიის წევრზე მისი ოჯახის წევრის ამ კომპანიაში მუშობა გავლენას იქონიებს. 

როგორც საიას იურისტი განმარტავს, საკითხზე მოკვლევის დაწყების უფლებამოსილება საქართველოს პარლამენტს აქვს.  ინტერესეთა კონფლიქტის დადასტურების შემთხვევაში, პარლამენტს, სრული შემადგენლობის ⅓-ის თანხმობით, კომისიის წევრის იმპიჩმენტის პროცედურის დაწყებაც შეუძლია.  თუმცა, გოგოსაშვილი იქვე აკონკრეტებს, რომ საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტის მიხედვით, საკანონმდებლო ორგანოს ამის ვალდებულება არ აქვს და შეუძლია მოკვლევის პროცესი არც კი დაიწყოს.

“თუმცა ფაქტს, რომ ამ შემთხვევაში, შესაძლოა ინტერესთა კონფლიქტი იკვეთებოდეს, ვერსად გავექცევით”, - ამბობს იგი.

საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნულ კომისიაში “მედიაჩეკერს” განუმარტეს, რომ ფრუიძესთან მიმართებით, ინტერესთა კონფლიქტის დადასტურების შემთხვევში, კომისია კანონის შესაბამისად იმოქმედებს და მაუწყებლობის შესახებ კანონის დარღვევას ადგილი არ ექნება. კომისიაში დამატებით დეტალებზე კომენტარს არ აკეთებენ.

"მედიაჩეკერმა" საკთხის “რუსთავი 2-ში” გადამოწმებაც სცადა, თუმცა მაუწყებლის გენერალუმა დირექტორმა პაატა სალიამ და თავად ნათია ლაზაშვილმა ჩვენს ზარებს არ უპასუხეს.

შეგახსენებთ, რომ "კურიერი" ეთერში 21 აგვისტოდან, მას შემდეგ აღარ გადიოდა, რაც არხი საინფორმაციო გამოშვების თითქმის სრულმა შემადგენლობამ დატოვა. ამ ფაქტს წინ არხზე საინფორმაციო სამსახურის უფროსისა და პოლიტიკური ტოქშოუების წამყვანების გათავისუფლება უსწრებდა.  არხმა ეთერი 25 სექტემბერს დილის გადაცემით განაახლა.
კატეგორია: საქართველო

25 სექტემბერს, ერთთვიანი პაუზის შემდეგ, ტელეკომპანია “რუსთავი 2-მა”, დილის გადაცემით - “დილა მშვიდობისა საქართველო”, ეთერი განაახლა. გადაცემას არხის ძველ სახეებთან ერთად ახალი წამყვანებიც ჰყავს.

როგორც დილის გადაცემაში დაანონსდა, დღესვე განახლდება საინფორმაციო გამოშვებებიც. ერთთვიანი წყვეტის შემდეგ, პირველი "კურიერი" ეთერში საღამოს, 21:00 საათზე გავა და მას “რუსთავი 2-ის” ყოფილი ტელესახე ნათია ლაზაშვილი წაიყვანს.

altნათია ლაზაშვილი “რუსთავი 2-ში” მისი დაფუძნებიდან მუშაობდა, 11 წლის განმავლობაში უძღვებოდა “კურიერს” და არხი 2006 წელს დატოვა. 6-წლის შემდეგ ყოფილი ტელეწამყვანი ისევ დაბრუნდა ეთერში, ამჯერად, “მე-9 არხზე”, კვლავ საინფორმაციო გამოშვების წამყვანად, თუმცა, ამ არხზე მან მხოლოდ 8 თვე იმუშავა და ტელევიზია პროტესტის ნიშნად, პირდაპირ ეთერში დატოვა.

ხელისუფლების ცვლილების შემდეგ ნათია ლაზაშვილი სამთავრობო უწყებაში მუშაობდა. იყო კომუნიკაციის დეპარტამენტის შტატგარეშე მოსამსახურე საქართველოს მთავრობის ადმინისტრაციაში. მისი მეუღლე გიორგი ფრუიძე კი საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის წევრია.

ტელეკომპანია “რუსთავი2-ის” ვებგვერდზე გამოქვეყნებული პროგრამების ანონსის მიხედვით, დღეიდან არხი მუშაობის ჩვეულ რეჟიმში ბრუნდება და მაყურებელი “რუსთავი 2-ზე” ტელეკომპანიის თითქმის ყველა გადაცემას ნახავს. 

მას შემდეგ, რაც “რუსთავი 2” ჟურნალისტების დიდმა ნაწილმა დატოვა, არხის საინფორმაციო გამოშვება, ფაქტობრივად, ადამიანური რესურსის გარეშე დარჩა და ერთთვიანი წვეტაც სწორედ ამან განაპირობა. ამ დროის განმავლობაში მედიაში მუდმივად იყო მსჯელობა, რომ არხის ახალი მენეჯმენტი ტელეკომპანიიდან წასულ და სხვა მედიასაშუალებებში მომუშავე ჟურნალისტებთან მოლაპარაკებებს აწარმოებდა.

საბოლოოდ, “რუსთავი 2-ის” განახლებულ ეთერს არხის შემდეგი ყოფილი ჟურნალისტები შეუერთდნენ: თეონა ცხომელიძე (მან არხი სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილებიდან მალევე დატოვა), დავით კაკულია (“რუსთავი 2-დან” წასვლის შემდეგ, იგი შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის აპარატში მუშაობდა), ნათია მღებრიშვილი (“რუსთავი 2-ის” დატოვების შემდეგ იგი შსს-ს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურში მუშაობდა), დავით დვალიშვილი, ვანო გავაშელი, მარიამ შანშიაშვილი.

ამასთან, საზოგადოებრივი მაუწყებლიდან “რუსთავი 2-ზე” გურამ როგავა გადავიდა, ტელეკომპანია “იმედიდან” კი - სოფო ოხანაშვილი. “რუსთავი 2-ს” “ტელეკომპანია “იბერიას” სამი ყოფილი ჟურნალისტი - თამარ ურუშაძე, ბექა პატურაშვილი და შოთა ფალავანდიშვილიც შეუერთდნენ.

alt

ამ დროისთვის უკვე ცნობილია, რომ ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” საინფორმაციო სამსახურს ნინო შუბლაძე ხელმძღვანელობს, რომელიც რამდენიმე წლის წინ ამავე ტელეკომპანიაში ყოფილი გენერალური დირექტორის ნიკა გვარამიას მოადგილე და ერთ-ერთი ტოქშოუს წამყვანი იყო.

“რუსთავი 2-ის” დატოვების შემდეგ ნინო შუბლაძე ჯანდაცვის მინისტრის მრჩევლის მოვალეობას ასრულებდა.


altასევე, ცნობილია, რომ “რუსთავი 2-ის” აღმასრულებელი დირექტორი ჟურნალისტი ირაკლი იმნაიშვილია. იგი ბოლო 13 წლის განმავლობაში, ლონდონში მოღვაწეობდა და მეუღლესთან ნათია აბრამიასთან ერთად BBC-ში მუშაობდა. დიდ ბრიტანეთში საცხოვრებლად გადასვლამდე ირაკლი იმნაშივილი ტელეკომპანია „მზეში“ ტოქშოუს წამყვანი იყო, ასევე, ხელისუფლების ცვლილების შემდეგ, მუშაობდა კონსულტანტად ტელეკომპანია "იმედში".

ამასთან, “რუსთავი 2-ის” საინფორმაციო სამსახურის მთავარი პროდიუსერი პარტია ევროპული საქართველოს PR-ის სამსახურის ყოფილი უფროსი ხათუნა ბერძენიშვილია. იგი წარსულში ამავე ტელეკომპანიაში, საზოგადოებრივ მაუწყებელსა და ტელეკომპანია მზეში მუშაობდა.

ამ დროისათვის ცნობილია, რომ “რუსთავი 2-ზე” მაყურებელი იხილავს მაია ასათიანის საავტორო გადაცემას ‘პროფილი”, ტოქშოუს - “სხვა შუადღე”, იუმორისტული გუნდის მიერ მომზადებულ გადაცემებს - “კომედი შოუ, “გაიცინე და მოიგე”, “გვიანი შოუ”, “ფარული კონვერტი” და “ნიკა არაბიძის შოუ”, რომელიც არხზე “ვანოს შოუს ჩაანაცვლებს.

 

28 სექტემბერიდან, განახ,ებული გუნდით ბრუნდება ეთერში “დილა მშვიდობისა საქართველო უქმეებზე”. “რუსთავი 2-ის” მიერ გავრცელებულ პრომოში გადაცემა “პოსტ სკრიპტუმის” ე.წ.ქუდიც გამოჩნდა, თუმცა მისი წამყვანის ვინაობა ამ დროისთვის უცნობია.

***

"რუსთავი 2-ში" ცვლილებები მას შემდეგ დაიწყო, რაც 18 ივნისს სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილება გახდა ცნობილი, რომლის მიხედვითაც ტელეკომპანიასთან დაკავშირებით წარმართულ სასამართლო პროცესში არც ერთი სადავო უფლების დარღვევა არ დადგინდა.  
შესაბამისად, იმავე დღეს აღსრულდა უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება და არხის მფლობელადაც ქიბარ ხალვაში დარეგისტრირდა, რომელმაც თავის მხრივ თანამდებობიდან გადააყენა გენერალური დირექტორი ნიკა გვარამია. მისი ადგილი პაატა სალიამ დაიაკავა.

9 აგვისტოს არხის 9% -ის უკვე ყოფილი მლობელის, ნინო ნიჟარაძის საჩივრის გამო დაწყებული გამოძიების საფუძველზე პროკურატურამ ნიკა გვარამიას უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენებაში დასდო ბრალი და აღკვეთი ღონისძიების სახით გირაო შეუფარდა.  თავდაპირველად ნიკა გვარამია გირაოს გადახდას არ აპირებდა, თუმცა, შემდეგ ეს გადაწყვეტილება შეცვალა.


14 აგვისტოს ქიბარ ხალვაშმა ტელეკომპანიის გაყიდვის სურვილი გამოთქვა და პოტენციურ მყიდველებს ერთი კვირის ვადა მისცა, თუმცა, რადგანაც მსურველი არ გამოჩნდა, 19 აგვისტოს განაცხადა, რომ ტელეკომპანიას არ ყიდის, არ გააკოტრებს და "რუსთავი 2 "იქნება "პოლიტიკურად დამოუკიდებელი".

20 აგვისტოს ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გენერალურმა დირექტორმა პაატა სალიამ თანამდებობიდან გაათავისუფლა საინფორმაციო სამსახურის უფროსი ნოდარ მელაძე და პოლიტიკური ტოქშოუების "არჩევანისა" და "კვირის აქცენტების", წამყვანები გიორგი გაბუნია და ეკა კვესიტაძე. ამავე დღეს ტელეკომპანია პირდაპირ ეთერში დატოვეს საინფორმაციო გადაცემის წამყვანებმა დიანა ჯოჯუამ და მიხეილ სესიაშვილმა. წასვლის შესახებ განაცხადა პაატა იაკობაშვილმაც, რომელსაც დიანა ჯოჯუასთან ერთად "კურიერის" მთავარი გამოშვება მიჰყავდა.

21 აგვისტოს კი არხი "კურიერის" გუნდმა დატოვა. 

კატეგორია: საქართველო

16 სექტემბერს ბათუმში მომხდარი ინცინდენტის შემდეგ ონლაინგამოცემების “ნეტგაზეთისა” და “ბათუმელების” დამფუძნებლის, მზია ამაღლობლის ძმის შვილებისა და სიძეების დაკავება საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიამ მედიაზე ზეწოლად შეაფასა, თავად გამოცემის რედაქტორმა, ეთერ თურაძემ მედიასაშუალებების მიმართ მესიჯად მიიჩნია. პროკურატურა კი ამტკიცებს, რომ ბრალდებულები პოლიციელს ჯგუფურად დაესხნენ თავს.

მას შემდეგ, რაც ფიზიკური ძალადობის მუხლით დაწყებული გამოძიება პოლიციელზე ჯგუფური თავდასხმის მუხლით გადაკვალიფიცირდა და მზია ამაღლობელის სახლში საგამოძიებო მოქმედებები ჩატარდა, ბევრი კითხვა გაჩნდა. სწორედ ამის შემდეგ გაჩნდა ვარაუდი, რომ შესაძლოა საქმე  კრიტიკული მედიასაშუალებაზე ზეწოლისთვის გამოიყენონ. 

ეთერ თურაძე ამბობს, რომ 16 სექტემბერს მომხდარ კონფლიქტზე დაწყებულ საქმის წარმოებასთან საწყის ეტაპზე გამომცემლობას შეხება არ ჰქონდა.  მისი აზრით, თავდაპირველად ფიზიკური ძალადობის მუხლით გამოძიების დაწყება ლეგიტიმური იყო, რადგან ინციდენტი ნამდვილად მოხდა და გამოძიებას უნდა დაედგინა, რა სახის იყო ეს დანაშაული. ეთერ თურაძის კითხვებს უკვე შემდეგ განვითარებული მოვლენები იწვევს. 

მზია ამაღლობელის ნათესავები ამბობენ, რომ ნასვამ მდგომარეობაში მყოფები ტაქსის ელოდებოდნენ, სადარბაზოსთან “შკოდას” ფირმის ავტომანქანა შენიშნეს, ამაზე ერთ-ერთ მათგანს პოლიციის ასოციაცია გაუჩნდა და ყველა ცუდი პოლიციელი უცენზურო სიტყვებით მოიხსენია.

მათივე თქმით, ამ დროს სადარბაზოდან სპორტულ ტანსაცმელში ჩაცმული მამაკაცი ცეცხლსასროლი იარაღით გამოვიდა, მან პოლიციის ცუდად მოხსენიებისთვის გინება დაუწყო, რასაც დაპირისპირება მოჰყვა. ბრალდებულებისვე განცხადებით, აღნიშნულმა პირმა მათ იარაღი დაუმიზნა და ერთ-ერთი მათგანი სცემა კიდეც.

აღნიშნული მამაკაცი პოლიციის პოლკოვნიკი როინ კოჩალაძე აღმოჩნდა, რომელიც მომხდარის პერიოდში შვებულებაში იყო და სამსახურებრივ მოვალეობას არ ასრულებდა. კოჩლიძე ამას საკუთარი ჩვენებითაც ადასტურებს. პროკურატურა კი ამტკიცებს, რომ ბრალდებულები პოლიციელს ჯგუფურად დაესხნენ თავს და გამოძიებაც სწორედ ამ დანაშაულისთვის შესაბამისი მუხლით (სსკ 353-ე პრიმა) გაგრძელდა.

მოგვიანებით, ამ საქმეზე ერთ-ერთი ბრალდებულის ძებნა სამართალდამცავებმა მზია ამაღლობელის სახლში დაიწყეს. “ბათუმელების” რედაქტორს, ეთერ თურაძეს მთავარი კითხვა სწორედ ამ მომენტიდან უჩნდება. მისთვის გაუგებარია,  როგორ აღმოჩნდა სასამართლო განჩინებაში მათი დამფუძნებლის, მზია ამაღლობლის სახელი და გვარი და რატომ გაჩნდა აუცილებლობა,  ერთ-ერთი ბრალდებული მის სახლში მოეძებნათ და არა საკუთარში, სადაც იგი იმყოფებოდა. მით უფრო იმ ფონზე, როდესაც ეს პირი, მზია ამაღლობლის მისამართზე არასდროს ცხოვრობდა, არც რეგისტრირებული ყოფილა.


ეთერ თურაძე საქმის სხვა რამდენიმე მნიშნველოვან მონაკვეთზეც ამახვილებს ყურადღებას. მისი თქმით, ბრალდებულები ინციდენტის დღეს დაკითხვის შემდეგ არ დაუკავებიათ, გამოუშვეს. ამასთან, ბრალდებულები გამოძიებასთან მუდმივ კონტაქტზე იყვნენ და თანამშრომლობისთვის მზადყოფნასაც გამოხატავდნენ. სამართალდამცველებმა ისინი კონფლიქტიდან მეოთხე დღეს, 19 სექტემბერს დააკავეს, ბრალი დაუმძიმეს და იმ მოტივით, რომ მიმალვის საფრთხე არსებობდა, მათთვის წინასწარი პატიმრობის შეფარდება მოითხოვეს.

“ნორმალურ შემთხვევაში, საგამოძიებო ორგანოები ასე არ უნდა მოქმედებდნენ. იმდენად მსუბუქი მუხლი იყო, რომ დაკავება საჭიროდ არ ჩათვალეს და დააკავეს 19-ში [სექტემბერს] თუკი მიმავლის რისკები არსებობდა, პოლიციას ეს ადამიანები არ უნდა გამოეშვა და მაშინვე უნდა დაეკავებინა”, - აცხადებს ეთერ თურაძე და იქვე განმარტავს, რომ საქმის გაჭიანურება, ოთხდღიანი პაუზა და ბრალის დამძიმება იმით იყო გამოწვეული, რომ საქმის მეორე მხარეს პოლიციის მაღალჩინოსანია.

“მე ვფიქრობ, რომ ეს იყო მისი [როინ კოჩალიძის] გავლენების დემონსტრირება და არა ვთქვათ ის, რომ მოდი ახლა რომელიმე მედიაორგანიზაციაზე ვიძიოთ შური, მე დამძიმებას ასე ვერ ვუკავშირებ. ერთადერთი ამ კონტექსტში ჩვენს გამოჩენას ვაკავშირებ მხოლოდ იმ ნაწილში, რომ რატომ ჩანდა განჩინებაში მზია ამაღლობელის გვარი და ვამბობ, რომ შეიძლება ეს ყოფილიყო ჩვენთვის ერთგვარი გაფრთხილებაც”, - განმარტავს იგი “მედიაჩეკერთან” საუბრისას.

საკუთარ შეფასებებში უფრო პირდაპირია მედიაანალიტიკოსი ზვიად ქორიძე. მისი შეფასებით, პოლიციის მხრიდან “ბათუმელების” დამფუძნებლის სახლში “შეჭრა”, დაშინება, ოჯახის წევრების დაპატიმრებით მუქარა და რეპუტაციის შელახვის მცდელობის მიზანი, “ბათუმელებისა” და “ნეტგაზეთის” საქმიანობასა და ნორმალური ფუნქციონირებაზე გავლენის მოხდენა და ხელისშეშლაა.

ქორიძე ასევე ამბობს, რომ ძალისმიერი ორგანოები სწორედ ამ ფორმით შეეცდებიან, რომ მედიაზე, თავისუფალ მოქალაქეზე, აქტივისტებზე, არასამთავრობო სექტორსა და ზოგადად, იმ ადამიანებზე, რომლებიც ხელისუფლებას ბევრ პრობლემას უქმნიან, ზეგავლენა მოახდინონ.

იგი “ნეტგაზეთისა” და “ბათუმელების” გარშემო განვითარებულ მოვლენებს მედიაბაზარზე “რუსთავი 2-ით” დაწყებული პროცესის გაგრძელებად აფასებს და ამბობს, რომ ხელისუფლების წარმომადგენლები დღეს აგონიურ მდგომარეობაში არიან და ცდილობენ არა ერთი კონკრეტული გამოცემის, არამედ ზოგადად თავისუფალი მედიის, ასევე იმ აქტივისტებისა და არასამთავრობოების დაშინებას, რომლებიც “არამართებული და ხშირად მავნე პოლიტიკის გამო”, ხელისუფლების წარმომადგენლებს ბევრ სირთულესა და უხერხულობას უქმნიან.

“ნეტგაზეთისა” და “ბათუმელების” დამფუძნებლის ნათესავების მიმართ შინაგან საქმეთა სამინისტროს მხრიდან განხორციელებულ ქმედებებს არასამთავრობო ორგანიზაციები გამოეხმაურნენ. “ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიამ” საგანგაშოდ მიიჩნია მზია ამაღლობელის მიმართ ზეწოლა. ქარტიამ ხაზი გაუსვა იმას, რომ „ბათუმელები“ და „ნეტგაზეთი“ გამოირჩევა კრიტიკული მასალებით, ჟურნალისტური გამოძიებებით და რეგულარულად აშუქებს სამართალდამცავი უწყებების საქმიანობას.

იქვე ქარტიამ გენერალურ პროკურატურას საქმის გამჭვირვალედ გამოძიებისკენ მოუწოდა, ასევე, მონიტორინგის წარმართვისთვის მიმართა სახალხო დამცველს, ადგილობრივ უფლებადამცველ და საერთაშორისო ორგანიზაციებს და დიპლომატიური კორპუსს.

“კოალიციამ მედიის ადვოკატირებისთვის”, რომელიც 11 არასამთავრობო ორგანიზაციას აერთიანებს, განმარტა, რომ იმ შემთხვევაში, თუ სამართალდამცველთა ქმედება რაიმე სახით კავშირშია “ბათუმელების” საქმიანობასთან, აუცილებელია, საქმეს შესაბამისი კვალიფიკაცია მიეცეს.

“მიგვაჩნია, რომ საქმის დროული გამოძიება მნიშვნელოვანია, რათა ჟურნალისტებს ჰქონდეთ რწმენა, რომ მათ შეუძლიათ პროფესიული საქმიანობის თავისუფლად განხორციელება”, - ნათქვამია კოალიციის მიერ გავრცელებულ განცხადებაში.

ბრალდებულებისთვის აღკვეთის ღონისძიებაზე ბათუმის საქალაქო სასამართლომ 21 სექტემბერს იმსჯელა. პროკურატურა მათთვის წინასწარი პატიმრობის შეფარდებას ითხოვდა, თუმცა სასამართლომ ისინი 25 000-25 000 ლარიანი გირაოს სანაცვლოდ გაათავისუფლა. პროკურატურა გადაწყვეტილების სააპელაციო სასამართლოში გასაჩივრებას გეგმავს. საქმეზე წინასასამართლო სხდომა 5 ნოემბერს გაიმართება.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
კეიტ (კატრინ) ედი ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ბრიტანელი ჟურნალისტი და BBC-ის ომის ვეტერანი რეპორტიორია. 34-წლიანი ჟურნალისტური კარიერის განმავლობაში, ედს არაერთი კონფლიქტი აქვს გაშუქებული, მათ შორის, ჩინეთში, ლიბიაში, კოსოვოსა და კუვეიტში.

ამასთან, კეიტ ედი რამდენიმე ყველაზე გაყიდვადი წიგნის ავტორიცაა, მათ შორის:

  • “უცხოთა სიკეთე” (The Kindness of Strangers);
  • “კორსეტები კამუფლაჟისთვის: ქალები და ომი” (Corsets to Camouflage: Women and War);
  • “არავის შვილი” (Nobody's Child);
  • “საფრთხეში: ადამიანები, რომლებიც საკუთარ სიცოცხლეს სამსახურის გამო რისკავენ” (Into Danger: People Who Risk Their Lives for Work);
  • “ბრძოლა საშინაო ფრონტზე: ქალების მემკვიდრეობა პირველ მსოფლიო ომში” (Fighting on the Home Front: The Legacy of Women in World War One).
altკეიტ ედიმ ჟურნალისტური საქმიანობა ერთ-ერთ რეგიონულ ტელევიზიაში ახალი ამბების რეპორტიორად დაიწყო და მალევე BBC-ზე აღმოჩნდა. ედის BBC-სთან თანამშრომლობა BBC Radio Durham-ის სადგურის ასისტენტის პოზიციიდან დაიწყო. 1979 წელს კი, იგი უკვე BBC News-ს შეუერთდა.

1980 წლის მაისში, როდესაც ლონდონში მდებარე ირანის საელჩო, სადაც ტერორისტებს საელჩოს თანამშრომლები მძევლებად ჰყავდათ აყვანილი, ბრიტანეთის არმიის სპეციალურმა საჰაერო სამსახურმა (SAS) ალყაში მოაქცია და მასზე შტურმი მიიტანა, კეიტ ედი BBC News-ის მორიგე რეპორტიორი იყო. მაშინ BBC-მ მომხდარის გამო, ერთ-ერთი ჩემპიონატის ტრანსლირება შეწყვიტა და კეიტ ედი საელჩოზე შტურმს, მრავალრიცხოვანი აუდიტორიისთვის, პირდაპირ ეთერში, მანქანის კარის უკნიდან, აფეთქებებისა და სამართალდამცველების გარემოცვაში აშუქებდა.

altმისი კარიერული წინსვლაც სწორედ აქედან დაიწყო. მოგვიანებით, ირანის საელჩოზე მიტანილი შტურმის შესახებ ფილმიც გადაიღეს სახელწოდებით - “ექვსი დღე” (6 Days), რომელშიც კეიტ ედის როლს მსახიობი ები კორნიში ასრულებს.

ირანის საელჩოს ინციდენტის შემდეგ, ედიმ ბუნებრივი კატაკლიზმების, კონფლიქტური სიტუაციებისა და ომის შესახებ არაერთი ამბავი გააშუქა. მათ შორის, “პრობლემები” ჩრდილოეთ ირლანდიაში, 1986 წელს აშშ-ის მიერ ტრიპოლის დაბობმბვა (მის მიერ აღნიშნული ამბის გაშუქება კონსერვატული პარტიის თავმჯდომარემ ნორმან ტბიტმა გააკრიტიკა) და 1988 წელს ლოკარბის დაბომბვა.

1989 წელს კეიტ ედი BBC News-ის მთავარი კორესპონდენტის პოზიციაზე დააწინაურეს, სადაც იგი 14 წლის განმავლობაში მუშაობდა. 2003 წელს მან BBC News-ში მთავარი კორესპონდენტის პოზიცია დატოვა საქმიანობა დამოუკიდებელი ჟურნალისტის სტატუსით განაგრძო. ამჟამად იგი BBC Radio 4-თან და Radio New Zealand-თან სწორედ ამ ფორმატში თანამშრომლობს.

altჟურნალისტური საქმიანობის განმავლობაში, კეიტ ედისთვის ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული პერიოდი 1989 წელი იყო, როდესაც იგი ჩინეთში, ტიანანმენის მოედანზე მიმდინარე პროტესტს აშუქებდა. ედის გადამღები ჯგუფი ერთადერთი იყო, ვინც იმ მომენტისთვის მოედანზე აღმოჩნდა და მათ ჩინეთის ხელისუფლების მხრიდან მომიტინგეების მიმართ გამოვლენილი სისასტიკის დოკუმენტურად აღბეჭდვა და საზოგადოებისთვის ჩვენება შეძლო. “ჩვენ იქ ვიყავით და შევძელით იმის გადაღება, რაც მათ ჩაიდინეს, თუმცაღა ამის წაშლის სურვილი ჰქონდათ”, - თქვა მოგვიანებით კეიტ ედიმ.

ამის შემდეგ იყო სპარსეთის ყურის ომი, ომი იუგოსლავიაში, ომი ბოსნიაში, 1994 წელს რუანდის გენოციდი და 2000 წელს ომი სიერა ლეონეში - ყველა ამ ადგილას კეიტ ედი მოვლენების შუაგულში იყო და საზოგადოებას საომარი ზონიდან უახლეს ინფორმაციას აწვდიდა. იმის გათვალისწინებით, რომ იგი მუდამ მოვლენების ეპიცენტრში იმყოფებოდა, რამდენჯერმე ფიზიკური დაზიანებაც მიიღო. საბედნიეროდ, ფატალური შედეგი არცერთ შემთხვევაში დამდგარა და მან გამოჯანმრთელება მალევე შეძლო.

გამორჩეული და საუკეთესო ჟურნალისტური ნამუშევრებისთვის კეიტ ედის ბრიტანეთის იმპერიის ოფიცრის ჯილდოც აქვს მიღებული.
კატეგორია: ეთიკა
ტელეკომპანია “იმედის” ყოველკვირეული გადაცემა “იმედის კვირის” 15 სექტემბრის ერთ-ერთი სიუჟეტი თი-ბი-სი ბანკის დამფუძნებლებისა და ანაკლიის ღრმაწყლოვანი პორტის პროექტის მთავარი პარტნიორების მამუკა ხაზარაძისა და ბადრი ჯაფარიძის ახალი საზოგადოებრივი მოძრაობის - “ლელოს” პრეზენტაციას ეხებოდა. სიუჟეტში ბანკირების მიერ ახალი მოძრაობის შექმნა “ფინანსური კაპიტალის პოლიტიკურ კონვერტაციად”, მათ წინააღმდეგ აღძრულ საქმესთან მიმართებით ერთგვარ “იმუნიტეტად” და “არტ შოუდ” არის შეფასებული, რომელმაც “ეფექტი ვერ მოახდინა”.

ამბის წარდგენისას, წამყანი ხაზგასმით ამბობს, რომ პოლიტიკაში შემოსვლის პირველივე დღიდან მამუკა ხაზარაძე პოლიტიკურ თავდასხმებსა და ჭორაობაზე გადავიდა. ჟურნალისტის ტექსტში კი ხაზგასმულია,  რომ ხაზარაძემ პოლიტიკაში მოსვლა მხოლოდ მას შემდეგ დააანონს, რაც პროკურატურა “ბრალდებულის სტატუსით დატოვა”. უფრო ხმაურიანი განცხადებები კი, სასამართლოში გააკეთა, როდესაც 700 000 ლარის ოდენობის გირაო შეეფარდა და ნებართვის გარეშე ქვეყნის დატოვება აეკრძალა.

ჟურნალისტი ასევე განმარტავს, რომ ხაზარაძე საზოგადოებას ბევრ ცნობილ სახეს დაჰპირდა, შექმნა მოლოდინი, რომ მისი მიზნების პოლიტიკური კონვერტაცია 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის მომგებიანი კაპიტალი იქნებოდა და გააჩინა წინასწარი განწყობა, რომ მისი “მოძრაობის თუ პარტიის პრეზენტაციას ისეთივე არტ-ელფერი ექნებოდა, როგორც მის ტელევიზიას და მის მიერ დაფინანსებულ კულტურულ ღონისძიებებს” აქვს.

ამის შემდეგ, ჟურნალისტი იმ დისკოფორმტზე გვიყვება, რაც გადამღებ ჯგუფს ახალი მოძრაობის პრეზენტაციის ადგილის ძებნისას შეექმნა. ამბობს, რომ მედიისთვის გავრცელებულ ანონსში არც საკონტაქტო პირი იყო მითითებული და არც პრეზენტაციის ზუსტი ადგილი, ღონისძიების ორგანიზატორებმა მხოლოდ გუგლის საძიებო სისტემით მონიშნული ადგილის ფოტო მიაწოდეს და არა ლოკაცია.

“ანაკლიიდან შემოვლით გზაზე 25 კმ და 2 სოფელი გავიარეთ. ადგილიც და გზაც ისეთივე გაურკვეველი იყო, როგორც სესხის აღებისას რამდენიმე ფურცელზე დაწერილი საბანკო ვალდებულებები. შეხვედრის ადილს სანაპიროზე ღონისძიების დაწყებამდე 5 წუთით ადრე მივაკვლიეთ”, - ამბობს იგი.

პრეზენტაციის ადგილს ჟურნალისტი ასე აღწერს: “ევროპასთან ახლოს მიდგმულ სკამებზე 80-მდე ადამიანი იჯდა, [თუმცა] არცერთი პოლიტიკური წარსულით”.

მასალაში მამუკა ხაზარაძისა და ბადრი ჯაფარაძის მხრიდან ანაკლიის ღრმაწყლოვანი პორტის პროექტში შეუსრულებელ ვალდებულებებზე მტკიცებით ფორმაში, ცალმხრივად, საპირისპირო არგუმანტაციის გარეშეა საუბარი და ასევე, არაფერია ნათქვამი იმ ზიანზე, რაც კონსორციუმს ბანკირებისთვის წაყენებულმა ბრალმა მიაყენა.

ხაზარაძის გარშემო უარყოფით განწყობების შესაქმნელად პარალელი “ნაციონალურ მოძრაობასთან” არის გავლებული და ნათქვამია, რომ მისი პოლიტიკური ენა და გზავნილები ყოფილი სახელიწუფლებო გუნდის წარმომადგენლების განცხადებების იდენტურია. ასევე, ნათქვამია, რომ ხაზარაძის გვერდით საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის ის ყოფილი საპარლამენტო მდივანი დგას, რომელიც “გირგვლიანის საქმეზე სააკაშვილის სისხლის სამართლებრივ დევნაში პოლიტიკურ ნიშნებს ხედავდა”. უფრო მეტი სიმძიმისთვის ისიც არის ხაზგასმული, რომ “[ხაზარაძის] გუნდის იმ ნაწილისთვის, რომელიც უკვე შეარჩია, თანამშრომლობა ყველასთან, მათ შორის, “ნაციონალურ მოძრაობასთანაც” შესაძლებელია”.

სიუჟეტში, ასევე გაურკვეველ მონაცემებზე დაყრდნობით, ხაზარაძის მოძრაობის მიმართ იმ მოლოდინებზე და იმედგაცრუებაზეა საუბარი, რომელიც პრეზენტაციის დასასრულს უკვე გამოჩნდა და რომ კვირის ბოლოს, მოლოდინიდან თითქმის არაფერი დარჩა.

“პრეზენტაციას აკლდა ქარიზმაც და ენერგიაც. ის გააკრიტიკა ყველამ მიხეილს სააკაშვილმაც კი, რომელმაც ღონისძიებას კრიალოსნიანი ბიჭების შეკრება უწოდა. ყველამ, ვისგანაც ხაზარაძე ლელოს დადებისას პოლიტიკური ტრიბუნიდან გულშემატკივრობას ელოდა”, - ამბობს ჟურნალისტი და იქვე დასძენს, რომ სწორედ ამიტომ მომდევნო სვლა სატელევიოზიო ინტერვიუ იყო, სადაც ხაზარაძე იმ თემებზე ალაპარაკდა, რაზეც “იმ დრომდე დუმდა, ვიდრე ბრალდება და სისხლის სამართლის საქმე მისი ბიზნესის და პირადი კომფორტის ზონას დაარღვევდა”.

ჟურნალისტი თავადვე ასკვნის, რომ “ეს პასი პოლიტიკურ მოედანზე ისეთივე უშედეგო აღმოჩნდა, როგორც სკანდალური ე.წ. წერილის საქმე”. იქვე კიდევ ერთხელ იმეორებს, რომ ბანკირები “პოლიტიკური იმუნიტეტისკენ ისწრაფვიან”. და ხაზგასმით, მტკიცებით ფორმაში აღნიშნავს, რომ ბიზნესმენმა ვანო ჩხარტიშვილმა მამუკა ხაზარაძე “ტყუილში ამხილა”.

სიუჟეტის ამგვარი სტრუქტურა და ტექსტები, მამუკა ხაზარაძისა და მისი ახალი მოძრაობის პრეზენტაციის მსგავს კონტექსტში განხილვა, მის მიმართ საზოგადოებაში წინასწარი უარყოფითი განწყობებისა და ფონის შექმნის მცდელობის შთაბეჭდილებას ტოვებს. თითქოს, მასალის მიზანი არა ახალი მოძრაობის შესახებ საზოგადოების ინფორმირება, არამედ მამუკა ხაზარაძისა და ბადრი ჯაფარიძის იმიჯის შელახვა და დისკრედიტაციაა.
კატეგორია: ეთიკა
„გავლენიანი და კარგი სტრატეგი“, ადამიანი, რომელიც „მწვავე შემთხვევებშიც არ ერიდება კომუნიკაციას“, შს მინისტრი, რომელსაც „არაერთხელ მოუწია დაძაბული სიტუაციის განმუხტვა“ და პოლიტიკური ფიგურა, რომლისაც “ნაციონალურ მოძრაობას” ეშინია - ამ კონტექსტში წარმოჩინდა უკვე მოქმედი პრემიერ-მინისტრი გიორგი გახარია ტელეკომპანია „იმედის“ 8 სექტემბრის კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში „იმედის კვირა“.

„იმედმა“ გიორგი გახარიას გაპრემიერებას ორი სიუჟეტი მიუძღვნა. ამ მასალებში გახარიას ფიგურა და მასთან ასოცირებული ე.წ. გახმაურებული საქმეები ცალმხრივად, იმგვარად არის გადმოცემული, რომ მის მიმართ არც რაიმე კითხვის ნიშანია დასმული და არც საზოგადოებრივი პროტესტის ფონზე, მის გაპრემიერების ადეკვატურობაა განხილული.

პირიქით, ამა თუ იმ საქმესთან მიმართებით სრული პასუხისმგებლობა მხოლოდ ოპოზიციის, კერძოდ “ნაციონალური მოძრაობისა” და “ევროპული საქართველოს” მისამართით არის გადატანილი და მთავარი ხაზი მხოლოდ მათი, როგორც დესტრუქციული პოლიტიკური ძალის უპასუხისმგებლო ქმედებებზეა გატარებული.

პარლამენტში 6 სექტემებრს გიორგი გახარიას “ნაციონალური მოძრაობასა” და “ევროპულ საქართველოსთან” შეხვედრისას განვითარებულ მოვლენებს, რა დროსაც ოპოზიციის წარმომადგენლებმა გიორგი გახარიას ქვეყანაში ბოლო დროს განვითარებულ მოვლენებთან მიმართებით მწვავე კითხვები დაუსვეს და მის მიმართ პროტესტის ნიშნად სხდომათა დარბაზი დატოვეს, წამყვანი ოპოზიციის „პოლიტიკურ მასკარადად აფასებს“.

მასალებში გიორგი გახარიას სამთავრობო პროგრამის რამდენიმე მთავარი მიმართულების განხილვის შემდეგ, საუბარი ოპოზიციასთან მიმართებით მის ხედვებსა და გზავნილებს ეთმობა. ჟურნალისტი გვიყვება, რომ თანაგუნდელებისადმი გიორგი გახარიას მთავარი გზავნილი “ნაციონალური მოძრაობის“ „ყოველდღიურ რეჟიმში“ მხილება და მათთვის სიმართლის დაპირსპირება იყო. გარდა ამისა, ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ პრემიერი მათ 20 ივნისს განვითარებული მოვლენების დროს შტურმში ადანაშაულებს.

მასალებიდან ვერ შევიტყვეთ, კონკრეტულად რა სიცრუეზეა საუბარი. ამასთან, მიუხედავად იმისა, რომ ოპოზიციის მხრიდან სახელმწიფო ინსტიტუტებზე შტურმს თავად გიორგი გახარიაც ახსენებს, მასალაში არ ჩანს საპირწონე არგუმენტები, რაც 20 ივნისს განვითარებული მოვლენების დროს ოპოზციის მხრიდან შტურმის მცდელობას დაასაბუთებდა.

ჟურნალისტი ასევე არ ცდილობს ზოგადად შტურმის დეფინიციის განსაზღვრას და გარკვევას შეესაბამება და ჯდება თუ არა მომიტინგეთა ნაწილის მაშინდელი ქცევა შტურმის განსაზღვრებაში. გარდა ამისა, მასალებში არ ჩანს ის არაერთი კითხვა, რომელიც 20-21 ივნისის აქციის დარბევის დროს სწორედ გიორგი გახარიას მისამართით გაჩნდა, იქნება ეს ძალის გამოყენების პროპორციულობა, საჭიროება, თუ პასუხისმგებლობა, რაც განვითარებულ მოვლენებზე მას, როგორც შს მინისტრს ეკისრებოდა. ამის ნაცვლად, პასუხისმგებლების ძიებას ჟურნალისტი ისევ “ნაციონალურ მოძრაობაში” ცდილობს და ამბობს, რომ ეს პოლიტიკური ძალა, „როგორც სხვა შემთხვევებში, პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას არც 20 ივნისს განვითარებულ მოვლენებში გრძნობს“.

გარდა ამისა, იგი, მაკო გომურს, რომელმაც 20 ივნისის აქციის დარბევის, დროს თვალი დაკარგა, „პარლამენტის შტურმის მსურველთა“ გვერდით შემთხვევით მოხვედრილად ახასიათებს. ამბობს, რომ 6 სექტემბერს პრემიერობის კანდიდატთან შეხვედრის დროს, “ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთი წევრი სალომე სამადაშვილი მის პარლამენტის სხდომათა დარბაზში შეშვებას იმ ფონზე ითხოვდა, როდესაც მაკო გომური თბილისში საერთოდ არ იყო. ასევე, იგი არფერს ამბობს იმ ადამიანებზე, რომლებიც მაგალითად პარლამენტის შენობაში შესვლას მთელი კვირის განმავლობაში ითხოვდნენ, თუმცა უშედეგოდ. “იმედის” მასალაში არც აქცია „სირცხვილიას“ ორგანიზატორების განმარტებებია, მაკო გომურის პარლამენტში შემსვლელთა სიაში ყოფნის შესახებ.

ჟურნალისტი ოპოზიციას პრემიერობის კანდიდატის მიმართ ბრალდებებსა და „შეურაცხყოფაშიც“ ადანაშაულებს, თუმცა არ ხსნის კონკრეტულად რას მოიაზრებს იგი ამ უკანასკნელში. არც იმ უამრავ კითხვაზე ამახვილებს ყურადღებას, რომლებიც სწორედ ოპოზიციური დეპუტატების მხრიდან გაჟღერდა და რომელზე პასუხებსაც საზოგადოება ორ თვეზე მეტია გიორგი გახარიასგან უშედეგოდ ელის. გარდა ამისა, “იმედი” აქცენტს გიორგი გახარიას მხრიდან ოპოზიციასთან კოჰაბიტაციის დასრულებაზეც ამახვილებს და ამ ნაბიჯს მის მიმართ მხარდამჭერების ზრდის პირდაპირპროპორციულად აფასებს. გიორგი გახარიასთან მიმართებით, “იმედი” ხორავას ქუჩის საქმესა და პანკისის ხეობაში ჰესის მშენებლობისას ჩატარებულ სპეცოპერაციასაც იხსენებს. მასალაში გახარია ამ ორ საქმის “კეთილი დასასრულის” ავტორად არის წარმოჩენილი, ამ შემთხვევაშიც კითხვების დასმის გარეშე.

აგრეთვე, მიუხედავად იმისა, რომ თავად გახარია პროპორციულ საარჩევნო სისტემაზე გადასვლას “ქართული ოცნების” თავმჯდომარის ბიძინა ივანიშვილის დამსახურებად ასახელებს, “იმედის” მასალებში არ ჩანს, რომ ეს არა მისი კეთილი ნება, არამედ მასშტაბური საზოგადოებრივი პროტესტის მონაპოვარია და “ქართული ოცნება” იძულებული იყო, პროცესების არგამწვავების მიზეზით ამ დათმობაზე წასულიყო.

გიორგი გახარიას მიმართ მიმდინარე საზოგადოებრივი პროტესტის ფონზე, მისი ფიგურის ცალმხრივად, მხოლოდ დადებითი აქცენტებით განხილვა და იმ ლეგიტიმური კითხვების უგულვებელყოფა, რაც ყოფილი შს მინისტრის მიმართ დაგროვდა, ასევე პასუხისმგებლობის სრულად სხვა პოლიტიკურ ძალაზე გადატანა, „იმედის“ მხრიდან უკვე მოქმედი პრემიერის მიმართ საზოგადოებრივი აზრის პოზიტიური მიმართულებით წარმართვის ცალსახა მცდელობაზე მიუთითებს და მის მიმართ მიკერძოებული დამოკიდებულების შთაბეჭდილებას ტოვებს.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ორგანიზაცია “რეპორტიორების საზღვრებს გარეშე” (RSF), საქველმოქმედო ფონდის - “Craig Newmark Philanthropies”-ის ფინანსური მხარდაჭერით, მედიაში გამჭვირვალობისა და ეთიკურობის წახალისების მიზნით, 1.5 მლნ აშშ დოლარის ოდენობის თანხას დახარჯავს. საქველმოქმედო ორგანიზაცია RSF-ს “ჟურნალისტიკისადმი ნდობის გაზრდის ინიციატივის” (JTI) იმპლემენტაციაში დაეხმარება.

JTI ინიციატივაა, რომელიც დეზინფორმაციასთან ბრძოლის მიზნით, ორგანიზაციამ “რეპორტიორების საზღვრებს გარეშე” 2018 წელს დაიწყო ფრანს პრესთან (AFP), ევროპის მაუწყებელთა კავშირთან (EBU) და რედაქტორთა გლობალურ ქსელთან (GEN) ერთად. ინიციატივის ავტორებს სურთ ხელი შეუწყონ ეთიკური ჟურნალისტიკის განვითარებას და მედიასაშუალებებში გამჭვირვალობის დამკვიდრებას. ამ მიზნის მისაღწევად კონსენსუსი საფუძველზე უნდა შეიქმნას სტანდარტები, რასთან შესაბამისობის შემოწმება შეეძლებათ მედიასაშუალებებს.

ამ პროცესს 120-ზე მეტი დაინტერესებული მხარე, მათ შორის, მედიასაშუალებები და ბევრი სხვა ტიპის ინსტიტუტი შეუერთდა. მათ შექმნეს დოკუმენტის სამუშაო ვერსია და 2019 წლის ივლისში გაასაჯაროვეს მოსაზრების და კომენტარების მისაღებად.

პროცესის მეორე ეტაპზე შემუშავებული სტანდარტების იმპლემენტაცია დაიწყება. 2020 წლის დასაწყისიდან მედიასაშუალებებს შესაძლებლობა ექნებათ შეაფასონ რამდენად შეესაბამება ამ სტანდარტებს მათი ორგანიზაცია და ატვირთონ ეს მონაცემები სისტემაში. ამის შემდეგ JTI ამ ინფორმაციას გამოიყენებს და ერთგვარი სპეციალური ნიშნის საშუალებით სხვადასხვა კომპანიების, რეკლამის განმათავსებლებს თუ საზოგადოებას სანდო და გამჭვირვალე მედიასაშუალებების იდენტიფიცირების შესაძლებლობა ექნებათ. პროცესის საბოლოო მიზანია, რომ შემოსავლები მედიასაშუალებებზე მათი სახელის შესაბამისად გადანაწილდეს.

“ბოლო რამდენიმე თვის განმავლობაში RSF აქტიურ ინვესტირებას ახდენდა ამ ინიციატივაში და აღნიშნული საჩუქარი ჩვენი პროგრამის გაფართოებისა და განვითარების შესაძლებლობას მოგვცემს. ჩვენ გვწამს, რომ თვითრეგულირება ინფორმაციულ ქაოსთან ბრძლაში დაგვეხმარება, რომელშიც ჩვენ ბოლო რამდენიმე წელია ვცხოვრობთ და რომელიც საფრთხეს უქმნის დემოკრატიას”, - თქვა კრისოტოფერ დელოირმა, “რეპორტიორების საზღვრებს გარეშეს” გენერალურმა მდივანმა.

“სოციალური ქსელედებიდან მომდინარე დეზინფორმაციის ფონზე, მედიაორგანიზაციები გამჭვირვალობის და ეთიკურობის მიმართ ერთგულები უნდა იყვნენ, რის შემდეგაც მათ შეუძლიათ, რომ საკუთარ აუდიტორიას შემდეგი სიტყვებით მიმართონ - თქვენ, შეგიძლიათ მენდოთ”,- თქვა ფონდ “Craig Newmark Philanthropies”-ის დამფუძნებელმა კრეიგ ნიუმარკმა.

“რეოირტიორები საზღვრებს გარეშეს”(RSF) შესახებ
 
“რეპორტიორები საზღვრებ გარეშე 1985 წელს დაფუძნდა და ინფორმაციის თავისუფლების დაცვისა და წახალისების ერთ-ერთ ყველაზე წამყვან არასამთავრობო ორგანიზაციად ჩამოყალიბდა. RSF საფრანგეთშია რეგისტრირებული და კონსულტანტის სტატუსი აქვს ისეთ ორგანიზაციებში, როგორებიცაა: გაერო, იუნესკო და ევროსაბჭო. ორგანიზაციას 14 საერთშორისო ბიურო აქვს, მათ შორის, ბერლინში, ბრიუსელში, ჟენევაში, ლონდონში და ვაშინგტონში. ამასთან, მსოფლიოს 130 ქვეყნიდან 150-ზე მეტი კორესპონდენტი ჰყავს,

Craig Craig Newmark Philanthropies-ის შესახებ
 

ფონდი “Craig Newmark Philantyropies” კრეიგ ნიუმარკა საზოგადოებისა და სამოქალაქო ჩართულობის მხარდაჭერის მიზნით შექმნა. იგი იმ ადამიანებისა და ორგანიზაციების განვითარებაზეა ორიენტირებული, რომლებიც ისეთი მიმართულებებით მუშაობენ, როგორიცაა - სანდო ჟურნალისტიკა, ამომრჩეველთა ხმის დაცვა, გენდერული მრავალფეროვნება ტექნოლოგიებში, ასევე ვეტერანებისა და სამხედრო ოჯახების საკითხები.



მომზადებულია “რეპორტიორები საზღვრებს გარეშეს” მასალაზე დაყრდნობით.

კატეგორია: საქართველო

საინფორმაციო გამოშვებები, ორი პოლიტიკური ტოქშოუ, ნანუკას შოუ ახალი ფორმატით და ვანოს შოუ, დილის გადაცემა - იმ გადაცემების ჩამონათვალია, რომელსაც ახალი ტელევიზია “მთავარი არხი” მაყურებელს ამ კვირაში შესთავაზებს. მაუწყებლობა დღეს, 9 სექტემბერს, საღამოს 9 საათზე, მთავარი საინფორმაციო გამოშვებით დაიწყება.

altaltდღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებას, “რუსთავი 2-ის” ყოფილი წამყვანები დიანა ჯოჯუა და პაატა იაკობაშვილი გაუძღვებიან.

“მთავარი არხის” საინფორმაციო სამსახურის უფროსის ნოდარ მელაძის თქმით, საინფორმაციო გამოშვების გარდა დღეს მაყურებელი ნიკა გვარამიასა და ეკა კვესიტაძის პოლიტიკურ ტოქ-შოუს “მთავარ აქცენტებს” ნახავს, რომელიც ეთერში დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვების შემდეგ გავა.

ხვალიდან არხი მაუწყებლობას უკვე დილიდან დაიწყებს. დღის განმავლობაში მაყურებელი ახალი ამბების ოთხ გამოშვებას იხილავს: 12:00, 15:00, 18:00 და 21:00 საათზე. მიმდინარე კვირაშივე საინფორმაციო გამოშვებებს დაემატება დილის გადაცემა, 09:00 საათზე.

alt“ვეცდებით ვიყოთ ოპრატიულები, ვიქნებით ყველგან, სადაც ხდება მთავარი”, - ამბობს ნოდარ მელაძე მედიაჩეკერთან საუბრისას.

მიმდინარე კვირაშივე იგეგმება კიდევ ერთი პოლიტიკურ ტოქ-შოუს დაწყება, - ნანუკას შოუ ახალი ფორმატით, გასართობი გადაცემების ციკლიდან ჩაეშვება - ვანოს შოუ. კვირის ბოლოს “მთავარი არხი” კვირის მოვლენებს გადაცემა “პოსტ ფაქტუმში” შეაჯამებს, რომელსაც ასევე “რუსთავი 2-ის” ყოფილი სახე და გადაცემა “პოსტსკრიპტუმის” ყოფილი წამყვანი გიორგი გაბუნია წაიყვანს.

ნოდარ მელაძის განმარტებით, არხის ტექნიკური აღჭურვილობის მუდმივ რეჟიმში განახლება მიმდინარეობს და ყველაფერი კეთდება იმისთვის, რომ პირველ ეტაპზე მთავარი მიზანი - ეთერში გასვლა უზრუნველყონ: “გზადაგზა ბევრი ტექნიკური შემატება გვექნება”.

ნოდარ მელაძე ამბობს, რომ “მთავარ არხზე” მაყურებელი რეალურად თავისუფალ ამბებს მოისმენს და ნახავს, თუ როგორ ცხოვრობენ ადამიანები ჩვენს ქვეყანაში, ანუ იმას, რასაც “სამთავრობო არხებზე” ვერ ნახავენ. გარდა ამისა, მელაძის თქმით, “მთავარის” გუნდში ქვეყნის წამყვანი რეპორტიორები მუშაობენ, რომელთა მიერ მომზადებული საინფორმაციო გამოშვებაც წლების განმავლობაში დიდი პოპულარობით სარგებლობდა, ბოლო 2-3 წლის განმავლობაში კი რეიტინგების რეკორდსმენი იყო.

*****************

“მთავარი არხი” “რუსთავი 2-ის” ყოფილმა გენერალურმა დირექტორმა ნიკა გვარამიამ დააფუძნა მას შემდეგ, რაც არხის ახალმა მფლობელმა ქიბარ ხალვაშმა იგი სამსახურიდან გაათავისუფლა. ამ ცვლილებას, 18 ივლისს, სტრასბურგის ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილება უსწრებდა,  რომლის მიხედვით არხის მფლობელი ბიზნესმენი ქიბარ ხალვაში გახდა.

ნიკა გვარამიას შემდეგ, დაახლოებით ერთ თვეში, “რუსთავი 2-დან” გაათავისუფლეს პოლიტიკური ტოქშოუების წამყვანები, საინფორმაციო სამსახურის უფროსი, პროდიუსერი, ასევე გასართობი გადაცემების წამყვანები. ამ გათავისუფლებებს ჟურნალისტების ნაწილის პროტესტი მოჰყვა, არხი დატოვა “კურიერის” გუნდმა და საინფორმაციო გამოშვება ამ დრომდე ეთერში არ დაბრუნებულა.

"მთავარი არხი" საჯარო რეესტრში 2019 წლის პირველ მარტს დარეგისტრირდა. უფრო ზუსტად, დაფუძნებისას მას "კომედი არხი" ერქვა, 15 აგვისტოს კი შეეცვალა სახელი და მფლობელები და გახდა ”მთავარი არხი”. მისი 51%-იანი წილის მფლობელი ნიკა გვარამიაა. 49%-ს კი კახაბერ ანჯაფარიძე ფლობს, რომელიც საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით შპს “ინტერ მედია პლიუსის” 30%-იანი წილის მესაკუთრეცაა.

“მთავარი არხის” გენერალური დირექტორის პოზიციას ნიკა გვარამია იკავებს. ასევე დირექტორების პოსტებზე არიან “რუსთავი 2-ის” ყოფილი იურისტები თამთა მურადაშვილი და დიმიტრი საძაგლიშვილი. ფინანსური დირექტორი კი, ასევე “რუსთავი 2-ის” ყოფილი ფინანსური დირექტორი ირაკლი ნიჟარაძეა. მთავარ არხზე საინფორმაციო სამსახურს ნოდარ მელაძე ხელმძღვანელობს.

“რუსთავი 2-ის” ყოფილი სახეებიდან მთავარ არხზე ვიხილავთ: დიანა ჯოჯუას, პაატა იაკობაშვილს, მიხეილ სესიაშვილს, ნანუკა ჟორჟოლიანს, გიორგი გაბუნიას, ეკა კვესიტაძეს, ნოდარ მელაძეს, თამარ ბაღაშვილს, გიგლა თუმანიშვილს, ნინო სამყურაშვილს, თეა ადეიშვილს, დავით ერაძეს და თამთა დოლენჯაშვილს.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
The Washington Post-მა წყაროს თხოვნით, ამბიდან მისივე ციტატები წაშალა. თუმცა, მას შემდეგ, რაც გამოცემას კითხვა დაუსვეს, აპირებდა თუ არა Post-ი სხვა წყაროების შემთხვევაშც ასე მოქცეულიყო, თუკი ისინი მოგვიანებით ინტერვიუს მიცემას ინანებდნენ, ისინი კვლავ მასალაში დააბრუნა.

სტატია სახელმწოდებით - “ამერიკის სატესტო სამზარეულო”-მ და კრისტოფერ კიმბალმა სამწლიანი სასამართლო დავა მოაგვარეს” - ამერიკულ სატელევიზიო შოუსა და მის დამფუძნებელს შორის მიმდინარე სასამართლო დავას ეხებოდა.

Post-მა მასალაში ცვლილებების შეტანას ორი სარედაქციო შენიშვნა მიუძღვნა. პირველში ნათქვამი იყო, რომ მასალაში მოცემული კომენტარები ავტორის თხოვნით წაიშალა, რადგან იგი ამბობდა, რომ მან არ იცოდა, თუ ის ჟურნალისტთან საუბრობდა და მისთვის ინტერვიუს მიცემა არც უფიქრია და რომ Post-მა მისი კომენტარების გამოქვეყნებით, იგი სასამართლო შეთანხმების დარღვევის ფაქტის წინაშე დააყენა.

მოგვიანებით, მას შემდეგ, რაც the Washington Post-მა მასალიდან წაშლილი კომენტარები კვლავ აღადგინა, მეორე სარედაქციო შენიშვნაც გამოაქვეყნდა, სადაც უკვე ნათქვამი იყო, რომ წაშლილ ციტატებთან დაკავშირებით გაჩენილი კითხვების შემდეგ, გამოცემამ მისი აღდგენის გადაწყვეტილება მიიღო და “ამერიკის სატესტო სამზარეულოს” წარმომადგენლის კომენტარებიც დაურთო.

წყარო: imediaethics.org 
კატეგორია: საქართველო

10 დღეა, რაც ტელეკომპანია “რუსთავი 2-დან” ჟურნალისტების დიდი ნაწილის პროტესტის ნიშნად წასვლის გამო, არხზე სრულფასოვანი მაუწყებლობა შეწყვეტილია და მთელი დღის განმავლობაში მხოლოდ ფილმები გადის. პარალელურად, ცნობილია, რომ “რუსთავი 2-ის” ყოფილი დირექტორი ნიკა გვარამია ახალ ტელეკომპანიას - “მთავარ არხს” ქმნის, რომელიც მაუწყებლობას 9 სექტემბრიდან დაიწყებს და არხიდან წასული ჟურნალისტების ნაწილი მუშაობას სწორედ ამ არხზე გაააგრძელებს.

მთავარი არხი საჯარო რეესტრში 2019 წლის პირველ მარტს დარეგისტრირდა. უფრო ზუსტად, დაფუძნებისას მას "კომედი არხი" ერქვა, 15 აგვისტოს კი შეეცვალა სახელი და მფლობელები და გახდა მთავარი არხი.  მისი 51%-იანი წილის მფლობელი ნიკა გვარამიაა. 49%-ს კი კახაბერ ანჯაფარიძე ფლობს, რომელიც საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით შპს “ინტერ მედია პლიუსის” 30%-იანი წილის მესაკუთრეცაა.


[სარეკლამო გაყიდვების სახლი “ინტერ მედია პლიუსი” 2015 წლიდან ტელეკომანია “რუსთავი 2-ის” კუთვნილ ტელეარხებზე კომერციული რეკლამების განთავსების უფლებას ფლობს. გენერალური პროკურატურა ნიკა გვარამიას “რუსთავი 2-ის” ინტერესების საწინააღმდეგოდ ამ კომპანიასთან გარიგებასა და ფინანსურ მაქინაციაში სდებს ბრალს]. 


“მთავარი არხის” გენერალური დირექტორის პოზიციას ნიკა გვარამია იკავებს. ასევე დირექტორების პოსტებზე არიან “რუსთავი 2-ის” ყოფილი იურისტები თამთა მურადაშვილი და დიმიტრი საძაგლიშვილი. ფინანსური დირექტორი კი, ასევე “რუსთავი 2-ის” ყოფილი ფინანსური დირექტორი ირაკლი ნიჟარაძეა.

 

⇒  ამ თემაზე იხილეთ: რუსთავი 2-ის ყოფილმა დირექტორმა ახალი ტელევიზიის შექმნა დააანონსა 

 

“რუსთავი 2-ის” ყოფილი სახეებიდან მთავარ არხზე ვიხილავთ: დიანა ჯოჯუას, პაატა იაკობაშვილს, მიხეილ სესიაშვილს, ნანუკა ჟორჟოლიანს, გიორგი გაბუნიას, ეკა კვესიტაძეს, ნოდარ მელაძეს, თამარ ბაღაშვილს, გიგლა თუმანიშვილს, ნინო სამყურაშვილს, თეა ადეიშვილს, დავით ერაძეს და თამთა დოლენჯაშვილს.

altარხის სამაუწყებლო ბადის დეტალებზე ნიკა გვარამიამ ტელეკომპანია “იბერიას” ყოფილი შენობიდან Facebook-ის პირდაპირი ჩართვის დროს ისაუბრა. “მთავარი არხი” დროებით მაუწყებლობას სწორედ “იბერიის” შენობიდან დაიწყებს და მის ტექნიკას გამოიყენებს. ნიკა გვარამიამ ახალი ტელევიზიის ერთ-ერთ მთავარ პარტნიორად სწორედ “ომეგა ჯგუფის” მფლობელი და ტელეკომპანია “იბერიას” დამფუძნებელი ბიზნესმენი ზაზა ოქუაშვილი დაასახელა. მთავარი არხის დამფინანასებლებისა და სხვა პარტნიორების შესახებ საუბრისგან ნიკა გვარამია თავს იკავებს და ამბობს, რომ დეტალებს მათთან მოლაპარაკებების დასრულების შემდეგ გაამხელს.


[ტელეკომპანია “იბერიამ” მაუწყებლობა 16 ოქტომბერს შეწყვიტა და მიზეზად ხელისუფლების მხრიდან ზეწოლა დაასახელა. მაუწყებლობის შეწყვეტიდან 3 დღეში ტელევიზიის თანამშრომლებმა მათი გათავისუფლების შესახებ გენერალური დირექტორის მიერ ხელმოწერილი ბრძანებები მიიღეს. არხის ხელმძღვანელობა თანამშრომლების გათავისუფლების მიზეზად არხის მთავარი დამფინანასებლის “ომეგა ჯგუფისთვის” ხელისუფლების მიერ შექმნილ ფინანსურ პრობლემებს ასახელებდა.
არხიდან გათავისუფლებულმა თანამშრომლებმა კუთვნილი შრომის ანაზღაურების მოთხოვნით ტელეკომპანიას სასამართლოში უჩივლეს. მათ ტელევიზიის ხელმძღვანელობას სასამართლოს პირველ ინსტანციაში დავა მიმდინარე წლის მარტში მოუგეს. მიუხედავად ამისა, ისინი აცხადებენ, რომ ტელეკომპანიას კუთვნილი კომპენსაციები ამ დრომდე არ გადაუხდია]
. ამავე თემაზე წაიკითხეთ: შეწყვეტილი მაუწყებლობა და გათავისუფლებული თანამშრომლები - ‘იბერიას’ გაურკვეველი მომავალი ]

ამ დროისთვის ცნობილია, რომ მთავარ არხზე დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვება - “მთავარი ამბები” ზუსტად საღამოს ცხრა საათზე დაიწყება და მას “კურიერის” ყოფილი წამყვანები დიანა ჯოჯუა და პაატა იაკობაშვილი წარუძღვებიან.

alt

მთავარ არხზე ასევე გავა ნიკა გვარამიას და ეკა კვესიტაძის საავტორო გადაცემა “აქცენტები”, “პოსტკრიპტუმი” (ან კვირის მთავარი), რომელსაც გიორგი გაბუნია წაიყვანს, რამდენიმე პოლიტიკურ ტოქ-შოუ, ნანუკა ჟორჟოლიანის შოუ ახალი ფორმატით, ასევე იუმორისტული გადაცემების სამი პლატფორმა, რომელსაც “რუსთავი 2-დან” წამოსული იუმორისტული ჯგუფის ნაწილი მოამზადებს, მათ შორის იქნება ვანო ჯავახიშვილის შოუც. გვარამიას თქმით, “მთავარ არხზე” ვერ ვიხილავთ ე.წ. ყვეთილი ტიპის გადაცემებს.

“მთავარი არხის” გენერალურმა დირექტორმა მთავარ მიზნად საუკეთესო არხის შექმნა და ტელეკომპანია “იმედისთვის” კონკურენციის გაწევა დაასახელა. ცნობილია მთავარი არხის სარედაქციო პოლიტიკის მთავარი პრინციპიც - “კრიტიკული, პროდასავლური მედია, სადაც ყველას ხმა ისმის”.

altმთავარ არხზე საინფორმაციო სამსახურს ნოდარ მელაძე უხელმძღვანელებს. მისი თქმით, მაყურებელი ახალ ეთერში ისეთი ხარისხის საინფორმაციო გამოშვებას იხილავს, როგორსაც “კურიერის” უკვე ყოფილი გუნდისგან არის მიჩვეული.

“საინფორმაციო გუნდი გააკეთებს ისეთივე მაგარ საინფორმაციო გამოშვებებს, როგორსაც ჩვენგან არის მიჩვეული. ეს იქნება ისევ თავისუფლების ტერიტორია, თავისუფალი ჟურნალისტების ერთობა და სადაც არის საუბარი ადამიანების პრობლემებზე”, - განაცხადა მან. 



"მედიაჩეკერი" შეეცადა არხის შესახებ დამატებითი დეტალები ნიკა გვარამიასთან გაერკვია. თუმცა, ორდღიანი მცდელობა უშედეგოდ დასრულდა. 

ამბის წინაისტორია მოკლედ


altტელეკომპანია “რუსთავი 2” ჟურნალისტების დიდმა ნაწილმა მას შემდეგ დატოვა, რაც არხის გენერალურმა დირექტორმა პაატა სალიამ 20 აგვისტოს საინფორმაციო სამსახურის უფროსი, პროდიუსერი, ასევე პოლიტიკური და გასართობი გადაცემების წამყვანები სამსახურიდან გაათავისუფლა. პირველებმა არხი მთავარი საინფორმაციო გამოშვების - “კურიერის” წამყვანებმა დიანა ჯოჯუამ და მიხეილ სესიაშვილმა პირდაპირ ეთერში დატოვეს, რის შემდეგაც საინფორმაციო გამოშვება შეწყდა და ეთერში დღემდე არ გასულა. მეორე დღეს, მათ “კურიერის” ჟურნალისტების დიდი ნაწილი და სხვადასხვა გადაცემის გუნდი მიჰყვა. 

 


ამ თემაზე იხილეთ: 24 საათი "კურიერის" გარეშე - რა ხდება "რუსთავი 2-ზე"

 

“რუსთავი 2-ის” გენერალური დირექტორი ტელეკამერების წინ არხიდან ჟურნალისტების წასვლიდან ზუსტად ერთ კვირაში გამოჩნდა და განაცხადა, რომ სანფორმაციო სამსახურს აღმასრულებელი დირექტორის პოზიციიდან ირაკლი იმნაიშვილი უხელმძღვანელებს, რომელიც წლების განმავლობაში ბრიტანეთში ტელეკომპანია BBC-ში მოღვაწეობდა. ასევე, ხელისუფლების ცვლილების შემდეგ, იგი ტელეკომპანია “იმედში” კონსულტანტად მუშაობდა.

“რუსთავი 2”-ში ცვლილებები მას შემდეგ დაიწყო, რაც 2019 წლის 18 ივლისს სტრასბურგის ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ “რუსთავი 2”-ის საქმეზე გადაწყვეტილება გამოაქვეყნა და განმარტა, რომ ეროვნულ დონეზე ტელეკომპანიის საკუთრების საქმეზე გადაწყვეტილების მიმღებ მოსამართლეებს დამოუკიდებლობისა და მიუკერძოებლობის პრინციპები არ დაურღვევიათ.

სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილებიდან რამდენიმე საათში, ბიზნესმენმა ქიბარ ხალვაშმა, რომელმაც ტელეკომპანიის წილებისთვის სამართლებრივი დავა 2015 წლიდან დაიწყო, “რუსთავი 2” იმავე დღეს გადაიფორმა და ტელეკომპანის გენერალური დირექტორი ნიკა გვარამიაც იმავე დღეს შეცვალა. მის ადგილზე მისივე ადვოკატი პაატა სალია დანიშნა.

პირველ ეტაპზე ტელეკომპანიის ახალი მმართველები თანამშრომლების შემადგენლობისა და სარედაქციო პოლიტიკის უცვლელად დატოვების პირობას დებდნენ, თუმცა პირობა მალევე დაირღვა და არხზე საკადრო ცვლილებები დაიწყო.

კატეგორია: საქართველო

ოქტომბრიდან ქართულ ტელესივრცეს ახალი ტელევიზია - “ფორმულა” შეემატება. ახალ არხს “ფორმულა კრეატივი” ქმნის, რომელიც ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ისთვის” ტელესერიალ “ჩემი ცოლის დაქალებს” და რამდენიმე გასართობი შინაარსის პროექტს ამზადებდა.

შპს “ფორმულა” საჯარო რეესტრში მიმდინარე წლის 22 ივლისს დარეგისტრირდა. კომპანიის 100%-იან წილს “ფორმულა კრეატივის” დამფუძნებლები: მიხეილ მშვილდაძე, ირაკლი საღინაძე, ზურაბ გუმბარიძე და გიორგი ლიფონავა თანაბრად (25-25%) ინაწილებენ. 

ამ დროისთვის არსებული ინფორმაციით, ახალ ტელევიზიას საქართველოს ყოფილი თავდაცვის მინისტრი დავით კეზერაშვილი დააფინანსებს. აღნიშნული “მედიაჩეკერთან” საუბარში ახალი ტელევიზიის დირექტორმა ზურაბ გუმბარიძემაც დაადასტურა. მისივე თქმით, აღნიშნულის შესახებ წერილი დღეს კომუნიკაციების ეროვნულ კომისიაშიც წარადგინეს.

“ფორმულა კრეატივმა” მაუწყებლობის უფლებისთვის საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნულ კომისიას პირველად 13 აგვისტოს მიმართა. კომისიამ კრეატივს დოკუმენტაციაში ხარვეზი დაუდგინა და მის გამოსასწორებლად 5 დღიანი ვადა მისცა. დღეს უკვე ცნობილი გახდა, რომ კომუნიკაციების კომისიამ შპს “ფორმულას” მაუწყებლობის სფეროში ავტორიზაცია მიანიჭა. კომისიის მიერ გავრცელებული პრესრელიზის მიხედით, ახალი არხი საქართველოს მთელ ტერიტორიაზე მაუწყებლობას პირველი ოქტომბრიდან დაიწყებს.

ახალი ტელეკომპანიის დირექტორის ზურაბ გუმბარიძის თქმით, “ფორმულას” საინფორმაციო სამსახურს ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” ყოფილი პროდიუსერი გიორგი ლაფერაშვილი უხელმძღვანელებს.

altდღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებას ჟურნალისტი ელისო ჯარიაშვილი წაიყვანს. იგი მანამდე  ტელევიზია “მესამეში” მუშაობდა, რომელსაც "ფორმულა კრეატივი" მართავდა. ჯერჯერობით დაზუსტებული არ არის რომელ საათზე გავა ეთერში დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვება.

ტელევიზიის დირექტორის თქმით, თანამშრომლობისთვის მოლაპარაკებები “რუსთავი 2-დან” წამოსულ ჟურნალისტებთანაც მიმდინარეობს. თუმცა, მისივე თქმით, საინფორმაციო სამსახური მხოლოდ “რუსთავი 2-ის” ჟურნალისტებით არ დაკომპლექტდება და მაყურებელი ახალ სახეებს და სხვა არხის ჟურნალისტებსაც იხილავს.

მისივე ინფორმაციით, ამავე არხზე გადაინაცვლებს ფორმულა კრეატივის კუთვნილი პროდუქტები, რომლებიც ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ზე” გადიოდა. ესენია: ტელესერიალი “ჩემი ცოლის დაქალები”, “სამზარეულოს ომები” და “მთავარი ექიმი”. ახალი არხი მაყურებელს კიდევ ერთ ახალ სატელევიზიო სერიალს შესთავაზებს, რომელსაც “ფორმულა კრეატივი” ამერიკის საელჩოს დაფინანსებით ამზადებს. ამასთან, “ფორმულაზე” მაყურებელი ნაყიდ უცხოურ კონტენტსაც იხილავს.

ზურაბ გუმბარიძის თქმით, “ფორმულა” პოლიტიკურ ტოქ-შოუებსაც მოამზადებს. რაც შეეხება მათ წამყვანებს, იგი ამბობს, რომ ჯერჯერობით სახეების შესახებ საბოლოო პოზიცია ჩამოყალიბებული არ არის და ამის შესახებ ინფორმაციას საზოგადოებას უახლოეს მომავალში მიაწვდიან.

“ფორმულა კრეატივის” შემოქმედებითმა ჯგუფმა ტელეკომპანია “რუსთავი 2” მას შემდეგ დატოვა, რაც ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლო გადაწყვეტილების შემდეგ, ბიზნესმენმა ქიბარ ხალვაშმა “რუსთავი 2-ის” წილები გადაიფორმა, მისი გენერალური დირექტორი შეცვალა და არხზე საკადრო ცვლილებები დაიწყო.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ბრიტანეთის პრესის რეგულირების ორგანომ (IPSO) მიიჩნია, რომ მაღალი საჯარო ინტერესი არსებობდა და ამიტომ ეთიკური სტანდარტები არ დარღვეულა ბრიტანულ Daily Mail-ის მასალაში, რომელიც საცხოვრებელი ფართის სანაცვლოდ სექსუალური მომსახურების გაწევას ეხებოდა გამოცემამ ამ საქმეში ჩართული მამაკაცის ვინაობა გაამჟღავნა და ფოტო გამოაქვეყნა.

პერსონალური მონაცემების გამჟღავნებისთვის გამოცემის წინააღმდეგ IPSO-ს საჩივრით ამბის ერთ-ერთმა გმირმა მიმართა. მანვე განაცხადა, რომ გამოცემის რეპორტიორმა მასთან საუბარში ვინაობა დამალა და არ უთქვამს, რომ იგი რეპორტიორი იყო.

საჩივრის საპასუხოდ the Daily Mail-მა განმარტა, რომ სარეკლამო განცხადების ავტორთან („უფასო საცხოვრებელი ქალებისთვის სიახლოვისა და ურთიერთობის სანაცვლოდ“), რომელიც ქალებს საცხოვრებელ ფართს სექსუალური მომსახურების სანაცვლოდ სთავაზობდა, ინფორმაციის გადასამოწმებლად კონტაქტში ანონიმურად შესვლა აუცილებელი იყო.

გამოცემაში ასევე განაცხადეს, რომ მათ საკითხის მოკვლევა სწორედ აღნიშნული განცხადების პოვნის შემდეგ დაიწყეს და იმის გამოძიება გადაწყვიტეს, მართლაც არღვევდა თუ არა ვინმე ახალ კანონს, რომლის მიხედვითაც, საცხოვრებელი ფართის სექსის სანაცვლოდ გაქირავება იკრძალება.

The Daily Mail-მა მიუთითა, რომ აღნიშნული მამაკაცის ვინაობის გამხელით, საზოგადოების გაფრთხილება და მის შესახებ ინფორმაციის მიწოდება მნიშვნელოვანი იყო. IPSO-მ the Mail-ის არგუმენტაცია გაიზიარა და ასევე მიიჩნია, რომ ასეთ შემთხვევაში პერსონალური მონაცემების გამჟღავნება ნამდვილად საჯარო ინტერესს ემსახურებოდა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საქართველო
ტელეკომპანია იმედის ეთერში აგვისტოს ომის შესახებ მომზადებული ფილმის გასვლიდან 4 დღეში საზოგადოებისა და ოპოზიციური პოლიტიკური სპექტრის მხრიდან წამოსული კრიტიკის შემდეგ, ტელეკომპანია „იმედის“ ჟურნალისტების ნაწილი სოციალური ქსელის საშუალებით იდენტური შინაარსის ტექსტს ავრცელებს და აცხადებს, რომ მასალის ერთ-ერთ მთავარ ხაზს არ იზიარებს.

„არ ვიზიარებ რუსეთ-საქართველოს ომის შესახებ მომზადებული მასალის ერთ-ერთ მთავარ ხაზს. მიუღებელია რუსეთის ჯარის საქართველოში იძულებით შემოჭრის თაობაზე გამოთქმული ვერსია და ამას წლების განმავლობაში ომის თემაზე ჩვენ მიერ მომზადებული რეპორტაჟები ადასტურებს!“, - წერენ ისინი.

„იმედის“ ეთერში რუსეთ-საქართველოს ომის შესახებ დაახლოებით 40 წუთიანი, უავტორო ფილმი სახელწოდებით - „ჩვენ მშვიდობით მოვიგებთ სხვის დაწყებულ ომს“ 11 აგვისტოს გავიდა. ფილმის სიუჟეტი 2008 წლის აგვისტოს ომში სრულად ნაციონალური მოძრაობისა და მაშინდელი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილი ბრალეულობაზეა აგებული და განვითარებულ მოვლენებში რუსეთის პასუხისმგებლობა მინიმუმამდეა დაყვანილი.

ფილმის შესახებ „მედიაჩეკერის“ მიერ მასალის გამოქვეყნების შემდეგ ფილმი საზოგადოების ნაწილმა და ოპოზიციურმა პოლიტიკურმა სპექტრმა მწვავედ გააკრიტიკა. მათ ტელეკომპანია „იმედი“ რუსეთ-საქართველოს ომის შესახებ რუსული ნარატივის გამეორებაში დაადანაშაულეს და მაუწყებლისგან ფილმის ავტორების გასაჯაროება მოითხოვეს.

მიუხედავად იმისა, რომ თემა 14 აგვისტოს ერთ-ერთ მთავარ ამბად იქცა. დღის განმავლობაში ტელეკომპანია „იმედს“ ფილმის შესახებ არც განმარტება გაუკეთებია და საკითხი არც მის საინფორმაციო ბადეში მოხვდა. მაუწყებელი დღის ბოლოს, არხის გენერალური დირექტორის მოადგილის ნიკოლოზ ლალიაშვილი იმედის მიერვე ჩაწერილი კომენტარის გავრცელებით შემოიფარგლა, ისიც მხოლოდ კონკურენტი ტელევიზიების მიმართვის შემდეგ.

ლალიაშვილმა ფილმზე სრული პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე აიღო და განაცხადა, რომ რეპორტაჟი მისი პროდიუსინგის ქვეშ მომზადდა. რაც შეეხება ფილმის უშუალო ავტორებს იგი შემდეგი განმარტებით შემოიფარგლა:

„ფილმის ავტორი არის მერაბ მამარდაშვილი, რომელიც ბულინგით მოკლეს, იმის გამო, რომ სიმართლეს აყენებდა ყველაფერზე მაღლა, ფილმის ავტორი არის ის ასეულობით ჩვენი ჯარისკაცი, რომელიც გმირულად შეეწირა სააკაშვილი ანატურას, ამ ფილმის ავტორები არიან დევნილები, რომლებიც არიან მსხვერპლნი ამ ავანტურის და ბოლოს, ამ ფილმის ავტორი არის ქართული საზოგადოება, რომელმაც მშვენივრად იცის ყველაფერი და რომელსაც 11 წელი უბრალოდ უკრძალავდნენ სიმართლის თქმას“.

კატეგორია: ეთიკა
აგვისტოს ომი მიხეილ სააკაშვილისა და ნაციონალური მოძრაობის მიერ როგორც ძალაუფლების „ყველაფრის ფასად“ შენარჩუნებისა და საზოგადოების თვალში „დაკარგული ლეგიტიმაციის“ ხელახლა მოპოვების გზა - ამ კონტექსტში წარმოჩინდა ყოფილი ხელისუფლება ტელეკომპანია „იმედის“ ეთერში 11 აგვისტოს გასულ ფილმში - „ჩვენ მშვიდობით მოვიგებთ სხვის დაწყებულ ომს“, რომლის ავტორიც და მასზე მომუშავე გუნდიც მითითებული არ არის.

მნიშვნელოვანი ფაქტების მიჩქმალვა, მანიპულაცია და არაზუსტი ინფორმაცია ფონად გასდევს 40 წუთიან ფილმს, სახელწოდებით “ჩვენ მშვიდობით მოვიგებთ სხვის დაწყებულ ომს!”

 სიუჟეტი 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომში ნაციონალური მოძრაობისა და იმდროინდელი პრეზიდენტის ბრალეულობაზეა აგებული ისე, რომ განვითარებულ მოვლენებში რუსეთის ფედერაციის პასუხისმგებლობა მინიმუმამდეა დაყვანილი. აგვისტოს ომი წარმოჩენილია როგორც “მაშველი რგოლი” სააკაშვილისთვის, რამაც შესაძლებლობა მისცა “ოპოზიციის წნეხისგან” გათავისუფლებულიყო და დაებრუნებინა “დაკარგული ლეგიტიმაცია”.

altფილმში ავტორი რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობების მიმოხილვას 2004 წელს, ქვეყნის სათავეში ახალი ხელისუფლების მოსვლიდან იწყებს და იმ შეცდომებსა თუ ქმედებებს აღწერს, რაც მისივე შეფასებით, ყოფილმა ხელისუფლებამ ოკუპირებულ რეგიონებთან მიმართებით და ჩრდილოელ მეზობელთან ურთიერთობის კონტექსტში მიზანმიმართულად განახორციელა. ასე მაგალითად, ფილმიდან ვიგებთ, რომ 2004 წელს ახალმა ხელისუფლებამ პრაქტიკულად მოგვარებული, ან უფრო ზუსტად, მოგვარების გზაზე დამდგარი კონფლიქტები ჩაიბარა, მაშინდელმა მთავრობამ კი, სახალხო დიპლომატიის ერთ-ერთი მექანიზმი და ადგილობრივ მოსახლეობასთან ურთიერთობების დათბობა-გაღრმავების ერთადერთი საშუალება ერგნეთის ბაზრობა გააუქმა, რითაც სააკაშვილი-ოქრუაშვილის [ირაკლი ოქრუაშვილი იმ დროისთვის თავდაცვის მინისტრის თანამდებობას იკავებდა] ტანდემმა „კონფრონტაციის გზა“ აირჩია და ოსურ მხარეს პირდაპირ ანიშნა, რომ „ოფიციალური თბილისის არჩევანი შერიგების და დაახლოების პოლიტიკა აღარ არის“.

ერგნეთის ბაზრობის გაუქმების კომპონენტი ფილმში აპრიორი უარყოფითად ისეა განხილული, რომ საპირისპირო მხარე - კორუფცია, კონტრაბანდა, დაუფიქსირებელი გადასახადები და ა.შ. განხილული არ არის და არც ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლების პოზიცია ჩანს იმის შესახებ, თუ რატომ მიიღეს მათ აღნიშნული გადაწყვეტილება და რა იყო ამის მთავარი მოტივატორი.

 ამასთან, ავტორი 2004-2008 წლების შუალედში ცხინვალის რეგიონში მომხდარ არაერთ შეტაკებასა და დაპირისპირებაზე იმგვარად საუბრობს, რომ ყველა კონტექსტში ყოფილი ხელისუფლების ბრალზე, განზრახ პროვოკაციულობასა და კონფრონტაციულობაზე მიუთითებს. იქვე დასძენს, რომ სააკაშვილი “წარმატებით ახერხებდა კრემლის პროვოცირებას”.

ნაციონალური მოძრაობის მხრიდან აგვისტოს ომის ინსპირირების დასტურად 2007-2008 წლებში მაშინდელი ხელისუფლების მხრიდან ბიზნესის, მედიის, ოპონენტების და მშვიდობიანი მოქალაქეების მიმართ ჩადენილ დანაშაულებებსაც გვახსენებს. სააკაშვილი მოხსენიებულია დიქტატორად. 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები კი აპრიორი გაყალბებულად არის წარმოჩენილი. არადა, მიუხედავად დაფიქსირებული ხარვეზებისა, მაშინ რომელიმე საერთაშორისო სადამკვირვებლო ორგანიზაციას საყოველთაო გაყალბების ნიშნებზე არ უსაუბრია და არც მისი შედეგები დაუყენებია ეჭვქვეშ. 2004-2008 წლების მიმოხილვის დასასრულს ავტორი ამტკიცებს, რომ სააკაშვილმა მიზანმიმართულად ჩაითრია ქვეყანა სისხლიან ავანტურაში.

altფილმის მიწურულს დრო უკვე უშუალოდ აგვისტოს ომის დეტალების განხილვას ეთმობა, საიდანაც ვიგებთ, რომ სააკაშვილისთვის შექმნილი პოლიტიკური კრიზისის ფონზე, „გარე მტრის საქართველოში შემოჭრა“ იყო საჭირო, რისთვისაც ისეთი სამხედრო ოპერაცია უნდა დაგეგმილიყო, რომელზე რეაგირებაც რუსეთის მხრიდან გარდაუვალი იქნებოდა, რისთვისაც „სააკაშვილის ხელისუფლებამ დემონსტრაციული, ფართომასშტაბიანი ოპერაცია განიზრახა“.

 „ყველას გვახსოვს, როგორც ვუყურებდით ტელეეკრანებს, გვიკვირდა ჩვენი მედიის, რომელიც ამ ყველაფერს იღებდა და მსოფლიოს გადასცემდა, ვამბობდით, მტრები ხომ არ არიან, რას აკეთებენ, მოწინააღმდეგეს აწვდიან ინფორმაციასო. დიახ, გეგმის შემადგენელი ნაწილი ზუსტად ეს პროპაგანდა იყო. მთელ მსოფლიოს უნდა ენახა ქართველების დიდი სამხედრო ძალის მოქმედება რეგიონში. საჯაროდ სილაგაწნული რუსეთი კი იძულებული უნდა ყოფილიყო, სამხედრო ძალებით შემოსულიყო საქართველოში“, - ვისმენთ ფილმში.

მასალაში 8 აგვისტოს რუსთაველის გამზირზე საქართველოს მხარდამჭერი აქცია-კონცერტი, რომელსაც მეგობარი ქვეყნების პრეზიდენტებიც ესწრებოდნენ, ომში გამარჯვების ზეიმად არის გამოცხადებული. არადა, ღონისძიების მიზანი მსოფლიოსთვის სწორედ რუსეთის მიერ საქართველოში განხორციელეული აგრესიისა და მეგობარი ქვეყნების მხარდაჭერის ჩვენება იყო. ფილმში ყოფილ პრეზიდენტს საერთაშორისო თანამეგობრობის სათანადო არაინფორმირებულობაშიც სდებენ ბრალს. არადა, სწორედ საერთაშორისო პარტნიორების ჩართულობით გამართული მოლაპარაკებების შედეგად გახდა რუსეთის ფედერაცია იძულებული, რომ რეგიონში საბრძოლო მოქმედებები შეეჩერებინა და ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ შეთანხმებისთვის მოეწერა ხელი. აღსანიშნავია, რომ აღნიშნული შეთანხმების პირობებს რუსეთი დღემდე უხეშად არღვევს, რის გამოც, ის დასავლელი პარტნიორების მხრიდან კრიტიკის ობიექტი არაერთხელ გამხდარა.

 „რუსეთის იმპერატორმა ალექსანდრე მესამემ თავის დროზე თქვა - რუსეთს ჰყავს ორი ჰყავს ორი მოკავშირე, არმია და ფლოტია. 21-ე საუკუნეში ამ მოკავშირეებს შეიძლება თავისუფლად დაემატოს სააკაშვილიც. კრემლისთვის ძნელად თუ მოიძებნება სააკაშვილზე ხელსაყრელი პოლიტიკოსი რუსული ჩექმის სამხრეთ კავკასიაში კვლავ შემოსადგმელად. ამ დიდ ტრაგედიაში გაიმარჯვა მხოლოდ მიხეილ სააკაშვილმა და მისი დანაშაულებრივი რეჟიმის შემოქმედებმა. მათ მიაღწიეს უპირველეს მიზანს - მოიპოვეს ლეგიტიმაციის საჭირო ხარისხი და შეინარჩუნეს ძალაუფლება“, - სწორედ ასე იხსნება ფილმში აგვისტოს ომის ანთოლოგია - სრული პასუხისმგებლობის ყოფილ ხელისუფლებაზე გადატანა და რუსეთის ფაქტორის შემცირება.

alt ფილმში რუსეთი არა კონფლიქტის მხარედ, არამედ მესამე, განყენებულ აქტორად არის წარმოჩენილი, რომელიც იძულებული გახდა, რომ ერთი აგრესიული აქტორის მხრიდან მეორეს მიმართ განხორციელებულ ოპერაციაში მშვიდობისმყოფელის სტატუსით ჩართულიყო. ასევე, არ არის გაანალიზებული ისტორიული კონტექსტი. არც უკრაინასთან პარალელებია გავლებული, რაც ჩრდილოელი მეზობლის რეგიონში განზრახვებსა და მიზნებს თავის სახელს დაარქმევდა. პირიქით, საპირწონედ, რუსეთის პრეზიდენტის განცხადებას ვისმენთ, სადაც ის ამბობს, რომ „რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობების დაძაბვის მიზეზი არის საქართველოს გეგმები ძალით აღადგინოს კონტროლი აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის თვითგამოცხადებულ რეგიონებზე და არა საქართველოს მისწრაფება ნატოსკენ“.

 გარდა ამისა, აგვისტოს ომის შემდეგ, თავად ვლადიმირ პუტინმა აღიარა, რომ ის საქართველოში ფართომასშტაბიანი სამხედრო ინტერვენციისთვის ჯერ კიდევ 2006 წლიდან ემზადებოდა და მისი ქმედებები საქართველოს მხრიდან „კონფრონტაციაზე“ მყისიერი პასუხი ვერ იქნებოდა.

ფილმში მოვლენების მსგავსი ცალმხრივი განხილვა, კონტექსტისა და ფაქტების არასწორად წარმოჩენა პირდაპირ იმეორებს აგვისტოს ომის შესახებ უკვე კარგად ცნობილი რუსული პროპაგანდის ნარატივს, ხელს უწყობს 2008 წლის მოვლენებში რუსეთის როლის გამოცლის პოლიტიკას და ანტისახელმწიფოებრივი რიტორიკის გაძლიერებას.

 მიუხედავად იმისა, რომ მთელი ფილმი პირადად სააკაშვილს და ზოგადად მის გარემოცვას სდებს ბრალს 2008 წლის ომის დაწყებაში, საერთოდ არ ჩანს მისი ან მისი გუნდის პოზიციის წარმოჩენის მცდელობა. მოვლენების შემფასებლად საუბრობენ მხოლოდ დავით უსუფაშვილი (შენების მოძრაობა), ირაკლი სესიაშვილი (ქართული ოცნება), რიჩარდ მაილსი (აშშ-ს ყოფილი ელჩი), გოგა ხაინდრავა (რეჟისორი), პაატა ზაქარეიშვილი (ანალიტიკოსი) და მამუკა არეშიძე (ანალიტიკოსი). არც ერთი რესპონდენტი არ არის წარმოდგენილი ფორმალური ბალანსისთვის მაინც. სიუჟეტი ცალმხრივად, მანიპულაციურად აჩვენებს განვითარებულ მოვლენებს, რაც ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ ფილმი შეიქმნა არა აგვისტოს ომის და მანამდე განვითარებული მოვლენების გამოსარკვევად, არამედ მხოლოდ მიხეილ სააკაშვილის, იმდროინდელი პრეზიდენტის ბრალეულობის წარმოსაჩენად.

კატეგორია: საქართველო
„ტელეკომპანია პირველის“ განცხადებით, დღეს დილით, არხის ცენტრალურ სერვერზე კიბერშეტევა განხორციელდა, რამაც „არხის სრული პარალიზება გამოიწვია“.

მაუწყებლის განმარტებით, მომხდარის გამო არხის სრულფასოვანი მაუწყებლობა შეუძლებელია. „ეთერში ვერ გავიდა „საქმიანი დილა“ და ამ დრომდე ვერ გადის არხის საინფორმაციო და პოლიტიკური გადაცემები“, - ნათქვამია „ტვ პირველის“ მიერ გავრცელებულ განცხადებაში.

არხის კომერციულმა დირექტორმა ნანა აბურჯანიძემ „მედიაჩეკერთან“ საუბარში განმარტა, რომ სერვერზე შეტევის მცდელობა გასულ წელსაც იყო, თუმცა მასშტაბების სიმცირიდან გამომდინარე, მაშინ ეს არ გახმაურებულა. მისივე განმარტებით, ახლა გაცილებით მძიმე სიტუაციაა, არხი სრულად პარალიზებულია და სარეზერვო რესურსებზე გადასვლას ცდილობენ, თუმცა ამ დრომდე მაუწყებლობის სრულფასოვნად აღდგენა ვერ ხერხდება. აბურჯანიძის თქმით, მომხდარის შესახებ ინფორმირებულია შინაგან საქმეთა სამინისტრო და ტელევიზიაში საგამოძიებო ჯგუფს ელოდებიან.
კატეგორია: საქართველო
ხელისუფლების მიერ საარჩევნო კოდექსში ინიცირებული ცვლილებების ნაწილი მაუწყებლებსაც ეხება. ეუთოს რეკომენდაციების საფუძველზე მომზადებული კანონპროექტი - როგორც მას პარლამენტის თავმჯდომარე, არჩილ თალაკვაძე მოიხსენებს, უკვე გახდა ოპოზიციისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების კრიტიკის საგანი. ის, რაც ოპოზიციისთვის ცენზურის დაწესების მცდელობაა, “ქართული ოცნებისთვის” წინასაარჩევნო კამპანიის გაუმჯობესებისკენ გადადგმული ნაბიჯია. ცვლილებათა პაკეტში ცენზურის საფრთხეებს ხედავენ მედიასფეროს წარმომადგენლებიც.

კანონპროექტის დამტკიცების შემთხვევაში:

  • შემოდის სიძულვილის ენის ცნება და საარჩევნო სუბიექტებს საარჩევნო პროგრამაში, ისევე როგორც სხვა ქმედებისას, მაგალითად რეკლამაში, ამგვარი ტერმინების გამოყენება ეკრძალებათ. თუმცა, რა მოიაზრება სიძულვილის ენაში, პროექტში განმარტებული არ არის.
  • ჩნდება ანტირეკლამის შეზღუდვის კომპონენტი. პოლიტიკური სუბიექტის მიერ მომზადებულ ვიდეორგოლში ანტირეკლამის მოცულობა მთლიანი რეკლამის 25%-ს არ უნდა აღემატებოდეს. დოკუმენტში არც ანტირეკლამის განმარტებაა.
  • მაუწყებელს უჩნდება ვალდებულება თავად შეამოწმოს საარჩევნო სუბიექტის მიერ მიტანილი საარჩევნო რგოლის კანონმდებლობასთან შესაბამისობა. მათ შორის შეამოწმოს ხომ არ შეიცავს ვიდეორგოლი 25%-ზე მეტ ანტირეკლამას და სიძულვილის ენას.
  • მაუწყებლებს წინასაარჩევნო რეკლამის ტარიფების ცვლილების შესაძლებლობა აღარ ექნებათ.

ეს ცვლილებები, 6 აგვისტოს, პოლიტიკურმა პარტიებმა სამუშაო შეხვედრაზე განიხილეს. ამ შეხვედრაზე პარლამენტის თავმჯდომარემ თქვა, რომ დეტალურად ამ საკითხებზე მაუწყებლებთან და მედიის საკითხებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციებთან ერთად იმსჯელებს.

ამ დრომდე განხილვებში მაუწყებლებს მონაწილეობა არ მიუღიათ, ამიტომ, მათ ნაწილს, იქამდე, ვიდრე საკითხს არ დაამუშავებენ, მოსალოდნელი ცვლილებების კომენტირება უჭირს.

ზოგად კომენტარით იფარგლება “რუსთავი 2-ის” საინფორმაციო სამსახურის უფროსი ნოდარ მელაძე, რომელიც ფიქრობს, რომ ნებისმიერი ცვლილება, რომელიც მედიას რაიმე ფორმით შებოჭავს ან ინტერპრეტაციის საშუალებას დატოვებს, მეტად საფრთხილოა. იგი ამბობს, რომ ამას ძალიან მკაცრი საზოგადოებრივი კონტროლი სჭირდება: “ასე ხელაღებით ცვლილებების დამტკიცება არ იქნება სწორი და აღქმული იქნება როგორც მედიის მარწუხებში მოქცევის გარკვეული ნაბიჯი და საშუალება”.

უფრო კონკრეტულ შეფასებებს აკეთებს საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის აღმასრულებელი დირექტორი ნატა ძველიშვილი, რომელიც ასევე არ ყოფილა სამუშაო ჯგუფის წევრი, თუმცა შეხვედრაზე მაინც იმყოფებოდა. მისი თქმით, მმართველი გუნდის მიერ წარმოდგენილი ცვლილებების მიხედვით, მაუწყებლებს, ფაქტობრივად, პოლიტიკური სუბიექტების მიერ მათთვის წარდგენილი პოლიტიკური რეკლამების შინაარსზე ეკისრებათ პასუხისმგებლობა, რაც იმას ნიშნავს, რომ სწორედ მათ უნდა გადაამოწმონ “ვიდეორგოლის კანონთან შესაბამისობა და ისე უნდა გადასცენ ეთერში”.

“მაუწყებელი არ არის ის სუბიექტი, რომელსაც შეუძლია ამტკიცოს რამე კანონიერი იყო თუ უკანონო, ამის დისკრეცია აქვს მხოლოდ სასამართლოს”, - ამბობს იგი და ხაზს უსვამს ამ რეგულაციის შეუძლებლობას. მისი აზრით, პრაქტიკაში წარმოუდგენელია, რომ მაუწყებლებმა დაიქირავონ ერთი ადამიანი დამატებით და შეაფასონ ვიდეორგოლის შინაარსი და ამასთან გაზომონ და დაადგინონ მაგალითად, რეკლამის 25% ანტირეკლამა იყო თუ ნეიტრალური ტონით იყო მომზადებული.

სწორედ ანტირეკლამის შეზღუდვა ფასდება ოპოზიციის მიერ ცენზურის დაწესების მცდელობად. ისინი მიიჩნევენ, რომ საარჩევნო კამპანიის სტრატეგია თავად უნდა გადაწყვიტონ და მაუწყებლებმა არ უნდა შეაფასონ რაიმე რგოლი გავიდეს თუ არა ეთერში.

ოპოზიცია და არასამთავრობო ორგანიზაციები აკრიტიკებენ კანონპროექტში სიძულვილის ენის ჩანაწერსაც, რომლის განმარტებასაც კანონპროექტი არ მოიცავს. ნატა ძველიშვილი მიიჩნევს, რომ “მედიისთვის ეს არის საფრთხე”. მისივე შეფასებით, ამით წინასაარჩევნო კამპანიის განმავლობაში “კომუნიკაციების ეროვნულ კომისიას” “მედიის უფრო მეტი კონტროლისა და დასანქცირების ბერკეტი ექნება”. კერძოდ, იმ შემთხვევაში, თუკი მაუწყებელი ეთერში გაუშვებს ისეთ რეკლამას, რომელიც კანონმდებლობასთან წინააღმდეგობაშია, ის რეკლამის ორმაგი ტარიფით დაჯარიმდება: “არ შეიძლება მედიას ეკისრებოდეს პასუხისმგებლობა იმაზე, რომ ქვეყანაში დაბალი პოლიტიკური კულტურაა და პოლიტიკოსები საგნობრივ ოპონირებას ვერ ახერხებენ”.

“ქართული ოცნების” წარმომადგენლები კი ამტკიცებენ, რომ ამ ცვლილებების საფუძველი ეუთოს მიერ 2018 წლის წინასაარჩევნო პერიოდის შემდეგ მომზადებული რეკომენდაციებია. ეუთომ საკუთარ ანგარიშში მართლაც კრიტიკულად შეაფასა საპრეზიდენტო კანდიდატების მიერ წარმოებული ნეგატიური წინასაარჩევნო კამპანია და თქვა, რომ სიძულვილის ენის და ქსენოფობიის შესაძლო გავრცელების აღსაკვეთად, სასურველია, რომ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს მისაღები ენის ნორმებთან დაკავშირებით რეგულაციები იქნას განვითარებული. ხელისუფლების შესაბამის ორგანოებს სიძულვილის ენის გამოყენების შესაძლო შემთხვევების განხილვისა და საჭიროების შემთხვევაში სანქციების დროულად გამოყენების შესაძლებლობა უნდა გააჩნდეთ. თუმცა არსად მიუთითებია ანტირეკლამის შეზღუდვაზე და მით უფრო იმაზე, რომ პასუხისმგებლობა მაუწყებელს უნდა დაეკისროს ამგვარი შინაარსის მქონე რეკლამის გაშვებაზე.

უფრო მეტიც, ამავე დოკუმენტში ეუთომ აღნიშნა, რომ “მედიასაშუალებები პასუხს არ უნდა აგებდნენ მათ მიერ ეთერში გაშვებული პოლიტიკური რეკლამების შინაარსზე, იმ შემთხვევების გარდა, როდესაც სასამართლოს მიერ მანამდე მიღებული გადაწყვეტილებით რეკლამის შინაარსი უკანონოდ იქნა მიჩნეული ან სასამართლოს აზრით, კონკრეტულ რეკლამაში შესული განცხადებები შეიცავენ პირდაპირ მოწოდებებს ძალადობისკენ. სასურველია, რომ მედიის მარეგულირებელი ორგანოს მიერ ფასიანი პოლიტიკური რეკლამების წინასწარ დამტკიცების პრაქტიკის აღმოფხვრა მოხდეს”.

როდის განიხილავს მმართველი პარტია ამ ცვლილებებს თავად მაუწყებელთან, ჯერჯერობით არ დაკონკრეტებულა. თუმცა, რადგანაც მოსალოდნელ ცვლილბებს უკვე მოჰყვა ფართო კრიტიკა, დისკუსია ამ საკითხებზე საკომიტეტო განხილვების დროსაც გაგრძელდება და არ არის გამორიცხული, სადავო მუხლების ფორმულირება შეიცვალოს.

 

 

კატეგორია: ეთიკა

ბოლო ორ კვირაზე მეტია, ტელეკომპანია “იმედი” ქვეყანაში სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის გაუარესებისა და ლარის გაუფასურების ერთ-ერთ მთავარ მიზეზად “ნაციონალურ მოძრაობას” და თბილისში, პარლამენტთან მიმდინარე ანტისაოკუპაციო აქციებს განიხილავს. ამასთან, არხი არასამთავრობო ორგანიზაციების კრიტიკითაც არის დაკავებული და სამოქალაქო სექტორის “ნაციონალურ მოძრაობასთან” ასოცირების გზით, მის დისკრედიტაციას ცდილობს. ამაზე მიუთითებს ამ თემებზე მომზადებული არაერთი სიუჟეტი, რომლებმაც შესაძლოა ითქვას, რომ კამპანიური ხასიათი მიიღო და ის ერთგვარ ტრენდად იქცა. ასეთი მასალები მტავარ საინფორმაციო გამოშვებებსა და კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში "იმედის კვირაში" გადის.

მიმოვიხილოთ თითოეული მათგანი ცალ-ცალკე.

ეკონომიკური კრიზისი და ლარის გაუფასურება
 
ერთ-ერთი ვრცელი სიუჟეტი, რომელიც ქვეყანაში გაუარესებულ სოციალურ-ეკონომიკურ ვითარებას, ჩავარდნილ ტურისტულ სეზონს და ეროვნული ვალუტის გაუფასურებას ეხება, “იმედმა” 29 ივლისს გადაცემა “იმედის კვირისთვის” მოამზადა. სიუჟეტში ამ პრობლემების მთავარ განმაპირობებელ ფაქტორებად “ნაციონალური მოძრაობა”, მათი პროვოკაციული სცენარები და თბილისში მიმდინარე ანტისაოკუპაციო აქციებია დასახელებული.

გადაცემის წამყვანი მტკიცებითი ფორმით ამბობს, რომ “ნაციონალური მოძრაობისა” და საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის მიზანი ქვეყანაში სწორედ “სოციალური ბუნტის” მოწყობა და ხალხის ქუჩაში გამოყვანაა.

alt“სამწუხაროდ 20-21 ივნისის ღამის შედეგებს საქართველო ახლა იმკის და კრიზისული პროცესი კვლავ დიდხანს გაგრძელდება. ტურისტული სეზონი პრაქტიკულად ჩავარდნის ზღვარზეა, სასტუმროები სტუმრების გარეშე დარჩნენ, ჯავშნები რეკორდული სისწრაფით უქმდება”, - ამბობს იგი.

იგივე პათოსს ინარჩუნებს მთლიანად სიუჟეტიც. მასში წარმოდგენილი რესპონდენტები შექმნილ ვითარებაში ბრალს სწორედ ოპოზიციურ პარტიას სდებენ. ასევე, ტურისტული სეზონის ჩავარდნის ერთ-ერთ მიზეზად აქციების ფონზე წარმოქმნილ არასტაბილურ გარემოს ასახელებენ.

altიგივე შინაარსი იკითხება 14 ივლისს , "იმედის კვირისთვის" და 22, 24, 26, 30 და 31 ივლისს, მთავარი საინფორმაციო გამოშვებისთვის მომზადებულ სიუჟეტებშიც, სადაც ეროვნული ვალუტის გაუფასურების, ასევე შემცირებული ტურიზმის ნაკადის მთავარ მიზეზებად ასევე "ნაციონალური მოძრაობა", 20-21 ივნისის მოვლენები და საპროტესტო აქციებია დასახელებული.

თემაზე ვრცლად ნახეთ “მედიაჩეკერის” მასალა. 

არასამთავრობო სექტორი, როგორც პოლიტიკურად მიკერძოებული ჯგუფი
 
“იმედმა” ასევე ორი ვრცელი სიუჟეტი მიუძღვნა არასამთავრობო ორგანიზაციბის კრიტიკასაც. მაგალითად, 21 ივლისს, გადაცემა “იმედის კვირაში” სამოქალაქო სექტორი იმის გამო გააკრიტიკეს, რომ არ დაგმო და არ გაემჯნა “რუსთავი 2-ის” ყოფილი დირექტორის ნიკა გვარამიას მხრიდან ქართველი მოსამართლეებისა და ქართული სასამართლო სისტემის დროს გამოყენებულ “შეურაცხმყოფელ” ეპითეტებს.


altამავე გადაცემაში არასამთავრობოებს ისიც გაუხსენეს, რომ 2018 წელს საპრეზიდენტო არჩევნების წინასაარჩევნო კამპანიის დროს სალომე ზურაბიშვილი, როგორც ქალი საპრეზიდენტო კანდიდატი გენდერული ნიშნით დისკრიმინაციისგან არ დაიცვეს და მის სასარგებლოდ არაფერი თქვეს. გადაცემაში არასამთავრობოებმა კრიტიკა იმის გამოც დაიმსახურეს, რომ რამე არც იმ დროს უთქვამთ, როდესაც ცალკეულმა პოლიტიკოსებმა სტრასბურგის ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლო “რუსთავი 2-ის” საქმეზე მიღებული გადაწყვეტილებისთვის გააკრიტიკეს.

თემაზე ვრცლად ნახეთ “მედიაჩეკერის” მასალა. 

 

alt28 ივლისს “იმედმა” არასამთავრობო სექტორის კრიტიკას კიდევ ერთი ვრცელი სიუჟეტი დაუთმო. მასალაში წარმოდგენილი რესპონდენტები საუბრობენ, რომ “სინამდვილეში არანაირი სამოქალაქო სექტორი არ არსებობს”, რომ “ეს არის მათი გამოგონილი რეალობაა, რომელშიც თუ ეწერები უნდა აგინებდე ბიძინა ივანიშვილს, პატრიარქს და უნდა იზიარებდე აზრს, რომ უმრავლესობაზე დომინირება უმცირესობებმა უნდა მოახდინონ”.

ამასთან, მათ პოლიტიკურ მიკერძებულობაშიც სდებბენ ბრალს და ამბობენ, რომ “მათ აქვთ დაკვეთა” და ამაში ისინი შესაბამის ფულს იღებენ.

აღსანიშნავია, რომ ტელეკომპანია “იმედის” მხრიდან არასამთავრობო ორგანიზაციების კრიტიკაზე “მედიაჩეკერი” ადრეც წერდა.

 

მაგალითად, იხილეთ:

 

კატეგორია: საქართველო
სტრასბურგის სასამართლოს 18 ივლისის გადაწყვეტილებით, “რუსთავი 2” მის ძველ მფლობელს, ქიბარ ხალვაშს დაუბრუნდა, რამაც არხზე კრიტიკული სარედაქციო პოლიტიკის შეცვლის, ქვეყანაში კი მედიაგარემოს გაუარესების მოლოდინი გააჩინა. მედიაექსპერტები შიშობენ, რომ პროცესი მხოლოდ “რუსთავი 2-ის” გაკონტროლებით არ დასრულდება.

მედიაექსპერტი ზვიად ქორიძე ამბობს, რომ “რუსთავი 2-ზე” სარედაქციო პოლიტიკის ცვლილება თავისუფალ სივრცეს შეამცირებს და ქვეყანაში კვლავ ის პერიოდი დადგება, როდესაც მედია ერთი პოლიტიკური და ბიზნესმმართველობის ქვეშ იყო.

alt“ვინც დაიწყო ეს პროცესი, მისი სურვილია, რომ აქამდე მივიდეს, პოზიციური უპირატესობა მის მხარეს არის და შესაბამისად, ეცდება, რომ ეს შედგეს. სწორედ იმიტომ დაიწყო ეს პროცესი ბიძინა ივანიშვილმა, რომ სარედაქციო მრავლფეროვნება არ იყოს ამ ქვეყანაში და მედიის შინაარსი იყოს ერთგვაროვანი. ეს საკმაოდ უიოლებს ცხოვრებას მას და ნებისმიერ ხელისუფალს, რომელიც ავტორიტარიზმისკენ არის მიდრეკილი”.

მისივე თქმით, ბიძინა ივანიშვილისა და ხელისუფლების ინტერესი მხოლოდ “რუსთავი 2-ის” გაკონტროლებით არ შემოიფარგლება: ”ჯერ არ უშლიან ხელს შედარებით დაბალშემოსავლიანი მედიასაშუალებები, მაგრამ ხვალ მათი ჯერიც დადგება… უნდა დაიწყოს საზოგადოებრივი დისკუსია იმაზე, თუ რა ელოდება ქვეყანას, თუ სურვილი ბიძინა ივანიშვილისა, რომ მედია ბოლომდე გააკონტროლოს, აღსრულდება… ცენზურის და კონტროლის მექანიზმები ჩაირთვება ონლაინსივრცეში და ინტერნეტის გაკონტროლების მექანიზმებზე დაიწყებს მალე ხელისუფლება საუბარს”.


altგამოწვევებზე, რომლებიც “რუსთავი 2-ის” საქმემ პატარა მედიასაშუალებებისთვის გააჩინა, ტელეკომპანია “კავკასიის” ერთ-ერთი მფლობელი ნინო ჯანგირაშვილიც საუბრობს. მისი თქმით, იმ პირობებში, როცა ბიზნესსა და ხელისუფლებას შორის ერთგვარი პარტნიორული ურთიერთობები ჩამოყალიბდა და ბიზნესი ხელისუფლებისთვის მიუღებელი მედიის დაფინანსებაზე უარს ამბობს, რთულია, როგორც ახალი სივრცეების გაჩენა, ისე უკვე არსებული, შედარებით პატარა პლატფორმების შენახვა და განვითარება: “ჩვენ ვართ რეალურად თავისუფალი მედიის მოდელი, “კავკასია” რა დღეშიც არის, იმ დღეშია თავისუფალი მედია ქვეყანაში. ჩვენთვის სულ უფრო და უფრო რთულდება არსებობა”.

ასევე დაგაინტერესებთ: უცხოელი მენეჯერი - სარედაქციო დამოუკიდებლობის ილუზია


alt“პატარას უფრო ადვილად მოერევი, თუკი დიდი აღარ იქნება ამ მედიაგარემოში”, - გვეუბნება ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი ნინო დანელია. სწორედ ამ არგუმენტით, მისი თქმით, “რუსთავი 2-ის” არსებული სახით შენარჩუნება კრიტიკულად მნიშვნელოვანია.

 “ოდესმე ამ საფრთხეს თუ გადავლახავთ, დადგება დრო, არა ორპოლუსიან, არამედ მაღალკვალიფიციურ, პროფესიულ სტანდარტებზე დაფუძნებულ, დამოუკიდებელ მედიაგარემოზე და მედიაზე სასუბროდ, რომლის მთავარი ფუნქცია მოქალაქეების ინფორმირება იქნება და არა არა რომელიმე პარტიული ჯგუფის მხარდაჭერა”, - ამბობს იგი.

altერთ-ერთი ყველაზე კრიტიკული და ხელისუფლებისგან დამოუკიდებელი მედიასაშუალების სარედაქციო პოლიტიკის ცვლილებას რომ ჯაჭვური რეაქცია მოჰყვება და მედიაგარემოსთვის დამაზარალებელი იქნება, ამას ფონდ “ღია საზოგადოება საქართველოს” მედიის პროგრამის მენეჯერი ხატია ჯინჯიხაძეც აღნიშნავს: „გაისად, როდესაც 2020-ში ჩვენ გველის ახალი არჩევნები, მე ვფიქრობ, რომ არა მხოლოდ მედიაგარემოს დააზარალებს, არამედ ძალიან შეცვლის დემოკრატიის ხარისხს და წინასაარჩევნო გარემოს ამ ქვეყანაში“.

სწორედ ამიტომ მიაჩნია ძალიან მნიშვნელოვნად “რუსთავი 2-ის” სარედაქციო პოლიტიკა დარჩეს კრიტიკული “ჟურნალისტიკის რესურსცენტრის” ხელმძღვანელს ნათია კუპრაშვილს, რომლის თქმით, არც ის უნდა დაგვავიწყდეს, რომ არხთან მიმართებით, დამოუკიდებლობის კუთხით გარკვეული პრობლემები არსებობდა.

“რუსთავი 2” არა ერთადერთი კრიტიკული, არამედ ყველაზე მძლავრი მედიასაშუალება იყო და სწორედ ეს განასხვავებდა მას დანარჩენი ტელევიზიებისგან. ამიტომ, შესაძლოა, ამგვარი გავლენიანი მედიის კრიტიკის შესუსტებამ შეასუსტოს კრიტიკა დანარჩენ მედიებშიც, ან მოიცალონ დანარჩენი მედიებისთვისაც”, - ამბობს ნათია კუპრაშვილი, თუმცა, იგი არც იმას გამორიცხავს, რომ შეიძლება, პირიქითაც მოხდეს და დამოუკიდებელი აქტორების ხმა გაძლიერდეს.

“თუმცა, არ მაქვს ილუზია, რომ ისეთი ტიპის ძლიერი მოთამაშე, როგორიც “რუსთავი 2” იყო და იყო კრიტიკულად განწყობილი ხელისუფლების მიმართ, აღარ იარსებებს, ან მათთვის ვერ მოიცლის ხელისუფლება თუ მიდრეკილი იქნება ერთხმიან მედიაზე, ან დაანებებს მათ ასე ვთქვათ დამოუკიდებელ არსებობას. ამიტომ, აქ სკეპტიციზმი გამაჩნია, რადგან არ ვიცით საბოლოო ჯამში როგორი იქნება ხელისუფლების პოლიტიკური ნება”, - განმარტავს კუპრაშვილი. 



წაიკითხეთ: "გუნდი შეკრულია და არსად გადასვლა არ განიხილება"

alt“სტუდია მონიტორის” ერთ-ერთი რედაქტორი ნანა ბიგანიშვილი აღნიშნავს, რომ სამწუხაროდ, არცეთი ახალი ხელისუფლება წინას შეცდომებზე არ სწავლობს და მედიის გაკონტროლების ცდუნება ყველა მათგანს აქვს., “რუსთავი 2-ის” გარშემო მიმდინარე პროცესები სწორედ ამის მაჩვენებელია და მსგავსი გზავნილები იკითხება აჭარის საზოგადოებრივი მაუწყებლისა და ტელეკომპანია პირველის მისამართითაც.

ბიგანიშვილი მიიჩნევს, რომ თუკი ხელისუფლება ასეთი მძლავრი და გავლენიანი მედიასაშუალების დამორჩილებას და მისი სარედაქციო პოლიტიკის შეცვლას მოახერხებს, ეს ზოგადად, კრიტიკული მედიის არსებობაზე ცხადია უარყოფითად იმოქმედებს, თუმცა ის მაინც მიიჩნევს, რომ დღევანდელი მოცემულობის პირობებში, როდესაც თავად ტელევიზიის გუნდი და სამოქალაქო საზოგადოება უფრო ძლიერია, ვიდრე რამდენიმე წლის წინ, ამის მიღწევა არც თუ ისე იოლი იქნება.

“კონტექსტი უნდა გავითვალისწინოთ, ახლა რაც ხდება, იმიტომ, რომ ერთი თუ დაიხურება და მეორესაც დახურავს, რაღაც პლატფორმა მაინც გაჩნდება, ამის შესძლებლობები არსებობს, არსებობს ინტერნეტი. თუმცა, რა თქმა უნდა, ისევ იქნება ბრძოლა და დაკარგული წლები. რაც აქამდე გვეგონა, რომ მოვიპოვეთ, ისევ თავიდან უნდა მოვიპოვოთ, რაც იქნება ძალიან სამწუხარო”, - ამბობს იგი მედიაჩეკერთან საუბრისას.

გამოსავალი

ნინო ჯანგირაშვილს მედიასივრცეში შექმნილი ვითარებიდან სისტემური გამოსავლის დანახვა უჭირს. იგი დასაყრდენს მხოლოდ ინდივიდუალურ ენთუზიასტებსა და იდეებისთვის მებრძოლ ადამიანებში ხედავს. საუბრობს საერთაშორისო დონორების მხრიდან მხარდაჭერის მნიშვნელობაზეც და აცხადებს, რომ წლებია ისინი მედიაში ფულს აღარ ხარჯავენ, რაც განსაკუთრებით მცირე ზომის მედიასაშუალებებს არსებობას ძალიან ურთულებს.

altგამოსავალს იგივე ფაქტორებში ხედავს ნათია კუპრაშვილი. ამასთან, იგი მედიასისტემის ცვლილების მნიშნელობაზეც საუბრობს და აღნიშნავს, რომ არსებული სისტემა ერთხმიანი, პოლარიზებული მედიაგარემოს ჩამოყალიბებაზეა ორიენტირებული, რაც აუცილებლად უნდა შეიცვალოს: “მედია უნდა გახდეს თვითკმარი და ბიზნესორიენტირებული. ბიზნესი არ გამოგვივიდა მედიიდან და ეს არის მთავარი პრობლემა ამ სისტემის. ხელისუფლებებიც მუდმივად ცდილობენ, რომ მედიისგან არ გამოვიდეს ბიზნესი”.

ტელეკომპანიაში დასაქმებული ჟურნალისტების მხრიდან საკუთარი შრომით უფლებების დაცვისა და საზოგადოების მხარდაჭერის მნიშვნელობაზე საუბრობს ზვიად ქორიძე: “ეს არ უნდა დაუშვას საზოგადოებამ, მან ძალიან სერიოზულად უნდა ამოიღოს ხმა, თუ დავინახავთ, რომ ასეთი პრეცედენტები ცენზურისა გაჩნდება ჩვენს სინამდვილეში”.

იგივეს ამბობს ხატია ჯინჯიხაძე. იგი სამოქალაქო საზოგადოებისა და საერთაშორისო ორგანიზაციების პოზიციებისა და გამოხმაურებების მნიშვნელობაზე მიუთითებს და განმარტავს: „ეს პოზიციები იქნება ძალიან მნიშვნელოვანი, თუმცა იქნება თუ არა ეს გადამწყვეტი, ამას, ალბათ, გამოაჩენს პოლიტიკურ სიტუაცია საქართველოში“.

ნანა ბიგანიშვილი კი სამართლიანი სასამართლოს აუცილებლობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ “თუ სასამართლო დამოუკიდებელი არ იქნება” ყოველთვის გამოჩნდებიან პოლიტიკური პარტიები თუ ჯგუფები, რომლებიც სასამართლოში მათ სასარგებლოდ საქმეების “დალაგებას” შეეცდებიან.

***

შეგახსენებთ,  2019 წლის 18 ივლისს ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ ტელეკომპანი “რუსთავი 2-ის” საქმეზე გადაწყვეტილება გამოაცხადა. სასამართლომ “რუსთავი 2-ის” ყველა სასარჩელო მოთხოვნა დაუშვებლად ცნო და დაადგინა, რომ ეროვნულ დონეზე ტელეკომპანიის საკუთრების საქმეზე ადგილობრივი მოსამართლეების მხრიდან დამოუკიდებლობისა და მიუკერძოებლობის დარღვევას ადგილი არ ჰქონია. ამასთან, სტასბურგმა საქმეზე საქართველოს უზენასი სასამართლოს მიერ 2017 წლის 2 მარტს მიღებული გადაწყვეტილების აღსრულების შეჩერების შესახებ მიღებული გადაწყვეტილებაც გააუქმა.

სტრასბურგის გადაწყვეტილების გამოცხადებიდან მალევე, იმავე დღეს, ბიზნესმენმა ქიბარ ხალვაშმა, რომელსაც საქართველოს უზენაესმა სასამართომ 2017 წლის 2 მარტის გადაწყვეტილებით ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” წილები სრულად მიაკუთვნა, საჯარო რეესტრს ტელეკომპანიის გადაფორმების მოთხოვნით მიმართა. რეესტრმა მისი მოთხოვნა იმავე დღეს დააკმაყოფილა. ასევე, ქიბარ ხალვაშის მოთხოვნის საფუძველზე, 18 ივლისსვე ტელეკომპანიის გენერალურ დირექტორად ნიკა გვარამიას ნაცვლად მისი ადვოკატი პაატა სალია დაარეგისტრირა.

კატეგორია: ეთიკა
ირაკლი ოქრუაშვილი, როგორც 20-21 ივნისს პარლამენტის წინ განვითარებული მოვლენების დროს ჯგუფური ძალადობის მონაწილე, ორგანიზატორი და “ნაციონალური მოძრაობის” მიერ დაგეგმილი არეულობის ბოლო იმედი - ასე წარმოჩინდა პოლიტიკოსი 28 ივლისს “იმედის კვირის” ერთ-ერთ სიუჟეტში.

“ე.წ. მატროსოვის ციხეში გადაიყვანეს ნაციონალური მოძრაობის ერთ-ერთი ბოლო იმედი ირაკლი ოქრუაშვილი, რომელიც 20-21 ივნისის ღამეს თანამოაზრეებთან ერთად, პარლამენტში შეჭრას ცდილობდა. ამას ადასტურებს კადრები, რომლებიც ამ ღამესაა გადაღებული”, - ამბობს გადაცემის წამყვანი თემის წარდგენისას და არ მსჯელობს რამდენად არის საკმარისი ამის მტკიცებისთვის საგამოძიებო უწყების მიერ გავრცელებული კადრები.

ამის შემდეგ, იმის დასტურად, რომ ირაკლი ოქრუაშვილი ნამდვილად რაღაცას გეგმავდა, ჟურნალისტი ინგა გრიგოლიას ეთერში მისი სტუმრობიდან ამონარიდს იშველიებს და განმარტავს, რომ ოქრუაშვილი “პირდაპირ აანონსებდა რევოლუციას”. საილუსტრაციოდ სიუჟეტში ის მონაკვეთია ნაჩვენები, სადაც ოქრუაშვილი განმარტავს, რომ თუკი კარი ნებაყოფლობით არ გაიღება, მის სხვაგვარად გაღებას შეეცდებიან და წამყვანის მიერ 2003 წლის ე.წ. ვარდების რევოლუცასთან პარალელის გავლების შემდეგ, ამბობს, რომ “შესანიშნავი სცენარი იყო”.

არადა, რევოლუციასთან და გადატრიალებასთან 2003 წელთან პარალელი არცთუ რელევანტური ანალოგია, რადგანაც იმ კონკრეტულ მოცემულობაში, პარლამენტში შესვლის მოტივი ადგილობრივი და საერთაშორისო დამკვირვებლების მიერ უკიდურესად კრიტიკულად შეფასებული არჩევნებისთვის ლეგიტიმურად გამოცხადების ხელისშეშლა იყო და არა მთავრობის დამხობა. ჟურნალისტი ირაკლი ოქრუაშვილის თანაპარტიელის გუბაზ სანიკიძის შეფასებასაც იხსენებს, სადაც იგი მისი სიმტკიცის ხაზგასასმელად, ოქრუაშვილს “მაღალი ხარისხის ლითონთან” აიგივებს და ამბობს:

“უმაღლესი ხარისხის ლითონისგან არის დამზადებულიო, ეს ალბათ, მისი გვარის გამო არ უთქვამს. ოქრო რომ გაუტეხელი არ არის, ეს გუბაზ სანიკიძეს ეცოდინებოდა. წესით, ისიც უნდა იცოდეს, რომ გატეხვა და პრინციპებზე უარის თქმა ოქრუაშვილისთვის, ზოგჯერ, როგორც თვითონ ამბობს, სტრატეგიის ნაწილია. ასე გადააბიჯა ძველ წყენას, დამცირებას და როგორც მაშინ ამბობდნენ ზეწოლასაც და მიხეილ სააკაშვილს შეურიგდა, სულ ბოლოს დაუმეგობრდა კიდეც”.

აღნიშნულის შემდეგ, ჟურნალისტი ირაკლი ოქრუაშვილზე, როგორ საქართველოს ექსპრეზიდენტის ბოლო იმედზე საუბრობს და ტელეკომპანია მაესტროში ჯერ კიდევ წინა ხელისუფლების დროს განვითარებულ მოვლენებთან ავლებს პარალელს, როდესაც მისივე მტკიცებით, ოქრუაშვილმა “მთავარი ოპოზიციური არხის განეიტრალება სცადა”. ჟურნალისტი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ “სააკაშვილისდროინდელი მთავრობა მომხდარის კერძო დავად წარმოჩენას ცდილობდა და ოქრუაშვილს ფაქტობრივად მხარს უჭერდა, რომ რეალური მფლობელებისთვის ტელეკომპანია წაერთმია”.

სიუჟეტიდან იმასაც ვიგებთ, რომ ტელეკომპანია “მაესტრო” ოქრუაშვილის ერთადერთი სამიზნე არ ყოფილა. მას შემდეგ, რაც ქიბარ ხალვაშმა “მრავალწლიანი დავის შემდეგ, “რუსთავი 2 დაიბრუნა”, იგი ისევ გამოჩნდა და “ახლა ამ ტელეკომპანიის მითვისებას ცდილობს დოკუმენტით, რომელზეც მისი თქმით ხელი ქიბარ ხალვაშს აქვს მოწერილი და რომლის ნამდვილობასაც ხალვაში არ ადასტურებს”.

სიუჟტში მსჯელობა ისე ვითარდება, რომ ხალვაშის ხელმოწერასთან მიმართებით, არცერთი კითხვის ნიშანი არ არის დასმული და არც ის დაშვებაა განხილული, რომ ის შესაძლოა, ნამდვილი იყოს. ასევე, არ ამბობს, რომ აღნიშნულზე სამხარუალის ექსპერტიზის დასკვნა ჯერ ცნობილი არ არის, რის გარეშეც მხოლოდ ხელმწოერის ავტორის განმარტება, რომ ის ავთენტური არ არის, დამაჯერებლობას მოკლებულია.

სიუჟეტის დასასრულს ჟურნალისტი კვლავ 20-21 ივნისის მოვლენებს უბრუნდება და ამბობს, რომ ოქრუაშვილს ახლა ერთდროულად რამდენიმე ფრონტზე მოუწია მუშაობა - “თან სააკაშვილის გეგმაა შესასრულებელი, თან მის წინააღმდეგ საქმეა აღძრული იმის გამო, რაც 20-21 ივნისის ღამეს პარლამენტთან მოხდა”.

“იმ დროს, როდესაც კითხვები ოქრუაშვილთანაც გაჩნდა, თავდაცვის ყოფილმა მინისტრმა წარსულზე სკანდალური განცხადებების გაკეთება გადაწყვიტა და იმაზე ლაპარაკი დაიწყო, რაც პოლიტიკაში შემოსვლის დროსაც არ გახსენებია”, - გვიყვება ჟურნალისტი, რასაც ოქრუაშვილის ის ვიდეო მოსდევს, სადაც იგი მოქმედი მაღალჩინოსნების მხრიდან მისთვის გაგზავნილ შეტყობინებებზე საუბრობს.

აღნიშნულზე დაყრდნობით ჟურნალისტი ასკვნის:

“ამ დღეს ირაკლი ოქრუაშვილმა თავისებურად აღიარა, რომ “ქართულ ოცნებასთან” ურთიერთობების დალაგებას და დაახლოებას ცდილობდა, რომ ხელისუფლებასთან ვაჭრობდა და ჩვენებების ნაცვლად, თანამშრომლობას ითხოვდა... იმიტომ, რომ ხელისუფლებისთვის და ბიძინა ივანიშვილისთვის დაედო ბრალი, პირდაპირ არა, თუმცა ფაქტობრივად ისიც თქვა, რომ პროკურატურას ცრუ ჩვენება მისცა. ოქრუაშვილს, რომელიც ახლა სულ სხვა საქმეზეა დაკავებული, კიდევ ერთი აღიარება დარჩა - ჯგუფური ძალადობის ორგანიზების ხელმძღვანელობის და მასში მონაწილეობის საქმეზე”.

სიუჟეტის ავტორს არც 20-21 ივნისს განვითარებული მოვლენების წინაპირობაზე უმსჯელია და არც ის უთქვამს, თუ რას მოჰყვა საზოგადოების პროტესტი. მას არც სამართალდამცველების პასუსმგებლობის საკითხი დაუყენებია და არც ის შედეგები გაუხსნებია, რაც ამ ღამეს მოჰყვა.

სასამართლოს განაჩენის, კონკრეტული მტკიცებულებებისა და დასაბუთების გარეშე, არხის მხრიდან კონკრეტული პოლიტიკოსის მიმართ დაწყებული საქმის ცალმხრივად, იმ ფორმით განხილვა, სადაც ის უკვე შემდგარ ქმედებაში დამნაშავედ არის წარმოჩენილი, ეთიკური მედიის სტანდარტებს სცდება და არხის მხრიდან აღნიშნული პირისა და კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის მიმართ წინასწარ უარყოფითი საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებისა და დისკრედიტაციის შთაბეჭდილებას ქმნის.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ავსტრალიურმა Daily Tlegraph-მა ტრანსგენდერი ბავშვების სქესის შეცვლის შესახებ კრიტიკული სვეტით მკითხველი შეცდომაში შეიყვანა. მასალაში სათაურით - “რა სიგიჟემ შეიძლება გაამართლოს ჩვენი შვილების მწყობრიდან გამოყვანა?” ავტორს ერთ-ერთ podcast-ზე დაყრდნობით განვითარებული მსჯელობა უტყუარ ფაქტებად აქვს გადმოცემული.

კერძოდ, ავტორი ამბობდა:

  • არ არსებობს იმის მტკიცებულება, რომ სქესის შეცვლა თვითდაზიანებების, სუიციდის ან ისეთი მენტალური მდგომარეობის რისკებს ამცირებს, როგორიცაა დეპრესია ან აუტიზმი.
  • არ არსებობს იმის მტკიცებულება, რომ ბავშვებში შესაბამისი ჰორმონების გამოყენება უსაფრთხოა.
სვეტის ავტორმა მასალას სხვა შეურაცხმყოფელი და ზიანის მომტანი განმარტებებიც დაურთო. მაგალითად, ბავშვებში სქესის შეცვლის პროცედურები ავტრომა “მწყობრიდან გამოყვანად” “ბავშვების ოპერაციისთვის ბოროტად გამოყენებად” და “მათ სხეულებზე ამაზრზენ თავდასხმად” შეაფასა. თუმცა, როგორც პრესის საბჭოში განმარტეს, ეს საკითხის გარშემო სამომავლო მსჯელობისა და დებატებისთვის საზოგადოების ინტერესში შედიოდა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
როგორ რეაგირებს არასამთავრობო სექტორი საჯარო პირების მიერ შეურაცხმყოფელი და სიძულვილის ენის შემცველი ლექსიკის გამოყენებაზე - ეს იყო 21 ივლისს, გადაცემა “იმედის კვირის” ერთ-ერთი თემა, რომელიც არასამთავრობოების დისკრედიტაციის მცდელობის შთაბეჭდილებას ტოვებს.

კერძოდ ”იმედის კვირაში”, არასამთავრობო სექტორი იმის გამოა გაკრიტიკებული, რომ არ დაგმო და არ გაემიჯნა “რუსთავი 2-ის” უკვე ყოფილი გენერალური დირექტორის ნიკა გვარმიას მხრიდან ქართველი მოსამართლეებისა და ქართული სასამართლო სისტემის კრიტიკის დროს გამოყენებულ “შეურაცხმყოფელ” ეპითეტებს.

ამ თემაზე გადაცემის წამყვანი ირაკლი ჩიხლაძე ტუდიაში ტოქშოუ “პირისპირის” პროდიუსერს რუსა შელიას ესაუბრება. დიალოგი დაახლოებით 14 წუთს გრძელდება.

დისკუსია იწყება განმარტებით, რომ სტრასბურგის სასამართლომ ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” საქმეზე მიღებული გადაწყვეტილებით საქართველოს შიდა სასამართლოების ყველა ინსტანციაში “მიუკერძოებელი და აბსოლუტურად სრული კანონმდებლობის დაცვით მიღებული გადაწყვეტილებები დააფიქსირა”. შემდეგ კი საუბარი იმ მმიმართულებით ვითარდება, როგორ იქცა ნიკა გვარამიას მხრიდან დარტყმის პირველივე ობიექტად მოსამართლე თამაზ ურთმელიძე, რომელმაც ტელეკომპანიის საქმე თბილისის საქალაქო სასამართლოში განიხილა. აღნიშნული დისკუსიის მონაწილეების მხრიდან “სასამართლოს დისკრედიტაციისთვის” მიმართულ ტაქტიკად არის შეფასებული.

“განცხადებები და შეფასებები არის ძალიან მძიმე, მაგრამ საინტერესოა, როდესაც პირდაპირი ეთერიდან ნიკა გვარამია ასე ესხმოდა თავს მოსამართლეებს, როგორი იყო მესამე სექტორის დამოკიდებულება? გმობდნენ თუ არა სიძულვილის ენას?” - ინტერესდება წამყვანი.

საპასუხოდ, ჟურნალისტი ამბობს, რომ იმ ფონზე, როდესაც სტრასბურგის სასამართლო გვარამიას მიერ მოსამართლეების მიმართ გამოყენებულ “შეურაცხმყოფელ განცხადებებეს” “შემაშფოთებლად” მიიჩნევს, არასამთავრობო სექტორის წარმომადგენლები “ასეთ დისკრედიტაციასთან” შეწინააღმდეგებას არ ცდილობენ: “[განსაკუთრებით] იმ ფონზე, როდესაც საზოგადოებაში ძალიან დაბალი არის ნდობა მართლმსაჯულების და სასამართლო სისტემის მიმართ”.

ჟურნალისტი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ” დიდი მცდელობის მიუხედავად”, სამოქალაქო სექტორის განცხადებას, სადაც ისინი ქართული მართლმსაჯულების ყველა ინსტანციას დაიცავდნენ, ვერ მიაკვლია.

“[სამაგიეროდ] ძალიან ბევრი იძებნება მათი ერთობლივი განცხადება იმასთან დაკავშირებით, რომ ეჭვი არსებობს, რომ ხელისუფლება ცდილობს, სასამართლო სისტემაში მოახდინოს გარკეული გავლენები გადაწყვეტილებაზე “რუსთავი 2-თან” დაკავშირებით”, - ამბობს იგი და იქვე ინტერესდება, “სტრასბურგის გადაწყვეტილების შემდეგ, თუ [მაინც] გადააფასებენ ან გადახედავენ” არასამთავრობოები მათ განცხადებებს.

ამ თემაზე გადაცემაში ისე იმსჯელეს, რომ არასამთავრობო ორგანიზაციების მოსაზრებები არ მოგვისმენია. სტუდიაში არც აღშნინული სასამართლო პროცესების მისამართით არსებული ლეგიტიმური კითხვები გაუხსენებიათ, რაც არაერთ ადგილობრივ თუ საერთაშორისო ანგარიშში აისახა. არაფერი თქმულა არც სტრასბურგის 2017 წლის 3 მარტის გადაწყვეტილებაზე, რომლითაც ევროპულმა სასამართლომ ფაქტობრივად ადგილობრივ დონეზე სიტყვის თავისუფლების მყისიერი საფრთხე დაინახა და საქართველოს უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულების შეჩერების მექანიზმი გამოიყენა.

“იმედის კვირიდან” ისიც შევიტყვეთ, რომ არასამთავრობო სექტორი დუმდა მაშინაც, როდესაც ცალკეული პოლიტიკოსები, იმის მტკიცებით, რომ სტრასბურგმა გადაწყვეტილება “ივანიშვილის ფულით და პუტინის გავლენით მიიღო”, თავად ამ სასამართლოს დისკრედიტაციას ცდილობდნენ. იქვე განმარტეს, რომ აღნიშნულზე კომენტარი მხოლოდ “ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის” თავმჯდომარემ სულხან სალაძენ გააკეთა, ისიც მათსავე სტუდიაში, მათივე კითხვის საპასუხოდ.

დისკუსიის მონაწილეებს არ უცდიათ გარკვევა რამდენად მიზანშეწონილია“ცალკეული პოლიტიკოსების” განცხადებებზე ერთობლივი განცხადებით პასუხი. მით უფრო იმ ფონზე, როდესაც ეს პოლიტიკოსებიც განმარტავდნენ, რომ მიუხედავად ყველაფრისა, ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილებას პატივს სცემენ და მას კითხვის ნიშნის ქვეშ არ აყენებენ.

“იმედის კვირას” არც სხვა ისეთი ანალოგიების ძებნა დაუწყია, როდესაც სტრასბურგის სასამართლოს კონკრეტულ გადაწყვეტილებას ამა თუ იმ ქვეყანაში უკმაყოფილება გამოუწვევია და შემდგომ ამავე სასამართლოს დიდი პალატის გადაწყვეტილებას სურათი კარდინალურად შეუცვლია.

დისკუსიის მონაწილეებმა ისიც გაიხსენეს, რომ არასამთავრობო სექტორს არაფერი უთქვამს მაშინაც, როდესაც საპრეზიდენტო არჩევნების წინასაარჩევნო კამპანიის დროს ქალ საპრეზიდენტო კანდიდატზე სალომე ზურაბიშვილზე თავდასხმა გენდერული ნიშნით ხდებოდა. ამის საილუსტრაციოდ კი მის მიმართ გამოყენებული ისეთი შეფასებები მოიყვანეს, როგორიცაა - “საქართველოს მტერი” და “რუსეთის აგენტი”.

“სალომე ზურაბიშვილმა რამდენჯერმე მიმართა არასამთავრობო ორგანიზაციებს, მათ შორის, იმ არასამთავრობო ორგანიზაციებს, რომლებიც გენდერის თვალსაზირისით, ქალთა უფლებებზე მუშაობენ, თუმცა მათი მხრიდან საპასუხო შესაგებელი სიტყვა არ მოგვისმენია, სამწუხაროდ”, - ამბობს ჟურნალისტი და იქვე განმარტავს, რომ მისი შთაბეჭდილებით, “სამწუხაროდ, გარუკვეველი მიზეზებით, ცალ კარში თამაშობენ”. ეს კი იმფონზე, როდესაც “სამოქალაქო სექტორის წარმომადგენლები, უნდა ეხმარებოდნენ მესამე სექტორის განვითარებას, საზოგადოების მეტ აქტუალიზაციას გარკვეული პროცესების მიმართ”.

დისკუსიის მონაწილეებმა სალომე ზურაბიშვილთან მიმართებით არასამთავრობო სექტორი ისე გააკრიტიკეს, რომ დასაბუთებულად არ უთქვამთ, რა კავშირი აქვს ზემოთ ხენებულ ეპითეტებს გენდერული ნიშნით დისკრედიტაციასთან. მათ არც ბოლო დროს სწორედ გენდერული ნიშნით დისკრიმინაციის ფაქტები გაუხსენებიათ, როდესაც “ქართული ოცნები”ს წევრებიოპოზიციური პარტიის ქალ დეპუტატს თავს სწორედ გენდერული ნიშნით დაესხნენ. ასევე, ყურადღების მიღმა დარჩა, “ქართული ოცნების” წევრის სექსისტური განცხადებები ჟურნალისტ ინგა გრიგოლიას მისამართით.

არხის მხრიდან საკითხის ასეთი ცალმხრივი პოზიციით წარმოჩენა ტოვებდა აღქმას, რომ მთავარი მიზანი სწორედ არასამთავრობო სექტორის დისკრედიტაცია, მათი იმიჯის შელახვა და საზოგადოების თვალში მათი დემონიზება იყო. აღსანიშნავია, რომ ეს ტელეკომპანია “იმედის” მხრიდან სამოქალაქო საზოგადოების კრიტიკის პირველი მცდელობა არ არის. მსგავსი შემთხვევების შესახებ “მედიაჩეკერიც” არაერთხელ წერდა.
კატეგორია: საქართველო
ტელეკომპანია “იმედის” აღმასრულებელ დირექტორად გიორგი ცხვიტავა დაინიშნა, საჯარო რეესტრის მონაცემების მიხედვით კი გენერალური დირექტორის პოსტზე გიორგი ბახტაძე ელდარ მდინარაძემ შეცვალა. გიორგი ცხვიტავა ჟურნალისტი და სამხედრო მიმომხილველია, რომელიც მანამდე საზოგადოებრივ მაუწყებელსა და მეცხრე არხზე მუშაობდა.

ელდარ მდინარაძე კი წარსულში ტელეკომპანია მზის დირექტორი იყო. ასევე მუშაობდა ტელეკომპანია მეცხრე არხზეც, რომელიც 2003 წელს ხელისუფლების ცვლილების შემდეგ დაიხურა.

გენერალური დირექტორის ცვლილების შესახებ გადაწყვეტილება   2019 წლის 5 ივლისს მიიღო სამეთვალყურეო საჭომ, რომელშიც შედიან ირაკლი (ოთარ) რუხაძე, ინა გუდავაძე, კობა კვანტალიანი, სერგეი იორშიკოვი, ზურაბ კერვალიშვილი, ია პატარკაციშვილი და ლიანა ჟმოტოვა.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
კანადურმა გამოცემამ Brunswick News Inc-მა კარიკატურისტ მაიკლ დე ადერთან თანამშრომლობა შეწყვიტა. გადაწყვეტილება Twitter-ზე მის მიერ დონალდ ტრამპისა და მიგრანტების თემაზე შექმნილი კარიკატურის გავრცელებას მოჰყვა. ნახატზე ტრამპი გოლფის მოედანზე ორი მიგრანტის გვამის გვერდით დგას და მათ ეკითხება - „წინააღმდეგები ხომ არ იქნებით, თამაში რომ გავაგრძელო?“

გამოცემასთან თანამშრომლობის შეწყვეტის შესახებ Twitter-ზე თავად ადერმა დაწერა და განმარტა, რომ ის გამოცემის არა მუდმივი, არამედ კონტრაქტით დაქირავებული თანამშრომელი იყო და შესაბამისად, სამსახურიდან კი არ „გაათავისუფლეს“, არამედ უბრალოდ კონტრაქტი შეუწყვიტეს.

ტრამპის კარიკატურის გამო მაიკლ დე ადერთან კონტრაქტის შეწყვეტას უარყოფს Brunswick News Inc-ი. გამოცემაში განმარტავენ, რომ გადაწყვეტილება გახმოვანებამდე ერთი კვირით ადრე მიიღეს და მიზეზი უბრალოდ სხვა კარიკატურისტის დაქირავება იყო.

„არასწორია ინფორმაცია თითქოს Brunswick News Inc-მა მაიკლ დე ადერთან კონტრაქტი დონალდ ტრამპის ბოლო კარიკატურის გამო გაწყვიტა. რეალურად, გადაწყვეტილების მიზეზი მკითხველის საყვარელი კარიკატურისტის გრეგ პერის დაბრუნება იყო, რომელთანაც მოლაპარაკებები კვირების განმავლობაში მიმდინარეობდა“, - ნათქვამია გამოცემის მიერ Twitter-ზე გავრცელებულ განცხადებაში. თუმცა, ფაქტია, რომ გამოცემამ მასზე უარი მრავალწლიანი თანამშრომლობის შემდეგ, სწორედ აღნიშნული კარიკატურის გამოქვეყნების ფონზე თქვა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
14 ივლისს ტელეკომპანია “იმედის” ყოველკვირეული გადაცემა „იმედის კვირის“ ერთ-ერთი სიუჟეტი ქვეყანაში ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის მიერ პროვოცირებულ სოციალურ-ეკონომიკურ კრიზისს და იმ ზარალს ეხებოდა, რომელიც აღნიშნულის ფონზე საქართველოს ეკონომიკას მიადგა. 

მაგალითად, სიუჟეტის წარდგენაშივე გადაცემის წამყვანმა ჩიხლაძემ მტკიცებით ფორმაში, ხაზგასმით აღნიშნა, რომ სახელმწიფო ამბოხის შესახებ ნაციონალური მოძრაობის გეგმა ჩავარდა. „პროვოკაციული გეგმის მიუხედავად, ვერც სოციალური ბუნტი შედგა, სამაგიეროდ იზარალა ქვეყნის ეკონომიკამ. მნიშვნელოვანი შეფერხება აქვს ტურიზმის სექტორსაც, სეზონი ნაწილობრივ ჩავარდა და საერთო ჯამში, საუბარია, რომ 2 მილიარდი დოლარი დავკარგეთ“, - ამბობს წამყვანი.

სიუჟეტის მიხედვით, ქვეყანაში ეკონომიკური კრიზისი, ლარის გაუფასურება, რუსეთის მიერ საქართველოსთან ფრენების აკრძალვა და ამით გამოწვეული ზარალი “ნაციონალურ მოძრაობას” ბრალდება ისე, რომ ამის გამამყარებელი მტკიცებულებები არ ჩანს.

“ნაციონალური მოძრაობის პოლიტიკური ექსტრემიზმი” და საპროტესტო აქციები

ამბის თხრობა თბილისში 20 ივნისს დაწყებული საპროტესტო აქციებით იწყება, რასაც ანალიტიკოსის სტატუსით ჩაწერილი ორი რესპონდენტის საუბარი მოჰყვება. ერთი-ერთი მათგანი გენშტაბის ყოფილი უფროსი ლევან ნიკოლეიშვილი ანტისაოკუპაციო აქციებს და შს მინისტრის, გიორგი გახარიას გადაყენების მოთხოვნას ოპოზიციური პარტიების სურვილად განიხილავს და იქ მყოფ დემონსტრანტებს “ერთ მუჭა ხალხად” მოიხსენიებს. ჟურნალისტი ამის საპირწონედ არ აღნიშნავს, რომ აქციები სამოქალაქო საზოგადოების მიერ იყო ინიცირებული და 20 ივნისის შემდეგ, არაერთი მასშტაბური აქცია გაიმართა, სადაც “ერთ მუჭა ხალხზე” გაცილებით მეტი ადამიანი მონაწილეობდა.

აქციების კონკრეტულ პოლიტიკურ პარტიასთან დაკავშირების ქვეტექსტის გაძლიერებას სიუჟეტში დასმული კითხვით თავად ჟურნალისტიც ცდილობს: „გენშტაბის ყოფილ უფროსს ახლა ის უფრო აინტერესებს, ოცი ივნისის ღამეს აქციის დაშლისას, ვინ და რა მოტივაციით გადაამეტა უფლებამოსილებას, იდგა თუ არა ე.წ. ურჩი სპეცრაზმელების უკან ექსპრეზიდენტი თავისი განცხადებებით“.

მიუხედავად იმისა, რომ წამყვანმა დადასტურებულ ფაქტად მიაწოდა აუდიტორიას ინფორმაცია, თითქოს ნაციონალური მოძრაობის გეგმა ჩავარდა, ჟურნალისტი ამბობს, “იგეგმებოდა თუ არა დესტაბილიზაცია, ეს საგამოძიებო ორგანომ უნდა გაარკვიოს”. თუკი ჯერ არავის გამოუძიებია მომხდარი, გაუგებარი რჩება, რას ეყრდნობოდა წამყვანი, როდესაც ამტკიცებდა, რომ “სახელმწიფო ამბოხი ჩავარდა”.

იმის დასამტკიცებლად, რომ ქვეყანა ერთი კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის მიერ „პოლიტიკური ექსტრემიზმის მძევალი გახდა“, ჟურნალისტი უფრო ჩრდილოეთითაც მიდის. სიუჟეტში პუტინისა და კრემლის პოლიტიკის აქტიური მხარდამჭერისა და გამზიარებლის, წარმოშობით ქართველი რუსეთში მოღვაწე ჟურნალისტის, თინა კანდელაკის მოსაზრებებს ვისმენთ, რომელიც ამბობს, რომ „პოლიტიკური ექსტრემიზმით და ტერორიზმით [საქართველოს] ექსპრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილია დაკავებული“. უფრო მეტიც, ის რუსეთისთვის „ოკუპანტის“ იარლიყის მიკერებას სწორედ სააკაშვილის პროვოკაციასა და ერთი არხის [რუსთავი 2] პროპაგანდის შედეგად მიიჩნევს. სიუჟეტის ავტორი იმასაც გვიყვება, რომ თინა კანდელაკს მის რესტორანში მისული მომხმარებლებისთვის „ორ ქვეყანას შორის დაძაბულობის ფონზე ყოველ დღე უწევს სტუმრებისთვის იმის ახსნა, რომ რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობები ჩიხში არ უნდა შეიყვანოს ერთი პოლიტიკოსის ქმედებებმა და ერთი ტელეწამყვანის გინებამ“.

შესაბამისად, ნაციონალური მოძრაობა რომ ამბოხს გეგმავდა და თბილისში ორგანიზებული აქციები ამ პარტიას უკავშირდება, თინა კანდელაკის და ლევან ნიკოლეიშვილის მოსაზრებებს ეფუძნება. სიუჟეტში არ ჩანს არცერთი ფაქტობრივი გარემოება, მტკიცებულება, რომელიც ამ მოსაზრებებს გაამყარებდა. ჟურნალისტს არც უცდია განსხვავებული მოსაზრების წარმოჩენა, არც ფაქტები შეუთავაზებია აუდიტორიისთვის და არც ის უჩვენებია, რამ გამოიყვანა და დატოვა ოც დღეზე მეტ ხანს დემონსტრანტები ქუჩაში.

რუსეთის მიერ საქართველოსთვის საპასუხო ეკონომიკური სანქციები და ავიაემბარგო

“ნაციონალური მოძრაობის მიერ პროვოცირებული პოლიტიკური ექსტრემიზმის” შემდეგ სიუჟეტში მსჯელობას ქვეყნისთვის მიყენებულ იმ ეკონომიკურ ზიანზე საუბარი ებმის, რაც როგორც ასევე სიუჟეტიდან ირკვევა, სწორედ ერთი პოლიტიკური პარტიისა და ტელევიზიის პროვოკაციულ ქმედებებს მოჰყვა. საქართველოში ფრენების შეზღუდვის შესახებ საკითხი სიუჟეტში დუმის მიერ ინიცირებულ სანქციებთან ერთად, მანიპულაციურად ისეა განხილული, თითქოს ორივე მათგანი ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ის” წამყვანის, გიორგი გაბუნიას მიერ 7 ივლისს ეთერში პუტინის გინებას მოჰყვა. არადა. პუტინმა რუსეთიდან ფრენების შეზღუდვის შესახებ გადაწყვეტილება მას შემდეგ მიიღო, რაც საქართველოში რუსი კომუნისტი დეპუტატის სერგეი გავრილოვის ვიზიტს და მის საკანონმდებლო ორგანოში სტუმრობას საზოგადოების ფართომასშტაბიანი პროტესტი მოჰყვა. გიორგი გაბუნიას მონოლოგის შემდეგ დუმის მიერ ინიცირებული სანქციები კი არ დამტკიცდა.

რუსეთის მხრიდან დაანონსებული ემბარგოს კონტექსტში განიხილავს ჟურნალისტი ეროვნული ვალუტის რყევასაც. სიუჟეტში ლარის კურსის ვარდნის მიზეზად თბილისში მიმდინარე საპროტესტო აქციებს ასახელებს საქართველოს ეკონომიკის მინისტრი ნათია თურნავა. ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენებს რუსეთის გარდა ევროკავშირიდან ტურისტების შემოდინების ნაკადის შემცირებასთან აკავშირებს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციის უფროსი მარიამ ქვრივიშვილიც. ჟურნალისტი არ ცდილობს ფაქტების მოძიებას და იმის ჩვენებას თუ როდის დაიწყო ლარმა გაუფასურება. სინამდვილეში ვარდნა აქციებამდე ბევრად ადრე დაიწყო, რასაც ერთი წინადადებით ახსენებს, თუმცა იქვე ამატებს, რომ ანტირეკორდი ეროვნულმა ვალუტამ ბოლო პერიოდში დაამყარა, რითიც ცდილობს გაამყაროს მოსაზრება, რომ რუსეთის მიერ დაანონსებული ემბარგო არის ლარის რყევის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი და ამით გამორიცხოს ხელისუფლების პასუხისმგებლობა.

სიუჟეტის ბოლო ნაწილი ქართული პროდუქტისთვის რუსული ბაზრის მნიშვნელობაზე საუბარს ეთმობა. ბიზენსომბუდსმენის მოადგილე ლევან კალანდაძე ხაზგასმით ამბობს, რომ საუბარი იმაზე, რომ რუსულ ბაზარზე საერთოდ უარი უნდა ვთქვათ, კონტრპროდუქტიული, ყოველგვარ რაციონალიზმსა და ლოგიკურაობას მოკლებულია.

რუსული ბაზრის მნიშვნელობას უსვამს ხაზს თავად ჟურნალისტიც. „მიუხედავად იმისა, რომ 2006 წელთან შედარებით, ღვინის ექსპორტი რუსეთში 85%-დან 63%-მდეა შემცირებული ქართულ ბიზნესს ამ დრომდე მაინც არ შეუძლია იყოს დამოუკიდებელი რუსეთის ბაზრისგან“, - სწორედ ამ სიტყვებით ასრულებს ის სიუჟეტს.

12 წუთიანი სიუჟეტი, რომელიც კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის ქმედებების შედეგად, რუსეთის მხრიდან დაწესებულ და მოსალოდნელ ეკონომიკურ სანქციებზე საუბარს დაეთმო, არაფერი თქმულა ზოგადად, საექსპორტო ბაზრის დივერსიფიკაციის მნიშვნელობაზე. არ განხილულა ქვეყნისთვის რუსეთის ბაზარზე დამოკიდებულების სახიფათო მხარეები. არადა, ჟურნალისტი რუსეთის მიერ 2006 წელს დაწესებულ სანქციებზე, რომელმაც 7 წელს გასტანა, თავადვე საუბრობს. ასევე, არ განხილულა ბალტიისპირეთის მაგალითი, თუ როგორ მოახერხეს ასევე პოსტსაბჭოთა ქვეყნებმა რუსული ეკონომიკური გავლენისგან თავის დაღწევა და ევროკავშირის ბაზარზე ადაპტირება. სიუჟეტში არ უსაუბრიათ სახელისუფლებო სტრუქტურების პასუხისმგებლობაზე არც აქციების დაწყების და 21 ივნისს მისი დაშლის ნაწილში და არც ლარის გაუფასურებაზე მსჯელობისას.

იქმნებოდა შთაბეჭდილება, რომ სიუჟეტის და მისი ავტორის მთავარი მიზანი ქართული პროდუქციისთვის რუსული ბაზრის კვლავ ჩაკეტვის პირობებში, არა გამოსავლებისა და ალტერნატივების ძებნა, არამედ მოსალოდნელ და უკვე დამდგარ ზიანში მხოლოდ ერთი კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის - ნაციონალური მოძრაობის ბრალეულობის ძიება და მათი დადანაშაულება იყო.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
აშშ-ის ეროვნულ-საზოგადოებრივმა რადიომ NPR-მა აბორტის თემის გაშუქების წესები შეიმუშავა.

ამ წესების მიხედვით, აბორტის თემაზე მუშაობისას ჟურნალისტებმა აღარ უნდა გამოიყენონ ტერმინები - “სიცოცხლის დასაცავად” (pro-life) და “აბორტის უფლებისთვის” (pro-choice). თუმცა იმ შემთხვევაში, თუკი მათ რომელიმე რესპონდენტი ან სტუმარი გამოიყენებს, მას უცვლელად დატოვებენ.

კონკრეტული ჯგუფებისთვის იარლიყების მიწებების თავიდან ასაცილებლად, NPR ცდილობს, რომ ტერმინის “აბორტის უფლების” ნაცვლად არ თქვას “აბორტის მომხრეები/დამცველები”. აგრეთვე, ამბობს - “კლინიკები, სადაც აბორტის გაკეთებაა შესაძლებელი” და არა “აბორტის კლინიკები”.

NPR-ის წესების მიხედვით, ასევე აკრძალულია ტერმინის - “დაუბადებელი ბავშვის” გამოყენება. სტანდარტში ხაზგასმულია, რომ დაბადებამდე, მუცლადყოფნის პროცესში ის არა უკვე ჩამოყალიბებული ბავშვი, არამედ ნაყოფი/ემბრიონია. ამასთან, NPR-ის სტანდარტის თანახმად, ასევე არასწორია შემდეგი სიტყვების გამოყენება “ნაყოფის გულისცემა”. როგორც წესებში ვკითხულობთ, მუცლადყოფნის დროს, ნაყოფის გულისცემის გასინჯვა მხოლოდ ფეხმძიმობის ექვს კვირის თავზეა შესაძლებელი.

NPR-ის სტანდარტის მიხედვით, ასევე არასწორია შემდეგი ფორმულირება - “ფეხმძიმობის გვიანდელი შეჩერება/გვიანდელი აბორტი”. ნაცვლად ამისა, NRP საკუთარ ჟურნალისტებს სთავაზობს, რომ მათ შემდეგი შინაარსის ტექსტი გამოიყენენონ - “არადამაზიანებელი ექსტრაქცია” ან “ფეხმძიმობის პირველი ტრიმესტრის შემდეგ აუცილებელი პროცედურული ჩარევა”, რაც სამედიცინო ტერმინებია.

NPR-ის რედაქტორის ელისაბედ ჯენსენის თქმით, სტანდარტის შემუშავების მიზანი ამბის თხრობის ფაქტობრივი სიცხადე და პოლიტკორექტულობაა. მისივე განმარტებით, ტერმინი “სიცოცხლის დასაცავად” ქმნის შთაბეჭდილებას, თითქოს, ისინი, ვინც აბორტის უფლებას უჭერენ მხარს, ახალ სიცოცხლეს საერთოდ არაფრად აგდებენ.

მანვე აღნიშნა,რომ სტანდარტის შემუშავების კიდევ ერთი მიზეზი განაწყენებული აუდიტორიისგან წამოსული უკმაყოფილებაც იყო. ისინი მიიჩნევდნენ, რომ დამკვიდრებული ტერმინები საზოგადოებაში აბორტის უფლების მომხრეებისა და მოწინააღმდეგეების მიმართ წინასწარ, არასწორ წარმოდგენებს აყალიბებდნენ.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საქართველო
2020 წლიდან (არაუგვიანეს 1 მაისისა), გამონაკლისი შემთხვევების გარდა, სასამართლოს მიღებული განაჩენის გასაჯაროებაზე პეროსნალური მონაცემების დაცვის არგუმენტაციით უარის თქმა აღარ შეეძლება. “მედიაჩეკერი” დაინტერესდა, რას შეცვლის ეს ფაქტი ჟურნალისტებისთვის და იმ რეპორტიორებს ესაუბრა, რომლებიც სამართლის საკითხებზე მუშაობენ.

ჯაბა ანანიძე ონლაინგამოცემა “ბათუმელების” ჟურნალისტია. ამბობს, რომ ბევრჯერ ყოფილა შემთხვევა, როდესაც სტატისტიკური მონაცემის დამუშავების დროს გამოცემას კონკრეტულ შემთხვევაზე გასვლა და მასზე მასალის მომზადება სურდა, თუმცა სასამართლო სისტემაში არსებული პრაქტიკა, ამის საშუალებას არ იძლეოდა. მისივე თქმით, უმეტეს შემთხვევაში, იმ მოტივით, რომ სასამართლოს მიერ მიღებული კონკრეტული გადაწყვეტილება თუ განაჩენი პერსონალურ მონაცემებს შეიცავდა, მათ ინფორმაციის მიღებაზე უარს ეუბნებოდნენ, რაც ჟურნალისტებს ამა თუ იმ თემის საფუძვლიანად გაშუქებაში ხელს უშლიდა.

ჯაბას ეთანხმება “რუსთავი 2-ის” საინფორმაციო სამსახურის უფროსი ნოდარ მელაძე. იგი ამბობს, რომ მსგავსი პრაქტიკა ჟურნალისტებს შრომას ფაქტობრივად უოცმაგებდა, რადგან სასამართლოდან ინფორმაციის მიღებისთვის სხვადასხვა შემოვლითი გზების გამოყენება იყო საჭირო.

ჟურნალისტები საუბრობენ ტენდენციაზე, როდესაც პერსონალური მონაცემების დაცვის არგუმენტაციით, სასამართლომ, გადაწყვეტილებების გაცემაზე უარის თქმის პრაქტიკა დაამკვიდრა. ეს 2015 წლის ოქტომბრიდან დაიწყო, იქამდე სასამართლოები მიღებული გადაწყვეტილებების ასლებს სრულყოფილად გასცემდნენ.

სასამართლოს ეს მიდგომა არასამთავრობო ორგანიზაციებმა „ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტმა (IDFI) „მედიის განვითარების ფონდმა“ (MDF) საკონსტიტუციო სასამართლოში გაასაჩივრეს.

IDFI-ს შეფასებით, საერთო სასამართლოები ფართოდ განმარტავდნენ პერსონალური მონაცემის ცნებას და ისინი არ ითვალისწინებდნენ ამა თუ იმ საქმის მიმართ არსებულ მაღალ საჯარო ინტერესს. ამასთან,დარღვეული იყო ბალანსი პერსონალური მონაცემების დაცვასა და საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდომობას შორის, რადგან უპირობო უპირატესობა პერსონალური მონაცემების დაცვას ენიჭებოდა.

2019 წლის 7 ივნისს, საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლომ „ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტისა“ (IDFI) „მედიის განვითარების ფონდის“ (MDF) საკონსტიტუციო სარჩელები ,რომლის მიხედვითაც, მოსარჩელე მხარე ღია სასამართლო სხდომის შედეგად მიღებული სასამართლო აქტებისა და მათში მოცემული პერსონალური ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის მომწესრიგებელ ნორმებს სადავოდ ხდიდა, დააკმაყოფილა.

მოსარჩელის პოზიციით, სადავო ნორმები სასამართლო აქტებში მოცემული პერსონალური მონაცემების საჯარო ინფორმაციის სახით გაცემას და მათი გასაჯაროების შესაძლებლობას გამორიცხავდა და მათ გასაჯაროებას მხოლოდ კანონით განსაზღვრულ საგამონაკლისო შემთხვევებში უშვებდა, განსაკუთრებული კატეგორიის მონაცემების კი, მონაცემთა მფლობელის თანხმობის გარეშე სრულად იკრძალებოდა.

„მოსარჩელე მხარე მიუთითებდა, რომ ამგვარი რეგულაცია ეწინააღმდეგებოდა საქართველოს კონსტიტუციით გარანტირებული საჯარო დაწესებულებებში დაცული ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის უფლებას“, - ნათქვამია საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ გავრცელებულ პრესრელიზში.

საკონსტიტუციო სასამართლოს განმარტებით, სასამართლოს აქტები იმ ტიპის ინფორმაციაა, რომელზე ხელმისაწვდომობის მიმართაც მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესი არსებობს და მასზე ხელმისაწვდომობა სასამართლო ხელისუფლების საზოგადოებრივი კონტროლის, მისდამი საზოგადოების ნდობის, სამართლიანი სასამართლოს უფლებისა და სამართლებრივი უსაფრთხოების კონსტიტუციური ინტერესის უზრუნველსაყოფად უაღრესად მნიშვნელოვანია.

საკონსტიტუციო სასამართლომ ასევე მიუთითა, რომ სასამართლო გადაწყვეტილებაში ასახული ინფორმაციის სენსიტიურობის გათვალისწინებით და პირადი ცხოვრების უფლების დასაცავად, შესაძლოა, გამონაკლის შემთხვევაში, პირის პერსონალური მონაცემების დაფარვა საჭირო გახდეს, თუმცა ამან საყოველთაო ხასიათი არ უნდა მიიღოს.

„სასამართლოს აქტის ღიაობის საკითხის გადაწყვეტისას უნდა შეფასდეს რა გავლენას ახდენს პერსონალური მონაცემების გამჟღავნება პირადი ცხოვრების უფლებაზე და გადაწონის თუ არა იგი სასამართლო აქტის ხელმისაწვდომობაზე საზოგადოების მომეტებულ ინტერესს“, - განმარტა საკონსტიტუციო სასამართლომ და აღნიშნულის გათვალისწინებით აღნიშნა, რომ არსებული პრაქტიკა საქართველოს კონსტიტუციით უზრუნველყოფილ ინფორმაციის თავისუფლებას ეწინააღმდეგება და ის არაკონსტიტუციურად ცნო. საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებით, სადავო ნორმები ძალადაკარგულად 2020 წლის პირველი მაისიდან გამოაცხადა და საქართველოს პარლამენტს საკითხის კონსტიტუციური მოთხოვნების შესაბამისად მოსაწესრიგებლად ვადა მისცა.

ჯაბა ანანიძის შეფასებით, იმის გათვალისწინებით, რომ საკონსტიტუციო სასამართლომ ლავირების მექანიზმი მაინც დატოვა, ჯერ იმაზე საუბარი გააიოლებს თუ არა მისი გადაწყვეტილება მედიის მუშაობას, ნაადრევია და ის პრაქტიკაა მნიშვნელოვანი, რასაც სასამართლო ინფორმაციის გაცემის თვალსაზრისით სამომავლოდ დაამკვიდრებს.

ნოდარ მელაძის განცხადებით, თავის დროზე, ხელისუფლებამ სასამართლოდან ინფორმაციის მიღება იმ მოტივით გაართულა, რომ მედიას პირველი იმ ჩინოსნების შესახებ არ მიეღო ინფორმაცია, რომლებიც ამათუიმ საქმეში ფიგურირებენ. მეორე, იმ პირების შესაძლო კრიმინალური წარსულის შესახებ ინფორმაცია არ გაჟონილიყო, რომლებიც სხვადასხვა თანამდებობაზე ინიშნებოდნენ. ამიტომ, იგი ფიქრობს, რომ იმ სივრცით, რაც საკონსტიტუციო სასამართლომ საკუთარი გადაწყვეტილებით დატოვა, რომლითაც მან საქართველოს პარლამენტს კანონმდებლობის გადახედვის ვადა მისცა, ხელისუფლება კვლავ ეცდება, რომ რაიმე ფორმით არსებული მის სასარგებლოდ შეინარჩუნოს.

საგამოძიებო სტუდია მონიტორის ჟურნალისტის გიორგი მგელაძის თქმით, იმის გათვალისწინებით, რომ ხშირად, სასამართლო განაჩენებს, საზოგადოებისთვის მაღალი საჯარო ინტერესის მქონე ინფორმაციის მიწოდების თვალსაზრისით, დიდი მნიშვნელობა აქვს, საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილება მისასალმებელია. რაც შეეხება ჩანაწერს, სადაც საკონსტიტუციო სასამართლო განმარტავს, რომ გამონაკლის შემთხვევებში შესაძლოა, სასამართლომ პრიორიტეტი პერონალური ინფორმაციის დაცვას მიანიჭოს, მგელაძის განმარტებით, საკონსტიტუციო სასამართლო იქვე აზუსტებს, რომ ეს გამონაკლისი შემთხვევა უნდა იყოს და საყოველთაო პრინციპად არ უნდა იქცეს, რაც ადრე პირიქით იყო.

მისივე თქმით, ერთადერთი ხარვეზი, რაც საკონსტიტუციოს გადაწყვეტილებაში შეიძლება ამოვიკითხოთ, ეს მისი აღსრულების 2020 წლის პირველ მაისამდე გადადებაა. თუმცა, იმ შემთხვევაში, თუკი იქნება პოლიტიკური ნება, პარლამენტს საკანონმდებლო ბაზის საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილების შესაბამისად მოწესრიგება მანამდეც შეუძლია და 2020 წლის პირელი მაისი დროის ის მაქსიმუმია, როდესაც გადაწყვეტილება სისრულეში უნდა მოვიდეს.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ბრიტანეთის პრესის მარეგულირებლის (Ofcom) გადაწყვეტილებით, ტელეკომპანია Sky News-ს ლონდონში მომხდარი თავდასხმის ამბის გაშუქების დროს 12 წლის გოგონას კადრის ჩვენებით სტანდარტი არ დაურღვევია. მარეგულირებლის განმარტებით, კადრი დაბალი ხარისხის იყო და მასზე გოგონას იდენტიფიცირება ფაქტობრივად შეუძლებელი იყო.

არხს მარეგულირებელში გოგონას დედამ უჩივლა. ის ამბობდა, რომ მისი შვილი კადრში სწორედ იმ დროს გამოჩნდა, როდესაც დამნაშავე ერთ-ერთ მსხვერპლს დანით თავს დაესხა.

Sky News-მა დედის საჩივრის საპასუხოდ განმარტა, რომ გოგონა კადრში მხოლოდ 1.9 წამით ჩანდა და მისი ამოცნობა ადამიანების მხოლოდ ისეთ ვიწრო ჯგუფს შეეძლო, ვინც მას ძალიან ახლოს იცნობდა. თუმცა, არხმა დედის საჩივრის შემდეგ გოგონას სახე მაინც დაფარა.

მიუხედავად იმისა, რომ გოგონა არასრულწლოვანია, კადრში მისი ჩვენებით მისი პირადი სივრცე არ დარღვეულა, განმარტა Ofcom-მა და იქვე დასძინა, რომ სიუჟეტში მისი ვინაობა არ დასახელებულა.

„მხოლოდ იმიტომ, რომ ის კადრში გაკვრით გამოჩნდა, ამასთან კადრი არამკაფიო და უხარისხო იყო, შესაბამისად, სიუჟეტში ისეთი არაფერი ჩანდა, რაც გოგონას ამოცნობადს გახდიდა“, - განმარტა ბრიტანულმა მარეგულირებელმა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის პოსტზე ეკატერინე ტიკარაძის დანიშვნამდე ორი დღით ადრე, რომელსაც მანამდე საჩხერის სამედიცინო ცენტრის ხელმძღვანელის თანამდებობა ეკავა, ტელეკომპანია “იმედმა” სწორედ ამ კლინიკის “საერთაშორისო აღიარების” შესახებ ამბავს კვირის შემაჯამებელ გადაცემაში - “იმედის კვირა” 10 წუთიანი სიუჟეტი მიუძღვნა.

“სიკვდილს გადარჩენილი პაციენტების ისტორიები საჩხერის საავადმყოფოდან. "იმედის კვირა" იმ დაწესებულებას სტუმრობდა, რომელიც მომავალში საერთაშორისო აღიარებას ელოდება. თანამედროვე სტანდარტების შესაბამისად აღჭურვილი საავადმყოფო არა მარტო საჩხერეში, არამედ ქვეყნის მასშტაბით ერთ-ერთ მოწინავე ადგილს იკავებს. ეს არის კლინიკა, რომელიც ჭიათურელ მაღაროელებს უფასოდ მოემსახურება, ამის შესახებ მათ მთავრობის წარმომადგენელმა მიმდინარე კვირას აცნობა”, - ასე წარადგინა წამყვანმა თემა.

ამის შემდეგ სიუჟეტში უკვე ჟურნალისტი გვიყვება, რომ “აქ მთავარი სიკვდილზე გამარჯვებაა, მართვითი სუნთქვით რეანიმაციულ განყოფილებაში და კომატოზური მდგომარეობიდან გამოყვანა, საჩხერის საავადმყოფოს ექიმებისთვის მარტივი არ არის”.

სიუჟეტიდან აღნიშნული კლინიკის მედპერსონალის მხრიდან „უმძიმესი ბრძოლისა და შრომის შედეგად“ გადარჩენილი სიცოცხლეების შესახებ ისტორიები მოვისმინეთ და იმ „ულტრათანამედროვე“ აპარატურისა და ტექნიკის შესახებ მივიღეთ ინფორმაცია, რომელსაც საჩხერის კლინიკა ფლობს.

„საჩხერის რეანიმაციულ განყოფილებაში სულ 10 ინდივიდუალური პალატაა, ყველა ოთახი თანამედროვე, მაღალი საერთაშორისო აპარატურითა და ინვენტარითაა აღჭურვილი“, - ვისმენთ სიუჟეტიდან და იმ მომსახურებების შესახებ დეტალურად ვიღებთ ინფორმაციას, რომლითაც „ათობით საჩხერელი და სხვადასხვა რეგიონიდან ჩამოსული პაციენტები ყოველდღიურად სარგებლობს“.

„2018 წლის აპრილში საავადმყოფოში გაიხსნა ჰემოდიალეზის განყოფილება, თანამედროვე სტანდარტის 14 სპეციალური აპარატით სარგებლობა უფასოა საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამის ფარგლებში. ჰემოდიალეზის განყოფილების გახსნიდან დღემდე პროფესიონალმა ექიმებმა დახმარება 50 ადამიანზე მეტს გაუწიეს. ჰემოდიალეზის განყოფილება რეგიონში ახალია და ადგილობრივებს კვირაში ოთხჯერ დედაქალაქში ჩასვლა აღარ უწევთ“, - განმარტავს ჟურნალისტი.

ამასთან, ის ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ საჩხერის სამედიცინო ცენტრი ერთ-ერთი მოწინავეა არა მარტო რეგიონში არამედ ქვეყნის მასშტაბით, რომ წლებია საავადმყოფო საერთაშორისო სტანდარტების შესაბამისად ფუნქციონირებს. ყველაფერს თან კლინიკის შიდა პერიმეტრის კადრები ახლავს, რის ფონზეც ჟურნალისტი გვიყვება:

„ასე გამოიყურება კლინიკის საოპერაციო, ახალი თანამედროვე სამედიცინო ტექნიკით, დაწესებულების ხელმძღვანელობის ინიციატივით შეიძინეს გულის კონორანოგრაფიის სპეციალური აპარატი, რომელიც სისხლძარღვების გამოკვლევებისთვის არის საჭირო, გარდა ამისა, კლინიკაშია უნიკალური, 2018 წელს გამოშვებული ვიდეოენდოსკოპური აპარატი, რომლითაც საჭმლის მომნელებელი სისტემის დეტალური კვლევა ხდება“.

სიუჟეტიდან ისიც შევიტყვეთ, რომ ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის წარმომადგენელი საჩხერის საავადმყოფოს მუშაობას აქტიურად აკვირდება, სულ მალე დაწესებულება სამედიცინო სფეროში ერთ-ერთ მაღალ საფეხურზე აიწევს და აისო სერტიფიკატს მიიღებს, სერტიფიცირების პროცესი უკვე დაწყებულია.

„საჩხერის სამედიცინო ცენტრში, სულ 500 ადგილობრივია დასაქმებული. დაწესებულება მუდმივად ცდილობს ექიმებისა და მედპერსონალის განვითარებასა და გადამზადებას. რამდენიმე დღის წინ საავადმყოფოშივე გაიხსნა უფასო საბავშვო ბაღი მხოლოდ საავადმყოფოს თანამშრომლების შვილებისთვის. საჩხერის სამედიცინო დაწესებულება თანამშრომლობს თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტთან და აქტიურად მონაწილეობს მომავალი ექიმების აღზრდაში… საჩხერის საავადმყოფოს წინ დიდი გეგმები აქვს, მალე პალიატიური განყოფილებაც დაემატება და უფრო მეტიც, აქვე გაიხსნება კოლეჯი, სადაც საავადმყოფოს გამოცდილი ექიმები ცოდნას მომავალ ექთნებს გაუზიარებენ“, - ასე სრულდება მაყურებლისთვის საჩხერის სამედიცინო ცენტრში 10 წუთიანი მოგზაურობა.

ტელეკომპანია „იმედის“ მხრიდან ჯანდაცვის მინისტრის ცვლილებამდე ორი დღით ადრე, საჩხერის სამედიცინო ცენტრის შესახებ მსგავსი შინაარსის სიუჟეტის მომზადება და კლინიკის სიკეთეებზე სიკეთეებზე ხაზგასმა, იმის შთაბეჭდილებას ქმნის, რომ არხის მხრიდან ეს სწორედ ამ კლინიკის ხელმძღვანელის და მომავალი ჯანდაცვის მინისტრის შესახებ საზოგადოებაში გარკვეული პოზიტიური განწყობისა და დამოკიდებულების შექმნის მცდელობა იყო. ამასთან, კლინიკის აშენება ბიძინა ივანიშვილის სახელთან არის ასოცირებული. მინისტრად დანიშვნამდე, აღნიშნული ცენტრის ხელმძღვანელი იყო ჯანდაცვის უკვე ყოფილი მინისტრი დავით სერგეენკოც.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
1962 წელს ბრიტანელი პოლიტიკის მეცნიერი ბერნარდ კრიკი პუბლიკაციაში “პოლიტიკის დასაცავად” წერდა, რომ პოლიტიკური მოლაპარაკებებისა და ვაჭრობის ხელოვნება უსამართლობისგან შორსაა და მასში ცუდი არაფერია. “დაე, განსხვავებული რწმენების ადამიანებმა ერთად, მშვიდობიან საზოგადოებაში იცხოვრონ. ლიბერალური დემოკრატია არავის აძლევს ზუსტად იმას, რაც მას სურს, მაგრამ ქმნის შესაძლებლობას, რომ იმ გზით იარო, რომელიც აირჩიე”, - ამბობდა ის.

მაგრამ რას იტყოდა ის დღეს, სოციალური მედიის ეპოქაში?

Facebook-მა აღიარა, რომ ბოლო საპრეზიდენტო არჩევნებამდე და მას შემდეგ, მილიონობით მომხმარებელი სოციალურ ქსელში რუსული დეზინფორმაციის მსხვერპლი იყო. იგივე განაცხადეს Google-ის, Youtube-ისა და Twitter-ის პლატფორმებმაც. აღმოჩნდა, რომ განმანათლებლობის ნაცვლად, სოციალური მედიის საშუალებით “შხამი” ვრცელდება.

რუსეთის მცდელობები მხოლოდ დასაწყისია. სამხრეთ აფრიკიდან-ესპანეთამდე პოლიტიკა სულ უფრო და უფრო მახინჯ სახეს იღებს. აღნიშნულის ერთ-ერთი განმაპირობებელი ფაქტორი კი, სწორედ სოციალური მედიის მიერ გავრცელებული დეზინფორმაციაა, რითაც სოციალური მედია პოლიტიკური გარიგებების იმ დემოკრატიულ პრინციპს არღვევს, რასაც ბერნარდ კრიკი თავისუფლებასთან აკავშირებდა.

ისევე როგორც, ისტორიის მანძილზე, სხვადასხვა დროს, ამა თუ იმ ფაქტორმა ერების გახლეჩვა გამოიწვია, დღესაც საზოგადოების პოლარიზაციის ერთ-ერთი მიზეზი სწორედ სოციალური მედიაა. იმდენად, რამდენადაც სოციალური მედიის პლატფორმები ჯერ კიდევ ახალია, ისინი სათანადოდ შესწავლილი არ არის და მათი მუშაობის პრინციპიდან გამომდინარე, ისინი საზოგადოებაზე ექსტრაორდინარულ გავლენას ახდენენ.

სოციალური მედია შემოსავალს ადამიანების თვალწინ ფოტოების, სხვადასხვა პერსონალური პოსტების, ახალი ამბებისა და სარეკლამო მასალების განთავსებით იღებს. სწორედ იმიტომ, რომ მათ შუეძლიათ წინასწარ გაზომონ, თუ რა რეაქცია ექნება ამა თუ მომხმარებელს კონკრეტულ პროდუქტზე, მათ ადამიანებში შეღწევის შესაძლებლობა აქვთ. სპეციალური ალგორითმების გამოყენებით, ისინი საზოგადოების შესახებ ინფორმაციას იმის დასადგენად აგროვებენ, თუ რა მიიქცევს მათ ყურადღებას და მიღებულ მონაცემებს შესაბამისად იყენებენ.

შესანიშნავი იქნებოდა, თუკი მსგავსი სისტემა სიბრძნისა და სიმართლის წინა პლანზე წამოწევას შეუწყობდა ხელს. თუმცა, ეს ასე არ ხდება და ამის დადასტურება სოციალური მედიის ნებისმიერ მომხმარებელს შეუძლია. რაც ერთის მხრივ, თავად საზოგადოების მოთხოვნებით შეიძლება იყოს განპირობებული. იმის გათვალისწინებით, რომ მომხმარებლის ნაწილი სკანდალებზეა ორიენტირებული, სოციალური მედიაპლატფორმები კარგავენ ხედვას, თუ რა არის მართლაც ღირებული იმ საზოგადოებისთვის, ვისთვისაც ისინი ამა თუ იმ ინფორმაციას ავრცელებენ.

რა უნდა გაკეთდეს?

ერთ-ერთი კვლევის მიხედვით, გამოკითხული ამერიკელების მხოლოდ 37%-ს სჯერა იმ ინფორმაციის, რასაც სოციალური მედიის საშუალებით იღებს. საზოგადოებამ ტრადიციული მედიის გაძლიერების სხვადასხვა მექანიზმი შექმნა. მაგალითად, ზოგი სოციალური მედიაპლატფორმებისგან მეტ გამჭვირვალობასა და იმის დასაბუთებას ითხოვს, რომ მათ მიერ გავრცელებული ინფორმაცია სანდო და სარწმუნოა. ინფორმაციის გადამოწმების, ე.წ. Factcheck-ინგის მექანიზმი Facebook-მაც აამოქმედა, აშშ-ის კონგრესცი ცდილობს, რომ გამჭვირვალე გახდეს ინფორმაცია იმის შესახებ, თუ ვინ დგას კონკრეტული პოლიტიკური რეკლამის უკან. ყველა ეს იდეა ღირებულია, თუმცა არასამკარისი. ყველაზე დიდი ზიანი მაინც ადამიანების მიერ გაუაზრებლად, არასანდო მასალების გაზიარებას მოაქვს.

მიუხედავად იმისა, რომ სოციალური მედიას ხშირად აკრიტიკებენ, სწორი მიზნებისთვის გამოყენებით, მას ლიბერალური  დემოკრატიის როლის გაძლიერების კუთხით დადებითი როლის შესრულება შეუძლია.

მომზადებულია The Economist-ის სტატიის მიხედვით.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
სამი რუსული გამოცემა Kommersant, RBK და Vedomosti ონლაინგმოცემა MEduza-ს გამომძიებელი ჟურნალისტის, დაკავებული ივან გოლუნოვის მხარდასაჭერად გაერთიანდა.

გოლუნოვი რუსმა სამართალდამცველებმა 6 ივნისს დააკავეს. გამოძიება მას ნარკოტიკული საშუალების ფლობას ედავება. თავად გოლუნოვი წარდგენილ ბრალდებას კატეგორიულად უარყოფს და ამბობს, რომ სამართალდამცველების მიერ მისთვის აღმოჩენილი შეკვრა არასდროს უნახავს.

Kommersant-მა, RBK-მ და Vedomosti-მ გამოცემების თავფურცელზე ერთნაირი გზავნილი - „ჩვენც ივან გოლუნოვები ვართ“ დაბეჭდეს. ამასთან, მათვე ერთობლივი სარედაქციო წერილიც დაწერეს, სადაც ისინი გოლუნოვის საქმის გამჭვირვალე გამოძიებას ითხოვენ.

დაკავებული ჟურნალისტის მიმართ სოლიდარობა რუსეთში უკვე არაერთმა ადამიანმა გამოხატა, მათ შორის იმ მედიასაშუალებების ჟურნალისტებმაც, რომლებიც კრემლთან ასოცირდებიან და მათი პოლიტიკის გამტარებლებად მოიაზრებიან. მათ გოლუნოვის მიმართ მხარდაჭერა საერთო ღია წერილით გამოხატეს, სადაც მის წინააღმდეგ დაწყებული გამოძიების შეწყვეტა მოითხოვეს.

ჟურნალისტის დაკავების გამო, შეშფოთება კრემილსადმი ლოიალურმა ტელევიზიამ NTV-მაც გამოხატა. „ეს ერთგვარი ტესტია ჩვენთვის“, - განაცხადა არხის წამყვანმა ირადა ზეინალოვამ და იქვე დასძინა - „ეს ჩვენზეა დამოკიდებული, თუ როგორი ქვეყანა იქნება რუსეთი“.

ივან გოლუნოვის მხარდასაჭერად მოსკოვში მარტს ფართომასშტაბიან საპროტესტო აქციას გეგმავს მოსახლეობაც. ჟურნალისტი დაკავების გამო პროტესტი თითქმის მთელ რუსეთს მოედო. მეტიც, მის ფარგლებს გასცდა და საპროტესტო აქციები ბერლინში, კიევში, ლონდონში, რიგაში, სტოკჰოლმსა და ვაშინგტონში მდებარე რუსეთის საელჩოების წინაც გაიმართა.

Meduza-ს მთავარი რედაქტორის ივან კოლპაკოვის თქმით, ივან გოლუნოვის დაკავება ბევრი ადამიანისთვის საკუთარი უფლებების დასაცავად ერთგვარი ინსპირატორი გახდა.

მომზადებულია The Guardian-ის სტატიაზე დაყრდნობით
კატეგორია: ეთიკა

2019 წლის 9 ივნისს მთაწმინიდის მაჟორიტარულ ოლქში პარლამენტის შუალედური არჩევნების მეორე ტური გაიმართება. ერთმანეთს მმართველი გუნდის მიერ მხარდჭერილი კანდიდატი ვლადიმერ კახაძე და ევროპული საქართველო-თავისუფალი დემოკრატების კანდიდატი შალვა შავგულიძე დაუპირისპირდებიან.

არჩევნების მეორე ტურმა, პოლიტიკური სიმპატიების გათვალისწინებით, კონკრეტული მედიასაშუალებების დღის წესრიგიც შეცვალა. ეს მეორე ტურში გადასული მაჟორიტარობის კანდიდატების გაშუქების დისკურსში გამოიხატა. მაგალითად ტელეკომპანია “იმედმა”, პირველი ტურის შემდეგ, მაჟორიტარობის ოპოზიციურ კანდიდატს შალვა შავგულიძეს, მთავარ საინფორმაციო გამოშვებებში, 7 სიუჟეტი მიუძღვნა. ამ მასალებში მის ირგვლივ უარყოფითი კონტექსტის შექმნის მიზნით, შავგულიძე ყოფილ სახელისუფლებო პარტიასთან “ნაციონალურ მოძრაობასთან” არის გაიგივებული.

 

⇒    მიხეილ სააკაშვილის მხარდაჭერა

 

მაგალითად, 22 და 23 მაისს, ორი სიუჟეტი მიუძღვნა “იმედმა” საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის შავგულიძისადმი გამოხატულ მხარდაჭერას. მასალების მთავარი აქცენტი კი ისაა, რომ შავგულიძე ამ მხარდაჭერას იღებს და სააკაშვილს მადლობას უხდის.

“შალვა შავგულიძეს მხარს მეორე ტურში მიხეილ სააკაშვილი უჭერს. მხარდაჭერა კანდიდატს ყოფილმა პრეზიდენტმა მორიგი facebook ლაივით გამოუცხადა. შესაძლოა, ეს გირგვლიანის ოჯახის ყოფილი ადვოკატისთვის, რომელიც რიგგარეშე არჩევნების წინ ყოფილი ნაციონალების ბანაკში აღმოჩნდა, ერთადერთი მხარდაჭერა იყოს. ჯერჯერობით დამარცხებული კანდიდატები შალვა შავგულიძის სასარგებლოდ ნაბიჯის გადადგმას არ ჩქარობენ”, - ამ ტექსტით წარადგინა წამყვანმა ამ თემაზე მომზადებული ერთ-ერთი სიუჟეტი.

 

⇒  "შავგულიძემ მორალური ზღვარი გადაკვეთა"

 

27 და 28 მაისს, შავგულიძის შესახებ მომზადებული ორი სიუჟეტის მთავარი აქცენტი იყო ის, რომ “შავგულიძეს არ ახსოვს რაზე იხდის სასჯელს ბაჩო ახალაია და უჭირს კითხვაზე პასუხი არიან თუ არა ახალაია და ვანო მერაბიშვლი პოლიტპატიმრები”.

ამავე სიუჟეტებში მმართველი გუნდის წევრების კომენტარებით კიდევ ერთი მესიჯი ვრცელდება შალვა შავგულიძეზე: “მან მორალური ზღვარი გადაკვეთა”.

“შალვა შავგულიძის ადვოკატი, პასუხს ვერ გვცემს და ერიდება პასუხის გაცემა იმაზე, იყვნენ და არიან თუ არა, ვანო მერაბიშვილი და ბაჩო ახალაია პოლიტპატიმრები, ვერ ამბობს ამას. ანუ, იმასაც კი ვერ ბედავს, რომ განაცხადოს ღიად, რომ სანდრო გირგვლიანის ფაქტიურად მკვლელები, ადამიანები, რომლებმაც სისტემა შექმნეს, რომელმაც თავის მხრივ მოკლა სანდრო გირგვლიანი, პოლიტპატიმრები არ არიან. ამით ყველაფერი არის ნათქვამი”, - ამბობს ოცნების ერთ-ერთი დეპუტატი დავით მათიკაშვილი.

“ოცნების” კიდევ ერთი დეპუტატი კარლო კოპალიანი კი განმარტავს, რომ “შავგულიძე დადგა იმ ხალხის გვერდით, ვინც მოკლა მისი დაცვის ქვეშ მყოფი გირგვლიანი და მოლაშვილი, ამაზე მეტი ამაზრზენი რა უნდა იყოს?!”

 

⇒  შავგულიძე "იმედის კვირის" რაკურსით

 

შავგულიძის თემა აქტუალური იყო იმედის კვირის შემაჯამებელ გადაცემა “იმედის კვირაშიც”. მასზე ამ ფორმატში ასევე ორი ვრცელი სიუჟეტი მომზადდა. ამ მასალებშიც მთავარი ხაზი მიხეილ სააკაშვილის მხარდაჭერასა და “ნაციონალურ მოძრაობასთან” მის აფილაციაზე გადიოდა.

2011 წლის 26 მაისზე მომზადებული სიუჟეტის შემდეგ, წამყვანმა თემა ასე წარადგინა:

“ამ გუნდთან ერთად, ამ ყველაფრის შემოქმედთან ერთად აპირებს შალვა შავგულიძე ქვეყანაში სამართლიანობისთვის ბრძოლას უსამართლობის წინააღმდეგ. პოლიტიკური და სამართლებრივი პარადოქსი იქნება ჩვენი შემდეგი თემა. ძალადობრივი რეჟიმის შემოქმედი მიხეილ სააკაშვილი შალვა შავგულიძეს მხარდაჭერას უცხადებს. რა მიზანმა გააერთიანა გირგვლიანის ოჯახის ადვოკატი გირგვლიანის მკვლელ ყოფილ სახელისუფლებო გუნდთან? რა მოსულა და რა არა პოლიტიკაში?”

სანდრო გირგვლიანის მკვლელობის კონტექსტში განიხილა "იმედის კვირამ" შალვა შავგულიძის თემა 2 ივნისის გადაცემაში.

“კომფორტი და ძალაუფლება რომ არ ეთმობოდა მიხეილ სააკაშვლს ამის ნათელი მაგალითია ახალგაზრდა ბანკირის მკვლელობის საქმე, რომლის გასაყალბებლად ყველაფერზე წავიდა, მკვლელებს სასათბურე პირობები შეუქმნა და კანონმდებლებს კანონებიც კი შეაცვლევინა იმისთვის, რომ საკუთარი იმიჯი და ხელისუფლება გადაერჩინა. მკვლელობიდან 13 წლის შემდეგაც წარმოუდგენელია იმ სისასტიკეზე საუბარი, რომლის ავტორიც სააკაშვილის რეჟიმი იყო. როგორ გაანადგურეს ოჯახი, რომელიც უსამართლობის წინააღმდეგ ქუჩაში გამოვიდა. სამართლიანობისთვის ბრძოლას შვილმკვდარი დედაც შეეწირა,რომლის გვერდითაც სამართლებრივი ბრძლის გზაზე მაშინ შალვა შავგულიძე იდგა. დღეს კი იმ გუნდის წარმომადგენელია, რომელიც თავის დროზე, ადამიანის სიცოცხლის ხელყოფაში ამხილა”, - ამბობს წამყვანი.

შემდეგ თემა გირგვლიანის საქმეზე დაკავებულებისთვის განსაკუთრებული პირობების შექმნის მიზნით განხორციელებული საკნონმდებლო ცვლილელებების კუთხით გაიშალა. საუბარი იყო იმაზე, რა როლი ჰქონდა ამ საქმეში საკანონმდებლო ორგანოს. აღნიშნულით სიუჟეტში იმას გაესვა ხაზი, რომ მაშინდელი კანონშემმოქმედები მოცემული მომენტისთვის ევროპულ საქართველოს წარმოადგენენ, რომლებიც თავის მხრივ არჩევნებში მხარს შალვა შავგულიძეს უჭერენ.

“აი ასეთ ადამიანებთან ურთიერთობა შემოგვთავაზა ბატონმა შავგულიძემ, რაც იყო ამ ფილმის შექმნის მიზეზი და მიზანიც ის იყო, რომ ადამინებმა დაინახონ და ადამიანებმა გადაწყვიტონ შეიძლება თუ არა ასეთი ურთიერთობების დაშვება ჩვენს პოლიტიკურ ცხოვრებაში”, - ამბობს აღნიშნულ თემაზე მომზადებული საგამოძიებო ფილმის ავტორი ვახტანგ კომახიძე.

“მის [შავგულიძის] საქმეში ახლა არავინ ერევა ის, როგორც ნაციონალური რეჟიმის შემოქმედები… თანამოაზრეა იმ კანონშემოქმედების, ვინც გირგვლიანის მკვლელვებს კანონები მოარგო და ვისზეც სტრასბურგის საჩივარშიც ამბობდა, რომ ცვლილება სწორედ ამ საქმეს მოარგეს… ბრძოლა მანდატისთვის აერთიანებს მათთან, ვისაც წლების განმავლობაში ებრძოდა, მათთან ერთად აპირებს კანონშემოქმედებას ვინც კანონმდებლობა საკუთარ ინტერესებს და გირგვლიანის მკვლელობის საქმის გაყალბებას მოარგო”, - განმარტავს ჟურნალისტი. 

 

 ⇒  გირგვლიანისა და ხორავას ქუჩის საქმე

 

შავგულიძის თემაზე მომზადებული ერთ-ერთი ბოლო სიუჟეტი იმედის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში 5 ივნისს გავიდა. ამ მასალაში ხაზგასმულია, რომ მთაწმინდის მაჟორიტარობის კანდიდატი გირგვლიანის საქმეს ხორავას ქუჩაზე მომხდარ მკვლელობას ადარებს. ჟურნალისტის თქმით, ეს თავის მხრივ “ნაციონალური მოძრაობის” მანკიერ წარსულზე ხაზგასმაა, ეს კი იმ ფონზე, როდესაც შვგულიძე მთაწმინდაზე მაჟორიტარობისთვის სწორედ ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლების სახელით იბრძვის.

აღსანიშნავია, რომ ყველა ზემოთდასახელებულ სიუჟეტში საპირისპირო მხარის კომენტარებსაც ვისმენთ. თუმცა, მასალების ყურებისას იქმნება შთაბეჭდილება, რომ ეს მხოლოდ ხელოვნური ბალანსის შექმნის მცდელობაა და სხვა არაფერი. სიუჟეტების აქცენტები, კონტექსტი, ტონი და ლექსიკა, ცალსახად, ერთი კონკრეტული კანდიდატის მიმართ უარყოფითი ფონის შექმნისა და ამომრჩევლის ემოციებით მანიპულირების შთაბეჭდილებას ტოვებს. აღსანიშნავია, რომ სანდრო გირგვლიანის თემა შავგულიძის კონტექსტში ტელეკომპანია იმედისთვის არჩევნების პირველი ტურის წინასაარჩევნო კამპანიის დროსაც აქტუალური იყო. მაშინ შალვა შავგულიძეს პასუხს იმაზე სთხოვდნენ, რატომ არ გაასაჩივრა გირგვლიანის საქმე სააპელაციო სასამართლოში.


⇒ შავგულიძის თემა არჩევნების პირველ ტურამდე

ამ თემაზე, ტელეკომპანია იმედმა გადაცემაში “პირისპირ” შავგულიძესა და გირგვლიანის საქმის მოსამართლეს ლევან მურუსიძეს შორის დებატიც მოაწყო. ამ გადაცემაში კამათი სწორედ იმაზე წარიმართა, რამდენად სწორი იყო ადვოკატის მხრიდან საქმის სააპელაციო სასამართლოში არგასაჩივრება. იმავე თემაზე, იმავე სტუდიაში დისკუსია შალვა შავგულიძესა და ფრაქცია ქართული ოცნების” ხელმძღვანელს მამუკა მდინარაძეს შორისაც შედგა.

შუალედური არჩევნების პირველი ტური 19 მაისს გაიმართა. არჩევნებში მოსახლეობის დაბალი აქტივობის გამო, პირველ ტურში გამარჯვება ვერცერთმა კანდიდატმა მოიპოვა. ქართუკი ოცნების კანდიდატმა ვლადიმერ კახაძმ ამომრჩევლების ხმების 41%, ხოლო ევროპული საქართველო-თავისუფალი დემოოკრატების კანდიდატმა 36.83% მიიღო.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
National Geographic-მა ფოტომანიპულაციის შესახებ ეჭვების გამო, საკუთარ ვებგვერდზე გამოქვეყნებული ფოტოები წაშალა და ფაქტზე მოკვლევა დაიწყო. გამოცემამ ფოტოებთან დაკავშირებით რედაქტორის შენიშვნაც გამოაქვეყნა, რომელშიც ვკითხულობთ:

“National Geographic-მა 26 აპრილს nationalgeographic.com-ზე ბეტ მუნის მიერ გადაღებული ფოტოები გამოაქვეყნა, რომელზეც მთვარის ფონზე მსოფლიოში ყველაზე ასაკოვანი ხეები იყო ასახული. ფოტოების ნამდვილობის შესახებ ეჭვები მას შემდეგ გაჩნდა, რაც ბლოგებსა და სოციალურ მედიაში საკითხის განხილვა დაიწყო. National Geographic-ს ფოტომანიპულაციებთან მიმართებით მკაცრი შეზღუდვები აქვს. ჩვენ ფოტოები წავშალეთ და იმის მოკვლევა დავიწყეთ, რამდენად შეესაბამება ისინი გამოცემის პოლიტიკას. ჩვენ არ ვამტკიცებთ, რომ ფოტოები ჩვენს სტანდარტებთან აპრიორი წინააღმდეგობაში მოდიოდა, ამ ეტაპზე ამის მტკიცების შესაძლებლობა არ გვაქვს. ფოტოებს ხელახლა მანამდე აღარ გამოვაქვეყნებთ, ვიდრე ჩვენს პოლიტიკასთან მათ შესაბამისობაში არ დავრწმუნდებით”.

გამოცემის პრესსპიკერის ანა კუკელხოს დაინენის განმარტებით, იმის გამო, რომ ფოტოგრაფს გადაღებული ფოტოების დაუმუშავებული ფაილები არ წარუდგენია, National Geographic-მა იმის დადგენა, ნამდვილია თუ არა ფოტოები, ჯერჯერობით ვერ შეძლო, რის გამოც ისინი საიტიდან დროებით აიღეს.

თავად ბეტ მუნი ამბობს, რომ მას დამხმარე ჰყავდა და პანორამული კადრის ხელით დამუშავებასთან დაკავშირებით მასთან კითხვები აქვს.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საქართველო
პრეზიდენტის ადმინისტრაციის, სამინისტროებისა და მათ დაქვემდებარებაში არსებული სსიპ-ების შემდეგ, "მედიაჩეკერმა" ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების მიერ სატელევიზიო, რადიო და ახალი ამბების მომსახურების შესყიდვის მიზნით, 2019 წლის პირველ ოთხ თვეში, მედიასაშუალებებთან გაფორმებული ხელშეკრულებები შეისწავლა. აღმოჩნდა, რომ მიმდინარე წლის პირველი იანვრიდან პირველ მაისამდე პერიოდში ამ მიმართულებით 67-მა მუნიციპალურმა უწყებამ ჯამში 1, 357, 924 ლარი გამოყო. ძირითადი თანხა (76%) სატელევიზიო მომსახურებაზე დაიხარჯება.

ტელე-რადიო მომსახურება


თვითმმართველმა ორგანოებმა 2019 წლის პირველ ოთხ თვეში სატელევიზიო მომსახურებაში ჯამში 1 026 935.96 ლარის ხელშეკრულებები გააფორმეს. აქედან ნახევარზე მეტი - 638 684.5 ლარი ქალაქ თბილისის მერიის „საზოგადოებასთან კომუნიკაციის განვითარების სააგენტოზე“ მოდის, რომელმაც კონსოლიდირებული ტენდერის საშუალებით რამდენიმე მაუწყებლისგან საეთერო დრო თბილისის მერიის მიერ ტაქსების რეგულაციების შესახებ მომზადებული საინფორმაციო ვიდეორგოლის განთავსებისთვის იყიდა. ინფორმაციის გასავრცელებლად სააგენტომ უპირატესობა ტელეკომპანია "იმედს" მიანიჭა და მას მომსახურებაში ყველაზე მეტს, ჯამში 122 920.6 ლარს გადაუხადის, მას 107 073.01 ლარით ტელეკომპანია "რუსთავი 2" მოსდევს.

alt
„საზოგადოებასთან კომუნიკაციის განვითარების სააგენტო“ თბილისის მერიაში 2018 წლის იანვარში შეიქმნა. რეფორმის ფარგლებში, თვითმმართველი ორგანოს PR სამსახურების ცენტრალიზება მოხდა და მერიის სტრუქტურული ერთეულებიდან, გამგეობებიდან, სსიპ-ებიდან, ა(ა)იპ-ებიდან და შპს-ებიდან ეს ფუნქცია  „საზოგადოებასთან კომუნიკაციის განვითარების სააგენტოში“ გადავიდა.

ინფორმაციის განთავსების გარდა, საზოგადოებასთან კომუნიკაციის განვითარების სააგენტომ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის ღონისძიებების/პრეზენტაციების პირდაპირი ეთერით გადაცემის უზრუნველყოფის მიზნით 180 000 ლარს შპს "TV პროექტს“ გადაუხადის. ამ კომპანიის დირექტორი ავთანდილ კვანტალიანია, რომელიც პარალელურად სატელევიზიო პროდუქტის შემქმნელი რამდენიმე კომპანიის (მაგ. პრაიმ შოუ სტუდია, ჰორიზონ ტვ) დირექტორია.

საჯარო უწყების მიერ მაუწყებლის შინაარსზე გავლენა
 
 
მიუხედავად იმისა, რომ ტელე-რადიო მაუწყებლების შემთხვევაში, კანონმდებლობის მიხედვით, სახელმწიფო ბიუჯეტის სახსრები მხოლოდ საზოგადოებრივად მნიშვნელოვანი ინფორმაციის გასავრცლებლად უნდა დაიხარჯოს და მასალა სარეკლამო ვიდეორგოლის სახით უნდა გამოქვეყნდეს, მუნიციპალიტეტებსა და მედიასაშუალებებს შორის გაფორმებული ხელშეკრულებების ანალიზი აჩვენებს, რომ ხშირია შემთხვევები, როდესაც თვითმმართველი ორგანოები მედიასაშუალებებს კონკრეტულ ჩარჩოებს უწესებენ და მითითებებს აძლევენ, თუ რა ფორმის და შინაარსის უნდა იყოს მათ მიერ შესყიდული მომსახურება.

თვითმმართველი ორგანოებიდან ამ მხრივ ერთ-ერთი თვალსაჩინო რუსთავის მუნიციპალიტეტია. ის სატელევიზიო მომსახურების შესყიდვებისთვის დახარჯული თანხით ერთ-ერთი ლიდერია. რუსთავის მუნიციპალიტეტმა წლის დასაწყისში 160 000 ლარის სატელევიზიო მომსახურება ელექტრონული ტენდერის მეშვეობით კონკრეტული დათქმებით, ქვემო ქართლის ტელე-რადიო კომპანიისგან იყიდა. კერძოდ, ხელშეკრულების მიხედვით, მაუწყებელი ვალდებულია, რომ ყოველდღიურად, მუნიციპალიტეტისთვის არანაკლებ ორწუთიანი სიუჟეტი მოამზადოს და ის სატელევიზიო და რადიო ეთერში (ძირითადად საინფორმაციო გამოშვებებში) გაუშვას. ჯამში მინიმუმ 1 000-ჯერ.

ასევე, ქვემო ქართლის ტელე-რადიო კომპანიამ რუსთავის მუნიციპალიტეტის მიერ მიწოდებული ვიდეორგოლი დღეში მინიმუმ 10-ჯერ უნდა დაატრიალოს. კიდევ ერთი ვიდეორგოლი მაუწყებელმა თავად უნდა დაამზადოს და ამავე რაოდენობით გაუშვას ეთერში. ხელშეკრულების თანახმად, მაუწყებლის ეთერში, მუნიციპალიტეტისთვის, დღის განმავლობაში მინიმუმ ათჯერ, არანაკლებ 6 სიტყვიანი მოძრავი სტრიქონიც უნდა გავიდეს.

რუსთავის მუნიციპალიტეტმა აღნიშნული მომსახურებისთვის ელექტრონული ტენდერი 2019 წლის თებერვალში გამოაცხადა. ტენდერში ქვემო ქართლის ტელე-რადიო კომპანიასთან ერთად, უფრო დაბალი ფასით (142 674 ლარით) "პალიტრა TV" მონაწილეობდა, თუმცა ის დისკვალიფიკაციის გამო ტენდერს გამოეთიშა და გამარჯვება ქვემო ქართლის მაუწყებელს დარჩა.

სწორედ ტენდერის მიმდინარეობის პროცესს დაემთხვა ქვემო ქართლის ტელე-რადიო კომპანიის მიერ მაუწყებლობის გათიშვა პროტესტის ნიშნად. მაშინ კომპანიის გენერალური დირექტორი გიორგი მგალობლიშვილი სამთავრობო ჯგუფების მხრიდან მაუწყებლის სარედაქციო პოლიტიკაში ჩარევის მცდელობაზე საუბრობდა, თუმცა დეტალების დაკონკრეტებისგან თავს იკავებდა. რამდენიმედღანი პაუზის შემდეგ, ქვემო ქართლის ტელევიზიამ და რადიომ ეთერი აღადგინა და მუშაობა ჩვეულ რეჟიმში განაგრძო.

რუსთავის მუნიციპალიტეტი ერთადერთი არ არის, ვინც მაუწყებელს ხელშეკრულებით უსაზღვრავს გადაცემის შინაარსს. მის მსგავსად ტვ მარნეულს კონკრეტულ მოთხოვნებს უწესებს მარნეულის მუნიციპალიტეტის თვითთმმართველი ორგანოც. კერძოდ, 86 000 ლარად გაფორმებული ხელშეკრულების ფარგლებში, მუნიციპალიტეტი მაუწყებლისგან გადაცემის მომზადებას და მასში მუნიციპალიტეტების წარმომადგენლების მოწვევას, მათთან სატელეფონო და პირდაპირი ჩართვების უზრუნველყოფას და კვალიფიციური პერსონალის ყოლას ითხოვს. ამასთან, გადაცემის ეთერში გაშვების დღე და დრო თვითმმართველ ორგანოსთან უნდა შეთანხმდეს.

ამავე ხელშეკრულების ფარგლებში, მაუწყებელმა უნდა უზრუნველყოს მუნიციპალიტეტში მიმდინარე და დაგეგმილი ღონისძებებისა და პროგრამების შესახებ მოსახლეობის ინფორმირება, ასევე უნდა მოამზადოს საკრებულოს სხდომების სრული ჩანაწერები, ამავე სხდომების ვიდეორგოლები და ეთერში გაუშვას.

კონკრეტული რადიოგადაცემის - „თვითმმართველობის დრო“ - განსაზღვრული ქრონომეტრაჟით მომზადებას, მის ეთერში კვირაში ექვსჯერ და დღეში მინიმუმ სამჯერ გაშვებას ითხოვს ემბისი FM 93.5-ისგან მარტვილის მუნიციპალიტეტიც. კვირაში ერთხელ მერიის ან/და საკრებულოს წარმომადგენელთან ინტერვიუ კიდევ ერთი მოთხოვნაა მუნიციპალიტეტისგან.

საინტერესოა, ასევე ახალქალაქის მერიასა და "ატვ-12-ს" შორის გაფორმებული ხელშეკრულებაც, რომლის მიხედვითაც, მაუწყებელს საინფორმაციო გადაცემის მომზადება, საკრებულოების სხდომების, მერიის თათბირების, სპორტული ღონისძიებებისა და საზოგადოებრივ-სოციალური საკითხების გაშუქება, მუნიციპალიტეტის საბიუჯეტო ორგანიზაციების განცხადებების ეთერში გადაცემა და შემთხვევის ადგილიდან პირდაპირი ჩართვები ევალება.

მთლიანობაში, შეიძლება ითქვას, რომ თვითმმართველი ორგანოები მედიებისგან მომსახურებას ძირითადად მუნიციპალიტეტებში დაგეგმილი და მიმდინარე ღონისძიებების, თვითმმართველი ორგანოების სხვადასხვა აქტივობებისა და საკრებულოს სხდომების გაშუქება/ტრანსლირებისთვის ყიდულობენ. ამასთან, რიგ შემთხვევებში, პროდუქტის შინაარსსა და ფორმაშიც ერევიან, რაც კანონმდებლობით აკრძალულია და კონკრეტული მედიასაშუალების სარედაქციო პოლიტიკის განსაზღვრის მცდელობაზე მიუთითებს.

ახალი ამბების სააგენტოების მომსახურება

2019 წლის პირველ ოთხ თვეში, მუნიციპალურმა უწყებებმა ახალი ამბების სააგენტოების მომსახურების შესყიდვის მიზნით 330 988 ლარის ხელშეკრულებები გააფორმეს.


alt
სატელევიზიო მომსახურებისგან განსხვავებით, გარკვეული საფასურის სანაცვლოდ, ონლაინ გამოცემებში საჯარო უწყებების მიერ ინფორმაციის გამოქვეყნებას კანონი არ კრძალავს, თუმცა, ეთიკური ჟურნალისტიკის პრინციპების გათვალისწინებით, მედია ვალდებულია, რომ ამგვარი მასალები უშუალოდ რედაქციის მიერ მომზადებული ამბებისგან გამიჯნოს და მკითხველისთვის შესაბამისი მითითება გააკეთოს.

მსგავსი დათქმა თვითმმართველი ორგანოების მიერ მედიებთან გაფორმებულ ხელშეკრულებებშიც გვხვდება. მაგალითად, ადიგენის მუნიციპალიტეტის მიერ "სამხრეთის კარიბჭესთან" (sknews.ge) გაფორმებულ ხელშეკრულებაში ხაზგასმით არის ნათქვამი, რომ თვითმმართველი ორგანოს მიერ მიწოდებულ მასალას დაეწერება, რომ ის არის რეკლამა. იგივე წერია შუახევის მუნიციპალიტეტის მიერ შპს "პირველი ნიუსი-საქართველოსთან" გაფორმებულ ხელშეკრულებაშიც. კერძოდ, მითითებულია, რომ შპს-ის კუთვნილ ვებგვერდებზე (www.fax.ge, www.faxinter.news, www.epn.ge, www.economic.ge) დამკვეთის მასალებს სარეკლამო ნიშანი (® ან NS) მიეთითება.  სარეკლამო ტიპის მასალებს სარედაქციო მასალებისგან სხვა ონლაინ გამოცემებიც (მაგალითად - reginfo.ge, interpressnews.ge) მიჯნავავენ, თუმცა, უფრო მეტია ისეთი მედიასაშუალებების რაოდენობა, სადაც სარეკლამო და სარედაქციო მასალების გამიჯვნა მაინც პრობლემად რჩება.

თვითმმართველი ორგანოების მიერ ახალი ამბების მომსახურების შესყიდვაში, სატელევიზიო შესყიდვების მსგავსად, ქალაქ თბილისის მერიის დაქვემდებარებაში არსებული სსიპ „საზოგადოებასთან კომუნიკაციების განვითარების სააგენტო“ ლიდერობს. მან ამ მიზნით 49 999.92 ლარის ხელშეკრულება „შპს აიფიემ მარკეტ ინტელიჯენს კაუკასუსს“ გაუფორმა  და მისგან თბილისის მერიისა და მისი სტრუქტურული ერთეულების შესახებ მედასაშუალებებით გასული ინფორმაციის მონიტორინგისა და სხვადასხვა საინფორმაციო სააგენტოებზე მის მიერ მიწოდებული ინფორმაციისა და ანონსების შუზღუდავი განთავსების სერვისი იყიდა. კომპანია “აიფიემ მარკეტ ინტელიჯენს კაუკასუსი” (ipm.ge) სხვადასხვა უწყებას მედიამონიტორინგსა და ონლაინ გამოცემებში ინფორმაციის განთავსებას სთავაზობს.

საერთო ჯამში მუნიციპალურმა ორგანოებმა ყველაზე მეტი, 51, 514 ლარის მომსახურება შპს “ახალი ამბებისგან” შეისყიდეს, ხელშეკრულების თანხმად მასალები interpressnews.ge-ზე უნდა განთავსდეს. მას 34 142 ლარით „შპს თავისუფალი გაზეთი+“ მოსდევს, რომელიც ინფორმაციას გამოაქვეყნებს შემდეგ ვებსაიტებზე - press.ge, ibusiness.ge, iregions.ge, imtavroba.ge, mpress.ge.

რამდენიმე მუნიციპალიტეტმა (მაგ. ვანი, ახმეტა, თერჯოლა, ხონი და აშ.) უპირატესობა შპს მეურვეს მიანიჭა. ჯამში 32 395 ლარის სანაცვლოდ მუნიციპალიტეტების შესახებ ინფორმაცია guardian.ge-ზე გამოქვეყნდება.

alt
მუნიციპალიტეტებსა და მედიებს შორის გაფორმებული ხელშეკრულებების მიხედვით, თვითმმართველი ორგანოები ახალი ამბების სააგენტოების მომსახურებას, ძირითადად, საკუთარი საქმიანობის, დაგეგმილი და მიმდინარე პროექტების შესახებ ინფორმაციის გასავრცელებლად, ასევე პრესკონფერენციებისა და ბრიფინგების ორგანიზების მიზნით ყიდულობენ. როგორც უკვე აღვნიშნეთ, მათ კანონმდებლობით მსგავსი მომსახურების ყიდვა არ ეკრძალებათ, თუმცა პასუხისმგებლიანი და ეთიკური მედიის სტანდარტების გათვალისწინებით, მედიამ ამგვარი მასალების ერთმანეთისგან მკვეთრად გამიჯვნა უნდა უზრუნველყოს და აუდიტორიას ცხადად მიუთითოს, რომ კონკრეტული მასალა კომერციული შინაარსის არის და არა მისი სარედაქციო პასუხისმგებლობით მომზადებული.

მედიის მიერ სარეკლამო და სარედაქციო მასალების ერთმანეთისგან გამიჯვნის წესები საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებულ სახელმღვანელოშია გაწერილი. სახელმძღვანელო წესების მიხედვით, მედიასაშუალება ყველა იმ ინფორმაციაზეა პასუხისმგებელი, რომელიც მისი რომელიმე პლატფორმის მეშვეობით ვრცელდება. აქედან გამომდინარე, სარეკლამო მასალის შესამაბისი აღნიშვნის გარეშე გამოქვეყნების შემთხვევაში სრული სარედაქციო პასუხისმგებლობა სწორედ მედიას ეკისრება.

ამავე წესების თანახმად, მედიამ პატივი უნდა სცეს საკუთარ აუდიტორიას და არ შესთავაზოს მას გადაუმოწმებელი სარეკლამო მასალა. გარდა ამისა, მედიას სარეკლამო და სარედაქციო მასალების ერთმანეთისგან მკვეთრად გამიჯვნის პოლიტიკა უნდა ჰქონდეს შემუშავებული და დამკვეთთან მომსახურების შესყიდვის შესახებ ხელშეკრულება სწორედ მის საფუძველზე უნდა გააფორმოს.

კატეგორია: ინტერვიუ
“არ შეგეშინდეს, მაგრამ აიძულე სხვები, რომ ეშინოდეთ”, - ამბობდა ამერიკელი გამომძიებელი ჟურნალისტი და პულცერის ჯილდოს მფლობელი სეიმურ მაირონი.

მსოფლიო საგამოძიებო ჟურნალისტიკას მრავალწლიანი ისტორია აქვს. ამ მიმართულების წყალობით საზოგადოებამ არაერთი მნიშნველოვანი დამალული და გასაიდუმლოებული ფაქტისა თუ მოვლენის შესახებ შეიტყო. გამომძიებელი ჟურნალისტების ნაშრომებმა ბევრი მაღალჩინოსანი, მათ შორის, პრეზიდენტებიც ამხილა. ჟურნალისტიკის ამ მიმართულებამ ფეხის მოკიდება დამოუკიდებელი საქართველოს ტელერეალობაშიც სცადა, თუმცა, მალევე საგამოძიებო პროდუქტი მთავარი მაუწყებლების ეკრანებიდან გაქრა, პატარა სტუდიებში გადაინაცვლა და შესაბამისი გავლენა და მასშტაბები დაკარგა. საგამოძიებო სტუდია “მონიტორის” მიერ მომზადებულმა ფილმებმაც ნაციონალური მაუწყებლის, “რუსთავი 2-ის” ეთერში გასვლა მხოლოდ რადიო “თავისუფლებასთან” თანამშრომლობის დაწყების შემდეგ შეძლო.

სწორედ “მონიტორის” ჟურნალისტ, გიორგი მგელაძეს ესაუბრა “მედიაჩეკერი” იმ პრობლემებზე, რომლის წინაშეც საქართველოში საგამოძიებო ჟურნალსტიკა დგას. ის წლებია ჟურნალისტურ გამოძიებებს ატარებს, რისთვისაც არაერთი პრიზი აქვს მიღებული.

- რა მნიშვნელობა აქვს საგამოძიებო ჟურნალისტიკას და რა წვლილი შეაქვს მას ქვეყნის დემოკრატიულ განვითარებაში, განსაკუთრებით ისეთ განვითარებად ქვეყნებში, სადაც კორუფციის მაღალი რისკები კვლავ არსებობს?

- ზოგადად საგამოძიებო ჟურნალისტიკა ჟურნალისტიკის სხვა მიმართულებისგან განსხვავებით, უფრო მეტ დეტალს, მრავლისმომცველ და სიღრმისეულ ინფორმაციას სთავაზობს აუდიტორიას. დეტალურად მოთხრობილი ამბები კი უფრო დიდხანს ახსოვს მაყურებელსა და მსმენელს. ჟურნალისტის მთავარი ფუნქცია ხელისუფლების მეთვალყურეობაა, ამიტომ ყოველდღიურ რეჟიმში, ახალი ამბების ჟურნალისტს შეიძლება ბევრი რამ გამორჩეს. მაგალითად, პოლიტიკოსმა დღეს შეიძლება ერთი დაპირება გასცეს, ხვალ მეორე, ზეგ მესამე, მაგრამ პირველი დაპირება შეასრულა თუ არა, ამაზე თვალყურის მიდევნება ახალი ამბების ჟურნალისტს მისი დროს, რესურსის და სხვა გარემოებების გათვალისწინებით შესაძლოა, გაუჭირდეს. გამომძებელ ჟურნალისტებს კი დროსა და რესურსის თვალსაზრისით ამა თუ იმ თემის სიღრმისეულად მოკვლევის მეტი ფუფუნება გვაქვს.

ჩვენნაირ ქვეყანაში საგამოძიებო ჟურნალისტიკა მხილების კარგი საშუალებაა. ბოლო ოცი წელია ჩემი გამოძიებების თემატიკა არ იცვლება - ნეპოტიზმი, კორუფცია და ა.შ. არის მთავარი ინტერესსის საგანი. ჩვენ მუდმივად ვეძებთ ხელისფულების ნაკლოვანებებს, რომლის შესახებაც საზოგადოებას საშუალებას ვაძლევთ ჰქონდეს ობიექტური და სრულყოფილი ინფორმაცია. ეს კი, თავის მხრივ, ამ ნაკლოვანებებზე რეაგირებას აადვილებს, რაც საჯარო პროტესტსა თუ სხვადასხვა აქტივობაში გამოიხატება. ყველაზე მნიშვნელოვანი კი მაინც ისაა, რომ ეს საარჩევნო ყუთთან ინფორმირებული ამომრჩევლის მისვლას უწყობს ხელს. კარგად ინფორმმირებული ამომრჩეველი უკეთეს არჩევანს აკეთებს. მგონია, რომ მიზანი, რომელსაც საგამოძებო პროდუქტი ემსახურება, სწორედ ეს არის.

- რა არის ის მთავარი პრობლემები, რომელსაც დღეს გამომძიებელი ჟურნალისტიები ყოველდღიური საქმიანობის პროცესში აწყდებიან?

- პირველი ეს არის საჯარო უწყებებიდან ოფიციალური კომენტარების მიღების პრობლემა. მაგალითად, თუკი ჩვენ ვიცით, რომ ახალი ამბების კეთების შემთხვევში თითქმის ნებისმიერი მინისტრის ან მისი მოადგილის კომენტარის მოპოვება პრობლემა არ არის, “მონიტორის” მაგალითზე გეტყვით, რომ გვიწევს რამდენიმე კვირით ადრე წერილების, კითხვების გაგზავნა და ბოლოს მინისტრის ან მისი მოადგილის ნაცვლად შესაძლოა, უბრალოდ რომელიმე სამსახურის ხელმძღვანელი ჩაგვაწერინონ, რომელიც პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებზე პასუხისმგებლობას ვერ იღებს. ამით კი ჩვენ ინფორმაციას სრულყოფილება და ყოველმხრივობა აკლდება.

კვლავ პრობლემად რჩება საჯარო ონფორმაციის მოპოვება. კანონი თითქმის ყველა შემთხვევაში ამბობს, რომ ინფორმაცია უნდა გაიცეს დაუყოვნებლივ, რაც ხშირად ირღვევა. მაგალითად, ამ მომენტისთვის ვაკეთებთ გამოძიებას და ერთ-ერთ სახელმწიფო კომპანიას საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნაზე წერილი დაახლოებით ერთი თვის წინ გავუგზავნეთ, მის ხელმძღვანელს დაახლოებით ერთი კვირის წინ ვესაუბრეთ, რომელიც ამბობს, რომ ინფორმაციას მოიკითხავს და ა.შ. თუმცა, ფაქტია, რომ ჩვენ ვაკეთებთ ფილმს, რომელიც რამდენიმე დღეში უნდა გავიდეს და ერთი თვეა იმ საჯარო ინფორმაციას ვერ ვიღებთ, რომელიც გვეკუთვნის.

პრობლემაა სასამართლოში ინფორმაციის მოპოვებაც. იყო დრო, როდესაც სისხლის სამართლის საქმეებს ვეცნობოდით ჟურნალისტები. ეს ხდებოდა შევარდნაძის ხელისუფლების დროს. სააკაშვილის ხელისუფლების დროს განაჩენებს გვაძლევდნენ დაუშტრიხავი სახით. დღეს ამ კუთხით მდგომარეობა გაუარესებულია, სასამართლოს გადაწყვეტილებების მოპოვება პრობლემურია, თითქმის წარმოუდგენელია. მაგალითად, შეიძლება რომელიმე სასამართლო პროცესს დავესწრო, განაჩენი საჯაროდ მოვისმინო, მაგრამ რომ მოვითხოვო, ეს განაჩენი არ მომცენ.

კიდევ ერთი კომპენენტი არის ის, რომ ონლაინ და სოციალური ქსელის განვითარების კვალდაკვალ, ბევრი პლატფორმა გაჩნდა, რომელიც გარკვეულწილად კონკურენციაში შემოდის. თუმცა, ამას ყველაზე ნაკლებ პრობლემურად მივიჩნევ, რადგან ჩვენც თანამედროვე მოთხოვნების შესაბამისად გადაწყობას ვცდილობთ.

- უფრო ზოგადად რომ შევხედოთ საქართველოში საგამოძიებო ჟურნალისტიკის გამოწვევებს, რამდენად არის საფრთხე, რომ ამ ტიპის ჟურნალისტიკამ არსებობა საერთოდ შეწყვიტოს?

- “მონიტორის” მაგალითზე რომ გითხრათ, საგამოძებო ჟურნალისტიკის ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა არსებობისთვის საჭირო ფინანსებია. მთელ მსოფლიოშია ცნობილი, რომ საგამოძიებო ჟურნალისტიკას რაკი ის ბევრ დროს, ენერგიასა და რესურსს მოითხოვს, მეტი ფინანსური საშუალება სჭირდება. დღეს საქართველოში საგამოძიებო ჟურნალისტიკისთვის ფინანსური წყაროების მოძიება ძალიან ძნელია. მაგალითად, “სტუდია მონიტორი” წლიდან-წლამდე ბეწვის ხიდზე გადის იმისთვის, რომ თანამშრომელთა რაოდენობა, ფინანსური რესურსები შეინარჩუნოს და იმის საშუალება ჰქონდეს, რომ რეგიონები მოვიცვას და მათი თემები წამოსწიოს. ყველაფერი ფინანსებთან არის დაკავშირებული, რომელიც შემცირებულია.

- რა არის გამოსავალი?

- მე როგორც ერთ ჟურნალისტს, ამ პრობლემიდან გამოსავლად ყოველთვის საზოგადოებრივი მაუწყებელი მიმაჩნდა, რომელსაც ჩვენი ტიპის ქვეყნისთვის სოლიდური დაფინანსება აქვს და ერთ-ერთი შანსი, რომ დამოუკიდებელი და მიუკერძოებელი საგამოძიებო ჟურნალისტიკა არსებობდეს, ეს სწორედ საზოგადოებრივ მაუწყებელთან ინტეგრირების გზით უნდა ხდებოდეს, თუმცა ვიცით, რომ ასე არ არის.

რაც შეეხება კერძო ტელევიზიებს, ზოგს მსგავსი პროდუქტის ქონის პოლიტიკური ინტერესი არ აქვს, ზოგი ამბობს, რომ მათთვის ეს ფინანსურად ზედმეტად მძიმე ტვირთია. ზოგიერთი ტელევიზია მსგავსი პროდუქტის ე.წ. “ნიუსთან” შეთავსებას ახერხებს, მაგრამ ცალკე აღებული სრულყოფილი საგამოძიებო გადაცემა, არცერთ მაუწყებელს აქვს.

- რატომ ვერ მოხერხდა საზოგადოებრივ მაუწყებლთან საგამოძიებო პროდუქტის ინტეგრირება? ეს არის პოლიტიკურ გადაწყვეტილება, ზეგავლენა, თუ ზოგადად, ამ მიმართულებისადმი ინტერესის ნაკლებობა?

- არ მინდა ვინმემ ისე გაიგოს, თითქოს საზოგადოებრივ მაუწყებელთან კონკრეტულად ჩვენი - “სტუდია მონიტორის” ინტეგრირება უნდა მოხდეს, არა. თვითონ იდეა საზოგადოებრივი მაუწყებლის არის ის, რომ მსგავსი პროდუქტისთვის კონკურსი უნდა გამოცხადდეს, სადაც კონკრეტული პირობები და შესაბამისი სტანდარტები იქნება გაწერილი, როგორც ამას აჭარის ტელევიზია ნათია კაპანაძის დირექტორობის დროს აკეთებდა. ასე უნდა ხდებოდეს, რაც არ ხდება.

მაინც მგონია, რომ ჩვენი ქვეყნის საერთო სურათთან მივდივართ, როდესაც ყველა ხელისუფლებას აქვს ცდუნება, რომ აკონტროლოს მედია. ჩემი დაკვირვებით, საზოგადოებრივი მაუწყებელი ყველა ხელისუფლების დროს ხელისუფლების კონტროლს დაქვემდებარებული იყო და დღესაც ასეა. ამიტომ, იქ, სადაც არის ხელისუფლების კონტროლი, ხელისუფლების თავისუფალი კრიტიკა წარმოდუგენელია. ჩემი აზრით, ის, რომ საზოგადოებრივ მაუწყებელზე არ არსებობს მიუკერძებელი, მაღალი სტანდარტის საგამოძიებო ჟურნალისტიკის გადაცემა, სტაბილური ეთერით და ზუსტი პერიოდულობით, ეს არის ხელისუფლების და ხელისუფლებას დაქვემდებარებული მენეჯმენტის ბრალი და პრობლემა.

- და ბოლოს, ვიცით, რომ სალექციო კურსის ფარგლებში მომავალ საგამოძიებო ჟურნალისტებსაც ამზადებ. რა არის შენი მთავარი რჩევა სტუდენტებისა და ზოგადად იმ ადამიანებისადმი, რომლებსაც პროფესიული საქმიანობის გაგრძელება საგამოძიებო ჟურნალისტიკის მიმართულებით სურთ?

- ერთი წიგნია, რომლის ავტორიც თუ არ ვცდები აკაკი გოგიჩაიშვილია, სადაც ის ამბობს, რომ თუ აირჩევ საგამოძიებო ჟურნალისტიკას, იცოდე, რომ შენ არავის ეყვარები, მათ შორის, არც შენ კოლეგებს, არც ხელისუფლებას, არც ოპოზიციას, ყველას მსგავსად, შენ არასდროს მიგიწვევენ ბანკეტებზე და არც ჯილდოებს მოგცემენ, უბრალოდ ის, რასაც შენ შექმნი ხალხს უფრო მეტად ემახსოვრება, ვიდრე უბრალო ახალი ამბავი.

საგამოძიებო ჟურნალისტიკა ძალიან დიდ შრომასა და მოტივაციაზე დამყარებული საქმიანობაა, ამიტომ, მგონია, რომ ნებისმიერ სტუდენტს, რომელიც გადაწყვეტს, რომ გახდეს გამომძებელი ჟურნალისტი, ძალიან უნდა აინტერესებდეს და ამ ყველაფრისთვის მზად უნდა იყოს. სამწუხაროდ, ასეთი ხალხი ცოტაა. “მონიტორიც” კი მუდმივად ხალხის ძიების პროცესშია.

ამ მიმართულებით ადამიანური რესურსის ნაკლებობა იმითაც არის გამოწვეული, რომ საგამოძიებო ჟურნალისტიკის დიდი სკოლა და დიდი ტრადიცია ჩვენს ქვეყანას ჯერჯერობით არ აქვს.

- მიზეზი ისიც ხომ არ შეიძლება იყოს, რომ ეს მიმართულება ანაზღაურების თვალსაზრისით, ბევრისთვის მომხიბვლელი არ არის ?

- რა თქმა უნდა. თუ სწორად მახსოვს, უნგრელი ტრენერი გვყავდა სტუმრად, რომელიც თავის ქვეყანაში გამომძიებელი ჟურნალისტი იყო, რომელმაც თქვა, რომ მისი ხელფასი თავისი ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის ტოლფასია, ჩვენი ხელფასი კი საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ხელფასის დაახლოებით მეხუთედია. ამიტომ, მე მგონია, რომ ესეც მნიშვნელოვანი მიზეზია. რაკი ამ დარგში ზოგადად ფინანსების ნაკლებობაა, ანაზღაურება და შესაბამისად ინტერესიც ავტომატურად ნაკლებია.

ამიტომ ვამბობ, რომ ამ სფეროში ის ადამიანები შემოვრჩით, რომლებსაც მაინცდამაინც ჟურნალისტიკის ეს კონკრეტული მიმართულება გვაინტერესებს. გარდა ამ საქმისადმი სიყვარულისა და ინტერესისა, სხვა მიზეზს ვერ ვხედავ. ამიტომ, მოქმედი ჟურნალისტები და სტუდენტები თუ გადაწყვეტენ, რომ გამომძიებელი ჟურნალისტები გახდნენ, უნდა იცოდნენ, რომ ამ პროფესიაში ყოფნა ბევრი რამის დათმობის ფასად მოუწევთ.
კატეგორია: საქართველო

შესწორება:  სტატიის თავდაპირველ ვერსიაში მოცემული იყო, რომ  დაავადებათა კონტროლის ცენტრმა 2019 წლის პირველ კვარტალში "პულსი ტვ-ს" 110 000 ლარი გადაუხადა. სინამდვილეში, 110 000 ლარი არის ერთი წლის მომსახურების თანხა და არა ერთი კვარტლის. 

 

სახელმწიფო ორგანოებიდან მედიასაშუალების თუ მის მიერ მომზადებული პროდუქტის დაფინანსება, შესაბამისი მითითების გარეშე, არამხოლოდ არაეთიკურია, არამედ მაუწყებლების შემთხვევაში უკანონოც კი. საჯარო ფინანსები მედიაში მხოლოდ საზოგადოებისათვის მნიშვნელოვანი ინფორმაციის გასავრცელებლად შეიძლება დაიხარჯოს. ეთიკური სტანდარტების მიხედვით, დაფინანსებული ინფორმაცია რეკლამის სახით უნდა გამოქვეყნდეს როგორც ონლაინ, ისე ტელემედიაში. თუმცა პრაქტიკა არაერთგვაროვანია, ხშირია შემთხვევები, როდესაც საჯარო უწყებების მიერ დაფინანსებული მასალა ყოველგვარი მითითების გარეშე, სარედაქციო მასალად ქვეყნდება. უფრო მეტიც, ისეთი შემთხვევაცაა, როდესაც თავად ადმინისტრაციული ორგანო განსაზღვრავს რა კვალიფიკაცია უნდა ჰქონდეს წამყვანს.

მედიასაშუალებებთან ხელშეკრულების გაფორმებას საჯარო უწყებები ყოველი წლის დასაწყისში იწყებენ. 2019 წლის 1 იანვრიდან 1 მაისამდე პერიოდში 39-მა საჯარო უწყებამ ინფორმაციის გასავრცელებლად 772, 346 ლარის ხელშეკრულებები გააფორმა.

“მედიაჩეკერმა” პრეზიდენტის ადმინისტრაციის, სამინისტროებისა და საჯარო სამართლის იურიდიული პირების (საგანმანათლებლო დაწესებულებების გარდა)  მიერ, სატელევიზო,  რადიო და ახალი ამბების სააგენტოების მომსახურების შესყიდვის მიზნით, 2019 წლის პირველ კვარტალში მედიასაშუალებებთან გაფორმებული ხელშეკრულებები შეისწავლა. დოკუმენტებიდან ირკვევა, რომ საჯარო უწყებების მიერ მედიაში დასახარჯი თანხა თითქმის თანაბრად ნაწილდება ონლაინ გამოცემებსა და ტელეკომპანიებში, თუმცა გასავრცელებელი ინფორმაციის შინაარსი სხვადასხვაა.

 

alt


⇒   სატელევიზიო მომსახურება

მაუწყებლობის შესახებ კანონი საჯარო უწყების მიერ მედიის ნებისმიერი ტიპის დაფინანსებას კრძალავს, თუმცა აწესებს მხოლოდ ერთ გამონაკლისს, - საზოგადოებისათვის მნიშვნელოვანი ინფორმაციის გავრცელების მიზნით საეთერო დროის შესყიდვა შესაძლებელია. ასეთი შესყიდვა არ გულისხმობს რომელიმე მოვლენის გაშუქებას, გადაცემის დაფინანსებას და ა.შ. არამედ, მაღალი საჯარო ინტერესის მქონე ინფორმაცია რეკლამის სახით უნდა გავიდეს. ეს შეიძლება იყოს მაგალითად, ახალი რეგულაციების შემოღების, სერვისების დანერგვის თუ სხვა ისეთი მოვლენის შესახებ ინფორმაცია, რომელიც საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვანია.

ტელეეთერში რგოლების განსათავსებლად, საჯარო უწყებები საეთერო დროს კონსოლიდირებული ტენდერის საფუძველზე ყიდულობენ. მარტივად რომ ვთქვათ, ყოველ წელს რეიტინგის მიხედვით ხდება რანჟირება, განისაზღვრება ფასი და ირჩევიან გამარჯვებული არხები. საჯარო უწყებები, მთელი წლის განმავლობაში, ამის შესაბამისად წყვეტენ სად განათავსონ ვიდეო რგოლი. 

2019 წელს უპირატესობა ტელეკომპანია იმედს მიანიჭეს. აქ საჯარო უწყებებმა იანვარი - აპრილის პერიოდში 194, 259 ლარის ღირებულების მომსახურებაზე გააფორმეს ხელშეკრულება.  86.078 ლარზეა გაფორმებული ხელშეკრულება "რუსთავი 2-თან". 

alt

საინტერესოა ტელეკომპანია "პულსი ტვ-ს" შემთხვევა. ამ არხის მომსახურება დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნულმა ცენტრმა პირდაპირი შესყიდვის წესით შეიძინა. უწყებამ "პულსი ტვ-თან" 110 000 ლარზე გააფორმა ხელშეკრულება, ეს თანხა მთელი წლის მომსახურების ღირებულებაა.  შეძენილი მომსახურება არ გულისხმობს მხოლოდ ვიდეო რგოლების განთავსებას საზოგადოებრივი მნიშვნელობის მქონე ინფორმაციის გასავრცელებლად, როგორც ეს კანონშია გაწერილი. არამედ უნდა მომზადდეს ადგილობრივი და უცხოური სიახლეების ამსახველი საინფორმაციო სტუდიური გადაცემა. ხელშეკრულებით განსაღვრულია მისი ქრონომეტრაჟი (26 წუთი), ეთერში გასვლის პერიოდულობა და უფრო მეტიც, დაავადებათა კონტროლის ცენტრი გამოთქვამს სურვილს გადაცემის წამყვანს და ჟურნალისტებს ჰქონდეთ უმაღლესი სამედიცინო განათლება.

საჯარო უწყება მაუწყებელს თანხას უხდის იმაშიც, რომ მათი ღონისძიებები სამი კამერით გადაიღონ, დაამონტაჟონ და ეთერში გაუშვან. დაავადებათა კონტროლის ცენტრი უფრო შორსაც მიდის და მაუწყებელს ხელშეკრულებით უსაზღვრავს გადაცემის შინაარსს - უნდა მომზადდეს შემეცნებითი პროექტი, რომლის მეშვეობითაც “ცენტრის ექსპერტები და სამედიცინო დარგის სხვადასხვა პროფილის სპეციალისტები უახლეს, მტკიცებულებებზე დაფუძნებულ, კომპეტენტურ და აკადემიურ ინფორმაციას მიაწვდიან ქვეყნის მოსახლეობას მათთვის გასაგებ ენაზე”.

ხელშეკრულებაში არსად არ არის რამე მინიშნება იმის შესახებ, როგორ უნდა მიეთითოს დაფინანსების წყარო ამ ხელშეკრულების ფარგლებში მომზადებულ გადაცემებს. სატენდერო დოკუმენტაციაში არსად ჩანს იმის დასაბუთებაც, რატომ მიიჩნევა ცენტრის ღონისძიებები ისეთ საზოგადოებრივად მნიშვნელოვან ინფორმაციად, რომლის გავრცელებაშიც ბიუჯეტიდან თანხა უნდა დაიხარჯოს.

⇒   ახალი ამბების სააგენტოების მომსახურება

ონლაინ გამოცემებში საფასურის სანაცვლოდ ინფორმაციის გამოქვეყნებას კანონი არ კრძალავს. თუმცა ეთიკური ჟურნალისტიკის პრინციპები მედიას ავალდებულებს მკვეთრად გამიჯნონ ამგვარი მასალები რედაქციის პასუხისმგებლობით მომზადებული მასალებისგან, რაც ხშირ შემთხვევაში პრობლემაა.

სახელმწიფო უწყებებმა 2019 წელს ჯამში 331,943 ლარის ხელშეკრულება გააფორმეს, რომელთა უმეტესობა გულისხმობს მათ მიერ მომზადებული პრესრელიზებისა თუ ორგანიზებული ღონისძიებების შესახებ ინფორმაციის გავრცელებას. მხოლოდ ერთ, გარემოსდაცვითი ინფორმაციისა და განათლების ცენტრის მიერ “ბათუმელებთან” (netgazeti.ge) გაფორმებულ ხელშეკრულებაში წერია ხაზგასმით, რომ მიწოდებული ინფორმაციის გამოქვეყნებისას “დაეწერება, რომ ის არის რეკლამა”.

ცხადია, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მხოლოდ ეს გამოცემა მიჯნავს სარეკლამო და სარედაქციო მასალებს. დაფინანსების შესახებ სხვადასხვანაირი მითითებები აქვთ მაგალითად ისეთ ვებსაიტებს, როგორიცაა: on.ge, reginfo.ge, interpressnews.ge. თუმცა, საერთო ჯამში სარედაქციო და სარეკლამო მასალების გამიჯვნა პრობლემად რჩება.

თუკი მაუწყებლების შემთხვევაში გასაგებია პრინციპი, რის მიხედვითაც სახელმწიფო უწყებები ირჩევენ მედიასაშუალებებს, სადაც სარეკლამო რგოლები უნდა განათავსონ, ონლაინ მედიასაშუალებებს რა კრიტერიუმებით არჩევენ, უმეტეს შემთხვევაში გაუგებარია.

alt


უწყებების ნაწილი ე.წ. შუამავალ კომპანიებს, “აიფიემმარკეტ ინტელიჯენს კაუკასუსს” და “კლიპ არტს” ანიჭებს უპირატესობას. ეს ორგანიზაციები იღებენ ინფორმაციის სხვა, ათეულ ვებსაიტზე გავრცელების ვალდებულებას. ნაწილი კი თავად, პირდაპირი შესყიდვის წესით ირჩევს ონლაინ გამოცემებს ინფორმაციის გავრცლებისთვის. ამგვარი ხელშეკრულებების რაოდენობით და თანხის მოცულობით შპს ახალი ამბები ლიდერობს, რომელიც inpterpressnews.ge-ზე ინფორმაციის გამოქვეყნების ვალდებულებას იღებს, მას მოსდევს ghn.ge და primetime.ge.

საჯარო უწყებებს შორის საპენსიო სააგენტო ის გამონაკლისია, რომელიც მომსახურებას უცხოურ მედიაში ყიდულობს. მან 1600 ფუნტი (4900 ლარი) უნდა გადაუხადოს The Financial Times-ს. შესყიდვების სააგენტოს ვებსაიტზე ხელშეკრულება არ დევს, რაც როგორც "მედიაჩეკერს" საპენსიო სააგენტოდან აცნობეს, იმითაა გამოწვეული, რომ ეს ინტერნეტშესყიდვაა. ამ თანხას კი ვაკანსიის განსათავსებლად იხდიან. თანხის ნაწილი (800 ფუნტი) მარტში უკვე გადაირიცხა,

საერთო ჯამში შესყიდვების სააგენტოს ვებსაიტზე ატვირთული ხელშკერულებებიდან ირკვევა, რომ 2019 წელს ინფორმაციის გასავრცელებად ყველაზე მეტი, 152,165 ლარის ხელშეკრულება თავდაცვის სამინისტრომ გააფორმა. დოკუმენტების თანხმად ვიდეორგოლები უნდა განთავსდეს ტელევიზიების ეთერში. შემდეგ კი მოდის სახელმწიფო სერვისების სააგენტო 121,197 ლარის ღირებულების ხელშეკრულებებით, რომელიც გადანაწილდება ტელევიზიებსა (მათ შორის რეგიონულში) და ონლაინ მედიაში. მესამე ადგილზეა დაავადებათა კონტროლის ცენტრი, რომელიც პულსი ტვ-ში გადაცემებს დასაფინანსებლად 110 ათას ლარს ხარჯავს.


alt

საფასურის სანაცვლოდ გარკვეული მასალის გამოქვეყნება, მედიასაშუალებებს არ ეკრძალებათ, თუმცა, როგორც აღინიშნა, მაუწყებლების შემთხვევაში გადაცემების დაფინანსება სახელმწიფო ორგანოებს აკრძალული აქვთ და მხოლოდ ვიდეო რგოლების განთავსება შეუძლიათ. ონლაინ გამოცემების შემთხვევაში კი დაფინანსებული სტატიების გამოქვეყნება დასაშვებია, თუმცა აუდიტორიისთვის ცხადი უნდა იყოს, რომ იღებს კომერციული შინაარსის ინფორმაციას და არა რედაქციის პასუხისმგებლობით მომზადებულ მასალას.

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ შემუშავებული სარეკლამო და სარედაქციო მასალების გამიჯვნის სახელმძღვანელო წესების მიხედვით, მედიასაშუალება პასუხისმგებელია ყველა იმ ინფორმაციაზე, რომელიც მისი რომელიმე პლატფორმით ვრცელდება. შესაბამისად, თუკი სარეკლამო მასალა გამოქვეყნდება შესაბამისი აღნიშვნის გარეშე ისე, როგორც სარედაქციო მასალა, რედაქცია პასუხისმგებელი იქნება მის შინაარსზე.

მედია ანგარიშვალდებულია აუდიტორიასთან და პატივს უნდა სცემდეს მის უფლებას - მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია და არა შეცდომაში შემყვანი, გადაუმოწმებელი სარეკლამო მასალა. ამავე წესების თანახმად, რედაქციას უნდა ჰქონდეს შემუშავებული სარეკლამო და სარედაქციო მასალების გამიჯვნის პოლიტიკა, რის შესაბამისადაც უნდა გააფორმოს ხელშეკრულება სარეკლამო დამკვეთთან თუ მომსახურების შემსყიდველთან.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ავღანეთში, ქალაქ ქაბულში პოლიტიკოსი, ქალთა უფლებების დამცველი და ყოფილი ტელეწამყვანი მინა მანგალი მოკლეს. ინფორმაციას BBC ავრცელებს.

ავღანეთის სამართალდამცველი ორგანოები აცხადებენ, რომ მკვლელს აუცილებლად დაიჭერენ და შესაბამისად დასჯიან. უწყებაში აცხადებენ, რომ მკვლელობის მოტივი ჯერჯერობით უცნობია, თუმცა ერთ-ერთ ვერსიად ყოფილ ქმართან უთანხმოება განიხილება. ის მეუღლეს ორი წლის წინ, ოჯახური ძალადობის ნიადაგზე დაშორდა.

მინა მანგალის მკვლელობამ ავღანეთში ქალთა მიმართ ძალადობის საკითხი კიდევ ერთხელ გაააქტიურა. ავღანეთში ქალები შიშობენ, რომ დიდი ბრძოლის შედეგად მიღებულ უფლებებს, შესაძლოა, თალიბანის მებრძოლებთან ნებისმიერმა მოლაპარაკებამ კვლავ საფრთხე შეუქმნას. ცნობილია, რომ თალიბანი აშშ-სთან მოლაპარაკებებს აწარმოებს.

ადგილობრივ არასამთავრობო ორგანიზაციებს ქალთა მიმართ ძალადობის არაერთი შემთხვევა აქვთ აღწერილი. აქედან უმეტესობა სწორედ იმ ადგილებში ფიქსირდება, სადაც თალიბანი დომინირებს.

მკვლელობამდე რამდენიმე დღით ადრე, მანგალმა Facebook-ის საკუთარ გვერდზე დაწერა, რომ მან მუქარისა და სიცოცხლის ხელყოფის შესახებ შეტყობინებები მიიღო. თუმცა, მას მუქარის ავტორის ვინაობა არ დაუსახელებია.

წყარო: bbc.com
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

პრინც ჰარისა და მეგან მარკლის ახლადდაბადებულ ვაჟზე, Twitter-ზე გამოქვეყნებული რასისტული ფოტოს გამო, BBC-მ რადიოწამყვანი დენი ბეიკერი სამსახურიდან გაათავისუფლა. ფოტოზე, რომელსაც მან შემდეგი აღწერილობა დაურთო - “სამეფო ბავშვი საავადმყოფოს ტოვებს”, ნაჩვენებია, როგორ ჩამოდის კიბეზე ორი ადამიანი შიმპანზესთან ერთად, რომელიც ადამიანის სამოსშია გამოწყობილი.

BBC-ის განმარტებით ეს სერიოზული შეცდომა იყო და მსგავსი ქმედება ყოველგვარი ღირებულებებისა და სტანდარტებს მიღმაა. “დენი ბრწყინვალე წამყვანია, თუმცა ის ამიერიდან ჩვენს გადაცემას აღარ წაიყვანს”, - განაცხადეს BBC-ში.

თავად დენი ბეიკერის განმარტებით კი, ეს უბრალო სახუმარო შინაარსის ტვიტი იყო. მისივე თქმით, ის სამსახურიდან გათავისუფლებით, ფაქტობრივად, მიმავალი ავტობუსის ქვეშ შეაგდეს.

მეგან მარკლის და პრინც ჰარის ვაჟი სახელად არჩი 6 მაისს შეეძინათ. მედიაში ახლადდაბადებული პრინცის პირველი ფოტოები სამეფო წყვილმა 8 მაიის გაასაჯაროვა.

წყარო: imediaethics.org


 

 

 

კატეგორია: ეთიკა
4 მაისს “შაბათის კურიერის” ერთ-ერთი სიუჟეტი ბათუმში არასრულწლოვან ბიჭებზე 51 წლის მამაკაცის მხრიდან სექსუალურ ძალადობას ეხებოდა. მასალიდან გავიგეთ, რომ სექსუალური ძალადობის ხასიათის დანაშაული სკოლის მანდატურებმა აღმოაჩინეს და პოლიციას აცნობეს.

ამავე სიუჟეტიდან გამოიკვეთა, რომ ბრალდებული ფსიქიკურად შეურაცხადია და დროებით მის წინააღმდეგ სისხლის სამართლებრივი დევნა შეწყდა და მას 18 თვის გატარება ხონის ფსიქიატრიულშ მოუწევს. ამის შემდეგ კი, თუ მისი ფსიქიკური მდგომარეობა ნორმაში იქნება, საქმის წარმოებას პროკურატურა ისევ გააგრძელებს.

მიუხედავად იმისა, რომ სიუჟეტში თავად სექსუალურ ძალადობაში ბრალდებულის სახე დაფარულია და არ ჩანს, ის მისი ოჯახის წევრების სახით ირიბად მაინც იდენტიფიცირებულია, შესაბამისად მისი ამოცნობა გარკვეული წრის ადმიანებისთვის მაინც შესაძლებელია, რაც მიზანშეწონილი არ არის. მომხდარით გაღიზიანებული და შეშფოთებული ადამიანისთვის, ის შესაძლოა, შურისძიების ობიექტად იქცეს და მის მიმართ რაიმე მართლსაწინააღმდეგო ღონისძიების გატარება გადაწყვიტოს. შესაბამისად, მსგავსი თემის გაშუქების დროს, განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო, რომ მედია, უნებლიეთ, აღნიშნული ქმედების პროვოცირების იარაღად არ იქცეს.
კატეგორია: ეთიკა
4 მაისს “შაბათის კურიერის” ერთ-ერთი თემა დუშეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ხილიანაში მომხდარ სავარადო ძალადობის ფაქტს ეხებოდა. სიუჟეტში, 67 წლის ქალი, ალკოჰოლური ზემოქმედების ქვეშ მყოფი 34 წლის მეზობლის მხრიდან მის მიმართ სექსუალური ძალადობის მცდელობაზე საუბრობდა.

ძალადობის სავარაუდო მსხვერპლი ყვება, რომ სავარაუდო მოძალადეს ხმაურის შეეშინდა და მხოლოდ ამიტომ გაიქცა, წასვლის წინ კი მას დაემუქრა, რომ თუკი ამბავს გაახმაურებდა, ისევ იძალადებდა. თუმცა, მან მაინც იჩივლა. პოლიციამ სავარაუდო მოძალადე დააკავა, მაგრამ მეორე დღეს გაათავისუფლა.

მიუხედავად იმისა, რომ სავარაუდო მოძალადეს ბრალი ჯერ ოფიციალურად წარდგენილი არ აქვს და გამოძიება დნმ-ის ექსპერტიზის პასუხებს ელოდება, სიუჟეტში მისი იდენტიფიცირება მაინც მოხდა. დასახელდა მისი სახელი და გვარი, ასევე გვაჩვენეს სავარაუდო მოძალადის მშობლები.

იმის გათვალისწინებით, რომ საქმეზე პირის მიმართ კონკრეტული ბრალეულობა ჯერ გამოკვეთილი არ არის, მიზანშეწონილია, რომ ამბის გაშუქებისას სავარაუდო მოძალადის იდენტიფიცირება არ მოხდეს. მისი ვინაობის დასახელებამ, შესაძლოა, სავარაუდო მოძალადის მიმართ საზოგადოებაში წინასწარი არასწორი წარმოდგენები შექმნას, რაც შემდგომში მის გარიყვას და სტიგმატიზებას გამოიწვევს. აღნიშნულმა კი, შესაძლოა, ფატალური შედეგიც კი გამოიღოს.

სიუჟეტში, ქალის მონათხრობიდან, მომხდარის შესახებ ისეთ ინტიმურ დეტალებსაც ვისმენთ, რაც ამბავს ინფორმაციულობის თვალსაზრისით, დამატებით ღრებულებას არ სძენს, მთხრობელს კი დისკომფორტსა და უხერხულობას უქმნის. ეს საუბრიდანაც ნათლად ჩანს, - მას დეტალების გამხელა უჭირს. მსგავსმა არასაჭირო ინფორმაციამ, შესაძლოა, სავარაუდო მსხვერპლი დაცინვისა და ქილიკის ობიექტად აქციოს და რეალური პრობლემა (ასეთი არსებობის შემთხვევაში) უკანა პლანზე გადაწიოს.
კატეგორია: ეთიკა
3 მაისს, თბილისში, მეტროსადგურ სარაჯიშვილში ახალგაზრდა კაცი მეტროს ლიანდაგებში ჩავარდა, მემანქანემ დამუხრუჭება ვერ მოასწრო და ახალგაზრდა ადგილზე გარდაიცვალა. ამბავი ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში მოხვდა. სიუჟეტში შემთხვევის შედეგად გარდაცვლილის ფოტო აჩვენეს, თუმცა აღმოჩნდა, რომ ფოტოზე იმავე სახელისა და გვარის სრულიად სხვა ადამიანი იყო.

იგივე შეცდომა დაუშვა გაზეთ “ახალი თაობის” ონლაინ ვერსიამაც. ამბის გამოქვეყნების დროის მიხედვით თუ ვისჯელებთ, დიდი ალბათბით, გამოცემა ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” მიერ გავრცელებულ ინფორმაციას დაეწყრდნო, ამბავი არ გადაამოწმა და ტექსტს გარდაცვლილის არასწორი ფოტო დაურთო. გარდაცვლილის ფოტო არასწორად დაბეჭდეს გამოცემებმა - newposts.cc, resonancedaily.com და siaxleebi.club-მა.

სიუჟეტის გასვლიდან მალევე სოციალურ ქსელში გავრცელდა ფოტო, რომელზეც “რუსთავი 2-ის” მიერ გარდაცვლილად წარმოჩენილი ახალგაზრდა კაცი, ტელევიზორის გვერდით, ზუსტად იმ კადრის ფონზე დგას, სადაც მის გარდაცვალებაზეა საუბარი და ამბავს საილუსტრაციოდ მისივე ფოტო ახლავს. Prime Time-ის ინფორმაციით, ფოტო სოციალურ ქსელში თავად შეცდომით გარდაცვლილად გამოცხადებულმა ახალგაზრდამ გამოაქვეყნა წარწერით - “როდესაც ტელევიზიით იგებ, რომ მოკვდი”.

ამ დროისთვის ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის-” ვებგვერდზე აღნიშნული სიუჟეტი აღარ იძებნება. ამბავი მხოლოდ ე.წ. “ნიუსის” ფორმატში, ვიდეოს გარეშე დევს.

რაც შეეხება სხვა გამოცემებს (newposts.cc, resonancedaily და siaxleebiclub), მათ ვებგვერდებზე ამბავი ძველი ფოტოებით კვლავ იძებნება. დამატებულია ახალი მასალები, გარდაცვლილი უკვე რეალური ფოტოებით. ამასთან, resonancedaily მხოლოდ “რუსთავი 2-ის” შეცდომაზე მიუთითებს და არაფერს ამბობს, წინა დღით, იმავე თემაზე მათ მიერვე გაპარულ ხარვეზზე. batumelebi.cc-ის გვერდიდან ძველი მასალა საერთოდ წაშლილია და საიტზე ამბის მხოლოდ განახლებული ვერსია იძებნება. ახალი თაობის ვებგვერდზე კი, ამბის მხოლოდ ძველი ვერსიაა განთავსებული.
კატეგორია: საქართველო
„მედია დემოკრატიისთვის:  ჟურნალისტიკა და არჩევნები დეზინფორმაციის პირობებში“ - ეს პრესის თავისუფლების 26-ე საიუბილეო წლის თემაა.

ყოველი წლის 3 მაისს, თავისუფალი პრესის დასაფასებლად, მედიის შეტევებისგან დასაცავად და იმ ადამიანების გასახსენებლად, რომლებმაც საკუთარი სიცოცხლე ჟურნალისტურ საქმიანობას შესწირეს, მსოფლიო პრესის თავისუფლების დღეს აღნიშნავს. მსოფლიო პრესის თავისუფლების დღე 1993 წელს გაეროს გენერალური ასამბლეის მიერ, იუნესკოს 1991 წლის რეკომენდაციის საფუძველზე დაარსდა.

ეს დღე მსოფლიოსთვის იმის შეხსენებას ემსახურება, რომ ჯერ კიდევ აქვს ადგილი თავისუფალ პრესაზე, ჟურნალისტებზე და რედაქტორებზე თავდასხმას, ასევე ცენზურას, სხვადასხვა გამოცემების დახურვას, უფრო მეტიც, ჟურნალისტების მკვლელობასაც კი. ამასთან ამ დღის აღნიშვნა მსოფლიო მასშტაბით თავისუფალი პრესის განვითარების წახალისებასაც ისახავს მიზნად.

ასევე, 3 მაისი ხელისუფალთათვის თავისუფალი მედიის არსებობისთვის მათ მიერ აღებული ვალდებულებების ერთგვარი შეხსენებაც არის. ამასთან, ეს დღე ჟურნალისტური წრეების, პროფესორებისა და ანალიტიკოსებისთვის მედიის თავისუფლებისა და პროფესიული ეთიკის კუთხით არსებულ გამოწვევებზე მსჯელობის კიდევ ერთი საბაბია.

და ბოლოს, 3 მაისი იმ მედიების მხარდაჭერის დღეა, რომლებსაც პრესის თავისუფლების კუთხით რაიმე ფორმით შეზღუდვა ან საერთოდ გაუქმება ემუქრებათ. ეს იმ ჟურნალისტების გახსნების დღეა, რომლებმაც საკუთარი სიცოცხლე ამბის კვალდაკვალ მიყოლას შესწირეს.

„პრესის თავისუფლება დემოკრატიული საზოგადოების ქვაკუთხედია. თითოეულ სახელმწიფოსა და ერს ინფორმაცია, დებატები და მოსაზრებების ურთიერთგაცვლა აძლიერებს. პრესისა და ჟურნალისტიკის მიმართ მზარდი უნდობლობის დისკურსისა და დელეგიტიმაციის პირობებში კი, მოსაზრებებისა და იდეების, ასევე ფაქტობრივ სიზუსტეზე დაფუძნებული ინფორმაციის თავისუფლების გარანტიის უზრუნველყოფა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია“, - ამბობს ოდრი აზულაი, იუნესკოს გენერალური დირექტორი, პრესის თავისუფლების დღესთან დაკავშირებით.

წყარო: en.unesco.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
New York Times-მა ანტისემიტური კარიკატურისთვის ბოდიში ორჯერ მოიხადა. გამოცემამ ისრაელის პრემიერ-მინისტრის ბენიამენ ნეთანიაჰუსა და აშშ-ის პრეზიდენტის დონალდ ტრამპის კარიკატურა გამოაქვეყნა, სადაც ნეთაინიაჰუ ძაღლად არის გამოყვანილი, რომელიც დავითის ვარსკვლავიან საყოლოთი დონალდ ტრამპს უჭურავს და მას ექაჩება.

პირველად გამოცემამ საბოდიშო სარედაქციო შენიშვნა გამოაქვეყნა, თუმცა იქ ბოდიშზე ცალსახა მინიშნება არ იყო. მეორე დღეს კი, New York Times-ის Twitter-ის ოფიციალურ გვერდზე მკაფიოდ დაიწერა - “ ძალიან ვწუხართ კარიკატურის გამოქვეყნების გამო”.

“ძალიან ვწუხვართ კარიკატურის გამოქვეყნების გამო, რომელიც ჩვენი გაზეთის ბეჭვდურ ვერსიაში მოხვდა, რომელიც აშშ-ის ფარგლებს გარეთ ვრცელდება. გარწმუნებთ, რომ მსგავსი რამ აღარ განმეორდება. ასეთი ილუსტრაცია ყოველთვის სახიფათოა. მაშინ კი, როდესაც მსოფლიოში ანტისემიტური განწყობები მომძლავრებულია, ის განსაკუთრებულად მიუღებელია”, - ნათქვამია გამოცემის მიერ გავრცელებულ განცხადებაში.

წყარო: imediaethics.org 
კატეგორია: ეთიკა
21 აპრილს, პანკისის ხეობაში სოფელ ბირკიანთან მცირე ზომის ჰესის - ხადორი სამის მშენებლობის განახლების მცდელობას ადგილობრივებსა და სამართალდამცველებს შორის დაპირისპირება მოჰყვა. პანკისის ხეობის მცხოვრებლებმა სამართალდამცველების მისამართით ქვები და ხელკეტები ისროლეს, თავის მხრივ, სპეცდანიშნულების რაზმმა და პოლიციამ ადგილობრივების წინააღმდეგ ცრემლსადენი გაზი და რეზინის ტყვიები გამოიყენა.

პანკისში მომხდარი დაპირისპირება რამდენიმე დღის განმავლობაში მაუწყებლების დღის შემაჯამებელი საინფორმაციო გამოშვებების მთავარი თემა იყო. თითოეული მედიის დღის წესრიგის გათვალისწინებით, განსხვავებული იყო თემის გაშუქების ფოკუსი და მასალებში დასმული აქცენტები. მაგალითად, ტელეკომპანია იმედზე მომხდარის კვალი არასამთავრობო სექტორისა და “ნაციონალური მოძრაობის” ერთობლივ ინტერესებამდე მივიდა. იდენტური ხაზი, შედარებით ნაკლები სიმძაფრით გამოიკვეთა საზოგადოებრივ მაუწყებელზეც.

რა თქვა ტელეკომპანია “იმედმა”?
 
⇒   22 აპრილი

პანკისის მოვლენების მეორე დღეს ტელეკომპანია “იმედმა” თემას რამდენიმე სიუჟეტი მიუძღვნა. ერთ-ერთი ქვეყნისთვის მცირე და საშუალო ზომის ჰესების მნიშვნელობას ეხებოდა. მასალაში ჟურნალისტი გვიყვება, რომ ჰესის მშენებელი კომპანიის წარმომადგენელი ლაშა იორდანიშვილი შექმნილ აჟიოტაჟსა და მოსახლეობის მათ წინააღმდეგ განწყობაში ცალკეულ არასამთავრობო ორგანიზაციებს ადანაშაულებს. აღნიშნულს უკვე თავად იორდანიშვილის განმარტება მოსდევს, რომ ჰიდროელექტროსადგურის მშენებლობამდე კომპანიამ წელიწადნახევრის განმავლობაში მოსახლებასთან საჯარო განხილვები ჩაატარა.

“თვეები გრძელდებოდა მილსადენის შეტანა და არავის პროტესტი არ გამოუთქვამს, ამის შემდეგ ჩაერთვნენ უკვე რაღაც ძალები, ჩვენი ცნობილი არასამთავრობო კომპანიები. იმაზე კი არ არის მიმართული, რომ მოსახლეობას რამე პრობლემა ექმნება, არა, უბრალოდ ჩვენი გადასახლება, ჩვენი ამოწყვეტა, ჩვენ რაღაც უმცირესობა… ეს არის ყველაზე მეტად ყურადსაღები”, - ამბობს ის.

აღნიშნულს მომდევნო სიუჟეტი მოსდევს, სადაც წამყვანი ხაზგასმით ამბობს, რომ “ვიდრე გამოძიება დასრულდება ანალიტიკოსებს გაუჩნდათ ვერსია, რომ შესაძლოა პროცესი გარკვეული ძალების მხრიდან მართულიც კი იყოს”. წამყვანის ამ ტექსტს უკვე ჟურნალისტის განმარტება მოსდევს, რომ ანალიტიკოსები ადგილზე ვითარების ესკალაციის ორ ძირითად ვერსიას განიხილავენ - ადგილობრივ მოსახლეობასთან კომუნიკაციის ნაკლებობის პარალელურად, ისინი საუბრობენ მიზანმიმართულ პროვოკაციაზე. ჟურალისტი ამბობს, რომ ანალიტიკოსებს ამის თქმის საფუძველს თელავში შს მინისტრთან მიმდინარე მოლაპარაკებების პარალელურად, ხეობაში ვითარების უკიდურესად დაძაბვა აძლევთ და ისინი ვარაუდობენ, რომ ვიღაცას ამ მოლაპარაკებების კონკრეტული შედეგის დასრულება არ სურდა. სიუჟეტში კონკრეტული ძალა არ დასახელებულა, მინიშნება ზოგადად, გარეშე და შიდა ფაქტორებზე გაკეთდა.

⇒  23 აპრილი

პანკისის მოვლენებში “ნაციონალური მოძრაობის” და კონკრეტული არასამთავრობო ორგანიზაციების კვალზე უკვე მკაფიო განცხადებები “იმედზე” 23 აპრილის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში გაკეთდა. თემაზე მომზადებული ერთ-ერთი სიუჟტის წარდგენისას, წამყვანი ამბობს, რომ “ექსპერტები არასამათავრობო ორგანიზაციების ერთ ნაწილს ცრუ ინფორმაციის ტირაჟირებასა და “ნაციონალურ მოძრაობასთან” ალიანსში ადანაშაულებენ. ისინი ფიქრობენ, რომ სწორედ ამის გამო დაიძაბა ხელოვნურად სიტუაცია ხეობაში, რასაც დაპირისპირებაც მოჰყვა”.

იმავე პათოსს იმერობს ჟურნალისტიც, რომელიც განმარტავს, რომ “ანალიტიკოსების დაკვირვებით, კონკრეტულმა არასამთავრობო ორგანიზაციებმა პანკისელები შეცდომაში შეიყვანეს და მიზანმიმართულად დააჯერეს, რომ ჰესების მშენებლობა მათი ჯანმრთელობისთვისა და ხეობისთვის კატასტროფული შედეგებით დასრულდება. ექსპერტები ამტკიცებენ, რომ არასამთვრობო ორგანიზაციების ნაწილი “ნაციონალური მოძრაობის” რიტორიკით გამოირჩევა და სენსიტიური საკითხებით სპეკულირება, შესაძლოა, ეთნიკურ-რელიგიური შუღლის გაღვივებას ემსახურება”.

ამის შემდეგ მასალაში ვისმენთ ხელისუფლების პოლიტიკის მხარდამჭერი ანალიტიკოსის გია აბაშიძის შეფასებას, რომელიც ამბობს: “იქაური ადგილობრივი მედია თუ არასამთავრობო აქტივისტები, თამთა მიქელაძე, სულხან ბორძიკაშვილი და სხვები მიზანმიმართულად, ერთი წლით ადრე, როდესაც დაიწყო ამ მცირე ჰესის პროექტზე საუბარი, ავრცლებდნენ ისეთ ტყუილებს ადგილობრივ მოსახლეობაში, რომელიც აბსოლუტურად მიუღებელია. იყო ცრუ აღქმები და ცრუ მოლოდინები შექნილი, რაც ახასიათებს სამწუხაროდ არასამთავრობოთა ერთ ნაწილს, რომლებიც ქმნიან იმის შთაბეჭდილებას, რომ თითქოს ქვეყანა ინგრევა, აპოკალიფტური მოვლენები ვითარდება, რაც როგორც წესი, ერთი-ერთში ემთხვევა ხოლმე პოლიტიკურ ნარატივებს, რომელიც ახასიათებს ნაც მოძრაობას… ერთი-ერთში ემთხვევა ზუსტად წინადადებებიც კი და რა არის “ნაციონალური მოძრაობის” პოლიტიკური დღის წესრიგი? ის, რომ ხელისუფლება ჩამოშლილია”.

აბაშიძის შეფასებას, კიდევ ერთი ანალიტიკოსის - ნიკოლოზ მეტრეველის კომენტარი მოსდევს, რომელიც პანკისში განვითარებულ მოვლენებში ასევე არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და “ნაციონალური მოძრაობის” კვალს ხედავს.

“რეალურად ისინი [არასამთავრობოები] უფლებადამცველი ორგანიზაციებისგან განსხვავებით, დღეს არიან დაკავებულნი პოლიტიკური საქმიანობით, ისინი არიან “ნაციონალური მოძრაობის” დანამატი და არასამთავრობო სექტორის საფარქვეშ ეწევიან ძალიან მავნებლურ საქმიანობას და მათი ერთადერთი მიზანი არის ის, რომ ნებისმიერი გზით ქვეყანაში მოახდინონ დესტაბილიზაცია”, - ამბობს ის.

⇒  24 აპრილი

“ნაციონალური მოძრაობისა” და არასამთავრობო ორგანიზაციების ინტერესებზე გაკეთდა აქცენტი 24 აპრილს “იმედის” მიერ პანკისის მოვლენების შესახებ მომზადებულ კიდევ ერთ სიუჟეტში. წამყვანმა აღნიშნა, რომ “ჰესის მშენებელ კომპანიაში პანკისში მომხდარი არეულობის უკან კონკრეტული არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და “ნაციონალური მოძრაობის” ინტერესებს ხედავენ…. ენერგეტიკული პროექტებისა და ინვესტორების მიმართ მიზანმიმართულ შეტევაზე აკეთებენ აქცენტს სფეროს ექსპერტებიც”. მასალიდან ასევე შევიტყვეთ, რომ ჰესის მშენებელი კომპანიის ხელმძღვანელის ლაშა იორდანიშვილის თქმით, “მოსახლეობასთან შეთანხმების შემდეგ სოფელში დეზინფორმაციის ტირაჟირება დაიწყო, რამაც მისივე განმარტებით 21 აპრილს განვითარებულ მოვლენებში დიდი წვლილი შეიტანა”. სიუჟეტში თავად იორდანიშვილი განმარტავს, რომ “ყველა ეტაპზე, როდესაც შეთანხმება იყო მიღწეული ჩნდებოდნენ ეს ცნობილი ტიპები, რომლებიც ცდილობდნენ, რომ მოსახლეობა გადაერწმუნებინათ და ეთქვათ, რომ ეს არის მცდარი, ტყული და ა.შ. ეს არის მაგალთად მწვანე ალტერნატივა, როდესაც საქმე ეხება ჩვენი ქვეყნის ენერგოდამოუკიდებლობას, გადამცემ ხაზებს, ჰიდროელექტროსადგურებს და ჩვენი საკუთარი რესურსების ათვისებას, მათ ყოველთვის აქვთ პრობლემა და მთავარია, რომ ეს არ უნდა გაკეთდეს”.

მასალაში ცალკეული დაინტერესებული ჯგუფების მხრიდან მოსახლეობის მიზანმიმართულად შეცდომაში შეყვანის მცდელობაზე საუბრობს კიდევ ერთი ექსპერტი შოთა გულბანიც. ამის შემდეგ, უკვე ვისმენთ, რომ “მმართველი გუნდი ქვეყნის ენერგოდამოუკიდებლობის შეფერხებაში არასათავრობო სექტორთან ერთად ოპოზიციასაც ადანაშაულებს. ოცნების დეპუტატები ოპონენტებს ახენებენ, რომ ხადორი 1 და ხადორი 2 სწორედ “ნაციონალური მოძრაობის” ხელისუფლების დროს აშენდა შესაბამისად დღეს საკითხის არაკეთილსინდისიერი შეფასებები მიუღებელია”.

რა თქვა საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა?
⇒ 22 აპრილი

პანკისის განვითარებულ მოვლენებში არასამთავრობო სექტორის ბრალეულობის შესახებ პირველი მინიშნება საზოგადოებრივი მაუწყებლის მიერ ინციდენტის შესახებ მეორე დღეს მომზადებული სიუჟეტშივე გაკეთდა. კერძოდ, ჟურნალისტმა ერთ-ერთ სიუჟეტში ხაზი გაუსვა, რომ “პანკისელებისთვის მცდარი ინფორმაციის მიწოდებაში ინვესტორი კომპანიის ხელმძღვანელი ლაშა იორდანიშვილი მესამე სექტორს, კერძოდ კი “მწვანე ალტერნატივას” ადანაშაულებს”, რასაც უკვე თავად იორდანიშვილის კომენტარი მოსდევს, რომელიც ამბობს: “ეს იყო ის მესიჯები, რომლითაც კვებეს (უნდაჩ ჩვენი განადგურება, მოსპობა) ამ ადამიანებმა ეს მოსახლეობა, პასუხისმგებლობას, რა თქმა უნდა, არასამთავრობოებს ვაკისრებ - მწვანე ალტერნატივას”.

ამავე სიუჟეტში პანკისის პროცესის მესამე ძალის მიერ პროვოცირებაზე აკეთებს აქცენტს, გარმოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის მინისტრის მოადგილე ნინო თანდილაშვილიც, რომელიც ამბობს: “მე არ გამოვრიცხავ, რომ გარკვეული ძალები არიან არასწორად ჩართულები ამ პროცესში და ცდილობენ გარკვეული საკითხების პროვოცირებას”.

იმავე პათოსს ავითარებს, “განახლებადი ენერგიის განვითარების ასოციაციის” ხელმძღვანელი გიორგი აბრამიშვილიც. მისი განმარტებით, ვერანაირი არგუმენტის გარემოს დამცველებისგან ვერ მოვისმინეთ თუ რა საფრთხეს ქმნის ეს პატარა ჰესი, აქედან გამომდინარე, ჩვენ დასაბუთებული ეჭვი გვაქვს, რომ ეს პროცესები არის მართული”.

⇒  23 აპრილი

საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა 23 აპრილის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში პანკისის საკითხთან დაკავშირებით, ანალიტიკოს გია აბაშიძის შეფასება ე.წ. კადრ-სინქრონის სახით შემოგვთავაზა. ჟურნალისტმა განმარტა: “ანალიტიკოს გია აბაშიძის განცხადებით, პანკისის მოსახლეობას ჰესის მშენებლობაზე არასწორ ინფორმაციას არასამთავრობო ორგანიზაციები აქვდიან. მისი შეფასებით, არასამთავრობო სექტორის ნაწილის განცხადებები “ნაციონალური მოძრაობის” პოზიციას ემთხვევა. პანკისში განვითარებულ მოვლენებთან მიმართებით, აბაშიძე ხელისუფლების ბრალეულობაზეც საუბრობს და ამბობს, რომ შესაბამისი სტრუქტურები მათზე დაკისრებულ მოვალეობას ვერ ასრულებენ”.

ამის შემდეგ გადაცემაში უკვე უშუალოდ გია აბაშიძის კომენტარს ვისმენთ, რომელიც 21 აპრილის პანკისის მოვლენებში არასამთავრობო სექტორსა და “ნაციონალურ მოძრაობას” ადანაშაულებს.

გია აბაშიძე: “პანკისის ხეობაში ჰესების მშენებლობასთან დაკავშირებით ადგილობრივ მოსახლეობაში და საზოგადოებაში შეიქმნა ცრუ მოლოდინები და აღქმები გარკვეული არასაამთავრობო ორგანიზაციების მიერ, რომ ეს ჰესები მავნეა ჯანმრთელობისთვის, სიცოცხლისთვის საშიშია, თუ სხვა მანიპულირებელი და ფეიკნიუსების გავრცელება. სამწუხაროდ ამაში რამდენიმე არასამთავრობო ორგანიზაცია მონაწილეობდა. კვირასაც და მას შემდეგაც მიმდინარეობდა არასამთავრობოების მიერ სიტუაციის ხელოვნურად დაძაბვის მცდელობა, თითქოს აქ ეთნიკურ-რელიგიურ ჭრილში უნდოდათ ამის გადატანა, მაჩალიკაშვილის საქმესთან დაკავშირება და ათასი სხვა პოლიტიკური ინსინუაციები და სპეკულაციები, რომლებიც ერთი-ერთში ჩაჯდა “ნაციონალური მოძრაობის” დღის წესრიგში და მათ პოლიტიკურ ნარატივებში, რომ ქვეყანა არის ჩამოშილი, არაფერი მუშაობს, აპოკალიფტური სურათია დახატული”.

⇒ 24 აპრილი

პანკსში განვითარებულ მოვლენების პოლიტიზებაზე მცირეოდენი აქცენტი გაკეთდა 24 აპრილს მაუწყებლის მიერ მომზადებულ ერთ-ერთ სიუჟეტშიც. ჟურნალისტმა განმარტა, რომ ექსპერტების შეფასებით, “ბოლო მოვლენებში პოლიტიკური ინტერესებიც იკვეთება”. აღშნისულს ეკონომისტ ვახტანფ ჭარაიას კომენტარი მოსდევს, რომელიც ამბობს, რომ “ხდება საკითხის პოლიტიკურ ჭრილში გადატანა, რაც არ არის სწორი და აზიანებს ქვეყნის განვითარების შესაძლებლობას”.

შეჯამება
 
მიუხედავად იმისა, რომ ორივე მაუწყებლის მომზადებულ მასალებში ბრალდების ობიექტების საპასუხო პოზიციები წარმოაჩენილი იყო და ბრალდებების ცალხმრივად გაჟღერებას ადგილი არ ჰქონია, 21 აპრილს პანკისში განვითარებულ მოვლენებში არასამთავრობო სექტორისა და ერთი კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის ინტერესებსა და დღის წესრიგზე ხაზგასმა, პრობლემის მათზე გადაბრალების მცდელობაზე მიანიშნებს. ამასთან, მსგავსი მიდგომა არ იძლევა მომხდარის სიღრმისეულად გაანალიზების, კვალიფიციური შეფასებებისა და პრობლემიდან რეალური გამოსავლის გზების ძიებისა და კრიზისის დარეგულირების პერსპექტივებს ამცირებს.

ვინ არის გია აბაშიძე?
 
ანალიტიკოსი გია აბაშიძე დამოუკიდებელი მმართველი პოლიტიკური ძალის მხარდამჭერი გამოსვლებითა და განცხადებებით გამოირჩევა. ამასთან, ის აქტიურად აქტიურად აკრიტიკებს არასამთავრობო სექტორის ერთ ნაწილს და მათ “ნაციონალური მოძრაობის” დღის წესრიგის გატარებაში ადანაშაულებს. რაც თავის მხრივ, მისი მხრიდან, ხელისუფლებისადმი კრიტიკულად განწყობილი არასამთავრობო ორგანიზაციების მიზანმიმართული დისკრედიტაციის მცდელობის შთაბეჭდილებას ქმნის.

აბაშიძემ, აპრილის დასაწყისში, მის მიერვე ჩატარებული კვლევის შედეგებიც გამოაქვეყნა, რომელშიც იგი 20 არასამთავრობო ორგანიზაციას, მათ შორის, “ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციას”, “საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოსა” და “სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოებას” ერთიანი “ნაციონალური მოძრაობის” სიტუაციურ მოკავშირედ მოიხსენიებს.
კატეგორია: საქართველო
საერთაშორისო ორგანიზაციის„რეპორტიორების საზღვრებს გარეშე“ 2019 წლის ანგარიშის მიხედვით, რომელიც 2018 წლის მდგომარეობას ასახავს, პრესის თავისუფლების ინდექსში საქართველოს საერთო ქულა გაუარესდა, თუმცა რადგან რეიტინგში საქართველოსთან ახლოს მყოფი სხვა ქვეყნების მდგომარეობაც არ გაუმჯობესებულა, მან ერთი პოზიციით წინ წაიწია და 28.98 ქულით, 180 ქვეყანას შორის მე-60 ადგილი დაიკავა. იგივე ქულა აქვს სომხეთსაც, თუმცა მას 61-ე ადგილი უკავია.

პრესის თავისუფლების ინდექსი ქულებს 1-დან 100-მდე შკალით ითვლის, რაც უფრო მეტია ქულა, ქვეყანაში მედიის მდგომარეობა მით უარესია და პირიქით.

ანგარიშს თითოეული ქვეყნის შესახებ მცირე შეფასებაც ახლავს, რომლის მიხედვითაც „ქართული მედია პლურალისტური, თუმცა ჯერ კიდევ ძალიან პოლარიზებულია“.

რეპორტიორები საზღვრებს გარეშეს განმარტებით, ბოლო წლების განმავლობაში ქვეყანაში განხორციელებულმა რეფორმებმა ქართული მედიის მფლობელობის გამჭირვალობა და სატელიტური ტელევიზიების პლურალიზმი გააუმჯობესა, თუმცა მათივე შეფასებით, ტელევიზიების მფლობელები სარედაქციო პოლიტიკაში კვლავ ერევიან.

ორგანიზაცია ყურადღებას ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ზეც“ ამახვილებს და განმარტავს, რომ ტელევიზიის გარშემო მიმდინარე დავის შედეგს „დიდი გავლენა ექნება“. „ჟურნალისტების წინააღმდეგ ძალადობა ნაკლებად ხშირია, თუმცა ხშირად ვრცელდება ინფორმაცია მუქარის შესახებ“, - ნათქვამია ორგანიზაციის შეფასებაში.

მსოფლიო პრესის თავისუფლების ინდექსის 2019 წლის მონაცემების მიხედვით, წამყვან პირველ ადგილს 7.82 ქულით ნორვეგია იკავებს, მას 7.90 ქულით ფინეთი, 8.31 ქულით კი - შვედეთი მოსდევს.
კატეგორია: ეთიკა

15 აპრილს, საფრანგეთში, პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარში, იგივე ნოტრ-დამში, გაჩენილი ხანძარი მსოფლიო მედიის ერთ-ერთ მთავარ თემად იქცა. არაერთი მასალა მომზადდა ქართულ მედიაშიც. ამბავს დეზინფორმაციის ნაკადიც მოჰყვა და ამას გვერდი ვერც ქართული საიტების ნაწილმა აუარა.

ნოტრ-დამის ტაძარის ხანძარზე გავრცელებულ დეზინფორმაციებს შორის, ყველაზე სახიფათო ქსენოფობიური შინაარსის მასალები იყო.

altსაიტებზე: timenews.ge, batumelebi.cc, siaxleebi.club, www.newposts.cc, www.itar.ge, otime.ge გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ნოტრ-დამის დაწვას მუსლიმები ზეიმობდნენ და ამას, სოციალურ ქსელში ალმოდებული ტაძრის ვიდეოებზე სიცილის ემოციის დართვით გამოხატავდნენ. ტექსტებს საიტებმა სოციალური ქსელიდან აღებული ფოტოასლები (სქრინშოთები) დაურთეს.

საუბარია ფრანგულ მედია BRUT-ის ფეისბუკის გვერდზე გამოქვეყნებულ ვიდეოზე, რომელსაც 10 000-მდე რეაქცია აქვს, მათგან 7 000-ზე მეტი დამწუხრებული, 54 კი სიცილის ემოციაა. “მედიაჩეკერმა” სიცილის ემოციის გამომხატველი პირების პროფილები გადაამოწმა, მათი ნაწილი, გაზიარებული ინფორმაციის ანალიზით, ყალბი გვერდის შთაბეჭდილებას ტოვებს (არის ახლად შექმნილი, ან საერთოდ არ აქვს სახელი და გვარი). იმ პროფილებზე კი, რომლებიც ნაკლებად გავს ყალბს, ერთი შეხვით რელიგიური აღმსარებლობა რთულად დასადგენია. ამავე დროს, 10 000-იან აქტივობაში (მოწონების, სევდის და ა.შ. მანიშნებელი), მხოლოდ 54 ღიმილის ემოცია არ იძლევა ცალსახად იმის მტკიცების საფუძველს, რომ მუსლიმებმა ნოტრ-დამის დაწვა იზეიმეს.

 

alt



“მუსლიმებისა და “თანამედროვე ბარბაროსების” სიხარული პარიზის ტაძრის გამო” - ამ სათაურით გამოაქვეყნა kvira.ge-მ ფოტო, რომელშიც ალმოდებული ტაძრის ფონზე ორი უცნობი ადამიანი ჩანს. იგივე ფოტოს Alia.ge-ც აქყვეყნებს და წერს, რომ ასეთი რეაქცია აქვთ მუსლიმ მიგრანტებს პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარში გაჩენილ ხანძარზე.

altგამოცემები იუწყებიან, რომ ამის შესახებ უცხოური მედია წერს. თუმცა, სტატიებში არ ჩანს, კონკრეტულად რომელ გამოცემებს ეყრდნობიან. მხოლოდ ამ ფოტოზე დაყრდნობით შეუძლებელია იმის თქმა, რომ ისინი მუსლიმები არიან, ასევე, შეუძლებელია იმის მტკიცება, რომ უცნობი პირების ემოციის მიზეზი ნოტრ-დამში გაჩენილი ხანძარია.

პარიზის ღვთისმშობლის ტაძრის ხანძრიდან მეორე დღეს გავრცელდა მორიგი დეზინფორმაცია, თითქოს, დამწვარ ტაძარში ახალგაზრდები ცეკვავდნენ.

16-17 აპრილს ნახანძრალ ნოტრ-დამში მოცეკვავე ახალგაზრდების შესახებ მცდარი ინფორმაცია და ვიდეო გამოაქვეყნეს გვერდებმა: timenews.ge, newposts.cc, progressnews.ge და gsport24.com . ვიდეო ვირუსულად გავრცელდა სოციალურ ქსელებში. სინამდვილეში, ვიდეო, რომელიც ამ ამბავს ერთვის, 2016 წელს არის გადაღებული და მასში ასახულია არა ნოტრ-დამში, არამედ ასევე  საფრანგეთში მდებარე სენტ-ვინსენტის ტაძარში ახალგაზრდების ცეკვის კადრები.

 

alt


ქსეონოფობიურ შინაარსთან საერთო არაფერი ჰქონდა, მაგრამ, არაზუსტი იყო ერთ-ერთი ფოტოც, რომელიც ასევე ნოტრ-დამის ხანძრის შესახებ გავრცელდა რამდენიმე გვერდსა და საიტზე და აქტიურად გვხვდებოდა სოციალურ ქსელში სხვადასხვა პიროვნებების კედლებზეც. ეს არის ფოტო, რომელზაც ჩანან მეხანძრე-მაშველები ერთ-ერთი რელიკვიით ხელში.

აღნიშნული ფოტო 16 აპრილს ონლაინ გამოცემა ipress.ge-მაც გამოაქვეყნა. თუმცა, გამოცემა აღნიშნავს, რომ ფოტო, რომელიც სტატიას ახლავს, სოციალურ ქსელებში ფრანგმა მომხმარებლებმა გაავრცელეს, დიდი ინფორმაციული ნაკადის გამო კი, მათ ფოტომასალის გადამოწმების საშუალება არ მიეცათ და ის პარიზის ტრაგედიის ამსახველ კადრად მიიჩნიეს. ამავე მასალაში ისიც არის განმარტებული, რომ ფოტო, შესაძლოა, იტალიაში მომხდარ მიწისძვრას ასახავდეს.

alt


სინამდვილეში ეს ფოტო 2009 წელს იტალიაში მომხდარი დამანგრეველი მიწისძვრის დროს არის გადაღებული. 6.3 მაგნიტუდის სიმძლავრის მიწისძვრამ მაშინ ასობით ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა და უამრავი შენობა დაანგრია.


alt

------

პარიზის ერთ-ერთ მთავარ სიმბოლოს, გოთიკური არქიტექტურის ყველაზე თვალსაჩინო ნიმუშს - პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარს, იგივე ნოტრ -დამს, რომელსაც 9 საუკუნოვანი ისტორია აქვს, ცეცხლი 15 აპრილს, საღამოს გაუჩნდა. ხანძარი სწრაფად გავრცელდა, შედეგად ისტორიული ტაძრის ცნობილი სამრეკლო სრულად განადგურდა.

ხანძარს ასობით მეხანძრე-მაშველი რამდენიმე საათის განმავლობაში აქრობდა. ტაძრის მნიშვნელოვანი ნაწილი და საგანძური განადგურებას გადაურჩა. საფრანგეთის მთავრობამ ტაძრის რეკონსტრუქციისა და მისთვის პირვანდელი სახის დაბრუნების პირობა დადო. როგორც სპეციალისტები განმარტავენ, ტაძრის განახლებას რამდენიმე წელი დასჭირდება.

კატეგორია: ეთიკა


13 აპრილის შაბათის კურერის ერთ-ერთი სიუჟეტი აჭარის რეგიონში სხვადასხვა ინფრასტრუქტურული სამუშაოებისთვის ბიუჯეტიდან გამოყოფილი თანხების გაფლანგვას ეხებოდა. წამყვანის შესავალის სიტყვის მიხედვით, მასალიდან უნდა გაგვეგო, როგორ ფლანგავს ხელისუფლება ჩვენს ფულს და როგორ გადაყარეს მილიონობით ლარი წყალში.  მასალაში მძიმე ბრალდებები იყო, თუმცა, ადგილობრივი ოპოზიციისა და რამდენიმე მკვიდრის კომენტარის გარდა, სხვა დამადასტურებელი დოკუმენტები არ გვინახავს. 

წამყვანის ტექსტი: “პროექტების სია გრძელია, მაგალითად, დიდი ფული ხელისუფლებამ დანიური ძროხების შესაძენად დახარჯა, ხალხი ხულოში დაარწმუნა, რომ მათი ხსნა იყო, რომ ერთ დღეშ 20 ლიტრ რძეს მიიღებდნენ, გაყიდდნენ და სიღარიბეს დაძლევდნენ, მაგრამ ხალხი უფრო დაზარალდა. ჩამოყვანისთანავე პირუტყვი ავად გახდა, ზამთარში მწვანე ბალახს ითხოვდნენ და გადასხმებიც კი დასჭირდათ, ამისთვის დიდი ფული დახარჯეს, მაგრამ ძროხები მაინც ვერ გადაარჩინეს. ძროხები დაიხოცა, ფული წყალში ჩაიყარა, ეს კიდევ ზღვაში წვეთია, იმ დაუდევრობებთან და უნიათობასთან შედარებით, რომელიც ოპოზიციამ გამოიძია, შემდეგ კი ეკა გაგუამ კარდაკარ ჩამოიარა და ყველაფერი სპეციალურად შაბათის კურიერისთვის გადაიღო”.

ჟურნალისტი მასალაში რამდენიმე პროექტზე ამახვილებს ყურადღებას, რომლისთვისაც, როგორც თავადვე განმარტავს, ბიუჯეტიდან თანხა გამოიყო, სამუშაოები არ შესრულდა და ფული გაურკვეველი მიმართლებით გაქრა.

მოდით, თითოეული ცალ-ცალკე განვიხილოთ:

შენობა სოციალურად დაუცველი ოჯახებისთვის

ჟურნალისტი ამბის თხრობას, ჩაქვში, 10 სოციალურად დაუცველისთვის შენობის გასარემონტებლად გამოყოფილი თანხის გაფლანგვით იწყებს და განმარტავს, რომ ძველი ნაგებობის რეაბილიტაციისათვის, სადაც დევნილები უნდა შეესახლებინათ, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან 70 000 ლარი გამოიყო, თუმცა “ყველაფერი ისე არ მოხდა, როგორც დაგეგმილი იყო. გამოყოფილი თანხა კარ-ფანჯრების შეცვლაში დაიხარჯა, რომელიც დღეს უკვე გადასაყრელია, შენობა კი არა მარტო საცხოვრებლად არის უვარგისი, არამედ აქ შესვლაც კი სახიფათოა. სახურავი არ არსებობს, კედლები კი ინგრევა”.

აღნიშნულს სიუჟეტში არასამთავრობო ორგანიზაცია “ალტერნატივას” წევრი - ანრი გუბაევი ადასტურებს, თუმცა ყოველგვარი თვალსაჩინო მტკიცებულების გარეშე, მხოლოდ სიტყვიერად:. “ტყუილად არის გადაყრილი 100 000, ის ხალხი ისევ დაუკმაყოფილებელია. მეტსაც გეტყვით, ის პიროვნება, რომელიც ამ პროექტს ხელმძღვანელობდა, დააწინაურეს და ბათუმში მაღალ თანამდებობაზე მუშაობს”.

მასალიდან ისიც გავიგეთ, რომ შენობა, სადაც 10 სოციალურად დაუცველს უნდა ეცხოვრა, ადგილობრივების ინფორმაციით, ნარკომომხმარებლების თავშესაფრად არის ქცეული: “აქ კრიმინალურ სამყაროსთან კავშრში მყოფი პირების თავყრილობები იმართება და კონფლიქტის მიზეზიც არაერთხელ გამხდარა”.


დანიური ძროხების გამრავლების პროექტი

მეორე საკითხი, სადაც ჟურნალისტი, სახელმწიფო ბიუჯეტის გაფლნაგვის კონტექსტში საუბრობს, მაღალმთიან აჭარაში ე.წ. დანიური ძროხების ჩამოყვანის პროექტია, რომლისთვისაც გამოყოფილი ნახევარი მილიონი ლარი, როგორც ჟურნალისტი ამბობს, “წყალში გადაიყარა”, ხალხი კი დაზარალდა.

ჟურნალისტი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ ნაციონალური მოძრაობის ადგილობრივ წარმომადგენლის მტკიცებით, “ხელისუფლებამ დანიურ ძროხებზე დიდი ფული გააკეთა, კომპანია, რომელმაც ხულოში დანიური ძროხები ჩამოიყვანა აჭარის სოფლის მეურნეობის მინისტრთან დაახლოებულ პირს ეკუთვნის”.

ამის შემდეგ, უკვე თავად ნაციონალური მოძრაობის წევრის ირაკლი ჯორბენაძის კომენტარს ვისმენთ, რომელიც ამბობს, რომ აჭარელი ხალხის მიერ შექმნილი დოვლათი, “მინისტრის ან მისი ოჯახის წევრისა და ახლობლის ჯიბეში” მიედინებოდა.

ან ნაწილში, გარდა ოპოზიციური პარტიის წარმომადგენლის ზეპირსიტყვიერი მსჯელობისა, მის მიერ გაჟღერებული ბრალდებების დამდასტურებელი ვერანაირი მყარი არგუმენტი და დოკუმენტი ვნახეთ.

შეუსრულებელი ინფრასტრუქტურული პროექტები სარფში

კიდევ ერთი საკითხი სარფში დაუსრულებელ ინფრასტრუქტურილ პროექტს ეხება, რომლის მოსაგვარებლადაც, როგორც სიუჟეტიდან გავიგეთ, 58 მილიონი ლარი ბიუჯეტიდან გამოიყო.

“ამ ფულით აქ კილომეტრნახევარზე სანაპირო უნდა მოეწყოთ, გზა გაეფართოვებინათ და სარფი ტურისტებისთვის უფრო მიმზიდველი გაეხადათ. დაწყებული მშენებლობა მალავე შეჩერდა, ოპოზიცია ამტკიცებს, რომ ფული შეიჭამა, ფართო გზის ნაცვლად კი ახლა ის გზაც წყალს მიაქვს, რომლითაც წლებია სარგებლობენ”, - ამბობს ჟურნალისტი.

მისი ამ მსჯელობის გასამყარებლად, სიუჟეტში მხოლოდ ერთი ადგილობრივი მკვიდრის და კვლავ “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლის ქენან კახიძის კომენტარია შემოთავაზებული, რომელიც ამბობს, რომ ღარიბაშვილის პრემიერ-მინისტრობის დროს, სარფში გზის პრობლემის მოსაგვარებლად 60 მლნ ლარამდე გამოიყო, რომელიც არამიზნობრივად დაიხარჯა, “შეჭამეს რა, გააქრეს”.

სპორტული ბაზის მშენებლობა ქობულეთში

მასალიდან ასევე ვიგებთ, რომ პასუხი არ არსებობს კიდევ ერთ პროექტზე - ქობულეთის სპორტკომპლექსზეც, რომლის მშენებლობისთვისაც, როგორც ჟურნალისტი ამბობს, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან ნახევარი მილიონი ლარი გამოიყო, ფული დაიხარჯა, მერიამ სამუშაო ჩაიბარა, თუმცა მას შემდეგ სპორტკომპლექსი დახურულია და რაც გაკეთდა, ისიც ფუჭდება.

ჟურნალისტი ამ შემთხვევაშიც “ნაციონალური მოძრაობის” წევრს რევაზ ხარაზს იმოწმებს, რომელიც ამბობს, რომ სპორტკომპლექსის მშენებლობაზე ქართულმა ოცნებამ და ბიძინა ივანიშვილმა ნახევარი მილიონი ლარი მოიპარა.

ახალი ბულვარის მშენებლობა

ბოლო მაგალითი, რომელიც სიუჟეტში ბიუჯეტიდან გაფლანგული თანხების საილუსტრაციოდ არის მოყვანილი ახალი ბულვარის მშენებლობის პროექტია. ამ ამბავსაც “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლის ინფორმაციაზე დაყრდნობით ვიგებთ.

ჟურნალისტი განმარტავს, რომ ბოლო დროის ერთ-ერთ ყველაზე დიდ კორუფციულ სკანდალზე აჭარის მთავრობის ყოფილი თავმჯდომარე ლევან ვარშალომიძე საუბრობს. იგი ამბობს, რომ ბათუმის ბულვარის გაფართოებისთვის 2012 წლამდე დიდი თანხები უკვე გამოყოფილი იყო, რომლის ფარგლებშიც, ბათუმის ბულვარი გონიოს ციხემდე უნდა გაგრძელებულიყო, ხიდი აშენებულიყო და ახალი ტურისტული მარშრუტი გაჭრილიყო.

“ფული გაქრა ბულვარი კი ისევ იქ მთავრდება, სადაც მანამდე”, - ამბობს ჟურნალისტი.

აღნიშნულს უკვე თავად ლევან ვარშალომიძის ასევე მხოლოდ სიტყვიერი მსჯელობა მოსდევს. იგი ყოველგვარი დოკუმენტებისა და სხვა სარწმუნო ფაქტების გარეშე ამბობს, რომ “ქართულმა ოცნებამ” ახალი ბათუმის მშენებლობაზე უარის თქმა გადაწყვიტა. “ბოლო 7 წლის განმავლობაში აჭარაში უნდა შემოსულიყო 3 მილიარდი ინვესტიცია, რომელიც კონკრეტულად აისახებოდა აჭარის მოსახლეობაზე”,-. ამბობს ვარშალომიძე და იქვე განმარტავს, რომ აჭარა კორუფციის თვალსაზრისით რეგიონებში პირველ ადგილზეა.

ჟურნალისტი კი არც იმის დაზუსტებას ცდილობს, კონკრეტულად რა დოკუმენტებზე ან ინფორმაციაზე დაყრდნობით საუბრობს ვარშალომიძე კორუფციულ მაჩვენებლებზე და არც იმის განმარტებას ითხოვს, რა სტატისტიკის ან მონაცემის გათვალისწინებით დათვალა მან პოტენციურად დაკარგული 3 მილიარდის მოცულობა. უფრო მეტიც, ჟურნალისტი თავის სიტყვაში კვლავ ვარშალომიძეს იმოწმებს და განმარტავს, რომ მისი თქმით, “ქართულმა ოცნებამ” უარი ამ პროექტზე მხოლოდ კორუფციის გამო თქვა” და რომ რეგიონში ქრთამს არა მხოლოდ გავლენიანი საჯარო მოხელეები, რიგითი ჩინოვნიკებიც იღებენ.

ჟურნალისტი უფრო შორსაც მიდის და ხაზგასმით აღნიშნავს: “ეს მხოლოდ მცირე ჩამონათვალია იმ პროექტებისა, რომლისთვისაც ხალხის ფული გამოიყო და არ შესრულდა, თანხები გაუგებარი მიმიართულებით გაქრა. ოპოზიციაც და მოსახლეობაც დარწმუნებულია, რომ ეს მიმართულება ხელისუფლების წარმომადგენლების ჯიბეებისკენ მიდის, შედეგი კი ნულოვანია”.

შეჯამება
 
სიუჟტში ხელისუფლების მისამართით ხუთი გაჟღერებული ბრალდებიდან ფაქტობრივი დასაბუთება ვერცერთ მათგანზე ვნახეთ. ინფორმაციის მთავარი წყარო ყველა შემთხვევაში ოპოზიციური პარტიის წარმომადგენლები იყვნენ, რომლებსაც ცხადია, საკუთარი გაცხადებული პოლიტიკური დღის წესრიგი აქვთ და მმართველი გუნდის კრიტიკისთვის არც მყარი, დოკუმენტურად დასაბუთებული არგუმენტებისა თუ მტკიცებულებების წარმოჩენა ევალებათ.

განსხვავებული ვალდებულება და პასუხისმგებლობა აკისირია მედიას. მისი მთავარი დანიშნულებისა და ფუნქციის გათვალისწინებით, ის ვალდებულია, რომ საზოგადოებას, ზუსტი, ფაქტებითა და დამაჯერებელი არგუმენტებით გამყარებული ინფორმაცია მიაწოდოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის მის რეალურ დანიშნულებას სცდება და მხოლოდ ერთი კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის ინტერესებისა გამტარებლად და რუპორად იქცევა. ეს კი კეთილსინდისიერი, ეთიკური, სტანდარტებზე და ფაქტებზე დაფუძნებული ჟურნალისტიკის ჩარჩეობის მიღმაა.
კატეგორია: საქართველო
საქართველოს უზენაესმა სასამართლომ დაუშვებლად ცნო საზოგადოებრივი მაუწყებლის საკასაციო საჩივარი, რითაც არხის ყოფილი წამყვანის ეკა მიშველაძისა და მაუწყებლის სამწლიანი დავა საბოლოოდ დასრულდა.  სასამართლოს გადაწყვეტილებით, საზოგადოებრივ მაუწყებელს ეკა მიშველაძის სასარგებლოდ კომპენსაციის გადახდა დაეკისრა.

საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის (საია) განცხადებით, რომელიც მიშველაძის ინტერესებს იცავდა, სამივე ინსტანციის სასამართლომ დაადგინა, რომ საზოგადოებრივი მაუწყებლის  პირველმა არხმა ეკა მიშველაძე სამსახურიდან უკანონოდ გაათავისუფლა. ამასთან, “უზენაესმა სასამართლომ გაიზიარა ქვედა ინსტანციების სასამართლოების შეფასება, რომ  საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა  არ გამოიყენა მის ხელთ არსებული საშუალება ეკა მიშველაძის ალტერნატიული სამუშაოთი უზრუნველსაყოფად და ვერც ის გარემოება დაამტკიცა, რომ ასეთი საშუალება არ გააჩნდა”.

საიას განცხადებით, სასამართლომ მიუთითა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ “პირველი სტუდიის” დახურვის შემდეგ, რომელიც სწორედ ეკა მიშველაძეს მიჰყავდა,  საზოგადოებრივ მაუწყებელზე ამ მიმართულების ოთხი ახალი გადაცემა გავიდა და მას წამყვანები ესაჭიროებოდა, ვაკანტურ თანამდებობებზე მაუწყებელმა მიშველაძის კანდიდატურა არ განიხილა.  ასევე, ახალი წამყვანები შეირჩნენ არა კონკურსის წესით, არამედ თავად მაუწყებლის მიერ.  გარდა ამისა, უზენაესმა სასამართლომ შეუსაბამოდ მიიჩნია, რომ დამსაქმებლის მიერ უპირატესობა არ მიენიჭა ეკატერინე მიშველაძეს, რომელიც წამყვანის პოზიციას უვადო შრომითი ხელშეკრულების საფუძველზე იკავებდა.

სასამართლო გადაწყვეტილებით, საზოგადოებრივ მაუწყებელს ეკატერინე მიშველაძის სასარგებლოდ 30 000 ლარიანი კომპენსაციის გადახდა მოუწევს. აღნიშნული გადაწყვეტილება თბილისის საქალაქო სასამართლომ 2017 წლის მარტში მიიღო.
 
ეკა მიშველაძე წლების განმავლობაში საზოგადოებრივი მაუწყებლის პოლიტიკური ტოქშოუს წამყვანი იყო. მაუწყებლიდან გათავისუფლებამდე მას გადაცემა “პირველი სტუდია” მიჰყავდა. ტოქშოუ მაუწყებელმა 2015 წლის სექტემბერში დახურა. თავდაპირველად მენეჯმენტმა მიზეზად მიშველაძისა და თავისუფალი დემოკრატების ყოფილი წევრის ბუკა პეტრიაშვილის ქორწინება დაასახელა. მოგვიანებით მენეჯმენტმა მიშველაძეს ახალი პროექტის წარდგენა შესთავაზა, რომლის დამტკიცების შემთხვევაშიც ის საზოგადოებრივ მაუწყებელზე მუშაობას ახალი ხელშეკრულებით გააგრძელებდა.

მიუხედავად იმისა, რომ მიშველაძის გადაცემა 2015 წლის სექტემბერში დაიხურა და ის ეთერში აღარ გადიოდა, წამყვანი “პირველი არხის” თანამშრომლების რიგებში მაინც ირიცხებოდა და მას მაუწყებელი ხელფასს კვლავინდებურად უხდიდა. 2016 წლის თებერვლის დასაწყისში, მიშველაძემ “საზოგადოებრვი მაუწყებლისგან” წერილი მიიღო, რომელშიც ნათქვამი იყო, რომ მაუწყებელმა მის მიერ წარდგენილი გადაცემის პროექტი არ მოიწონა და “საზოგადოებრივი მაუწყებელი” მასთან შრომით ხელშეკრულებას წყვეტდა.

 "საზოგადოებრივი მაუწყებლის" პოზიციის გასაგებად "მედიაჩეკერი" არხის იურისტს ელენა მიხაილოვას დაუკავშირდა, რომელმაც განმარტა, რომ კანონიერ ძალაში შესული სასამართლო გადაწყვეტილების შესრულება ყველა მხარისთვის სავალდებულოა. შესაბამისად, საზოგადოებრივი მაუწყებელი სასამართლოს მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებას, რა თქმა უნდა, შეასრულებს.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

ცნობილმა ავსტრალიელმა მსახიობმა ჯეფრი რაშმა ავსტრალიურ Daily Telegraph-ს ცილისწამებისთვის სასამართლო დავა მოუგო.

2017 წელს გამოცემამ მსახიობზე ორი ვრცელი მასალა მოამზადა, რომლებშიც საუბარი იყო, რომ ის ფილმის”მეფე ლირის” გადაღებების დროს, ერთ-ერთ მსახიობ ქალს სექსუალურად ავიწროებდა.

ავსტრალიის ფედერალური სასამართლოს მოსამართლემ მაიკლ ვიგნიმ გადაწყვეტილება 11 აპრილს გამოაცხადა და Daily Telegraph-ს მსახიობის სასარგებლოს 850 000 ავსტრალიური დოლარის გადახდა დააკისრა. Associated Pressის ცნობით, ჯარიმის თანხა, შესაძლოა, კიდევ გაიზარდოს.

ჯეფრი რაშის ადვოკატის განმარტებით, მსახიობი საკითხზე დამატებითი კომენტარის გაკეთებას აღარ აპირებს: “დაე, ამჯერად სასამართლო გადაწყვეტილებამ თქვას სათქმელი”.

სასამართლოს მიერ მიღებული გადაწყეტილება Daily Telegraph-ის რედაქტორმა ბენ ინგლიშმაც შეაფასა.

“ჩვენ იმედგაცრუებული ვართ მოსამართლის გადაწყვეტილებით. მან ფაქტობრივად მხედველობაში არ მიიღო თავად მსახიობის მტკიცებულებები. ჩვენ არ ვეთანხმებით მსახიობისადმი მის კრიტიკას და მას სრულ მხარდაჭერას ვუცხადებთ. აუცილებლად გადავხედავთ გადაწყვეტილებას”, - განაცხადა მან.

თავად მოსამართლემ საკითხს სამწუხარო უწოდა და აღნიშნა, რომ Daily Telegraph-მა საკუთარი მონათხრობის დასაბუთება ვერ შეძლო, ისე როგორც ამას ავსტრალიის ცილისწამების შესახებ კანონი ითვალისწინებს. The New York Times-ის ინფორმაციით, მოსამართლე ვიგნიმ ასევე განაცხადა, რომ ანონიმურ წყაროებზე დაყრდნობით მომზადებული სტატიები “ყველაზე უარესი ფორმის სენსაციური ჟურნალისტიკის უპასუხისმგებლო “ნაგლეჯები” იყო”.

წყარო: imediaethics.org

 

 

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ბრიტანული რადიოს Talk Sport-ის წამყვანმა ალან ბრაზილმა დისკრიმინაციული გამონათქვამის გამო მსმენელი გააბრაზა. მან ერთ-ერთი ეთერის დროს თქვა, რომ აზიელები “ვირუსული ინფექციის” წყაროები არიან, იქიდან გამომდინარე, რომ ისინი საკვებს სათანადოდ არ ინახავენ.

“არ ვიცი, უნდა ვთქვა თუ არა, მაგრამ რამდენიმე დღის წინ ერთ-ერთ ნაცნობთან ვსაუბრობდი, რომელიც გლაზგოს იმ ნაწილიდან ჩამოვიდა, სადაც ჩემი სკოლა მდებარეობდა. მან მითხრა, რომ წლებთან ერთად, ბევრი რამ შეიცვალა, ქალაქები შეიცვალა, იმიტომ, რომ უმარავი განსხვავებული ადამიანი გადმოვიდა საცხოვრებლად. მაგალითად აზიელები, რომლებიც საკვებს სათანადოდ არ ასაწყობებენ. ჩემმა ნაცნობმა მაგალითად მისი ერთ-ერთი აზიელი მეზობელი დაასახელა”, - განაცხადა ბრაზილმა ეთერში საუბრისას.

Talk Sport-ში წამყვანის ტექსტის გამო განმარტება მოუხდათ. მათ აღნიშნეს, რომ წამყვანი “წინდაუხედავი” და “მოუმზადებელი” იყო. მათივე განმარტებით, ბრაზილის სიტყვები - “არ ვიცი უნდა ვთქვა თუ არა”, - მისი პროდიუსერისადმი ერთგვარი ნიშანი იყო და ის მის პასუხს ელოდა, თუმცა სამწუხაროდ პროდიუსერი იმ დღეს არ მუშაობდა.

კომენტარი ბრიტანეთის კომუნიკაციების მარეგულირებლის მიერაც გაკეთდა (Ofcom) “გარდა იმისა, რომ წამყვანის კომენტარი სტანდარტებს ეწინააღმდეგება და მას გამართლება არ აქვს, ჩვენი შეფასებით, ეს კომენტარი დაავადებას უმცირესობის ერთ კონკრეტულ ჯგუფთან აკავშირებს, აზიელი ხალხის მიმართ ნეგატიურ დამოკიდებულებას ახალისებს და მათ მოუწესრიგებელ და არაჰიგიენურ ადამიანებად წარმოაჩენს. ამასთან, ჩვენ ვფიქრობთ, რომ მსგავსი კომენტარები საფრთხის შემცველია და მათ, შესაძლოა, უმცირესობების მიმართ ძალადობა წაახალონ”, - აღნიშნეს მარეგულირებელში.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
Wikileaks-ის დამფუძნებელი ჯულიან ასანჟი, ბრიტანეთში ეკვადორის საელჩოში დააკავეს, ინფორმაციას BBC ავრცელებს.

47 წლის ასანჟიმ საელჩოს პოლიტიკური თავშესაფარი 7 წლის წინ სთხოვა. ის აცხადებდა, რომ საელჩოს ტერიტორიის დატოვების შემდეგ, მას აშშ-ში ექსტრადირება ემუქრებოდა. ამერიკულ სასამართლოს მასთან Wikileaks-ის საქმიანობასთან დაკავშირებით აქვს კითხვები.

ლონდონის პოლიციის განცხადებით, ის მართლმსაჯულებისთვის ჩაბარებაზე უარის თქმის შემდეგ დააპატიმრეს.

ეკვადორის პრეზიდენტის ლენინ მორენოს განცხადებით, საელჩოდან ასანჟის გაყვანა, მის მიერ საერთაშორისო კონვენციის არაერთგზის დარღვევის შემდეგ გადაწყდა.

თუმცა, Wikileaks-ში აცხადებენ, რომ ეკვადორი ასანჟთან მიმართებით უკანონოდ მოიქცა და პოლიტიკური თავშესაფრის შესახებ საერთაშორისოდ აღიარებული სტანდარტები დაარღვია.

„დიახ, შემიძლია დავადასტურო, რომ ჟულიან ასანჟი პოლიციის განყოფილებაშია და ის ბრიტანული მართლმსაჯულების წინაშე წარსდგება“, - დაწერა Twitter-ზე ბრიტანეთის შინაგან საქმეთა მინისტრმა.

„მინდა დიდი მადლობა გადავუხადო ეკვადორს თანამშრომლობისა და პროფესიონალიზმისთვის. კანონზე მაღლა არავინ დგას“, - დასძინა მანვე.

წყარო: bbc.com
კატეგორია: საქართველო

არასამთავრობო ორგანიზაცია „საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველომ“ (TI) 8 აპრილს საზოგადოებრივი აზრის კვლევის შედეგების მეორე ნაწილი გამოაქვეყნა, რომელიც საჯარო პოლიტიკის სხვადასხვა აქტუალურ საკითხზე საზოგადოების განწყობებს ასახავს.

რესპონდენტებს კითხვა ქვეყანაში არსებულ მედიაგარემოსთან დაკავშირებითაც დაუსვეს. კვლევის მიხედვით, გამოკითხულთა 36% ინფორმირებულია, რომ ყალბი ინფორმაციის გასავრცელებლად Facebook-ზე სპეციალური გვერდებია შექმნილი.

 

alt


მათგან 15% ფიქრობს, რომ სოციალურ ქსელებში ყალბი ინფორმაციის გასავრცელებლად სპეციალურად შექმნილი გვერდების უკან მთავრობა/ხელისუფლება დგას, 10%-ის მოსაზრებით კი ოპოზიცია.


alt



კვლევის მიხედვით გამოიკვეთა, რომ გამოკითხული მოსახლეობის დიდი ნაწილი ტელეკომპანია “იმედს” და “რუსთავი 2-ს” უყურებს. მათი 55% ფიქრობს, რომ ტელეკომპანია „იმედი“ მთავრობის ინტერესებს ატარებს, 18% იმავეს ასახელებს საზოგადოებრივ მაუწყებელის პირველ არხზეც. ტელეკომპანია „რუსთავი 2-თან“ მიმართებით, რესპონდენტების 63% მიიჩნევს, რომ ის ოპოზიციის ინტერესების მატარებელია.

alt
კვლევამ აჩვენა, რომ რესპონდენტების 43% საზოგადოებრივი მაუწყებლის “პირველ არხს” საერთოდ არ უყურებს, 57% არ უყურებს “ობიექტივს”, 55% - ტელეკომპანია “პირველს”, 67% - “აჭარას”, 63% - “კავკასიას”, ხოლო 78% - ონლაინტელევიზია “POSTTV-ს”.

რესპონდენტებს ასევე ჰკითხეს მათი აზრით, „ერევა თუ არა ხელისუფლება მედიის საქმიანობაში?“ - გამოკითხულების 8% მიიჩნევს, რომ არასდროს ერევა, 31% ამბობს, რომ ყოველთვის ერევა, 43%-ის მოსაზრებით კი, ხანდახან ერევა.

alt

კვლევა „საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოს“ დაკვეთით 20 თებერვლიდან 5 მარტის პერიოდში „კავკასიის კვლევითი რესურსების ცენტრმა“ (CRRC) ჩაატარა. კვლევის ავტორების განმარტებით, ქვეყნის მასშტაბით 2 087 ადამიანი გამოიკითხა. ცდობილების საშუალო ზღვარი +/- 2.3 %-ია.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
საფრანგეთის მთავრობის მიერ სოციალურ მედიაში დაწყებული კამპანია Twitter-მა საფრანგეთის მიერვე მიღებული კანონის მიხედვით დაბლოკა.

გასული წლის დეკემბრიდან საფრანგეთი სოციალურ მედიაში წარმოებული პოლიტიკური კამპანიების დროს, მისი დამფინანსებლისა და გაღებული ხარჯების შესახებ ინფორმაციის დასაბუთებასა და დეკლარირებას ითხოვს.

ამჯერად, ახალმა კანონმა უხერხულობა თავად საფრანგეთის ხელისუფლებასვე შეუქმნა. Twitter-მა კანონის გვერდის ავლა ვერ შეძლო და სოციალურ მედიაში ამომრჩეველთა რეგისტრაციის შესახებ საფრანგეთის მთავრობის მიერ წამოწყებული კამპანია დაბლოკა.

იქიდან გამომდინარე, რომ სოციალური კამპანიის დამკვეთი საფრანგეთის ხელისუფლება იყო, დასპონსორებული tweet-ებისთვის თანხაც სწორედ მას უნდა გადაეხადა. Twitter-მა კი, ამაზე უარი განაცხადა. კომპანიის უარმა, რომ საფრანგეთის მთავრობისგან ფული აეღო, საფრანგეთში ბევრი გააკვირვა. ერთ-ერთმა პარლამენტარმა Twitter-ზე ისიც კი დაწერა, რომ მას ეს საპირველაპრილო ხუმრობა ეგონა.

Twitter-ზე საკუთარი მოსაზრება საფრანგეთის შინაგან საქმეთა მინისტრმა კრისტოფერ კასტანტერმაც გამოთქვა. „Twitter-ის პრიორიტეტი ისეთ მასალებთან ბრძოლა უნდა იყოს, რომელიც მაგალითად ტერორიზმს ადიდებს და არა ისეთი კამპანიების დაბლოკვა, როგორიც ამომრჩეველთა რეგისტრაციაა“, - დაწერა მან.

ახალი კანონი, რომელიც ძალაში 2018 წლის დეკემბერში შევიდა, ანონიმურ პოლიტიკურ გზავნილებთან ბრძოლას და იმის გამოვლენას ისახავს მიზნად, თუ ვინ გადაიხადა მასში ფული. კანონი ონლაინ-პლატფორმებისგან ითხოვს, რომ დამკვეთის შესახებ ინფორმაცია და გადახდილი თანხის მოცულობა „ღია და ტრანსფარენტული“ გახადოს.

მთავრობის საინფორმაციო სამსახურში ახალი ამბების სააგენტოებს განუცხადეს, რომ „Twitter-ში არ იცოდნენ რა გაკეთებინათ, ამიტომ მკაცრი პოლიტიკა შეიმუშავეს, რომელიც ე.წ. პოლიტიკური კამპანიების სრულად მოხსნას გულისხმობს“.

მათივე მტკიცებით, მოსახლეობისადმი გზავნილი, რომ ისინი ხმის მიცემისთვის დარეგისტრირდნენ, პოლიტიკური კამპანიების კატეგორიაში არ გადის.

„ეს იმას არ ნიშნავს, რომ კანონმა ჩვენ წინააღმდეგ იმუშავა, არამედ, კონკრეტულმა პლატფორმამ ვერ გამონახა სათანადო ფორმა“, - აცხადებენ საფრანგეთი მთავრობაში.

Twitter-ის სახელმძღვანელო წესების მიხედვით, პოლიტიკური კამპანიის რეკლამის განმთავსებლებმა სპეციალური სერტიფიცირების პროცესი უნდა გაიარონ. ამავე წესების მიხედვით, რომელიმე თემის ადვოკატირებისთვის განკუთვნილ რეკლამებს, რომელიც კონკრეტული პირის ან პოლიტიკური პარტიის მხარდაჭერას არ გამოხატავს და მხოლოდ მათზე არ არის გათვლილი, როგორც წესი შეზღუდვები არ ეხება.

ამასთანავე, ახალი კანონის მიხედვით, ისიც მკაფიოა, რომ მსგავსი ტიპის გზავნილები საფრანგეთში ნებადართული არ არის.

წყარო: bbc.com
კატეგორია: ეთიკა

ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” გადაცემა “შაბათის კურიერის” 23 მარტის გამოშვების ერთ-ერთი სიუჟეტი საქართველოდან ექსპორტზე შესაძლო ფალსიფიცირებული სპირტის გატანას ეხებოდა. სიუჟეტში ნათქვამი იყო, რომ ამ საქმეში “ქართული ოცნების” თავმჯდომარის ბიძინა ივანიშვილის ძმების ადიკო და ალექსანდრე ივანიშვილების ინტერესი იკვეთება. ამგვარი მსჯელობა მხოლოდ Presa.ge-ს ჟურნალისტსა და “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთ წევრს ეყრდნობოდა, ფაქტების დასადასტურებლად მასალაში რაიმე დოკუმენტი არ გვინახავს.

გადაცემის წამყვანმა თემის წარდგენისას განმარტა, რომ “presa.ge-ს გამომძებელმა ჟურნალისტებმა დიდი სკანდალი გახეთქეს”. კერძოდ, ბიძინა ივანიშვილის ძმებს ადიკო და ალექსანდრე ივანიშვილებს ქვეყანაში ხორბლის სპირტი შემოაქვთ და საქართველოდან ღვინის სპირტის სახელით გააქთ. მანვე განმარტა, რომ ხორბლის სპირტი იაფია, ღვინის სპირტი კი, პრაქტიკულად სამჯერ ძვირი, “შესაბამისად, მარტო დოკუმენტების გაყალბებით, დიდი ფულის შოვნაა შესაძლებელი”.

“ვინც საქმე შეისწავლა, ამბობს, რომ დოკუმენტები ყალბდება და ამ სქემაში ჩართულია სოფლის მეურნეობის სამინისტრო. სქემის მიხედვით, ივანიშვილები სპირტის შავი ბიზნესისათვის ღვინის სამ კომპანიას იყენებენ. ერთის მეწილე ალექსანდრე ივანიშვილი თავად არის. მეორე ქარხანა სახელწიფოს ეკუთვნოდა, ქართუ ბანკის ვალი დაუგროვდა, გაყიდეს და კავშრები შეინარჩუნეს, მესამე ქარხანას კი ქართულ ოცნებასთან დაახლოებული ბიზნესმენები ფლობენ.... ჩვენ გამოვითხოვეთ ოფიციალური დოკუმენტები, რამდენი ღვინო და სპირტი გადის ექსპორტზე, როდესაც დავაჯამეთ დადგინდა, რომ ქვეყანაში ფიზიკურად არ არის იმდენი ღვინის და სპირტის მარაგი, ამდენი ყურძენი ვერ მოგვყავს, რომ ასეთი რაოდენობის ექსპორტი გვქონდეს”, - განმარტა წამყვანმა.

იმ მესიჯებს, რაც მასალის წარდგენისას მოვისმინეთ, მასალის ავტორი “presa.ge-ს გამომძიებელ ჟურნალისტზე დაყრდნობით ავრცელებს.

“გამომძებელმა ჟურნალისტებმა presa.ge-დან სპირტის არალეგალური ბიზნესის სქემა გაშიფრეს. სქემის სათავეში ბიძინა ივანიშვილის ორი ძმა ადიკო და ალექსანდრე ივანიშვილები არიან. მათ საქართველოში იაფი ხორბლის სპირტი შემოაქვთ, შემდეგ დოკუმენტაციას აყალბებენ და ქვეყნიდან ხორბლის სპირტი ღვინის სპირტის დასახელებით გადის. რაც უფრო ძვირია, მოგება მილიონობით ლარია”, - ამბობს ჟურნალისტი და იქვე აზუსტებს, რომ “ამ სქემისთვის ძმები ივანიშვილები ძმები ასკანელების, დუგლაძეების და ბოლერო ენდ კომპანის ღვინის ქარხნებს იყენებენ”.

მასალის მიხედვით, ამ კომპანიებიდან ორში საუბარი არ ისურვეს, ერთში კი სპირტის ფალსიფიცირების ფაქტი კატეგორიულად უარყვეს.

კომპანიების საკითხს ავტორი “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის წევრთან” გიორგი ბოტკოველთან აზუსტებს, რომელიც ყოველგვარი დოკუმენტაციისა და ფაქტის დამადასტურებელი მტკიცებულებების გარეშე საუბრობს ივნიშვილების მიერ ერთ-ერთი ღვინის კომპანიის “ხელში ჩაგდების” სქემაზე.

ჟურნალისტი ამბობს, რომ presa.ge-ის მიერ გამოძიებაში მოყვანილი ფაქტები “კურიერმაც” გადაამოწმა. კერძოდ, ღვინის ეროვნული სააგენტოდან ექსპორტზე გატანილი ღვინისა და სპირტის მაჩვენებლები 2018 წელს ყურძნის მოსავალს შეადარეს და აღმოჩნდა, რომ “მოსავალი ამ პროდუქციის წარმოებისთვის საკმარისი არ იყო”. აღნიშნული მსჯელობის გასამყარებლადაც ისევ ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის წევრი გიორგი ბოტკოველი და presa.ge-ს ჟურნალისტი გვევლინებიან.

ჟურნალისტი, ასევე მხოლოდ presa.ge-ზე დაყრდნობით გვიყვება, რომ ფოთის პორტის გავლით, ბიძინა ივანიშვილის ძმას, ადიკო ივანიშვილის ხორბლის იაფფასიანი სპირტი შემოაქვს. შემდეგ სოფლის მეურნეობის სამინისტროს დახმარებით დოკუმენტები იცვლება და საქართველოდან საკონიაკე სპირტად გადის. “მოგება დიდია. პირობითად - 30 მლნ დოლარის ხორბლის სპირტს უცხოეთში საბუთების გაყალბების შემდეგ, 98 მლნ-დ ყიდიან”, - ამბობს ის.

დოკუმენტაციის გაყალბებაში სოფლის მეურნეობის სამინისტროს უშუალო ჩართულობაზე საუბრობენ ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის წევრი გიორგი ბოტკოველი და presa.ge-ის წარმომადგენელიც. “სოფლის მეურნეობის სამინისტროში კითხვებზე პასუხი არ ისურვეს”, - ამბობს ჟურნალისტი და აზუსტებს, რომ, კონტაქტზე არც ივანიშვილები გამოდიან, “რომელთა უშუალო ჩართულობაზეც ფალსიფიცირებული სპირტის ბიზნესში საუბრობენ გამომძებელი ჟურნალისტებიც, ოპოზიციაც და ფაქტებიც”. თუმცა, მაყურებელს მასალაში ჟურნალისტისა და ოპოზიციის წარმომადგენლის კომენტარის გარდა, ფაქტობრივად, სხვა ოფიციალური დოკუმენტი არ უნახავს.

ცხადია, იმის ხაზგასმა, რომ სიუჟეტში მოყოლილი ამბავი ცალსახა სიცრუეა და სიმართლეს არ შეესაბამება, ჩვენი მიზანი არ არის. თუმცა, მასალაში ივანიშვილებისა და სოფლის მეურნეობის სამინისტროს მისამართით გაჟღერებული ბრალდებების გასამყარებლად მხოლოდ ორი რესპონდენტის ზეპირსიტყვიერი განმარტება სოლიდურობას მოკლებულია და მას ნაკლებად დამაჯერებელს ხდის.

 

 

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
9 მარტს Fox News-ის შოუს წამყვანმა ჯენი პირომ ამერიკელ პოლიტიკოსს ილჰან ომარის, რომელიც წარმოშობით სომალიდანაა, ჰკითხა ნიშნავდა თუ არა მის მიერ ჰიჯაბის ტარება იმას, რომ ის შარიათის კანონს მისდევდა, რაც მისივე შეფასებით “ამერიკის კონსტიტუციის მიხედვით არაერთიკურია”. მისი ეს კომენტარი Fox News-ში მეორე დღესვე დაგმეს.

16 მარტს პიროს შოუ - “სამართლიანობა” ეთერში აღარ გავიდა. მალევე the New York Times-მა და CNN-მა საკუთარ წყაროებზე დაყრდნობით ინფორმაცია გაავრცელეს, რომ ის სამსახურიდან გაათავისუფლეს. Fox News-ში Imediaethics-ის კითხვაზე, შეესაბამებოდა თუ არა წამყვანის გათავისუფლების შესახებ ინფორმაცია სიმართლეს, პასუხი არ ისურვეს. “შიდა საკითხებზე კომენტარს არ ვაკეთებთ”, - განაცხადეს Fox News-ში.

ეს პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც პიროს შუს მიმართ პრეტენზიები აქვთ. 2015 წელს ბრიტანეთის კომუნიკაციების მარეგულირებლმა (OFCom) ის არასწორი ინფორმაციის გარცელებაში ამხილა. ის ამტკიცებდა, თითქოს იქ ე.წ. “no-go” ზონები არსებობდა, სადაც შარიათის კანონები მოქმედებდა და ბრიტანეთის არამუსლიმი მოქალაქეები იქ მისვლას თავს არიდებდნენ.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
15 მარტს, ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” მთავარი საინფორმაციო გამოშვების ერთ-ერთი სიუჟეტი ოჯახურ კონფლიქტს ეხებოდა. კერძოდ, 23 წლიანი თანაცხოვრების შემდეგ, ცოლ-ქმარი ერთმანეთს ურთიერთბრალდებებს უყენებს. 5 შვილის დედა ქმარს ფსიქოლოგიურ, ფიზიკურ და სექსუალურ ძალადობაში ადანაშაულებს. თავის მხრივ, ძალადობაში დადანაშაულებული ქმარი ბრალდებებს უარყოფს და მის მეუღლეს შვილებზე და დედამთილზე ძალადობაში სდებს ბრალს.

მიუხედავად იმისა, რომ ძალადობის სავარაუდო მსხვერპლი ქალი სიუჟეტში დაფარულია [დიდი ალბათობით, არასრულწლოვანი შვილების იდენტიფიცირების თავიდან ასაცილებლად], ერთ-ერთი დოკუმენტით მისი პირდაპირი იდენტიფიცირება ხდება. მასში სრულად იკითხება ქალის საახელი და გვარი, ასევე პირადი ნომერი. ეს კი, თავის მხრივ, მისი არასრულწლოვანი შვილების [სიუჟეტიდან ირკვევა, რომ 5 შვილიდან 3 არასრულწლოვანია] ირიბ იდენტიფიცირებასაც ახდენს.

ამასთან, დედის მხრიდან შვილზე სავარაუდო ძალადობის ნიშნების საილუსტრაციოდ, სიუჟეტში ერთ-ერთი არასრულწლოვნის ფოტოც არის ნაჩვენები, საიდანაც მიუხედავად იმისა, რომ ის დაფარულია, ახლობლებისთვის მისი ამოცნობა მაინც არის შესაძლებელი. ამასთან, ნაჩვენებია იმ სახლის შიდა კადრებიც, სადაც ამჟამად არასრულწლოვნები ცხოვრობენ. შესაბამისად, ნაცნობები სავარაუდო ძალადობის მსხვერპლი ბავშვების იდენტიფიცირებას სიუჟტიდან მარტივად შეძლებენ.

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის “ბავშვთა საკითხების გაშუქების” სახელმძღვანელო წესებში ვკითხულობთ, რომ ნებისმიერი ფორმის ძალადობის შემთხვევაში, არასრულწლოვნის როგორც პირდაპირი, ისე ირიბი იდენტიფიცირება დაუშვებელია, მიუხედავად იმისა “ბავშვი მოძალადის როლშია, მსხვერპლის თუ მოწმის”.

“უფრო მეტად ნუღარ მოახდენთ ბავშვის სტიგმატიზებას. თავი აარიდეთ კატეგორიზაციას ან სიუჟეტის ისეთ აღწერას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ბავშვისათვის სამაგიეროს გადახდა - დამატებითი ფიზიკური ან ფსიქოლოგიური ზიანის მიყენება, დამცირება, დისკრიმინაცია ან საზოგადოების მიერ გარიყვა”, - ვკითხულობთ სახელმძღვანელოში.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ავსტალიის სასამართლოს გადაწყვეტილებით, გაზეთმა - Australian Age , ყოფილ თანამშრომელს, წლების განმავლობაში გამოცემაში მუშაობის შედეგად მიღებული ფსიქოლოგიური ტრავმის გამო, 127 000 აშშ დოლარი უნდა გადაუხადოს. რეპორტიორმა, რომელმაც საკუთარი ვნაობის გამხელა არ ისურვა,  გაზეთს სასამართლოში იმ ფსიქოლოგიური ზიანის გამო უჩივლა, რომელიც მან სხვადასხვა სახიფათო საქმეების გაშუქების დროს მიიღო.

რეპორტიორის განმარტებით, გამოცემა, იმ ჟურნალისტების დასახმარებლად, რომლებიც მსგავს სტრესულ სიტუაციებში მუშაობენ, არაფერს აკეთებდა და მათ მიღებული ტრავმების დაძლევაში არ ეხმარებოდა. თავის მხრივ, Australian Age-ში აცხადებდნენ, რომ ეს ჟურნალისტის საქმის შემადგენელი ნაწილი იყო.

Australian Age-ის პრესსპიკერმა მირანდა ვორდმა განაცხადა, რომ გამოცემა მის ყველა ჟურნალისტს აფასებს, აცნობიერებს, რომ ამბების გაშუქების დროს მათ რთულ და ტრავმულ სიტუაციებში უწევთ მუშაობა. ვორდის თქმით, მას არაერთი მაგალითის დასახელება შეუძლია, როდესაც გამოცემა ასეთ საკუთარ თანამშრომელს დახმარებია.

“ჩვენ ნიუსრუმის თანამშრომლებისთვის სტრესის დაძლევის საკუთარი ტრენინგ კურსების დანერგვაზეც ვმუშაობთ”, - დასძინა მანვე.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
The Winnipeg Sun-მა არასენსიტიური სათაურის გამო, მკითხველის გულისწყრომა დაიმსახურა. კერძოდ ტელეწამყვანის ალექს ტრებეკის შესახებ მომზადებულ მასალა გამოცემამ ასე დაასათაურა - “ტრებეკისთვის თამაში დასრულდა?”. აღსანიშნავია, რომ ტრებეკმა ცოტა ხნის წინ განაცხადა, რომ მას პანკრეასის სიმსივნის დიაგნოზი დაუსვეს.

მკითხველების მხრიდან წამოსული უარყოფითი კომენტარების ტალღის შემდეგ, გამოცემამ საბოდიშო წერილი გამოაქვეყნა. “გამოხატული გულგრილობისა და უაღრესად შეუსაბამო სათაურის გამო The Winnipeg Sun-ი ალექს ტრებეკს და მის ქომეგებს ბოდიშს უხდის. ჩვენ ბატონ ტებეკს ყოველივე საუკეთესოსა და სიმსივნის წინააღმდეგ ბრძოლაში წარმატებებს ვუსურვებთ”, - ვკითხულობთ წერილში.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
8 მარტს ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ერთ-ერთი სიუჟეტი პოლიციის მხრიდან 15 წლის მოზარდზე განხორციელებულ სავარაუდო ძალადობას ეხებოდა, რომლის შედეგადაც არასრუწლოვანი ფიზიკურად დაშავდა. მიუხედავად იმისა, რომ სიუჟეტში თავად მოზარდი დაფარულია, მისი ამოცნობა ნაცნობებს არ გაუჭირდებათ, ვინაიდან იდენტიფიცირებულია დედა და ჩანს მისი საცხოვრებელი სახლი.

მასალიდან ცნობილი ხდება, რომ ბოლნისის პოლიციაში ქურდობაში ბრალდებულ მოზარდს 8 საათის განმავლობაში სავარაუდოდ, გაუპატიურებით ემუქრებოდნენ და მასზე მორალურად ძალადობდნენ, ბოლოს კი მას ფიზიკურად გაუსწორდნენ, რა დროსაც არასრულწლოვანს ხელი მოსტყდა და საავადმყოფოში გადაყვანა გახდა საჭირო.

სიუჟეტში სავარაუდო მსხვერპლი არასრულწლოვნის დედა კამერის წინ სამართალდამცველების მხრიდან განხორციელებულ ფსიქოლოგიურ ზეწოლაზე ღიად საუბრობს. ამასთან, სიუჟეტში კარგად ჩანს სავარაუდო მსხვერპლის სახლი და ეზო. კადრში ასევე ხვდება ქუჩის სახელწოდება და ნომერი, სადაც სახლი მდებარეობს.
საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის “ბავშვთა საკითხების გაშუქების” სახელმძღვანელო წესებში ვკითხულობთ, რომ ნებისმიერი ფორმის ძალადობის შემთხვევაში, არასრულწლოვნის როგორც პირდაპირი, ისე ირიბი იდენტიფიცირება დაუშვებელია, მიუხედავად იმისა “ბავშვი მოძალადის როლშია, მსხვერპლის თუ მოწმის”.

“უფრო მეტად ნუღარ მოახდენთ ბავშვის სტიგმატიზებას. თავი აარიდეთ კატეგორიზაციას ან სიუჟეტის ისეთ აღწერას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ბავშვისათვის სამაგიეროს გადახდა - დამატებითი ფიზიკური ან ფსიქოლოგიური ზიანის მიყენება, დამცირება, დისკრიმინაცია ან საზოგადოების მიერ გარიყვა”, - ვკითხულობთ სახელმძღვანელოში.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ვატიკანისა და კათოლიკე მამათა მონასტრის პრესსპიკერისა და მოძღვრის ტომას როსიკას საავტორო სვეტებში გამოცემა Globe & Mail-მა პლაგიატი აღმოაჩინა. ამის შესახებ გამოცემის რედაქტორმა სილვია სტიდმა განაცხადა და განმარტა, რომ the Globe & Mail მის ნაწერებს აღარ გამოაქვეყნებს.

The Globe and Mail-ს მღვდლის საავტორო სვეტებში შესაძლო პლაგიატის შესახებ National Post-ის ერთ-ერთმა რეპორტიორმა შეატყობინა, რომელიც მის წინააღმდეგ არსებული ბრალდებების შესახებ საგამოძიებო ტიპის მასალას ამზადებდა. ინფორმაციის მიღების შემდეგ გამოცემაში 2004-2016 წლებში როსიკას დაწერილი მასალები გადაამოწმეს და სამ მათგანში პლაგიატი აღმოაჩინეს.

The Globe and Mail-ის, განმარტებით, მღვდლის ორ მასალაში კათოლიკური საინფორმაციო სააგენტოდან (CNS) აღებული ციტატები იპოვეს, რომელთანაც ის პრესსპიკერის რანგში ოფიციალურად თანამშრომლობდა. CNS-ში გამოცემას განუმარტეს, რომ მათი სამიზნე აუდიტორია ძირითადად მღვდლები არიან, რომლებსაც მათი მასალების გამოყენების აბსოლუტური თავისუფლება აქვთ. ამის შემდეგ, the Globe and Mail-მა მღვდლის ორი სვეტი, სადაც პლაგიატი აღმოჩნდა, დააკორექტირა და მიანიშნა, რომ მასალა სააგენტოებისდან აღებულ ინფორმაციას შეიცავდა.

მღვდლის მესამე საავტრო სვეტში კი გამოცემამ the New York Times-დან და the Washington Post-დან აღებული ციტატები და პერიფრაზები იპოვა.

თავად ტომას როსიკა პლაგიატთან დაკავშირებით the Globe and Mail-ის ბრალდებებს არ იზიარებს. “მე მჭიდროდ ვთანამშრომლობდი the Globe and Mail-თან და მათი მოკვლევის შედეგებთან კითხვები მაქვს. რა თქმა უნდა, მათ გდაწყვეტილების შესაბამისად ფორმულირებისა და დასაბუთების სრული უფლება აქვთ. თუმცა, მე ამ გადაწყვეტილების გამო ვწუხვარ”, - აცხადებს ის

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
ქვეყნის სხვადასხვა საერთაშორისო რეიტინგში დაწინაურება დადებითი ბიძგებისა და პროცესების მაჩვენებელი რომ არის, ამაში ყველა ვთანხმდებით. ამაზე თვალს ვერც მედია დახუჭავს, მათ შორის, კონკრეტული ხელისუფალის მიმართ უკიდურესად კრიტიკულად განწყობილიც კი. თუმცა, მთავარი აქ მაინც ის კრიტიკული ზღვარია, რომელიც მედიამ არასდროს უნდა დაკარგოს, ქებათა-ქების მორევში აღებული სიჩქარით ერთბაშად არ გადაეშვას და წონასწორობის მექანიზმი არ მოშალოს.

გასულ კვირას გაირკვა, რომ აუტოგრაფ ქოლექშენის“ (Autograph Collection) სასტუმროებს შორის შეკვეთილის სასტუმრო “პარაგრაფი” მომხმარებელთა კმაყოფილების ინდექსით ევროპაში პირველ ადგილზე გავიდა და უკან კოპენჰაგენის, ვარშავის, ბარსელონისა და მილანის სასტუმროები ჩამოიტოვა. თავად ფაქტი თავისთავად კარგია, იმდენად კარგიც კი, რომ ზოგიერთ მედიამესვეურში სიამაყის გრძნობა გაათმაგებით, უფრო ზუსტად კი, გაორმაგებით გააღვიძა და ამბავს პრაიმ-ტაიმში ორი ვრცელი სიუჟეტი მიუძღვნა - ტელეკომპანია "იმედმა" “პარაგრაფის” პირველობის ამბავი ისეთი მასშტაბებით შეაფასა, რომ მას 28 თებერვალს ჯერ თითქმის 7 წუთიანი სიუჟეტი დაუთმო, კვირის მთავარ შემაჯამებელ გამოშვებაში კი მთელი 15 წუთი მხოლოდ ამაზე ისაუბრა.

თუკი იმასაც დავაზუსტებთ, რომ ზემოთ ხსენებული სასტუმრო მმართველი პარტიის თავმჯდომარე ბიძინა ივანიშვილის სახელთან ასოცირდება, ბევრისთვის, ალბათ, ყველაფერი გეომეტრიული სიზუსტით დალაგდა. სასტუმროს ფლობელი არც ერთ სიუჟეტში უხსენებიათ. მათ, ვინც ამ სიახლეს სულმოუთქმელად ელოდა, “იმედმა” ნამდვილი დღესასწაული მოუწყო და რამდენიმე წუთის განმავლობაში საოცნებო ადგილას ვირტუალურად ამოგზაურა. პარალელურად კი პირველ ადგილოსანისადმი საქებარი სიტყვები არც წამყვანებმა დაიშურეს და არც თავად სიუჟტების ავტორმა ჟურნალისტებმა.

“... 200-ზე მეტი ნომერი, ზღვაში შეჭრილი აუზი და ზამთრის ბაღი სასტუმროს განსაკუთერებით მიმზიდველს ხდის. პარაგრაფის სავიზიტო ბარათი კი გრანდიოზული აკვარიუმია, რომელსაც რეგიონში ანალოგი არ ჰყავს. სასტუმროში დასაქმებული 450 ადამიანიდან 400 ადგილობრივი მცხოვრებია”, - წამყვანის ამ სიტყვებით დაიწყო “პარაგრაფში” მოგზაურობის პირველი დღე “იმედმა”.

ამის შემდეგ სათქმელს კიდევ უფრო აკონკრეტებს და დეტალებში შლის ნანახით მოხიბლული ჟურნალისტი და ყოველი შემთხვევისთვის ადგილსაც აზუსტებს და ამბობს, რომ თუკი ისეთ ადგილას მოხვედრა გვინდა, რომელიც “ქართულ რეალობას” არ ჰგავს, გეზი შეკვეთილისკენ უნდა ავიღოთ. ის სასტუმროს თვალის მომჭრელი ინტერიერისა და ექსტერიერის კადრების ფონზე მის უპირატესობებზე საუბრობს და  ხაზს ისიც უსვამს “აკვარიუმის” გრანდიოზულობას”, რომელსაც “რეგიონში ანალოგი არ აქვს”.

altსიუჟეტიდან სასტუმროს ე.წ. საპრეზიდენტო ოთახის არსებობაც შევიტყეთ, რომელშიც ღამეს ცნობილი ვარსკვლავები ათევენ. ისიც გავიგეთ, რომ “ამ აპარტამენტების სტუმრებს კაბინეტი, პირადი საუნა, მინისავარჯიშო დარბაზი და რაც ყველაზე მთავარია, საუკეთესო პანორამული ხედი აქვთ ზღვასა და ტყეზე”.

ეს ყველაფერი არ არის. თუკი “პარაგრაფში” სტუმრობისას, ჯიბე საპრეზიდენტო აპარტამენტამდე ვერ გაგწვდათ, გული ხედზე მაინდამაინც არ დაგწყდეთ, თურმე, “აივანი შეკვეთილის სასტუმროში ხუთი სხვადასხვა კატეგორიის 220-ივე ნომერს აქვს”. ჟურნალისტს არც იმის აღნიშვნა დავიწყებია, რომ ბიზნეს შეხვედრებისთვის, პრეზენტაციებისა და კონფერენციებისთვის სასტუმროში სპეციალური სივრცეც არის გამოყოფილი".  ჟურნალისტს არც გურული მზარეული გამორჩენია, რომლებიც 35 სახეობის კერძით “ერთნაირად აოცებენ როგორც ქართველ, ისე უცხოელ სტუმრებს”.

ორი დღის შემდეგ "იმედზე" იმავე მარშრუტის დრო დგება, იმავე კონტექსტით, თითქმის იდენტური ტექსტებითა და ცხადია ზუსტად იმავე ადგილით, თუმცა გაორმაგებული დროით და ოდნავ განსხვავებული, უფრო მკაფიო აქცენტებით.

თუკი პირველ სიუჟეტში “იმედმა” მაყურებელს მხოლოდ “პარაგრაფზე” მოუყვა, ახლა მსჯელობა მისგან მოტანილ სიკეთეებზე გააკეთა. ამას “ბლექ სი არენა”, მინიატურების, და მუსიკოსებისა და დენდროლოგიური პარკები დაუმატა და ლოგიკური ჯაჭვი, მთავარი პერსონით აქაც შეიკრა. “ფაქტია, ამ ყველაფერმა რეგიონის განვითარებას მნიშვნელოვნად შეუწყო ხელი. უამრავი ადგილობრივის საცხოვრებელი პირობები არის გაუმჯობესებული. ნახეთ მსოფლიო დონის ტურისტული ზონა შეკვეთილიდან ნატა ქაჯაიას და კახა როინიშვილის რეპორტაჟში”, - გვაცნობა ახლა უკვე კვირის მთავარი შემაჯამებელი გადაცემის წამყვანმა.

ზემოთ უკვე ერთხელ მონათხრობი, გაორმაგებული დოზით რომ არ შემოგთავაზოთ, ყურადღებას მხოლოდ 15 წუთიანი სიუჟეტის მიწურულს დასმულ აქცენტებზე გავამახვილებთ. ასე მაგალითად, თურმე “პარაგრაფის პირველობა და საერთაშორისო წარმატება, პირდაპირ აისახება ქვეყანაში ტურიზმის განვითარებაზე, ამ აღიარების შემდეგ, საქართველოში დამსვენებელთა კმაყოფილებაზე ორიენტირებული მომსახურების თამასაც აიწევა და დიდი ალბათობით, ეს ეკონომიკურ სარგებელსაც მოიტანს”.

თუმცა, რამდენად სწორია ერთ კონკრეტულ ფეშენებელურ სასტუმროს ტურიზმის განვითარება, მომსახურების თამასის აწევა და ეკონომიკური სარგებლის მოტანა მიაწერო, რთული სათქმელია. მით უფრო, იმ ფონზე, რომ მის ამ მსჯელობას აჭარის ტურიზმის დეპარტამენტის თავმჯდომარის კომენტარი აძლიერებს, რომელიც ამბობს -, “აქ [პარაგრაფში] ჩამოსული ტურისტი ნიშნავს იმას, რომ ის იმოგზაურებს აუცილებლად აჭარაში, ბათუმში, გურიის სოფლებში, სადაც არის ფანტასტიკური ეკოტურისტული შესაძლებლობები, მთიანი გურია არის ფანტასტიკური. ანუ, ასეთი ტიპის ბიზნესპროექტი აჩენს მიზიდულობის ცენტრს”, - ამბობს ის.

alt“პარაგრაფიდან” სიუჟეტში აქცენტი უკვე შეკვეთილისა და ზოგადად რეგიონისთვის “ბლექ სი არენას” მნიშვნელობასა და მისგან მომდინარე სიკეთეებზე გადადის. ვიგებთ, რომ მისი ამუშავებიდან მალევე საოჯახო ტიპის სასტუმროების მშენებლობის ბუმი დაიწყო და მათი რიცხვი ბოლო რამდენიმე წელში, თითქმის გაათმაგდა, მნიშვნელოვნად გაიზარდა ტურისტების რაოდენობაც.

"ამ ციფრების და მშრალი სტატისტიკის მიღმა 100-ობით დასაქმებული ადამიანი დგას, გაუმჯობესებული მატერიალური და საყოფაცხოვრებო პირობებით”, - ამბობს ჟურნალისტი და მაყურებლისთვის სრულიად უცნობი რჩება რა სტატისტიკასა და მონაცემებს ეყრდნობა ის. ისევე როგორც არაფერია იმის დამადასტურებლად წარმოდგენილი, რომ საოჯახო სასტუმროების ბუმი სწორედ "პარაგრაფმა" გამოიწვია. დასასრულიც ისევე იყო მოკლებული არგუმენტებსა და მტკიცებულებებს, როგორც მისი სხვა ტექსტები .

“ფაქტია, რომ გურია რეგონის განვითარების ცენტრად იქცა, შეკვეთილი კი პარაგრაფის წყალობით მსოფლიო დონის ტურისტულ ცენტრად”, - ამ სიტყვებით დასრულდა 15 წუთიანი ოდისეა ისე, რომ ჟურნალისტს არაფერი უთქვამს, რეგიონის წინაშე არსებულ სხვადასხვა ინფრასტრუქტურულ პრობლემებსა თუ გამოწვევებზე, ეს მაშინ, როდესაც ტურიზმის განვითარება აღნიშნულთან პირდაპირ კავშირშია. რომ არაფერი ვთქვათ ტურისტების მონაცემების დივერსიფიკაციაზე, მათი კონკრეტულ ტურისტულ ობიექტებთან კორელაციასა და ბმაზე, ბლექ-სი არენას შენახვაზე სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ყოველწლიურად დახარჯულ თანხაზე და ჩატარებული კონცერტებიდან მიღებულ შემოსავალზე და მათ დისპროპორციაზე.

სიუჟეტში ასევე არაფერი თქმულა, უკვე ტურისტებისთვის უკვე ლეგენდად ქცეულ წინაღობაზე, რომელიც ტურისტულ ცენტრებში საპირფარეშოების არარსებობას უკავშირდება. ასევე, ყურადღება არ გამახვილებულა, ზღვის სანაპირო ზოლის დასუფთავების საკითხზე, რომელიც ადგილობრივებისთვის, მათ შორის მცირე მეწარმეებისთვის, ერთ-ერთი ყველაზე აქტუალური პრობლემაა, რომლის გადაჭრასაც ისინი ზღვის ყველა სეზონზე თითქმის უშედეგოდ ითხოვენ.

და ბოლოს რიტორიკული კითხვა, რომელიც, შესაძლოა, ჩემსავით თქვენც დაგებადათ - მოხვდებოდა კი ნებისმიერ სხვა სასტუმრო, ან ტურისტული ობიექტი, “იმედის” ასეთი განსაკუთრებული ყურადღებისა და ფოკუსის ქვეშ, მსგავსი დოზითა და იდენტური აქცენტებით, რომ არა ერთი კონკრეტული სახელი და გვარი, რომელსაც ყველა ეს ობიექტი უკავშირდება? ალბათობის ჩემეულ ვერსიებს უკან წავიღებ, კითხვის ღია ფორმატს და პასუხისთვის ცარიელი სივრცეს დავტოვებ.
კატეგორია: ეთიკა

27 თებერვალს ონლაინგამოცემა faqtebi.ge-მ გამოაქვეყნა მასალა სათაურით - “სალომე ზურაბიშვილი დათანხმდა აზერბაიჯანული მხარისთვის დავით გარეჯის ტერიტორიის გადაცემას - თენგიზ ომანაძე”. გამოქვეყნებული ტექსტი პარტია “თავისუფალი საქართველოს” თავმჯდომარის მოადგილის თენგიზ ომანაძის ინტერპრეტაციას ეყრდნობა და არა რაიმე კონკრეტულ ფაქტს.  
faqtebi.ge-ზე დაყრდნობით, იგივე მასალა გამოაქვეყნეს alia.ge-მ, infonews.ge-მ   და news.coa.ge-მ.

პრეზიდენტების სალომე ზურაბიშვილისა და ილჰამ ალიევის შეხვედრა 27 თებერვალს შედგა. როგორც ომანაძე წერს, ამ შეხვედრის შემდეგ, ერთობლივ პრესკონფერენციაზე, პრეზიდენტებმა განაცხადეს, რომ ორი ქვეყნის საზღვრის დელიმიტაციაზე ისაუბრეს. “ეს ნიშნავს, რომ სალომე ზურაბიშვილი დათანხმდა აზერბაიჯანული მხარისთვის დავით გარეჯის ტერიტორიის გადაცემას, რადგან ამ დრომდე, საზღვრის დემილიტაციის პროცესის ერთადერთი შემაფერხებელი იყოს სწორედ ის, რომ აზერბაიჯანული მხარე აცხადებდა ტერიტორიულ პრეტენზიებს უდაბნოს სრულ ტერიტორიაზე, ხოლო სალომე ზურაბიშვილის დღევანდელი განცხადება ნიშნავს, რომ ქართული მხარე დათანხმდა აზერბაიჯანული მხარის პირობებს”, -ასეთ დასკვნას აკეთებს თენგიზ ომანაძე.

მისივე შეფასებით, ეს სალომე ზურაბიშვილის მიერ მიღებული ერთპიროვნული გადაწყვეტილება ვერ იქნებოდა და ის “მიღებული არის გარკვეული კულუარული პროცესების შედეგად”: “მთავრობა გეგმავს, რომ სალომე ზურაბიშვილის ხელით გააკეთოს და მისი პასუხისმგებლობის საგნად აქციოს, ქვეყნისთვის საზიანო გადაწყვეტილება“.

♦    რა თქვა სალომე ზურაბიშვილმა?

საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი, აზერბაიჯანს ოფიციალური ვიზიტით 27-28 თებერვალს სტუმრობდა. აზერბაიჯანის პრეზიდენტთან ილჰამ ალიევთან შეხვედრის შემდეგ გამართულ ერთობლივ პრესკონფერენციაზე პრეზიდენტმა განაცხადა:

“ვისაუბრეთ, რომ ტურიზმი უნდა გაიზარდოს ორ ქვეყანას შორის და ის ციფრული ნიშნული რაც მიღწეული არის, არ არის საკმარისი. უნდა მიიღოს სხვა მასშტაბი ამ ტურიზმის განვითარებამ, ორ ქვეყანას შორის, როგორც გარედან მოსული ტურისტებისთვის, რომ ეს სივრცე გაიხსნას… ამ კუთხით, მაგრამ, არა მხოლოდ ამ კუთხით, ასევე ჩვენი მეგობრობიდან გამომდინარე, ჩვენ გადავწყვიტეთ, რომ უნდა მივცეთ საზღვრის სადემილიტაციო კომისიას მითითება, რომ განაახლონ თავიანთი მუშაობა და მივიყვანოთ ეს მუშაობა ბოლომდე და საბოლოოდ დავადგინოთ ჩვენი ერთობლივი საზღვარი, რომელიც უნდა იყოს გამაერთიანებელი საზღვარი და არა გამიჯვნის საზღვარი… მაგრამ ნორმალური არის, რომ გამომდინარე ჩვენი მეგობრული ურთიერთობების, ეს საკითხი ბოლოს და ბოლოს დასრულდეს, ამდენი წლის შემდეგ”.

აღსანიშნავია, რომ აზერბაიჯანთან სახელმწიფო საზღვრის დელიმიტაციასთან დაკავშირებით, პრეზიდენტს პრესკონფერენციაზე სხვა განცხადება არ გაუკეთებია. საკითხთან მიმართებით, დამატებითი ინფორმაცია არც პრეზიდენტის ადმინისტრაციას გაუვრცელებია. შესაბამისად, მხოლოდ აღნიშნულზე დაყრდნობით იმის მტკიცება, რომ ზურაბიშვილი აზერბაიჯანისთვის დავით გარეჯის ტერიტორიის გადაცემას დასთანხმდა, ცალსახად არასწორი და სახიფათოა.

კონკრეტული გამოცემის მიერ ცალკეული პოლიტიკოსის პირადი შეფასების უაპელაციო გავრცელება და საზოგადოებამდე მსგავსი მნიშვნელობის მქონე საკითხის არასწორი კონტექსტით მიტანა, ორმხრივად სახიფათოა. ეს საზოგადოების გარკვეულ ნაწილში ისედაც არსებული სტერეოტიპული დამოკიდებულებების გაღრმავებას უწყობს ხელს და მეგობარი სახელმწიფოსადმი და კონკრეტული ეთნიკური ჯგუფისადმი ნეგატიური დამოკიდებულების ჩამოყალიბებას ახალისებს.

ბოლო მონაცემების მიხედვით, საქართველოში 233 ათასამდე ეთნიკურად აზერბაიჯანელი ცხოვრობს, აზერბაიჯანში კი - 10 000-მდე ეთნიკურად ქართველი.

♦  საქართველო-აზერბაიჯანის საზღვარი

საქართველოსა და აზერბაიჯანს შორის საზღვრის დელიმიტაცია ბოლომდე დასრულებული არ არის. ამ დრომდე საზღვრის მხოლოდ 65 %-ია შეთანხმებული (300 კმ). შეუთანხმებელია საზღვრის ის მონაკვეთი, სადაც დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ნაწილია განთავსებული.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
გასულ წელს, მედიასაშუალებებში ხშირად ჩნდებოდა ამბავი “საშიში ინტერნეტთამაშის” შესახებ, რომელიც თითქოს მოზარდებს სუიციდისკენ უბიძგებდა. ეს თემა ხშირი განხილვის საგანი იყო სოციალურ ქსელშიც. ამბავი არასდროს ეყრდნობოდა რამდენიმე წყაროსთან გადამოწმებულ ინფორმაციას და არც ოფიციალური უწყებები ადასტურებდნენ მოზარდთა თვითმკვლელობების კავშირს რაიმე ტიპის თამაშთან. ჟურნალისტურ მასალებში წარმოჩენილი რესპონდენტები, ძირითადად, ან საკუთარ ვარაუდებსა და რწმენაზე დაფუძნებულ არგუმენტებს გვთავაზობდნენ, ან ვინმესგან მოსმენილ, მოყოლილ ამბებს იმეორებდნენ.

თემამ აქტუალობა არც მიმდინარე წელს დაკარგა. მსგავსი თამაშების შესახებ მომზადებული მასალები და მშობლებისადმი გაფრთხილებები მედიაში კვლავ გამოჩნდა. ერთ-ერთი ბოლო ასეთი მასალა გამოცემებმა info9.ge-მ და imedinews.ge-მ მოამზადეს. მასალებში მოზარდებისთვის ახალ ინტერნეტთამაშზეა საუბარი, რომლის სამიზნეც, როგორც მასალებში ვკითხულობთ, ახალგაზრდები არიან და თამაშის საბოლოო მიზანი მათი თვითმკვლელობამდე მიყვანაა. ორივე სააგენტომ მასალა ბრიტანულ გამოცემა the Independent-ზე დაყრდნობით მოამზადა.

თუმცა, როგორც აღმოჩნდა, ეს მხოლოდ ე.წ. “მორალური პანიკაა”, რომლის გავრცელებასაც ხელს ზრდასრული ადამიანები უწყობენ. სინამდვილეში მსგავსი ინტერნეტგამოწვევა არ არსებობს და ის მხოლოდ მოგონილი ამბავია. ამის შესახებ ბრიტანული გამოცემა the Guardian წერს.

Guardian-ის ინფორმაციით, ბრიტანეთის ინტერნეტის უსაფრთხოების ცენტრმა ე.წ. მომოების შესახებ მედიით გავრცელებულ ცნობებს “ყალბი ამბები” უწოდა. ამასთან youtube-ში (ინტერნეტპლატფორმა, რომლითაც ინტერნეტში ვიდეომასალა ვრცელდება), განმარტეს, რომ ისეთი ვიდეოს გავრცელების კვალი, სადაც მსგავსი გამოწვევა ან ვინმეს თვითმკვლელობისკენ წახალისება ჩანს, მათ პლატფორმაზე არ იძებნება.

მსგავსი ფაქტს ვერც ბრიტანეთის ბავშვთა ძალადობის პრევენციის საზოგადოებაში მიაკვლიეს (The NSPCC). მათი განმარტებით, ორგანიზაციაში შესული ზარების უმეტესობა, ძირითადად საკითხით დაინტერესებული ჟურნალისტების იყო და არა ამბით შეშფოთებული მშობლების.

“ამ მომენტისთვის, ჩვენ არ გვაქვს არცერთი ხელშესახები მტკიცებულება იმისა, რომელიც მოზარდის თვითმკვლელობას ე.წ. ინტერნეტმომოსთან დააკავშირებდა”, - აცხადებენ NSPCC-ში და განმარტავენ, რომ “ყველაზე მნიშვნელოვანი მშობლებისა და ბავშვეთან მომუშავე პირების მხრიდან ინტერნეტ უსაფრთხოების წესების დაცვაა და სხვა არაფერი”.

სპეციალისტები მედიასაშუალებებს ამბის გაშუქების წინ გზამკვლევების წაკითხვას ურჩევენ, რადგან, შესაძლოა, “გაშუქება უფრო მეტი ზიანის მომტანი აღმოჩნდეს”. მათი განცხადებით, საზოგადოებაში პანიკის დათესვის რისკი მაღალია.

“მიუხედავად კეთილი მიზნებისა, მსგავსი ამბების გავრცელება, მხოლოდ ინტერესს აღძრავს მოზარდ თაობაში, მათში შიშებს აღვივებს და სიტუაციას კიდევ უფრო ძაბავს”, - ამბობენ ბრიტანეთის ინტერნეტის უსაფრთხოების ცენტრში. “ეს სიმართლედ აღქმული მითია”, - განმარტავენ იქვე.

მიუხედავად ამისა, ბავშვთა უფლებების დამცველი ორგანიზაციები აცხადებენ, რომ მსგავს პანიკას ლეგიტიმური საფუძველი აქვს, რომელიც ინტერნეტსივრცეში ბავშვების უსაფრთხოების, გაუფილტრავი ინფორმაციის გავრცელებისა და სხვა რისკებიდან მომდინარეობს.
კატეგორია: ეთიკა
27 თებერვალს სოციალურ ქსელში 25 წლის გოგოს სავარაუდო თვითმკვლელობის შესახებ გავრცელდა ინფორმაცია. ამბავს, Facebook-ის მეშვეობით, გარდაცვლილის ახლობლები ავრცელებდნენ.

მალევე აღნიშნული ონლაინმედიის ფოკუსში მოექცა. მომხდარის შესახებ დაწერეს შემდეგმა გამოცემებმა : ალია, რეზონანსი, პრაიმტაიმი, დიანიუსი, ახალი თაობა, მარშალპრესი, ნიუსპოსტი, დრონი, ქართული აზრი, თრიალეთი. ასევე ინფორმაციას ავრცელებდნენ საიტები: itv.ge, cyc.ge, paqtebi.ge, news.coa.ge, geonewss.com, for.ge, samgorelebi.club და mediamall.ge.

ყველა ამ საიტზე გამოქვეყნებულ მასალაში, მთავარი ფოკუსი, სუიციდი, როგორც პრობლემა, არ ყოფილა წარმოჩენილი. თითოეულმა მათგანმა მხოლოდ ფაქტის შესახებ დაწერა, თემის გარშემო სპეციალისტების მსჯელობისა და კომენტარების გარეშე. სტატიებში არ იყო საუბარი არც სუიციდის მცდელობების პრევენციისა და ამ მიმართულებით არსებული გამოწვევების გადაჭრის მექანიზმებზე.

გარდა ამისა, ყველა მასალის სათაურში გამოყენებული იყო სიტყვები: “თვითმკვლელობა” ან “სუიციდი”: “ვინ არის 25 წლის გოგონა, რომელმაც სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა?”, “25 წლის გოგომ თავი მოიკლა”, “მიგო ჯაჭვლიანმა პოსტი დაწერა და თავი მოიკლა”, “თბილისში 25 წლის გოგომ თავი მოიკლა” და ა.შ.

ამასთან, თითქმის ყველა მასალაში მოცემული იყო გარდაცვლილის მიერ თვითმკვლელობის წინ Facebook-ის საკუთარ გვერდზე დაწერილი პოსტი, რომელიც საზოგადოებაში, განსაკუთრებით კი ახალგაზრდებში, სუიციდის მიმართ გარკვეულ რომანტიზებულ წარმოდგენას ქმნის და მსგავს ქმედებას ახალისებს.

მასალებში გამოყენებული იყო ახლობლების, მეგობრებისა და ნათესავების სამგლოვიარო ტექსტები. აღსანიშნავია, რომ მსგავსი ჩანართები მკითხველს მომხდარის შესახებ დამატებით ინფორმაციას არ აწვდის და მისი მთავარი დატვირთვა ამბისთვის უფრო დრამატული კონტექსტის მიცემაა. ამასთან, მასალებში გამოყენებული იყო გარდაცვლილის ფოტოებიც. ზოგიერთ მათგანში ნახსენები იყო თვითმკვლელობის სავარაუდო ადგილი და მეთოდიც.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის სუიციდის გაშუქების სახელმძღვანელო წესებში ვკითხულობთ, რომ სუიციდი თავისთავად ხელშეუხებელი თემა არ არის და ცხადია, მის შესახებ საზოგადოებას ინფორმაცია უნდა მივაწოდოთ. თუმცა, მთავარი კითხვა, რაც ამ დორს ისმის არის ის, უნდა გავაშუქოთ თუ არა სუიციდის ყოველი კერძო შემთხვევა? რაზეც მედიამკვლევარებს ცალსახა უარყოფით პასუხი აქვთ.

მედიაექსპერტებს სუიციდის გაშუქების დროს, ჟურნალისტებისთვის ორი მთავარი რეკომენდაცია აქვთ: პირველი - ამბის გაშუქებიბსას მთავარი ფოკუსი ზოგადად პრობლემაზე მსჯელობა უნდა იყოს და მეორე - თუკი კონკრეტული მედია გადაწყვეტს, რომ საზოგადოებას ინდივიდუალური შემთხვევის შესახებ უამბოს, ის მაღალი საჯარო ინტერესის მატარებელი უნდა იყოს და ფაქტის გაშუქებასთან დაკავშირებით გარდაცვლილის ოჯახის წევრებისა და ახლობლების გაცნობიერებული თანხმობა უნდა არსებობდეს.

ამავე სახელმძღვანელო წესებში ვკითხულობთ, რომ დაუშვებელია სუიციდის რომანტიზება, მისი, როგორც პრობლემის გადაჭრის საშუალებად წარმოჩენა და მისი მხოლოდ ერთ მარტივ მიზეზამდე დაყვანა. ამასთან, საჭირო არ არის სუიციდის განხორციელების ადგილისა და სხვა დამატებითი დეტალების გასაჯაროება, რადგან “ამგვარ დეტალებზე ყურადღების გამახვილებით, შესაძლოა, უნებურად თავად ვასწავლოთ, თუ როგორ გააკეთონ ეს”.

“ყურადღებით მოეკიდეთ სათაურსა და ვიზუალურ მასალას, სათაურში მოერიდეთ სიტყვების "თვითმკვლელობა", "სუიციდი" გამოყენებას.ეცადეთ, არ გამოაქვეყნოთ იმ პირის ფოტო, ვინც სუიციდის შედეგად გარდაიცვალა. ამით შეამცირებთ საკითხის რომანტიზებას”, - ვკითხულობთ ქარტიის სახელმძღვანელო წესებში.
კატეგორია: ეთიკა

24 თებერვალს ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ისა” და “იმედის” კვირის გადაცემებში, ერთი-ერთი მთავარი თემა, გასული წლის ივლისში, ხადას ხეობაში სმიტების ოჯახის მკვლელობაში ბრალდებულის მალხაზ კობაურის საქმეს ეხებოდა. ორივე არხმა კვირის შემაჯამებელი ანალიტიკური გადაცემა აღნიშნული თემით დაიწყო. რუსთავი 2-მა საკითხს თითქმის 20, იმედმა კი - დაახლოებით 11 წუთი დაუთმო. თითქმის იდენტური იყო ორივე არხის მიერ სიუჟეტისთვის შერჩეული სათაურიც. “რუსთავი 2-მა” ამბავი “მკვლელობის აღიარებად” დაასათაურა, “იმედმა” კი მასალას ასეთი სახელწოდება შეურჩია - “მალხაზ კობაურის აღიარებითი ჩვენება და საგამოძიებო ექსპერტიზის ამსახველი ფოტომასალა”.

სიუჟეტების სახელწოდებიდან გამომდინარე, არც მასალის სულისკვეთება და პათოსია რთულად გამოსაცნობი - “სასამართლოს განაჩენის გარეშე, ფაქტობრივად, დამნაშავედ შერაცხული კობაური” - მსგავსი შინაარსის ქვეტექსტი იკითხებოდა თემაზე ორივე მაუწყებლის მიერ მომზადებულ მასალაში.

იგივე დამოკიდებულება ჩანდა წამყვანების ტექსტებშიც:

გიორგი გაბუნია, "რუსთავი 2": “მარტის პირველი რიცხვებიდან სასამართლო ყველაზე სასტიკი დანაშულის საქმის განხილვას იწყებს. ერთ დღეში გამქრალი სმიტების ოჯახი, მცირეწლოვანი ბავშვი, მისი დედა და მამა. ისინი სასტიკად ჩახოცეს ხადას ხეობაში. თქვენ ახლა ნახავთ კადრებს, რომლებიც აქამდე არასდროს გინახავთ, თქვენ პირველად მოისმენთ როგორ აღიარებს მკვლელობას საქმის მთავარი ბრალდებული, ის საკუთარი პირით ყვება რა მოხდა იმ დღე, როგორ შეხვდა მთაში ჩასულ ამერიკელებს, როგორ დაიწყო მათ შორის კონფლიქტი, როგორ მოკლა მამა და შემდეგ ატირებული ბავშვი. თუმცა, ის არაფერს ამბობს ბავშვის დედაზე, ექსპერტიზამ კი დაადგინა, რომ ქალიც მოკლულია და თანაც, სწორედ ბრალდებულის მიერ, სავარაუდოდ, გაუპატიურებული”.

ირაკლი ჩიხლაძე, "იმედი": “გადაცემას ვიწყებ სმიტების მკვლელობის საქმის მთავარი დეტალებით, რომელიც ჩვენ ერთი თვის წინ, ექსკლუზიურად მხოლოდ წერილობითი დოკუმენტებით გიჩვენეთ. დღეს კი ნახავთ იმ ფოტოკადრებს, რაც საქმის მასალებში იყო. ახლა შესაძლებლობა გაქვთ პირველად მოუსმინოთ ბრალდებულის აღიარებითი ჩვენების ვიდეოჩანაწერს, რომლის შემდეგაც მან საგამოძიებო ექსპერიმენტში მიიღო მონაწიელობა და სამართალდამცავებს დანაშაულის ადგილი და ბავშვის ცხედარი აჩვენა”.

♦   რა გავიგეთ “რუსთავი 2-ის სიუჟეტიდან

წამყვანის ტექსტის შემდეგ, სიუჟეტის დაწყებამდე სტუდიაში მასალის ავტორი შემოდის, რომელიც მაყურებელს საქმეზე პროკურატურის პოზიციას აცნობს. ჟურნალისტი განმარტავს, რომ საგამოძიებო უწყების ვერსიით, დანაშაულის ჩადენის მოტივი სექსუალური იყო, ქალის გაუპატიურების მიზნით, კობაურმა მამა-შვილი რაიან და ქალებ სმიტები დაახლოებით 500 მეტრის იქით გაიტყუა და დახოცა, შემდეგ ლორა სმიტთან დაბრუნდა, გააუპატიურა და წყალში დაახრჩო.

ამის შემდეგ, წამყვანი ჟურნალისტთან აზუსტებს, შესაძლებელი იყო თუ არა კობაურს სამი გასროლა ისე განეხორციელებინა, რომ ქალს ხმა არ გაეგო. აღნიშნულზე ჟურნალისტი მიუთითებს, რომ პროკურატურის მიერ ჩატარებული ექსპერიმენტის მიხედვით, იმავე პრინციპით განლაგებულმა ადამიანებმა საცდელად გასროლილი 12 ტყვიიდან ვერცერთი გასროლის ხმა ვერ გაიგეს, რაც ჩანჩქერის ხმაურით აიხსნება.

პროკურატურის ვერსიის შემდეგ, მასალის ავტორი მაყურებელს უკვე დაცვის მხარის ვერსიას სთავაზობს და ამბობს, რომ დავის მხარის მტკიცებით, ქალის გაუპატიურების კვალი არ არსებობს: “თუმცა, ფაქტია რომ არსებობს გენეტიკური მასალა, რომელიც კობაურს ეკუთვნის და აღმოაჩინეს ლორა სმიტის სხეულში”.

ჟურნალისტი ბრალდებულის მიერ ჩვენების პირველადი ვერსიის შეცვლის შესახებაც საუბრობს, რომლის მიხედვითაც კობაურს სმიტების ოჯახის არცერთი წევრის მკვლელობასთან კავშირი არ აქვს.

მასალის ავტორისგან მკვლელობის საქმის დაცვის მხარისეული ვერსიის მოსმენის შემდეგ, წამყვანი მის პირად შეფასებას გვთავაზობს და ამბობს: “ამ მომენტისთვის, რაც შენგან მოვისმინე, პროკურატურის ვერსია უფრო რეალისტურად ჟღერს, ვიდრე დაცვის ვერსია. არ ვიცი, რა თქმა უნდა, მე ვერ ვიმსჯელებ სინამდვილეში რა მოხდა”, - რაც თავის მხრივ, საქმესთან მიმართებით, მაყურებელში წინასწარ განწყობებს უკვე აყალიბებს და საქმეზე ჯერ არდამდგარი განაჩენის მიუხედავად, ბრალდებულს მართალია არაოფიციალურად, მაგრამ უკვე დამნაშავის სტატუსს ანიჭებს.

კობაურის საქმეზე “რუსთავი 2-ის” მიერ მომზადებული სიუჟეტიდან შევიტყეთ, რომ ხადას ხეობაში სმიტების ოჯახის უსასტიკეს მკვლელობაში ეჭვმიტანილი მწყემსი პოლიციაში მისი დაკითხვის დაწყებიდან დაახლოებით 12 წუთში, ემოციებს ვეღარ იკავებს და ჩადენილ დანაშაულს აღიარებს, თუმცა საკუთარ საქციელს ნანობს.

“კობაურს სანანებელი ბევრი და ძალიან დიდხანს ექნება, თუ ისტორია, რომელსაც ის პოლიციელს უყვება, მის მიერ განსაკუთრებული სისასტიკით ჩადენილი დანაშაულის მართლაც გულწრფელი აღიარებაა და არა ზეწოლის შედეგად მოპოვებული ჩვენება, როგორადაც ეს ვიდეომასალა მის ადვოკატს მიაჩნია”, - აზუსტებს ჟურნალისტი.

სიუჟეტში ასევე მოცემულია ბრალდებისა და დაცვის მხარის პოზიციები და მათი არგუმენტები. ნაჩვენებია მალხაზ კობაურის პირველი დაკითხვის ვიდეოფრაგმენტები, სადაც ის ჩადენილ დანაშაულს იხსენებს და გამომძიებელს მომხდარის შესახებ დეტალურ ინფორმაციას აწვდის.

სიუჟეტში ყურადღება ისეთ ინტიმურ ასპექტებზეც არის გამახვილებული, რასაც დამატებითი ინფორმაციული ღირებულება არ აქვს, მათი დეტალიზებული გადმოცემა კი კონკრეტული პირის/პირების პირადი სივრცისა და ცხოვრების თავისუფლებას არღვევს.

♦    რა გავიგეთ "იმედის" სიუჟეტიდან

თითქმის იდენტური დამოკუდებულება და შინაარსი იკითხება სმიტების ოჯახის მკვლელობის საქმეზე ტელეკომპანია “იმედის” მიერ მომზადებული მასალიდან.

ჟურნალისტი გვაცნობს, რომ კობაური გამოძების პროცესში რამდენჯერმე გამოიკითხა, პირველადი დაკითხვის ამსახველ ვიდეოკადრებში, ის სამართალდამცველებს აღიარებით ჩვენებას აძლევს და ამბობს, რომ მან “ორი ადამიანი მოკლა - მამა-შვილი”.

ჟურნალისტი შეფასებებში გადადის და ამბობს, რომ “კობაური ამ ჩვენების ერთ ნაწილში, ერთ ფრაგმენტში იტყუება, მეუღლის და შვილის მკვლელობა ლორა სმიტს არ უნახავს, ლორა სმიტი მეუღლეს და შვილს ჩანჩქერზე არ გაყოლია, შესაბამისად, ის ვერ დაინახავდა სროლის მომენტს. კობაური ცრუობს როცა აცხადებს, რომ ქალი გაიქცა და რეაქცია არ ჰქონია შვილის მკვლელობაზე”.

ჟურნალისტი მაყურებელს საქმეში დაცული ფოტომასალის შესახებაც უყვება, რომელიც უშუალოდ სმიტების მიერ არის გადაღებული და რომელზეც კობაური სანადირო თოფით ჩანს.

“ამ ფოტოებით დასტურდება, რომ კობაური მარტო მოქმედებდა, მას არ ჰყავდა თანამზრახველი, და შესაბამისად, მკვლელობაც მარტო ჩაიდინა. გამოძიებით მოპოვებული ყველა მტკიცებულებით დასტურდება, რომ იმ ტერიტორიაზე სადაც მკვლელობა მოხდა, სხვა უცხო პირი არ ყოფილა”, - განმარტავს ის. აღსანიშნავია, რომ მსგავსი მსჯელობა “რუსთავი 2”-ის მიერ მომზადებულ მასალაშიც იყო განვითარებული.

“რუსთავი 2-ის” მსგავსად, “იმედის” სიუჟეტშიც ასევე მოცემულია ფარგმენტები ბრალდებული კობაურის პირველადი ჩვენებიდან, რომლის მიცედვითაც ის მის მიერ ჩადენილი დანაშაულის შესახებ ყვება. ასევე ბრალდებისა და დაცვის მხარის საპირისპირო პოზიციები, ინტიმური მომენტების ნაკლები დეტალიზებისა და ზედმეტი ინფორმაციის გარეშე. თუმცა, საბოლოო ჯამში, ბრალდებულის მიმართ წინასწარი გაწყობების შექმნისა და ბრალდების მხარის პოზიციის დაცვის ქვეტექსტი აქაც ჭარბად იგრძნობა.

♦   რეზიუმე

საკითხის აქტუალობისა და მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესიდან გამომდინარე, თემისადმი მედიის ინტერესი და მისი გაცოცხლება, სრულიად ლოგიკური და აბსოლუტურად გასაგებია. თუმცა, მასალის იმგვარი ფოკუსით მომზადება, სადაც ერთი მხარის პოზიციის ცალსახა დაცვის მცდელობა და ამავრდოულად, სასამართლო განაჩენის დადგომამადე, ბრალდებული პირისთვის უკვე დამნაშავის სტატუსის მორგების ქვეტექტი იკითხება, ეთიკური ჟურნალისტიკის სტანდარტებს სცდება.

ამასთან, ნებისმიერი მასალა კონკრეტული თემის შესახებ გარკვეული სიახლის მატარებელი უნდა იყოს, რაც ამ შემთხვევაში ვერცერთი ზემოთ განხილული სიუჟეტიდან ვნახეთ. ამასთან, კონკრეტული მაუწყებლის მხრიდან ისეთი ინტიმური დეტალების გასაჯაროებაც მოხდა, რაც ადამიანის პირად სივრცეში შეჭრაა და სხვა არაფერი.

როგორც ცნობილია, სმიტების მკვლელობის საქმეზე გორის რაიონული სასამართლო განხილვას მარტის დასაწყისიდან შეუდგება. საქმეზე საბოლოო გააჩენს 12 ნაფიცი მსაჯული გამოიტანს. ბრალის დამტკიცების შემთხვევაში, მალხაზ კობაურს 16-დან 20 წლამდე ან უვადო პატიმრობა ემუქრება.

იქამდე კი, სანამ სასამართლო ოფიციალურ ვერდიქტს გამოცხადებს, ნებისმიერ ბრალდებულს უდანაშაულობის პრეზუმფცია იცავს, რომლის მიხედვითაც - “თითოეული ადამიანი, რომელსაც ბრალად ედება სისხლის სამართლის დანაშაულის ჩადენა, უდანაშაულოდაა მიჩნეული მანამ, სანამ მისი დანაშაული არ დამტკიცდება ღია სასამართლო პროცესზე ბრალდებულის დაცვისათვის აუცილებელი კანონით გათვალისწინებული ყველა საპროცესო გარანტიის დაცვით”.

კატეგორია: ეთიკური დილემა

ავსტრალიის პრესის საბჭოს (APC) გადაწყვეტილებით, Daily Mail Australia-ს მიერ მომზადებული მასალის სათაურში ტრანსგენდერის მითითება ამ ჯგუფის მიმართ საზოგადოებაში არსებულ სტერეოტიპებსა და არასწორ წინასწარ წარმოდგენებს კიდევ უფრო აღრმავებდა.

კერძოდ, Daily Mail Australia-მა ოჯახური ძალადობის შედეგად მოკლული მამაკაცის შესახებ მომზადებულ მასალას შემდეგი შინაარსის სათაური დაურთო: „ტრანსგენდერ ქალს, ოჯახური ძალადობის ნიადაგზე, საკუთარი შეყვარებულის მკვლელობაში ედება ბრალი“.

The Daily Mail Australia-მ საკუთარი მასალის დაცვა სცადა და განაცხადა, რომ მკვლელობაში ბრალდებული ქალი სოციალურ ქსელებში თავადვე წერდა, რომ ის ტრანსგენდერი იყო. მიუხედავად ამისა, პრესის საბჭომ მაინც მიიჩნია, რომ მასალის სათაურში ქალის იდენტობის ხაზგასმა არარელევანტური იყო და ის მას დამატებით ღირებულებას არ სძენდა.

„პრესის საბჭომ მიიჩნია, რომ მასალის სათაურში იმის ხაზგასმა, რომ მკვლელობაში ბრალდებული ტრანსგენდერი იყო, ამ ჯგუფის მიმართ არსებულ არასწორ წინასწარ წარმოდგენებს კიდევ უფრო ამყარებს. მიუხედავად იმისა, რომ თავად სტატიის შინაარსი დაბალანსებული იყო და ის მომხდარის შესახებ ფაქტებს ზუსტად გადმოსცემდა, ბრალდებულის იდენტობაზე ხაზგასმა მაინც პრობლემური იყო“, - ვკითხულობთ პრესის საბჭოს გადაწყვეტილებაში.

წყარო: imediaechics.org

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

KWSO TV News-მა ამინდის პროგნოზის წამყვანი მენდი ბეილი პირდაპირ ეთერში გამოყენებული ბანერის გამო სამსახურიდან გაათავისუფლა. კერძოდ, ბეილიმ ეთერში დაფაზე დაწერელი სიტყვა - There აჩვენა, სადაც ასო T-ზე ყულფი იყო მიხატული, რაც სახრჩობელის შთაბეჭდილებას ქმნიდა და მაყურებელს კონკრეტული ქმედების ჩადენისკენ უბიძგებდა. სწორედ ასე შეფასდა მისი ეს ქცევა.

თანამშრომლის სამსახურიდან გათავისუფლების პარალელურად, მომხდარზე არხმა ოფიციალური განმარტებაც გააკეთა. “ჩვენი წამყვანის მიერ ეთერში ნაჩვენები გამოსახულება იყო შეურაცხმყოფელი და აბსოლუტურად მიუღებელი. KWSO არ თანაუგრძნობს ქმედებას, რომელიც მიმართულია ძალდობის, სოციალური უთანასწორობის, რასიზმისა თუ ანტისემიტური განწყობებისკენ. შესაბამისად, ჩვენი თანამშრომელი აღნიშნული ქმედების შემდეგ, სამსახურიდან მდაუყოვნებლივ გათავისუფლდა. გულწრფელად გიბოდიშებთ მომხდარის გამო და პირობას ვდებთ, რომ დაუღალავად ვიშრომებთ თქვენი ნდობის მოსაპოვებლად”, - ნათქვამია KWSO-ის მიერ გავრცელებულ ოფიციალურ განცხადებაში.

წყარო: imediaethics.org

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

ამერიკელი ჟურნალისტი და მწერალი ბობ ვუდვორდი 1943 წლის 26 მარტს აშშ-ში, ილინოისის შტატში დაიბადა. 1971 წლიდან the Wahington Post-ის რეპორტიორად მუშაობდა, სადაც კოლეგასთან კარლ ბერნშტეინთან ერთად, ე.წ. უოტერგეიტის სკანდალთან დაკავშირებით არაერთი მასალა მოამზადა. მათ მიერ მომზადებულ სტატიებს აშშ-ის მაშინდელი ხელისუფლების არაერთი ჩინოვნიკის დაკავება და საბოლოოდ პრეზიდენტ ნიქსონის გადადგომაც მოჰყვა.

უოტერგეიტის მასალებისთვის the Washington Post-ი პულიცერის პრემიის მფლობელიც გახდა, რაშიც უდიდესი წვლილი სწორედ ბობ ვუდვორდს მიუძღვის.

⇒   “ჯიმის სამყაროს” სკანდალი

alt1980 წლის სექტემბერში Post-ის მთავარ გვერდზე ჟურნალისტ ჯანეტ კუკის მასალა გამოჩნდა, სათაურით “ჯიმის სამყარო”, რომელიც 8 წლის ჰეროინზე დამოკიდებული მოზარდის ცხოვრებას აღწერდა. მიუხედავად იმისა, რომ თავად გამოცემაშიც ამბის ნამდვილობაზე ბევრს ეჭვი ეპარებოდა, ის რედაქტორების გადაწყვეტილებით მაინც გამოქვეყნდა.

მათ შორის იყო ბობ ვუდვორდიც, რომელიც მაშინ რედაქტორის ასისტენტის მოვალეობას ასრულებდა. სწორედ მან გაგზავნა მასალა პულიცერის პრიზის ნომინაციაზე და ავტორი მასალისთვის ჯილდოს მფლობელიც გახდა. თუმცა, საბოლოოდ აღმოჩნდა, რომ მთელი ისტორია მოგონილი იყო და Washington Post-ს პრიზის უკან დაბრუნება მოუხდა.

“ვფიქრობ, რომ მასალის საპრიზო ნომინაციაზე წარდგენა ნაკლებად სადავოა. ასევე, ნაკლებად სადავოდ მიმაჩნია ის ფაქტი, რომ მასალამ პულიცერის ჯილდო მიიღო, იმიტომ, რომ ის ბრწყინვალე ისტორიაა, მიუხედავად იმისა, რომ ის სრულიად ყალბია. ნებისიერი რედაქტორის, მათ შორის ჩემი მხრიდან აბსურდი იქნებოდა იმ ისტორიის ნამდვილობის გადამოწმება, რომელიც პულიცერის ჯილდოზე იყო ნომინირებული”, - განაცხადა მან მომხდარის კომენტირებისას.

⇒   ვუდვორდი და ბუშის ადმინისტრაცია

ბობ ვუდვორდი სწორედ ის ჟურნალისტია, რომელმაც ყველაზე მეტი დრო გაატარა პრეზიდენტ ჯორჯ ბუშ უმცროსის ადმინისტრაციაში. მან ყოფილ პრეზიდენტთან ექვსი ხანგრძლივი პირისპირ ინტერვიუ ჩაწერა და ოთხი წიგნი დაწერა, რომლებშიც დეტალურად არის აღწერილი ბუშის პრეზიდენტობის წლები, მათ შორის 11 სექტემბრის თავდასხმა და ომის დაწყება ავღანეთსა და ერაყში.

altვუდვორდს გულწრფელად სჯეროდა, რომ ბუშის ადმინისტრაციის მიერ ერაყში ომის დაწყების მთავარი მიზეზი იქ არსებული მასობრივი განადგურების იარაღი იყო. ლარი კინგის შოუში სტუმრობისას, ერთ-ერთი მაყურებელის კითხვას - “დავუშვათ, რომ წავედით ერაყში საბრძოლველად და იქ მასობრივი განადგურების იარაღი არ აღმოჩნდა?” ვუდვორდმა ასე უპასუხა - “ვფიქრობ, ამის შანსი ნულია, რადგანაც იქ უამრავი ასეთი იარაღია”.

მოგვიანებით, მან აღიარა, რომ შოუში სტუმრობისას, ზედმეტად თავდაჯერებულად საუბრობდა და რეალობის მიმართ მეტად სკეპტიკური უნდა ყოფილიყო.

“უნდა მეთქვა, შეხედეთ, რეალურად ამის არც თუ ისე ბევრი სამხილია, როგორც პრეზიდენტის ადმინისტრაცია ამტკიცებდა”, - განაცხადა მან.

⇒   დავა ობამას ადმინისტრაციასთან

alt2013 წლის თებერვალში, ვიდრე აშშ-ის ბიუჯეტის სეკვესტრი ძალაში შევიდოდა, Washington Post-მა ვუდვორდის საავტორო სვეტი გამოაქეყნა. ამ სვეტში ობამას ადმიანისტრაცია იმ განცხადებების გამო იყო გაკრიტიკებული, რომ თითქოს 2012-2013 წლების ბიუჯეტის სეკვესტრირების შესახებ წინადადება კონგრესში რესპუბლიკელების მხრიდან იყო ინიცირებული. ვუდვორდი ამბობდა, რომ მისმა კვლევამ აჩვენა, რომ ბიუჯეტის სეკვესტრის შესახებ იდეა სწორედ თეთრ სახლში დაიბადა და ეს ადმინისტრაციის პრესსამსახურშიც დაუდასტურეს.

Politico-სთან საუბარში ვუდვორდმა განაცხადა, რომ ვიდრე მასალა დაიბეჭდებოდა თეთრი სახლის ადმინისტრაციის წარმომდგენლებმა მას უყვირეს, მოგვიანებით კი, ვრცელი იმეილი გაუგზავნეს, რომელშიც მას უთხრეს, რომ ასეთი მსჯელობისთვის აუცილებლად ინანებდა.

მეორე დღეს, Politico-მ ვოდვორდსა და თეთრ სახლს შორის მიმოწერის სრული ტექსტი გამოაქვეყნა,  რომელშიც სიტყვა “ინანებ” ნამდვილად იყო გამოყენებული, თუმცა ის ისე იყო ფორმულირებული, რომ მუქარა არ იკითხებოდა. მიუხედავად ამისა, ვუდვორდის მიმართ მხარდაჭერა რამდენიმე ჟურნალისტმა მაინც გამოხატა. ისინი ამბობდნენ, რომ ობამას ადმინისტრაციასთან მსგავსი ურთიერთობის გამოცდილება მათაც ჰქონდათ.

⇒   აღიარება და ჯილდოები

altმრავალწლიანი მოღვაწეობის განმავლობაში, ვუდვორდი არაერთი ჟურნალისტური ჯილდოსა და პრიზის მფლობელი გახდა. გარდა უოტერგეიტის სკანდალზე მომზადებული მასალებისა, the Washington Post-მა 2002 წელს სწორედ მისი დამსახურებით აიღო პულიცერის კიდევ ერთი ჯილდო 2001 წლის 11 სექტემბრის ტერაქტზე მომზადებული მასალებისთვის. გარდა ამისა, ვუდვროდი ამერიკაში არსებული თითქმის ყველა ჟურნალისტური ჯილდოს მფლობელია. ბოლო 35 წლის განმავლობაში 18 საავტორო წიგნი აქვს გამოშვებული, რომელთაგან ყველა ბესტსელერია.

⇒   კრიტიკა

მიუხედავად მრავალმხრივი აღიარებისა და უამრავი ჯილდოსი, ვუდვორდისთვის არც მის მიმართ არსებული სკეპტიკური დამოკიდებულება და კრიტიკაა უცხო. იქიდან გამომდინარე, რომ თხრობისას საკუთარ მასალებში ხშირად ანონიმურ წყაროებს, სხავადასხვა ჩანაწერებსა და დღიურებს იყენებს, მის მიერ გადმოცემული ამბების მიმართ ბევრს კითხვის ნიშანი აქვს, ბევრიც მას ფაბრიკაციასა და ამბების გაყალბებაში ადანაშაულებს.

თუმცა, ის დღემდე ამერიკის ერთ-ერთ ყველაზე დაბალანსებულ და ავტორიტეტულ ჟურნალისტად ითვლება. “მის მსგავსად სხვა არცერთ რეპორტიორს აქვს უნარი, მოიპოვოს ამბავი და ის დამაჯერებლად გადმოსცეს”, - ამბობენ ვუდვორდზე.

ბობ ვუდვორდი ამ დრომდე Post-ისთვის მუშაობს, სადაც მას ასოცირებული, უმცროსი რედაქტორის პოზიცია უკავია. 

კატეგორია: ეთიკა

13 თებერვალს, გამოცემებმა On.ge-მ და ტაბულამ, ასევე, საიტმა esport.ge და ტელეკომპანია მაესტრომ, არასწორი ინფორმაცია გაავრცელეს მოჭიდავეთა ეროვნული ნაკრების წევრის ჯაბა ყველაშვილის შესახებ. თუმცა, მალევე On.ge-მ და ტაბულამ შეცდომა გაასწორეს და მკითხველს ბოდიში მოუხადეს, esport.ge-მ და მაესტრომ კი გავრცელებული მცდარი ინფორმაცია მკითხველისთვის ყოველგვარი განმარტების გარეშე წაშალეს.

⇒  უზუსტობა მასალებში

უფრო კონკრეტულად, 13 თებერვალს სოციალურ ქსელ ინსტაგრამში საქართველოს მოჭიდავეთა ეროვნული ნაკრების წევრების ბაკურიანში მიმდინარე წვრთნების ამსახველი ფოტოები გავრცელდა. ფოტოზე ჩანდა, რომ ნაკრების ერთ-ერთ წევრს ჯაბა ყველაშვილს ეხურა ქუდი, რომელზეც იკითხებოდა წარწერა RUSS, სიტყვის დაბოლოება კი არ ჩანდა.

გამოცემებმა - ტაბულამ და On.ge-მ, ასევე, საიტმა esport.ge და ტელეკომპანია მაესტრომ სპორტსმენის ქუდზე ასახული წარწერა RUUSSIA-ად აღიქვეს და მასალები მოამზადეს.


alt
 on.ge-ს მასალა შესწორებამდე

altalt

მაესტრო და esport.ge 

ტექსტებში ნათქვამი იყო, რომ მოჭიდავეთა ეროვნული ნაკრების წევრის წევრს ჯაბა ყველაშვილს, ვარჯიშის დროს ქუდი ეხურა წარწერით - RUSSIA. On.ge-ც და ტაბულაც წერდნენ, რომ ცდილობდნენ სპოერტსმენთან დაკავშირებას გადასამოწმებლად, რა ეწერა ქუდზე, თუმცა, მას ვერ დაუკავშირდნენ.

[ტაბულამ შეცდომა იქამდე გაასწორა, ვიდრე მედიაჩეკერი სტატიის პირველ ვერსიას შეინახავდა, ამიტომ მასალაში მისი  ფოტოასლი მოცემული არ არის. რედ.]


⇒ რა წერია ქუდზე

სინამდვილეში კი აღმოჩნდა, რომ მოჭიდავის ქუდზე ცნობილი სპორტული ბრენდის RUSSELL ATHLETIC-ის წარწერა RUSSELL იყო დატანილი. სოციალურ ქსელში გავრცელებული ფოტო კი ისეთი რაკურსით იყო გადაღებული, რომ ბრენდის სახელწოდების ბოლო სამი ასო არ იკითხებოდა. როგორც ჩანს, მედიის ნაწილის შეცდომაც სწორედ ამან განაპირობა.

altმასალების გამოქვეყნებიდან მალევე მედიაში არასწორად გავრცელებულ ინფორმაციას Facebook-ის საშუალებით თავად სპორტსმენი ჯაბა ყველაშვილი გამოეხმაურა.

„გავრცელდა ინფორმაცია რომ მე ვარჯიშის დროს მეფარა რუსეთის ქუდი. მინდა ყველას ვთხოვო, ნუ გაავრცელებენ ცრუ ინფორმაციას. ქუდს, რომელიც ფოტოზეა, აწერია RUSSELL და არა RUSSIA. გთხოვთ გვაცალოთ მშვიდად ვარჯიში და ინტრიგების ნაცვლად დაინტერესდეთ სპორტის გაშუქებით...!!!!“ - დაწერა მან.

 

⇒  როგორ შეასწორეს მედიებმა შეცდომა

სპორტსმენის განმარტების შემდეგ, On.ge-მ და ტაბულამ დაშვებული შეცდომისთვის ბოდიში მოიხადეს. 

ტაბულამ მასალის პირველი ვერსია 12:26 საათზე გამოაქვეყნა. დაახლოებით სამი საათის შემდეგ,  [15:47სთ], მას შემდეგ, რაც მოჭიდავემ განმარტება გააკეთა, გამოცემამ ახალი ინფორმაცია გაავრცელა, რომელშიც მკითხველს განუმარტა, რომ ქართველ მოჭიდავეს ქუდზე RUSSELL აწერია და არა RUSSIA. იქვე აღნიშნა, რატომ მოუვიდა უზუსტობა და შეცდომისთვის ბოდიში მოიხადა. ამავე ტექსტში გამოცემამ მიუთითა, რომ როგორც საიტიდან, ასევე ფეისბუკის გვერდიდან ინფორმაცია აიღო. მოგვიანებით, ტაბულამ სტატიის თავდაპირველი ვერსიის ბმული აღადგინა და ახლა ამ ბმულზეც ახალი ტექსტია გამოქვეყნებული, -  რედაქციის განმარტება და ბოდიში.


alt
ტაბულას ჩასწორებული მასალა


On.ge-მ ტექსტი იმავე ბმულზეც  ჩაასწორა და ახალი მასალაც დაწერა. ორივე მასალა იდენტურია და სათაურშივეა მითითებული, რომ ჯაბა ყველაშვილზე არასწორი ინფორმაციის გავრცელებისთვის ბოდიშს იხდის. ამავე ტექსტში გამოცემამ განმარტა, რატომ მოუვიდა შეცდომა და რა გზებით ცდილობდა ინფორმაციის გადამოწმებას მასალის თავდაპირველ ვერსიაში. 

alt
 

On.ge-ს ჩასწორებული მასალა
 
ყველაშვილზე არაზუსტი ინფორმაცია აღარც მაესტროს ფეისბუკ გვერდსა და esport-ზე იძებნება, თუმცა, არცერთ მათგანს მკითხველისთვის არ აუხსნია, რომ შეცდომა მოუვიდა, მათ ტექსტი განმარტების გარეშე  წაშალეს.

alt
ასე გამოიყურება esport.ge-ზე ის ბმული, სადაც ყველაშვილზე იყო ინფორმაცია  გამოქვეყნებული.



⇒   როგორ უნდა შესწორდეს არაზუსტი ინფორმაცია

შეცდომისგან მედია დაზღვეული არ არის. ეს შესაძლოა რამდენიმე ფაქტორით აიხსნას. მსგავსი შემთხვევები ხდება საერთაშორისო მედიაშიც.

ამ თემაზე:   2018 წლის 15 მთავარი შესწორება მსოფლიო მედიაში  

თუმცა, ყველა ასეთ შემთხვევაში მნიშვნელოვანი ის არის, როგორ რეაგირებს მედია დაშვებულ შეცდომებზე.

საქართველოს “ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის” მე-5 პრინციპის მიხედვით, “მედია ვალდებულია შეასწოროს გამოქვეყნებული არსებითად არასწორი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება. ამ პრინციპის განმარტების თანახმად, მიუღებელია შესწორება იმგვარად, რომ თავიდან გაკეთდეს სიუჟეტი ან სტატია, რა დროსაც არაზუსტ ინფორმაციას ჩაენაცვლება ზუსტი ინფორმაცია, მაგრამ არ იქნება გაცხადებული უკვე დაშვებული შეცდომის შესახებ.

 ონლაინმედიის თვითრეგულირების გზამკვლევში, რომელიც 2013 წელსაა გამოცემული, ვკითხულობთ:

  • მედიამ არასწორი ინფორმაცია არ უნდა წაშალოს ან არ უნდა ჩაანაცვლოს ის ახლით;  
  • მედიამ უნდა ჩაასწოროს მასალა და მკაფიოდ განმარტოს, რომ მასალის წინა ვერსია შეიცავდა უზუსტობებს;
  • მედიამ ერთმანეთთან უნდა დააკავშიროს ძველი და შესწორებული მასალები.

შესწორების სახელმძღვანელო წესები შემუშავებული აქვს საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიასაც. ამ დოკუმენტშიც ხაზგასმულია, რომ არასწორად გამოქვეყნებული მასალა ისე უნდა შესწორდეს, რომ აუდიტორიისთვის ცნობილი გახდეს რა გასწორდა. 

„მასალა სრულად მხოლოდ უკიდურეს შემთხვევაში შეიძლება წაიშალოს. მაგალითად მაშინ, როდესაც საჯარო ინტერესის არარსებობის შემთხვევაში ის ზიანს აყენებს, ლახავს სხვათა უფლებებს და განსაკუთრებით უხეშად არღვევს ეთიკურ სტანდარტებს“, - ვკითხულობთ სახელმძღვანელო წესებში.

ამ თემაზე ვრცლად  ნახეთ: დაშვებული შეცდომის შესწორების წესები მედიაში
კატეგორია: ეთიკა

მეორე წელია, რაც საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის მთავარმა საინფორმაციო გამოშვება “მოამბემ” ფორმატი იცვალა. კერძოდ, გამოშვებას ე.წ. კადრ-სინქრონების ნაწილი დაემატა, სადაც გარკვეული ამბები მხოლოდ ჟურნალისტის გადასაფარი ტექსტითა და კადრებით არის მოთხრობილი, ან, რიგ შემთხვევებში, ერთი ან ორი რესპონდენტის სინქრონი ემატება. ამ ცვლილებამ არხს შესაძლებლობა მისცა, დღის რომელიმე მნიშვნელოვანი ამბავი არა ვრცელი სიუჟეტით, არამედ მსგავსი ფორმატით გააშუქოს. ანუ, არხი ამბავს არ ტოვებს, მაგრამ აშუქებს მხოლოდ რამდენიმე სიტყვით, რაც მომხდარის სრულად აღქმისთვის საკმარისი არ არის და მაყურებელს საკითხის სიმწვავეს ბოლომდე ვერ გადასცემს. “მედიაჩეკერის” ორთვიანი მონიტორინგი ცხადყოფს, რომ ასე ხშირად ისეთი თემები შუქდება, რომელთა გამოტოვება მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ძალიან თვალშისაცემი იქნებოდა, სიღრმისეული გაშუქება კი ძალიან მწვავე გამოვიდოდა.

ერთ-ერთი ასეთი მაგალითია 24 იანვრის მთავარი საინფორმაციო გამოშვება, სადაც არასამთავრობო ორგანიზაციების მიერ სასამართლო რეფორმაზე მომუშავე ჯგუფის დატოვების შესახებ ინფორმაცია, სწორედ ამ ფორმატში იყო მოთხრობილი. ჟურნალისტის ტექსტიდან არასამთავრობოების გადაწყვეტილების მიზეზის შესახებ მხოლოდ ის გავიგეთ, რომ “დამოუკიდებელი და გამჭვირვალე მართლმსაჯულებისთვის” კოალიციის მიერ სამუშაო ჯგუფის დატოვების ერთ-ერთი მიზეზი ჯგუფში მხოლოდ ერთი წარმომადგენლის ყოლის შესაძლებლობა იყო. ეს მაშინ, როდესაც მათივე გავრცელებულ ტექსტში ჯგუფის დატოვების უფრო არგუმენტირებული დასაბუთება იყო მოცემული. ამასთან, მოთხრობილ ამბავში პრობლემა სათანადოდ არ იყო წარმოჩენილი და სასამართლო რეფორმასთან დაკავშირებით მხარეთა პოზიციები მკაფიოდ ნაჩვენები არ იყო.

კადრ-სინქრონად გაშუქდა 1-ელ თებერვალს პრეზიდენტისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების შეხვედრა, რომელიც დეზინფორმაციის, პროპაგანდისა და ცილისწამების კუთხით ქვეყენაში არსებულ მდგომარეობას ეძღვნებოდა. სალომე ზურაბიშვილი ამ მიმართულებით გარკვეული საკანონმდებლო რეგულაციების ამოქმედებაზე ჯერ კიდევ წინასაარჩევნო კაპანიიდან მოყოლებული საუბრობს, რაც არასამთავრობო სექტორის მხრიდან არაერთხელ გახდა კრიტიკის საგანი. მსგავსი მნიშვნელობის მქონე საკთხის მხოლოდ კადრ-სინქრონის ფორმატში გადმოცემა და იმ პოტენციურ საფრთხეებზე ყურადღების არ გამახვილება, რამაც შესაძლოა ქვეყანაში გამოხატვის თავისუფლების კუთხით პრობლემები შექმნას, მაყურებლისთვის საკითხს არასამკარისი სიმწვავით წარმოაჩენს და მას საკითხის სრულფასოვნად გაანალიზების შესაძლებლობას არ აძლევს.

საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველმა არხმა ასევე კადრ-სინქრონად გააშუქა, 6 თებერვალს საქართველოს მთავარი პროკურატურის წინ მიმდინარე ამბავი, რა დროსაც, 2017 წლის დეკემბერში ხორავას ქუჩაზე მოკლული დავით სარალიძის მამა ზაზა სარალიძე რამდენიმე საათის განმავლობაში გენერალურ პროკურორთან შალვა თადუმაძესთან შეხვედრას ითხოვდა, თუმცა მას ამის საშუალებას არ აძლევდნენ. შედეგად, ადგილზე რამდენიმე ინციდენტს ჰქონდა ადგილი. საბოლოოდ, თადუმაძე სარალიძეს შეხვდა. საზოგადოებრივი მაუწყებლის მთავარი საინფორმაციო გამოშვებიდან კი შევიტყეთ, რომ მთავარი პროკურორი სარალიძეს შეხვდა, თუმცა შეხვედრამდე პროკურატურაში ინციდენტი მოხდა, სარალიძე ეზოში შეიჭრა და მისი შვილის საქმის პროკურორებთან შეხვედრას ითხოვდა, რის გამოც მას ტერიტორია დაატოვებინეს, ამის შემდეგ კი ზაზა სარალიძემ თვითდაზიანებები მიიყენა.

ამის შემდეგ მოცემული იყო სარალიძის კომენტარი, რომელიც ამბობდა, რომ მისი რწმენით, მისი შვილის მკველობის საქმის პროკურორები თადუმაძეს არასწორ ინფორმაციას აწვდიან. რის შემდეგაც უკვე სარალიძის ადვოკატი განმარტავდა, რომ გენერალური პროკურორი სარალიძეს თავიდანვე რომ შეხვედროდა, საკითხის ასე გამწვავება თავიდან იქნებოდა აცილებული. რეალურად, თუკი მაყურებელი დღის განმავლობაში ამბავს თვალს არ ადევნებდა, მაუწყებლის მიერ მომზადებული მხოლოდ ამ მცირე ქრონომეტრაჟიანი მასალით, პროკურატურის წინ განვითარებული მოცლენების შესახებ ამომწურავ ინფორმაციას ნამდვილად ვერ მიიღებდა.

იმავე დღეს, საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა მაყურებელს მხოლოდ კადრებისა და ჟურნალისტის ტექსტით უამბო უზენაესი სასამართლოს წინ არასამთავრობო ორგანიზაციების აქციის შესახებაც, სადაც ისინი სასამარლო სისტემაში არსებულ ე.წ. კლანურ მმართველობას აპროტესტებდნენ.

7 თებერვალს ასევე კადრ-სინქრონად გაშუქდა 2017 წლის დეკემბერში პანკისის ხეობაში ჩატარებული სპეცოპერაციის დროს გარდაცვლილი თემირლან მაჩალიკაშვილის მამის მალხაზ მაჩალიკაშვილისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების შეხვედრა, ასევე პარლამენტში საქმეზე საგამოძიებო კომისიის შექმნის მოთხოვნაც.

საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა ასევე კადრ-სინქრონი მიუძღვნა 8 თებერვალს არასამთავრობო ორგანიზაციების მიერ პარლამენტის წინ გამართულ საპროტესტო აქციასაც, სადაც უფლებადამცველები ადამიანის უფლებათა დაცვის კომიტეტის თავმჯდომარის სოფიო კილაძის გადადგომას ითხოვდნენ და მას სიძულვილის ენის გამოყენებაში, ასევე დისკრიმინაციულ და ჰომოფობიურ მიდგომებში ადანაშაულებდნენ.

ის, რომ საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის მხრიდან დღის განმავლობაში განვითრებული მნიშვენლოვანი მოვლენების ე.წ. კადრ-სიქნრონებად გაშუქება პრობლემა და დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვებისთვის შეუსაბამოა, ევროკავშირის დაკვეთით ჩატარებული სამწლიანი მონიტორინგის ანგარიშშიც არის აღნიშნული.

“მაყურებელი ელის მნიშვნელოვანი ამბის ამომწურავ, მრავალმხრივ გაშუქებას, რისი გადმოცემაც ხშირად 30‐50 წამიან კადრ სინქრონით შეუძლებელია. ეს ტენდენცია გაგრძელდა 2018 წელსაც”, - ვკითხულობთ არჩევნების მედიამონიტორინგის 2016-2018 წლების საბოლოო ანგარიშში.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

Imediaethics-მა გასული, 2018 წლიდან, ის 10 მნიშვნელოვანი შემთხვევა შეკრიბა, როდესაც გამოცემებმა მასალებში პლაგიატის, ან ყალბი და გამოგონილი წყაროების გამოყენების შემთხვევები აღმოაჩინეს. ყველა მსგავს შემთხვევაში, რედაქციებმა ბოდიში მოიხადეს, ან თანამშრომელი სამსახურდან გაათავისუფლეს.

10. New York Times-მა გასული წლის აგვისტოში, სარედაქციო შენიშვნა გამოაქვეყნა, რომელშიც განმარტა, რომ ერთ-ერთი ბანდის დაკავებული ლიდერის ბარი მილსის ორი ადვოკატი, რომელთა ციტატებიც გამოცემამ მასალაში გამოიყენა, სინადვილეში მისი ადვოკატები არ იყვნენ ან, შესაძლოა, საქმე საერთოდაც გამოგონილ ადამიანებთან ჰქონდათ. სარედაქციო შენიშვნის მიხედვით, სტატიაში მოცემული ციტატები წიგნიდან იყო. ბარი მილსის ნამდვილმა ადვოკატმა კი განმარტა, რომ მასალის ძველ რედაქციაში ნახსენები ორი ე.წ. ადვოკატი საერთოდ არ არსებობდა;

9. გასული წლის ნოემბერში უკრაინულმა Vogue-მა რედაქტორი ოგა სუშკო სამსახურიდან პლაგიატის გამო დაითხოვა;

8. 2018 წლის ზაფხულში the Washington Post-მა მისი ერთ-ერთი რეპორტიორი იმის გამო გაათავისუფლა, რომ ის ინფორმაციის შესაბამისად მიწოდებას და წყაროების ციტატების სწორად გადმოცემას ვერ ახერხებდა;

7. გასულ წელს, პალგიატის გამო, სამსახურიდან თანამშრომელი the Daily Beast-მაც გაათავისუფლა;

6. Star-Tribune-ის ფილმების კრიტიკოსმა კოლი კოვერტმა სამსახურიდან წასვლის შესახებ განცხადება მას შემდეგ დაწერა, რაც გამოცემამ მის მასალებში სხვა მედიასაშუალებების მასალებში გამოყენებული ციტატები აღმოაჩინა.

5. აღმოჩენილი პლგიატის გამო რედაქტორი სამსახურიდან ონლაინთამაშების საიტმა IGN-მაც გაათავისუფლა. “ყველაფერს ვშლით, რაც კი მან შექმნა”, - განაცხადა საიტის აღმასრულებელმა დირექტორმა.

4. გასული წლის დეკემბერში ყალბი ინტერვიუების, ციტატებისა და წყაროების გამო სამსახურდან თანამშრომელი გერმანულმა Der Spiegel-მაც გაათავისუფლა. გამოცემამ ყალბი წყარო და ციტატა მის 14-მდე მასალაში აღმოაჩინა. Spiegel გათავისუფლებული ჟურნალისტის სხვა მასალებსაც იკვლევს.

3. ყალბი წყაროების გამო საკთარი რეპორტიორი გაათავისუფლა The Houston Chronicle-მაც. თავად გათავისუფლები ჟურნალისტი ბრალდებას უარყოფდა, თუმცა გამოცემაში აცხადებენ, რომ მის მიერ გამოყენებული 275 წყაროდან 122-ს ვერ მიაგნეს.

2. გასული წლის აპრილში Student Loan-მა განაცხადა, რომ მისი ექსპერტი და მწერალი, შესაძლოა გამოგონილი ადამიანი ყოფილიყო, გამოგონილი სახელითა და გვარით, ისტორიითა და ფოტოთი.

1. NPR-მა მისი ერთ-ერთ ჟურნალისტი სასამხურიდან ინტერვიუების გადაკეთების გამო გაათავისუფლა. გამოცემამ, ამგვარი შემთხვევა მის 157 ნაშრომში აღმოაჩინა.

მომზადებულია imediaethics-ზე დაყრდნობით

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

ბრიტანულმა გამოცემებმა საკუთარ მასალებში ამბის საილუსტრაციოდ შეცდომით სრულიად სხვა ადამიანის ფოტოები გამოიყენეს. როგორც გაირკვა, შეცდომის მიზეზი იდენტური სახელები და გვარები იყო.

კერძოდ, იანვრის დასაწყისში, ბრიტანულმა ინტერნეტგამოცემამ Hull LIve-მა 29 წლის ნასვამი მძღოლის შესახებ მომსადებულ მასალას, რომელსაც ბრალი გადაჭარბებული სიჩქარის გამო წაუყენეს, ბრალდებულის ნაცვლად, მასზე 17 წლის უფროსი მამაკაცის ფოტო დაურთო.   აღმოჩნდა, რომ მას დაკავებულის იდენტური სახელი და გვარი (ტომ ორეტი) ჰქონდა.

მომხდარის შემდეგ გამოცემამ წერილი გამოაქვეყნა და იმ მორალური ზიანის გამო, რაც მათი შეცდომის გამო 46 წლის მამაკაცს მიადგა, საჯაროდ მოიბოდიშა.

ფოტოსთან მიმართებით, იგივე შეცდომა დაუშვა კიდევ ერთმა ბრიტანულმა გამოცემამ Daily Exspress-მა. მან ავარიის შედეგად დაზარალებულის ფოტო შეცდომით დაბეჭდა. აღნიშნულის გამო ამ გამოცემამაც საჯარო ბოდიში მოიხადა.

დედანაცვლის მკვლელობაში ბრალდებულის შესახებ მომზადებულ მასალაში ასევე აბსოლუტურად სხვა ადამიანის ფოტო დაბეჭდა Sydney Morning-მაც, რისთვისაც გამოცემას ბოდიშის მოხდა მოუწია.

წყარო: imediaethics.org

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

ბიტსბურგის ერთ-ერთმა სატელევიზიო არხმა KDKA-TV-მ თანამშრომელი სამსახურიდან იმის გამო გაათავისუფლა, რომ მან ცნობილ ამერიკელ სპორტსმენს ტომ ფრედის ტიტრებში “ცნობილი თაღლითი” მიაწერა.

არხმა imediaethics-ისთვის მიწერილ განმარტებაში, აღნიშნა: “მიუხედავად იმისა, რომ სპორტის გულშემატკივრებს საკუთარი პოზიციის ღიად გამოხატვის უფლება აქვთ, ჩვენ, როგორც პასუხისმგებლიანი მედია, ვალდებული ვართ, რომ საზოგადოებას მიუკერძებელი ინფორმაცია მივაწოდოთ. გრაფიკა, რომელიც ჩვენს ეკრანზე გამოჩნდა, არ შეესაბამებოდა არხის სტანდარტებს. შესაბამისად, პირი, რომელმაც ის შექმნა, KDAKA-TV-ის თანამშრომელი აღარ არის”.

წყარო: imediaethics.org

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

ჰოლანდიელი ე.წ. ფრილანსერი ჟურნალისტი პიტერ ბლასიკი, რომელიც ერთდროულად სხვადასხვა გამოცემისთვის მუშაობდა, წყაროების გადაუმოწმებლობასა და პლაგიატში ამხილეს. ინფორმაციას the Associated Press ავრცელებს.

ჰოლანდიურმა გამოცემამ Nieuwe Revu-მ ბლასიკის მიერ მომზადებულ 27 სტატიაში დასახელებულ წყაროებს საერთოდ ვერ მიაკვლია.

კიდევ ერთმა ჰოლანდიურმა ჟურნალმა HP/De Tijd-მა ბლასიკის მიერ 2014-2017 წლებში დაწერილი 302 სტატიიდან პლაგიატი შვიდში აღმოაჩინა. გამოცემის განმარტებით, მათ აღნიშნული 2017 წელს აღმოაჩინეს, თუმცა იმ მოტივით, რომ თავად ჟურნალისტი ფაქტს უარყოფდა და ამავდროულად, ის ახალბედა და გამოუცდელი იყო, ამბის გასაჯაროებისგან თავი შეიკავეს.

პიტერ ბლასიკის მიერ დაწერილ ექვს სტატიაში წყაროებისა და ციტატების ფაბრიკაციის პრობლემას წააწყდა ბელგიური ინტერნეტგამოცემა Knack.be-ც.

Associated Press-ის ცნობით, ბლასიკი სამხრეთ ჰოლანდიაში მდებარე ერთ-ერთ ქალაქში საჯარო მოხელედაც მუშაობს, თუმცა google-ისა და სოციალური ქსელების საშუალებით მის შესახებ ინფორმაცია არ იძებნება, აცხადებენ Imediaethics-ში.

წყარო: imediaethics.org

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

აზერბაიჯანელმა გამომძიებელმა ჟურნალისტმა და აქტივისტმა ხადიჯა ისმაილოვამ მიმდინარე, 2019 წლის დასაწყისში აზერბაიჯანის ხელისუფლებას ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში დავა მოუგო. ევროპულმა სასამართლომ მის მიმართ ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის ორი მუხლის დარღვევა დაადგინა. 

ამ გადაწყვეტილებამდე ხადიჯამ რთული, გამუდმებული ბრალდებებისა და დევნის გზა გაიარა. ჟურნალისტური კარიერის დაწყებიდან ხადიჯა აზერბაიჯანის ხელისუფლების დანაშაულებრივი საქმიანობის მხილებისთვის, ხელისუფლება კი მისი გაჩუმებისთვის იბრძოდა. 

♦  ბიოგრაფიული დეტალები

ხადიჯა ისმაილოვა 1976 წლის 27 მაისს, ბაქოში დაიბადა. 1997 წელს ბაქოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტის კურსდამთავრებული გახდა. მისი ჟურნალისტური საქმიანობა აქედან იწყება. მომდევნო 10 წლის განმავლობაში, იგი არაერთ ადგილობრივ და საერთაშორისო მედიასაშაულებასთან თანამშრომლობდა.

♦  გზა საგამოძიებო ჟურნალისტიკამდე

alt2008-2010 წლებში ხადიჯა რადიო თავისუფლების აზერბაიჯანულ სამსახურს ხელმძღვანელობდა. 2010 წლიდან მუშაობა რიგითი რეპორტიორის რანგში განაგრძო. 2010 წლიდან ხადიჯა ისმაილოვა აზერბაიჯანში არსებული კორუფციის მამხილებელი სტატიების სერიის ავტორი გახდა. მისი ყველა სტატია საზოგადოების ყურადღების ცენტრში ექცეოდა, რამდენადაც ის ქვეყნის ამჟამინდელი პრეზიდენტის ილჰამ ალიევის, მისი მეუღლისა და შვილების კორუფციულ გარიგებებში ჩართულობას ასახავდა. მათგან ორი სტატია წლის საგამოძიებო ნაშრომადაც დასახელდა.

იმის გათვალისწინებით, რომ აზერბაიჯანული მედია ქვეყნის მთავრობის მიერ სრულად კონტროლდება, ამგვარი ტიპის სტატიების გამოქვეყნება ადგილობრივი მედიისა და ჟურნალისტებისგან დიდ გამბედაობას მოითხოვს. ხადიჯა ისმაილოვას მიერ მომზადებულ სტატიებზე დაყრდნობით, ქვეყანაში არსებული კორუფციის შესახებ არაერთმა უცხოურმა სოლიდურმა გამოცემამაც დაწერა. მათ შორის იყო the Washington Post-იც.

♦  მუქარა და შანტაჟი პროფესიული საქმიანობის გამო

საგამოძიებო სტატიების გამოქვეყნებიდან მალევე ხადიჯამ მუქარისა და შანტაჟის შემცველი შინაარსის შეტყობინებებისა და იმეილების მიღება დაიწყო. დაემუქრნენ პირადი ცხოვრების შემცველი კადრების გავრცელებითაც, თუ მსგავსი ტიპის მასალების წერას არ შეწყვეტდა. მალევე ავტორებმა მუქარა სისრულეში მოიყვანეს და ერთ-ერთ ინტერნეტ საიტზე მისი პირადი ცხოვრების კადრების ამსახველი ვიდეო გავრცელდა. ქვეყნის ხელისუფლებამ ვიდეოს გავრცელებასთან კავშირი კატეგორიულად უარყო. ხადიჯა ისმაილოვას მიმართ მხარდაჭერა არაერთმა საერთაშორისო უფლებადამცველმა ორგანიზაციამ გამოხატა და აზერბაიჯანის ხელისუფლებას საქმის სათანადო გამოძიებისკენ მოუწოდა.

2013 წელს ხადიჯა ისმაილოვა ბაქოში მიმდინარე მშვიდობიან აქციაში მონაწილეობდა. მაშინ, სხვა პროტესტანტებთან ერთად, ხადიჯა კანონის დარღვევისთვის დააკავეს და ჯარიმის გადახდა დააკისრეს. იგი დაკისრებული ჯარიმის გადახდაზე უარს აცხადებდა და ამბობდა, რომ არანაირი კანონი არ დაურღვევია. აზერბაიჯანულმა სასამართლომ, საბოლოოდ, მას სასჯელის სახით 220 საათიანი საზოგადოებისთვის სასარგებლო შრომა, კერძოდ კი ქუჩების დასუფთავება დააკისრა. სასამართლოს განაჩენთან დაკავშირებით ისმაილოვამ განაცხადა, რომ “დაკისრებული “სასჯელით” კმაყოფილია, რადგანაც “ქვეყნის ნაგვისგან გაწმენდა” სწორედ ის საქმიანობაა, რაზეც წლების განმავლობაში აქტიურად მუშაობს”. ამას აზერბაიჯანის ხელისუფლების მხრიდან მის წინააღმდეგ კიდევ რამდენიმე ბრალდება მოჰყვა. თუმცა არ დაუკავებიათ.

♦  პატიმრობა და აზერბაიჯანული სასამართლოს განაჩენი

ერთ-ერთი ბოლო ბრალი ხადიჯა ისმაილოვას 2014 წელს წაუყენეს. აზერბაიჯანული მართლმსაჯულება მას ერთ-ერთი მოქალაქის თვითმკვლელობამდე მიყვანის მცდელობას ედავებოდა. ისმაილოვას სასამართლომ 2 თვიანი წინასწარი პატიმრობა შეუფარდა. მალევე მას ბრალი წაუყენეს, რაც გადასახადების თავიდან არიდებას და თანამდებობის ბოროტად გამოყენებას გულისხმობდა.

2015 წელს მამაკაცმა, რომლის თვითმკვლელობამდე მიყვანის მცდელობაც ბრალად ისმაილოვას ედებოდა, ჟურნალისტის წინააღმდეგ სასამართლო დავა შეწყვიტა. თუმცა მის მიმართ წაყენებული სხვა ბრალდებები ძალაში დარჩა და 2015 წელს აზეირბაიჯანულმა სასამართლომ ჟურნალისტს 7.5 წლიანი პატიმრობა შეუფარდა.

alt


სასამართლოს განაჩენს საერთაშორისო საზოგადოების მძაფრი რეაქცია და აზერბაიჯანის ხელისუფლების მწვავე კრიტიკა მოჰყვა. ისინი მთავრობას ჟურნალისტის გათავისუფლებისკენ მოუწოდებდნენ.

საერთაშორისო თანამეგობრობის წნეხის შედეგად, აზერბაიჯანის ხელისუფლება იძულებული გახდა, რომ ხადიჯა ისმაილოვა გაეთავისუფლებინა. 2016 წელს იგი ციხიდან გამოუშვეს, თუმცა ქვეყნის ფარგლებს გარეთ გასვლა აკრძალული აქვს.

♦  დავა ადამინის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში

ხადიჯა ისმაილოვამ აზერბაიჯანის სასამართლოს განაჩენი ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში გაასაჩივრა და აზერბაიჯანის ხელისუფლების მიმართ საერთაშორისო დავა დაიწყო. ევროპულ სასამართლოში მისი უფლებების ერთ-ერთი დამცველი ჰოლივუდის ცნობილი მსახიობის ჯორჯ კლუნის მეუღლე ამალ კლუნი იყო. მან ჟურნალისტის დაცვის სურვილი თავად გამოთქვა.

♦  ევროპული სასამართლოს განაჩენი

საქმეზე გადაწყვეტილება ევროპულმა სასამართლომ მიმდინარე წლის იანვრის დასაწყისში, ჟურნალისტის სასარგებლოდ გამოიტანა. სასამართლომ ხადიჯას მიმართ აზერბაიჯანის ხელისუფლების მხრიდან ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მე-10 (გამოხატვის თავისუფლება) და მე-8 მუხლების (პირადი და ოჯახური ცხოვრების პატივისცემა) დარღვევა დაადგინა.

“მათ [აზერბაჯანის ხელისუფლებას] ეგონათ, რომ მე გამანადგურებდნენ, არადა ისინი საკუთარ თავებს ანადგურებენ. ამიერიდან მსოფლიოს ეცოდინება როგორ ძალადობენ თავისუფალ ჟურნალისტებზე აზერბაიჯანში”, - განაცხადა ხადიჯა ისმაილოვამ ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილებაზე.

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

ფეისბუკი სამი სოციალური საკომუნიკაციო სისტემის Messenger-ის, Instagram-ისა და WhatsApp-ის ჩათის გაერთიანებას აპირებს. ინფორმაციას ამერიკული გამოცემა the New York Times აქვეყნებს.

გამოცემის ინფორმაციით, საკომუნიკაციო სისტემების გაერთიანების იდეა თავად ფეისბუქის დამფუძნებელს მარკ ზაკერბერგს ეკუთვნის და მისი მიზანი სოციალური ქსელის სარგებლიანობის გაუმჯობესება, ასევე მომხმარებლების ერთმანეთთან კიდევ უფრო დაახლოებაა.

ამ ეტაპზე ხსენებული აპლიკაციები ერთმანეთისგან სრულად გამიჯნულია, საკომუნიკაციო სისტემების გაერთიანების შემდეგ კი მაგალითად, ფეისბუქის მომხმარებელს შეეძლება, რომ შეტყობინება იმ მომხმარებელსაც გაუგზავნოს, რომელიც მხოლოდ WhatsApp-ის ან Instagram-ის აპლიკაციით სარგებლობს და პირიქით.

აქვე აღსანიშნავია, რომ თითოეული საკომუნიკაციო სისტემა კვლავ დამოუკიდებელი აპლიკაციის სახეს შეინარჩუნებს და მხოლოდ შიდა სამესიჯო სისტემის ინტეგრირება მოხდება.

New York Times-ის ცნობით, საკომუნიკაციო სისტემების გაერთიანების იდეა ჯერჯერობით საწყისი დამუშავების სტადიაშია და მის პირველად შედეგებს მომხარებელი სავარაუდოდ მიმდინარე წლის ბოლოს ან 2020 წლის დასაწყისში უნდა ელოდოს.

კატეგორია: ეთიკა

23 იანვარს “კურიერის” მთავარ გამოშვებაში გავიდა ექსკლუზიური მასალა ბრიტანეთის პოლიციის მიერ ინტერპოლის წითელი ცირკულარით ძებნილი, მკვლელობაში ბრალდებული მამაკაცის ჯეკ შეფარდის შესახებ. აღმოჩნდა, რომ იგი საქართველოში რამდენიმე თვის განმავლობაში ცხოვრობდა და სახელმწიფო საზღვარიც ისე გადმოკვეთა, რომ ქართველი სამართალდამცველების მხრიდან პრობლემა არ შექმნია.

როგორც "რუსთავი 2" იუწყება, ინტერპოლის მიერ ძებნილი მამაკაცი ქართველ სამართალდამცველებამდე ადრე ტელეკომპანია რუსთავი 2-მა იპოვა და მასთან ექსკლუზიური ინტერვიუც ჩაწერა. ჯეკ შეფარდი ქართულ პოლიციას “რუსთავი 2-ის” კამარების თანდასწრებით ჩაბარდა. რუსთავი 2-ის ინფორმაციით, პოლიციაში მისული ჯეკ შეფარდი ქართველმა სამართალდამცველებმა ვერ იცნეს და მისი ვინაობა საძიებო სისტემის, გუგლის მეშვეობით გადაამოწმეს.

სიუჟეტის ეთერში გასვლის მეორე დღეს, 24 იანვარს, ამბავი ყველა მედიასაშუალების ერთ-ერთ მთავარ თემად იქცა, თუმცა, ის საზოგადოებრივი მაუწყებლის დღის მთავარ გამოშვებაში ვერ მოხვდა.

კატეგორია: საქართველო

ბოლო პერიოდში ხელისუფლების სხვადასხვა შტოს წარმომადგენლების მხრიდან რამდენჯერმე გაჟღერდა ინიციატივა ცილისწამების კუთხით არსებული კანონმდებლობის გამკაცრების აუცილებლობის შესახებ.

ახალ, 2019 წელს, ეს მესიჯი პირველად საქართველოს ახალარჩეული პრეზიდენტის, სალომე ზურაბიშვილისგან მოვისმინეთ. საშობაო მილოცვის ტექსტში პრეზიდენტმა აღნიშნა, რომ იმისათვის, რათა მომავალში ვინმე სხვას “აღარ შეეხოს შეურაცხყოფა, ცილისწამება და სიძულვილის ენა, უნდა ვიფიქროთ როგორ დავიცვათ კანონით ერთდროულად სიტყვის თავისუფლებაც და ადამიანის ღირსებაც”.

პრეზიდენტის საშობაო მილოცვას, საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II-ის საშობაო ეპისტოლე მოჰყვა, როელშიც პატრიარქმა აღნიშნა, რომ „არის დიდი მცდელობა სიტყვის თავისუფლების დამახინჯებული აღქმის გაბატონებისა“. პატრიარქის თქმით, „სიტყვის თავისუფლება საზოგადოებისთვის უმნიშვნელოვანესი უფლებათაგანია, რომელიც ნებისმიერ მოქალაქეს საშუალებას აძლევს, საკუთარი შეხედულებისამებრ, საჯაროდ გამოთქვას აზრი“, თუმცა მისივე განმარტებით, „ხშირად ხდება რეალობის შეცვლა და სიტყვის თავისუფლებით ბოროტად სარგებლობა“.

პრეზიდენტისა და პატრიარქის შემდეგ, ამავე თემაზე საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარემ ირაკლი კობახიძემ ისაუბრა. იგი პატრიარქის ეპისტოლეს მალევე გამოეხმაურა და განაცხადა, რომ „სიტყვით ძალადობა, შეურაცხყოფა, ცილისწამება და ბილწსიტყვაობა უკვე ყოველდღიურობის ნაწილი გახდა და ეს არის სერიოზული პრობლემა, რომელსაც სჭირდება დაფიქრება და შესაბამისი ზომების მიღება“.

საქართველოს პრეზიდენტი ცილისწამების საკითხს კიდევ ერთხელ 11 იანვარს გამართულ პრესკონფერენციაზე მიუბრუნდა. მან განმარტა, რომ „ეს არის ისეთი თემა, რომელიც აწუხებს საზოგადოებას“ და რომელმაც „ძალიან დიდი ვნებათაღელვა წამოიწყო საზოგადოებაში, საჭირო არის ამის დაწყნარება“. ამის პარალელურად, მისივე განმარტებით, დაცული უნდა იყოს სიტყვის თავისუფლება და „ხშირად ეს ორი პრინციპი მოყვანილი არის დაპირისპირებაში“.

მანვე საკუთარი მსჯელობის გასამყარებლად საფრანგეთის მაგალითი მოიყვანა და განაცხადა, რომ ქვეყანამ “არათუ მიიღო ასეთი კანონი ცილისწამების წინააღმდეგ, კერძოდ საარჩევნო პერიოდში”, არამედ “საკონსტიტუციო სასამართლომაც დაამტკიცა, რომ ეს არ მოდიოდა წინააღმდეგობაში არც სიტყვის თავისუფლებასთან არც ადამიანის მთავარ უფლებებთან, რომელიც ასახული არის ადამიანის უფლებების დეკლარაციაში”.

აღსანიშნავია, რომ საფრანგეთმა ასეთი კანონი მართლაც მიიღო, თუმცა არა ცილისწამების, არამედ წინასაარჩევნო პერიოდში, ყალბი ინფორმაციის გავრცელების საწინააღმდეგოდ.

                      ⇒  წაიკითხეთ ამ თემაზე: რას გულისხმობს პრეზიდენტის მიერ ნახსენები საფრანგეთის კანონი ყალბი ინფორმაციის წინააღმდეგ

პრეზიდენტის განმარტებით, ცილისწამების თვალსაზრისით, განსაკუთრებით პრობლემური სოციალური ქსელებია, “სადაც პასუხისმგებლობის განცდა ნაკლები არის”. “მგონი, საჭირო არის, რომ ვიფიქროთ ამ კუთხით...ჩვენ უნდა ვიფიქროთ ხომ არ არის ჩვენი შესატყვისი რაიმე კანონმდებლობა, რომელიც ორივეს შეათავსებს, ანუ მეტი დაცულობა ადამიანის ღირსების, ასევე არ შეზღუდვა სიტყვის თავისუფლების, რომელიც უნდა დავიცვათ და ამაზე ყველა ვთანხმდებით”, - განაცხადა პრეზიდენტმა.

მანვე აღნიშნა, რომ აღნიშნულთან მიმართებით, საზოგადოებასთან და არასამთავრობო სექტორთან დისკუსია უნდა გაიმართოს და პრეზიდენტის ადმინისტრაცია მზად არის, რომ მსგავს დისკუსიებში ჩაერთოს.

ეს პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც უკვე მოქმედი პრეზიდენტი გამოხატვის თავისუფლების თვალსაზრისით გარკვეულ შეზღუდვაზე მიანიშნებს. ჯერ კიდევ პრეზიდენტად არჩევამდე, მედიაში გავრცელებილი ფარული ჩანაწერების შეფასებისას მან განაცხადა - „მე ვგრძნობ ძალიან დიდ უხერხულობას იმის შესახებ, რომ ჩვენ ვცხოვრობთ კიდევ სერიალების, ჩანაწერების საბჭოთა პერიოდში, როდესაც გაუთავებლად ვიღაც დებს რაღაც ჩანაწერს და მე დიდი იმედი მაქვს, რომ ჩემი პრეზიდენტობის დროს, მართლაც დასრულდება ეს საბჭოთა პერიოდი და ჩვენ აღარ ვიურთიერთებთ ამ რაღაცა ჩანაწერებით“.

ჩანაწერებთან მიმართებით, იგივე პოზიციას ჰქონდა ქართული ოცნების დეპუტატს და იურიდიულ საკითხთა კომიტეტის უკვე ყოფილ თავმჯდომარეს ეკა ბესელიასაც.

პრეზიდენტისა და პარლამენტის თავმჯდომარის განცხადებებს არასამთავრობო სექტორის კრიტიკული შეფასება უკვე მოჰყვა. მათ მაღალი თანამდებობის პირების გზავნილებში სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შეზღუდვის მცდელობის ნიშნები ამოიკითხეს.

არასამთავრობო სექტორში განმარტავენ, რომ არსებული საკანონმდებლო სტანდარტები „აბსოლუტურად გონივრულ ბალანსს პოულობს სიტყვის თავისუფლებასა და ადამიანის პატივსა და ღირსებას შორის“, რაც „აბსოლუტურად საკმარისი მექანიზმებია ადამიანის უფლების დასაცავად“. „სხვა ყველა დამატებითი რეგულაცია არის შეჭრა ადამიანის თავისუფალ სივრცეში, რომელიც ვნებს სიტყვის თავისუფლებას და ქვეყნის დემოკრატიულ განვითარებას“.

  • რას ამბობს მოქმედი კანონმდებლობა?

საქართველოს კანონმდებლობით, ცილისწამება სისხლის სამართლის წესით 2004 წლიდან უკვე აღარ ისჯება და აღნიშნული „სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შესახებ“ საქართველოს კანონით რეგულირდება.

კანონის მიხედვით, ცილისწამება არის არსებითად მცდარი ფაქტის შემცველი და პირისთვის ზიანის მიმყენებელი, მისი სახელის გამტეხი განცხადება. ნებისმიერ პირს შეუძლია, რომ მეორე პირის მიმართ ცილისწამებისთვის სამოქალაქო სამართლებრივი დავა დაიწყოს. ამ შემთხვევაში მტკიცების ტვირთიც სწორედ მოსარჩელეს ეკისრება.

თუკი მოსარჩელე დაამტკიცებს, რომ მოპასუხის განცხადება მის მიმართ „არსებითად მცდარ ფაქტს“ შეიცავს, რის გამოც მას ზიანი მიადგა, მოპასუხეს სამოქალაქო სამართლებრივი პასუხისმგებლობა დაეკისრება.

მოპასუხეს ცილისწამებისთვის შეიძლება დაეკისროს სასამართლოს გადაწყვეტილების გამოქვეყნება (შესწორება ან უარყოფა), ან მოსარჩელისთვის მიყენებული მორალური/ქონებრივი ზიანის ანაზღაურება.

გაბედავს თუ არა ხელისუფლება გამოხატვის თავისუფლების სივრცის რაიმე ფორმით დავიწროებას და დააბრუნებს თუ არა ქვეყანას 15 წლის წინანდელ რელსებზე, ამას დრო აჩვენებს. თუმცა, ერთი რამ ცხადია, სამოქალაქო საზოგადოების აქტიური ნაწილი შემოთავაზებულ რეალობასთან შეგუებას არ გეგმავს და მარტივად არც წლების განმავლობაში ბრძოლით (ამ სიტყვის პირდაპირი და ირიბი გაგებით) მოპოვებული ღრებულების და კონსტიტუციურად გარანტირებული უფლების დათმობას აპირებს.

     ⇒  ასევე დაგაინტერესებთ 2017 -2018 წლის ინიციატივები - გამოხატვის თავისუფლების შეზღუდვის მცდელობები საქართველოში

კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

გასულ წელს მედიაში არაერთი შემთხვევა იყო, როდესაც სხვადასხვა, მათ შორის სოლიდურმა გამოცემამ, საკუთარ მასალებში აღმოჩენილი უზუსტობის გამო ბოდიში მოიხადა და ტექსტი შესაბამისად დააკორექტირა.

მედიაჩეკერი მსოფლიო მედიაში დაფიქსირებულ 15 ყველაზე დასამახსოვრებელ შესწორებას გთავაზობთ:

15. ბრიტანულმა გამოცემა UK Mirror-მა ცნობილი მესვეტის კეტი ჰოპკინსის შესახებ გამოქვეყნებული ამბავი ჩაასწორა. თავდაპირველად გამოცემა წერდა, რომ ის სამხრეთ აფრიკაში კეტამინის (ძლიერი ტკივილგამაყუჩებელი) მოხმარების გამო დააკავეს. ჰოპკინსი სამხრეთ აფრიკაში მართლაც დააკავეს, თუმცა არა აღნიშნული პრეპარატის მოხმარების გამო;

14. The Washington Post-მა ერთ-ერთ მასალაში ბრუკლინი შეცდომით კანადის ერთ-ერთ პროვინციას მიაკუთვნა, რის გამოც იძულებული გახდა, რომ ბოდიში მოეხადა და ამბავი ჩაესწორებინა;

13. ერაყი თუ კლდე (Iraq or Rock)? The Wall Street Journal-მა მასალაში შეცდომით დაწერა, თითქოს ისრაელის პრემიერ-მინისტრმა ბენიამენ ნეთანიაჰუმ თქვა, რომ მოსემ წყალი ერაყიდან მოიტანა. სინამდვილეში ისრაელის პრემიერმა სიტყვა კლდე გამოიყენა, რომლის ინგლისური შესატყვისი თითქმის ერაყის იდენტურად გამოითქმის. როგორც ჩანს, შეცდომის მიზეზიც სწორედ ეს გახდა;

12. გასულ წელს The Washington Post-მა არასწორად დაწერა თითქოს სექსუალური ძალადობის შესახებ ერთ-ერთი საქმის განმხილველმა მოსამართლემ უსაფრთხო საპარსებზე თქვა, რომ ისინი ზედმეტად ქალურია და მას ფაქტობრივად სექსიზმში დასდო ბრალი, რაც არასწორი იყო. გამოცემამ შეცდომისთვის ბოდიში მოიახადა და მასალა შესაბამისად დააკორექტირა;

11. ყვავების ნეკროფილიის შესახებ მომზადებული მასალა დააკორექტირა The New York Times-მაც. გამოცემის შესწორებაში წერია, რომ მასალის პირვანდელ ვერსიაში ზოგიერთი ყვავის ქცევა არასწორად იყო გაიგივებული ნეკროფილიასთან. ისინი უბრალოდ თავს ესხმიან მკვდარ ყვავებს და გარკვეული კონტაქტის დამყარებას ცდილობენ. ფრინველის ამ ქცევის ნეკროფილიის კონტექსტში განხილვა კი მთლად სწორი არ არის, განმარტა გამოცემამ;

10. The New York Times-მა მის ერთ-ერთ მასალაში პრეზიდენტ დონალდ ტრამპის სიძე და შვილი კვლავ ერთმანეთში აურია. გამოცემამ შეცდომის შესახებ დაწერა და მასალა დააკორექტირა;

9. არასდროს აურიოთ გველების მფლობელები ერთმანეთში. სწორედ ასე დაემართა The Times of London-ს, რომელმაც მულენ რუჟში გველის ნაკბენით გარდაცვლილი მამაკაცის შესახებ მოამზადა მასალა. მასალამ მულენ რუჟის მფლობელების უკმაყოფილება გამოიწვია. ისინი ამტკიცებდნენ, რომ მკითხველისთვის იქმნებოდა შთაბეჭდილება, თითოს მამაკაცი მათმა ერთ-ერთმა გველმა იმსხვერპლა. The Times London-მა ჩასწორებულ მასალაში დააკონკრეტა, რომ გველი უშუალოდ გარდაცვლილის საკუთრება იყო და არა მულენ რუჟის რომელიმე კაბარის;

8. The Washington Post-მა სატირულ გვერდზე (Clickhole.com) დაყრდნობით მასალა მოამზადა, რომელშიც ჯორჯ ბუშ უმცროსი, მოხსენიებული იყო როგორც “ამერიკელი იდიოტი”, Th Post-მა აშშ-ის ყოფილი პრეზიდენტისადმი გამოყენებული ეპითეტი უცვლელად გადაიტანა. არადა, სინამდვილეში სატირული გამოცემა ჯორჯ ბუშ უმცროსზე ჯგუფი Green Day-ის საავტორო სიმღერის - “ამერიკელი იდიოტის” კონტექსტში წერდა, აღნიშნულს ყოფილ პრეზიდენტთან პირდაპირი კავშირი არ ჰქონია და გამოცემას ეს მისი შეურაცხყოფისთვის არ გამოუყენებია. The Washington Post შეცდომას რედაქტორის შენიშვნით გამოეხმაურა, უზუსტობისთვის ბოდიში მოიხადა, დააკონკრეტა, რომ Clickhole.com სატირული გვერდი იყო და მასალა წაშალა;

7. ე.წ. ბრაუზერის მომხმარებლის სახელის შერჩევისას ფრთხილად იყავით, აღნიშნულმა შესაძლოა, უხერხულ მდგომარეობაში ჩაგაგდოთ. ასე დაემართა The Times-ის რედაქტორსაც. აღმოჩნდა, რომ მასალის რედაქტირებისას ერთ-ერთი ციტატის გადამოწმებისას ის პროგრამამ, რომელშიც შესული იყო არასწორ მოვლენასთან დააკავშირა და მანაც მასალაში არაზუსტი ინფორმაცია გადაიტანა. ამისთვის მას მასალის ჩასწორება და ბოდიშის მოხდა მოუწია;

6. ასევე ბოლომდე არ ენდოთ ტექნიკასაც, მაგალითად The NPR-მა მასალაში შეცდომა არასწორად გაშიფრის გამო დაუშვა და დაწერა, რომ პრეზიდენტ ტრამპის მრჩეველმა მას მაგნიტი უწოდა, არადა, რეალურად მან მაგნატი თქვა, რაც ინგლისურად მაგნიტის იდენტურად გამოითქმის;

5. დაუვიწყარი იყო NPR-ის ოქტომბრის შესწორებაც, რომელიც რუმინელი ჯადოქრების მიერ გადასახადების ამკრებების მოჯადოების მუქარას ეხებოდა. გამოცემამ მასალა შემდეგნაირად დააკორექტირა - მასალის პირველად ვერსიაში არასწორად იყო ნათქვამი, თითქოს მიჰაელა მინკა გადასახადებს წლების განმავლობაში არ იხდიდა და ამის მიზეზი მის მიერ გადასახადების ამკრებების მიმართ გამოთქმული მუქარა იყო, რომ ის მათ მოაჯადოვებდა. ბოდიშს ვიხდით შეცდომისთვის, სინამდვილეში გადასახადების ამკრებებს მინკას დედამთილი ემუქრებოდა და არა ის;

4. the Omaha World-Herald-მა სტატია, სადაც ერთ-ერთი რეპერი იარაღის დიდ მოყვარულად მოიხსენია დააკორეტქტირა და განმარტა, რომ რეპერი უბრალოდ ამბობს, რომ მას დიდი იარაღი მოსწონს და არა უყვარს;

3. 2018 წელს თვალსაჩინო იყო Politico-ს ჩასწორებაც. გამოცემამ ერთმანეთში ფილმების - “ბეჭდების მბრძანებლისა” და “ნათლიის” პერსონაჟები აურია;

2. ასევე შეიძლება ითქვას, რომ დაუვიწყარი იყო ბრიტანული Sun-ის შესწორებაც, რომელიც ერთ-ერთი უნივერსიტეტის სტუდენტებს ეხებოდათ, რომლებიც ამტკიცებდნენ, რომ ფრანკენშტეინის მონსტრი არასწორად არის გაგებული და სინამდვილეში ის მსხერპლია. გამოცემამ კი არც მეტი არც ნაკლები სტუდენტების შეფასებისთვის ბოდიში ფრანკენშტეინის მონსტრს მოუხადა;

1.The Associated Press-მა გასულ წელს ფლორიდის ერთ-ერთ სკოლაში მომხდარი სროლის შესახებ დაწერა, რომ მომხდარის შესახებ ფლორიდის შერიფმა გარდაცვლილის ოჯახის წევრებს უთხრა, რომ “ისხედით და ძრწოდეთ” (sit and shiver), არადა მან ებრაული ტრადიციის მიხედვით გლოვა იგულისხმა (sitting shiva). აღნიშნულისთვის AP-მა ბოდიში მოიხადა.

წყარო: imediaethics.org

კატეგორია: ეთიკა

7 იანვარს ტელეკომპანია “რუსთავი 2-ის” მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ერთ-ერთი სიუჟეტი არასრულწლოვნებზე 2 იანვარს მომხარ თავდასხმას ეხებოდა, რა დროსაც სამმა მოზარდმა სხეულის მძიმე დაზიანებები მიიღო.

წამყვანის ტექსტიდან შევიტყეთ, რომ ახალციხეში 30-მდე ახალგაზრდა სამ მეთერთმეტეკლასელს ჯერ ერთ-ერთი არასრულწლოვნის ეზოსთან, შემდეგ კი სხვა ქუჩაზე გაუსწორდა. წამყვანმა განმარტა, რომ ნაცემი ბავშვების მდგომარეობა მძიმეა, რომ ერთი მათგანი ყბი მოტეხილობით კლინიკაში რჩება, მეორეს კი ორივე ხელი მოტეხილი აქვს.

ამის შემდეგ, ამბის თხრობა უკვე სიუჟეტით გრძელდება, სადაც თავდასხმის დროს ორი დაზარალებული ირიბად, კერძოდ ბებიისა და ბაბუის, ასევე მამის სახით არიან იდენტიფიცირებული. მიუხედავად იმისა, რომ სიუჟეტში უშუალოდ არცერთი დაზარალებული ჩანს, ოჯახის წევრების ჩვენებითა და მათი ვინაობის გამჟღავნებით ახლობლებისთვის მათი ამოცნობა მარტივია.

გარდა ამისა, სიუჟეტში ასევე დასახელდა ის ქუჩაც, შესაბამისი ნომრის მითითებით, სადაც მოზარდებს შორის დაპირისპირება გაგრძელდა. ამასთან, ერთ-ერთი დაზარალებული გვარს უშუალოდ ჟურნალისტიც იმეორებს, მეორე დაზარალებულის გვარს კი ოჯახის ადვოკატი ახსენებს.

altამავე თემაზე მასალა 9 იანვარს ერთ-ერთი დაზარალებულის უკვე პირდაპირი იდენტიფიცირებით ახალციხის ტელეკომოპანია მეცხრე არხის ვებგვერდზე,  tv9news.ge-ზეც გამოქვეყნდა. მასალაში სრულად არის მითითებული დაზარალებული არასრულწლოვნის სახელი და გვარი, ასევე მოცემულია ამავე მოზარდის ბებიისა და ბაბუის კომენტარები მათი სახელისა და გვარის ასევე სრულად მითითებით. მასალაში დაბეჭდილია მათი ფოტოებიც.

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის “ბავშვთა საკითხების გაშუქების” სახელმძღვანელო წესებში ვკითხულობთ, რომ ნებისმიერი ფორმის ძალადობის შემთხვევაში არასრულწლოვნის როგორც პირდაპირი, ისე ირიბი იდენტიფიცირება დაუშვებელია, მიუხედავად იმისა “ბავშვი მოძალადის როლშია, მსხვერპლის თუ მოწმის”.

“უფრო მეტად ნუღარ მოახდენთ ბავშვის სტიგმატიზებას. თავი აარიდეთ კატეგორიზაციას ან სიუჟეტის ისეთ აღწერას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ბავშვისათვის სამაგიეროს გადახდა - დამატებითი ფიზიკური ან ფსიქოლოგიური ზიანის მიყენება, დამცირება, დისკრიმინაცია ან საზოგადოების მიერ გარიყვა”, - ვკითხულობთ სახელმძღვანელოში.

კატეგორია: საქართველო

ჟურნალისტური ეთიკის პრინციპების დაცვის თვალსაზრისით, რედაქციების მოთხოვნები საკუთარი ჟურნალისტებისადმი სულ უფრო იზრდება, მიდგომები იხვეწება და მკაცრდება. ეს უკანასკნელი მხოლოდ უშუალოდ მომზადებული მასალის შინაარსში, ფაქტების სიზუსტესა თუ წყაროთა მრავალფეროვნებაში არ გამოიხატება. რედაქციებმა ჟურნალისტების მიმართ, ამა თუ იმ მოვლენასთან დაკავშირებით საკუთარი შეხედულების საჯაროდ გამოხატვის თვალსაზრისით გარკვეული სტანდარტებიც შეიმუშავეს, რომელთა დარღვევის გამოც დაქირავებულთან კონტრაქტი უკვე არაერთმა სოლიდურმა გამოცემამ გაწყვიტა.

“მედიაჩეკერმა” 2018 წელს მომხდარი ის შემთხვევები შეკრიბა, როდესაც გამოცემებს ბოდიშის მოხდა, ან თანამშრომლის სამსახურიდან გაშვება მოუხდათ.

                         ყალბი მასალები და წყაროები/არასწორი ინფორმაცია

2018 წელს იყო შემთხვევა, როდესაც გამოცემამ თანამშრომელი ჟურნალისტი მასალების გაყალბების გამო დაითხოვა.

ერთ-ერთი ბოლო ასეთი ამბავი, რომელზეც მსოფლიო პრესა ალაპარაკდა, გერმანული გამოცემა “შპიგელის” (Der Spiegel) დამსახურებული ჟურნალისტის კლაას რელოციოსის შემთხვევაა, რომელიც მასალების გაყალბებაში ამხილეს. აღნიშნულის გამო გამოცემა იძულებული გახდა, რომ მასთან თანამშრომლობა შეეწყვიტა.

როგორც გაირკვა, ჟურნალისტმა, რომელსაც არაერთი პრესტიჟული ჟურნალისტური ჯილდო აქვს მიღებული, “შპიგელისთვის” დაწერილი 60 სტატიიდან 14-ის ისტორია თავისი გმირებიანად თავად გამოიგონა. რელოციოსი ამბების გაყალბებაში საკუთარმა თანამშრომელმა გამოიჭირა, რომელიც ერთ-ერთ თემაზე მასთან ერთად მუშაობდა. “შპიგელმა” რელოციოსის მიერ დაწერილი ყველა სტატიის გადასამოწმებლად შიდა გამოძიება დაიწყო.

სხვისი მასალების მითვისებისა და სხვა მასალებიდან ციტატების გამოყენების გამო, წელს ჟურნალისტს The Washington Post-იც დაემშვიდობა.

გარდა გაყალბებული ამბებისა მიმდინარე წელს ჟურნალისტების მხრიდან არაიდენტიფიცირებული წყაროების გამოყენების ფაქტიც დაფიქსირდა. მაგალითად, ამერიკულმა ყოველდღიურმა გამოცემამ “ჰიუსტონის ქრონიკამ” დაადასტურა, რომ მათივე ჟურნალისტი მაიკ ვორდი წლების განმავლობაში არაიდენტიფიცირებულ წყაროებს იყენებდა. მისი სახელით მომზადებულ მასალებში დასახელებული 275 წყაროდან მხოლოდ 103-ის იდენტიფიცირება მოხერხდა.

მიმდინარე წელს, არასწორად გაშუქებული ამბების გამო ბოდიშის მოხდა სამაუწყებლო კომპანია BBC-საც მოუხდა. ბრიტანეთის საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა აღიარა, რომ ის კლიმატის ცვლილების თემას ხშირად არასწორად აშუქებდა, რისთვისაც ბოდიში მოიხადა და თემის გაშუქების პოლიტიკა შეცვალა.

წელს კიდევ ერთი ბოდიშის მოხდა  BBC-ს Daily Mail-ის ჟურნალისტების შესახებ მომზადებული მასალის გამო მოუხდა. მაუწყებლმა არასწორად გაავრცელა ინფორმაცია იმის შესახებ, თითქოს Daily Mail-ის ჟურნალისტები 2011 წლის ცნობილი სატელეფონო მოსმენების სკანდალში იყვნენ ჩართულები, რაც საბოლოო ჯამში სიმართლე არ აღმოჩნდა.

მიმდინარე წელს ბოდიშის მოხდა და მასალის შესაბამისად დარედაქტირება ჟურნალ Time-საც მოუხდა. მიმდინარე წლის ივნისში ამერიკა-მექსიკის საზღვარზე მიგრანტი ბავშვების მშობლებთან დაცილების და მათი ცალ-ცალკე ბანაკებში მოთავსების ცნობილი სკანდალის შემდეგ, ჟურნალმა გარეკანზე პატარა ჰონდურასელი მტირალი გოგონასა და აშშ-ის პრეზიდენტის დამონტაჟებული ფოტო დაბეჭდა, რომელიც შთაბეჭდილებას ქმნიდა, თითქოს გოგონა მშობლებთან ერთად აშშ-ის საზღვარზე გადასვლის შედეგად დედას დააცილეს, რაც სიმართლე არ იყო.

ამერიკულმა გამოცემამ Chicago Sun Times-მა კი, საკუთარი თანამშრომელი ტვიტერზე ყალბი გამომწერების გამო სამსახურიდან დროებით გაათავისუფლა. ფაქტი New York Times-ის გამოძიების შემდეგ გახდა ცნობილი. ჟურნალისტური გამოძიებით დადგინდა, რომ შოუბისზნესის ცნობილ ვარსკვლავებსა და ჟურნალისტებს ტვიტერზე ყალბი გამომწერები ჰყავდათ.

                                        შეუსაბამო კომენტარები და შეფასებები

მიმდინარე წელს CNN-მა საკუთარ თანამშრომელს კონტრაქტი პალესტინის შესახებ გამოთქმული მოსაზრების გამო შეუწყვიტა. CNN-ის კომენტატორმა მარკ ლამონტ ჰილმა გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის სხდომაზე განაცხადა, რომ მდინარე იორდანიიდან ხმელთაშუა ზღვამდე მონაკვეთი თავისუფალი პალესტინის უნდა იყოს. მიუხედავად ჟურნალისტის განმარტებისა, რომ ის განცხადებით მიზანად ისრაელის წინააღმდეგ გალაშქრებას არ ისახავდა, არხმა მასთან თანამშრომლობა მანც გაწყვიტა.

წამყვანის რასისტული გამონათქვამის გამო NBC-მ ცნობილი ჟურნალისტი მეგან კელი ეთერიდან მოხსნა და მისი დილის გადაცემა დახურა.

წელს რასისტული და ჰომოფობიური ტვიტების გამო ჟურნალისტს კონტრაქტი New York Time-სმაც შეუწყვიტა. გამოცემამ ახალი თანამშრომელი სამსახურიდან მისი ძველი ჰომოფობიური და რასისტული ტვიტების გამო დაითხოვა.

ინტერვიუს დროს თემისადმი გამოჩენილი არასათანადო მგრძნობელობის გამო, ბრიტანულმა რადიომ - TalkRadio - წამყვანი ჯეიმს ვეილი სამსახურიდან გაათავისუფა.

განხილული მაგალითები აჩვენებს, რომ მიუხედავად მედიისადმი ბევრი პრეტენზიისა თუ კრიტიკისა, ის სულ უფრო და უფო მეტი მგრძნობელობით ეკიდება ეთიკურ საკითხებს, აუმჯობესებს მიდგომებს და ზრდის პასუხისმგებლობას. საჭიროების შემთხვევაში, კეთილსინდისიერი მედია არც შეცდომის აღიარებასა და ბოდიშის მოხდაზე იხევს უკან და არც საკუთარ თანამშრომელთან დამშვიდობებას ერიდება, მიუხედავად მისი დამსახურებისა, თუ მრავალწლიანი სამუშაო გამოცდილებისა.

კატეგორია: ეთიკა

22 დეკემბერს, შაბათის კურიერში გასული ერთ-ერთი სიუჟეტი “კავკასიის საერთაშორისო უნივერსიტეტში” დაფიქსირებულ შესაძლო კანონდარღვევას, კერძოდ კი დიპლომების შესაძლო გაყალბების თემას ეხებოდა. ამავე მასალის ერთ-ერთი აქცენტი იყო ისიც, რომ უნივერსიტეტს იუსტიციის მინისტრი თეა წულუკიანი მფარველობს. თუმცა, არცერთ ამ ბრალდებაზე სიუჟეტში მყარი დასაბუთება არ ყოფილა.

სიუჟეტის წარდგენისას გადაცემის წამყვანმა განმარტა, რომ ევროპის ერთ-ერთ პრესტიჟულ უნივერსიტეტში განათლება მიღებულმა იუსტიციის მინისტრმა თეა წულუკიანმა განათლების მიღება საქართველოს იმ უნივერსიტეტში გადაწყვიტა, რომელიც ბაზარზე არსებული ქართული უნივერსიტეტიდან რეიტინგით 24-ე ადგილზეა და რომელიც “ყალბი დიპლომების გაცემაშია შემჩნეული”. მისივე თქმით, ანონიმური წყაროს მიერ მიწოდებული ინფორმაციის თანახმად, დიპლომების გაყალბების საკითხი პროკურატურამდეც მივიდა, თუმცა მიიჩქმალა და უნივერსიტეტში არსებული დარღვევების მიუხედავად, უმაღლესმა სასწავლებელმა 6 წლის ვადით აკრედიტაციაც მიიღო. “კონფიდენციალური წყარო უნივერსიტეტიდან გვწერს, რომ სასწავლებელს თეა წულუკიანი მფარველობს და სამართლის დოქტორის ხარისხსაც ამ მფარველობის სანაცლოდ აძლევენ”, - დასძინა მანვე.

“იუსტიციის მინისტრი ერთადერთი არ არის, ვინც გადაწყვიტა, რომ ჰქონდეს მაღალი აკადემიური ხარისხი. ირკვევა, რომ საქართველოს ტექნიკურ უნივერსიტეტში და ამ უნივერსიტეტის გავლით მაგისტრის ხარისხის მიღებას სუსის ყოფილი მაღალჩინოსანი სოსო გოგაშვილი, სახელმწიფო დაცვის სპეციალური სამსახურის უფროსი ანზორ ჩუბინიძე, დაზვერვის შეფი დავით სუჯაშვილი და პრემიერის დედა მანანა ნანიტაშვილი ცდილობენ. წყარო გვიყვება, რომ არც-ერთი მათგანი ლექციებზე არ დადის, არაფერს აკეთებს და სამეცნიერო ხარისხის მიღება მფარველობის სანაცვლოდ სურთ”, - განმარტა წამყვანმა.

ამის შემდეგ სტუდიაში უკვე სიუჟეტის ავტორი შემოდის, რომელიც განმარტავს, რომ იუსტიციის მინისტს აკადემიური ხარისხი “სავარაუდოდ სამომავლო საქმიანობისთვის სჭირდება”. ის აზუსტებს, რომ თეა წულუკიანს მაგალითად უზენაესი სასამართლოს ან საკუნსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარეობისთვის, ან უბრალოდ რიგითი მოსამართლეობისთვის, “აუცილებელია, ჰქონდეს იურისტის დიპლომი, რომელიც მას აქამდე არ ჰქონია”.



გადაცემის წამყვანისა და ჟურნალისტისგან მოვისმინეთ, რომ კონფიდენციალური წყარო, რომელმაც მათ უნივერსიტეტში არსებული შესაძლო კანონდარღვევების შესახებ ინფორმაცია მიაწოდა ამავე უმაღლესი სასწავლებლის პროფესორია, რომელსაც შესაბამის დოკუმენტებთან წვდომა აქვს. ჟურნალისტის განმარტებით, უნივერსიტეტისთვის წულუკიანის სტუდენტობა მათთვის “ხელშეუხებლობის ერთგვარი გარანტიაა”, რომ მათ წინააღმდეგ საქმე არ აღიძრას. მით უფრო იმ ფონზე, როდესაც უნივერსიტეტის წინააღმდეგ საქმე ერთხელ უკვე აღიძრა, თუმცა გავლენიანი მფარველების წყალობით “ჩაიფარცხა” და “თაროზე შემოიდო”.

გადაცემის წამყვანი განმარტავს, რომ იმ ფონზე, როდესაც ერთ-ერთ ძლიერ უმაღლეს სასწავლებელს “შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტს” ერთი წლის სტუდენტების მიღების უფლება შეეზღუდა, “კავკასიის საერთაშორისო უნივერსიტეტმა” ხარვეზების მიუხედავად, ბარიერები უპრობლემოდ გადალახა და 6 წლის ვადით აკრედიტაციაც მიიღო, “რაც აჩენს ეჭვს, რომ ამ უნივერსიტეტს იუსტიციის მინისტრი ლობირებდა”.

ამის შემდეგ ჟურნალისტსა და წამყვანს შორის საუბარი იუსტიციის მინისტრის თეა წულუკიანის აკადემიურ მოსწრებას და უნივერსიტეტში მის აქტვობებს ეხება. სიუჟეტის ავტორმა განმარტა, რომ წყაროს ინფორმაციით, “ის უნივერსიტეტში არავის არასდროს უნახავს”. მისივე თქმით, ამის მიუხედვად, იუსტიციის მინისტრს აკადემიურ წერაში 94 ქულა დაუწერეს, მაშინ როდესაც ასეთი მაღალი ქულა უნივერსიტეტში სიარულს და სალექციო პროცესში აქტიურ ჩართულობას მოითხოვს.

სიუჟეტში საუბარი კვლავ უნივერსიტეტის მიერ ყალბი დიპლომების გაცემაზე, მინისტრ წულუკიანის გაცდენებზე, მისთვის დაუმსახურებელი ქულების დაწერაზე, ასევე მინისტრის მიერ უნივერსიტეტის მფარველობაზე გაგრძელდა. აღნიშნული კი კვლავ მხოლოდ ანონიმური წყაროს მიერ მიწოდებულ ინფორმაციას ეყრდნობოდა, ყოველგვარი დამატებითი დასაბუთების, დოკუმენტებისა და მტკიცებულებების გარეშე.

საპასუხოდ სიუჟეტში წარმოდგენილი იყო მხოლოდ უნივერსიტეტის კანცლერისა და ერთ-ერთი ლექტორის პოზიცია, რომლებიც ერთის მხრივ ცდილობდნენ დაესაბუთებინათ, რომ მინისტრი წულუკუანი აქტიური სტუდენტი იყო, მეორეს მხრივ კი კანცლერი უნივერსიტეტში არსებული სავარაუდო დარღვევებისა და დიპლომების შესაძლო გაყალბების შესახებ ინფორმაციის უარყოფას ცდილობდა და ამბობდა, რომ ჟურნალისტისთვის მიწვდილი ინფორმაცია სიცრუეა”.

აღსანიშნავია, რომ სიუჟეტში არ ყოფილა დიპლომების შესძლო გაყალბების შესახებ წყაროს მიერ მოწოდებული ინფორმაციის სამართალდამცველ უწყებასთან გადამოწმების მცდელობა. საკითხთან დაკავშირებით საგამოძიებო ორგანის პოზიცია და არგუმენტაცია ვერ მოვისმინეთ. ასევე, არ იყო წარმოჩენილი უშუალოდ ბრალდებების მთავარი ადრესატის და სიუჟეტის მთავარი გმირის, იუსტიციის მინისტრის თეა წულუკიანის განმარტება. ჟურნალისტის მიერ არც იყო ხაზგასმული, რომ მან მინისტრისგან კომენტარის მოპოვება სცადა, თუმცა აღნიშნულზე უარი მიიღო.

სიუჟეტის ბოლოს აქცენტი უკვე ტექნიკურ უნივერიტეტზე გადადის, სადაც, როგორც სიუჟეტის დასაწყისში თავად წამყვანმა განმარტა, ხელისუფლების სხვა მაღალჩინოსნები და მათი ახლობლები სწავლობენ და რომლებსაც წამყვანისავე თქმით, “სამეცნიერო ხარისხის მიღება მფარველობის სანაცვლოდ სურთ”. ამ მსჯელობის საპირწონედ, სიუჟეტში მხოლოდ უნივერსიტეტის დეკანის განმარტება მოვისმინეთ, რომელიც ამბობს, რომ დასახელებული პირები მათ უნივერსიტეტში მართლაც ირიცხებიან, ლექციებზე დადიან და შესაბამის დავალებებსაც ასრულებენ. იმის დამადასტურებელი რაიმე ტიპის დოკუმენტი, ან დამატებითი ინფორმაცია, რომელიც მაყურებელს იმაში დაარწმუებდა, რომ მოქმედი მაღალჩინოსნები აკადემიური ხარისხის მიღებას გარკვეული პრივილეგიების წყალობით ახერხებენ, ვერც ამ შემთხვევაში ვნახეთ. მსჯელობა სრულად აქაც მხოლოდ ანონიმურ წყაროზე დაყრდნობით, დაუსაბუთებელ ბრალდებებზე იყო აგებული.

ჟურნალისტის მხრიდან მსგავსი, ყოველგვარ დასაბუთებას მოკლებული, მხოლოდ ერთი ანონიმური წყაროს მიერ მიწოდებულ ინფორმაციაზე დაყრდნობით განვითარებული მსჯელობა, ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ მასალა მხოლოდ ერთი კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის, თუ თანამდებობის პირის დისკრედიტაციას ემსახურებოდა. მით უფრო იმ ფონზე, როდესაც სიუჟეტში ჟურნალისტის მხრიდან ადგილი არ ჰქონია დამატებითი მოკვლევის მცდელობას, რაც მოთხრობილ ამბავს უფრო დამაჯერებელსა და სარწმუნოს გახდიდა, ამასთანავე არგუმენტებით გაამყარებდა.


უნივერსიტეტის პასუხი

“შაბათის კურიერში” 22 დეკემბერს გასულ სიუჟეტს 24 დეკემბერს ოფიციალური განცხადებით უპასუხეს “კავკასიის საერთაშორისო უნივერსიტეტში” და განმარტეს, რომ “ტელეკომპანია „რუსთავი-2“-ის მიერ მომზადებული სიუჟეტი აშკარად ტენდენციურია, გაყალბებულია ცალკეული ფაქტები და ემსახურება პოლიტიკურ მიზანს, რომელშიც გარიეს ყველაზე აპოლიტიკური საგანმანათლებლო დაწესებულება - კავკასიის საერთაშორისო უნივერსიტეტი”.

„სიუჟეტში მოყვანილი ფაქტები სიმართლეს არ შეესაბამება”, - განაცხადეს უნივერსიტეტში, სადაც ასევე აღნიშნეს, რომ “სიუჟეტში გადმოცემული ზოგიერთი ფაქტი, თითქოსდა ჩვენს უნივერსიტეტში გაიცემა ყალბი დიპლომები, საჭიროებს შესაბამის რეაგირებას კანონით დადგენილი წესის მიხედვით”. უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებლების მტკიცებით, უნივერსიტეტით საქართველოს პროკურატურა არასდროს დაინტერესებულა.

“კავკასიის საერთაშორისო უნივერსიტეტში სწავლის პროცესს პასუხისმგებლობით ეპყრობა ყველა სტუდენტი, განურჩევლად რანგისა და წარმომავლობისა. გვახარებს ის ფაქტი, რომ ჩვენს უნივერსიტეტში სწავლა მისაღებია მაღალი თანამდებობის პირებისთვის, რომელთაც აქვთ გავლენა და ავტორიტეტი ფართო საზოგადოებაში“, - აცხადებენ უნივერსიტეტში.

კატეგორია: ეთიკური დილემა
ანონიმური წყაროების გამოყენების შესახებ დამკვიდრებული სტანდარტის მიხედვით, ჟურნალისტმა რომელიმე პირზე იერიშის მისატანად ანონიმური წყარო არ უნდა გამოიყენოს. მიზეზი მარტივია, ანონიმურმა წყაროებმა შესაძლოა გამოცემები არაკეთილსინდისიერად გამოიყენონ და რომელიმე საჯარო პირის იმიჯს მიზანმიმართულად ზიანი მიაყენონ. მიუხედავად ამისა, New York Daily News-მა მასალა, რომელშიც ნიუ-იორკის სახანძრო სამსახურის ხელმძღვანელს ჯეიმს ლეონარდს თანამშრომლების მიმართ არასათანადო მოპყრობაში ადანაშაულებდნენ, სრულად ანონიმურ წყაროებზე დაყრდნობით მოამზადა. აღსანიშნავია, რომ ეს შემთხვევა ლეონარდს შესაძლოა სამსახურის დაკარგვის ფასად დაუჯდეს.

ამბავი, რომელიც ჯეიმს ლეონარდისა და სახანძრო სამსახურის ერთ-ერთი მაღალი თანამდებობის პირ ქალს შორის არსებულ კონფლიქტს ეხება, მთლიანად ანონიმური წყაროების მიერ მიწოდებულ ამბებს ეფუძნებოდა, რაც პროფესიონალური ჟურნალისტური ეთიკის კოდექსის მიხედვით, დაბალი დონის ჟურნალისტიკის სტანდარტებში ჯდება. მოთხრობილი ამბავი ჟურნალისტური ეთიკის კიდევ ერთ ტრადიციულ პრინციპს არღვევს, რაც ანონიმური წყაროს ციტატების გამოყენებით ამბის მთავარი გმირის დამცირებაში გამოიხატა.

მაგალითად, მასალაში ჯეიმს ლეონარდი ანონიმური წყაროების მიერ მიწოდებული ინფორმაციის საფუძველზე, წარმოჩენილი იყო, როგორც აგრესიული ქცევების მქონე ხელმძღვანელი, რომელიც მუდმივად უყვირის და ეჩხუბება მის დაქვემდებარებაში მყოფ თანამშრომლებს, ასევე, მასც სრული მიუღებლობა აქვს მართვის მაღალ რგოლში “მარტოხელა” ქალი თანამშრომლის მიმართ და ა.შ.

სტატიაში არ იყო დაკონკრეტებული თუ რამდენ წყაროს ეყრდნობოდა ჟურნალისტი თხრობისას. ასევე, არ იყო გამიჯნული მოწოდებული ინფორმაცია ასახავდა ყველა წყაროს პოზიციას, თუ მხოლოდ ერთ-ერთი რომელიმე მათგანისას. მაგალითად, ყველა შემთხვევაში გამოყენებული იყო შემდეგი განმარტებები: “წყაროების ინფორმაციით”, “წყაროების თქმით”, “როგორც წყაროებმა განმარტეს” და ა.შ სხვა ყოველგვარი დამატებითი დეტალების გარეშე.

პროფესიული ჟურნალისტური ეთიკის საზოგადოების ხელმძღვანელის ლინ ვოლშის განმარტებით, New York Daily News-მა ვერ დაასაბუთა, რატომ იყო საჭირო მასალის მომზადებისას ანონიმური წყაროების გამოყენება.

“თუკი ჟურნალისტი გადაწყვეტს, რომ ანონიმური წყარო გამოიყენოს, მკითხველს აუცილებლად უნდა აუხსნას, რატომ დადგა ამის საჭიროება”, - ამბობს იგი და ამატებს, -“გამჭვირვალობა მკითხველის მასალის მიმართ ნდობის ხარისხს ამაღლებს. ამასთან, ახსნის შემდეგ მკითხველს ანონიმური წყაროს შესახებ გარკვეული წარმოდგენა ექმნება და რაც ყველაზე მთავარია, იგებს რატომ გახდა საჭირო წყაროს ვინაობის დამალვა”.

ვოლშის თქმით, შესაძლოა, ჟურნალისტმა ანონიმური წყარო გამოიყენოს, თუმცა საზოგადოებას მათი იდენტიფიცირების გარეშე უნდა აუხსნას, რა კავშირი აქვს მას მოთხრობილ ამბავთან, რაც მკითხველს ამბის უკეთ გააზრებასა და ფაქტებს შორის კავშირების დადგენაში ეხმარება.

ლინ ვოლშის თქმით, მას New York Daily News-ის ხელმძღვანელებთან და მის თანამშრომლებთან შემდეგი კითხვები აქვს:
  • რატომ გახდა საჭირო მასალაში ანონიმური წყაროების გამოყენება?
  • ხომ არ ემუქრება მათ სიცოცხლეს საფრთხე?
  • ვინაობის გამჟღავნების შემთხვევაში ხომ არ ჰქონდათ მათ სამსახურის დაკარგვის შიში?
ეს უკანასკნელი, ვოლშის განმარტებით, საკმაოდ წონადი არგუმენტია, თუმცა, მისივე თქმით, მაინც ისმის კითხვა, ღირს კი მხოლოდ ამის გამო წყაროს ვინაობის დამალვა?

ანონიმური წყაროების არამიზნობრივი გამოყენების წინააღმდეგი იყო The New York Times-ის ყოფილი რედაქტორი მარგარეტ სულივანიც, რომელმაც თავის თანამშრომელ ჟურნალისტებს მოუწოდა, რომ მასალებში მსგავსი წყაროები არ გამოეყენებინათ თუკი ეს განსაკუთრებულ აუცილებლობას არ წარმოადგენდა.

მისი განმარტებით, ანონიმური წყაროებისა და მათი ციტატების გამოყენება სპეკულაციებისთვის დიდ სივრცეს ტოვებს, ამასთან ის საშუალებას იძლევა, რომ ყოველგვარი პასუხისმგებლობისა და დასაბუთების გარეშე, ვინმეს რეპუტაცია დაუმსახურებლად შებღალო. ამასთან, სულივანის თქმით, ანონიმური წყაროს ციტირება მკითხველის თვალში მასალას რაიმე დამატებით ღირებულებას და სანდოობას არ სძენს.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
CNN-მა პალესტინის შესახებ გამოხატული პოზიციის გამო საკუთარ კომენტატორთან მარკ ლამონტ ჰილთან თანამშრომლობა შეწყვიტა. ჰილმა გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის სხდომაზე განაცხადა, რომ მდინარე იორდანიიდან ხმელთაშუა ზღვამდე მონაკვეთი თავისუფალი პალესტინის უნდა იყოს.

ბევრმა ჰილის განცხადება რამდენიმე პალესტინური დაჯგუფების, მათ შორის ჰამასის მხარდამჭერად და მის მიერ დასახელებული ტერიტორიის ისრაელისგან გათავისუფლების მოწოდებად აღიქვა. ამ ეტაპზე მდინარე იორდანიიდან ხმელთაშუა ზღვამდე საზღვრის მონაკვეთს სწორედ ისრაელი აკონტროლებს.

ჰილის პოზიციის მიმართ უკმაყოფილება რამდენიმე ებრაულ გაერთიანებაშიც გამოხატეს და აღნიშნეს, რომ განცხადება ისრაელის წინააღმდეგ ბოიკოტისა და სანქციების დაწესების მხარდამჭერ განწყობას ახალისებდა. CNN-მა ჰილთან კონტრაქტი მისი განცხადებიდან მალევე გაწყვიტა.

თავად ჰილმა twitter-ზე დაწერა, რომ ის განცხადებისას ისრაელის “განადგურებისკენ” არავის მოუწოდებდა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკური დილემა
ორმა ავსტრალიურმა გამოცემამ, The Poland Observer-მა და Casteron News-მა, 2018 წლის ივლისში “სახუმარო” შინაარსის წერილი გამოაქვეყნა, რომელშიც აღწერილი იყო, როგორ მოკლა მამაკაცმა მეზობლისგან მიღებული შეტყობინების გამო საკუთარი ცოლი.

მკითხველის მიერ გაგზავნილ“ხუმრობაში” ნათქვამი იყო, რომ ერთმა მამაკაცმა მეზობელს შეტყობინება გაუგზავნა, რომელშიც ეუბნებოდა, რომ მისი არყოფნის პერიოდში ის მის Wifi-ს (ინტერნეტის უფასოდ მიღების წყაროს) მოიხმარდა. თუმცა, ბეჭდვის დროს მას შეცდომა მოუვიდა და Wifi-ს ნაცვლად, Wife დაწერა, რაც ინგლისურად ცოლს ნიშნავს. ორთოგრაფიულმა შეცდომამ კი შეტყობინების შინაარსი სრულად შეცვალა და საბოლოოდ ადრესატამდე ისეთი ტექსტური შეტყობინება მივიდა, რომელში იკითხებოდა, რომ “მეზობელი მისი არყოფნის დროს მის ცოლს მოიხმარდა”. შეტყობინების მიღების შემდეგ ეჭვიანობის ნიადაგზე მამაკაცმა საკუთარი ცოლი მოკლა.

მიუხედავად გამოცემების მტკიცებისა, რომ გამოქვეყნებული მასალა ხუმრობა იყო, რისთვისაც მათ ბოდიშიც მოიხადეს, ავსტრალიის პრესის საბჭომ “ხუმრობა” შეურაცხმყოფელად და პრესის სტანდარტების დარღვევად მიიჩნია”.

გამოცემებმა “ხუმრობის” დაბეჭდვა გამოუცდელი რედაქტორებით ახსნეს და განმარტეს, რომ მათ ამის გამო მკითხველისგან არაერთი უკმაყოფილო წერილიც მიიღეს და საბოლოოდ, ბოდიშიც მოიხადეს. იქვე პირობა დადეს, რომ სამომავლოდ მსგავს საკითხებს მეტი სიფრთხილით მოეკიდებოდნენ და ასეთ “ხუმრობებს” აღარ დაბეჭდავდნენ.

მიუხედავად გამოცემების განმარტებისა, ავსტრალიის პრესის საბჭომ მიიჩნია, რომ მათ მიერ დაბეჭდილი “ხუმრობა” შეურაცხმყოფელი იყო. გარდა ამისა, იქმნებოდა შთაბეჭდილება, თითქოს რომ არა სიტყვის არასწორად დაწერა, კაცის მიერ ცოლის მკვლელობა გამართლებული იყო, რაც ოჯახში და ქალთა მიმართ ძალადობას ახალისებდა. ასევე, “ხუმრობაში” ქალი სექსუალური მოხმარების ობიექტად იყო წარმოჩენილი.

საბოლოოდ, ავსტრალიის პრესის საბჭომ დაადგინა, რომ გამოცემების მხრიდან ბოდიშის მოხდა მნიშვნელოვანი ნაბიჯი იყო, თუმცა ეს მათ მიერვე დარღვეული სტანდარტის საპირწონედ ვერ გამოდგებოდა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკური დილემა
2017 წლის ოქტომბერში, ბრიტანულმა გამოცემა Wales Online-მა, წლების წინ მიტოვებული მამაკაცის შესახებ გამოაქვეყნა სტატია, სათაურით - “ბავშვობაში, კინოში მიტოვებული მამაკაცი, 60 წლის შემდეგ, ოჯახს დაუბრუნდა”. სტატიის მიხედვით, მამაკაცი სახელად რობერტ ვესტონი, მას შემდეგ, რაც დნმ-ის მკვლევარმა მათ კვალს მიაკვლია, ძმასა და ნახევრ ძმას შეხვდა. სტატიაში მოთხრობილი იყო ვესტონის ბიოლოგიური დედ-მამის ურთიერთობის შესახებ. ასევე, ყვებოდა რა მოიმოქმედა ვესტონის დედამ მისი მიტოვების შემდეგ, როგორ მოინახულა ვესტონმა დედის საფლავი. საუბარი იყო მისი ცხოვრების სხვა დეტალებზეც.

ვესტონის ბიოლოგიური დედის შვილმა Wales Online-ის სტატია ბრიტანეთის დამოუკიდებელი პრესის საბჭოში (IPSO) გაასაჩივრა. იგი მიიჩნევდა, რომ სტატია არაზუსტი იყო, ოჯახის პირად ცხოვრებაში იჭრებოდა და აგრეთვე, მისი გარდაცვლილი დედის მიმართ დისკრიმინაციული შინაარსის იყო.

ვესტონის ნახევარ და ამბობდა, რომ იგი ვესტონს არასდროს შეხვედრია და სტატია მისი და მისი დედის რეპუტაციას ლახავდა, რადგანაც ამბავი ისე იყო მოთხრობილი, თითქოს დედამ საკუთარი შვილი მიატოვა. მისივე მტკიცებით მას და მის ძმას დნმ-ის ტესტი არასდროს ჩაუბარებიათ, შესაბამისად შეუძლებელი იყო, რომ ვესტონს მათთან ნათესაური კავშირის დამადასტურებელი რაიმე სახის მტკიცებულება ჰქონოდა.

საპასუხოდ, Wales Online-მა აღიარა, რომ მასალაში ინფორმაცია იმის შესახებ თითქოს ვესტონი მის და შეხვდა, ნამდვილად არასწორი იყო. რაც შეეხება დნმ-ის ტესტს, გამოცემის განმარტებით, კავშირის დნმ-ის მკვლევარმა გამოკვეთა.

ბრიტანეთის დამოუკიდებელი პრესის საბჭომ საკითხის განხილვის შემდეგ დაადგინა, რომ ვესტონს სრული უფლება ჰქონდა გამოცემისთვის ამბავი მოეყოლა. თავის მხრივ Wales Online-მა თქვა, რომ მიტოვებულ მამაკაცსა და მის ოჯახს შორის კავშირი დნმ-ის მკვლევარმა დაადგინა. უფრო მეტი, IPSO-მ დაადგინა, რომ ვესტონის ძმას და ნახევარძმას მასთან კავშირი არ გაუსაჩივრებიათ, შესაბამისად Wales Online-ს დამატებითი მტკიცებულებების მოპოვება აღარ სჭირდებოდა.

IPSO-მ ასევე არ გაიზიარა მომჩივანის მტკიცება, თითქოს სტატია დედის და ზოგადად ქალების მიმართ დისკრიმინაციული შინაარსის იყო. თვითრეგულირების ორგანომ განმარტა, რომ მასალა არ შეიცავდა ტერმინოლოგიას, რომელიც მომჩივანის დედის, როგორც ქალის ბრალეულობის შესახებ მკითხველში წინასწარ განწყობებს შექმნიდა.

IPSO-ს განამრტებით, Wales Online-ის მხრიდან არასწორი იყო იმის თქმა, რომ ვესტონი და მომჩივანი ერთმანეთს შეხვდნენ. “თუმცა, მივიჩნევთ, რომ მასალა არ მოიცავს იმ მასშტაბის უზუსტობას, რომ მისი ჩასწორება იყოს საჭირო”, - განაცხადეს თვითრეგულირების ორგანოში.

წყარო: imediaethics.org


კატეგორია: საქართველო
წინასაარჩევნო პერიოდში მედიის საშუალებით გავრცელებულ ფარულ აუდიოჩანაწერებს, რომელიც სავარაუდოდ, მაღალჩინოსნებს სხვადასხვა კორუფციულ გარიგებებსა და სისხლის სამართლის საქმეებში ჩარევაში ამხელდა, პოლიტიკურ სპექტრში განსხვავებული რეაქცია და შეფასებები მოჰყვა. ოპოზიციამ ჩანაწერებში მმართველი გუნდის მანკიერი სახე დაინახა, მმართველმა გუნდმა კი პირიქით, მომხდარი ოპოზიციის პროვოკაციად შეაფასა. იყო სხვა გზავნილიც, რომელიც პოლიტიკური ურთიერთბრალდებების ფონზე გარკვეულწილად დაკარგა, თუმცა არა უკვალოდ - დატოვა მკაფიო და საფრთხის შემცველი სიგნალი.
ერთ-ერთი ასეთი ფარული ჩანაწერის გავრცელების შემდეგ, მმართველი გუნდი მედიის მიმართ გარკვეული შეზღუდვების დაწესების ინიციატივაზე ალაპარაკდა. საქართველოს პარლამენტის იურიდიული კომიტეტის თავმჯდომარემ ეკა ბესელიამ ჟურნალისტებს სისხლის სამართლი კოდექსი შეახსენა და განაცხადა, რომ “კერძო კომუნიკაციის წესის დარღვევა, პირადი სივრცის წესის დარღვევა, ჩანაწერის უკანონოდ მოპოვება, გავრცელება, შენახვა ისჯება სისხლის სამართლის წესით” და მედია ამ მხრივ გამონაკლისი ვერ იქნება.

“კანონზე მაღლა ვერავინ დადგება, შესაბამისად, თუ ის არის უკანონო ჩანაწერი, უკანონო ჩანაწერის გავრცელების უფლება არავის აქვს”, - აღნიშნა მანვე. მოგვიანებით ეკა ბესელია კიდევ უფრო შორს წავიდა და ხალხზე ზრუნვის მოტივით, მედიის მიერ ფარული ჩანაწერების გავრცელების მიზანშეწონილობაზე კითხვის ნიშნები დასვა.

„უნდა დასრულდეს გადაბიჯება კანონის, რომელიც გულისხმობს ასეთი ჩანაწერების გაშვების აკრძალვას, როდესაც ის არ არის კანონიერად მოპოვებული. ეს ეხება მედიასაც. ეს ეხება ყველას. დაიღალნენ ჩვენი მოქალაქეები, ყველა დავიღალეთ...ასეთი ჩანაწერების გასაჯაროების უფლება აქვს მხოლოდ გამოძიების ორგანოს, „რომელმაც იცის, ეს კანონიერია თუ არა, მოიპოვა თუ არა კანონიერად და რისკებს იღებს“, - განაცხადა ეკა ბესელიამ ტელეკომპანია პირველში სტუმრობის დროს.

ეს ყველაფერი იმ ფონზე, როდესაც მედიის მიერ გავრცელებული ფარული ჩანაწერები მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესის მქონე ინფორმაციას შეიცავდა. ამ ჩანაწერებიდან საზოგადობამ სისტემის შესაძლო ხარვეზებსა და მანკიერ მხარეებზე მიიღო ინფორმაცია.

გავრცელებული ჩანაწერები ორაზროვნად შეაფასა მმართველი გუნდის მიერ მხარდაჭერილმა საპრეზიდენტო კანდიდატმა სალომე ზურაბიშვილმაც. „მე ვგრძნობ ძალიან დიდ უხერხულობას იმის შესახებ, რომ ჩვენ ვცხოვრობთ კიდევ სერიალების, ჩანაწერების საბჭოთა პერიოდში, როდესაც გაუთავებლად ვიღაც დებს რაღაც ჩანაწერს და მე დიდი იმედი მაქვს, რომ ჩემი პრეზიდენტობის დროს, მართლაც დასრულდება ეს საბჭოთა პერიოდი და ჩვენ აღარ ვიურთიერთებთ ამ რაღაცა ჩანაწერებით“, - განაცხადა მან.

რას ამბობს კანონმდებლობა?

საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 158-ე მუხლის მიხედვით, “კერძო საუბრის უნებართვო ჩაწერა ან მიყურადება, აგრეთვე კომპიუტერულ სისტემაში ან სისტემიდან კერძო კომუნიკაციისას გადაცემული კომპიუტერული მონაცემის ან ამგვარი მონაცემის მატარებელი ელექტრომაგნიტური ტალღების უნებართვო მოპოვება ტექნიკური საშუალების გამოყენებით ან კერძო კომუნიკაციის ჩანაწერის, ტექნიკური საშუალებით მოპოვებული ინფორმაციის ან კომპიუტერული მონაცემის უკანონოდ შენახვა ისჯება ჯარიმით ან თავისუფლების აღკვეთით ვადით ორდან ოთხ წლამდე”.

არასამთავრობო ორგანიზაცია “საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის” იურისტის მერი ადუაშვილის თქმით, სისხლის სამართლის კოდექსის იგივე მუხლში არის შენიშვნაც, რომელშიც განმარტებულია, რომ აღნიშნული “დანაშაულისათვის სისხლის სამართლებრივი პასუხისმგებლობა არ დაეკისრება პირს, რომელმაც ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული მოპოვებული/შენახული ინფორმაცია საგამოძიებო ორგანოებს გადასცა და ჩადენილი/მოსალოდნელი სხვა დანაშაულებრივი ქმედების შესახებ ინფორმაცია ამ გზით მიაწოდა”. ადუაშვილი ამბობს, რომ ეს ინტერპრეტაციის საშუალებას იძლევა. მისივე თქმით, მართალია, შენიშვნაში ჟურნალისტური საქმიანობა და მედიის მიერ ინფორმაციის გავრცელება დაკონკრეტებული არ არის, თუმცა მისი ინტერპრატაციის გზით, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ის ამ უკანასკნელზეც ვრცელდება.

მაგალითად, როგორც წესი, მედიის მიერ ისეთი ფარული ჩანაწერები ვრცელდება, რომელიც არა რომელიმე კერძო პირის პირად ცხოვრებას ან პირად კომუნიკაციას ასახავს, რაც კანონით ისედაც შეზღუდულია და შესაბამისი წესით ისჯება, არამედ ჩანაწერის გასაჯაროებით შესაძლო დანაშაულის შესახებ საზოგადოებისა და სამართალდამცველი უწყებების ინფორმირება ხდება . შესაბამისად, მერი ადუაშვილი მიიჩნევს, რომ სისხლის სამართლის კოდექსის 158-ე მუხლის მედიაზე მორგება და მისი ამ ჩარჩოში მოქცევა არასწორია.

გარდა ამისა, ინფორმაციის თავისუფლად მიღებისა და გავრცელების უფლება თითოეული ადამიანისთვის უზენაესი კანონით - კონსტიტუციით არის უზრუნველყოფილი. ამავე დოკუმენტში ასევე ნათქვამია, რომ “მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები თავისუფალია” და “ცენზურა” დაუშვებელია.

ინფორმაციის მიღებისა და გავრცელების თვისუფლება კიდევ უფრო მკაფიოდ სიტყვისა და გამოხატვის შესახებ საქართველოს კანონშია განმარტებული, სადაც ეს უკანასკნელი ადამიანის უზენაეს ფასეულობად არის აღიარებული და “ნებისმიერი ფორმის ინფორმაციისა და იდეების მოძიების, მიღები, შექმნის, შენახვის, დამუშავებისა და გავრცელების უფლებას” მოიცავს. კონსტიტუციის მსგავსად, ამავე კანონით დაუშვებელია “ცენზურა” და უზრუნველყოფილია “მედიის სარედაქციო დამოუკიდებლობა და პლურალიზმი” ასევე, “ჟურნალისტის უფლება დაიცვას წყაროს საიდუმლოობა და საკუთარი სინდისის შესაბამისად მიიღოს სარედაქციო გადაწყვეტილებები”.

ჟურნალისტების შეფასება

ტელეკომპანია “რუსთავი 2”-ის საინფორმაციო სამსახურის უფროსი, ნოდარ მელაძე საგამოძიებო ჟურნალისტიკაში ფარული ჩანაწერების გამოყენების მნიშვნელობას უსვამს ხაზს და ამბობს, რომ ეკა ბესელიას ნათქვამი საფრთხის შემცველია.

“ის, რაზეც ეკა ბესელია საუბრობდა არის მედიაში ცენზურის შემოტანის მცდელობა, რაც ხელისფლებას არ გამოუვა. ისინი ყოველთვის ცდილობენ, რომ გამოხატვის თავისუფლება რაიმე ფორმით შეზღუდონ”, -აღნიშნავსიგი და ამატებს, რომ იმ შემთხვევაში, თუკი ეს ინიციატივა კანონად იქცევა, ეს ფაქტობრივად “ცენზურის დაკანონება” იქნება: “თუმცა, ჩვენ ყველანაირ ხერხს და გზას გამოვნახავთ იმისთვის, რომ ვამხილოთ ხელისუფლება დანაშაულში და ჩვენ ეს ვერ შეგვაფერხებს”.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს თავმჯდომარე და სტუდია მონიტორის გამომძიებელი ჟურნალისტი გიორგი მგელაძე ამბობს, რომ ქართული კანონმდებლობა ჟურნალისტის მიერ ფარული ჩანაწერის გავრცელებას არ ზღუდავს. მისივე თქმით, საგამოძიებო ჟურნალისტიკაში გამოყენებული ფარული ჩანაწერების დიდი უმრავლესობა ისეთია, როდესაც საუბრის ან მოქმედების ერთ-ერთი მხარე ჩანაწერის შესახებ ინფორმირებულია, ანუ ჩანაწერი მისი გაკეთებულია: “ასევე, არის შემთხვევები, როდესაც ე.წ. მსხვერპლს ჩანაწერის გაკეთებაში თავადვე ვეხმარებით, რითაც კონკრეტული დანაშაულის, თუ კანონსაწინააღმდეგო ქმედების მხილება ხდება”.

რაც შეეხება შემთხვევას, როდესაც ჩანაწერი ფარულად, მესამე პირის მიერ არის გაკეთებული და მედიასთან ასევე მესამე პირის საშუალებით არის მისული, გიორგი მგელაძე მიიჩნევს, რომ საკითხის საზოგადოებრივი მნიშვნელობიდან გამომდინარე, მედიას მისი გავრცელების სრული უფლება აქვს და მას კანონდებლობა არც ამ შემთხვევაში ზღუდავს. ჩანაწერის მოპოვება-გავრცელებაზე კი პასუხისმგებლობა არა მედიას, არამედ იმ პირს ეკისრება, ვინც ჩანაწერი უკანონოდ გააკეთა, გაავრცელა და ა.შ.

გამომძებელი ჟურნალისტი მიიჩნევს, რომ თუკი რომელიმე მთავრობას მსგავსი ჩანაწერების გავრცელების თავიდან აცილება სურს, მაშინ მისი პრევენცია თავადვე უნდა მოახდინოს. მაგალითად, როდესაც საუბარია, ციხეში გაკეთებული ჩანაწერის გავრცელებაზე, ხელისუფლებამ თავად უნდა უზრუნველყოს, რომ პენიტენციურ დაწესებლებაში ფარული მიყურადება და შემდეგ ამ საუბრის გავრცელება არ ხდებოდეს და ამ მხრივ არსებულ კანონმდებლობაში რაიმე ფორმით ცვლილების შეტანა საჭირო არ არის.

რაც შეეხება ეთიკურ კომპონენტს, გიორგი მგელაძის განმარტებით, ნებისმიერი ფარული ჩანაწერის გავრცელების წინ ხდება საზოგადოებრივი სიკეთისა და ზიანის აწონვა, თუკი პირველი მათგანი მეორეს ძლევს, მაშინ გადაწყვეტილება ყოველთვის ჩანაწერის გასაჯაროების სასარგებლოდ კეთდება.

“ჩვენ გვყოლია მედიის მიმართ ამაზე ბევრად უფრო მკაცრად განწყობილი მთავრობები, თუმცა მედიის თავისუფლების კუთხით დამატებითი შეზღუდვების დაწესება ვერცერთმა მათგანმა გაბედა. იმედი მაქვს, რომ ამ ხელისუფლებასაც ეყოფა გონიერება და ამ მხრივ ნაბიჯს არ გადადგამს”, - ამბობს გამომძიებელი ჟურნალისტი.

საერთაშორისო გამოცდილება

ცხადია, საკანონმდებლო ჩანაწერი მედიას/ჟურნალისტს შეუზღუდავ თავისუფლებას არ ანიჭებს. არსებობს გარკვეული ტიპის ინფორმაცია, მაგალითად სახელმწიფო საიდუმლო, რომლის გამჟღავნებაც როგორც ცალკე აღებულ ინდივიდს, ისე მედიას გარკვეული პასუხისმგებლობის ქვეშ აყენებს. თუმცა, მსოფლიო პრაქტიკა ისეთ მაგალითებსაც ინახავს, როდესაც სახელმწიფო საიდუმლოს გამჟღავნებისთვის მაღალი საზოგდოებრივი ინტერესის გათვალისწინებით, სასამართლომ გადაწყვეტილება მედიის სასარგებლოდ მიიღო და პასუხისმგებლობა არ დააკისრა. ამის მაგალითი The Washington Post და პენტაგონის საიდუმლო მასალებია.

1971 წელს გამოცემამ სტატიების სერიის დაბეჭდვა დაიწყო და ხალხს იმის შესახებ მოუყვა, როგორ ატყუებდა აშშ-ის პრეზინდეტის ოთხი ადმინისტრაცია საკუთარ მოსახლეობას ვიეტნამის ომში აშშ-ის როლსა და ადამიანურ ფასთან დაკავშირებით. ეს სწორედ ის შემთხვევაა, როდესაც მიუხედავად მასალების შინაარსისა, სასამართლომ გადაწყვეტილება ხელისუფლების საწინააღმდეგოდ გამოიტანა და პრესას საიდუმლო დოკუმენტებზე მასალების გამოქვეყნების უფლება მისცა, რასაც საბოლოო ჯამში, მაშინდელი პრეზიდენტის რიჩარდ ნიქსონის სავარძელიც შეეწირა.
კატეგორია: ეთიკა
28 ოქტომბერს საქართველოში საპრეზიდენტო არჩევნები ჩატარდა. პირველმა ტურმა გამარჯვებული კანდიდატის ვინაობა ვერ გამოავლინა. არჩევნების მეორე ტური 28 ნოემბერს გაიმართება. ერთმანეთს “ქართული ოცნების” მიერ მხარდაჭერილი საპრეზიდენტო კანდატი სალომე ზურაბიშვილი და ოპოზიციური გაერთიანების “ძალა ერთობაშიას” პრეზიდენტობის კანდიდატი გრიგოლ ვაშაძე დაუპირისპირდებიან.

როგორც ჩანს, არჩევნების პირველი ტური ბევრისთვის ცივი წყლის გადასხმასავით აღმოჩნდა და პოლიტიკური ძალები თუ მედიასაშუალებები ახალ სამოქმედო გეგმაზე და სტრატეგიაზე დააფიქრა. მაგალითად, ტელეკომპანია “იმედი” მუშაობის საგანგებო რეჟიმზე გადავიდა და ღიად განაცხადა: “ ჩვენ ვიმუშავებთ იმისთვის, რომ არ დაბრუნდეს რეჟიმი“. ტელეკომპანია “რუსთავი 2”-ს კი მმართველი გუნდის მიერ მხარდაჭერილი კანდიდატისადმი ღია ნეგატიური დამოკიდებულება თავშივე გაცხადებული ჰქონდა.

წინასაარჩევნო პერიოდში ორპოლუსიან განზომილებად ქცეული მედია პოლიტიკურად დაპირისპირებული ორი განსხვავებულ ბანაკის ინტერესებს კარგად მოერგო და ოპონენტებთან საბრძოლველად ყველაზე მძლავრ ინსტრუმენტად იქცა. მკვეთრად პოლარიზებულ ტელესივრცეში, კანდიდატების მაკომპრომეტირებელი მთავარი ხაზიც საერთო აღმოჩნდა და ჩრდილოელ მეზობელზე გავიდა. განსხვავებული ფორმით, შინაარსითა და მეთოდებით ორმა დაპირისპირებულმა მხარემ გამალებით დაიწყო საპრეზიდენტო კანდიდატებში რუსული ფესვებისა და კავშირების ძიება.

ტელეკომპანია “იმედისთვის” გაერთიანებული ოპოზიციის კანდიდატის მთავარი “მაკომპრომეტირებელი” მისი საბჭოური განათლება და საჭოთა კავშირის პერიოდის დიპლომატიური კარიერაა. ამას ემატება საპრეზიდენტო კადიდატის საარჩევნო კამპანიაში “რუსი პიარტექნოლოგების” ჩართულობა და მაყურებლემადე მისატანი მთავარი სათქმელიც უფრო ნათელი და მკაფიო ხდება - “გრიგოლ ვაშაძე - რუსული პროექტი ქართულ პოლიტიკაში”.



მსგავსი კონტექსტი აქვს “იმედის” არამხოლოდ საინფორმაციო გამოშვებებს, არამედ იგივე მესიჯები ისმის პოლიტიკური გადაცემების წამყვანებისა და რესპონდენტებისგან. “იმედზე” არაერთხელ მოვისმენთ, რომ გაერთიანებული ოპოზიციის საპრეზიდენტო კანდიდატი თავისი საბჭოთა დიპლომატიური წარსულით ამაყობს, არჩევნების მეორე ტურში გამარჯვებისთვის რუს კონსულტანტებთან ერთად იბრძვის, რომ ეს არის “რუსული მოდელი”, “რუსეთთან დაკავშირებული ხელწერა, ინტერესი” და ა.შ.

განსაკუთრებული აქცენტი გრიგოლ ვაშაძის წინასაარჩევნო კამპანიაში ჩართულ პიარსპეციალისტებზე კეთდება და ხაზი მათ რუსულ წარმომავლობას ესმება. “იმედის” სიუჟეტეტებიდან ვიგებთ, რომ ეს სწორედ ის გუნდია, “ვისი სახელებიც წლებია რუსულ პოლიტიკურ ისტებლიშმენტს უკავშირდება”. ისმება კითხვები, თუ რატომ განსაზღვრავენ “რუსი პიარ კონსულტანტები” საპრეზიდენტო კანდიდატის დღის წესრიგს, რომ ამ გუნდის ხელმძღვენელი ვიტალი შკლიაროვი, რუსული ტელეარხების ხშირი სტუმარია, სადაც ის ვაშაძის ე.წ რუსულ უპირატესობაზე თამამად საუბრობს” და ამბობს, რომ “საბჭოთა კავშრის საგარეო საქმეთა სამინისტროში მუშაობის სტაჟი ვაშაძისთვის კარგი გამოცდილებაა”.

რადიკალურად განსხვავებული სურათია ტელეკომპანია “რუსთავი 2”-ზე. აქ რუსული ინტერესების გატარების მცდელობის ბრალდებებს “ქართული ოცნების” მიერ მხარდაჭერილი კანდიდატის სალომე ზურაბიშვილის მიმართ ვისმენთ. განსხვავებულია თემის კონტექსტიც, - არხი მთავარ ყურადღებას საპრეზიდენტო კანდიდატის მიერ აგვისტოს ომთან დაკავშირებულ განცხადებებზე ამახვილებს და ზურაბიშვილის ნათქვამს,“ომი საქართველომ დაიწყო” - ქვეყნის ღალატად აფასებს. აქ რუსულ კვალთან მიმართებით, მთავარი სათქმელი და კონტექსტი სწორედ სწორედ ეს არის.



აღნიშნულ კონტექსტში “რუსთავი 2-ზე” არაერთი სიუჟეტი მომზადდა, რომლებშიც ომთან დაკავშირებული განცხადებების გამო, სალომე ზურაბიშვილი ანალიტიკოსებთან ერთად საეკლესიო პირებმაც გააკრიტიკეს და როგორც წამყვანებმა განმარტეს, მის ნათქვამს “სამშობლოს ღალატი, სიძულვილი, მტრობა და ბოროტება” უწოდეს.

ერთ-ერთ ასეთ მსგავს კრიტიკულ სიუჟეტში ომში დაღუპული სამხედრობის მშობლების შეფასებებიც მოვისმინეთ, სადაც ისინი საპრეზიდენტო კანდიდატის ამ განცხადებას ყოვლად მიუღებლად და გაუმართლებლად მიიჩნევენ. აქცენტი იმაზეც გაკეთდა, რომ სალომე ზურაბიშვილისთვის დიპლომატიის "მეტრი" რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი სერგეი ლავროვია.

როგორ დასრულდება პოლარიზებული მედიის ბრძოლა კანდიდატების რუსული კვალის ძიებაში, უკვე სულ მალე, ათ დღეში გამოჩნდება. ერთ-ერთი კი, და არა ერთადერთი, რაც კანდიდატების პრორუსულობის მტკიცებამ აჩვენა, ეს არის საზოგადოების უმეტესი ნაწილის კონსესუსი იმაზე, რომ რუსეთი საფრთხეა.
კატეგორია: ეთიკა
9 ნოემბერს სოციალურ ქსელში 2008 წლის აგვისტოს ომის შემსწავლელი კომისიის ვიდეოს ფრაგმენტი გავრცელდა, რომელშიც საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი ცხინვალის რეგიონში სამხედრო მოქმედებების წარმოების გადაწყვეტილების მიღებაზე საუბრობს.

ვიდეოს ტექსტი - მიხეილ სააკშვილი: “კითხვაზე - განვახორციელეთ თუ არა ჩვენ სამხედრო მოქმედებები აგვისტოს დასაწყისში, იმისათვის, რომ აგვეყვანა კონტროლქვეშ ცხინვალი და ის ადგილები სამხრეთ ოსეთის, რომლესაც ჩვენ ვერ ვაკონტროლებდით, მე ადრეც ღიად ვაცხადებდი და ახლაც ვაცხადებ, რომ დიახ, ჩვენ მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ გვეწარმოებინა სამხედრო მოქმედებები ცხინვალის რეგიონში, ჩვენ მივიღეთ ეს გადაწყვეტილება”.

მალევე ჯერ imedinews.ge გამოჩნდა ახალი ამბავი სახელწოდებით - “სააკაშვილი: ჩვენ დავიწყეთ სამხედრო მოქმედებები ცხინვალის რეგიონში”. საღამოს კი, ტელეკომპანია "იმედმა" მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ამ თემას თითქმის 7-წუთიანი სიუჟეტი მიუძღვნა.

გადაცემის ე.წ. პრომოდან გავიგეთ, რომ გამოშვებაში 2008 წელთან დაკავშირებით მიხეილ სააკაშვილის აღიარებას ვნახავდით.

წამყვანების ტექსტი

“სააკაშვილის აღიარება, რომელიც ყველას კარგად ჰქონდა დავიწყებული და დღემდე არ იძებნებოდა. ყოფილი ხელისუფლების მცდელობით, ომთან დაკავშირებული ყველა მნიშვნელოვანი პოლიტიკური განცხადება წაშლილია და აღარ არსებობს. ეს ვიდეომასალა 2008 წლის ნოემბერშია გადაღებული. აგვისტოს ომის შემსწავლელი კომისიის სხდომაზე, ყოფილი პრეზიდენტი პირდაპირ ამბობს, რომ მან და მისმა ხელისუფლებამ განახორციელეს საბრძოლო მოქმედებები, იმისთვის, რომ აეყვანათ კონტროლქვეშ ცხინვალი და სამხრეთ ოსეთის ის ადგილები, რომელსაც საქართველოს ხელისუფლება ვერ აკონტროლებდა”, - ასე დაიწყო თემის წარდგენა “ქრონიკის” ერთ-ერთმა წამყვანმა

შემდეგ კი მისმა კოლეგამ განაგრძო: “დღეს კიდევ ერთხელ გაგახსენებთ, რომ ეს აღიარება საქართველოს მოსახლეობამ ჯერ კიდევ 2008 წელს მოისმინა. დღეს ეს ვიდეო სოციალურ ქსელში გავრცელდა, მაგრამ მალევე წაიშალა, თუმცა მომხმარებლებმა მისი გავრცელება მაინც მოასწრეს. ამ სიტყვებს მიხეილ სააკაშვილი და მისი პრეზიდენტობის კანდიდატი დღეს უკვე აღარ იმეორებენ”.

სიუჟეტის აქცენტები

სიუჟეტის დასაწყისში ჟურნალისტი განმარტავს, რომ “ვინ დაიწყო აგვისტოს ომი?” - ეს თემა კვლავ გააქტიურდა მას შემდეგ, რაც სოციალური ქსელში ვიდეო გავრცელდა. ამბობს რაზეა საუბარი გავრცელებულ ვიდეოში და ამატებს, რომ ვიდეოს გავრცელების შემდეგ, “ნაცინალური მოძრაობა” თავის მართლების რეჟიმში იყო, “ქართული ოცნება” კი ყოფილი მთავარსარდლის პასუხისმგებლობის საკითხზე საუბრობდა.

სიუჟეტიდან გავიგეთ, რომ ვიდეო სოციალურ ქსელში 9 ნოემბერს, დილით გავრცელდა, მოგვიანებით კი გაქრა, თუმცა მომხმარებლებმა მისი გავრცელება მაინც შეძლეს. ავტორის თქმით, საკითხი სოციალურ ქსელში მთავარი განხილვის საგანი იყო.



მასალაში ვიდეოს ფრაგმენტი რამდენჯერმე გამეორდა, რის შემდეგაც ჟურნალისტმა ხაზგასმით აღნიშნა, რომ “ის, რასაც დღეს მიხეილ სააკაშვილი აღარ ამბობს, 2008 წელს აღიარა”. მისივე თქმით, ამ საკითხზე ყოფილმა პრეზიდენტმა ომის შემსწავლელ კომისიაზე კითხვა თავად დასვა და თავადვე უპასუხა, რასაც კვლავ ვიდეოს ფრაგმენტი მოჰყვა.

სიუჟეტში სააკაშვლის აღიარების კონტექსტი საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვებითა და Facebook-ის პოსტებით გრძელდება, სადაც მიხეილ სააკაშვილი უარყოფით კონტექსტია წარმოჩენილი. ეს მაშინ როდესაც, თავად “იმედის” მიერ გავრცელებულ ამბავს სოციალურ ქსლეში არხის მიმართ არაერთი მოქალაქის უარყოფით რეაქცია და კრიტიკული შეფასება მოჰყვა.

ამის შემდეგ მასალაში არჩევნების თემა შემოდის: “ის, რასაც მიხეილ სააკაშვილი ამ ვიდეოში ამბობს, 10 წლის შემდეგ მისი და მისი გუნდის მთავარი კომპრომატია ხელისუფლების მიერ მხარდაჭერილი კანდიდატის წინააღმდეგ. მიხეილ სააკაშვილის ეს განცხადება 2008 წელს პირდად მოისმინა გრიგოლ ვაშაძემ, ის ლიდერის ნათქვამის გამართლებას დღეს ცდილობს”, - განმარტავს ჟურნალისტი, რასაც თავად გრიგოლ ვაშაძის კომენტარი მოსდევს. ვაშაძე ამბობს, რომ “მიხეილ სააკაშვილმა სამხედრო მოქმედებები დაიწყო, როგორც პასუხი იმ აგრესიაზე, რომელიც პირველი აგვისტოდან უკვე შეუწყვეტელ ხასიათს ღებულობდა”.

სიუჟეტში ასევე მოვისმინეთ ჟურნალისტის შეფასება, რომ “სამხედრო მოქმედებების არასწორ გათვლას მეტი ტერიტორიების დაკარგვა, გარდაცვლილი მოქალაქეები და დევნილების ახალი ტალღა მოჰყვა”. ნათქვამს მმართველი გუნდის წევრების კომენტარები მოსდევს, - ისინი აგვისტოს ომთან მიმართებით სრულ პასუხისმგებლობას ყოფილ ხელისუფლებას და მიხეილ სააკაშვილს აკისრებენ.

სიუჟეტის ავტორი ამბობს, რომ წინასაარჩევნო პერიოდში ექსპრეზიდენტი ევროპიდან განსაკუთრებით აქტიურობს, თუმცა აგვისტოს ომთან დაკავშირებით მისსავე განცხადებაზე ამ დრომდე არაფერი უთქვამს.

ყოფილი პრეზიდენტის პასუხი
ყოფილი პრეზიდენტი გავრცელებულ ვიდეოს Facebook-ის საკუთარ გვერდზე მოგვიანებით გამოეხმუარა. ამ დროს იმედის მთავარი საინფორმაციო გამოშვება უკვე დასრულებული იყო.

რაც მასალაში არ მოხვდა

იმედის მიერ მომზადებული სიუჟეტი მთლიანად აგვისტოს ომის დაწყებასთან დაკავშირებით ყოფილი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის აღიარებაზე იყო დაფუძნებული, რომელიც ვრცელი ვიდეოს მხოლოდ რამდენიმეწამიან ფრაგმენტს ეფუძნებოდა. 

ამასთან, იმედის წამყვანებმა არაერთხელ გაუსვეს ხაზი, რომ “[წინა] ხელისუფლების მცდელობით, ომთან დაკავშირებული ყველა მნიშვნელოვანი პოლიტიკური განცხადება წაშლილია და აღარ არსებობს”, არადა ომის შემსწავლელი კომისიის სტენოგრამულ ჩანაწერს კონკრეტული გამოცემების არქივი დღემდეე ინახავს. მაგალითად, სააკაშვილის დაკითხვის სრული ტექსტი იძებნება საიტზე Civil.ge. მოგვიანებით, ტექსტის ვრცელი ვიდეოჩანაწერი ყოფილმა პრეზიდენტმა თავადაც გაავრცელა.

ტექსტის სრული ვერსიიდან ჩანს, რომ მიხეილ სააკაშვილი ცხინვალის რეგიონში სამხედრო მოქმედებების დაწყებაზე ნამდვილად საუბრობს, თუმცა ის იქვე ამბობს, რომ “ეს იყო მძიმე გადაწყვეტილება, რომელიც როკის გვირაბთან “რუსეთის არმიის ასობით ტანკის” გამოჩენას და საქართველოს მიერ კონტროლირებადი სოფლების “ინტენსიურ დაბომბვას” მოჰყვა. შესაბამისად, ყოფილი პრეზიდენტი ხელისუფლების მიერ ომის დაწყებას კი არ აღიარებს, არამედ ქართული მხარის მხრიდან რუსული სამხედრო აგრესიის საპასუხო რეაქციაზე მიუთითებს.

კონკრეტული მაწყებლის მიერ აღნიშნული ვიდეოს კონტექსტის გარეშე, მხოლოდ პატარა ფრაგმენტის გაშვება, არხის მიერ ფაქტით ცალსახა მანიპულაციაზე, შინაარსის დამახინჯებასა და მაყურებლის განზრახ შეცდომაში შეყვანის მცდელობაზე მიუთითებს.

იმედის გარდა ვინ როგორ/ან არ გააშუქა ეს თემა 

ამ თემაზე მასალა მაუწყებლებიდან, იმედის გარდა, მხოლოდ საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა მოამზადა.

საზოგადოებრივი მაუწყებელი ამბავს მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში ე.წ. კადრ-სინქრონით გამოეხმაურა. წამყვანის ტექსტს, რომელშიც ის ამბობს, რომ სოციალურ ქსელში გავრცელებულ ვიდეოში ყოფილი პრეზიდენტი “აცხადებს, რომ ცხინვალის რეგიონში სამხედრო მოქმედებების წარმოების გადაწყვეტილება მან მიიღო”, მხოლოდ ვიდეო და ქართული ოცნების დეპუტატის დიმიტრი ცქიტიშვილის კომენტარი მოსდევს. ცქიტიშვილი ყოფილი ხელისფლების ბრალეულობაზე საუბრობს.

ამბავი ვერ მოხვდა ტელეკომპანია პირველისა და რუსთავის 2-ის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებებში.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
“სექსუალური ძალადობის ან ზეწოლის ნებისმიერ მსხვერპლს, მათ შორის ბავშვებს ანონიმურად დარჩენის გარანტირებული უფლება უნდა ჰქონდეთ მანამდე, სანამ თავად არ გადაწყვეტენ იმის ხმამაღლა თქმას, რომ სექსუალური შევიწროების მსხვერპლები არიან”, - ვკითხულობთ სექსუალური ძალადობის შესახებ ამბის გაშუქების ახალ გზამკვლევში, რომელიც ბრიტანეთის დამოუკიდებელი პრესის თვითრეგულირების ორგანომ (IPSO) გამოსცა. 

გზამკვლევში ხაზგასმით წერია, რომ ჟურნალისტებმა არ უნდა გამოაქვეყნონ ისეთი რამ, რაც დაზარალებულის იდენტიფიცირებას გახდის შესაძლებელს. გარდა ამისა,  განსაკუთრებული ყურადღებაა საჭირო მაშინ, როდესაც საქმე ბავშვს ეხება. 

ამავე გზამკვლევის მიხედვით, მსგავსი ამბების გაშუქების დროს,  ძალიან მნიშვნელოვანია თხრობის სტილი და გამოყენებული ლექსიკა. 

“თხრობის დროს არ უნდა გამოვიყენოთ ისეთი ტერმინოლოგია, რომელიც ჩადენილ დანაშაულს სენსაციად აქცევს, ვინმეს ბრალეულობაზე მიუთითებს, ან იმის ხაზგსმას ახდენს, რომ მსხვერპლი თანახმა იყო სექსუალურ აქტზე”, - აღნიშნავს IPSO.

ბრიტანეთის პრესის თვითრეგულირების ორგანო მსხვერპლის იდენტიფიცირების თავიდან აცილების მიზნით ჟურნალისტებს ონლაინსივრცეში განთავსებული მასალების ქვეშ დაწერილი კომენტარების მართვის რეკომენდაციით მიმართავს.

IPSO ჟურნალისტებისთვის, რომლებიც სექსუალური ძალადობის შესახებ მასალებზე მუშაობენ, რამდენიმე მთავარ კითხვას სვამს:
  • რა ინფორმაციას დებ მასალაში სავარაუდო დანაშაულის შესახებ?

  • ხომ არ შეიცავს შენს მიერ მოთხრობილი ამბავი რაიმე ისეთ ინფორმაციას, რაც მსხვერპლის იდენტიფიცირებას შეუწყობს ხელს?

  • ხომ არ შეიცავს ამბავი დანაშაულის ჩადენის ადგილის ან რაიმე სხვა გარემოების შესახებ ინფორმაციას, რაც ასევე ხელს შეუწყობდა დაზარალებულის იდენტიფიცირებას?

  • ხომ არ შეიცავს ამბავი ინფორმაციას იმის შესახებ, თუ სად გაიცნეს ერთმანეთი ბრალდებულმა და მსხვერპლმა?

  • ხომ არ ამოიცნობს საზოგადოება ამბის წაკითხვის/ყურების შემდეგ მსხვერპლის ვინაობას?

წყარო: imediaethics.org.
კატეგორია: ეთიკა
საპრეზიდენტო არჩევნების მოახლოებასთან ერთად თითოეულმა მაუწყებელმა საპრეზიდენტო კანდიდატების საზოგადოებისთვის უკეთ გაცნობისთვის სხვადასხვა ხერხი, ფორმა და საშუალება აირჩია. ამ მხრივ გამონაკლისი არც ტელეკომპანია “რუსთავი 2” ყოფილა. 30 სექტემბრიდან 21 ოქტომბრის ჩათვლით, კვირის მთავარ ანალიტიკურ გადაცემაში P.S. არხმა, როგორც ეს თავად განმარტა, ოთხი “ძირითადი კანდიდატი” - სალომე ზურაბიშვილი, გრიგოლ ვაშაძე, დავით ბაქრაძე და შალვა ნათელაშვილი გაგვაცნო.

საპრეზიდენტო კანდიდატების წარდგენა ლეიბორისტული პარტიის ლიდერის შალვა ნათელაშვილის პორტრეტით დაიწყო და გაერთიანებული ოპოზიციის - “ძალა ერთობაშიას” საპრეზიდენტო კანდიდატით გრიგოლ ვაშაძით დასრულდა. ტელეკომპანიამ ყველაზე მეტი დრო - 18 წუთი, სწორედ ამ უკანასკნელს დაუთმო. დანარჩენ კანდიდატებზე საეთერო დროის მონაკვეთი (12-14 წუთი) თითქმის თანაბრად გადანაწილდა.

წამყვანის შესავალი სიტყვა კანდიდატების
წარდგენისას

საპრეზიდენტო კანდიდატების მიმართ არხის პოზიცია და პოლიტიკა წამყვანის შესავალ ტექსტებშიც მკაფიოდ გამოიკვეთა. თუკი დანარჩენი სამი კანდიდატისადმი, როგორც ტონის ისე ტექსტების თვალსაზრისით, აშკარა დადებითი დამოკიდებულება ვლინდებოდა, სალომე ზურაბიშვილის შესახებ ტექსტი ცინიზმითა და უარყოფით კონტექსტით იყო გაჯერებული.

შალვა ნათელაშვილი: "ვიწყებთ შალვა ნათელაშვილით. ჩვენ ის კახეთში გადავიღეთ, ქვეყნის პირველმა ლეიბორისტმა ილაპარაკა ვენახებზე, რომლებსაც კანაფის პლანტაციებით ჩანაცვლება ემუქრება, ილაპარაკა სალომე ზურაბიშვილზე, რომელსაც ვერავინ ჩაანაცვლებს, ილაპარაკა ივანიშვილზე და საკუთარ გამარჯვებაზე. შალვა ნათელაშვილი თვლის, რომ ბოლოს და ბოლოს დადგა დრო, როდესაც მოსახლეობას არც ქართული ოცნების გაგონება უნდა, არც ნაციონალების, არც ყოფილი ნაციონალების, ამიტომ ერთადერთი რეალური არჩევანი ლეიბორისტების თავმჯდომარეა. სოციალური კვლევის შედეგების არ სჯერა და შალვა ნათელაშვილი პრეზიდენტობისთვის ემზადება".

დავით ბაქრაძე: “დღევანდელი სიუჟეტის გმირსაც თქვენ ძალიან კარგად იცნობთ და თქვენგან ის ყოველთვის დადებით შეფასებას იმსახურებდა. საერთაშორისო სოციოლოგიურ კვლევებში ის არაერთხელ ლიდერობდა იმ პოლიტიკოსებს შორის, რომლებიც მოსახლეობის მხრიდან ყველაზე დიდი სიმპატიით სარგებლობენ. წლების განმავლობაში პარლამენტის თავმჯდომარე იყო, დღეს კი ოპოზიციაშია. საპრეზიდენტო არჩევნები მისთვის თავისთავად ახალი ხილი არ არის, მან 2013-შიც იყარა კენჭი, ოღონდ მაშინ ძველი გუნდის სახელით. ამჯერად, ის უკვე ევროპულ საქართველოს წარმოადგენს”.

სალომე ზურაბიშვილი: “[სალომე ზურაბიშვილი] სწორედ ვანო მერაბიშვილს ასახელებს მთავარ დამდგმელ სცენარისტად 2008 წლის აგვისტოს ომში. თავის ფრანგულენოვან წიგნში ზურაბიშვილი ამბობს, რომ ომის დაწყება მიხეილ სააკაშვილმა რუსეთთან ერთად დაგეგმა, საიდუმლო მოლაპარაკებების წარმმართველი კი ვანო მერაბიშვლი იყო. მე უბრალოდ არ ვიცი სადამდე შეიძლება წავიდეს ამ ადამიანის ფანტაზია მსოფლიოსთვის იმის დასამტკიცებლად, რომ საომარი მოქმედებები სწორედ საქართველომ დაიწყო. ეს ის წიგნია, რომელსაც რუსეთი ჩვენი ქვეყნის წინააღმდეგ გამოიყენებს ჰააგის სასამართლოში და ამ წიგნის ავტორი ქართველია და ამ ქართველს პრეზიდენტობა და მთავარსარდლობა უნდა. უნდა არა, დარწმუნებულია, რომ იქნება”.

გრიგოლ ვაშაძე: “საგარეო საქმეთა ყოფილმა მინისტრმა სალომე ზურაბიშვილმა მემკვიდრეობაში დაგვიტოვა ოცნება ქართველებისა და აფხაზების ცხენების დახმარებით შერიგებაზე და განცხადებები, რომელსაც რუსეთი ახლა ჰააგის სასამრთლოში საქართველოს წინააღმდეგ იყენებს. საგარეო საქმეთა ყოფილმა მინისტრმა გრიგოლ ვაშაძემ მემკვიდრეობაში დაგვიტოვა ოკუპირებული ტერიტორიების საერთაშორისო არაღიარება, რისთვისაც მთელი პლანეტის ლამის კარდაკარ შემოვლა მოუხდა. დღეს ვაშაძე გაერთიანებული ოპოზიციის 11 პარტიის საპრეზიდენტო კანდიდატია, არა ოკუპირებული ტერიტორიებივით არაღიარებული “ფსიქოპროექტის”, არამედ საერთაშორისო გიგანტის “ედისონ რისერჩის” კვლევის მიხედვით, კანდიდატებს შორის სტაბილური ლიდერია. დღეს გრიგოლ ვაშაძე საკუთარ თავზე ცოტას თვითონაც ილაპარაკებს, მაგრამ უფრო მეტს მის შესახებ მისი ოჯახის წევრები მოგიყვებიან”.

აქცენტები სიუჟეტებში


საპრეზიდენტო კანდიდატების წადგენისას აქცენტები ძირითადად მათ განათლებაზე, კარიერაზე, პოლიტიკურ გამოცდილებასა და განათლებაზე გაკეთდა. ეს ერთადერთი საერთო ხაზია, რაც სიუჟეტებში ოთხივე საპრეზიდენტო კანდიდატის მიმართ გამოიკვეთა, რასაც ვერ ვიტყვით მათ მიმართ გამოყენებულ ტონსა და დამოკიდებულებაზე.

შალვა ნათელაშვილი



მშრომელთა პარტიის ლიდერის შესახებ შევიტყვეთ, რომ პარლამენტში ყოფნის დროს, მან ბევრ მნიშვნელოვან კანონპროექტზე მოასწრო ხელის მოწერა, რომლის შედეგად მიღებულ სიკეთესაც საქართველოს თითოეული მოქალაქე დღემდე იყენებს. ასევე, გავიგეთ, რომ ის “გულწრფელი”, “კრეატიული პოლიტიკური დუელების მოყვარული”, “სულით პოეტი” და “ფაქიზი ადამიანია”. “პოეზია ბელას [მეუღლის] თავშესაფარია შალვას მიერ არჩეული დაუნდობელი პოლიტიკიდან. ის გვარწმუნებს, რომ შალვაც პოეტია და მისი პოლიტიკური კალამბურების მიღმა ღრმა და ფაქიზი ადამიანი იმალება”, - გვამცნო სიუჟეტის ავტორმა.

დავით ბაქრაძე

სიუჟეტიდან გავიგეთ, რომ ის პოლიტიკაში 2004 წელს ნინო ბურჯანაძის გუნდის შემადგენლობით მოვიდა და 5 წელში მენტორთან მისი გზა გაიყარა. “ბაქრაძემ ხალხის ყურადღება საქართველოში და პარტნიორებისა უცხოეთში, ბრწყინვალე ბრიტანული ინგლისურით მიიპყრო, რომელსაც, სხვათა შორის, თბილისში დაეუფლა”, - ამბობს ჟურნალისტი. მისივე თქმით, “ის იყო პირველი თავისი გუნდიდან და ბოლო პოლიტიკური ისტებლიშმენტიდან, ვინც აფხაზებს სოხუმში აფხაზურად მიესალმა”.



ჟურნალისტი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ საგარეო საქმეთა მინისტრის პოსტზე მუშაობისას დავით ბაქრაძეს “მიღწეული შედეგი პერსონალურ კრედიტად არ მიაჩნია. საუბარია, ნატოს ბუქარესტის სამიტზე მოპოვებულ პირობაზე, რომლის მიხედვით, საქართველო ერთ დღეს ნატოს წევრი გახდება”. “ერთი რაშიც თანაგუნდელები ვერ შეედავებიან, მისი პერსონალური რეიტინგია, ის ყველაზე ნაკლებად ხვდებოდა მოწინააღმდეგეთა რისხვის ობიექტი და ერთადერთი კომპრომატი, რაც პერსონალურად მის მიმართ ახსენდებოდათ იყო მიმართვა 2008 წლის ომის დროს. ევროპული საქართველოს პრეზიდენტობის კანდიდატი ამბობს, რომ მას მოქალაქეებისთვის არასდროს მოუწოდებია, რომ თავი დანებითა და ჩანგლებით დაეცვათ, ეს მხოლოდ ჟირაფის ეფექტია, რომელიც გგონია, რომ გინახავთ, ამით ხსნის დავით ბაქრაძე რატომ არ იძებნება ციტატა ინტერნეტ და ტელეარქივში”, - განმარტავს ჟურნალისტი.

გრიგოლ ვაშაძე

ყველაზე პოზიტიური აქცენტები სწორედ მის მიმართ გამოიკვეთა. სიუჟეტი კანდიდატის 89 წლის სიმამრის გაცნობით დაიწყო, რომელიც სიძის დადებით მხარეებს უსვამს ხაზს. მისგან შევიტყეთ, რომ აფხაზეთის დაცემიდან მალევე, გრიგოლ ვაშაძემ რუსეთის საელჩოში აფხაზეთიდან დევნილების დასახმარებლად 40 000 დოლარი მიიტანა. რომ მისი შიში, თითქოს სხვა “პატივმოყვარე ქართველი კაცების მსგავსად”, მის შვილს ნინო ანანიაშვილს გრიგოლ ვაშაძეც სახლში დასვამდა, უსაფუძვლო აღმოჩნდა. საპრეზიდენტო კანდიდატის სიმამრი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ ის იშვიათად განათლებული ადამიანია, რომელიც ნებისმიერ თემაზე საუბრის დროს ჯობნის. მისივე განმარტებით, მას ე.წ. KGB-ის აგენტობა მხოლოდ იმიტომ დაბრალდა, რომ მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საერთაშორისო ურთიერთობათა ფაკულტეტი აქვს დამთავრებული.

შემდეგ, ამავე თემას ჟურნალისტი კიდევ უფრო მეტად ავითარებს და ამბობს: “მიმოს დამთავრების შემდეგ მან მუშაობა საბჭოთა კავშირის საგარეო საქმეთა სამინისტროში დაიწყო, ჯერ სართაშორისო ორგონიზაციების შემდეგ, კოსმოსური და ბირთვული იარაღის განყოფილებაში, მიმოს გარდა სწორედ ეს უკანასკნელია ქართული ოცნების პიარსამსახურის ნუგეში, როდესაც გრიგოლ ვაშაძეს კაგებესთან თანამშრომლობა ადვილად დაბრალდება. თავად კი ამ თემაზე სერიოზულად არც კი საუბრობს, სერიოზულად როგორ მიიღოს, რომ მისი ბნელი წარსული ვთქვათ არჩილ თალაკვაძემ გაშიფრა და ჰილარი კლინტონმა ვერა”.

ამის შემდეგ ასპარეზი უკვე საპრეზიდენტო კანდიდატის მეუღლეს ნინო ანანიაშვილს ეთმობა, რომელიც ყვება, თუ როგორ დატოვა მისმა ქმარმა რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო და მომდევნო 20 წელი მისი სოლო კარიერის შენებას მიუძღვნა.

ჟურნალისტი გვახსენებს, რომ ოჯახი საქართველოში სწორედ იმ დროს დაბრუნდა, როდესაც “ოპერის კაზინოდ გადაკეთება არავის გაუვკირდებოდა და ბალერინები პუანტების გარეშე ცეკვავდნენ”. გრიგოლ ვაშაძის კულტურის მინისტრად დანიშვნის შესახებ კი ის ხაზგასმით აღნიშნავს: “პრეზიდენტის ყველაზე რადიკალურ ოპოზიციასაც კი ეს რ გაკვირვებია, რადგან საყოველთაოდ ცნობილი იყო, რომ ხელოვნების სხვადასხვა დარგებს ექსპერტის დონეზე იცნობდა.



სიუჟეტიდან ასევე შევიტყეთ, რომ სწორედ გრიგოლ ვაშაძის დამსახურებით, 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ, რა დროსაც მას საგარეო საქმეთა მინისტრის პოსტი ეკავა, საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობა 58-მა აღაიარა, რაც დიდი მიღწევა იყო.

“აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის არაღაიარების კამპანიის ფარგლებში გრიგოლ ვშაძემ 900 000 კილომეტირ იფრინა და ილაპარაკა მათთანაც კი ვისთანაც იქამდე არანაირი ურთიერთობა გვქონდა, მაგალითად კუბას, რომლის საგარეო საქმეთა მინისტრს გაეროში შეხვდა. არც კუბიდან, არც ლათინური ამერიკიდან, აფრიკიდან, ოკეანეთიდან, ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნებიდან გრიგოლ ვაშაძე უარით არცერთი ქვეყნიდან დაბრუნებულა”, - აღნიშნავს ჟურნალისტი და განმარტავს, რომ სწორედ ამიტომ რუსეთის დუმის დეპუტატებმა გრიგოლ ვაშაძისთვის მოქალაქეობის ჩამორთმევა მოითხოვეს.

“დუმის დეპუტატებმა მალევე გაარკვიეს, რომ რუსული კონსტიტუციით მოქალაქეობის ჩამორთმევა შეუძლებელი იყო, ამასობაში წარამტებული მსოფლიო ტურნებდან დაბრუნებულმა საგარეო საქმეთა მინისტრმა, რუსული პასპორტი კონვერტში ჩადო და რუსეთში ფოსტით გააგზავნა”, - ამბობს ის.

სიუჟეტში აქცენტი მასზე, როგორც ოჯახის საყრდენსა და მოყვარულ მამაზე კეთდება. დასასრულს კი, ვიგებთ, რომ ის 7 ენას თავისუფლად ფლობს და 60 წლის ასაკში მე-8 ენას ეუფლება.

სალომე ზურაბიშვილი

ზემოთ ხსენებული კანდიდატებისგან განსხვავებით, რადიკალურად სხვა აქცენტები დაისვა მაყურებლისთვის სალომე ზურაბიშვილის პორტრეტის წარდგენისას. მაგალითად, გავიგეთ, რომ ზურაბიშვილის ძმას ყოველთვის დისგან განსხვავებული შეხედულებები ჰქონდა. შეივტყვეთ, ისიც, რომ “პრინცესა სალომე [როგორც მას მეგობრები ეძახდნენ] თავს დაჩაგრულად არასოდეს გრძნობდა, მეტიც თავისი ფრანგი ამხანაგებისადი უპირატესობას განიცდიდა. თუ ტვინს საკმარისად გავანძრევთ, მისი აროგანტული დამოკიდებულება უკვე საპრეზიდენტო ანდიდატის რანგში უცნაურად აღარ მოგვეჩვენება”.

პრეზიდენტობის კანდიდატი არც ზედმეტად პირადული კითხვებისგან დაინდეს და პირდაპირ ჰკითხეს, მართლაც მისთხოვდა თუ არა საკუთარი შვილის ნათლიას.



ზურაბიშვილს არც რუსეთის საგარეო საქმეთ მინისტრისადმი წლების წინ გამოთქმული სიმპატია დაუვიწყეს, არც ქაჯებზე და მრწამსზე მისი ცნობილი გამონათქვამები დატოვეს უყურადღებოდ და არც მისი “დიალოგზე” ნამღერი. მეტიც, მას საგარეო საქმეთა მინისტრის პოსტიდან მისი გათავისუფლების მიზეზებიც გაუხსენეს, რაც როგორც სიუჟეტიდან შევიტყეთ, იყო “პროფესიონალიზმის ნაკლებობა, ნეპოტიზმი და შედეგის უქონლობა საგარეო პოლიტიკაში “.

სიუჟეტში ასევე დიდი ადგილი დაეთმო სალომე ზურაბიშვილის კრიტიკას მის მიერ აგვისტოს ომთან დაკავშირებული განცხადებების გამო. “უნდა იდგეს თუ არა საქართველოს მთავარსარდლობამდე ერთ ნაბიჯში ადამიანი, რომელსაც რუსეთ-საქართველოს ომზე ჩვენთვის ცნობილ პოზიცია აქვს, რომელმაც არააერთხელ დააბრალა ეს ომი თავის ქვეყნას და ეს არაერთხელ გადათქვა, თან ისე, რომ პრინციპების დათმობად არ ჩათვლოდა. თავის კიდევ ერთ წიგნში “ქართული ტრაგედია”, ამ საკითხზე საკმარისად წერს. ავტორი ამბობს, რომ ეს ომი სააკაშვილს დაკარგული პოპულარობის აღსადგენად სჭირდებოდა და ეჭვს გამოთქვამს, რომ მისი იმიჯის რეანიმაციის გეგმა ვანო მერაბიშვილმა შეადგინა”, - ამბობს ჟურნალისტი.

სიუჟეტში მას, როგორც მთაწიმინდის მაჟორიტარ დეპუტატს, მთაწმინდაზე მიმდინარე არაერთ სადავო მშენებლობებზეც მოსთხოვეს პასუხი და ხაზგასმით აღნიშნეს, რომ, “როგორც პრეზიდენტობის კანდიდატს ასევე არ აქვს თავისი პროგრამა, აქვს ხედვა”.

სიუჟეტში ხაზგასმით ითქვა, რომ მას დაუპირისპირდნენ მღვდელმთავრები, რომ მან ხორავას ქუჩის საქმეზე შექმნილი საპარალმენტო კომისია საპრეზიდენტო კამპანიის დაწყებამდე დატოვა, რომ მისი წინასაარჩევნო შეხვედრები მოსახლეობის პროტესტის ფონზე მიმდინარეობდა და ის მოქალაქეებს ძირითადად დახურულ შენობებში ხვდებოდა.


შეჯამება

სალომე ზურაბიშვილისგან განსხვავებით სხვა საპრეზიდენტო კანდიდატისთვის არც საარჩევნო პროგრამა უკითხავთ, არც არ თუ ვერ გაკეთებული საქმეები და არც წარსულში მათი გუნდის საქმიანობის დროს არსებული არაერთი პრეტენზია შეუხსენებიათ.

უფრო მეტიც, დანარჩენ სამ კანდიდატთან მიმართებით არც მიმდინარე საპრეზიდენტო კამპანიის დროს დაფიქსირებულ ხარვეზებზე გაუკეთებია ვინმეს მინიშნება და აქცენტი. არადა, შალვა ნათელაშვილს საარჩევნო კამპანიის ფარგლებში არაერთი ქსენოფობიური განცხადება აქვს გაკეთებული. გაპრეზიდენტების შემთხვევაში, სწორედ ის აპირებს ბოლო მოუღოს “თურქულ ექსპანსიას” საქართველოში და ირანთან უვიზო მიმოსვლა გააუქმოს. გრიგოლ ვაშაძისთვის არც ცნობილი “შტაბ-კვარწირა” შეუხსენებია ვინმეს და არც ის გამონათქვამი, სადაც მარიხუანის მოხმარებასა და პედოფილიას შორის პარალელს ავლებს. ერთ-ერთ გადაცემაში არც ჟურნალისტის მიმართ მისი არაკორექტული მიმართვა გახსენებია ვინმეს. მიუხედავად იმისა, რომ “ევროპული საქართველოს” პრეზიდენტობის კანდიდატი საარჩევნო კამპანიის ფარგლებში კორექტულობითა და დიპლომატიური ტონით გამოირჩევა, თუკი საარჩევნო პროგრამებზე მიდგება საქმე, კითხვა მისთვისაც არავის დაუსვამს, თუ როგორ აპირებს იმ საარჩევნო დაპირებების შესრულებას, რომელიც არც პრეზიდენტის პრეროგატივაა და საპარლამენტო და სამთავრობო გუნდის მხარდაჭერის გარეშე, ალბათ, არც აღსრულების პერსპექტივა უწერია.

მსგავსი მკაფიო ნეგატიური კონტექსტი, მხოლოდ ერთი კანდიდატის მიმართ, არხის მხრიდან საპრეზიდენტო კანდიდატების არათანაბარ პირობებში ჩაყენებაზე მიუთითებს, ეს კი საარჩევნო სუბიექტებისთვის სრულიად განსხვავებულ, უთანასწორო გარემოს ქმნის.
კატეგორია: საქართველო
ერთი კვირაა ტელეკომპანია "იბერიაზე" აღარ გადის საინფორმაციო გამოშვებები და გადაცემები. ტელევიზიის ეთერში არის ტიტრი - "ხელისუფლებამ დახურა იბერია" და წარწერა, რომ “არჩევნებამდე სარეკლამო ვალდებულებათა შესასრულებლად ეთერი დაეთმობა საარქივო გადაცემებს”.

რა მოხდა იბერიაში - ქრონოლოგია, მოკლედ

“იბერიამ” გადაცემები შეაჩერა



ტელეკომპანია “იბერიამ” გადაცემები 16 ოქტომბერს შეაჩერა. იმ დღეს ეთერში არ გავიდა არხის მთავარი საინფორმაციო გამოშვება და მთავარი ტოქშოუ. მოგვიანებით ეკრანზე გაჩნდა წარწერათ - “ხელისუფლებამ დახურა იბერია!!!” არხის მენეჯმენტის განცხადებით, მაუწყებლობა არხზე არსებული ფინანასური პრობლემების გამო შეჩერდა.

“იბერიის” საინფორმაციო სამსახურის უფროსმა ვახო ხუზმიაშვილმა განაცხადა, რომ ხელისუფლებამ მათი მუშაობის შესაჩერებლად ყველაფერი გააკეთა და ამ ეტაპისთვის მათ ეს წარმატებით მოახერხეს. ღიად არ უსაუბრიათ, რატომ გაჩერდა მოულოდნელად არხი, რატომ არ გავიდა ეთერში მომზადებული გადაცემები. მაუწყებლობის გაჩერების შესახებ აუდიტორიამ ჯერ ხუზმიაშვილის ფეისბუკ სტატუსით გაიგო, შემდეგ კი ეკრანზე გამოტანილი წარწერით. საკუთარი აუდიტორია არ შეუმზადებიათ და არ აუხსნიათ არაფერი.

მაუწყებლობის შეჩერებიდან ორ დღეში, ტელეკომპანიის თანამშრომლების ნაწილმა საქართველოს პროფესიული კავშირების ხელმძღვანელთან ერთად ბრიფინგი გამართა, საკუთარი უფლებების დაცვაზე ისაუბრა, მენეჯმენტისგან კუთვნილი სახელფასო დავალიანების ანაზღაურება მოითხოვა და ხელმძღვანელობასთან ურთიერთობის პრობლემებზე გაამახვილა ყურადღება.

როგორ დაიწყო “იბერიის” საქმე

ტელეკომპანია “იბერიაში” ხელისუფლების მხრიდან ზეწოლაზე და არხის მთავარი დამფინანსებელი კომპანიისთვის, “ომეგა ჯგუფისთვის” ფინანსური პრობლემების ხელოვნურად შექმნაზე ჯერ კიდევ 2018 წლის თებერვლის ბოლოს ალაპარაკდნენ. ტელევიზიის თანამშრომლები ამბობდნენ, რომ ხელისუფლება ტელევიზიის მფლობელის ბიზნესზე ზეწოლით, არხის სარედაქციო პოლიტიკის შეცვლას ცდილობდა. თუმცა, ტელეკომპანიის თანამშრომლებს ხელისუფლების მხრიდან ბიზნესზე ზეწოლის კონკრეტულ მაგალითებზე არ უსაუბრიათ და ფაქტი საზოგადოებისთვის ბუნდოვანი დარჩა. მაშინ არხის ერთ-ერთი ყოფილი მფლობელი დეპუტატი ნატო ჩხეიძე ხელისუფლების მხრიდან რაიმე სახის ზეწოლას კატეგორიულად გამორიცხვდა. მიუხედავად იმისა, რომ კანონით პარლამენტის წევრს ეკრძალება მაუწყებლის ფლობა, აღმოჩნდა, რომ ნატო ჩხეიძეს ტელეკომპანიის წილები ფორმალურად აქვს გადაფორმებული საკუთარ შვილებზე, რადგან მიმდინარე პროცესებში ის, როგორც ტელეკომპანიის დამფუძნებელი, ისე ფიგურირებდა.

2018 წლის სექტემბრის დასაწყისში, ტელევიზიის თანამშრომლებმა მთავრობის მხრიდან ზეწოლის შესახებ კიდევ ერთხელ განაცხადეს. ამის შემდეგ ტელეკომპანია “იბერია” უკვე მუშაობის საგანგებო რეჟიმზე გადავიდა. ტელევიზიის თანამშრომლები ამბობდნენ, რომ „ომეგა ჯგუფისთვის“ ყადაღის დადების შედეგად გამოწვეული ფინანსური „პრობლემები“ ტელევიზიის „დახურვას“ გამოიწვევდა.

“იბერიის” თანამშრომლებმა 10 სექტემბერს პროტესტის ნიშნად რამდენიმე საათით მაწუყებლობაც შეწყვიტეს და ტელეკომპანიის ოფისიდან მთავრობის კანცენლარიის შენობამდე მსვლელობა მოაწყეს. მთავრობის კანცელარიასთან შეკრებილ თანამშრომლებს ხელში ტრანსფარანტები ეჭირათ წარწერით - “იბერიას ვერ წაგვართმევთ”, “ვერ გაგვაჩუმებთ”, “ხელები შორს იბერიისგან და ა.შ.

ფარული აუდიოჩანაწერები

ტელეკომპანია “იბერიის” მიერ ხელისუფლების ზეწოლაში დადანაშაულებიდან მალევე “რუსთავი 2-ზე” ფარული აუდიოჩანაწერების სერია გაჩნდა. ჩანაწერებში „ომეგა ჯგუფის“ ერთ-ერთი დამფუძნებელი, ბიზნესმენი ზაზა ოქუაშვილი, სავარაუდოდ, ხელისუფლების მაღალჩინოსნებს, მათ შორის, ბიძინა ივანიშვილს, ბიზნესის რეკეტსა და თანხის გამოძალვაში ადანაშაულებს. ასევე “იბერიის” ნაცვლად “რუსთავი 2-თან” ინტერვიუში გაამხილა ზაზა ოქრუაშვილმა ბევრი ფაქტი, რაც აძლიერებდა ეჭვებს შესაძლო კორუფციის შესახებ.

საქართველოს მთავარმა პროკურატურამ მედიაში გავრცელებულ აუდიოჩანაწერებზე განცხადება მხოლოდ 5 ოქტომბერს გაავრცელა, სადაც ნათქვამი იყო, რომ ჩანაწერები დამონტაჟებული იყო. საგამოძიებო უწყებამ იქვე განმარტა, რომ ფარულ აუდიოჩანაწერებზე გამოძიება მიმდინარე წლის 12 სექტემბერს სისხლის სამართლის კოდექსის 180-ე მუხლის მესამე ნაწილის “ბ” ქვეპუნქტით დაიწყო, რაც „სხვისი კუთვნილი დიდი ოდენობით ფულადი თანხის მოტყუებით დაუფლებას გულისხმობს“.

პოლიტიკური შეფასებები

“ომეგა ჯგუფისა” და “იბერიას” ბრალდებებს თავდაპირველად ფინანსთა სამინისტრო ოფიციალური განცხადებით გამოეხმაურა. უწყებაში განმარტეს, რომ “ომეგა ჯგუფის” ბალანსზე არსებული თითქმის 52 მილიონ ლარიანი დავალიანების გადაუხდელობის გამო კომპანიის მიმართ გავრცელებულია იძლებითი ღონისძიებები და დადებულია ინკასო.

ფინანსთა მინისტრმა ივანე მაჭავარიანმა განაცხადა, რომ “ომეგა ჯგუფის” ანგარიშების დაყადაღებას მედიასთან კავშირი არ ჰქონდა და ეს “ომეგა ჯგუფისა” და ტელეკომპანიის მფლობელების მხრიდან “სრული სპეკულაცია” იყო.

„სრულიად მიუღებელი და სამარცხვინოა მედიას ამოფარებული ზოგიერთი ბიზნესი როდესაც თავიანთ მედიას იყენებს შანტაჟის იარაღად და ცდილობს, რომ გადასახადისგან თავი აირიდოს. სახელმწიფოს ვერავინ ვერ დაელაპარაკება შანტაჟის ენით, ეს არის ხალხის ფული და კეთილი ინებონ და გადაიხადონ ბიუჯეტში“, - განაცხადა ფინანსთა მინისტრმა.

იგივე პოზიცია ჰქონდათ მმართველ გუნდში. ოპოზიციამ კი, “ტელეკომპანიას” სრული მხარდაჭერა გამოუცხადა და ქართული ოცნების ხელისფლება თავისუფალი მედიისა და კრიტიკული აზრის შევიწროებაში დაადანაშაულა.

არასამთავრობოების გამოხმაურება

“იბერიის” ირგვლივ განვითარებული მოვლენები არასამთავრობო ორგანიზაციების ყურადღების ქვეშ მოექცა. “ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია,” “საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველო”, “ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია”, მთლიანად კოალიცია მედია ადვოკატირებისთვის ავრცელებდნენ განცხადებებს, სადაც საუბრობდნენ არაჯანსაღ მედიაგარემოზე, კონკრეტული მიზნებისთვის მედიის გამოყენებაზე, აქცენტს აკეთებდნენ ჟურნალისტების უფლებების დაცვაზე, სთავაზობდნენ მათ დახმარებას, ხელისუფლებას კი არსებული კითხვებისა და სპეკულაციების თავიდან ასარიდებლად გამოძიების დროულად და გამჭვირვალედ წარმართვისკენ მოუწოდებდნენ.

"იბერიის" ისტორია



ტელეკომპანია “იბერია” 2000 წელს დაარსდა. მისი მფლობელი და დამფინანსებელი კომპანია “ომეგა ჯგუფი” იყო. ვარდების რევოლუციის შემდეგ, 2004 წელს, სამართალდამცველებმა “ომეგას” სიგარეტის იმპორტის უკანონო ბიზნესში მონაწილეობის მოტივით, “იბერიას” ოფისში ჩხრეკა ჩაატარეს. მოგვიანებით, ტელეკომპანია “იბერია” დაიხურა.

არხმა მაუწყებლობის ლიცენზია 2013 წელს დაიბრუნა. მაუწყებლობა კი 2015 წელს განაახლა. მისი დამფუძნებელი შპს ბენმონტი-BENMONT-ია, რომლის მფლობელები ნატო ჩხეიძე და ზაზა ოქუაშვილი იყვნენ. 2016 წლის არჩევნებში ნატო ჩხეიძე და ზაზა ოქუაშვილი "პატრიოტთა ალიანსის" სახელით მონაწილეობდნენ. ნატო ჩხეიძე პარლამენტის წევრი, ზაზა ოქუაშვილი კი აჭარის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი გახდა. იმის გამო, რომ მაუწყებლობის შესახებ კანონით პოლიტიკური პარტიის წევრს ეკრძალება მაუწყებლის ფლობა, მათ საკუთარი წილები გადააფორმეს შვილებზე - რატი და გიორგი ოქუაშვილებზე, რომლებიც “იბერიის” ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებში არ გამოჩენილან. კვლავაც ნატო ჩხეიძე და ზაზა ოქუაშვილი ფიგურირებდნენ, როგორც არამხოლოდ “ომეგა ჯგუფის” ,არამედ “იბერიის” წარმომადგენლებიც.

ნატო ჩხეიძემ “პატიორტთა ალიანსი” “ომეგა ჯგუფისა” და “იბერიას” გარშემო განვითარებულ მოვლენებზე თანაგუნდელების მხრიდან არასათანადო თანადგომის გამო ოფიციალურად დატოვა და პარლამენტში დამოუკიდბელი დეპუტატის სტატუსით დარჩა. ზაზა ოქუაშვილს კი პარტიის დატოვების შესახებ არ განუცხადებია.
კატეგორია: საქართველო
საუდის არაბეთის ტელევიზიის მიერ 20 ოქტომბერს გავრცელებული ინფორმაციით, არაბი ჟურნალისტი ჯამალ ხაშოგი სტამბოლში მდებარე საუბდის არაბეთის საკონსულოში ჩხუბის შედეგად მოკლეს. ეს პირველი შემთხვევაა, როდესაც არაბეთის სამეფო ჟურნალისტის მკვლელობას ოფიციალურად ადასტურებს. 

წაიკითხეთ: როგორ გაუჩინარდა თურქეთში ჟურნალისტი საუდის არაბეთიდან


ჯამალ ხაშოგი სტამბოლში მდებარე არაბეთის საკონსულოში 2 ოქტომბერს შევიდა და მას შემდეგ გაუჩინარდა. საუდის არაბეთი ჟურნალისტის გაუჩინარებაში ქვეყნის რაიმე ფორმით ჩართულობას ორი კვირის განმავლობაში უარყოფდა.

მას შემდეგ, რაც თურქეთმა ოფიციალურად განაცხადა, რომ ჟურნალისტი საკონსულოში მოკლეს და მისი გვამი გაანადგურეს, საუდის არაბეთი საერთაშორისო თანამეგობრობის დიდი წნეხის ქვეშ მოექცა.

საუდის არაბეთის ოფიციალური ვერსია

საუდის არაბეთის პროკურატურის ოფიციალურ განცხადებაში ნათქვამია, რომ საკონსულოში ჟურნალისტსა და საუდის არაბეთის მთავრობის მომხრე პირებს შორის დაპირისპირება დაიწყო, რაც საბოლოო ჯამში, ჟურნალისტის მკვლელობით დასრულდა.

უწყებისავე ინფორმაციით, საუდის არაბეთში საქმეზე 18 ეჭვმიტანილი უკვე დააკავეს და გამოძიება კვლავ გრძელდება.

გამოხმაურებები და აშშ-ის პოზიცია

ანალიტიკოსები ფიქრობენ, რომ საუდის არაბეთის ხელისუფლებას მისი ვერსიის გასამყარებლად მყარი მტკიცებულებების წარმოდგენა მოუწევს. ჟურნალისტის მკვლელობის შესახებ საუდის არაბეთის მიერ გახმოვანებულ ოფიციალურ ვერსიას სკეპტიკურად აფასებენ აშშ-ის კანონმდებლებიც, რომლებმაც მომხდარის გამო, არაბეთის სამეფო მკაცრად გააკრიტიკეს.

მომხდარს ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტი დონალდ ტრამპიც გამოეხმაურა და არაბი ჟურნალისტის გაუჩინარებას “სამწუხარო” ფაქტი უწოდა, თუმცა აღნიშნა, რომ საუდის არაბეთი აშშ-ის “მტკიცე მოკავშირეა”.

თურქეთის ვერსია

თურქეთის ხელისუფლების მტკიცებით, ჯამალ ხაშოგი საკონსულოში საუდის არაბეთის დაზვერვის სამსახურის აგენტების მიერ არის მოკლული. მათივე განმარტებით, მათ ამის დამადასტურებელი აუდიო და ვიდეომტკიცებულებებიც აქვთ.

ხელისუფლებასთან დაახლოებულმა ერთ-ერთმა თურქულმა გამოცემამ აუდიოჩანაწერიც გამოაქვეყნა, რომელშცი მათი მტკიცებით, წამების შედეგად, ჟურნალისტის ყვირილის ხმა იყო ასახული.

თავდაპირველად, საუდის არაბეთი ამ ინფორმაციას უარყოფდა და ამბობდა, რომ ჟურნალისტი საკონსულოდან ცოცხალი გავიდა.

მოვლენების ქრონოლოგია

2 ოქტომბერი - არაბი ჟურნალისტი ჯამალ ხაშოგი სტამბოლში მდებარე საუდის არაბეთის საკონსულოში ყოფილ ცოლთან განქორწინების ცნობის ასაღებად მივიდა;

3 ოქტომბერი - თურქეთის მთავრობამ მისი გაუჩინარების შესახებ ინფორმაცია გაავრცელა;

4 ოქტომბერი - საუდის არაბეთმა ოფიციალურად განაცხადა, რომ ჟურნალისტმა საკონსულო ცოცხალმა დატოვა;

7 ოქტომბერი - თურქეთის მთავრობის წარმომადგენლებმა BBC-სთან საუბარში განაცხადეს, რომ მათი ეჭვით, ხაშოგი საკონსულოში მოკლეს. ეს ინფორმაცია მალევე საუდის არაბეთმა უარყო;

13 ოქტომბერი - თურქეთის ოფიციალურმა პირებმა BBC-ის განუცხადეს, რომ მათ არაბი ჟურნალისტის საკონსულოში მკვლელობის დამადასტურებელი აუდიო და ვიდეომტკიცებულებები ჰქონდათ.

15, 17 და 18 ოქტომბერი - საკონსულოში შესაბამისი საგამოძიებო პროცესები მიმდინარეობდა;

20 ოქტომბერი - საუდის არაბეთის ტელევიზიამ ჟურნალისტის მკვლელობის შესახებ ინფორმაცია დაადასტურა.

ვინ იყო ჯამალ ხაშოგი?

არაბი ჟურნალისტი ჯამალ ხაშოგი The Washington Post-თან თანამშრომლობდა. ის საუდის არაბეთის ხელისუფლების მიმართ კრიტიკული სტატიებით იყო ცნობილი. ჟურნალისტმა საუდის არაბეთი წლების წინ დატოვა და ის აშშ-ში ცხოვრობდა.

წაიკითხეთ: ჯამალ ხაშოგის ბოლო სვეტი რომელიც The Washington Post-ისთვის დაწერა

კატეგორია: ეთიკა
28 ოქტომბერს საქართველოში საპრეზიდენტო არჩევნები გაიმართება და მოსახლეობა პრეზიდენტს პირდაპირი წესით ბოლოჯერ აირჩევს. ახალი კონსტიტუციის მიხედვით, რომელიც ძალაში ახლადარჩეული პრეზიდენტის ფიცის დადებიდან შევა, ქვეყნის მთავარსარდალს 300-წევრიანი საარჩევნო კოლეგია შეარჩევს.

არჩევნების თარიღის მოახლოებასთან ერთად აქტიურ ფაზაშია საპრეზიდენტო კანდიდატების წინასაარჩევნო კამპანია და მედიაც დიდ ყურადღებას უთმობს. დღის წესრიგისა და პოლიტიკური სიმპატიების გათვალისწინებით, კონკრეტული მაუწყებლების ფავორიტი კანდიდატების ამოცნობა რთული არ არის. ამას მასალის შეფუთვა, სხვადასხვა ეპითეტების გამოყენება და ამა თუ იმ თემის კონკრეტულ კანდიდატთან დაკავშირებაც ცხადყოფს. სარედაქციო პოლიტიკებს შორის განსხვავება განსაკუთრებით ცხადად რუსთავი 2-სა და იმედზე ორი საპრეზიდენტო კანდიდატის, გრიგოლ ვაშაძის და სალომე ზურაბიშვილის გაშუქებისას ჩანს.

მაგალითად, რუსთავი 2-ზე, მმართველი გუნდის მიერ მხარდაჭერილი საპრეზიდენტო კანდიდატის სალომე ზურაბიშვილის წინასაარჩევნო კამპანიის გაშუქებას თუ დავაკვირდებით, ჟურნალისტებისა და რესპონდენტებისგან ყურში აუცილებლად მოგვხვდება შემდეგი ფრაზები: “ხელისუფლების კანდიდატი”, “ბრჭყალებში დამოუკიდებელი კანდიდატი”, “ივანიშვილის რჩეული”, “მმართველი პარტიის საპრეზიდენტო კანდიდატი”, “ქართული ოცნების საპრეზიდენტო კანდიდატი”, “სრულიად არადიპლომატი ან ვერ დიპლომატი”, “დაფრანგული ქალბატონი დაფრანგული აზრებით” და ა.შ. რუსთავი 2-სგან განსხვავებით, “იმედზე” სალომე ზურაბიშვილს უმეტესად “დამოუკიდებელ კანდიდატად ” მოიხსენიებენ, თუმცა აღნიშნავენ რომ მას მმართველი გუნდის მხარდაჭერა აქვს.

გარდა ჩამოთვლილი ეპითეტებისა რუსთავი 2-ზე ზურაბიშვილთან მიმართებით ხშირად მოისმენთ შეფასებებს - “მოღალატე” და “მოღალატეობრივი განცხადებები”. მსგავსი შინაარსის ტექსტები განსაკუთრებით მას შემდეგ გააქტიურდა, რაც სალომე ზურაბიშვილმა საპრეზიდენტო კანდიდატად საკუთარი თავის წარდგენიდან მალევე, საქართველოს ყოფილი ხელისუფლება 2008 წლის აგვისტოს ომის პროვოცირებაში დაადანაშაულა.

გარდა ამისა, ზურაბიშვილის ფიგურა უარყოფით კონტექსტში არაერთხელ წარმოჩინდა მარიხუანის კულტივაციის თემასთან კავშირშიც და მას “კანაფის დედოფლის” სტატუსიც მოარგეს.

თუკი სალომე ზურაბიშვილს რუსთავი 2-ზე აგვისტოს ომთან დაკავშირებით მის მიერ გაკეთებული განცხადებების გამო მწვავედ აკრიტიკიდებდნენ, იმედზე საგარეო საქმეთა მინისტრის ყოფილ მოადგილე გრიგოლ ვაშაძეს 10 წლის წინ ნათქვამი გაუხსენეს (2008 წლის 4 აგვისტოს გრიგოლ ვაშაძემ თქვა, რომ 2008 წლის აგვისტოს მოვლენები ცხინვალის თვითგამოცხადებული რეჟიმის ინიცირებული იყო და ამის შესახებ რუსეთმა არაფერი იცოდა) და ახსნა-განმარტებები ამის გამო მოსთხოვეს. არხმა ამ თემას რამდენიმე სიუჟეტი მიუძღვნა.

ამავე არხზე მოვისმინეთ მოსაზრებები, რომ გაპრეზიდენტების შემთხვევაში გრიგოლ ვაშაძე ექსპრეზიდენტის, მიხიელ სააკაშვილისა და მისი ყოფილი თანაგუნდელების შეწყალებას გეგმავს, რომ ის საპრეზიდენტო კამპანიის ფარგლებში ესაუბრება არა მოსახლეობას, არამედ “ნაციონალური მოძრაობის” მხარდამჭერებს, რომ ამ პოლიტიკურ გუნდს საპრეზიდენტო ინსტიტუტის პოლიტიკური რევანშისა და შურისძიებისთვის გამოყენება სურს.

“ამომრჩევლის შეცდომაში შეყვანა”, “სიების შესაძლო გაყალბება”, “პრემიერის გაყალბებული ხელმოწერა”, “უმსგავსობა”, “უპასუხისმგებლობა” - მსგავსი შეფასებები ისმოდა სიუჟეტებში, რომელიც გაერთიანებული ოპოზიციის მხარდამჭერთა სიაში ამჟამინდელი პრემიერ-მინისტრის, მამუკა ბახტაძის ხელმოწერის აღმოჩენას ეხებოდა. საიდანაც ასევე შევიტყვეთ, რომ გაერთიანებულმა ოპოზიციამ “26 000 ხელმოწერის შეგროვებაც კი ვერ მოახერხა”, რომ “ოპოზიციამ საქმე გაიადვილა და შემომწირველების ძველი სიები გამოიყენა, შედეგად კი, კურიოზულ სიტუაციაში აღმოჩნდა”.

იმ დროს, როდესაც ტელეკომპანია “რუსთავი 2-დან” ვიგებთ, რომ მმართველი გუნდის მიერ მხარდაჭერილ კანდიდატ სალომე ზურაბიშვილს შეხვედრებზე მოქალაქეები პროტესტით ხვებიან, ტელეკომპანია “იმედი” ამას “ნაციონალური მოძრაობის” ჩვეულ ტაქტიკად აფასებს და ამბობს, რომ მათი მხარდამჭერების მხრიდან “ქართული ოცნების” მხარდაჭერილი კანდიდატის შეხვედრების ჩაშლის მცდელობა ყოველდღიურობად იქცა”. ასევე ვისმენთ იმას, რომ “ნაციონალური მოძრაობისა” და გაერთიანებული ოპოზიციის კანდიდატი საარჩევნო კამპანიას სხვის შეურაცხყოფაზე აგებს და ა.შ.

იმ დროს, როდესაც კანონმდებლობა მედიას საარჩევნო სუბიექტების თანაბარ პირობებში გაშუქებას ავალდებულებს, ზემოთ განხილული მაგალითები ცხადყოფს, რომ კონკრეტული მაუწყებლები საკუთარი პოლიტიკური სიმპატიების გათვალისწინებით ერთი კონკრეტული კანდიდატის უარყოფით თუ დადებით კონტექსტში წარმოსაჩენად სვამენ აქცენტებს და საზოგადოებას საპრეზიდენტო კანდიდატების შესახებ ინფორმაციას საკუთარი პერსპექტივიდან შექმნილი ჩარჩოებით აწვდიან.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ბრიტანეთის პრესის თვითრეგულირების ორგანოს გადაწყვეტილებით, Belfast Telegraph-ს ჰომოსექსუალი წყვილის სამოქალაქო პარტნიორობის შესახებ მომზადებული მასალით სტანდარტი არ დაურღვევია, მიუხედავად იმისა, რომ ისტორიის მთავარი მოქმედი გმირები აცხადებდნენ, რომ ეს მათ პირად სირცეში შეჭრა იყო.

Telegraph-ის მიერ მოყოლილ ამბავში ნათქვამი იყო, რომ ერთ-ერთი ლესბოსელი ქალის მამა იმ პროტესტანტული ძმობის ლიდერი იყო, რომელიც ერთნაირსქესიანთა ქორწინების აქტიური წინააღმდეგია და მას “მორალურ ვარდნას” უწოდებს. Telegraph-მა მასალაში აღნიშნა, რომ ქალი ქორწილში მამამ მიაცილა და ამბავს ქორწილის ფოტოები და ძმობის სხვა წევრების კომენტარები დაურთო.

Telegraph-მა მასალა შემდეგი სათაურით გამოაქვეყნა - “საძმოს წევრმა შვილის ერთსქესიანთა ქორწინების ცერემონიაზე დასწრების შემდეგ მხარდაჭერა მიიღო”.

გამოცემამ საკუთარი გადაწყვეტილება საჯარო ინტერესით დაასაბუთა და განმარტა, რომ საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვანი იყო კონტრასტის ჩვენება ერთნაირსქესიანთა ქორწინების შესახებ პროტესტანტული საძმოს პოზიციისა და მამის ქმედებას შორის, რომელიც ამავე საძმოს წევრია. უფრო მეტიც, Telegraph-მა განმარტა, რომ ეს იყო დადებითი შინაარსის მატარებელი მასალა, მამამ შვილის ქორწინების შესახებ ინტერვიუ სხვა მედიასაშუალებებსაც მისცა. რაც შეეხება ფოტოებს, გამოცემამ განმარტა, რომ ისინი საჯარო სივრციდან იყო აღებული და ფოტოები წყვილმა სოციალურ ქსელში თავადვე განათავსა.

ბრიტანეთის პრესის თვითრეგულირების ორგანო გამოცემას დაეთანხმა და განმარტა, რომ მასალასთან და ფოტოებთან დაკავშირებით ყველაფერი წესრიგში იყო. ასევე, ერთნაირსქესიანი წყვილების შესახებ მსგავსი კონსერვატიული შეხედულებების მქონე ადმაიანის ასეთი სახის ქორწილზე დასწრების შესახებ საზოგადოებისთვის ინფორმაციის მიწოდება, მართლაც საჯარო ინტერესის მატარებელი იყო. ამასთან, თვითრეგულირების ორგანომ დაადგინა, რომ გამოცემას საჯარო სივრციდან აღებული ფოტოებით, რომლებიც სხვა დამატებითი პირადი ინფორმაციის მატარებელი არ იყო, სტანდარტი არ დაურღვევია. შესაბამისად, წყვილის პირად სივრცეში შეჭრას ადგილი არ ჰქონია.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
სექტემბრის დასაწყისში the New York Times-მა გამოაქვეყნა მოსაზრების სვეტი სათაურით - “მე ტრამპის ადმინისტრაციის შიგნით არსებული წინააღმდეგობის ნაწილი ვარ”. Times-მა ავტორის შესახებ მხოლოდ განმარტა, რომ ის ტრამპის ადმინისტრაციის ერთ-ერთი მაღალი თანამდებობის პირია და მისი ზუსტი პოზიციის დასახელება მის იდენტიფიცირებას მოახდენდა. მოსაზრების სვეტში ავტორი ამტკიცებდა, რომ ტრამპის ადმინისტრაციაში ბევრი თანამდებობის პირი ტრამპის დღის წესრიგის მოშლისთვის გულმოდგინედ მუშაობს და რომ ის ერთ-ერთი მათგანია.

Times-ის მოსაზრების სვეტის რედაქტორმა ჯეიმს დაომ განმარტა, რომ პიროვნებამ, რომელსაც ის კარგად იცნობდა და ენდობოდა, მას განუცხადა, რომ თეთრ სახლში იყო ადამიანი, რომელსაც op-ed-ის დაწერა სურდა და რომ მას ავტორთან პირდაპირი კონტაქტი ჰქონდა.

მიუხედავად რედაქციის განმარტებისა, The New York Times-ის ამ ანონიმურმა Op-ed-მა საზოგადოებაში აზრთა სხვადასხვაობა გამოიწვია და ეთიკური თვალსაზრისით რამდენიმე კითხვა წამოჭრა.

  • იმ დროს, როდესაც თავად New York Times და სხვა მედიასაშუალებები ანონიმური წყარობის გამოყენების შემცირების შესახებ საუბრობენ, Times კიდევ უფრო შორს მიდის და ანონიმურ წყაროს საავტორო სვეტში იყენებს;

  • რა მოხდება, თუკი Times-ის ხელმძღვანელობა და თანამშრომლები ავტორის ვინაობას დაადგენენ? Times ყოფილმა რედაქტორმა და The Washington Post-ის ახლანდელმა მესვეტემ მარგარეტ სულივანმა განაცხადა, რომ თავად მასალას არანაირი ღირებულება არ ჰქონდა, მაგრამ თუკი Times-ის ახალი ამბების განყოფილება ავტორის ვინაობას შეიტყობს, ეს ეთიკური თვალსაზრისით კითხვებს გააჩენს;

  • Times-ის რედაქტორმა პიტერ დაომ ისიც განმარტა, რომ ავტორის შესახებ ინფორმაცია მოიკვლია და გამოცემა ამ წყაროების არსებობაში 100%-ით დარწმუნდა. თუმცა, კითხვის ნიშანს აჩენს როგორ მოხდა გადამოწმება? Times-ის op-ed-ში საუბარია, რომ ტრამპის ადმინისტრაციაში არსებობს თანამოაზრეების ერთგვარი გუნდი, რომელიც ავტორის პოზიციებს იზიარებს და მასთან ერთად მუშაობს. სცადა კი New York Times-მა რომელიმე მათგანთან გასაუბრება, მათი არსებობის შესახებ ინფორმაციის გადამოწმება და იმის დაზუსტება მართლაც არიან თუ არა ისინი op-ed-ის ავტორს თანამოაზრეები?

  • რატომ მისცა Times-მა მის ანონიმურ წყაროს უფლება, რომ მას კიდევ საკუთარი ანონიმური წყაროები ჰყოლოდა? რამდენად მოდის ეს ანონიმური წყაროს შესახებ გამოცემის პოლიტიკასთან შესაბამისობაში?

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ბრიტანულმა გამოცემამ Sunday Life-მა 1990-იან წლებში მომხდარ ერთ-ერთ გახმაურებულ მკვლელობაზე მასალა გამოაქვეყნა. სტატიას მსჯავრდებულის ისეთი ფოტო დაურთო, რომელზეც მასთან ერთად ბავშვიც ჩანდა. ფოტოზე გამოსახული ბავშვის დედამ გამოცემას ბრიტანეთის პრესის თვითრეგულირების ორგანოში უჩივლა. ის ამბობდა, რომ ფოტოს დაბეჭდვით Sunday Life-ი მისი შვილის პირად სივრცეში შეიჭრა. მისი მტკიცებით, შვილის ამოცნობა და მკვლელთან მისიკავშირის დადგენა შესაძლებელი იყო. დედა ამბობდა, რომ სტატიისა და დაბეჭდილი ფოტოს გამო ის და მისი შვილი რეალური საფრთხი ქვეშ აღმოჩნდნენ. დედა ასევე შეშფოთებას გამოთქვამდა იმის გამოც, რომ სტატიის გამოქვეყნების შემდეგ მის შვილს მეგობრები სათამაშოდ აღარ ეძახდნენ.

ბრიტანეთის თვითრეგულირების ორგანომ საკითხის განხილვის შემდეგ, დაადგინა, რომ Sunda Life-ს ფოტოს დაბეჭდვით სტანდარტი არ დაურღვევია. კერძოდ, თვითრეგულირების ორგანოს განმარტებით, მართალია, გამოცემას ფოტოს დაბეჭდვის შესახებ ბავშვის ოჯახისგან თანხმობა არ ჰქონდა, მაგრამ ფოტოზე გაზრდილი პიქსელების ზომის, ასევე იმ გარემოების გათვალისწინებით, რომ მას არ ახლდა რაიმე სხვა ინფორმაცია, რაც ბავშვის იდენტიფიცირებას და მკვლელსა და მას შორის კავშირის დადგენას შესაძლებელს გახდიდა, Sunday Life-ს სტანდარტი არ დაურღვევია.

“გამოცემის მიერ დაბეჭდილმა ფოტომ, რომელზეც მსჯავრდებულს მუხლებზე პატარა ბავშვი უზის, რომლის სახეც დაფარულია, აჩვენა, რომ მსხვერპლისგან განსხვავებით, მკვლელობაში ბრალდებულს ბედნიერი ცხოვრების შესაძლებლობა ჰქონდა”, - განმარტეს ბრიტანეთის პრესის თვითრეგულირების ორგანოში, სადაც ასევე დასძინეს, რომ ყველა დეტალისა და გარემოების გათვალისწინებით, გამოცემის მიერ ფოტოს დაბეჭდვა საჯარო ინტერესს წარმოადგენდა და რაციონალური გადაწყვეტილება იყო.

Sunday LIfe-ში თვითრეგულირების ორგანოს მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებას მიესალმნენ და ფოტოს გამოქვეყნების მოტივიც განმარტეს.

“Sunday LIfe-მა სტატია იმ ადამიანზე დაწერა, რომელიც ჩრდილოეთ ირლანდიაში ერთ-ერთ ყველაზე გახმაურებულ სექტანტური მკვლელობისთვის იყო გასამართლებული. მსხვერპლი ცნობილი ბიზნესმენი იყო. მსხვერპლის შვილმა, მამის მკვლელობასა და ოჯახისთვის მიყენებულ ტკივილზე საჯაროდ წლების შემდეგ ისაუბრა. სატელევიზიო დოკუმენტურ ფილმში მოთხრობილმა მისმა ამბავმა საზოგადოებისა და მედიის დიდი გამოხმაურება გამოიწვია.

მომხდარზე წლების შემდეგ მომზადებული მასალის გამოქვეყნებით გამოცემის მთავარი მიზანი იმის ჩვენება იყო, რომ ერთ-ერთი ყველაზე დაუნდობელი მკვლელობის თანამონაწილე საპატიმროდან ვადაზე ადრე გათავისუფლდა და სიცოცხლით ტკბებოდა, რაც სოციალურ ქსელში მის მიერ გავრცელებული ფოტოებით დასტურდებოდა. ამის საპირისპიროდ კი, გარდაცვლილის ოჯახს მის საყვარელ ადამიანთან ყოფნის შესაძლებლობა არ ჰქონდა”, - განაცხადა Sunday LIfe-ის ახალი ამბების განყოფილების ხელმძღვანელმა სტეფან გორდონმა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ბრიტანული რადიოს TalkRadio-ს წამყვანმა ჯეიმს ვეილმა ჟურნალისტ ნიჩი ჰოჯსონთან ინტერვიუს დროს, რომელიც ყვებოდა, რომ სექსუალური შევიწროების მსხვერპლი იყო, სრული გულგრილობა გამოიჩინა, რის გამოც ის რადიომ დროებით სამსახურიდან გაათავისუფლა.

TalkRadio-მ მომხდართან დაკავშირებით განცხადება გაავრცელა,რომელშიც განმარტებულია, რომ ვეილის ინტერვიუ “თანხვედრაში არ იყო რადიოს ღირებულებებთან და ის მგრძნობელობისგან სრულად იყო დაცლილი, როდესაც სტუმარი საკუთარ ისტორიაზე საუბრობდა”.

“მაუწყებლობის ეს სტილი სრულებით არ არის ის, რასაც რადიო მხარს უჭერს და ახალისებს, ამიტომ, საქმის ბოლომდე შესწავლამდე ჩვენ მისთვის დროებით უფლებამოსილების შეწყვეტის გადაწყვეტილება მივიღეთ”, - ნათქვამია განცხადებაში. ეს ინციდენტი “იყო როგორც “ფროდაქშენის”, ისე წარმდგენი გუნდის მიერ დაშვებული სამწუხარო შეცდომა და ჩვენ ყოველ ღონეს ვიხმართ, რომ მსგავსი ინციდენტი აღარ განმეორდეს”, - განმარტეს რადიოში.

ინტერვიუს დროს, ვეილი იცინოდა და რესპონდენტს არაადექვატურ კითხვებს უსვამდა, მან სტუმარს ისიც უთხრა, რომ ინციდენტის თავიდან ასაცილებლად, სათანადო ღონე არ იხმარა. “ნუთუ, არ გაწუხებთ ის, იმ დროს, როდესაც თქვენ ამ საკითხს ბოლომდე არ მიჰყვებით, მას ამ საშინელების სხვა ქალებისთვის გაკეთებაც შეძლია”, - ასეთი კითხვა დაუსვა ვეილმა სტუმარს.

ჰოჯსონმა The Guardian-ისთვის დაწერილ სტატიაში, რომელშიც ვეილთან ინტერვიუზე ისაუბრა, აღნიშნა, რომ რაც მოხდა იყო კარგი გამოცდილება იმის, თუ როგორი არ უნდა იყოს ინტერვიუ ადამიანთან, რომელიც სექსუალური შევიწროების მსხვერპლი გახდა. მან სცადა, რომ შემთხვევა ჩემს ქცევასთან დაეკავშირებინა, ასევე მითხრა, რომ მე ვლაპარაკობდი “როგორც ქალი”, - აღნიშნა ჰოჯსონმა.

მანვე განმარტა, რომ არც ვეილს და არც რადიოს რომელიმე სხვა წარმომადგენელს მისთვის ბოდიშის მოხდის მცდელობა არ ჰქონია. მან ინტერვიუს შესახებ Sky News-თანაც ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს მისთვის “ტრავმული” გამოცდილება იყო.

Press Gazzete-ის ცნობით, ჯეიმს ვეილი არასათანადო მოქცევისთვის 2008 წელს TalkSport რადიოდანაც გაათავისუფლეს. ის მსმენელებს მოუწოდებდა, რომ არჩევნებში მხარი ბორის ჯონსონისთვის დაეჭირათ. მისი ამ მოწოდებების გამო, TalkRadio-ს ფინანასური ჯარიმაც დაეკისრა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
ინტერნეტპორტალმა Palitravideo.ge-მ გაავრცელა ვიდეო, რომელშიც კავკასიური რასისა და ქართველების გამორჩეულობასა და განსაკუთრებულობაზეა საუბარი. ვიდეო MTV-ის გადაცემა Decoded-ის თარგმნილი ვერსიაა, თუმცა, არასწორი აქცენტებითა და შინაარსით.

მითი

“პალიტრას” მიერ თარგმნილი ვიდეოდან ვიგებთ, რომ ამერიკაში თეთრი კანის ფერის მქონე ადამიანები საკუთარ თავს კავკასიელებს უწოდებენ. ამ საკითხით MTV-ის წამყვანი ფრანჩესკა რემსიც დაინტერესდა და კავკასიური რასის წარმომადგენლებს ვრცელი გადაცემა მიუძღვნა.

ამას მოსდევს ფრანჩესკა რემსის დასკვნები, რომელიც თითქოსდა გერმანელ ფილოსოფოსებზე კრისტოფერ მეინერსა და იოჰან ბლუმენბახზე დაყრდნობით ამბობს, რომ კავკასიელები ყველაზე უკეთესად გამოიყურებოდნენ, ჰქონდათ ღია ფერის კანი და იყვნენ უფრო მგრძნობიარეები. ბლუმენბახმა საკუთარი კვლევით ახსნა, რომ ადამიანები საქართველოდან ყველაზე ლამაზები იყვნენ მთელ დედამიწაზე. შესაბამისად, ეს უნდა ყოფილიყო კაცობრიობის დაბადების ადგილი. მისივე თეორიის თანახმად, ყველა თეთრკანიანი ადამიანის სამშობლო კავკასიის რეგიონი, კერძოდ კი, საქართველო უნდა ყოფილიყო.


“მე18, მე-19 საუკუნეების მიჯნაზე ბლუმენბახი ნაშრომში წერდა - “კავკასიონის მთაგრეხილის მახლობლად, კერძოდ კი, მის სამხრეთ ნაწილში, ყველაზე თვალწარმტაცი ქალბატონები და წარმოსადეგი მამაკაცები იბადებიან. მე მხედველობაში მყავს ქართველები და სწორედ ამიტომ, ყველა ფიზიოლოგიური წინაპირობისა თუ მიზეზის გათვალისწინებით, არსებობს ყველაზე მაღალი ალბათობა იმისა, რომ კაცობრიობის გაჩენის ადგილი დედამიწაზე ეს რეგიონი”, - ეს ტექსტი ისმის “პალიტრას” ვიდეოში, ქართული ჰანგების ფონზე. 


რეალობა

გადაცემა სახელწოდებით Decoded MTV-ის ეთერში ყოველკვირეულად გადის. გადაცემის აღწერაში ვკითხულობთ, რომ წამყვანი ფრანჩესკა რემსი სხვადასხვა აქტუალურ თემებზე იუმორისტულ კონტექსტში საუბრობს. 

შავკანიანი წამყვანი ფრანჩესკა რემსი ამერიკელი კომიკოსი, აქტივისტი, ტელე და YouTube პერსონა და მსახიობია. ის აქტიურად ჩანს MTV-ისა და MSNBC-ის ეთერებში. იგი პოპულარული YouTube-ზე რასისტულ თემებზე საუბრით გახდა.

“გასაოცრად რასისტული ისტორია “კავკასიელებზე” - სწორედ ასეა დასათაურებული ფრანჩესკა მერსის ერთ-ერთი გადაცემა, რომელიც MTV-ის YouTube channel-ზეა ატვირთული. 



ფრანჩესკა მერსი საუბარს შემდეგი ირონიული კითხვით იწყებს და ეს პათოსი მის ტექსტებს მთელი საუბრის განმავლობაში გასდევს - “ოდესმე დაინტერესებულხართ რატომ ვუწოდებთ თეთრკანიან ადამიანებს “კავკასიელებს”? პასუხი გაგაოცებთ”. 

“ბევრმა ადამიანმა სიტყვა “კავკასიელის” განმარტება იცის, როგორც ევროპული წარმოშობის თეთრკანიანი ადამიანი. ხომ ასეა? სულაც არა” - ამბობს ის. 

მისივე თქმით, ამერიკის მიღმა თეთრკანიანი ადამიანები “კავკასიელებს” სულაც არ ჰგვანან, იმიტომ, რომ თითოეულ ქვეყანას “კავკასიელის” განმარტების საკუთარი ვერსია აქვს. წამყვანი განმარტავს, რომ “კავკასია” არის რეგიონი, რომელიც რუსეთის, საქართველოს, აზერბაიჯანის, სომხეთისა და ჩრდილოეთ თურქეთის ტერიტორიებს მოიცავს. “მაშ რატომ გახდა “კავკასიელი” ყველა თეთრკანიანი ადამიანის სინონიმი? კარგად მოიჭირეთ ქამრები, პასუხი საკმაოდ რასისტულია”, - ამბობს რემსი. 

გადაცემის წამყვანი განმარტავს, რომ საუკუნეების წინ, ჯერ კიდევ ჰიტლერის ხელისუფლებაში მოსვლამდე, ცხოვრობდა ერთი გერმანელი, სახელად ქრისტოფერ მეინორსი, რომელსაც სწამდა, რომ სრულყოფილი ადამიანი თეთრკანიანი იყო. მისივე თქმით, ის “მეცნიერული რასიზმის” ერთ-ერთი ფუძემდებელი იყო. “თუმცა, მოემზადეთ, ახლა მოვლენები ზედმეტად არამეცნიერულად განვითარდება”, - ამბობს წამყვანი. 

ამის შემდეგ, იგი ჰყვება, რომ მეინორს სწამდა, თითქოს “კავკასიელებს” ყველზე ქათქათა კანი ჰქონდათ. ყველა დანარჩენ “არაკავკასიურ” რასას უშნო, ამორალურ, არასრულფასოვან და ცხოველის მსგავს ქმნილებებად აღიქვამდა. ასევე მიიჩნევდა, რომ ადამიანები მაგალითად, ახლო-აღმოსავლეთიდან და აზიიდან ნაკლები ინტელექტის მატარებლები იყვნენ. 

წამყვანის თქმით, მეინერსის ეს რასისტული თეორია, შემდეგ კიდევ უფრო განავითარა ასევე გერმანელმა მეცნიერმა იოჰან ბლუმენბახმა, რომელსაც სწამდა რომ კავკასიის რეგიონი, კერძოდ კი საქართველო ყველაზე მომხიბვლელი ადამიანების სამშობლო იყო. რემსი იმასაც ხსნის, თუ როგორ გახდა გერმანელი მეცნიერის თვალში ქართველი ყველაზე ლამაზი ადამიანი.

მისი თქმით, ამ ჟრუანტელისმომგვრელ ადამიანს ადამიანის თავის ქალების უზარმაზარი კოლექცია ჰქონდა. 245 ასეთი ქალიდან მისთვის ყველაზე საყვარელი ქართველის თავის ქალა აღმოჩნდა და ასე, მეცნიერული მტკიცების გრეშე, მან გადაწყვიტა, რომ ადამიანი სწორედ ამ ადგილიდან უნდა ყოფილიყო წარმოშობილი. წამყვანის თქმით, ბლუმენბახი ასევე მიიჩნევდა, რომ ყველა ევროპელი ღია ფერის კანის მქონე ადამიანი “კავკასიური” რასის უნდა ყოფილიყო. წამყვანის თქმით, მისი ფავორიტი რასის გამოკვეთის შემდეგ, მეცნიერმა ყველა სხვა დანარჩენი ადამიანი ოთხ რასად - მონღოლებად, ანუ ყვითელ რასად, მალაურ - ყვაფისფერ რასად, ეთიოპიელებად - შავ რასად და ამერიკელებად - წითელ რასად დაყო.

წამყვანის თქმით, ბლუმენბახის რასობრივი კლასიფიკაცია ახალშექმნილ ამერიკაშიც გამოიყენეს, მონობისა და სელექციური მიგრაციის კვოტების გამართლების კარგი საშუალება იყო. 

წამყვანის განმარტებით, მიუხედავად ბევრი წლის გასვლისა ტერმინი “კავკასიელი” თანამედროვეობაში მაინც აქტიურად გამოიყენება. ამის ერთ-ერთ მთავარ მიზეზად ის ამ სიტყვის იურიდიულ ისტორიას ასახლებს.

მისი თქმით, ამერიკის უზენაესმა სასამართლომ სიტყვა “კავკასიელი” 64 საქმეში სათავისოდ წაიკითხა. მაგალითად, 1920-იან წლებში მხოლოდ თავისუფალ თეთრკანიანებსა და “კავკასიელებს” მიეცათ უფლება ამერიკის ნატურალიზებული მოქალაქეები გამხდარიყვნენ. ამის შემდეგ, წამყვანი იხსენებს ისტორიას, როდესაც, 1928 წელს ინდოელმა მამაკაცმა, რომელიც პირველ მსოფლიო ომში ამერიკისთვის იბრძოდა, ამ ქვეყნის მოქალაქეობის სურვილი გამოთქვა და ამბობდა, რომ ბევრი ანთროპოლოგი ინდოელებს სწორედ “კავკასიელებს” მიაკუთვნება. ბევრი სასამართლო განხილვის შემდეგ, უზენაესმა სასამართლომ დაადგინა, რომ “კავკასიელი” მართლაც მხოლოდ თეთრკანიან ევროპელს ნიშნავდა. წამყვანის შეფასებით, სწორედ ამ გადაწყვეტილებამ მოახდინა ამ სიტყვის თანამედროვე ამერიკული გაგების კოდიფიცირება და ჩამოაყალიბა როგორც - “თეთრკანიანი ადამიანი ევროპელი წინაპრებით”.

წამყვანის შეფასებით, ამ ტერმინის არსებობის კიდევ ერთი ახსნა ძალაუფლებაა. ენა რასობრივი იდეოლოგიის გავრცელების ყველაზე თვალსაჩინო საშუალებაა. მაგალითად, ტერმინი “კავკასიელი” მიუთითებს, რომ თეთრკანიანი ადამიანები ამერიკაში მცხოვრები სხვა რასებისგან განსხვავებულები არიან, ის თითქოს აჩვენებს, რომ თეთრკანიან ადამიანებს მხოლოდ მათი კანის პიგმენტაცია კია არა, კიდევ სხვა რამ აერთიანებს. რასაც მეცნიერებასთან საერთოდ არ აქვს კავშირი. 

“აბა, გაოცებულები დარჩით ტერმინ “კავკასიელის” ისტორიით?” - ამ ირონიული კითხვითვე ასრულებს წამყვანი საუბარს. მისი ეს დაახლოებით 4-წუთიანი მონოლოგი არის ტერმინ “კავკასიელის” დამკვიდრებული შინაარსის გაშარჟება და დაცინვა. გერმანელი მეცნიერები მათივე მსჯელობის აბსურდულობის ხაზგასასმელად მოჰყავს და არა იმის დასასაბუთებლად, მართლაც რა განსაკუთრებულ და ულამაზეს ხალხს უცხოვრია კავკასიაში, კერძოდ კი საქართველოში, როგორც ამას palitra-ს მიერ ნათარგმნი ვიდეოდან ვიგებთ.
კატეგორია: რესურსები
დამოუკიდებელმა ჟურნალისტმა მერსი უილერმა, რომელიც ბლოგებს საკუთარ ვებსაიტზე - EmptyWheel.net-ზე წერს, სამ ივლისს გამოქვეყნებულ ბლოგში თქვა, რომ მან ამერიკის ფედერალური გამოძიების ბიუროს (FBI) საკუთარი წყაროს შესახებ მიაწოდა ინფორმაცია . მისი განმარტებით, 2016 წლის ნოემბერში წყარომ ტექსტური შეტყობინება გაუგზავნა, რომელშიც ირწმუნებოდა, რომ აშშ-ის ეროვნული უსაფრთხოების მრჩეველი მაიკლ ფლინსი ბაშარ ალ ასადის გუნდთან მოლაპარაკებებს მართავდა.

"გასულ წელს რამდენჯერმე ვიმყოფებოდი ფედერალური გამოძიების ბიუროში და მათ მივაწოდე ინფორმაცია ადამიანის შესახებ, რომელიც ღრმად მწამდა, რომ მნიშვნელოვან როლს თამაშობდა აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნების დროს რუსეთის მხრიდან განხორციელებულ თავდასხმებში. მას შემდეგ არაერთმა საჯარო ღონისძებამ დამარწმუნა, რომ მართალი ვიყავი", - განაცხადა უილერმა.

უილერმა, რომელიც ძრითადად სახელმწიფო უსაფრთხოებისა და სამოქალაქო თავისუფლების საკთხებზე მუშაობს, განმარტა, რომ ასე იმიტომ მოიქცა, რომ დარწმუნებული იყო წყარო იტყუებოდა.

"გამოძების ინტერესებიდან გამომდინარე, მის ვინაობას არ დავასახელებ, არც იმას ვიტყვი, როდის ვიყავი ფედერალური გამოძიების ბიუროში. ეს საკუთარი სურვილით გავაკეთე, ყოველგვარი ზეწოლისა და მუქარის გარეშე, სხვა ჟურნალისტებისა და იმ ადამიანების დასაცავად, რომლებიც მენდობიან და მესაუბრებიან”, - დაწერა უილერმა.

მისივე განმარტებით, ამ ქმედებას ნაწილობრივ საკუთარი თავის დაცვის მიზანიც ჰქონდა. ამასთან, მას სურდა, რომ საზოგადოებისთვის ეჩვენებინა რა ხდება სინამდვილეში. მისივე თქმით, მას არ მოსწონს ტრამპი, თუმცა, არც ჰილარის დიდი ქომაგია.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: რესურსები
ფეხბურთში მსოფლიო ჩემპიონატი კულმინაციას უახლოვდება, სულ მალე გაირკვევა რომელი ქვეყანა შეძლებს ყველაზე მნიშვნელოვან ტურნირში გამარჯვებას. შესაბამისად, სპორტული გადაცემებისთვისაც აქტიური პერიოდია და ამ თემაზე მომუშავე ჟურნალისტებსაც საკუთარი პროფესიონალიზმის ჩვენება უწევთ. მსოფლიოში არაერთი სპორტული რეპორტიორია, რომლებიც გამოირჩევიან გაშუქებული თემებით, ექსკლუზიური ინფორმაციის მოპოვებითა თუ ექსცენტრიულობით. მედიაჩეკერი ხუთ ასეთ ჟურნალისტს გაგაცნობთ.

ჯიმ როუმი - CBS Sports Radio-ს წამყვანი, რომელმაც ერთ-ერთი ყველაზე დინამიური სპორტული შოუს შექმნა შეძლო. მისი გადაცემა 224 არხის მეშვეობით სამი საათის განმავლობაში მთელი ქვეყნის მასშტაბით გადაიცემა. იგი ცნობილია როგორც დაუნდობელი სუსტი სტუმრების მიმართ, თუმცა მაინც ყველას უყვარს, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც გონებამახვილობას დიდი სპორტული ეგოს მქონე სპორტსმენებისკენ მიმართავსმაგალითად, ერთ-ერთ გადაცემაში მან NBA-ის კომისარს პირდაპირ ჰკითხა - „ისევ სცემთ თქვენს მეუღლეს“ (თავად რომი ოჯახურ ძალადობაში არასდროს დაუდანაშაულებიათ).ერთ-ერთმა სპორტსმენმა მისთვის მიუღებელი ეპითეტის გამო ეთერში მაგიდაც კი ესროლა. მის შოუს მილიონობით მსმენელი, თავად მას კი twitter-ზე 1.38 მილიონი მიმდევარი ჰყავს.

ბილ საიმონსი - ამერიკელი სპორტული ჟურნალისტი, რომელსაც twitter-ზე 4.4 მილიონი მიმდევარი ჰყავს, მის შოუს კი ყოველკვირეულად სამ მილიონზე მეტი მაყურებელი უყურებს. საიმონსმა კარიერა პატარა ადგილობრივი გამოცემისBoston-ის ბლოგერობითა და ESPN-ში სვეტების წერით დაიწყო და სახელი არაერთი მიმართულებით გაითქვა. მათ შორი: სპორტული podcast-ები, სპორტულ დოკუმენტურ სერიალზე მუშაობა, რომელმაც Emmy-ც მოიგო, თუ კალათბურთის შესახებ დაწერილი ერთ-ერთი ყველაზე გაყიდვადი წიგნის ავტორობა. “კალათბურთის წიგნმა”, theNew York Times-ის ბესტსელერების სიაში პირველი ადგილი დაიკავა, - პირველ სამ თვეში წგნის 200000 ეგზემპლარი გაიყიდა.

გუილემ ბალაგი რამდენიმე ინგლისური და ესპანური გაზეთისთვის წერს და Sky Sport News-ისთვის მუშაობს. იგი ერთ-ერთი იმ სპორტულ ჟურნალისტთაგანია, რომელსაც სპორტის სფეროს შესახებ ბევრი ექსკლუზივი აქვს. . მაგალითად, თავის დროზე, მან კრისტიანუ რონალდუსა და დევიდ ბექემის მადრიდში გადასვლის ამბავი იწინასწარმეტყველა. ასევე გააჟღერა არაერთი ექსკლუზივი La Lig-ის ტრანსფერების შესახებ და ა.შ.

სტეფან სმიტი - 47 წლის სპორტული სიახლეების წამყვანი საკუთარ თავს სპორტული ამბების პროვოკატორს უწოდებს. ESPN2-ზე მის რადიო შოუს twitter-ზე 2.4 მიმდევარი ჰყავს. მაგალითად, მან დაიცვა Dallas Mavericks-ის მფლობელი მარკ კუბანი, როდესაც მან თქვა, რომ გადაკვეთდა ქუჩას, თუკი შავკანიან ბიჭუნას შენიშნავდა და გააკრიტიკა ტომ ბრედი, რომელმაც თეთრ სახლში New England Patriots-ის პატივსაცემად გამართული ღონისძიება მშობლების ქორწინების საიუბილეო თარიღის აღნიშვნის გამო გამოტოვა. „მე ჩემი შეხედულებები მაქვს, რომლებიც ფაქტებს ეფუძნება და მათი გახმოვანებისთვის მე ბოდიშს არ ვიხდი. თუკი ვინმეს ვძულვარ, მერე რა? თუკი ვინმეს ვუყვარვარ, მერე რა?“ - განაცხადა სმიტმა the New York Times-თან ინტერვიუში.

ბობ კოსტასი - NBC-ის 63 წლის სპორტული წამყვანია, რომელსაც თითქმის ყველა მნიშვნელოვანი სპორტული მოვლენა აქვს გაშუქებული. სპორტული კარიერის განმავლობაში მან არაერთ დღისა და ღამის სპორტულ შოუს უმასპინძლა. ათჯერ იყო ოლიმპიური თამაშების წამყვანი. 2012 წელს, ლონდონის ოლიმპიადის დროს მისმა წაყვანილმა შოუმ რეკორდი მოხსნა, მას 219 მილიონმა მაყურებელმა უყურა. მას twitter-ზე ვერ ნახავთ, თუმცა როდესაც სპორტულ გადაცემას უძღვება, მისი კომენტარი წარუშლელ შთაბეჭდილებას ტოვებს მაყურებელზე.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

 

მედიაჩეკერი იმ ეთიკური პრობლემების შესახებ მოგითხრობთ, რასაც აწყდებოდა მსოფლიო მედია 2017 წლის განმავლობაში. მათ შორისაა, არაზუსტი ინფორმაციის გავრცელება, შეცდომები სხვადასხვა გახმაურებულ დანაშაულში ბრალდებული პირების დასახელებისას, შეურაცხმყოფელი კომენტარები, რაც ქართულ მედიისთვისაც არ არის უცხო და საზოგადოებაშიც ხშირად გამოუწვევია დისკუსია.

Associated Press-ს კავშირი ნაცისტებთან

2017 წლის მაისში the Associated Press-მა გამოაქვეყნა გამოძიების შედეგები, რომლითაც დადასტურდა, რომ მეორე მსოფლიო ომამდე გამოცემას ნაცისტებთან ჰქონდა კავშირი, რაც გამოიხატებოდა იმაში, რომ დაქირავებული ჰყავდა რამდენიმე პრონაცისტი გერმანელი თანამშრომელი.

AP-მა აღიარა, რომ ნაციზმთან აფილირებული ფოტოგრაფები არ უნდა გამოეყნებინათ, თუმცა არ გაიზიარა მოსაზრება, რომ ნაცისტები გამოცემის ფოტოებს პროპაგანდისთვის იყენებდნენ. AP-მა თქვა, რომ გერმანული მედია AP-ს ფოტოებს უცვლიდა მინაწერებს შეცდომაში შემყვანი, შეურაცხმყოფელი ტექსტებით, AP კი არ უწევდა მათ წინააღმდეგობას. მათივე განმარტებით, ნაცისტური გერმანიის პროპაგანდისტები, მათ გერმანელ თანამშრომლებზე ზეწოლას ახდენდნენ. 1935 წელს AP-მ გაიზიარა ანტისემიტური წესები, რომლებიც ებრაელი თანმშრომლების დაქირავებას კრძალავდა. ეს კი გამოიხატა იმაში, რომ რედაქცია ექვს ებრაელ ადგილობრივ თანამშრომელს გერმანიის დატოვებასა და ახალი სამსახურის მოძიებაში დაეხმარა.

(ამ თემაზე ასევე შეგიძლიათ იხილოთ: როგორ თანამშრომლობდა „ესოშიეითიდ პრესი“ ნაცისტებთან)

შეურაცხმყოფელი მასალები

2017 წელს მედიასაშუალებებმა არაერთი შეუსაბამო, შეურაცხმყოფელი და არასწორი მასალა გაავრცელეს. მაგალითად, The Huffington Post-მა ჯერ გამოაქვეყნა, შემდეგ კი წაშალა ბლოგპოსტი, რომელშიც ნათქვამი იყო, რომ ტრამპის მხარდამჭერები სიკვდილს იმსახურებდნენ. Barstool Sports-მა სიმსუქნის გამო მომღერალ რიჰანას დასცინა. Cleveland რადიოს წამყვანი ამტკიცებდა, რომ Cleveland Browns-ის მოთამაშე ნარკოტიკების მომხმარებელი იყო. A Montreal Gazette-ის სპორტულმა რეპორტიორმა ტვიტერზე დაწერა, რომ შანია ტვეინი მაწანწალას ჰგავდა და ა.შ. საკუთარი მასალის, ჟურნალისტისა, თუ კომენტარის გამო ბოდიში არაერთმა გამოცემამ მოიხადა ან საკუთარი თანამშრომლის მიმართ დისციპლინური სასჯელი გამოიყენა. მსგავსმა მაგალითებმა 2018 წელს ერთგვარ კამპანიას დაუდო საფუძველი - “დაფიქრდი, ვიდრე რამეს გააზიარებ ან ტვიტერზე დაწერ”.

ომბუდსმენის როლის ცვლილება

სახალხო დამცველები, ე.წ. საზოგადოებრივი/სახალხო რედაქტორები, როგორც წესი, წარმოადგენენ საზოგადოებას საინფორმაციო გამოშვებებში, პასუხობენ წარმოქმნილ კითხვებს, საჩივრებს და ა.შ. თუმცა, 2017-მა წელმა აჩვენა, რომ მსოფლიო მასშტაბით, მათ შორის ამერიკულ საინფორმაციო გამოშვებებში, ომბუდსმენის როლის ერთგვარი ცვლილება მოხდა და მათ პოზიციები დაკარგეს.

2017 წლის მაისში, the New York Times-მა მოულოდნელად გააუქმა საზოგადოებრივი/სახალხო რედაქტორის თანამდებობა და გამოცემის მეექვსე ასეთი რედაქტორი ლიზ სპეიდი სამსახურიდან გაათავისუფლა. რამდენიმე თვით ადრე იგივე გააკეთა the Kansas City Star-მაც. მიუხედავად ამისა, PBS-მა ამ პოზიციის შენარჩუნება გადაწყვიტა და 2017 წლის სექტემბერში საზოგადოებრიცი რედაქტორის თანამდებობაზე მადჰულიკა სიკა დაიქირავა.

ომბუდსმენის დაქირავება გადაწყვიტა გერმანიის ყველაზე კითხვადმა გაზეთმა Bilt-მა. გამოცემამ ეს გადაწყვეტილება, მიგრანტების გაუპატიურების შესახებ გავრცელებული ყალბი ამბის შემდეგ გადაწყვიტა. უფრო მეტი გამჭვირვალობისთვის ომბუდსმენი დაიქირავა Nigeria’s Premium Times-მაც.

შეცდომები სხვადასხვა დანაშულში ბრალდებული პირების დასახელებისას ახალ ამბებში

ნებისმიერი ახალი ამბის გაშუქებისას ყველა ისწრაფვის, რომ იყოს პირველი, რასაც ხშირად შეცდომები ახლავს. ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში უამრავი მაგალითი იყო იმისა, როდესაც საინფორმაციო გამოშვებებში მნიშვნელოვანი ღირებულების მქონე ამბების გაშუქებისას საქმესთან კავშირში მყოფი პირების ვინაობა არასწორად გაჟღერდა, ან სულაც მათ მიმართ არასწორი ბრალდება გაისმა.

მაგალითად, the Daily Beast-მა ქუებექში მომხდარ აფეთქებაში ეჭვმიტანილი ორი პირი არასწორად დაასახელა. ბრიტანულმა მეოთხე არხმა კი უესტმისტერის ტერორისტულ თავდასხმაში ბრალდებულის შესახებ არასწორი ინფორმაცია გაავრცელა. იგივე გააკეთა Gateway Pundit-მა, როდესაც ლას-ვეგასში მომხდარი მასშტაბური მკვლელობა შეცდომით სრულიად სხვა პირს დაუკავშირა.

მოსმენების სკანდალი გრძელდება

თითქმის შვიდი წელი გავიდა, მას შემდეგ რაც უკანონო სატელეფონო მოსმენების სკანდალის შემდეგ რუპერტ მერდოკის გამოცემა News of the World დაიხურა, თუმცა მოსმენების სკანდალი მაინც გრძელდება. 50-მა მოქალაქემ News UK-ის მოსმენების გამო უჩივლა. ელისაბეტ ჰარლიმ Trinity Mirror-ს, რომელიც Daily Mirror -ის გამომცემელიცაა, წლების განმავლობაში, მისი სატელეფონო ზარების უკანონო მოსმენის გამო სასამართლო დავა მოუგო.

Online კომენტარების სექცია თანდათან ქრება

გამოცემების მიერ საკუთარი მასალების ქვემოთ Online კომენტარებისთვის განკუთვნილი სივრცე თანდათან ქრება. 2017 წელს ასე არაერთი მედიასაშუალება მოიქცა.

მაგალითად, “შეურაცხმყოფელი და დამამაცირებელი” კომენტარების გამო ეს ფუნქცია საერთოდ გააუქმა MSN-მა. იგივე გააკეთა, the Bozeman Daily Chronicle-მ, the Irish Independent, Crain’s Chicago Business და NPR-მა. მაგალითად Al Jazeera-მ კომენტარების ფუნქციის გაუქმების მიზეზად “რასიზმი, ფანატიზმი და სექტანტიზმი” დაასახელა.

BuzzFeed-მა ტრამპის რუსული დოსიე გამოაქვეყნა

2017 წლის იანვარში BuzzFeed-მა დოსიე გამოაქვეყნა, რომელიც ტრამპის რუსული კავშირების შესახებ სავარაუდოდ არასწორ ინფორმაციას შეიცავდა. მასალამ ჟურნალისტური ეთიკის კუთხით მაშინვე კითხვის ნიშნები გააჩინა და ცილისწამების შესახებ მალევე სასამართლო დავაც დაიწყო. მიუხედავად ამისა, მასალას თავისი გრძელვადიანი უარყოფითი ეფექტი მაინც ექნება.

საჯარო ინტერესი ინფორმაციულად ღირებული ძველი ამბების გაშუქებისას

როდესაც საინფორმაციო ავანსცენაზე ჩნდება შედარებით უცნობი პერსონა, როგორ უნდა მოიქცეს მედიასაშუალება? რა ინფორმაცია უნდა გაჟღერდეს და რა დარჩეს ყურადღების მიღმა? ეს კითხვები განსაკუთრებით აქტუალური მას შემდეგ გახდა, რაც გაერთიანებული ავიახაზების ფრენისას ექიმი დეივიდ დაო თვითმფრინავიდან გაათრიეს. ინციდენტის ავმსახველი ვიდეო ინტერნეტ სივრცეში ვირუსულად გავრცელდა. The Courier-Journal-ის მიერ 10 წელზე მეტი ხნის წინ ნასამართლეობის შესახებ ინფორმაციის გავრცელებამ გაააქტიურა კითხვა, იყო თუ არა სწორი მისი წარსული შესახებ დეტალების გამჟღავნება.

სამუშაო ადგილზე ქცევის წესები

თუკი გამოქვაბულში არ ცხოვრობთ, ალბათ, გაგიგიათ იმ ცნობილი ადამიანების შესახებ, რომლებსაც საკუთარი ქცევის გამო ახსნა-განმარტებების კეთება მოუხდათ. სამუშაო ადგილზე შეუსაბამო ქცევის გამო, 2017 წელს სამსახური არაერთმა ცნობილმა ჟურნალისტმა და რეპორტიორმა დაკარგა. ასე იყო the New Yorker-ის, BuzzFeed-ისა და NPR-ის თანამშრომლების შემთხვევაში. უმეტესობამ სამსახური ყოფილი ან ამჟამინდელი თანამშრომლების სექსუალური შევიწროებისთვის დაკარგა.

მსგავსი ფაქტი უკვე დაფიქსირდა 2018 წელსაც, the Washington Post-მა სამუშაო ადგილზე შეუსაბამო ქცევისთვის, საკუთარ რეპორტიორ ჯოელ აკენბაკს უფლებამოსილება 90 დღით შეუჩერა.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
Reuters-ის ინფორმაციით, 38 წლის მამაკაცს, რომელიც გუშინ გაზეთ Maryland-ში მომხდარ სროლასა და ხუთი ადამიანის მკვლელობაშია ეჭვმიტანილი, Capital Gazette-თან ხანგრძლივი სასამართლო დავა ჰქონდა.

აშშ-ში, მერილენდის შტატში, ადგილობრივი გაზეთის Capital Gazette-ის ოფისზე თავდასხმა გუშინ მოხდა. სროლის შედეგად რამდენიმე ადამიანი გარდაიცვალა. არიან დაშავებულებიც.

Capital Gazette-ის ინფორმაციით პოლიციამ გაზეთზე თავდასხმაში ეჭვმიტანილი გამოავლინა და ის Maryland-ის მკვიდრი ჯერეტ უორენ რამოსია, რომელმაც 2012 წელს ცილისწამებისთვის გამოცემას და მის ერთ-ერთ ჟურნალისტს უჩივლა, თუმცა სასამართლო დავა წააგო.

თითქმის ერთი წლით ადრე გაზეთის ყოფილმა მესვეტემ თომას ჰარტლიმ თავის სვეტში რამოსის მიერ Facebook-ის მეშვეობით ერთ-ერთ ქალთან მიმოწერის შესახებ დაწერა, რაც მისი განმარტებით, სასამართლოს დოკუმენტებით მტკიცდებოდა. ჰარტლის თქმით, რამოსმა ქალს რამდენიმე შეტყობინება გაუგზავნა, რომელბშიც მას ვულგალური ეპითეტებით მოიხსენიებდა და თავის მოკვლას ურჩევდა.

პოლიცია გაზეთის ოფისთან., სადაც სროლა მოხდა. აშშ, მერილენდი, 28 ივნისი, 2018წ. 
ფოტო: © REUTERS/Joshua Roberts
რამოსი სასამართლომ კრიმინალური შევიწროებისთვის დამნაშავედ ჰარტლის სვეტის გამოქვეყნებამდე ხუთი დღით ადრე სცნო. სასამართლოში ის ამტკიცებდა, რომ მისი პერსპექტივები არასწორად იყო წარმოჩენილი. მან გაზეთთან სასამართლო დავა წამოიწყო. პირველ ეტაპზე მისი სარჩელი არ დაკმაყოფილდა, თუმცა 2015 წელს სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილებით საქმის განხილვა დაიწყო.

სასამართლო განხილვების დაწყებიდან მალევე, twitter-ზე ჯერედ რამოსის მომხმარებლის სახელით, Capital Gazette-ის, თომას ჰარტლისა და მერილენდის სასამართლოს შესახებ კრიტიკული პოსტები გაჩნდა.

"დიახ, თომას ჰარდლი, შეგიძლია თავი თავად მოიკლა, სანამ ამას მე ვიზამ", - წერდა მომხმარებელი twitter-ზე 2014 წელს. აღნიშნულმა მომოხმარებელმა სოციალურ ქსელში 2016 წლიდან 2018 წლის 28 ივნისამდე აქტივობა შეწყვიტა.

"ისინი საკუთარ თავებს Watchdog-ებს უწოდებენ, მაგრამ ვინ აკვირდება დამკვირვებლებს? მეფეებმაც კი პასუხი უნდა აგონ ღმერთის წინაშე", - წერდა ის.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ჟურნალ TIME-ის გარეკანზე ფოტომონტაჟის შედეგად გამოსახული იყო პატარა ჰონდურასელი გოგონა, რომელიც მტირალი სახით თითქოს რეალურად პრეზიდენტ ტრამპს შესცქერის. ფოტო შთაბეჭდილებას ქმნიდა, თითქოს გოგონა მშობლებთან ერთად აშშ-ის საზღვარზე გადასვლის შედეგად დედას დააცილეს, რაც სიმართლე არ აღმოჩნდა. გოგონას მამამ the New York Times-თან საუბარში განმარტა, რომ მისი ქალიშვილი დედისგან არ დაუშორებიათ.

მტირალი გოგონას ფოტო Getty Images-ის ფოტოგრაფმა ჯონ მურიმ ივნისის შუა რიცხვებში გადაიღო. Getty Images-ის დირექტორმა და კომუნიკაციების მენეჯერმა ენ ფლანგანმა განმარტა, რომ Getty Images-ის მიერ გამოქვეყნებული ფოტოს აღწერილობაში მკაფიოდ იყო ნათქვამი, რომ: "თავშესაფრის მაძიებელი ორი წლის ჰონდურასელი გოგონა 12 ივნისს მექსიკა-ამერიკის საზღვარზე დაკავებული დედის ჩხრეკისას ტირის".

Getty Images-მა ისიც განმარტა, რომ მათი ფოტოგრაფი ჯონ მური ყოველთვის ნათლად ამბობდა, რომ დედა-შვილი სპეციალურ ცენტრში ერთად გადაიყვანეს და ისინი არ დაუშორებიათ. აქვე მათ თავად მურის განაცხადი მოიშველიეს, სადაც ის ამბობს, რომ TIME-ის სტატია სწორედ მისი თხოვნის საფუძველზე გასწორდა.

მომხადრზე შესწორების ტექსტი TIME - მაც გამოაქვეყნა:

"ამბის თავდაპირველ ვერსიაში, გოგონას ამბის განვითარების შესახებ ინფორმაცია არასწორად იყო წარმოდგენილი. ის აშშ-ის მესაზღვრეებს დედასთან არ დაუშორებიათ, სპეციალურ ცენტრში ისინი ერთად გადაიყვანეს", - ნათქვამია TIME - ის განცხადებაში.

გოგონას შესახებ სტატია გაასწორა the Washington Post - მაც.

"პატარა გოგონას მამამ the Washington Post - ს უთხრა, რომ ბავშვი დედასთან არ დაუცილებიათ", - წერია the Washington Post - ის შესწორებაში.

Time - ის მთავარმა რედაქტორმა ედუარდ ფენსენტჰალმა CNN-თან საუბარში Time - ის პოზიციის დაცვა სცადა და განმარტა, რომ "ორი წლის ჰონდურასელი გოგონას ფოტო ყველაზე თვალსაჩინოდ წარმოადგენდა აშშ-ში არალეგალურ იმიგრაციაზე მიმდინარე დებატების სახეს".

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
BBC-მ არასწორად გააჟღერა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ თითქოს Daily Mail - ის ჟურნალისტები 2011 წლის სატელეფონო მოსმენების სკანდალში იყვნენ ჩართული, რამაც ბრიტანული გამოცემის News of the World-ის დახურვა გამოიწვია. არასწორი ინფორმაცია, BBC-ის რადიო 4-ისა და BBC World Service-ის მიერ 7 ივნისს გაჟღერდა.

შეცდომა Daily Mail-ის რედაქტორის პოლ დეიკრის თანადებობიდან წასვლის შესახებ გავრცელებულ ინფორმაციაში გაჟღერდა, რომელიც ახლა გამოცემის მთავარი რედაქტორი იქნება.

შეცდომის აღმოჩენის შემდეგ, BBC-მ საბოდიშო წერილი გაავრცელა:

"გასული ღამის ახალ ამბავში, რომელიც Daily Mail-ის რედაქტორის პოლ დეიკრის თანამდებობიდან წასვლას ეხებოდა, რომელსაც ეს პოსტი ბოლო 26 წლის განმავლობაში ეკავა, შეცდომით იყო აღნიშნული, რომ Daily Mail-ის ზოგიერთი ჟურნალისტი 2011 წლის სატელეფონო მოსმენების სკანდალში იყო გარეული. ვაღიარებთ, რომ ეს სიმართლე არ არის და ბოდიშს ვუხდით პოლ დეიკრს და მთლიანად Daily Mail-ს” - , ნათქვამია BBC-ის განცხდებაში.

წყარო: Imediaethics.org
კატეგორია: ეთიკა
23 ივნისს ტელეკომპანია "რუსთავი 2-ის" საინფორმაციო გამოშვება "კურიერის" მთავარი გამოშვების ერთ-ერთი სიუჟეტი ინტერნეტში არასრულწლოვნების ფოტოების გავრცელებას ეხებოდა. თემის წარდგენისას წამყვანმა განმარტა, რომ ათობით არასრულწლოვანი მოზარდის მშობელი მათი შვილების ფოტოების არაბი, ირანელი და თურქი მომხმარებლების გვერდებზე ატვირთვისა და შეურაცხმყოფელი კომენტარების გამო პანიკაშია. მანვე თქვა, რომ შსს-ში წერილი არასამთავრობო ორგანოებმაც გაგზავნეს, მაგრამ “ქართველი ბავშვების ფოტოების უცხოურ პროფილებზე ატვირთვაში და საშიშ კომენტარებში პოლიციამ დანაშაულის ნიშნები ვერ დაინახა და გამოძიებაც არ დაიწყო”.

ის, რომ ფოტოები სოციალურ ქსელში სწორედ არაბი, თურქი და ირანელი მომხმარებელების გვერდზეა ატვირთული და უხამსი შინაარსის შემცველი კომენტარებიც არაბულ ენაზეა გაკეთებული, სიუჟეტში ჟურნალისტმაც გაიმეორა. თუმცა, ჟურნალისტს არ დაუშვია, შესაძლოა, აღნიშნული გვერდების უკან სხვა მომხმარებლები იდგნენ და ხსენებული წარმომავლობის ადამიანები მომხდრთან კავშირში საერთოდ არ იყვნენ. ჟურნალისტს არ უცდია გარკვევა და ამ მომხმარებლების გადამოწმება, მათთან დაკავშირება. მიუხედავად ამისა, მტკიცებით ფორმაში მასალაში თქვეს, რომ არასრულწლოვნების ფოტოებს სწორედ ირანელი, თურქი და არაბი მომხმარებლები ტვირთავენ და მშობლები მათ პედოფილიაში ადანაშაულებენ.

სიუჟეტიდან გაურკვეველი დარჩა, საერთოდ რა მიზანი და საჭიროება ჰქონდა შესაძლო მოძალადეების ეთნიკური წარმომავლობის დასახელებას მაშინ, როდესაც ნაციონალური კუთვნილების მიუხედავად, ფაქტი ისედაც მძიმეა. მსგავსი ფორმით ინფორმაციის გაჟღერება კი საზოგადოებაში უკვე არსებული ქსენოფობიური განწყობების კიდევ უფრო გაღვივებას და გამძაფრებას უწყობს ხელს.

კიდევ ერთი პრობლემა, რაც სიუჟეტში გამოიკივეთა, ეს არასრულწლოვნების მშობლების იდენტიფიცირება იყო. ერთ-ერთი სავარაუდო მსხვერპლის დედის სახე ისე იყო დაფარული, რომ მისი იდენტიფიცირება მარტივად შეიძლებოდა. სიუჟეტის ბოლოს კი იგივე ქალი ყოველგვარი დაფარვის გარეშე ჩანდა. ასეთ შემხვევაში საერთოდ გაუგებარია რესპონდენტის დაფარვის მიზანი და ფორმაც. სიუჟეტში ასევე შეიძლებოდა სხვა დაფარული არასრულწლოვნების იდენტიფიცირებაც.

მასალაში ასევე არ ჩანდა შსს-სა და სამართალდამცველი ორგანოების პოზიცია. არადა, ამბის წარდგენისას წამყვანმა და ჟურნალისტმა უწყების მხრიდან ფაქტის მიმართ გულგრილ დამოკიდებულებაზე მიანიშნეს, თუმცა, სიუჟეტის დასასრულს აღნიშნეს, რომ შსს-მ მოკვლევა დაიწყო. საბოლოოდ გაუგებარი დარჩა რა როლს ასრულებს ძალოვანი უწყება ამ საქმეში და რა სამართლებრივი მექანიზმები არსებობს ასეთი შემთხვევების აღსაკვეთად. ამ მიმართულებით ჟურნალისტს საკითხი არ მოუკვლევია.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები

 

ავსტრალიის მოქალაქე მილორად (მაილ) ტრკალჯა Google-ს მისი სახელის ძიების შედეგის გამო უჩივის, სადაც ის “მელბორნის კრიმინალურ სამყაროსთან” არის დაკავშირებული.

ტრკალჯას სასამართლო დავა Google-თან და Yahoo-სთან ადრეც ჰქონდა. ავსტარლიის მოქალაქემ 2012 წელს Yahoo-სგან 225 000 აშშ დოლარი, Google-ისგან კი 200 000 აშშ დოლარი მიიღო.

ტრკალჯა 2004 წელს მილბორნში სროლის შედეგად დაიჭრა. ავსტრალიური მედიის ცნობით, “მას შემდეგ, რაც აღმოაჩინა, რომ მისი სახელის ძებნის შედეგად შემოთავაზებული ფოტოები ქალაქში მომხდარ ბანდიტურ დაჯგუფებებს შორის მომხდარ სროლასთან არის დაკავშირებული, მას სურს, რომ Google-ს ცილისწამებისთვის უჩივლოს”.

“Google-ს ვუჩივლებ და მანამდე არ მოვეშვები, სანამ არ შეჩერდებიან. მინდა, რომ ჩემი ფოტოები დაბლოკონ. მე კრიმინალი არ ვარ და კრიმინალურ გარჩევებში ჩართული არასდროს ვყოფილვარ. მე შვილიშვილები მყავს და მათ ჩემს ცხოვრებას არ დავანგრევინებ”, - ამბობს ტრკალჯა.

ტრკალჯა Google-ს არა მხოლოდ ფოტოებისთვის, არამედ მისი სახელის ძიებისას შემოთავაზებულ ავტომატურ ვარიანტებსაც ასაჩივრებს. მისი თქმით, როდესაც ის საძიებო სისტემაში საკუთარ სახელს წერს, Google მას ასეთ ვერსიებს სთავაზობს - “ყოფილი დაქირავებული მკვლელი”, “კრიმინალი” და “დანაშაულებრივი სამყარო”.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: ფოტოისტორია
მთელი 2017 წლის განმავლობაში, TIME-ის დაკვეთით, მსოფლიოს მასშტაბით ფოტოგრაფები იმისთვის მუშაობდნენ, რომ წლის ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენები, ISIS-ის ნგრევით დაწყებული, ცირკით დამთავრებული, კადრებზე აესახათ. ისინი ასევე ეხმარებოდნენ მათ, ვინც მნიშვნელოვანი ისტორიების მოყოლა გაბედა, იქნება ეს ჰუმანიტარული კატასტროფა იემენში თუ პოლიტიკური არეულობა ვენესუელაში. TIME-ის ფოტოებმა მკითხველს შესაძლებლობა მისცა ენახა ის ადგილები და გაეცნო ის ადამიანები, რომელთა ხილვისა და გაცნობის შესაძლებლობაც, ალბათ, არასდროს ექნებოდა.

მაგალითად, იანვარში ადამ დინმა მიანმარის საიდუმლო წარმოება აღმოაჩინა, სადაც ადამიანებს, მთელი დღის განმავლობაში, გიგანტური ქვები ციცაბო ფერდობებზე აჰქონდათ, ღამით კი ფარნების შუქზე ადგილიდან ნაგავს ეზიდებოდნენ. მარტში ემანუელ სატოლი მოსულიში ერაყის შეარაღებულ ძალებისა და ისლამურ სახელმწიფოს შორის მიმდინარე ბრძოლის გადასაღებად გაგზავნეს. ერთი თვის შემდეგ, როცა სირიის ქალაქი გათავისუფლდა, მან რაქა მოინახულა. მთელი წლის განმავლობაში, ლინდსი ადარიო სამი სირიელი ლტოლვილი ბავშვის კვალდაკვალ დადიოდა, რომელთა მშობლებიც ევროპაში თავშესაფრის მიღებისთვის იბრძოდნენ.

TIME-ის ფოტოგრაფებმა აღწერეს აშშ-ის პრეზიდენტის ინაუგურაცია და ქალების მარში ვაშინგტონში, ასევე ელექტროენერგიისა და წყლის პრობლემა პუერტო რიკოში და ა.შ.

წარმოგიდგნეთ TIME-ის მიერ ფოტოებით მოთხრობილ 2017 წელს

გადაჭედილი ციხე ფილიპინებში, სადაც ძირითადად ნარკოდანაშაულისთვის მსჯავრდებულები არიან მოთავსებული. მას შემდეგ, რაც გასული წლის ივნისში, ქვეყნის პრეზიდენტი დუტერტე გახდა, ქუჩებში ნარკოდანაშაულთან ბრძოლის სახელით 6 000-მდე ადამიანი მოკლეს.
ფოტო: “სიკვდილის სამეფო დუტერტეს ფილიპინებში” 2017 წლის 16 იანვარი.

ვაშინგტონში ტრამპის ინაუგურაციის დღეს, მის წინააღმდეგ განწყობილმა პროტესტანტების ჯგუფმა ლიმუზინს ცეცხლი წაუკიდა.
ფოტო: 2017 წლის 20 დეკემბერი “ტრამპის პირველი დღე”

14 წლის დედა,  რომელიც 12 წლის ასაკში მოიტაცეს და გააუპატიურეს, შვილთან ერთად.
ფოტო: 2017 წლის 10 ივლისი

ალი ბაშარ ალი, რომელიც მოსულის დასავლეთით, მოსულ ალ-ჯადიდაში საკუთარ ოჯახთან ერთად, ბაბუის სახლში ცხოვრობს.
ფოტო: 2017 წლის 12 ივნისი, “გარანტირებული საფრთხე”

ნანგრევებად ქცეული რაქა.
ფოტო: “რაქა ნანგრევეში და ISIS-ის უკან დახევა”

პრეზიდენტი დონალდ ტრამპი და პირველი ლედი მელანია ტრამპი, ყოფილ პრეზიდენტთან ბარაკ ობამასთან და ყოფილ პირველ ლედისთან მელანია ტრამპთან ერთად, ტრამპის ინაუგურაციის დღეს. ფოტო: 2017 წლის 20 იანვარი, “ტრამპის პირველი დღე”

იძულებით გადაადგილებული პირები მოსულიში ჰუმანიტარული დახმარების სატვირტო ავტომანქანასთან.
ფოტო: 2017 წლის 24 აპრილი “დასასრულის დასაწყისი”

ლას ვეგასში მასობრივი სროლის მსხვერპლების საპატივცემულოდ ქუჩაში გამოსული ორი ქალი ერთმანეთს ამხნევებს.
ფოტო: 2017 წლის 2 ოქტომბერი


მამაკაცი რაქაში რაკაკას სტადიონზე მიაბიჯებს, რომელიც ISIS-ის მიერ საპყრობილებ იყო გამოყენებული.
ფოტო: “რაქა ნანგრევებში და ISIS-ის უკან დახევა”

ქალი დანგრეული შენობის წინ, მანშურის რაიონი მოსულის სამხრეთ-დასავლეთი ნაწილი.
ფოტო: “მოსულის შიგნით”

ბიჭი მკვდარი მამაკაცის სხეულს დაჰყურებს, ერაყი, მოსულის სამხრეთ დასავლეთი ნაწილი, ალ-ააკიდატის რაიონი

ცრემელებით სავსე და გამოფიტული ტაიმა აბაზლი, ათენიდან დამღლელი მარშრუტის შემდეგ ესტონეთში, მის ახალ სახლში შედის, 2017 წლის 5 ივნისი, “როდესაც სახლი არ არის იქ, სადაც გულია”

მწვრთნელი ალექსანდრე ლეისი ლომს ეხუტება.
ფოტო: 2017 წლის 15 მაისი, “ბოლო მოქმედება”

მეზობლები და ლგბტ მხარდამჭერები “მაიკ პენსის უცნაურ ცეკვებს” უყურებენ, პროტესტი პენსის სახლთან.
ფოტო: ტრამპის პირველი დღეები”

გიგანტური დროშა ტრამპის სასტუმროს ატრიუმზე.
ფოტო: 2017 წლის 19 ივნისი, “ძალაუფლების კომპლექსი”

სირიის დემოკრატიული ძალების მებრძოლი დამწვარი ავტობუსის ფონზე სელფის იღებს.
ფოტო: 2017 წლის 6 ნოემბერი, “ხალიფატის დასასრული”

პუერტო რიკოში ოჯახი მდინარეში ბანაობს, დღემდე სამ მილიონამდე მოსახლე, წყლის, გაზისა და ელექტროენერგიის გარეშე ცხოვრობს.
ფოტო: 2017 წლის 1 ოქტომბერი

FBI-ის ყოფილი დირექტორი ჯეიმს კომი სენატის კითხვებს პასუხობს.
ფოტო: 2017 წლის 3 ივლისი, “მოახერხებს ბობ მიულერი ფაქტისა და ფიქციის ერთმანეთისგან გარჩევას?”

დასავლეთ ვირჯინიის შახტი.
ფოტო: 2017 წლის 7 აპრილი


წყარო: Time.com
კატეგორია: რესურსები
მედიაჩეკერი ათ ცნობილ ფოტოჟურნალისტს გაგაცნობთ. ბევრი მათგანი სიცოცხლის რისკის ფასად მუშაობდა, ბევრი საქმიანობის დროს წარმოუდგენელი ამბების მომსწრე გახდა. თუმცა, მათ ყველას ერთი რამ აერთიანებთ, - იღებდნენ ფოტოს და ქმნიდნენ ისტორიას.

ფილიპ ჯოუნს გრიფითსი


ფოტოს სათაური

ფილიპ ჯოუნს გრიფითსი საყოველთაოდ ცნობილია ვიეტნამის ომის დროს გადაღებული ფოტოებისთვის. ვიეტნამის ომის დასასრულს, გრიფითსმა ფოტოები იომ კიპერის ომში გადაიღო და შემდეგ კამბოჯაში გადავიდა, სადაც 1975 წლამდე მუშაობდა. წარმატებისა და პოპულარობის წყალობით, 1985 წლამდე მაგნუმის პრეზიდენტი იყო. გრიფითსი 2008 წელს გარდაიცვალა, თუმცა მასზე ლეგენდა დღემდე ცოცხალია.


ვიეტნამი, 1968. ფოტო: ფილიპ ჯოუნს გრიფითსი


ჰენრი კარტერ ბრესონი

იგი ცნობილია, როგორც თანამედროვე ფოტოჟურნალისტიკის მამა. ბრესონი 1908 წელს, საფრანგეთში დაიბადა და ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც 35 მმ-იაინი ფორმატი გამოიყენა. ფოტოგრაფი მარტინ მუნკაჩის მიერ გადაღებული ტბისკენ მორბენალი 3 წლის ბიჭის შემთხვევითი ფოტოების გავლენის ქვეშ იყო. ხშირად რამდენიმე საათის განმავლობაში დახეტიალობდა ქუჩებში და უბრალოდ ცხოვრების კადრებს აფიქსირებდა, ისე, როგორც ის ხედავდა. იგი ცნობილია როგორც ქუჩის ფოტოგრაფი.

მადრიდიდან პრაღამდე და ბუდაპეშტიდან ბრიუსელამდე ბრესონს ფოტოები მთელი ევროპის მასშტაბით აქვს გადაღებული. 1948 წელს მაჰათმა განდის დაკრძალვაზე გადაღებული ფოტოსთვის გახდა ცნობილი. 1949 წელს, ჩინეთში, სამოქალაქო ომის დასასრულს, ასევე ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ფოტო აქვს გადაღებული.

რობერტ დუენოუ

რობერტ დუენოუ
ფრანგი ფოტოჟურნალისტია, რომელიც კარტერ-ბრესონთან ერთად, ფოტოჟურნალისტიკის ახალ გზას მიუყვებოდა. იგი ირონიული ფოტოების გადაღებით არის ცნობილი. 13 წლის ასაკში ხელოვნების სკოლაში შევიდა, 16 წლისამ კი ფოტოგრაფია აღმოაჩინა. დუანო ძალიან მორცხვი იყო და ფოტოებს მხოლოდ ქვაფენილებს უღებდა. ნელ-ნელა ბავშვებისა და მოზარდების გადაღება დაიწყო.

1920 წელს სარეკლამო სააგენტოში მოხვდა და ფოტოგრაფის ასისტენტად დაიწყო მუშაობა, ამის შემდეგ კი ფოტოგრაფი გახდა. მან პირველი ფოტო 1932 წელს გაყიდა. მან ფოტოები პარიზის ომის დროსაც გადაიღო. ომის დასრულების შემდეგ, ჟურნალებისთვის Life და Paris Vogue-ისთვის მუშაობდა და უმაღლესი ხარისხის ფოტოებს იღებდა. 1947 წელს Prix Kodak-ის პრიზი მოიგო.

დევიდ ბერნეტი



1968 წელს კოლორადოს კოლეჯი დაამთავრა და მაშინვე პროფესიულ ფოტოგრაფიაში აღმოჩნდა. მუშაობდა ჟურნალებისთვის: Life და Time, მოგვიანებით კი ვიეტნამში წავიდა. ორი წლის შემდეგ, მან ფრანგულ ფოტო სააგენტოში, გამაში, ახალი ამბების ფოტოგრაფად დაიწყო მუშაობა. ეს მას ევროპის მასშტაბით მოგზაურობის შესაძლებლობას აძლევდა.

1975 წელს ბერნეტმა საკუთარი ფოტოსააგენტო გახსნა. მიუხედავად ამისა, ფოტოგრაფობა არ შეუწყვეტია. მომდევნო 30 წლის განმავლობაში მსოფლიო მასშტაბით მოგზაურობდა და სხვადასხვა მნიშვნელობის ღონისძიებებს იღებდა. მას ეკუთვნის არაერთი ცნობილი ადამიანის პორტრეტი, მათ შორის არის რეგეის მამა ბობ მარლი. მისი ფოტოები არაერთ ცნობილ გამოცემაში იბეჭდებოდა, მათ შორის არის The New York Times.

ბერნეტი ასევე ცნობილია ირანის რევოლუციის დროს გადაღებული ფოტოებით. მისი ნამუშევრები სათანადოდ დაფასდა და არაერთი პრიზი მიიღო . მათ შორის, რობერტ კაპას ოქროს მედალი, გაიმარჯვა მსოფლიო პრესის ფოტოს ნომინაციაშიც.

ბობ მარლი.  ფოტო: დევიდ ბერნეტი

რობერტ კაპა (ენდრე ფრიდმანი)

რობერტ კაპა (ენდრე ფრიდმანი)
საყოველთაოდ ცნობილია, როგორც მეორე მსოფლიო ომის ფოტოგრაფი. კაპამ ფოტოგრაფობა 18 წლის ასაკში დაიწყო. მალევე უნგრეთიდან ბერლინში გადავიდა. მას ფოტოები ლეონ ტროცკისთვისაც აქვს გადაღებული.

როდესაც სათავეში ჰიტლერი მოვიდა, საცხოვრებლად პარიზში გადავიდა, სადაც იძულებული იყო, რომ თავისუფალ ფოტოგრაფად ემუშავა. მან და მისმა საცოლემ სხვა ხერხს მიმართეს და ახალი საქმე ყალბი პიროვნების, რობერტ კაპას სახელით დაიწყეს, რომელიც მათივე განმარტებით, თითქოს ფოტოების გადასაღებად საფრანგეთში ამერიკიდან ჩამოვიდა. კაპა ფოტოებს იღებდა, მისი საცოლე კი ყიდდა. Vue-ის რედაქტორმა წყვილის ტყუილი გამოამჟღავნა, მაგრამ არ დაასმინა და წყვილი ესპანეთში გაგზავნა, სადაც კაპამ მისი ყველზე ცნობილი, მომაკვდავი ესპანელი ჯარისჯაცის ფოტო გადაიღო. მალე საცოლე გარდაიცვალა და კაპა ჩინეთში წავიდა, სადაც ტაიერჩანგის ომის არაერთი ფოტო გადაიღო. რობერტ კაპა 1954 წელს გარდაიცვალა.

დევიდ სეიმური

დევიდ სეიმური
ვარშავაში დაიბადა, თუმცა მოგვიანებით პარიზში გადავიდა, სადაც სტუდენტობის დროს ფოტოგრაფიით მოიხიბლა. პირველი ფოტო მან, როგორც თავისუფალმა ჟურნალისტმა, 1933 წელს გადაიღო, აქედან დაიწყო მისი, როგორც ფოტოგრაფის კარიერა. სეიმურმა შეძლო და ფოტოები გადაიღო ესპანეთის ომისა და ჩეხოსლოვაკიაში დაწყებული არეულობის დროს. 1939 წელს გადაიღო მექსიკისკენ მიმავალი ლტოლვილების ფოტოები. როდესაც მეორე მსოფლიო ომი დაიწყო, სეიმური ამერიკაში იყო, თუმცა 1940 წელს არმიაში ჩაეწერა და ევროპაში ფოტო მთარგმნელად მუშაობდა. 1942 წელს მისი მშობლები ნაცისტებმა დახოცეს, რის შემდეგაც იგი UNICEF-ს დევნილების, განსაკუთრებით ბავშვების დოკუმენტების მოწესრიგებაში ეხმარებოდა.

მიუხედავად იმისა, რომ სეიმური ცნობილი იყო როგორც ომის ფოტოგრაფი, მოგვიანებით ის ცნობილ სახეებსაც იღებდა.1956 წელს სუეციის ომის გაშუქებისას, ის და მისი მეგობარი ჯინ როი ავტომატური ცეცხლსასროლი იარღით მოკლეს.

დოროთი ლენი

დოროთი ლენი ამერიკელი ფოტოჟურნალისტია, რომელიც დიდი დეპრესიის დროს მიმდინარე ცხორებას აშუქებდა. მან ფოტოგრაფია ნიუ იორკში შეისწავლა, მოგვიანებით კი სან ფრანცისკოში საკუთარი სტუდია გახსნა. როდესაც დიდი დეპრესია დაიწყო, მან სტუდია მიატოვა და ქუჩაში, უსახლკაროებისა და უმუშევარი ხალხის გადასაღებად გავიდა. მისი ნამუშევრები თვალს უამრავ ადამიანს წყვეტდა. მისმა ფოტოებმა საზოგადოებას საშუალება მისცა დიდი დეპრესიის შესახებ რეალობა დაენახა. მისმა ფოტოებმა საფუძველი დაუდო დოკუმენტურ ფოტოგრაფიას.

მიგრანტი დედა. ფოტო: დოროთი ლენი

მარგარეტ ბორკ უაითი

მარგარეტ ბორკ უაითი
ამერიკელი ფოტოგრაფია, რომელიც მეორე მსოფლიო ომისა და ინდოეთი-პაკისტანის დაპირისპირების დროს გადაღებული დოკუმენტური ფოტოებით არის ცნობილი. ის პირველი არაერთი მიმართულებით გახდა, ის იყო პირველი ქალი ფოტოგრაფი, რომელიც ომს აშუქებდა, პირველი ქალი, რომელიც საბრძლო შეტაკებების ადგილას მუშაობდა, პირველი უცხოელი ფოტოგრაფი, რომელსაც საბჭოთა სივრცეში მუშაობის შესაძლებლობა მიეცა. ის ასევე იყო პირველი ქალი ფოტოგრაფი, რომლის ფოტოც ჟურნალ Life-ის ყდაზე დაიბეჭდა.

მარგარეტ ბორკ-უაითი ევროპის მასშტაბით მოგზაურობდა. არაერთი ფოტო გადაიღო მაშინ, როდესაც ევროპა ნაცისტური გერმანიის გავლენის ქვეშ იყო, ფოტოებზე ასახა კომუნისტური რუსეთი, მან ასევე მოახერხა და მომღიმარი იოსებ სტალინის ფოტოც გადაიღო.

ედი ადამსი

ედი ადამსი
ყოველთვის ამბობდა, რომ გამოსახულებები მას სიცოცხლის ბოლომდე დასდევდნენ. მიუხედავად იმისა, რომ 13 სხავდასხვა ომი აქვს გადაღებული, ცნობილი ვიეტნამის ომის ფოტოებით გახდა და ისინი დღემდე საყოველთაოდ ცნობილია. ის მაშინ, the Associated Press-ისთვის მუშაობდა. მან ფოტო ესეს სახით, სახელწოდებით “ნავი ღიმილის გარეშე”, არაერთი ვიეტნამელი ლტოლვილის ფოტო გადაიღო. ადამსის ფოტოებმა მნიშვნელოვნად შეცვალა ამერიკელი ხალხის წარმოდგენა ვიეტნამის ომზე და პრეზიდენტი ჯიმი კარტერი აიძულა, რომ 200 000 დევნილისთვის თავშესაფარი მიეცა.

მისი ფოტოები მის სიცოცხლეში წიგნად არასდროს გამოცემულა. ბევრი ამბობს, რომ ეს მისი პერფექციონიზმის გამო ხდებოდა, რაც საგამომცემლო პროცესს ანელებდა.

ედი ადამსის ფოტო / Associated Press

კევინ კარტერი

კევინ კარტერი
სამხრეთ აფრიკელი ფოტოჟურნალისტი, ცნობილია, სუდანში სამოქალაქო ომის დროს გადაღებული არაერთი ფოტოთი. 1993 წელს სუდანში გადღებული ფოტოსთვის “შიმშილი” პულიცერის პრემია მიიღო. კარტერმა 1994 წელს სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა.




კევინ კარტერის ფოტო, რომელმაც პულიცერის პრემია მიიღო


წყარო: toptenz.net
კატეგორია: რესურსები
გამოიყენა თუ არა BBC-მ ფოტოშოფი იმისთვის, რომ ბრიტანეთის ლეიბორისტული პარტიის ლიდერი ჯერემი კორბინი რუსს დამსგავსებოდა? მიუხედავად სოციალურ ქსელში გამოხატული უამრავი უკმაყოფილებისა, BBC ამბობს, რომ არა და მომჩივნებს უთითებს, რომ არხის ამ გადაწყვეტილების გასაჩივრება ბრიტანეთის სამაუწყებლო მარეგულირებელ კომისიაში შეუძლიათ.

BBC-მ ლენინისეულ სტილში ქუდით ჯერემი კორბინის გამოსახულება კრემლის ფონზე წარმოაჩინა. გამოსახულება ეკრანზე 15 მარტს ტოქშოუ Newsnight-ის იმ ეპიზოდში გამოჩნდა, როდესაც რუსეთის მხრიდან ბრიტანეთში მამა-შვილი სკრიპალების მოწამვლის ფაქტის შესახებ კორბინის პასუხზე იყო საუბარი.

BBC-ის მტკიცებით, ფოტოს დასამუშავებლად მათ ფოტოშოფი არ გამოუყენებიათ. თუმცა, ფოტოში მცირე ტექნიკური ცვლილებები შეიტანეს და ბუნებრივი ფონი გამოიყენეს.

“სინამდვილეში გრაფიკულმა ჯგუფმა ეკრანის შესაბამისი რეზოლუციის მისაღებად კონტრასტი გაზარდა და უფრო მკვეთრი ფერები გამოიყენა”, - განაცხადეს BBC-ში.

რაც შეეხება ქუდს, “დამუშავების შედეგად, კორბინის ორიგინალი ქუდის დეტალების დიდი ნაწილი დაიკარგა და ის სხვა ფორმატში გამოჩნდა, რის გამოც ზოგიერთ მაყურებელს რუსული ქუდის ასოციაცია გაუჩნდა”, - განმარტეს BBC-ში.

BBC-ში ასევე აღნიშნეს, რომ მათ მიერ პროგრამაში ფონად კრემლის გამოყენების მთავარი მიზანი ბრიტანეთსა და რუსეთს შორის ამჟამინდელი ურთიერთობის წარმოჩენა იყო.

წყარო: imediaethics.org
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ინდოეთის ბევრმა მედიასაშუალებამ 8 წლის მოზარდის ჯგუფური გაუპატიურებისა და მკვლელობის გაშუქებისას, მისი ვინაობა დაასახელა. აღნიშნულის გამო ინდოეთის პრესის საბჭომ მედიას კიდევ ერთხელ შეახსენა, რომ სექსუალური ძალადობის მსხვერპლის ვინაობა არ უნდა გაამჟღავნონ.

საბჭომ განმარტა, რომ სექსუალური ძალადობის მსხვერპლი ბავშვის იდენტიფიცირება არღვევს ჟურნლისტური ეთიკის სტანდარტებს, ასევე ინდოეთში მოქმედ ორ კანონს და წინააღმდეგობაში მოდის ბავშვთა სექსუალური ძალადობისგან დაცვის პრინციპებთან.

ინდური მედიის პარალელურად, მსხვერპლის ვინაობა დასავლურმა გამოცემებმაც დაასახელეს. ერთ-ერთი ასეთი The Washington Post იყო, რომელმაც გადაწყვეტილება ასე განმარტა: “როგორც წესი, გადარჩენილი მსხვერპლის ვინაობას არასდროს ვასახელებთ, მაგრამ ასიფა მოკლეს. გარდა ამისა, მისი ვინაობა ინდურ მედიას უკვე გამჟღავნებული ჰქონდა და ამ შემთხვევისადმი საზოგადოების ყურადღების მიპყრობის მიზნით, მისი სახელი სოციალურ ქსელში “ჰეშთეგადაც” იყო გამოყენებული”.

მსგავსი განმარტება ჰქონდა The Associated Press-საც. “როგორც წესი, The Associated Press სექსუალური ძალადობის მსხვერპლის ვინაობას არასდროს ამხელს, მაგრამ მისი სახელი უკვე ფართოდ იყო გავრცელებული ინდური მედიის მიერ”, - ნათქვამია The Associated Press - ის განცხადებაში.

წყარო: imediaethics.org

კატეგორია: რესურსები
მედიაჩეკერი თანამედროვე ეპოქის იმ ათ ჟურნალისტს გაგაცნობთ, რომელთა მასალებსაც, სხვადასხვა დროს, აუდიტორიასა და მიმდინარე პროცესებზე უდიდესი გავლენა ჰქონდა.

რობერტ ფისკი - 20 წლის განმავლობაში The Independent-ისთვის ბეირუთიდან მუშაობდა. ფისკი უამრავი ჟურნალისტური პრიზის მფლობელია. იგი ერთ-ერთია იმ მცირერიცხოვან ჟურნალისტებიდან, ვინც ალქაიდას ლიდერთან ოსამა ბინ ლადენთან ჩაწერა ინტერვიუ. მან ეს სამჯერ შეძლო. უშიშარი ბუნების წყალობით, ფისკი ყოველთვის ახერხებდა ემუშავა ყველაზე სახიფათო ადგილებში და ინტერვიუ ყველასთვის მიუწვდომელი რესპონდენტებისგან აეღო. იგი აშუქებდა სპარსეთის ყურის ომს, ასევე ომს ავღანეთსა და ერაყში.

რობერტ ფისკი

კეიტ ედი
- ახლა BBC-ის რადიო ოთხისთვის მუშაობს და ასევე დამოუკიდებელ ჟურნალისტურ საქმიანობას ეწევა. ედი ცნობილია როგორც BBC-ის მთავარი კორესპონდენტი, რომელსაც არაერთ საომარ ზონაში მოუწია მუშაობა. შედეგად მან1993 წელს საუკეთესო ჟურნალისტური ნამუშევრებისთვის ბრიტანეთის იმპერიის ოფიცრის ჯილდო მიიღო.  კეიტ ედის კარიერის აღმავლობა 1980 წლიდან დაიწყო, როდესაც ლონდოში ირანის სალეჩოს ალყაში მოქცევის ამბავს ავტომობილის კარის უკნიდან, ბომბებისა და ჯარისკაცების გარემოცვაში, პირდაპირ ეთერში აშუქებდა. იგი რამდენიმე ყველაზე გაყიდვადი წიგნის ავტორიცაა. 


კეიტ ედი

ქრისტიან ამანპური - ამერიკელი ჟურნალისტი, რომელიც ABC-ზე და CNN-ზე საავტორო გადაცემებს უძღვება, იმ ჟურნალისტთაგანია, რომლის ტვიტერსაც თითქმის ყველა მსოფლიო ლიდერი მისდევს. ამანპურის ჟურნალისტური კარიერა სამ ათეულ წელს ითვლის. ამ დროის განმავლობაში მან ინტერვიუები ჩაწერა ჰოსნი მუბარაკთან და მუამარ კადაფისთან. ამანპური თითქმის ყველა სატელევიზიო ჯილდოს მფლობელია. ის ჟურნალისტთა დაცვის საერთაშორისო კომიტეტის დირექტორთა საბჭოს, ასევე ქალთა საერთაშორისო ცენტრისა და საზოგადოებრივი ინტეგრაციის კომიტეტის წევრია. 


ქრისტიან ამანპური
ჰუ შული - ჩინელი ჟურნალისტი, ახლა 2009 წელს დაფუძნებული მედიაჯგუფის Caixin Media-ს მთავარი რედაქტორია. წლების განმავლობაში იგი ბიზნესგამოცემებს რედაქტორობდა და ყველაზე პატივსაცემი ჟურნალისტების სიაში შედიოდა. 2011 წელს შული Forbs-მა ყველაზე გავლენიან ქალად დაასახელა, ჟურნალმა Time-მა კი 100 ყველაზე გავლენიანი ადამიანის სიაში შეიიყვანა. იგი ქალთა საერთაშორისო ფონდისა და Reuters-ის სარედაქციო მრჩეველთა საბჭოს წევრია. ამავე დროს, მას ჟურნალისტების საერთაშორისო ცენტრის რეგიონული მრჩევლის პოზიცია უკავია.

ჰუ შული


ბობ ვუდვორდი
- ნიქსონის პრეზიდენტობისას, უოტერგეიტის სკანდალის გამჟღავნების შემდეგ, ერთ-ერთ ყველაზე გავლენიან ჟურნალისტად ითვლება. 1972 წელს, როგორც The Washington Post-ის გამომძიებელი ჟურნალისტი, უოტერგეიტის თემაზე კოლეგასთან კარლ ბერნშტეინთან ერთად მუშაობდა. მას შემდეგ, ვუდვორდმა 16 წიგნი გამოსცა, რომლებიც ეროვნულ დონეზე ყველაზე გაყიდვად წიგნებად ითვლებოდა. უოტერგეიტის სკანდალზე ვუდვორდისა და მისი კოლეგის მიერ მომზადებული მასალების წყალობით, The Washington Post-მა პულიცერის პრემია მიიღო. მან ასევე წვლილი შეიტანა 2002 წელს 9/11-ის ამბების გაშუქებაში, რამაც The Washington Post-ს პულიცერის კიდევ ერთი პრემია მოუტანა. ამის გარდა, ვუდვორდი უამრავი სხვა პრესტიჟული ჟურნალისტური ჯილდოს მფლობელია. 

ბობ ვუდვორდი



ანდერსონ კუპერი
- ამერიკელი ჟურნალისტი, რომელსაც 2003 წლიდან CNN-ზე საკუთარი გადაცემა "360 გრადუსი ანდერსონ კუპერთან" მიჰყავს. ერაყის ომისა და ქარიშხალი კატრინას გაშუქების შემდეგ, ის ერთ-ერთ ყველაზე სანდო გადაცემად იქცა. 1993 წელს კუპერმა სომალიში არსებული სიღატაკისა და შიმშილობის გაშუქებისთვის ბრონს თელის ჯილდო მიიღო. მას შემდეგ იგი არაერთი პრესტიჟული ჟურნალისტური პრიზის მფლობელი გახდა.

ანდერსონ კუპერი

დაიან სოიერი - 60 წუთის პირველი ქალი ჟურნალისტი იყო. იგი ახლა ABC News-ისთვის მუშაობს. სოიერმა ჟურნალისტური კარიერა ადგილობრივ საინფორმაციო სააგენტოში დაიწყო და მალევე თეთრ სახლში გადავიდა. იმ დროისთვის ის თეთრ სახლში მომუშავე ქალ ჟურნალისტებს შორის ერთ-ერთი პიონერი იყო. სოიერი თავისი კარიერის განმავლობაში, არაერთ გადაცემას უძღვებოდა და რამდენიმე პრესტიჟული ჟურნალისტური ჯილდო აქვს მიღებული. სოიერი Forbs-მა 100 ყველაზე გავლენიანი ქალის ჩამონათვალშიც შეიყვანა.

დაიან სოიერი


შერენ ბანი
- ცნობილი ინდოელი ჟურნალისტი, რომელიც საკუთარი კარიერის განმავლობაში არაერთ შოუს უძღვებოდა. განსხვავებულმა სტილმა, ამბების თხრობის უშუალო მანერამ და მეგობრულმა განწყობამ, ბანი ინდოეთში ყველასათვის საყვარელ წამყვანად აქცია. შერენ ბანი რამდენიმე ჟურნალისტური ჯილდოს მფლობელია.


შერენ ბანი

გლენ გრინვოლდი
- ამერიკელი ჟურნალისტი, იურისტი და ავტორი, რომელიც წლების განმავლობაში არაერთი სოლიდური გამოცემისთვის წერდა, ყველასათვის დასამახსოვრებელი 2013 წელს, ედვარდ სნოუდენის საიდუმლო დოკუმენტების ამბის გამჟღავნებით გახდა. გრინვოლდმა ამისთვის პულიცერის პრემიაც მიიღო. იგი ჟურნალ Foreigner Policy-ის მიერ 2013 წელს 100 საუკეთესო მოაზროვნეთა შორის დასახელდა.

გლენ გრინვოლდი
ჯონ სტიუარტი - ამერიკელი რეჟისორი, პროდიუსერი, მწერალი, მსახიობი, კომედიანტი, მედიაკრიტიკოსი და პოლიტიკური სატირისტი, მიუხედავად იმისა, რომ კლასიკური გაგებით ჟურნალისტის აღწერილობაში არ ჯდება, სტიუარტი თანამედროვე მედიასივრცის ყველაზე გავლენიან პერსონად ითვლება. პოლიტიკური სატირის ფორმატის გადაცემის The Daily Show-ს წაყვანით იგი ამერიკის პოლიტიკისა და მედიის ყველაზე თვალსაჩინო კრიტიკოსად იქცა. The Daily Show-მ 2000 წელს Peabody-ის 2 ჯილდო მიიღო. 2004 წელს შოუ საპრეზიდენტო კამპანიის გაშუქებისთვისაც დაჯილდოვდა.

ჯონ სტიუარტი
წყარო: New York Film Academy
კატეგორია: რესურსები
შეცდომისგან არავინ არის დაზღვეული, მათ შორის, არც მედია. თუმცა, მთავარი ისაა, როგორ რეაგირებს გამოცემა მისი ნებსითი თუ უნებლიე უზუსტობის შემდეგ. წლების განმავლობაში არასწორად გაშუქებული ამბისა გამო ბოდიში არაერთმა სოლიდურმა გამოცემამ მოიხადა და გამოქვეყნებული მასალაც შესაბამისად შეასწორა. ზოგმა, არასწორი ინფორმაციის გავრცელების გამო, მკითხველს მოუბოდიშა, ზოგი კი ყოველგვარი ახსნა-განმარტების გარეშე, მხოლოდ გამოქვეყნებული ამბის წაშლით შემოიფარგლა. ამგვარი აუცილებლობის წინაშე ქართული მედიაც არაერთხელ დამდგარა.

 

შესწორება თვითრეგულირების ნაწილია, ანუ, თავად მედია აღიარებს, რომ შეცდომა დაუშვა და მზადაა გამოასწოროს. საერთაშორისო თუ ადგილობრივი მედიის გამოცდილებაზე დაყრდნობით, შესწორების გარკვეული სტანდარტი და პრაქტიკა ჩამოყალიბდა.

2013 წელს, ეუთოს მხარდაჭერით, ონლაინმედიის თვითრეგულირების გზამკვლევი გამოიცა, რომელშიც ამ ტიპის მედიის მიერ შეცდომის შესწორების რეკომენდაციებია მოცემული. გზამკვლევის მიხედვით:

  • მედიამ არასწორი ინფორმაცია არ უნდა წაშალოს ან არ უნდა ჩაანაცვლოს ის ახლით;
  • მედიამ უნდა ჩაასწოროს მასალა და მკაფიოდ განმარტოს, რომ მასალის წინა ვერსია შეიცავდა უზუსტობებს;
  • მედიამ ერთმანეთთან უნდა დააკავშიროს ძველი და შესწორებული მასალები.

მედიის მიერ არაზუსტი ინფორმაციის გავრცელების დროს, მისი გასწორების სტანდარტი, ადგილობრივი თვითრეგულირების ორგანოს მიერ საქართველოშიც არის განსაზღვრული.

საქართველოს “ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის” მე-5 პრინციპის მიხედვით, “მედია ვალდებულია შეასწოროს გამოქვეყნებული არსებითად არასწორი ინფორმაცია, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს საზოგადოება. ამ პრინციპის განმარტების თანახმად, მიუღებელია შესწორება იმგვარად, რომ თავიდან გაკეთდეს სიუჟეტი ან სტატია, რა დროსაც არაზუსტ ინფორმაციას ჩაენაცვლება ზუსტი ინფორმაცია, მაგრამ არ იქნება გაცხადებული უკვე დაშვებული შეცდომის შესახებ.

“ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის” რეკომენდაციით, მასალა უნდა შესწორდეს გონივრულ ვადაში, რომელიც განისაზღვრება მედიის ტიპის, მასალის მოცულობისა და მასალის გავრცელების შესაბამისად, ინდივიდუალურად, კონტექსტის გათვალისწინებით.

თუკი მედიის მიერ გავრცელებულმა არასწორმა ინფორმაციამ პირის რეპუტაცია შელახა, გახდა დისკრიმინაციის მსხვერპლი, მიაყენეს შეურაცხყოფა, ანდა გავრცელდა არსებითად არაზუსტი ინფორმაცია, როგორც საერთაშორისო, ისე ქარტიის პრაქტიკის თანახმად,

ონლაინ მედიის შემთხვევაში მასალის მხოლოდ მოხსნა საკმარისი არ არის. იმავე ადგილას უნდა მიეთითოს რომ დაშვებული შეცდომის გამო მოიხსნა ან ჩასწორდა მასალა.

მაგალითად, 2018 წლის 4 თებერვალს, საბჭომ განიხილა საქმე - “ნინო ვეზდენი თამარ ბოჭორიშვილის წინააღმდეგ”. სადავო ვიდეომასალა გადაიღო ონლაინგამოცემა POSTV - მ. მოქალაქეებს ეკითხებოდნენ "რამდენჯერ გქონია სექსი ერთ ღამეში?” გამოკითხვაში ნინო ვეზდენიც მონაწილეობდა, რომელმაც დასმულ შეკითხვას ასე უპასუხა - “არასოდეს, არცერთხელ”. ამავე გამოკითხვაში ერთ-ერთმა რესპონდენტმა თქვა, რომ მას ერთ ღამეში სექსი 13-ჯერ ჰქონია. ჟურნალმა „რეიტინგმა“ ფეისბუქ გვერდზე ეს ვიდეომასალა გამოაქვეყნა წარწერით: „ყველაზე მეტჯერ 13-ჯერ მქონია ღამეში სექსი, რეკორდი მოვხსენი“. ვიდეოს ფოტოდ კი ნინო ვეზდენის ფოტო დაურთო, რომელმაც აუდიტორიის აგრესია და შეურაცხყოფა მიიღო ამ ფრაზის გამო. მასალის გავრცელებიდან რამდენიმე საათში ის დაუკავშირდა “რეიტინგს”. მასალა ჯერ ჩაასწორეს და შემდეგ საერთოდ წაშალეს.

აღნიშნულ საქმეზე ქარტიის საბჭომ დაადგინა, რომ სხვა პირის ფოტოს და ციტატის მითითება, რასაც პირის დისკრედიტაცია მოჰყვება, უხეში გაუფრთხილებლობაა, ამიტომაც მხოლოდ მასალის ჯერ ჩასწორება და შემდეგ წაშლა, კონკრეტულ შემთხვევაში, რედაქციის მხრიდან ადეკვატური რეაგირება არ იყო. როგორც მინიმუმ, ჟურნალისტს იმავე ფეისბუქ გვერდზე ცალსახად და ერთმნიშვნელოვნად უნდა განეცხადებინა, რომ მან შეცდომა დაუშვა, აღეწერა ეს შეცდომა და ნათელი გაეხადა მისი მკითხველისათვის, რომ ისინი შეცდომაში შეიყვანა. ამასთან - “სოციალური ქსელის ბუნება, არასწორი ინფორმაციის ერთხელ გავრცელება ართულებს იმ აუდიტორიისათვის შეცდომის შესახებ ინფორმაციის მიწოდებას, რომელმაც ერთხელ უკვე ნახა და დაიჯერა არაზუსტი ფაქტი. ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე ქარტიის საბჭო თვლის, რომ დაირღვა ქარტიის მე-5 პრინციპიც” - ნათქვამია ქარტიის საბჭოს გადაწყვეტილებაში.

რაც შეეხება ბეჭდურ მედიას, უკვე დაბეჭდილ და გავრცელებულ გამოცემაში აუცილებელია, რომ მეორე ნომერში გავიდეს შესწორებული ინფორმაცია. თანაც იმავე გვერდზე, რომელზეც წინა არაზუსტი ინფორმაცია დაიბეჭდა. ამასთან ნათლად უნდა იყოს მითითებული, რომ ეს ტექსტი წინა ნომერში დაშვებული შეცდომის შესწორებაა.

ტელევიზიასთან დაკავშირებითაც ადეკვატურობა არის მნიშვნელოვანი. შეცდომა დროულად უნდა გასწორდეს იმავე ტიპის გადაცემაში და მკაფიოდ ითქვას შეცდომის შესახებ. მხოლოდ ვიდეომასალის არგამოყენება იმავე ინფორმაციის არგამეორება შესწორებად ვერ ჩაითვლება. ამ თემაზე მნიშვნელოვანია ქარტიის 2016 წლის 17 მარტის გადაწყვეტილება. სადავო მასალა შეეხებოდა სომხური ანსამბლის მიერ ქართული ცეკვის ვითომდა მითვისებას, რასაც ტელეკომპანია GDS-ის საინფორმაციო გამოშვება 2030-მა სიუჟეტი მიუძღვნა. მეორე დღეს გაირკვა, რომ ამბავი ტყუილი იყო, ცეკვის აკადემიამ განცხადება გაავრცელა, სადაც ახსნა, რომ ქართული ცეკვის შესრულებისას მიუთითეს თუ რომელი ქვეყნის ცეკვას ასრულებენ. ეს განცხადება ეთერში წაიკითხა წამყვანმა, თუმცა ქარტიამ მაინც დაადგინა შესწორების პრინციპის დარღვევა, რადგან არ აღნიშნულა, რომ წინა დღეს არასწორი ინფორმაციის შემცველი სიუჟეტი გავიდა ეთერში. ქარტიის საბჭოს განმარტებით, იმისათვის, რომ შეცდომა გამოსწორებულად ჩაითვალოს, საჭიროა შეცდომაზე ხაზგასმა და მითითება, რომ მანამდე გავრცელებული ინფორმაცია არ შეესაბამებოდა სიმართლეს.

შესწორების ვადები

როგორც კი ნებისმიერი ფორმით ცნობილი გახდება მედიისთვის, რომ არასწორი ინფორმაცია გავრცელდა, ეთიკური ჟურნალისტიკის პრინციპებიდან გამომდინარე მაშინვე უნდა ჩასწორდეს. ჩასწორების გონივრული ვადა განისაზღვრება დაშვებული შეცდომის სიმძიმის, მედიის ტიპის შესაბამისად. მნიშვნელოვანია იმის გაანალიზება, თუ რამდენმა ადამიანმა მიიღო არაზუსტი ინფორმაცია და ყველაფერი უნდა იღონოს მედიამ, რომ იმავე აუდიტორიას სწორი ინფორმაცია მიაწოდოს.

ყველა პასუხისმგებლიანი რედაქცია, თუკი მას მკითხველის თვალში სოლიდური და სანდო გამოცემის იმიჯის შენარჩუნება სურს, ვალდებულია, რომ დაშვებული შეცდომა ხმამაღლა აღიაროს, მოიბოდიშოს და არაზუსტი ინფორმაციის შემცველი მასალა სტანდარტების შესაბამისად შეასწოროს.
New layer...
კატეგორია: საქართველო

ჟურნალისტური საქმიანობა მთელ რიგ სირთულეებს უკავშირდება. გარდა იმისა, რომ მუშაობის პროცესში ჟურნალისტს არაერთი წინააღმდეგობის გადალახვა უწევს, როგორიცაა, მაგალითად, შიდა პოლიტიკური წნეხი, არის ადგილები, სადაც რეპორტიორები განსაკუთრებული საფრთხის ქვეშ, სიცოცხლის რისკის ფასად მუშაობენ. ასეთმა ქვეყნებმა და ადგილებმა, წლების განმავლობაში, არაერთი ჟურნალისტის სიცოცხლე შეიწირა.

მედიის თავისუფლების კუთხით მომუშავე ორგანიზაცების ანგარიშების მიხედვით, ჟურნალისტური საქმიანობისთვის ყველაზე რთული გასული წელი აღმოჩნდა. 2017 წელს მსოფლიოს მასშტაბით ყველაზე მეტი ჟურნალისტი მოკლეს და დააპატიმრეს. “ჟურნალისტების დაცვის კომიტეტის” (CPJ) მონაცემებით, 2017 წელს 48 ჟურნალისტი მოკლეს, მათგან 6 მხოლოდ მექსიკაში.

ეს ორგანიზაცია იმ ქვეყნებსაც ასახელებს, სადაც ჟურნალისტებისთვის ყველაზე სახიფათო პირობებია. სამწუხაროდ, მათი ჩამონათვალი არც თუ ისე მცირეა.

ანგარიშების თანახმად, მედიის თავისუფლების კუთხით, განსაკუთრებით რთული ვითარებაა თურქეთში, სადაც ბოლო ერთ წელიწადში 300-მდე ჟურნალისტი გაასამართლეს. მათგან 73-ს პატიმრობა შეუფარდეს. გასულ წელს 20 ჟურნალისტი დააპატიმრეს ეგვიპტეში. 2 ჟურნალისტი დაიჭირეს ბურნას რესპუბლიკაშიც.

მედიაპლურალიზმისა და სიტყვის თავისუფლების მიმართულებით მძიმე ვითარებაა აზერბაიჯანშიც. რამდენიმე წელია მოქმედი ხელისუფლება აქტიურად ებრძვის თავისუფალ პრესას. მთავრობისა და მოქმედი პრეზიდენტის, ილჰამ ალიევის კრიტიკისთვის დააპატიმრეს და გაასამართლეს არაერთი ჟურნალისტი.

რთული მდგომარეობაა რუსეთში, ჩრდილოეთ კორეაში, ირანსა და ყველა იმ ქვეყანაში, სადაც ტოტალიტარული და დიქტატორული მმართველობის ელემენტები იკვეთება.

გასულ წელს დაპატიმრებული ჟურნალისტების საერთო რაოდენობის ¾ ანტისახელმწიფოებრივი ქმედებების ბრალდებით გაასამართლეს.

პრესის თავისუფლების მიმართულებით მომუშავე ორგანიზაციების მიერ გამოქვეყნებული მონაცემების მიხედვით, ჟურნალისტებზე მუქარის ფაქტები, მსოფლიო მასშტაბით, სულ უფრო იზრდება. “რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე” და სხვა ორგანიზაციებმა მიმდინარე წელს უკვე აღრიცხეს რამდენიმე ჟურნალისტის მკვლელობისა და დაპატიმრების ფაქტები. მკვლევრები მედიაგარემოს გაუმჯობესებას არც 2018 წელს პროგნოზირებენ. მეტიც, ამბობენ, რომ მიმდინარე წელი ჟურნალისტებისთვის შესაძლოა, გასულზე უფრო მძიმე აღმოჩნდეს.

მომზადებულია  Washingtonpost - ის მასალის გამოყენებით.
კატეგორია: საქართველო
Freedom House-ის 2018 წლის ანგარიშის მიხედვით, საქართველოში მედიის დამოუკიდებლობის მაჩვენებელი 0,25 ერთეულით შემცირდა. ამ მაჩვენებლით ქვეყანა ცხრა წლის წინანდელ, 2009 წლის მდგომარეობას დაუბრუნდა და მედიის თავისუფლების თვალსაზრისით, კვლავ ნაწილობრივ თავისუფალი ქვეყნების ჩამონათვალში რჩება..


2009 წლიდან დღემდე პერიოდს თუ გადავხედავთ, ჩანს, რომ - 2009 - 2013 წლებში, მედიის დამოუკიდებლობის ნაწილში ქვეყანას 4,25 ქულა, ანუ, ის მაჩვენებელი ჰქონდა, რაც ბოლო, 2018 წლის შეფასებისას მიიღო. შედარებით უკეთესი მდგომარეობა იყო 2014- 2017 წლებში, როდესაც მედიის დამოუკიდებლობა 4 ქულით შეფასდა.

Freedom Houses-ის ანგარიშის მიხედვით, მედიის თავისუფლების კუთხით არსებული მაჩვენებლის შემცირება რამდენიმე მიზეზმა განაპირობა. ესენია: ხელისუფლების მიმართ კრიტიკული ტელევიზიის “რუსთავი 2”-ის საქმე, პროსახელისფლებო ტელევიზიების გაერთიანება, საზოგადოებრივი მაუწყებლის პოლიტიზებული სარედაქციო პოლიტიკა ახალი ხელმძღვანელობის პირობებში და აზერბაიჯანელი ჟურნალისტის აფგან მუხტარლის გატაცება.

"მიუხედავად ამ სირთულეებისა ქართულმა მედიამ შეინარჩუნა ბალანსი ოქტომბრის ადგილობრივ არჩევნებში", - ნათქვამია ანგარიშში.

0.07 პუნქტით გაუარესდა ქვეყნის დემოკრატიულობის საერთო მაჩვენებელიც. თუკი 2017 წელს ქვეყნის ეს მონაცემი 4.61 იყო, მიმდინარე წელს ის 4.68-ს შეადგენს. ამ მონაცებით საქართველო ნაკლებად დემოკრატიული ქვეყნების რიგშია.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
1950 წლის 23 თებერვალს BBC-ის პროდიუსერმა გრეის უინდჰემ გოლდიმ პოლიტიკის გაშუქების ახალ ერაში შეაბიჯა და არჩევნების შედეგების ტრანსლირებას ჩაუყარა საფუძველი. ეს იყო პირველი შოუ, სადაც არჩვნების ღამეს შედეგები პირდაპირ ეთერში გადაიცემოდა. სტუდიიდან, გადაცემის წამყვანი ჩესტერ უილმოტი ორ ექსპერტთან ერთად, საზოგადოებას არჩევნების შედეგების შესახებ ინფორმაციას პირდაპირ ეთერში აწვდიდნენ. ეს ყველაფერი შესაბამისი გრაფიკებისა და სტუდიაში ჟურნალისტის პირდაპირი ჩართვების ფონზე ხდებოდა.

წლების წინ გოლდის უთხრეს, რომ ტელევიზიაში კარიერის თვალსაზირისით დიდ წარმატების იმედი არ უნდა ჰქონოდა. თუმცა, დრო გავიდა და დღეისთვის BBC-ის გადაცემებს, რომლის მთავარი მიმართულება არჩევნების შედეგების გაშუქებაა, მილიონობით მაყურებელი ჰყავს.

BBC-ზე, სადაც იმ პერიოდში კაცები დომინირებდნენ და მთავარ გადაწყვეტილებებსაც სწორედ ისინი იღებენ, გრეის გოლდიმ შეძლო არაერთი წარმატებული სატელევიზიო პროექტის შექმნა.

გოლდი 1900 წლის 26 მარტს შოტლანდიის ჩრდილოეთში, პატარა სოფელში დაიბადა და ბავშვობის დიდი ნაწილი ეგვიპტეში გაატარა, სადაც მამამისი საინჟინრო საქმიანობით იყო დაკავებული.

უინდჰემ გოლდიმ კარიერა გამოცემა The Listener დაიწყო. 1944 წელს ის BBC-ის რადიოს პროდიუსერად მიიწვიეს. 1947 წელს კი ის BBC-ის ტოქ-შოუების დეპარტამენტში გადავიდა. 1950 წელს მან პირველი საარჩევნო შოუ შექმნა, რომელმაც პოპულარობა მალევე მოიპოვა.

1952 წელს გოლდიმ ახალი ამერიკული სატელევიზიო ფორმატის პროგრამა - Press Conference შექმნა. გადაცემა კვირაში ერთხელ მაყურებელს წამყვან პოლიტიკურ ფიგურასთან ინტერვიუს სთავაზობდა. მას შემდეგ, მის სახელს BBC-ის არაერთი წარმატებული პროდუქტი უკავშირდება. მაგალითად: Panorama, Tonight და Monitor.

გოლდი ჟურნალისტებზე დაბალი წარმოდგენის იყო და მათ „ბინძური ადამიანების რაზმად“ მოიხსენიებდა. თუმცა, ის სერიოზულ ჟურნალისტიკას პატივს სცემდა, რომელსაც მის თვალში განასახიერებდნენ: The Times, The Manchester Guardian, The Economist და New Statesman.

როგორც BBC-ის ტოქ-შოუების ხელმძღვანელმა, მან ტელევიზიის სერიოზული იმიჯის ჩამოყალიბებაში მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა. ის მგზნებარედ იცავდა საზოგადოებრივი მაუწყებლის იდეას და აქტიურად იბრძოდა BBC-ის დამოიკიდებლობისა და პოლიტიკური ზეგავლენებისგან დაცვისთვის.

გრეის უინდჰემ გოლდმა BBC-ზე მუშაობა 1965 წელს 65 წლის ასაკში დაასრულა. ის 1986 წლის 3 ივნისს 86 წლის ასაკში გარდაიცვალა.

წყარო: The Guardian
კატეგორია: ეთიკა
თითოეულმა პოლიტიკოსმა ზუსტად იცის შედეგი, რასაც ბავშვთან მომღიმარი სახით გადაღებული ფოტო მოუტანს. გათვლები შესაბამისი მიზნობრივი აუდიტორიისთვის ზუსტად არის გაკეთებული, კარგად აპრობირებული მეთოდი ჭრის, კადრს მედია იტაცებს, ის ვირუსულად ვრცელდება ინტერნეტში, მთელი დღის განმავლობაში აქტიურად ტრიალებს ტელესივრცეშიც და შედეგიც მიღწეულია - პოლიტიკოსის პოზიტიური იმიჯი შექმნილია.

პოლიტიკოსები ბავშვებს განსაკუთრებით ხშირად წინსაარჩევნო კამპანიისას იყენებენ. ამის ერთ-ერთი მკაფიო მაგალითი 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნები იყო, როცა პროგრამის პრეზენტაციაზე პატარა გოგონა პრემიერ-მინისტრ გიორგი კვირიკაშვილის გვერდით აღმოჩნდა, ერთობლივმა ფოტომ კი მოიცვა როგორც სოციალური ქსელები, ისე ინტერნეტგამოცემები. მათი შეხვედრის კადრები სატელევიზიო სიუჟეტებშიც არაერთხელ ვიხილეთ.



ტენდეცნია 2017 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების დროსაც გრძელდება. ამ მხრივ განსაკუთრებით “ქართული ოცნება” აქტიურობს, პარტიამ საკუთარი პარტიისა და კანდიდატების რეკლამირებისთვის ბავშვები არაერთხელ გამოიყენა. ინტერნეტში გავრცელდა ფოტო, რომელზეც მოსახლეობასთან შეხვედრის დროს “ქართული ოცნების” მერობის კანდიდატი მესამე კლასის მოსწავლესთან ერთად არის გადაღებული.


ბავშვით ხელში ისაუბრა კახი კალაძემ მოსახლეობასთან კიდევ ერთ შეხვედრაზე, სადაც ის ჯანდაცვის პროგრამების განვითარებაზე მსჯელობდა.



ბავშვებს იყენებენ კამპანიაში “ნაციონალური მოძრაობა" და "ევროპული საქართველოც".




დღესდღეობით, საქართველოში ბავშვის წინასაარჩევნო კამპანიაში გამოყენება კანონით აკრძალული არ არის და ის ეთიკის ჭრილში განსახილება. რატომ არის პრობლემა, ბავშვის წინასაარჩევნო კამპანიაში გამოყენება - ეს კითხვა ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოთერაპევტ მაია ცირამუას დავუსვით. იგი ფიქრობს, რომ ბავშვის საუკეთესო ინტერესში არ შედის, მონაწილეობდეს პოლიტიკოსის პიარ აქტივობაში: “ეს არ არის ბავშვის გაცნობიერებული არჩევანი, ბავშვმა არ შეიძლება იცოდეს, რომელი პარტიისკენ იხრება მისი პოლიტიკური სიმპატიები, ეს ყველაფერი ემსგავსება ბავშვებით მანიპულირებას”, - ამბობს მედიაჩეკერთან საუბარში მაია ცირამუა.

ვიზუალური მასალა ბავშვისა და პოლიტიკოსის მონაწილეობით, მედიის ყურადღების ცენტრში ექცევა, ხშირად, ამ შეხვედრების შესახებ მომზადებულ სიახლეებს ონლაინმედიაში სწორედ ბავშვებთან ერთად გადაღებული ფოტოები ერთვის. მედია ცალკე მასალებსაც კი უძღვნის იმის გარკვევას, თუ ვინაა ესა თუ ის ბავშვი, რომელიც პოლიტიკოსის გვერდით “შემთხვევით” გამოჩნდა.

რა პასუხისმგებლობა ეკისრება მედიას, რომელიც პოლიტიკოსის ამგვარ ფოტოებს თუ ვიდეომასალას აზიარებს, ან ურთავს სიახლეს? მაია ცირამუას აზრით, მედია მსგავსი საკითხების გაშუქებისას სწორედ ბავშვის უფლებების პრინციპიდან უნდა ამოდიოდეს. მაგალითად, როდესაც პოლიტიკოსი ნახავს, რომ ბავშვით მანიპულაციის მცდელობა კადრს მიღმა დარჩა და მედიასივრცეში ვერ მოხვდა, მიხვდება, რომ მისმა ქცევამ შედეგი ვერ გამოიღო და მომავლში აღარ ეცდება წინასაარჩევნო კამპანია ბავშვების გამოყენებით აწარმოოს: “მედიას აქვს დიდი რესურსი და შესაძლებლობა იმისათვის, რომ ასე ვთქვათ, დაეხმაროს პოლიტიკოსებს დაისწავლონ სხვა ტიპის ქცევები”, - ამბობს მაია ცირამუა.

მასალა მომზადებულია UNICEF- ის მიერ დაფინანსებული პროექტის ფარგლებში - "ბავშვთა საკითხების ეთიკური გაშუქება მედიაში". პუბლიკაციაში გამოხატული მოსაზრებანი ეკუთვნის ავტორს და არ ასახავს გაეროს ბავშვთა ფონდის ოფიციალურ თვალსაზრისს .
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
დასავლურ მედიაში ხშირია შემთხვევები, როდესაც მედია შეცდომას ასწორებს და აუდიტორიას ბოდიშსაც უხდის. რა შეასწორა დასავლურმა მედიამ 2017 წელს, გამოცემა Imediaethics აქვეყნებს მედიის მიერ საკუთარ მასალებში შეტანილი შესწორებების სამეულს:

1

The Chicago Tribune-მა აპრილის მასალაში ცნობილი ტელეევანგელისტის ბილი გრაჰმის გარდაცვალების შესახებ წერდა. ეს პირველი შემთხვევა არ იყო, როდესაც მედიასშუალებებმა ტელეევანგელისტი გარდაცვლილად გამოაცხადა. 2011 წელსაც, CBS-ის შვილობილმა WBTV-მ მისი სიკვდილის შესახებ გადმოსცა ინფორმაცია. T

he Chicago Tribune-ის შესწორებაში ვკითხულობთ: “ორშაბათის მასალა ბილი გრაჰამის სიკვდილის შესახებ იუწყებოდა - ის ცოცხალია”.




2

The New York Times-ის მექანიკური შეცდომა განხილვის საგანი გახდა, გამოცემამ 5 აპრილის მასალაში ივანკა ტრამპი პრეზიდენტ ტრამპის მეუღლედ მოიხსენია. გამოცემამ მოგვიანებით, მასალა ასე შეასწორა: ტექნიკური შეცდომის გამო, ჩვენს მასალაში ივანკა ტრამპი მოხსენიებული იყო, როგორც პრეზიდენტ ტრამპის მეუღლე. მისი მეუღლე არის მელანია, ივანკა პრეზინდეტ ტრამპის ერთ-ერთი შვილია”.


3

The New York Times-მა 26 მარტის მასალაში - “რატომ მოდის ყველა ჯიჰადისტი ბირმინგემში” - ორი რელიგია ერთმანეთში აურია. “მასალას, რომელიც ბირმინგემში მცხოვრებ მუსლიმებს ეხებოდა, ფოტო შეცდომით ერთვოდა. მასზე გამოსახული იყო არა მუსლიმი, არამედ რელიგიური მიმდინარეობა - სიხის წარმომადგენელი მამაკაცი”, - ვკითხულობთ გამოცემის მიერ გამოქვეყნებულ შესწორებაში.

წყარო: Imediaethics
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
The Guardian - ის მიერ გამოქვეყნებულ ვიდეოში, რომელიც პოლონეთისა და აშშ-ის პრეზიდენტებისა და მათი ცოლების შეხვედრას ასახავდა, ჩანდა, რომ პოლონეთის პირველმა ლედიმ აგატა კურშნერ დუდამ ხელი მხოლოდ მელანია ტრამპს ჩამოართვა, დონალდ ტრამპის მისალმება კი უყურადღებოდ დატოვა.

თავდაპირველად გავრცელებული ვიდეო

აღმოჩნდა, რომ ვიდეო დამონტაჟებული იყო, რის გამოც რეალობა არასწორ კონტექსტში წარმოჩნდა. უფრო ვრცელ, დაუმონტაჟებელ ვიდეოში კარგად ჩანს, რომ დონალდ ტრამპმა და აგატა კურშნერ-დუდამ ერთმანეთს ხელი შეხვედრის დასაწყისშივე ჩამოართვეს. ხოლო, მაშინ, როდესაც პოლონეთის პირველი ლედი მელანია ტრამპისკენ გაემართა, დონალდ ტრამპა მას ხელი კიდევ ერთხელ გაუწოდა, თუმცა კურშნერ-დუდამ მისთვის ხელის ჩამორთმევა ვეღარ მოახერხა, რადგანაც ის უკვე მელანია ტრამპისკენ იყო მიმართული. მელანია ტრამპთან მისალმების შემდეგ კი, პოლონეთის პირველმა ლედიმ, ყოველგვარი წინააღმდეგობის გარეშე, დონალდ ტრამპს ხელი კიდევ ერთხელ ჩამოართვა. The Guardian - ის ვიდეოს მკითხველის უკმაყოფილება მოჰყვა. აღნიშნულს Twitter - ის საკუთარ გვერდზე პოლონეთის პრეზიდენტი ანდრეშ დუდაც გამოეხმაურა: „ჩემმა მეუღლემ მისტერ და მისის ტრამპებს ხელი ორივეს ჩამოართვა. მოდით, ერთად ვებრძოლოთ ყალბ ამბებს“ - დაწერა მან.

დაუმონტაჟებელი ვიდეო

The Guardian - მა შეცდომის საპასუხოდ, პოლონეთისა და აშშ-ის პირველი პირების შეხვედრის ამსახველი სრული ვიდეო გამოაქვეყნა, რომელსაც შენიშვნაც დაურთო. შენიშვნაში გამოცემამ განმარტა, რომ მონტაჟის გამო, ვიდეოს პირველ ვერსიაში პოლონეთის პირველი ლედისა და დონალდ ტრამპის მისალმების პროცესი არასწორ კონტექსტში წარმოჩნდა.

შეცდომას The Guardian - ის რედაქტორი პოლ ჩოდვიკიც გამოეხმაურა. მან საკუთარ სვეტში ჟურნალისტებს, მკითხველის ნდობის შესანარჩუნებლად, სიფრთხილისა და ცრუ ინფორმაციასთან ბრძოლისკენ მოუწოდა: „ნდობის მოპოვება რთულია, მისი დაკარგვა კი იოლი. სანდოობის შესანარჩუნებლად, ჟურნალისტიკა არასწორი ინფორმაციის გავრცელების თავიდან ასაცილებლად, ფხიზლად უნდა იყოს. თუკი ასეთი რამ მაინც მოხდება, ის სწრაფად და დაუფარავად უნდა დაკორექტირდეს“ - დაწერა ჩოდვიკმა.

The Guardian ერთადერთი არ ყოფილმა, რომელმაც დონალდ ტრამპისა და პოლონეთის პირველი ლედის ხელის ჩამორთმევის შესახებ არასწორი ინფორმაცია გაავრცელა. ვებგვერდმა Snopes -მა, რომლის პროფილიც სხვადასხვა სახის ჭორისა და არასწორი ინფორმაციის გამომჟღავნებაა, დაწერა, რომ Newsweek - მა და Vanity Fair - მა სხვა მედიასაშუალებებთან ერთად, გაავრცელეს ინფორმაცია, თითქოს პოლონეთის პირველმა ლედიმ დონალდ ტრამპის მისალმება უყურადღებოდ დატოვა.

წყარო: Imediaethics
კატეგორია: ეთიკა
მიმდინარე წლის აპრილიდან ტელეკომპანია “იმედის” ეთერში ახალი ტოქშოუ “პრაიმ შოუ” დაიწყო. შოუს 6 წამყვანი ჰყავს, ესენი არიან: პროდიუსერი ნოე სულაბერიძე, მომღერალი ნინი ბადურაშვილი, კინოპროდიუსერი ირალი მაქაცარია, მოდელი და დიზაინერი სალომე ღვინიაშვილი, მომღერალი ანრი ჯოხაძე და პლასტიკური ქირურგი ნინო ნადირაძე-კუზანოვა. პირველვე გადაცემაში წამყვანების ნაწილმა ბუნებრიობის, ნაწილმა მეტი ინფორმაციულობის პირობა დადო. ნაწილმა კი ისიც აღნიშნა, რომ შოუში “კაი ტიპების სიას” სწორედ ის ადგენს.

გადაცემის facebook-ის ოფიციალურ გვერდზე განმარტებულია, რომ გადაცემის მიზანი საზოგადოებისთვის ნაცნობი მოვლენების შესახებ უფნობი მხარეების გაცნობაა. გადაცემაში წამყვანებთან ერთან დისკუსიაში აქტიურად მონაწილეობს დამსწრე აუდოტორიაც. სტუდიაში ორ ფლანგზე ნაწილდებიან. ერთ ფლანგზე წარმოდგენილები არიან ის ადამიანები, რომლებიც განსახილველ თემასთან გარკვეული საქმიანი კვეთა აქვთ, მეორე მხარეს კი მათი ოპონენტები.

სხვა სატელევიზიო შოუების მსგავსად, ამ შემთხვევაშიც განხილვის თემები ნაცნობია, ღალატითა და ეჭვიანობით დაწყებული, ქართული ტრადიციებით დამთავრებული. სტუმრებიც ყველასათვის კარგად ნაცნობი და უკვე ახლობლებად ქცეული სახეებია.

გარდა ე.წ. ყვითელი თემებისა, ტოქშოუს წამყვანები ისეთ მნიშვნელოვან და სენსიტიურ თემებსაც ეჭიდებიან, როგორიც არის გენდერული თანასწორობა, ფემინისზმი, პროსტიტუცია და სექსმუშაკების უფლებები და ა.შ.

მსგავსი თემების განხილვისას, სტუმრების სიაში ვიხილავთ გივი სიხარულიძეს, გურანდა გაბუნიას, ლალი ბადურაშვილს და ა.შ. როგორც ჩანს, რეიტინგისთვის მსხვერპლის გაღება, სატელევიზიო სივრცეში უკვე კარგად დამკვიდრებული ტენდენციაა და კოლქტიურ გურანდა გაბუნიებზე უარის თქმა, არც თუ ისე მარტივია. რაც გადაცემაში წარმოჩენილ მწვავე თემაზე საგნობრივი დისკუსიის წარმართვის შესაძლებლობებს სპობს.

მაგალითად, გენდერულ თანასწორობაზე საუბრისას, როდესაც ქალთა უფლებებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმომადგენლები და იურისტები საკითხის მნიშვნელობის და პრობლემურობის წარმოჩენას ცდილობდნენ, საუბარში გივი სიხარულიძე ერთვება და მის ჩვეულ სტილში სტუდიაში მსხდომი ქალების მიმართ შეურაცხმყოფელი ტექსტებით გამოდის.

“შოთა რუსთაველიდან დაწყებული, ბესიკ გაბაშვილი, ტატო ბარათაშვილი და მთელი ჩვენი პოეზია, რაც არსებობს. ან ავიღოთ ბაირონი, ყველა იესენინი, პუშკინი, ფემინისტი ქალები, რომ ყოფილიყვნენ მსოფლიოში რამე ლექსი დაიწერებოდა მსოფლიოში? ვინ დაწერს თქვენზე ლექსს თავის ცხოვრებაში” - ბობოქრობდა სტუმარი.

ხშირად, სტუმრებს არც წამყვანები ჩამორჩებიან და გენდერულ თანასწორობაზე საუბრისას გადაცემის მამრობითი სქესის წამყვანებისგან ისეთ ტექსტებსაც მოისმენთ, რომ თუკი კაცს ქალის სიძლიერე და აქტიურობა არ აკომპლექესებს, ეს მის სისუსტეზე მიუთითებს. რაც ყველაზე უცნაურია, ამაზე გადაცემის ქალი წამყვანებიც თანხმდებიან. მსჯელობა უფრო შორსაც მიდის და წამყვანებისთვის ქალისა და კაცის შესაძლებლობების ერთ სიბრტყეზე განხილვა ქმნის უხერხულობას და დავა იმაზე იმართება, გაუგია თუ არა ვინმეს გენიოსი ქალი კომპოზიტორი, მაშინ, როდესაც უამრავი გენიოსი კაცი კომპოზიტორის დასახელებაა შესაძლებელი. რაც თავის მხრივ, ისედაც პატრიარქალურ გარემოში დამკვიდრებული სტიგმების გამძაფრებას უწყობს ხელს და პრობლემის მთავარი ხაზისგან აცდენას იწვევს.

კიდევ ერთი სენსიტიური თემა, რომელსაც ტოქშოუმ საეთერო დრო დაუთმო პროსტიტუცია და სექსმუშაკების უფლებებია. გადაცემაში ერთ ფლანგზე წარმოდგენილები იყვნენ უშუალოდ სექსმუშაკები, რომლმებიც მათი მძიმე სამუაშო პირობებისა და იმ პრობლემების შესახებ ყვებოდნენ, რასაც ისინი ყოველდღიური საქმიანობის დროს აწყდებიან და საკითხის გადასაჭრელად პროსტიტუციის ლეგალიზებას ითხოვდნენ. მეორე ფლანგზე კი მათ კრებითი გიორგი ნაზღაიძეები სამსჯავროს უწყობდნენ და მათგან იმის ახსნას ითხოვდნენ, თუ რატომ არ თანხმდებიან ისინი “ნორმალურ” სამსახურს და რატომ ირჩევენ ფულის შოვნის “იოლ” გზას.

სტუმრებს ბანს წამყვანებიც აძლევდნენ და დამრიგებლური ტონით იმეორებდნენ, რომ სურვილის შემთხვევაში, შესაბამის სამუშაოს პოვნა და პროსტიტუციაზე უარის თქმა ძალიან მარტივია. მთავარია, მონდომება და “სწორი გზის” არჩევა. თუმცა, მოსაზრება, რომ მსგავსი საქმიანობაც შეიძლება იყოს ადამიანის არჩევანი რატომღაც არავის გაუჟღერებია. საკითხი არც იმ მიმართულებით განხილულა, თუ რა მძიმე პირობებში შეიძლება უწევდეთ მათ საქმიანობა და რა პრობლემებს შეიძლება აწყდებოდნენ ყოველდღიურად. თუმცა, როდესაც სტუმრის რანგში, არა საქმეზე კვალიფიურად მოსაუბრე ადამიანები, არამედ ზნეობრიობის მანტიაში გახვეული ფსევდომორალისტების ჯგუფი გყავს, ალბათ, საუბრის მსგავსი დისკურსით განვითარებაც მოსალოდნელია.

მთლიანობაში, შეიძლება ითქვას, რომ ტოქშოუში წამოჭრილ მტკივნეულ და პრობლემურ საკითხებზე საგნობრივი დისკუსიისა და საკითხზე რაიმე რაციონალური კონსენსუსის მიღწევისა და არსებული პრობლემების გადაჭრის გზების ძიების ნაცვლად, საზოგადოებაში გამჯდარი კლიშეებისა და სტიგმების კიდევ უფრო გაღრმავება და განმტკიცება ხდება. რასაც ერთის მხრივ, ხელს უწყობს რასწორად შერჩეული სტუმრები, რაც ცალსახად, თემის გაყვითლებით, გადაცემის რეიტინგის მომატებას ემსახურება და არა პრობლემაზე რაციონალურ მსჯელობას. მეორეს მხრივ კი, თამამად შეიძლება ითქვას, რომ საზოგადოებაში ისედაც დამკვიდრებული სტერეოტიპების განმტკიცება-გაღრმავებას დიდწილად თავად გადაცემის წამყვანებიც უწყობენ ხელს.
კატეგორია: ეთიკა
27 ივლისს არასამთავრობო ორგანიზაცია „ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტმა“ (IDFI) გამოაქვეყნა 2011-2016 წლებში ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს ადმინისტრაციული ხარჯების შესახებ კვლევა, რასაც „რუსთავი 2-მა“ და „იმედმა“ სიუჟეტები მიუძღვნეს, თუმცა, მკვეთრად განსხვავებული კუთხით წარმოაჩინეს.

კვლევაში მოყვანილი მონაცემები IDFI-მ 2015 წლის მარტში გამოითხოვა, მაგრამ მისი მიღება 2017 წლის ივნისში მხოლოდ სასამართლოს სამი ინსტანციის გავლის შემდეგ აღსრულების ეროვნული ბიუროს ჩართვით შეძლო. კვლევაში მიმოხილული იყო ეკონომიკის სამინისტროს მიერ გაწეული ხარჯები, მათ შორის ხელფასების, პრემიებისა და დანამატების, წარმომადგენლობითი და ავტოპარკის განახლებისთვის საჭირო თანხები. კვლევაში ერთი ნაწილი საქართველოს პრემიერ-მინისტრის, გიორგი კვირიკაშვილის თანამდებობრივ სარგოსაც ეხებოდა.

რა გააშუქა რუსთავი 2-მა?

IDFI-ს კვლევით „რუსთავი 2“ გამოქვეყნების დღესვე დაინტერესდა და საკითხი მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში გააშუქა. ჟურნალისტმა საუბარი სამინისტროს მხრიდან ინფორმაციის გაცემისას წარმოქმნილ დარღვევებზე საუბრით დაიწყო. ამის მაგალითად კი 2014 წელს ეკონომიკის მინისტრის (ამჟამად პრემიერ მინისტრის, გიორგი კვირიკაშვილის) სახელფასო ანაზღაურების შესახებ IDFI-სთვის მიწოდებულ ინფორმაციასა და დეკლარაციას შორის უზუსტობა დაასახელა.

სიუჟეტიდან მაყურებელი იგებდა, რომ სამინისტროს ხარჯებზე ინფორმაციის მისაღებად IDFI-ს სამი წელი და სამი ინსტანციის სასამართლო დავა დასჭირდა. აქვე განმარტებული იყო, რომ ამის მიუხედავად უწყება ფაქტებს მაინც მალავდა.

მასალიდან ცნობილი ხდებოდა, რომ კვირიკაშვილის მინისტრობის დროს ეკონომიკის სამინისტროს ჩინოვნიკებზე გაცემული პრემია-დანამატები ბიუჯეტს 2 მილიონ ლარზე მეტი დაუჯდა. სიუჟეტში ასევე ნათქვამი იყო, რომ სამინისტროს მიერ გაცემული პრემია-დანამატების შესახებ მანამდე გასაჯაროებულ ინფორმაციასა და უწყების მიერ IDFI-ისთვის მიწოდებულ მონაცემებს შორის სხვაობა 300 000 ლარია. კვლევაში კი აღნიშნულია, რომ სხვაობა 205 ათასი ლარი იყო.

კიდევ ერთი საკითხი, რაზეც სიუჟეტში ყურადღება გამახვილდა ეკონომიკის სამინისტრო მიერ რესტორნებსა და საჩუქრებში დახარჯული თანხებია. გარდა ამისა, მასალაში ჟურნალისტი აღნიშნავდა, რომ კვირიკაშვილის მინისტრობის დროს „რეკორდი მოიხსნა“ და 2011 წლიდან დღემდე ყველა წინა და მომდევნო მინისტრზე მეტი დაიხარჯა მივლინებაში.

რა გააშუქა იმედმა?

„რუსთავი 2-სგან“ განსხვავებით, რომელმაც აქცენტი ეკონომიკის სამინისტროს მიერ გაზრდილ ხარჯებზე გააკეთა, ტელეკომპანია „იმედმა“ IDFI-ს კვლევა განსხვავებული კუთხით გამოიყენა და შეეცადა აუდიტორიისთვის ეჩვენებინა ეკონომიკის სამინისტროს ხარჯვის მიზნობრიობა.

30 ივლისს გადაცემა „იმედის კვირაში“ ამ თემაზე მომზადებულ სიუჟეტის დასაწყისშივე საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის მიერ გაწეული ხარჯებიც გაიხსენეს, რომელიც IDFI-ს კვლევაში საერთოდ არ ფიგურირებდა.

„მისთვის [მიხეილ სააკაშვილისთვის] ხალხზე უფრო მნიშვნელოვანი პირადი კომფორტი იყო. მასაჟი, საუნა, ბოტოქსი, პიჯაკი და მსოფლიოს ძვირადღირებულ კურორტებზე დასვენება სახელმწიფოს ხარჯზე, სააკაშვილისთვის კანონდარღვევა არ იყო“, - აღინიშნა სიუჟეტის წარდგენისას .

იმ დროს, როდესაც წამყვანი მიხეილ სააკავშვილის ხარჯების არამიზნობრიობაზე საუბრობდა, ეკონომიკის სამინისტროს ხარჯებს „ქამრების შემოჭერის შთამბეჭდავ ეფექტს“ უწოდებდა. სიუჟეტში კი საუბრობდნენ ხარჯების პოზიტიურ ტენდენციებზე, შემცირებული სახელფასო, სამივლინებო, სატელეფონო, საწვავის, როუმინგის და ავტოპარკის განახლების ხარჯებზე.

გარდა ამისა, სიუჟეტში ყურადღება გამახვილდა სამინისტროს მიერ 2014 წელს გაღებულ წარმომადგენლობით ხარჯებზე. ეკონომიკის მინისტრის მოადგილე სიუჟეტში ხარჯებს წარმატებული მოლაპარაკებებით ასაბუთებდა. ამავე მიზეზით ხსნიდა მინისტრის მოადგილე პრემია-დანამატების „უმნიშვნელო ზრდას“ 95 ათასი ლარით. რეალურად კვლევაში ნათქვამია, რომ 2014 წელს პრემია-დანამატები 2011 წელთან შედარებით გაიზარდა 994 162 ლარით.

სიუჟეტის ბოლოს აქცენტი კვლავ ეკონომიკის სამინისტროს მიერ ხარჯების ოპტიმიზაციაზე გაკეთდა.

ამ თემაზე საუბარი ისე დასრულდა, არ უხსენებიათ რომ კანონით გათვალისწინებული 10 დღის ნაცვლად IDFI-მ ინფორმაცია 3 წლის შემდეგ მიიღო.
კატეგორია: რესურსები
ინტერნეტიზაციისა და ინფორმაციის მოზღვავების ეპოქაში, მედიისა და საზოგადოების წინაშე ერთ-ერთ მთავარ გამოწვევად ნაკადებად წამოსული სიახლეების სიზუსტის დადგენა იქცა. იმის გასარჩევად, თუ რა არის ცრუ და რა მართალი, ბევრმა მედიასაშუალებამ ფაქტების გადამოწმების ე.წ. Factchecking-ის მიმართულებაც აამუშავა და აუდიტორიისთვის გადამოწმებული და სანდო ინფორმაციის მიწოდება დაისახა მიზნად. წამოწყება მალე მსოფლიო ტრენდად იქცა და დღეისათვის ე.წ. Factchecking - ს მსოფლიო მასშტაბით 100-ზე მეტ ქვეყანაში, მათ შორის საქართველოშიც შეხვდებით.

ქვემოთ შეგიძლიათ გაეცნოთ ონლაინ რესურსებს, რომლებიც პოლიტიკოსების მიერ გაკეთებული განცხადებების, მედიის თუ სხვადასხვა საიტის მიერ გავრცელებული ინფორმაციის სიზუსტის დადგენაში დაგეხმარებათ:


1

Politifact - პოლიტიკასთან დაკავშირებული ფაქტების გადამოწმების ერთ-ერთი ყველაზე სანდო და საუკეთესო წყაროა. ეს არის ამერიკული პორტალი, რომლის ძირითადი პროფილი ხალხის მიერ არჩეული პოლიტიკოსების განცხადებების სიზუსტის დადგენაა. Politifact ფლორიდის დამოუკიდებელი გამოცემის Tampa Bay Times - ის ბაზაზე ჩამოყალიბდა. როგორც ერთ-ერთ საუკეთესო და სანდო მედიასაშუალებას politifact-ს პულიტცერის პრემიაც აქვს აღებული.


2



FactCheck.org - პენსილვანიის უნივერსიტეტის Politifact-ის ანალოგი პროექტია და მისი ძირითადი მიმართულებაც სწორედ, პოლიტიკოსების განცხადებების სიზუსტის დადგენაა.


3



Open Secrets - ეს არის დამოუკიდებელ მკვლევართა მიერ დაფუძნელი ორგანიზაცია, რომლის ძირითადი მიმართულებაც, ამერიკის შეერთებულ შტატებში პოლიტიკაში მოძრავი ფულის და ამ ფულის არჩევნებზე და საჯარო პოლიტიკაზე გავლენების მონიტორინგია. Open Secrets ერთ-ერთი ყველაზე კარგი საშუალებაა იმისთვის, რომ დაადგინოთ საიდან და რა მოცულობის თანხებს იღებენ პოლიტიკოსები. Open Secrets ასევე აკვირდება იმ ლობისტების ჯგუფს, რომლებიც პოლიტიკოსებს აფინანსებენ.


4



Snopes - ე.წ. Face News-ების, ჭორების, მითებისა და ლეგენდების გადასამოწმებლად ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ინტერნეტპორტალია.

5


Stop Fake - ყალბ ინფორმაციასთან და რუსულ პროპაგანდასთან ბრძოლის კიდევ ერთი აღსანიშნავი საშუალება უკრაინული პორტალი Stop Fake - ია. ის რუსეთ-უკრაინის ომის დროს შეიქმნა და მისი მიზანი რუსული პროპაგანტისტული მედიასაშაულებების მიერ უკრაინასი მიმდინარე ამბების შესახებ გავრცელებული ცრუ ინფორმაციის წინააღმდეგ ბრძოლაა.






Truth or Fiction – Snopes - ის მსგავსი პორტალია და ის ძირითად პოლიტიკური ჭორებისა და მითქმა-მოთქმების გადამოწმებაზეა ორიენტირებული.


7


Factchecker by the Washington Post - მიუხედავად მათი მემარცხენე ცენტრისტული მიმართულებისა, თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ის ფაქტების გადამოწმების ერთ-ერთი ყველაზე სოლუდური და სანდო წყაროა. "სიმართლე რიტორიკის ნაცვლად" - ესაა Factchecker-ის სლოგანი.
კატეგორია: ეთიკა
ის, რომ რეიტინგი ნებისმიერი სატელევიზიო პროდუქტის ეკრანზე გრძელვადიანი არსებობის ერთ-ერთი მთავარი საზომი და გარანტია, ტელებინზნესში დასაქმებული ნებისმიერი ადამიანისთვის კარგად არის ცნობილი. შესაბამისად, სატელევიზიო პროდუქტის შემქმნელები მაყურებლის ყურადღების სხვადასხვა შესაძლო ხერხისა და რესურსის გამოყენებით ცდილობენ.

გარდა სატელევიზიო გასართობი შოუებისა, საკუთარი გადაცემის რეიტინგზე ზრუნვა პოლიტიკური ტოქ შოუების წამყვანებსა და პროდიუსერებსაც უწევთ. ამისათვის გარდა საზოგადოებისთვის აქტუალური თემების შერჩევისა, სასიცოცხლო ზღვარი გადაცემაში მოწვეულ სტუმრებზეც გადის. იმაზე თუ ვინ იჯდება სტუდიაში, დიდწილად არის დამოკიდებული ის რიცხვები, რომელსაც კონკრეტული გადაცემა კვირის თუ თვის ბოლოს რეიტინგის სახით დადებს. სასურველი შედეგის მისაღებად გადაცემის „გაყვითლებაზე“ უარს არც პოლიტიკური ტოქ-შოუების პროდიუსერები ამბობენ. ასე მაგალითად, ტელეკომპანიას „იბერიას“ გადაცემა „პრიორიტეტში“, რომლის ფორმატიც აქტუალურ პოლიტიკურ-საზოგადოებრივ თემებზე მსჯელობაა, ხშირად შევხვდებით ისეთ ადამიანებს, რომელთაც ბევრი საერთო არც გადაცემაში განსახილველ თემასთან აქვთ და არც საკითხზე საფუძვლიანი მსჯელობის სათანადო გამოცდილებას და კომპეტენციას ფლობენ.

ტოქ შოუ „პრიორიტეტი“ ტელეკომპანია „იბერიას“ ეთერში, ყოველ სამუშაო დღეს, საღამოს რვა საათზე გადის. გადაცემას მონაცვლეობით, ჟურანილისტები მაკა რაზმაძე და გიორგი გასვიანი უძღვებიან. როგორც აღწერილობაში ვკითხულობთ, „პრიორიტეტის“ პრიორიტეტი დღის მთავარ პოლიტიკურ-საზოგადოებრივი თემებზე მსჯელობაა. რომ არა მსგავსი ანოტაცია, ალბათ, დიდად არც სტუმრები მიიქცევდნენ ყურადღებას, მაგრამ აბა, როგორ გინდა კითხვა არ დაგებადოს, როდესაც მსგავსი შინაარსის გადაცემაში თითქმის უკვე ოჯახის წევრად ქცეულ გურანდა გაბუნიას, ლალი ბადურაშვილს, გივი სიხარულიძეს, ქეთი დოლიძეს და ნინელი ჭანკვეტაძეს ხედავ და უსმენ. ყველა დასახელებული სახელი და გვარი პირობითია. თუმცა, ყველა პირობითი სახელისა და გვარის გასწვრივ, სრულიად ლეგიტიმურად ისმის კითხვა - რატომ უთმობს პოლიტიკური ტოქ-შოუ მსგავსი დოზით დროს ისეთ სახეებს, რომლებსაც, პირობითად, არც ქვეყანაში არსებულ სოციალურ-ეკონომიკურ მდგომარეობაზე მსჯელობისთვის აქვთ შესაბამისი კომპეტენცია, არც ლარის გაუფასურების რეალურ მიზეზებზე აქვთ წარმოდგენა და საქმე-საქმეზე რომ მიდგეს, დალაგებულად ვერც ქვეყნის მიერ არჩეულ კურსზე ისაუბრებენ რიგიანად. მაშინ რატომ ვეკითხებით კოლექტიურ გურანდა გაბუნიებს გვეშველება თუ არა რამე და თუ გვეშველება, როდის? რატომ დებს გადაცემის ოფიციალური Facebook გვერდი სწორედ იმ მოკლე ამონარიდებს, სადაც სტუმრების მიერ ნათქვამი ყველა მარგალიტი კარგად არის გამოკვეთილი და მიზანიც კარგად ჩანს. იქნებ იმიტომ, რომ მათ მიერ გაცემული ყოველი კომიკური პასუხი, მათ მიერ გამოხატული სრულიად არაადეკვატური რეაქცია, გაცხარებული წამოძახილი თუ გაბრაზებული ტონი, მყისვე მაყურებლის სათანადო რეაქციას იწვევს, საქილიკო ხდება და შედეგიც მიღწეულია. ვიდეოს საჭიროზე მეტი ნახვა და გაზიარება უგროვდება, გადაცემას კი რეიტინგი. შედეგად, აუდიტორია შოუს ელემენტებით გამდიდრებულ, მაგრამ უშინაარსო ინფორმაციას იღებს.

თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ყველაზე დიდი პოპულარობით „პრიორიტეტში“ მაინც გურანდა გაბუნია სარგებლობს. ყველაზე მეტი გამოხმაურებაც სწორედ მის პერსონას მოსდევს. ეს როგორც ჩანს, არც გადაცემის შემქმენელებს გამორჩენიათ. ალბათ, სწორედ ამიტომ არის, რომ სტატისტიკურად, სტუმრის როლიც ყველაზე ხშირად სწორედ მას აქვს მორგებული. სტუმრის საუბრის მთავარი ხაზი, მოქმედი ხელისუფლების, უფრო კონკრეტულად კი ბიძინა ივანიშვილის ქებაზე გადის. ხშირად სწორედ ის განსაზღვრავს თუ ვინ რა უნდა თქვას და როდის. თუკი ვინმე გაბედავს და წინააღმდეგობას გაუწევს, არც მისი საჯარო შეურაცხყოფისა მოერიდება და საქმე-საქმეზე თუ მიდგა, გაბრაზებული შუა ეთერიდანაც ადგება, საუბარს დასრულებულად გამოაცხადებს და წავა. თან მუქარას დატოვებს ჩემზე არაფერი თქვათ, თორემ მოვბრუნდები და ყველას „თავებს გაგიხეთქავთო“.

აბა, სხვა რა უნდა იყოს მსგავსი სტუმრების მოწვევის მიზანი, თუ არა გადაცემის ე.წ. გაყვითლებით მაყურებლის მოზიდვის მცდელობა? სხვა რა ღირებულებითი დანიშნულება აქვს მსგავს რესპონდენტს? თუ არა ეს, მაშინ გაუგებარია, რატომ ირჩევს მედია საკთხზე კომპეტენტური დისკუსიის წარმართვის ნაცვლად, სრულიად უსაგნო დიალოგს? რატომ უთმობს ის საეთერო დროს უშინაარსოო მსჯელობას და რატომ არ ცდილობს ის რეალური პრობლემების კვალიფიციურ რესპონდენტებთან განხილვას? ფაქტია, „პრიორიტეტის“ პრიორიტეტი ე.წ. სელებრითების ხელოვნურად შექმნა, ან უკვე არსებული სელებრითების ისე წარმოჩენაა, რომ მოგვიანებით, წარმატებით იქცნენ "ინტერნეტ მემეებად". ამ ფონზე კი რეალურად პრობლემური საკითხები ხშირად, კავალიფიციური ანალიზისა და შეფასებების გარეშე რჩება.
კატეგორია: ბლოგი
„ცხოვრება კონტრასტებით არის სავსე და ბუნებრივია, ეს კონტრასტი აისახება ჩვენს გადაცემაშიც. დარწმუნებული ვარ, აი, ამ კადრით ვერასდროს მიხვდებით, სად ვართ ახლა ჩვენ. ეს ლამაზი ბაღი, ულამაზესი ყვავილები... ჩვენ ვიმყოფებით დაბალი რისკის პენიტენციურ დაწესებულებაში, მე-16 დაწესებულებაში, რომელიც უნიკალურია საქართველოში და არა მარტო საქართველოში,“ - ამ რომანტიკული შესავლით დაიწყო 17 მაისს, ტელეკომპანია „იმედის“ წამყვანმა, ეკა ხოფერიამ თავისი შოუ („ეკა ხოფერიას შოუ“). ამით დაიწყო ციხეში მაყურებლის „ზღაპრული“ მოგზაურობაც.

ვერ გეტყვით რატომ, თუმცა ჟურნალისტმა გადაწყვიტა, რომ ციხის ყველა "სიკეთე" ზედმიწევნით დეტალურად ეჩვენებინა. თან ისე დეტალურად, რომ ადამიანს კითხვაც დაგებადებოდა, ნეტავ, სად უფრო სჯობსო. პენიტენციურ დაწესებულებაში ხოფერიას გიდის ფუნქცია სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის მოადგილემ, ზვიად მიხანაშვილმა შეასრულა და დაწესებულების ყველა კარიც ფართოდ გაუღო. მასპინძელმა სტუმარს ჯერ დაწესებულებაში წიგნებით სავსე ბიბლიოთეკა და საკლასო ოთახები დაათვალიერებინა (თან განუმარტა, რომ აქ ხშირად მოდიან მწერლები და საზოგადო მოღვაწეები), შემდეგ კი სასადილოში შეუძღვა.

სტუმარმა ულუფის მიღებისთვის რიგ პატიმრებთან ერთად დაიკავა და სადილის მენიუგაგვაცნო. „აი მეთექვსმეტე დაწესებულების სადილი: კარტოფილი, ჩიხირთმა ქათმით, კომპოტი და პატიმრების მიერ გამომცხვარი პური,“ - გვითხრა ჟურნალისტმა და იქვე ხაზი გაუსვა, რომ ეს სწორედ ის არის, რაც მას არასდროს დაუგემოვნებია. ჰოდა, დააგემოვნა და მოეწონა - ჩიხირთმა ძალიან გემრიელი იყო.

სადილის შემდეგ, უკვე იმ პუნქტთან გადავინაცვლეთ, სადაც, წამყვანის თქმით, პატიმრები სასურველ პროდუქციას ყიდულობენ. ის იქვე, ერთ-ერთ მსჯავრდებულსაც გაესაუბრა. მსჯავრდებული ამბობდა, რომ ყველა აქტივობაშია ჩართული და ციხის პირობებით ძალიან კმაყოფილია.

სავაჭრო პუნქტის შემდეგ, გადაცემის საშუალებით, მსჯავრდებულებისთვის გრძელვადიანი პაემნებისთვის განკუთვნილი ადგილიმოვინახულეთ. „აა, ბინაა, ფაქტიურად,“ - აღფრთოვანება ვეღარ დამალა ჟურნალისტმა. „ბინას“ სამუშაო ოთახი მოჰყვა, (სადაც მსჯავრდებულები ხისგან სხვადასხვა ნივთს ამზადებენ), სამუშაო ოთახს კი სამხატვრო. სამლოცველო ოთახში კი მსჯავრდებულმა აღნიშნა, რომ მისი ფასეულობები იქ შეეცვალა - დააფასა ის, რასაც მანამდე არ აფასებდა.

დეტალების აღწერით რომ არ დაგღალოთ, გეტყვით, რომ ციხის სტუმარ-მასპინძელთან ერთად, მაყურებლები დაწესებულების სპორტულ დარბაზსაც ვესტუმრეთ, პენიტენციური დაწესებულების თეატრალური დასის რეპეტიციას და ფრანგულის გაკვეთილებსაც დავესწარით. ნანახით აღფრთოვანებას ჟურნალისტი მსჯავრდებულებისთვის დასმულ კითხვებშიც გამოხატავდა. ჟურნალისტის ერთ-ერთი კითხვა ასეთი იყო: "იქნებოდა თუ არა საფრანგეთში მსგავსი დაწესებულება? ცოტა დაუჯერებელ ადგილზე ვარ. მგონი, მაყურებელს ძალიან გაუკვირდება,“ - ამბობს ჟურნალისტი.

გადაცემა დროდადრო სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრთან, კახი კახიშვილთან ინტერვიუთი იჭრებოდა. პირველი, რაც ჟურნალისტმა მინისტრს უთხრა, ის იყო, რომ ის მე-16 დაწესებულებაში ნანახით დიდი შთაბეჭიდილების ქვეშ მოექცა. აღფრთოვანების გამოხატვის შემდეგ კი, ჟურნალისტი იმ რთული გზით დაინტერესდა, რასაც აღნიშნულ შედეგამდე იყო საჭირო.

მინისტრმა ისაუბრა მსჯავრდებულებისთვის განკუთვნილ სოციალურ პაკეტებსა და მათ მიერ დამზადებული ნივთების გასაყიდად შექმნილ ონლაინმაღაზიაზე(ამ მაღაზიის საშუალებით ბენეფიციარები შემოსავალს იღებენ). გარდა ამისა, მინისტრი განათლებისა და ჯანდაცვის პროგრამების ხელმისაწვდომობის საკითხსაც შეეხო. მისი თქმით, თუ მსჯავრდებული საპატიმროში არსებულ სამედიცინო პუნქტებში სასურველ სერვისს ვერ იღებს სხვადასხვა წამყვან კლინიკებში გადაჰყავთ.

ინტერვიუს მიწურულს, ჟურნალისტმა მინისტრს საქმიანობა შეუქო და აღნიშნა, რომ ეს სწორედ ის სფეროა, სადაც ძალიან მნიშვნელოვანი რეფორმები გატარდა და თითოელი გადარჩენილი ადამიანი ამას საკუთარ თავზე გრძნობს.

გადაცემა მე-16 პენიტენციური დაწესებულების თეატრალური დასის წარმოდგენით დასრულდა. მსჯავრდებულებმა „12 განრისხებული მამაკაცი“ რუსთაველის თეატრის სცენაზე ითამაშეს. სპექტაკლს სასჯელაღსრულების მინისტრიც ესწრებოდა. კახიშვილის თქმით, მიუხედავად იმისა, რომ მსჯავრდებულების დაწესებულებიდან სპექტაკლისთვის გაყვანა რისკებთან არის დაკავშირებული, ეს მათ ღიმილად, ნამდვილად, ღირს.

სწორედ ასეთ ზღაპრულ სამყაროში ვიმოგზაურეთ ერთი საათით. რომ არა პენიტენციური დაწესებულება, ალბათ, მსჯავრდებულების ადგილზე ყოფნას, თითოეული ჩვენგანი ისურვებდა.

რთულია, იმის თქმა, თუ რატომ გადაწყვიტა ჟურნალისტმა პენიტენციურ დაწესებულებებში არსებული ვითარების მსგავსი რომანტიკული ფორმით ჩვენება. თუკი, გადაცემის მიზანი, საპატიმროებში განთავსებული პირების მდგომარეობის გაშუქება იყო, სხვა დაწესებულებებში არსებულ მდგომარეობასაც უნდა გაცნობოდა. გადაცემაში არ ისმის კრიტიკული კითხვები. იქნებ, გადაცემის დაგეგმვის დროსვე არ ყოფილა საკითხზე მწვავე კითხვების დასმის განზრახვა? ალბათ, მსგავსი ჰიპოთეტური მსჯელობები შორს წაგვივყვანს. ამიტომ იმით დავასრულებ, რაც ცხადია: გადაცემის მიზანი, ერთი კონკრეტული დაწესებულების მაგალითზე ეჩვენებინათ, რა კომფორტულად გრძნობენ თავს მსჯავრდებულები, ნამდვილად შესრულდა. საკუთარ თავთან კითხვა - „ნეტავ, სად ჯობია?“ - მართალია, ხუმრობით, მაგრამ მაინც გაგვიჩნდა.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
ავსტრალიური სუნიტური რელიგიური ჯგუფის მთავარმა მუფთმა სასამართლოში ცილისწამებისთვის მას შემდეგ იჩივლა, რაც ავსტრალიურმა Daily Telegraph-მა მის შესახებ ფოტომანიპულაცია გამოიყენა. მუფთი მიიჩნევდა, რომ ფოტოკოლაჟში ის მაიმუნს შეადარეს. სასამართლომ სარჩელი დააკმაყოფილა.

ილუსტრაცია 2015 წლის ნოემბერში, პარიზში განხორციელებული ტერორისტული თავდასხმების შემდეგ გამოქვეყნდა. მთავარმა მუფთმა სარჩელი გასულ წელს შეიტანა. ის ამტკიცებდა, რომ გამოქვეყნებული მასალა ცილისწამებას შეიცავდა, ხოლო ფოტოკოლაჟი ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ ის ტერორზმე თვალს ხუჭავდა.

“არ ესმის და ვერ ხედავს პრობლემებს, არ საუბრობს ინგლისურად“, „ჰამასიც კი გმობს პარიზის ტერორისტულ აქტს, საინტერესოა, რატომ არ აკეთებს იმავეს ავსტრალიის მთავარი მუფთი აბუ მოჰამედი?”. - სადავო ფოტო, გამოცემის გარეკანზე, ამ მინაწერით გამოქვეყნდა.

აპირებს თუ არა გამოცემა ბოდიშის მოხდასა და მუფთისთვის კომპენსაციის გადახდას, ცნობილი არ არის. როგორც დასავლური მედია იტყობინება, მხარეები კომენტარს არ აკეთებენ, საქმე კი სასამართლომ, მუფთის სასარგებლოდ, „კონფიდენციალური შეთანხმებით“ გადაწყვიტა.

ავსტრალიური ტელეგრაფის სადავო გარეკანი

წყარო: The Guardian
კატეგორია: ბლოგი
რას უყუროს ბავშვმა? რას სთავაზობს მას ქართული მედიაბაზარი და რამდენად არის მისი ინტერესები გათვალისწინებული ნაციონალური ტელეარხების მიერ? ეს სწორედ ის კითხვებია, რომლებიც, ალბათ, ბევრ მშობელსა და თავად მოზარდსაც აწუხებს. მათი წუხილი არცთუ უსაფუძვლოა. თუკი ქართული ტელეარხების საეთერო ბადეებს გადავხედავთ, აღმოვაჩენთ, რომ სატელევიზიო მედიას ბავშვები თითქმის დავიწყებია.

ის, რომ საბავშვო გადაცემები ტელევიზიების საეთერო ბადეში თითქმის არ გვხვდება, ეს „ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის“ 2016 წლის ანგარიშითაც დასტურდება. ანგარიშის მიხედვით, საქართველოში მაუწყებელთა უმრავლესობას ბავშვებისთვის/ მოზარდებისთვის განკუთვნილი პროგრამები საერთოდ არ აქვს. საბავშვო გადაცემების ნაწილი კი კრიტიკას იმსახურებს, რადგან ის სხვადასხვა ასაკის ბავშვს მრავალფეროვან და საინტერესო გადაცემებს არ სთავაზობს. ამასთან, ზოგიერთი მათგანი გენდერულ სტერეოტიპებსაც ამყარებს.

მოდით, თითოეული ტელეკომპანიის მაგალითზე განვიხილოთ, რა ტიპის გადაცემებს სთავაზობენ ისინი სკოლიდან სახლში დაბრუნებულ მოზარდს.

მაგალითად, სამაუწყებლო კომპანია „რუსთავი 2“ის ეთერში, კვირის სამუშაო დღეებში, მოზარდებისთვის განკუთვნილ გადაცემას ვერც დღისა და ვერც საღამოს ეთერში ვერ შევხვდებით. ერთადერთი „საბავშვო“ გადაცემა, უფროს სწორად, გასართობი გადაცემა ზრდასრულებისთვის, ბავშვების მონაწილეობით, რომელსაც ტელეკომპანია გვათავაზობს „ეკივოკია“. გადაცემა ეთერში ყოველ კვირა დღეს, დილის 11 საათზე, გადის.

როგორც ტელეკომპანიის ვებგვერდზე ვკითხულობთ, გადაცემა ბავშვურ ლოგიკას ეფუძნება. გადაცემის სტუმრები ე.წ. ცნობილი სახეები არიან, რომლებიც ბავშვების ფანტაზიის, წარმოსახვის, მიმიკებისა და ჟესტების გამოყენებით ახსნილი სიტყვის გამოცნობას ცდილობენ. „ეკივოკის“ თავისუფლად შეიძლება ვუწოდოთ ისეთი ფორმატის გადაცემა, სადაც ბავშვებზე მეტად უფროსები იხარჯებიან, ერთობიან და გადაცემის ბოლოს დამსახურებულ ჯილდოსაც სწორედ უფროსები იღებენ, შესაბამისად, ცოტათი ბუნდოვანია, რატომ გადის გადაცემა საბავშვო პროგრამის კატეგორიაში.

ტელეკომპანია „იმედის“ ეთერში მოზარდებისთვის განკუთვნილი გადაცემები საერთოდ არ იძებნება. საბავშვო ფორმატის გადაცემა „ბასტი-ბუბუ“ ეთერში 2016 წლის აგვისტოს შემდეგ აღარ გვხვდება. საბავშვო გადაცემებს ვერ შევხვდებით ვერც ტელეკომპანია „მაესტროს“, „იბერიას“, „ TV პირველისა“ და „კავკასიის“ საეთერო ბადეებში.

ვერ ვიტყვით, რომ გადაცემა უშუალოდ ბავშვებისთვის არის გათვლილი, თუმცა ტელეკომპანია „იბერიას“ ეთერში ყოველ შაბათ-კვირას, დილის 11:30 სთ-ზე ეთერი ცხოველების მოყვარულებს ეთმობათ. „ვინიპარკი“ - სწორედ ას ჰქვია გადაცემას, რომლის წამყვანიც სხვადასხვა ადგილს სტუმრობს და 30 წუთის განმავლობაში სტუმრებთან ერთად მაყურებელს ცხოველებისა და ფრინველების შესახებ უყვება.

ერთადერთი, ვინც ბავშვებს შედარებით კარგი ხარისხის საბავშვო გადაცემებს სთავაზობს, საზოგადოებრივი მაუწყებელია. მაგალითად, გადაცემა „სიტყვებით თამაში“ ეთერში ყოველ შაბათსა და კვირას დილის თერთმეტ საათზე გადის. არხის ვებგვერდზე განთავსებული ინფორმაციის თანახმად, „სიტყვების თამაში“ გასართობ-შემეცნებითი ტიპის შოუა, სადაც ოჯახები ერთმანეთს ქართული ენის ცოდნაში ეჯიბრებიან. გადაცემაში ორი გუნდი მონაწილეობს. თითოეული გუნდი ოჯახის სამი წევრისგან შედგება. გუნდის კაპიტნები 9-14 წლის მოზარდები არიან.

გადაცემა რამდენიმე რაუნდისგან შედგება და თითოეულ რაუნდში გუნდები სიტყვების გამოცნობით ქულების დაგროვებას ცდილობენ. გამარჯვებულიც სწორედ დაგროვებული ქულების მიხედვით ვლინდება.

მოზარდებისთვის განკუთვნილი კიდევ ერთი გადაცემა, რომელსაც საზოგადოებრივი მაუწყებლის ეთერში შეხვდებით „წიგნების თაროა“. გადაცემა ეთერში ყოველ შაბათ-კვირას 16:30 სთ-ზე გადის. წიგნების თარო სკოლის მოსწავლეებისთვის განკუთვნილი ტელეთამაშია, რომლის თემატიკაც მხატვრული ლიტერატურაა. აღსანიშნავია, რომ გადაცემა ადეკვატურად პასუხობს ფორმატით გათვალისწინებულ მოთხოვნებს. გარდა ამისა, გადაცემა მოზარდებში წიგნებისა და ლიტერატურის პოპულარიზაციას უწყობს ხელს.

გარდა ნაციონალური მაუწყებლებისა, ასევე, საინტერესოა უშუალოდ ბავშვებისთვის განკუთვნილი არხებიც. მაგალითად, ბასტი-ბუბუზე მთელი დღის განმავლობაში გადის გადაცემები ბავშვებზე და ბავშვების მონაწილეობით. თუმცა, აღსანიშნავია, რომ გადაცემების უმრავლესობას არ აქვს კონცეფცია და ჩამოყალიბებული ფორმატი. პროგრამები გათვლილია მცირეწლოვან ბავშვებზე და არხი უფრო დიდი ასაკის მოზარდებს თითქმის ვერაფერს სთავაზობს.

იგივე შეიძლება ითქვას კიდევ ერთ საბავშვო არხზეც - „ენკიბენკიზეც“. არხის მიერ წარმოდგენილი პროგრამების ნაწილი ბავშვებისთვის ადაპტირებული არ არის. არხზე ნაკლებად შევხვდებით საგანმანათლებლო-შემეცნებითი ტიპის გადაცემებს.

თუკი, ნაციონალური ტელეარხების საეთერო ბადეების მიხედვით ვიმსჯელებთ, შეგვიძლია, თამამად დავასკვნათ, რომ ქართულ ტელეარხებზე მოზარდებისთვის განკუთვნილი გადაცემები ძალიან მწირია. კვირის სამუშაო დღეებში ქართული არხების მიერ ეს სეგმენტი სრულიად იგნორირებულია. მათთვის 1 ან 2 საათი შაბათ-კვირას, მხოლოდ 2 არხზე მოიძებნება. ცალკე მსჯელობის საგანია ისიც, თუ რამდენად პასუხობს ტელეკომპანიების მიერ შემოთავაზებული პროდუქტი სამიზნე აუდიტორიის მოთხოვნებს, რამდენად არის ის მათ ინტერესებზე მორგებული. ისედაც მწირი არჩევანის ფარგლებში მოზარდებისთვის განკუთვნილ გადაცემებში წამყვანი როლი ისევ უფროსებს უკავიათ, ბავშვებს კი, ასე ვთქვათ, მხოლოდ დამხმარის როლი აქვთ. ამის ფონზე კი, ცხადია, კითხვები რა ქნას და რას უყუროს ბავშვმა, კვლავ აქტუალური და პასუხგაუცემელია.
კატეგორია: ბლოგი
ე.წ. „საპნის ოპერები“ ქართული ტელესივრცის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული პროდუქტია, ყოველდღიურ რეჟიმში ერთი ტელეკომპანიის მეშვეობით, ფაქტობრივად უწყვეტ რეჟიმში, 6-7 სხვადასხვა ტელენოველის ყურებაა შესაძლებელი.

პირველი სერიალი, რომელიც ე.წ. „საპნის ოპერად“ განიხილება „ფერადი სიზმრები“ იყო, ის პირველად ჩიკაგოს რადიოსადგურის WGN-ის საშუალებით 1930 წლის 20 ოქტომბერს გავიდა. სერიალი, როგორც წესი, კვირაში ხუთი დღის განმავლობაში, დღის საათებში გადაიცემოდა. სიტყვა - „საპნის“ - საპნისა და საწმენდი საშუალების რეკლამას უკავშირდება, რომელიც შოუს მსვლელობისას ხვდებოდა ეთერში. რეკლამა იმ ქალებისთვის იყო გათვლილი, რომლებიც საოჯახო საქმეებით იყვნენ დაკავებულები და პარალელურად, რადიოს უსმენდნენ. სიტყვა „ოპერა“ კი, შოუს მელოდრამატული ბუნებიდან გამომდინარეობს.

პირველი სატელევიზიო „საპნის ოპერა“ კი - „ესენი ჩემი შვილები არიან“, ამერიკულ ტელეეკრანებზე 1949 წელს გამოჩნდა. ის კვირაში ერთხელ საღამოს ეთერში გადიოდა. 1950-იანი წლების დასაწყისისათვის „საპნის ოპერები“ ამერიკული დღის ტელეეთერების ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული და მოხმარებადი პროდუქტი გახდა.

1980-იანი წლების დასაწყისში, როდესაც მაყურებლის დემოგრაფიული მახასიათებლები შეიცვალა და ქალების უფრო და უფრო დიდმა ნაწილმა სახლებიდან სამსახურებში გადაინაცვვლა, „საპნის ოპერების“ შემქმნელებმა ყურადღება და ფოკუსი უფრო ახალგაზრდა მაყურებლებზე - თინეიჯერებსა და სტუდენტებზე გადაიტანეს. ამავე პერიოდში, „საპნის ოპერებმა“ ე.წ. „პრაიმ ტაიმის“ დაკავებაც დაიწყეს. სატელევიზიო ეთერების „პრაიმ ტაიმებში“ მოხვდა ისეთი წარმატებული ჰიტები, როგორიცაა - დალასი, დინასტია და სხვა.

1984 წელს ტელეკომპანია NBC-ის ეთერში ლეგენდარული „სანტა ბარბარა“ გამოჩნდა. პოპულარული ტელეჰიტი სატელევიზიო ეთერს ზუსტად 9 წლის განმავლობაში იკავებდა.

ამერიკული „საპნის ოპერების“ პარალელურად, ლათინურ ამერიკაში ფეხი ე.წ. ტელენოველებმა მოიკიდა. ტელენოველა „საპნის ოპერისაგან“ ძირითადად, ხანგრძლივობით განსხვავდება. ტელენოველა, როგორც წესი, ერთ წელზე მეტხანს იშვიათად გრძელდება. ჩახლართული შინაარსის გათვალისწინებით, ტელენოველას ხშირად „გრძელ გველადაც“ მოიხსენიებენ. ტელენოველის ერთი ეპიზოდის საშუალო ხანგრძლივობა 30-45 წუთია.

1990-იან წლებში მექსიკამ და ბრაზილიამ ტელენოველების საერთაშორისო ბაზარზე, ექსპორტირების თვალსაზრისით, წამყვანი როლი შეასრულეს. მათ მიერ შექმნილი ტელენოველები სხვადასხვა ქვეყანაში დღემდე აქტიურად იყიდება.

ტელენოველების იმპორტიორ ქვეყნებს შორის, გამონაკლისი არც საქართველო ყოფილა. პირველი ტელესერიალი ქართულ ტელეეკრანებზე 1980-იანი წლების ბოლოსკენ გამოჩნდა. ეს იყო ბრაზილიური „მონა იზაურა“. ამას მოჰყვა „ზოგჯერ მდიდრებიც ტირიან“, „ველური გული“, „კასანდრა“, „დინასტია“ და ა.შ. გვიანი 90-იანი წლები და 2000-იანი წლის საწყისი ქართულ ტელესივრცეში ტელენოველების ბუმადაც შეიძლება შეფასდეს. ტელეკომპანიები მაყურებელს სხვადასხვა გმირების მიერ შესრულებულ, თუმცა, თითქმის იდენტური შინაარსის მქონე ნარატივს სთავაზობდა. მალევე, ტელესერიალები ბევრი დიასახლისისთვის რეალობისგან ერთი საათით მოწყვეტის და საყვარელ, თითქმის ოჯახის წევრებად ქცეულ გმირებთან თავისუფალი დროის გატარების საშუალებად იქცა. შედეგად, ე.წ. ტელენოველები ქართული ტელესივრცის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული და გაყიდვადი პროდუქტი გახდა. სხვისი სასიყვარულო ისტორიები, ოჯახური ურთიერთობები, კონფლიქტები, ინტრიგები და ა.შ. დღემდე ბევრი დიასახლისის განხილვის მთავარი თემაა.

ქართულ ტელესივრცეში ე.წ. „საპნის ოპერების“ ისტორია პირობითად ორ ფაზად შეიძლება დავყოთ. მაგალითად, თუკი 1990-ანი წლებიდან დაახლოებით 2010 წლებამდე ტელენოველებში პოპულარობით ძირითადად, ლათინურ-ამერიკული ჰიტები სარგებლობდნენ, 2010 წლიდან ქართულ ბაზარზე ნელ-ნელა ფეხს თურქული სერიალები იკიდებს. ერთი ტელევიზიის წარმატებულ სატესტო მცდელობას მეორე მოჰყვა და თურქული სერიალების გმირები ქართული ოჯახების ყველაზე სასურველი სტუმრები გახდნენ. თურქულ ტელესერიალებთან ერთად, ეკრანებზე მალევე ინდური ტელენოველები გამოჩნდა. ერთი ოჯახის რამდენიმე ასეულ სერიად გაწერილი შურისძიების, კონფლიქტების და გენდერული სტერეოტიპების გამაღრმავებელი ბანალური ისტორიები უკვე კარგა ხანია, რაც ქართული ტელესივრცის განუყოფელი ნაწილია.

ე.წ. „საპნის ოპერების“ კუთხით მოწინავე პოზიციები კომერციულ არხებს უკავიათ. მათი დღის ეთერების დიდი ნაწილი სწორედ ტელენოველებით არის შევსებული. მაგალითად, ყოველ სამუშაო დღეს, დილით 10 საათიდან საღამოს 9 საათამდე ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის ეთერში ექვსი განსხვავებული ტელენოველა გადის. მათგან ორი ინდური, ერთი ბრაზილიური და სამი თურქული პროდუქტია. პარასკევიდან კვირის ჩათვლით კი, ტელეკომპანიის მეშვეობით პოპულარული ქართული ტელესერიალის „ჩემი ცოლის დაქალებისა“ და ამერიკული რეიტინგული სერიალის „სამშობლოს“ ყურების შესაძლებლობაც გაქვთ.

„საპნის ოპერების“ კუთხით, კონკურენტს არც ტელეკომპანია „იმედი“ ჩამორჩება. დღის განმავლობაში, გემოვნების შესაბამისად, „იმედი“ მაყურებელს ორ ინდურ და ოთხ თურქულ ტელენოველას სთავაზობს. 3 აპრილიდან ტელეკომპანია „იმედის“ ღამის ეთერში ბრიტანული სერიალი „თეთრი დედოფალიც“ გამოჩნდა.

მართალია, მსგავსი ინტენსივობით არა, მაგრამ „საპნის ოპერების“ მოყვარულებს უყურადღებოდ არც „საზოგადოებრივი მაუწყებელი“ ტოვებს. ყოველ სამუშაო დღეს, საღამოს 7 და 9 საათებზე, ეთერი ესპანურ ტელენოველებს ეთმობა.

იმპორტირებული ტელესერიალების პარალელურად, ქართულ სატელევიზიო ბაზარზე არაერთი ადგილობრივი წარმოების პროდუქტიც შეიქმნა. ერთ-ერთი ყველაზე პირველი ქართული სატელევიზიო სერიალი „სახლი ძველ უბანში იყო“. დიდი ხნის განმავლობაში საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის საშუალებით კომედიური ჟანრის ტელესერიალი „ძილის წინ“ გადიოდა. გარდა ამისა, კომერციული ტელევიზიების დაკვეთით შეიქმნა კიდევ არაერთი ქართული ტელენოველა. მაგალითად: „ცხელი ძაღლი“, „ყავა და ლუდი“, „დეტექტივები“, „თენდება გვიან“, „გოგონა გარე უბნიდან“, „ხელოვნური სუნთქვა“, „ტიფლისი“, „ჩემი ცოლის დაქალები“ და ა.შ.

2000-იანი წლების დასაწყისში ქართულ ტელესივრცეში გამოჩნდა ერთ-ერთი პირველი ე.წ. სიტ-კომის ტიპის სატელევიზიო შოუც „შუა ქალაქში“, რომელიც ამერიკული სატელევიზიო შოუს „Frineds“-ის ანალოგია.

საბაზრო ეკონომიკის პირობებეში, ნებისმიერი კომპანიის არსებობა მის ფინანსებზე, შემოსავლებზე და მოგებაზეა დამოკიდებული. ცხადია, ამ მხრის გამონაკლისი არც კომერციული „ტელევიზიებია“. ხშირ შემთხვევაში, მაყურებლის მოზიდვის მიზნით, ტელეკომპანიები იძულებულები არიან, სატელევიზიო ეთერი ისეთ გადაცემებს, შოუებს, თუ ტელესერიალებს დაუთმონ, რომლის მომხმარებელიც ფართო აუდიტორიაა. რაც, თავის მხრივ, ტელევიზიის რეიტინგზე აისახება. რეიტინგი კომერციული ტელეარხისთვის რეკლამის დამკვეთების სიმრავლის პირდაპირპროპორციულია. რეკლამა კი კერძო ტელეკომპანიის ფინანსური შემოსავლის მიღების ერთ-ერთი ძირითადი წყაროა. ხშირად სწორედ ეს არის ტელებიზნესის წარმომადგენლების არგუმენტები, როდესაც დავა იმაზეა, უნდა ახდენდეს თუ არა ტელევიზია, სრულიად უგემოვნო და დაბალი ხარისხის მქონე ტელესერიალების პოპულარიზაციას და უნდა აწვდიდეს თუ არა ის საზოგადოებას მდარე ხარისხის პროდუქციას, ამ დოზით.

„ჩვენ ვყიდით იმას, რაც კარგად იყიდებას“ პრინციპმა ქართული ტელესივრცე, ტელენოველების სახით, სრულიად მდარე ხარისხის პროდუქციის გავრცელების მძლავრ საშუალებად აქცია. ის, რომ ტელესერიალები თანამედროვე მაყურებლის მხრიდან მოთხოვნადი პროდუქტია, კრგად გაიზრა, მაგალითად, ამერიკულმა ტელებაზრმაც. ბიზნესში რომ მთავარი მოგებაა, ეს არც მათ დავიწყებიათ, ამიტომ აღნიშნულ პროდუქტზე არც უარი უთქვამთ და არც მორალისტების პოზიცია დაუკავებიათ. უბრალოდ, პრიორიტეტი შედარებით ხარისხიან პროდუქციაზე გაკეთდა. თუკი, ქართული ტელებაზარი კოლექტიური მონიკა-ხუანის, ანდაც საპნა-რაჯეშის ბანალურმა და არაფრისმთქმელმა ისტორიებმა მოხიბლა, დასავლურმა ტელებაზარმა, სერიალების სახით, არაერთი რეიტინგული პოლიტიკური, ისტორიული თუ სხვა ტიპის ხარისხიანი პროდუქცია შექმნა. ქართული ტელეარხების არჩევანს ვერც მთლად მომხმარებლის გემოვნებით გავამართლებთ. მაშინ როგორ ვხსნით იმ ფაქტს, რომ ამერიკული სერიალების უმრავლესობას ონლაინრესურსების გამოყენებით უამრავი მომხმარებელი ჰყავს. იქნებ პრობლემა მაინც ფინანსებშია? ანუ, ყიდიან არა იმას, რაც კარგად იყიდება, არამედ იმას, რაც იაფი და შესაბამისად უხარისხოა.

ცხადია, მასობრივად მოხმარებად, ანუ ე.წ. მასკულტურაზე უარს ვერცერთი ტელეკომპანია ვერ იტყვის, ამის მოლოდინი და მოთხოვნა ალბათ არავის აქვს, თუმცა, თავის მხრივ, ისიც უნდა ვაღიაროთ, რომ ნებისმიერ პასუხისმგებლიან და გავლენიან ტელევიზიას და, ზოგადად, მედიას, როგორც საზოგადოაბაზე გავლენების მქონე მძლავრ საშუალებას, აუდიტორიის წინაშე თავისი წილი პასუხისმგებლობები და ვალდებულებები აქვს და ამ ვალდებულებებში მაყურებლისთვის ხარისხიანი და ღირებული პროდუქტის შეთავაზებაც შედის.
კატეგორია: რესურსები
BBC-ის გადაცემა Hardtalk ეთერში პირველად1997 წლის 31 მარტს გავიდა და მსოფლიო აღიარება მალევე მოიპოვა. Hardtalk რესპონდენტებთან 25 წუთიან პირისპირ, კონფრონტაციულ და სიღრმისეულ ინტერვიუს გულისხმობს. გადაცემა ეთერში კვირაში ხუთჯერ, ორშაბათიდან პარასკევის ჩათვლით, BBC World News-ის მეშვეობით გადაიცემა.

1997 წლის 31 მარტს პირველი გადაცემა ჟურნალისტმა ტიმ სებასტიანმა წაიყვანა და 2005 წლამდე სწორედ ის მასპინძლობდა Hardtalk- ის სტუმრებს. ბოლო შვიდი წელია, რაც Hardtalk-ში მასპინძლის როლი, BBC-ის საერთაშორისო კორესპონდენტმა და გამოცდილმა ინტერვიუერმა სტივენ საკურმა მოირგო.

„Hardalk მიზანი არ არის ყვირილი ან ქულების დაწერა, Hardtalk - ეს იმ აზრიანი კითხვების დასმაა, იმ კითვების, რომელსაც ჩვენი მაყურებელი დასვამდა Hardtalk-ის წამყვანის სკამზე ჯდომის შესაძლებლობა რომ ჰქონოდა“ - ამბობს სტივენ საკური.

წლების განმავლობაში Hardtalk-ის სტუმრები იყვნენ პაკისტანის ყოფილი პრეზიდენტი პერვეზ მუშარაფი, სამხრეთ აფრიკის პრეზიდენტი ტაბო მბეკი, პოპულარული მუსიკოსი ბოი ჯორჯი და სხვები. გარდა ამისა, 2012 წელს გადაცემას ინტერვიუ მისცა ბირმის პრეზიდენტმა ტეინ სეინმა, რომელიც დიდი ხნის განმავლობაში ბირმას სამხედრო ხუნტას ხელმძღვანელობდა. Hardtalk-ს ინტერვიუ ჩაწერილი აქვს ეკვატორული გვინეის პრეზიდენტთანაც, რომელიც ინტერვიუებს იშვიათად თანხმდება და რომელიც საკურმა დაახასიათა, როგორც „ბუნკერის მენტალიტეტის მქონე“ და „პარალელურ სამყაროში მცხოვრები“.

2010 წელს Hardtalk-მა ინტერვიუ აიღო ვენესუელის პრეზიდეტისგან უგო ჩავესისგანაც, რომელიც დასავლურ მედიას ხანგრძლივი ინტერვიუებით იშვიათად ანებივრებდა. გარდა ამისა, გადაცემას წლების განმავლობაში სტუმრობდნენ მსოფლიო პოლიტიკის განმსაზღვრელი არაერთი წამყვანი ფიგურები, მინისტრები, თუ სხვა სახელმწიფო მოხელეები.

Hardtalk-ის პარალელურად, 2004 წელს ეკრანებზე გამოჩნდა შოუს დამატება - Hardtalk Extra, რომლის ძირითადი მიმართულება ხელოვნება და კულტურაა. გადაცემას სხვადასხვა დროს სტუმრობდნენ მწერლები პაულო კოელიო, ანიტა დესაი, მსახიობები ანჯელინა ჯოლი, კრისტოფერ რივი და სხვები.

Extra Time - ეს Hardtalk-ის გუნდის კიდევ ერთი პროდუქტია, რომლის მთავარი ორიენტირი მსოფლიო სპორტიდან ადამიანების წარმოჩენაა. გარდა ამისა, არსებობს გადაცემის ორი სამხრეთაზიური ვერსიაც - Hardtalk India და Hardtalk Pakistan.
კატეგორია: ბლოგი
„ცეცხლის ხაზი“ - ტელეკომპანია მაესტროს ეს გადაცემა, ეთერში კვირაში ორჯერ გადის. გადაცემას ცოტათი ბუნდოვანი ფორმატი აქვს, როგორც ანონსებიდან ირკვევა, ფორმატი საპირისპირო იდეოლოგიების მქონე ადამიანებს შორის კამათს გულისხმობს, აქ წამყვანებიმხარეები არიან, ერთი ერთ პოზიციას იცავს, მეორე კი საპირისპიროს. ერთი წამყვანი თავს ლიბერალად, მეორე კი კონსერვატორად წარადგენს ხოლმე. სწორედ ამ უცნაური ფორმატის წყალობით, გადაცემა ხშირად არის ხოლმე პრორუსული მესიჯების, სიძულვილის ენის, ჰომოფობიის ტრიბუნა. ასე მაგალითად, 28 მარტის გამოშვებაში, სადაც საქართველოსთვის ევროპაში უვიზო მიმოსვლას განიხილავდნენ, კონსერვატორი წამყვანი, ვაკა გორგილაძე იმ მესიჯებს ავრცელდება, რაც ვიზის ლიბერალიზაციასთან დაკავშირებით, პრორუსული სარედაქციო პოლიტიკით გამორჩეულ მედიასაშუალებებში მთელი კვირის განმავლობაში ისმოდა. გარდა ამისა, მის მიერ ფაქტად წარმოჩენილი ინფორმაცია არაზუსტი და შეცდომაში შემყვანი იყო. არადა, მაუწყებელთა ქცევის კოდექსი მაუწყებლის ჟურნალისტებს, წამყვანებს, რეპორტიორებს ავალდებულებს, აუდიტორიას მიაწოდონ ზუსტი ინფორმაცია და არ შეიყვანონ შეცდომაში. კოდექსის ამ ნორმის დარღვევა გადაცემის ფორმატით, ცხადია, ვერ გამართლდება.

გაუგებარი იყო გადაცემის ე.წ. ლიბერალი წამყვანის, მაგდა ანიკაშვილის პოზიციებიც, თუკი რიგ შემთხვევებში, ვიზის ლიბერალიზაციის დადებით მხარეებზე საუბრობდა, ამის პარალელურად, მისგანვე ისმოდა სკეპტიციზმი ევროინტეგრაციის მიმართულებით. მაგალითად, მან გაიხსენა, რომ 29 მარტს ბრიტანეთი ევროკავშირიდან გასვლას იწყებს და ბევრს ისეთი შთაბეჭდილება რჩება, რომ ჩვენ მივდივართ იქ, საიდანაც სხვები გარბიან. ვიზალიბერალიზაციასთან დაკავშირებით პოლიტიკური სპექტრის მხრიდან გამოხატული შეფასებები, რომ ეს არის ჩვენი დიდ ევროპულ ოჯახში დაბრუნება და ქვეყნის დემოკრატიული გზით განვითარების აღიარება, მაგდა ანიკაშვილმა პათეტიკად შეაფასა. გარდა ამისა, ხშირ შემთხვევაში, მეორე წამყვანისა და სტუმრების ნაწილის მხრიდან გამოთქმულ ანტიდასავლურ მესიჯებს, შეცდომაში შემყვან ინფორმაციას, ლიბერალი წამყვანი სათანადო არგუმენტებით არ უპირისპირდებოდა.

საგულისხმოა, ინტერაქტივის შეკითხვა - „მოახდენს თუ არა გავლენას ვიზალიბერალიზაცია თქვენი ოჯახის კეთილდღეობაზე?“

„ქვეყანა ქართველებისგან დაიცლება, უვიზო მიმოსვლა გამოიწვევს მუშახელის გადინებას“

წამყვანმა ვაკა გორგილაძემ განმარტა, რომ უვიზო რეჟიმის დაწესებამ ქვეყანაში საყოველთაო სიხარული და მასობრივი ეიფორია გამოიწვია. თუმცა იქვე აღნიშნა, რომ ის ამ საყოველთაო საზეიმო განწყობას არ იზიარებს და ამის მიზეზებიც დაასახელა. მისი ინტერპრეტაციით, ვიზალიბერალიზაციით მოსარგებლე ძირითადად, ახალი შრომისუნარიანი თაობა იქნება. ამასთან, ექიმები ისარგებლებენ და ევროპის სხვადასხვა ქვეყნებში მეტი შემოსავლის მიღებას შეეცდებიან. სტუდენტები კი სხვადასხვა სასწავლო პროგრამაში ჩართვის შემდეგ, ევროპაში დასარჩენად ნებისმიერ შანსს გამოიყენებენ.

„უმუშევრები და სოციალურად დაუცველები მოაგროვებენ უკანასკნელ თეთრებს და უკეთესი მომავლის დაწყების იმედით, შეიძენენ ბილეთს ერთი მიმართულებით. ვიზალიბერალიზაციამდე ემიგრაციაში გასულ მილიონნახევარ ადამიანს სხვა დანარჩენი სოციალური ფენის წარმომადგენლები დაემატებიან და ქვეყანა დარჩება პენსიონერების და პოლიტიკოსების ამარა. მისივე შეფასებით, ვინაიდან პირველები ნაკლებად შრომისუნარიანი ჯგუფია, ხოლო უკანასკნელნი კი ევროპაში უბრალოდ არავის სჭირდება“ - აღნიშნა წამყვანმა.

მისი ეს განცხადებები შეცდომაში შემყვანი იყო, რადგან მას არ განუმარტავს, რომ უვიზო მიმოსვლას ექვსთვიან პერიოდში 90-დღის ხანგრძლივობით უვიზოდ გადაადგილებას გულისხმობს და არ ითვალისწინებს მუშაობისა და სწავლის, ან ევროპაში უვადოდ დარჩენის უფლებას.

ვაკა გორგილაძემ გადაცემის მსვლელობისას, ვიზების ლიბერალიზაციის გამო, ქვეყნიდან აქტიური მუშახელის გადინების საკითხი რამდენჯერმე დააყენა. მან ბალტიისპირეთის ქვეყნების მაგალითებზეც ისაუბრა და ევროსტატის მონაცემები მოიყვანა, რომელიც აჩვენებს, რომ ლიტვაში, ლატვიასა და ესტონეთში მოსახლეობა კლებულობს და მაღალი დეპოპულაციის მაჩვენელი ფიქსირდება. მისივე თქმით, საემიგრაციო ნაკადის ყველაზე მაღალი ნაწილი სტუდენტების, ექიმების, ექთნების და კვალიფიციური ძალაა. რაც პრობლემას უქმნის, როგორც ეკონომიკას, ისე სახელმწიფოებრიობას. „თუკი მათ შეექმნათ ეს პრობლემები, თქვენ შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ, რა კატასტროფა ელის ჩვენს ქვეყანას?“ - ამ კითხვით მიმართა მან გადაცემის ერთ-ერთ სტუმარს, „თავისუფალი დემოკრატების“ წარმომადგენელს ემზარ კაკულიას. აქვე, საპასუხო რეპლიკით ჩაერთო მაგდა ანიკაშვილი და ვაკა გორგილაძეს შეახსენა, რომ მას ევროკავშირის წევრი ქვეყნების მაგალითებით მოჰყავს, რომლის მოქალაქეებსაც სხვა ქვეყანაში მუშაობის ლეგალური უფლება აქვთ და ამ მიმართულებით საქართველოსთან პარალელის გავლება არასწორია.

„საქართველო ევროპაში კი არ შეუშვეს, არამედ საქართველო ევროპიდან გამოუშვეს“

გადაცემის წამყვან ვაკა გორგილაძისთვის ისიც გაუგებარი აღმოჩნდა, თუ რას ვზეიმობთ, მაშინ, როდესაც ქართველ მგზავრს ისევ სჭირდება ისეთი საბუთების შეგროვება, როგორიცაა: სამგზავრო ჩეკები, დაზღვევა, საკრედიტო ბარათი და ლიმიტი, ნაღდი ფული, ბილეთი და სასტუმროს ჯავშნის დამადასტურებელი საბუთი. მისივე თქმით, საზღვრის კვეთისას მგზავრს იმის გარანტიაც არ აქვს, რომ რომელიმე ევროპული ქვეყანა მას შესვლაზე უარს არ ეტყვის, ან მესაზღვრე სრულიად დაუსაბუთებლად უკან არ გამოაბრუნებს. ის, რომ მსგავს მოთხოვნებს ევროპული ქვეყნები ყველა ქვეყნის მოქალაქის მიმართ აწესებს და ამ მხრივ ქართველი მგზავრი დისკრიმინაციულ მდგომარეობაში არ იმყოფება, წამყვანს აღარ განუმარტავს. აბა, რომელი ქვეყნის მოქალაქე შემოდის თუნდაც საქართველოს ტერიტორიაზე სასაზღვრო კონტროლისა და ვიზიტის მიზნის დასაბუთების გარეშე? ამის ახსნას შეეცადა გადაცემის მეორე წამყვანიც. თუმცა, წამყვანის კონსერვატულ ბუნებას, ვერც მისმა არგუმენტებმა უშველა.

უვიზო მიმოსვლის ამოქმედებასთან დაკავშირებით სკეპტიკურად განწყობილი აღმოჩნდა გადაცემის ერთ-ერთი სტუმარი ორგანიზაცია „ქართული იდეის“ წარმომადგენელი ლევან ჩაჩუაც. მისი შეფასებით, ქართველ მოქალაქეებს ევროპაში მხოლოდ ტურისტის რანგში ან გასართობად თუ შეეძლებათ წასვლა. მაგდა ანიკაშვილის საპასუხო კითხვას, ეს ხომ იქნება ერთგვარი შეღავათი და საკუთარი პროდუქციის პოპულარიზაციისთვის გამარტივებული გზა მცირე და საშუალო მეწარმეებისთვის, ის პასუხობს, რომ მათ ვიზის აღების პრობლემა ისედაც არ ჰქონდათ. იმავე აზრზე იყო გადაცემის კონსერვატორი წამყვანიც. მისი მტკიცებით, ყველა სერიოზული ბიზნესმენი ვიზის მეშვეობით ევროპაში ისედაც ჩადიოდა. მცირე და საშუალო ბიზნესის წარმომადგენელს კი, გამოფენებზე და ფორუმებზე არაფერი ესაქმებათ. კონტაქტის დამყარება კი, სკაიპის საშუალებითაც შეუძლიათ.

„ვიზალიბერალიზაცია უარყოფითად აისახება ევროპაში არალეგალურად მყოფ მოქალაქეებზე, მაგალითად 30 მარტიდან ჩაირთვება შეჩერების მექანიზმი და თუ გავითვალისწინებთ, ჩვენი პრემიერის მუქარანარევ დაპირებას, რომ ჩვენ დავაფინანსებთ იმას, რომ მოიძებნოს ევროპაში არალეგალურად მყოფი ადამიანები, ჩვენ რას მივიღებთ? ათასობით ადამიანს ჩამდგარს უმუშევართა რიგში, იმ დროს, როცა ეს ხალხი ავად თუ კარგად ახერხებდა, რომ საქართველოში ახლობლებისთვის მცირეოდენი თანხა გამოეგზავნა. ჩვენი ხარჯებით [ბიუჯეტით] მოხდება ამ ადამიანების ძებნა, ევროპის ტერიტორიაზე, რომლებიც დაარღვევენ სავიზო რეჟიმს“ - ასეთი ინტერპრეტაცია მისცა „ქართული იდეის“ წარმომადგენელმა უვიზო მიმოსვლას და იქვე დასძინა - „ჩვენ თუ სიღრმისეულად გავაანალიზებთ, საქართველო ევროპაში კი არ შეუშვეს, არამედ საქართველო ევროპიდან გამოუშვეს“. თუკი, გადაცემის ლიბერალი წამყვანი იმის ახსნას ცდილობდა, რომ ეს იყო სტუმრის ინტერპრეტაცია და რომ არალეგალი ისედაც ნიშნავს, რომ ის უცხო ქვეყნის ტერიტორიაზე უკანონოდ იმყოფება და მისი ქვეყენაში დეპორტირების საფრთხე ისედაც არსებობდა. კონსერვატორმა წამყვანმა სტუმრის პოზიციის დაცვა სცადა და განმარტა - „მაგრამ ახლა სახელმწიფო იღებს მათი დეპორტაციის ფინანსურ პასუხისმგებლობას“.

ლტოლვილთა ბანაკები და ანტიდისკრიმინაციული კანონი, ვიზის ლიბერალიზაციის სანაცვლოდ

სტუმრად მიწვეულმა ლევან ჩაჩუამ მაყურებელს ისიც აცნობა, თუ რა დათმობაზე წავიდა სახელმწიფო ვიზების ლიბერალიზაციის მისაღებად. მისი თქმით, ეს არის ორი საკითხი: ანტიდისკრიმინაციული კანონი და სირიელი ლტოლვილების მიღება. პირველ შემთხვევაში, მისი განმარტებით, ქვეყანას კანონის მიღება იმიტომ დაევალა, რომ განსაკუთრებული უფლებებით სექსუალურმა უმცირესობებმა ისარგებლონ, რადგან მომავალში, ისინი საქართველოდან ევროპაში არ ჩავიდნენ და პოლიტიკური თავშესაფარი არ მოითხოვონ.

სტუმრის მიერ გაჟღერებულ დეზინფორმაციას, რომ საქართველომ უვიზო მიმოსვლა სირიელი ლტოლვილებისთვის ბანაკის აშენებისა და ანტიდისკრიმინაციული კანონის სანაცვლოდ მიიღო, მაგდა ანიკაშვილმა უპასუხა, რომ მსგავსი საკითხი დღის წესრიგში არ დგას, ვაკა გორგილაძემ კი აღნიშნა, რომ ეს ავსტრიის საგარეო საქმეთა მინისტრის გაცხადება იყო.

„უვიზო მიმოსვლა ხელს უშლის საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას“

ანტიდისკრიმინაციული კანონის კონტექსტში, სტუმარმა ლევან ჩაჩუამ ოკუპირებული ტერიტორიებიც გაიხსენა და აღნიშნა:

„თქვენ უნდა გენახათ მათი აღშფოთება ანტიდისკრიმინაციული კანონისა და იმ მარშების შესახებ რომელიც გაიმართა თბილისში, აი, იმ ფემინისტების და ლეზბოსელების, სექსუალური უმცირესობების მიერ. ეს პირდაპირ ურტყამს ჩვენი ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის პერსპექტივას, იმიტომ, რომ ჩვენი აფხაზი და ოსი ძმები მკვეთრად გამოხატული კავკასიური ტრადიციის მატარებელი ხალხია და ისინი არ მოისურვებენ იმ სივრცეში დაბრუნებას, სადაც ანტიდისკრიმინაციული კანონი, სექსუალური უმცირესობების პარპაში და ასეთი მიტინგები იქნება“.

გადაცემის ლიბერალი წამყვანის სასარგებლოდ უნდა ითქვას, რომ მან სტუმარს შეახსენა, რომ ამ თემებით სპეკულირება არ ღირდა და რომ ვიზალიბერალიზაცია ნიშნავს სიტყვის თავისუფლებას, დემოკრატიას, უსაფრთხო გარემოს ყველასთვის. თუმცა, მასვე იმის განმარტება რატომღაც არ გაახსენდა, რომ ანტიდისკრიმინაციული კანონი იცავს ყველა მოქალაქის უფლებას და გმობს ძალადობის გამოვლინების ყოველგვარ ფორმას, ის არცერთ ჯგუფს პრივილეგირებულ მდგომარეობაში არ აყენებს და არც სხვაზე მეტ უფლებას ანიჭებს. სტუმრისთვის ვინმეს არც ის შეუხსენებია, რომ თავისუფალ დემოკრატიულ სამყაროში ყველა ადამიანს აქვს უფლება იყოს ისეთი, როგორც მას უნდა რომ იყოს და არავის აქვს უფლება ის რაიმე ფორმით შეზღუდოს, თუკი მისი ქცევა ან/და გამოხატვის ფორმა საფრთხეს არ უქმნის სხვა ადამიანის თავისუფალ არსებობას.
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
22 მარტს ბრიტანული არხის, Channel 4-ის კორესპონდენტმა საიმონ ისრაელმა ვესტმინსტერზე თავდასხმის ღამეს შეცდომით გადმოსცა, რომ თავდამსხმელი აბუ იზადეენი იყო. მაშინ როცა, იზადეენი მოცემული მომენტისთვის საპატიმროში იმყოფება, ნამდვილი თავდამსხმელი კი, ტერაქტის ღამეს დაიღუპა. აბუ იზადეენი რადიკალური ისლამის წარმომადგენელია და ის ტერორზმთან კავშირის გამო დაკავებულია.

მოგვიანებით, იმავე საინფორმაციო გამოშვებაში საიმონ ისრაელმა, თავდასხმელის ვინაობის შესახებ, მისივე განცხადება უარყო და თქვა, რომ ეს შეცდომა იყო. მოგვინებით მან ტვიტერზეც განმარტა, რომ შეცდომა მისი წყაროს მიერ მოწოდებულმა არასწორმა ინფორმაციამ განაპირობა.

„მოვლენები სწრაფად ვითარდებოდა, მოგვივიდა ინფორმაცია, რომლის დადასტურებასაც ვცდილობდით. გადაცემის მსვლელობისას, ჩვენ მყისიერად ვიმოქმედეთ, შეფასწორეთ და განვმარტეთ ჩვენ მიერ არასწორად გაჟღერებული ინფორმაცია. როგორც გადაცემის რედაქტორი, მე ვიღებ პასუხისმგებლობას და ბოდიშს ვიხდი იმ შეცდომისთვის, რომელიც ჩვენს სტანდარტებთან შეუსაბამოა“ - ამბობს Channel 4-ის ახალი ამბების რედაქტორი ბენ დე პეარი ImediaEthics-სთან საუბარში.

წყარო: Imediaethics
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპი, რომელსაც ოპონენტები ხშირად ადანაშაულებენ რასიზმსა და ქსენოფობიაში, ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტი გახდა, დასავლური და მსოფლიო მედია ახალი რეალობის წინაშე დადგა. როგორ უნდა შეაჩერონ ჟურნალისტებმა პოპულისტი ლიდერები, როგორ უნდა გააშუქონ ისე, რომ თავიანთი მედიასაშუალება მათი პოპულიზმისა თუ სიძულვილის ენის ტრიბუნად არ აქციონ, როგორ უნდა შეძლონ ჟურნალისტებმა, იყვნენ ანგარიშვალდებული საკუთარ თავთან და აუდიტორიასთან, როგორ მოიქცნენ მაშინ, როცა მათ ან მათ კოლეგებს პოლიტიკოსი კითხვის დასმის საშუალებას არ აძლევს და აძევებს პრესკონფერენციიდან - ეს ის საკითხებია, რაზეც ბოლო დროს, დასავლურ პროფესიულ წრეებში აქტიური დისკუსიაა. ზოგიერთმა მედიასაშუალებამ ტრამპის გაშუქების სახელმძღვანელო წესებიც კი ცალკე შეიმუშავა.

ჟურნალისტებთან ურთიერთობა თავიდანვე არასახარბიელოდ დაიწყო ახლადარჩეულმა პრეზიდენტმა. მაგალითად, ტრამპმა პირველივე პრესკონფერენციაზე CNN-ის ჟურნალისტს კითხვის დასმის შესაძლებლობა არ მისცა და ტელევიზია ყალბი ინფორმაციის გავრცელებაში დაადანაშაულა.

ამის ფონზე, კითხვა - „როგორ გავაშუქოთ დონალდ ტრამპი ეთიკურად?“ - უფრო აქტუალური გახდა და ის არაერთი სოლიდური გამოცემის რედაქციაშიც დაისვა.

მიმდინარე წლის იანვარში ბრიტანული გამოცემა The Guardian წერდა, რომ დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტებამ პრესის წარმომადგენლები დიდი გამოწვევების წინაშე დააყენა. მასალაში ნათქვამია, რომ გაპრეზიდენტებისთანავე, მის პირველ პრესკონფერენციაზე ახლადარჩეული პრეზიდენტი თავს დაესხა CNN-ის ჟურნალისტს და შეურაცხყოფა მიაყენა მას. თუმცა, სამწუხაროდ, მისი გამოქომაგება პრესკონფერენციაზე მყოფმა არცერთმა კოლეგამ არ სცადა. მასალაში ასევე ვკითხულობთ, რომ ამერიკელი ჟურნალისტები უნდა გაერთიანდნენ, ერთმანეთს სოლიდარობა გამოუცხადონ და ითანამშრომოლონ. მაგალითად, შემდეგში, როდესაც დონალდ ტრამპი რომელიმე ჟურნალისტს ამოიჩემებს, ან კითხვას არ უპასუხებს, მომდევნო რეპორტიორმა, რომელსაც კითხვის დასმის შესაძლებლობა ექნება, იმ ჟურნალისტის კითხვა უნდა გაიმეოროს, რომლის გვერდის ავლაც ტრამპმა სცადა. თუკი, ტრამპი ამ ჟურნალისტსაც შეაჩერებს, მაშინ მომდევნო ჟურნალისტმაც იგივე უნდა მოიმოქმედოს და ასე დაუსრულებლად...

მასალაში ასევე ვკითხულობთ, რომ სოლიდარობის კიდევ ერთი ფორმა, შესაძლოა, ჟურნალისტების მიერ ინფორმაციის გაცვლაც იყოს. მაგალითად, თუკი, პირობითად Washington Post-ის რეპორტიორი, რომელსაც აქვს ღირებული ინფორმაცია, რომლის გადამოწმებას მარტო ვერ ახერხებს, დახმარებისთვის რატომ არ უნდა მიმართოს კოლეგებს სხვა გამოცემიდან, რომლებსაც უკვე ნამუშევარი აქვთ ამავე საკითხზე. მათ შესაძლოა თავსატეხის ამოხსნისათვის საჭირო ინფორმაციის ნაწილი ჰქონდეთ, ან ჰყავდეთ მნიშვნელოვანი მეორე წყარო, რომელიც ამბის დადასტურებას შეძლებს.

გარდა ამისა, გამოცემის შეფასებით, ჟურნალისტების მხრიდან თანამშრომლობის უმაღლესი დონის გამოვლინება სპეციალური საერთო პროექტის შექმნა იქნებოდა - დონალდ ტრამპი უამრავ კომპანიას ფლობს და ცალკე აღებული ვერცერთი მედიასაშუალება სათანადო გამოძიების ჩატარებას ვერ შეძლებს. მათი გაერთიანებისა და თანამშრომლობის შემთხვევაში კი, ეს უკვე შესაძლებელი იქნება.

კიდევ ერთი გამოწვევა, რის წინაშეც მედია დადგა, ტრამპის მხრიდან ყალბი ინფორმაციის გავრცელებაა. არასწორ ფაქტებს, სტატისტიკას, მონაცემებს პრეზიდენტი არც თუ ისე იშვიათად იყენებს ხოლმე საკუთარი პოპულისტური ხედვების გასამყარებლად. ბრიტანულმა გამოცემამ The Guardian - მა ტრამპის მიერ, პრეზიდენტობის პირველი თვის განმავლობაში ნათქვამი არასწორი ფაქტების შესახებ ვიდეომასალა მოამზადა. ვიდეოში დონალდ ტრამპის მიერ არასწორად გაჟღერებული ფაქტებია მოყვანილი.


„დონალდ ტრამპი იტყუება. ის ამბობს დიდ ტყუილებს და პატარა ტყუილებს. ხშირად ის თავისი ძველი ტყუილების გადასაფარად, ახალ ტყუილს იგონებს“ - ასეთი ტექსტით იწყებს ჟურნალისტი ტრამპის მიერ არასწორი განცხადებების ჩამონათვალზე საუბარს.

ვიდეოს ბოლოში მითითებული ტექსტით, გამოცემა მკითხველს ჰპირდება, რომ - „გარდიანი შეისწავლის ტრამპის ყველაზე აშკარა ტყუილებს და მოიფიქრებს, რა მოიმოქმედოს თეთრი სახლის სერიულ მატყუარასთან დაკავშირებით“.

ტრამპთან პაექრობა ფაქტების გადამოწმების გზით გადაწყვიტა Associated Press - მაც. გამოცემის სტანდარტების ვიცე-პრეზიდენტმა ჯონ დენისვესკიმ ახსნა, რომ ისინი საპასუხოდ აუცილებლად შეებრძოლებიან პოლიტიკოსების მხრიდან გამოვლენილ გაზვიადებულ ფაქტებს და სიცრუეს. ასევე, გამოამჟღავნებენ არასწორ ინფორმაციას.

შეფასებებში უფრო ფრთხილი აღმოჩნდა The Wall Street Journal. გამოცემა Politico წერს, რომ The Wall Street Journal - ის რედაქცია თავს იკავებდა, დონალდ ტრამპის მიერ გაკეთებული მცდარი განცხადებების შეფასებისას, სიტყვა „ტყუილის“ გამოყენებისგან.

კიდევ ერთი გამოწვევა, რომელიც დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტების შემდეგ, მედიის დღის წესრიგში დადგა, ახლადარჩეული პრეზიდენტის მხრიდან სიძულვილის ენის გამოყენებაა. ამერიკის ახალი პრეზიდენტი არასოდეს ერიდებოდა არაკორექტული განცხადებების კეთებას. საკუთარ გამოსვლებში მას არაერთხელ გამოუყენებია სიძულვილის ენა მექსიკელებისა და მუსლიმი მოსახლეობის მისამართით. მექსიკიდან მიგრაციის შეჩერების მიზნით, მან მექსიკა-ამერიკის საზღვარზე კედლის მშენებლობის პირობაც დადო. მუსლიმ მოსახლეობას კი პოტენციურ ტერორისტებად მოიხსენიებდა. სხვადასხვა დამაკნინებელ ეპითეტს ის არც ქალების მისამართით იშურებდა. როგორ უნდა მოიქცეს მედია ასეთ შემთხვევაში? პრეზიდენტის ამგვარი განცხადებების გაშუქებით, ხომ არ უწყობს ის ხელს სიძულვილისა და დისკრიმინაციული გამონათქვამების ტირაჟირებას? ეს სწორედ ის კითხვებია, რაც მედიაკრიტიკოსების მხრიდან ხშირად ისმის. ეთიკური ჟურნალისტიკის ქსელის მასალაში - „სიძულვილის ენა - ჟურნალისტების დილემა“ - ნათქვამია, რომ სიძულვილის ენა თანამედროვე ჟურნალისტიკის ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი გამოწვევაა. ასევე, ხაზგასმულია ისიც, რომ ხშირად ჟურნალისტები ვერ აცნობიერებენ იმ პასუხისმგებლობას, რაც მათ აკისრიათ იმ რესპონდენტების გაშუქებისას, რომლებიც სიძულვილის ენის გამოყენებით საუბრობენ.

რესპონდენტების მხრიდან სიძულვილის ენის გამოყენების პრევენციის მიზნით, ეთიკური ჟურანლისტიკის ქსელი ერთგვარ რეკომენდაციას იძლევა, რომ მედია რესპონდენტს არ უნდა აძლევდეს „თავისუფალად ჯირითის“ შესაძლებლობას, რაც იმას ნიშნავს, რომ როცა მედია პირდაპირ, ყოველგვარი შეწინააღმდეგების, საპირისპირო არგუმენტების გარეშე აშუქებს ამგვარ განცხადებებს, ის სიძულვილის ენისა და დისკრიმინაციული გამოხატვის ტრიბუნად იქცევა.

გამოწვევების კვალდაკვალ, დასავლური მედია ცდილობს გაუმკლავდეს მათ. ზოგიერთმა მედიასაშუალებამ ახალ რეალობას, ტრამპის გაშუქების გაწერილი სტრატეგიები შეაგება.

მაგალითად, Reuters - ის მთავარმა რედაქტორმა სტივ ადლერმა ტრამპის მხრიდან ჟურნალისტების კრიტიკის საპასუხოდ, გამოაქვეყნა წერილი - „ტრამპის გაშუქების როიტერსისეული გზა“. ადლერის თქმით, ტრამპის პრეზიდენტობის პირველი 12 დღე ყველასთვის დასამახსოვრებელი აღმოჩნდა: „ყოველდღიურად არ ხდება, როდესაც ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტი ჟურნალისტებს დედამიწის ყველაზე გაიძვერა არსებებს უწოდებს“ - ამბობს ადლერი.

ადლერი იქვე, რამდენიმე კითხვასაც სვამს: რა არის ამ ყველაფერზე Reuters - ის პასუხი? ადმინისტრაციასთან დაპირისპირება? მისი დამშვიდება? მათი ბრიფინგების ბოიკოტირება? კითხვებს ის თავადვე პასუხობს და ამბობს, რომ ბოიკოტი გამოსავალი არ არის.

ადლერი ხაზს უსვამს, რომ როიტერსი მასშტაბური საინფორმაციო სააგენტოა, რომელიც 100-ზე მეტ ქვეყანაში მუშაობს, მათ შორის, ისეთებშიც, სადაც მედია არასასურველია და მუდმივად თავდასხმის ობიექტია. მისივე თქმით, ჯერჯერობით უცნობია, რამდენად მკაცრი იქნება ტრამპის ადმინისტრაცია მედიის მიმართ და დაწესდება თუ არა რაიმე ტიპის შეზღუდვები ამ მიმართულებით. თუმცა, ის აღნიშნავს, რომ ერთი რამ დაზუსტებით იცის - ამერიკაში მუშაობა სწორედ იმ წესების დაცვით უნდა გაგრძელდეს, რითიც ხელმძღვანელობა მსოფლიოს დანარჩენ ნაწილში ხდება.

ფოტო: TIME
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
Facebook-მა ყალბ ინფორმაციასთან ბრძოლა დაიწყო. სიახლე იმ ამბის ნამდვილობას გადაამოწმებს, რომელსაც გამოაქვეყნებთ. მარკ ცუკერბერგმა ყალბი ინფორმაციით დაინტერესების პირობა მას შემდეგ დადო, რაც სოციალური მედია კრიტიკის საგანი გახდა, რომ ის დეზინფორმაციის გავრცელების საშუალებად იქცა.

„თუკი, ფაქტების შემმოწმებელი ორგანიზაციები ამბავს ყალბ ინფორმაციად შეაფასებენ, ის მოინიშნება, როგორც სადავო და იქვე იქნება საპასუხო სტატიასთან წვდომის შესაძლებლობაც. ამასთან, სადავო ამბები, შესაძლოა, ე.წ. News Feed-ის ბოლოშიც გამოჩნდეს“ - განაცხადეს Facebook-ში.

რეპორტიორმა ჯონ ოურენდმა ტვიტერზე დაწერა, რომ Facebook-ის მხრიდან ყალბ ინფორმაციასთან ბრძოლა ე.წ. პოპ-აპ ფანჯრით იწყება. ამ ფანჯარაში კონკრეტულ სიახლესთან დაკავშირებით აღნიშნული იქნება შემდეგი ტექსტი: „ინფორმაცია სადავოდ არის მიჩნეული დამოუკიდებელი Fact Checker-ების მიერ. სანამ ამ ტექსტს გაავრცელებ, შესაძლოა, გსურს იცოდე, რომ ფაქტების შემმოწმებელმა საიტებმა - Snopes.com-მა და Associated Press-მა მისი სანდოობა საკამათოდ მიიჩნიეს“.

დეკემბერში Facebook-მა განაცხადა, რომ მოსახლეობას სადავო ამბებთან დაკავშირებით, უფრო მეტ კონტექსტს შესთავაზებდა, რათა მათ თავად გადაწყვიტონ რას უნდა ენდონ და რა გაიზიარონ. რაც ფაქტების შემმოწმებელ ორგანიზაციებთან მჭიდრო თანამშრომლობის გზით უნდა განხორციელდეს.

წყარო: ტელეგრაფი
კატეგორია: საერთაშორისო ამბები
“სკოლაში მოზარდებს ყალბი ინფორმაციის იდენტიფიცირებას უნდა ასწავლიდნენ” - ამ ინიციატივით გამოდის OECD-ის (Organization for Economic Co-operation and Development’s Education) დირექტორი ანდრეს სქელჩერი. ის ამგვარი „ზოგადი ცოდნის“ შემოწმების მიზნით, საერთაშორისო კვლევის - PISA-ს მომდევნო კითხვარში, შესაბამისი კითხვების დამატებასაც გეგმავს. ეს მისი აზრით, იმის შეფასების შესაძლებლობას მოგვცემს, თუ რამდენად მზად არიან მოზარდები მრავალფეროვანი სამყაროსთვის. მოცემული მომენტისთვის, კვლევა წაკითხულის გააზრებაში, მათემატიკასა და საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებში თინეიჯერების კომპეტენციას ამოწმებს.

მას სურს, რომ თინეიჯერებმა იმ სივრცის მიღმა გაიხედონ, სადაც ისინი მხოლოდ საკუთარის მსგავს შეხედულებებსა და მოსაზრებებს ისმენენ. მისი მოსაზრებით, მოსწავლეებს იდეებისა და შეხედულებების გაცვლისთვის მეტი სივრცე უნდა ჰქონდეთ. სწორედ ამიტომ, მას მიაჩნია, რომ სკოლაში მოზარდებმა ის უნარები უნდა ისწავლონ, რომლის საშუალებითაც ისინი ციფრულ სამყაროში ნავიგაციას შეძლებენ.

მისი თქმით, წარსულში, ინფორმაციის მისაღებად ადამიანები ენციკლოპედიებს მიმართავდნენ და იქ მოცემულ ინფორმაციას ენდობოდნენ. ახლა კი ამისათვის, ახალგაზრდები სოციალურ ქსელებსა და სხვადასხვა საინფორმაციო საიტებს იყენებენ. შესაბამისად, მათ უნდა შეეძლოთ იმის შეფასება, თუ რა არის სანდო და რა არა.

„ცრუ ინფორმაციის გამოაშკარავება, იმის ცოდნა, რომ რაღაც არის ყალბი და არასწორი, კითხვების დასმა და კრიტიკული აზროვნება - ძალიან მნიშვნელოვანი ამოცანაა“ - ამბობს სქელჩერი.

წყარო: BBC
კატეგორია: ბლოგი
2017-03-10 „ცეცხლის ხაზი“ - ასე ჰქვია ტოკ-შოუს, რომელიც ტელეკომპანია „მაესტროს ეთერში“, ყოველ სამშაბათსა და ხუთშაბათს გადის. გადაცემის წამყვანები არიან მაგდა ანიკაშვილი და ვაკა გორგილაძე. ლიბერალი და კონსერვატორი - სწორედ ასე აცნობენ წამყვანები მაყურებელს საკუთარ იდეოლოგიურ კუთვნილებას. გადაცემის ფორმატიც სწორედ განსხვავებული იდეოლოგიებისა და შეხედულებების მქონე ადამიანების კამათს გულისხმობს.

7 მარტს გადაცემის სადისკუსიო თემა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ და სტრასბურგის ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს მიერ, საქართველოს უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულების შეჩერება იყო.

გადაცემის ე.წ. ქუდში თემა შემდეგნაირად დაანონსდა - „სამართლიანი იყო თუ არა ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილება „რუსთავი 2 - თან დაკავშირებით?“. ევროსასამართლოს გადაწყვეტილების სამართლიანობას ეხებოდა ინტერაქტივის შეკითხვაც.

გადაცემის სტუმრები იყვნენ: ისტორიკოსი - გიორგი ოთხმეზური, ადვოკატი - გელა ნიკოლეიშვილი და სტრატეგიული ანალიზის ცენტრის დამფუძნებელი - ნოდარ ხარშილაძე. სწორედ ისინი მსჯელობდნენ, რამდენად სამართლიანი იყო ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოს მიერ საქართველოს უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულების შეჩერება.

მაყურებელთან მისალმების შემდეგ, გადაცემის ერთ-ერთმა წამყვანმა ვაკა გორგილაძემ თემის წარდგენისას ორჯერ და გადაცემის მსვლელობისას, რამდენჯერმე აღნიშნა, რომ უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულება ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს „მორიგე მოსამართლემ შეაჩერა“, რაც ქმნიდა შთაბეჭდილებას, რომ წამყვანი თითქოს, ევროსასამართლოს განჩინების დაკნინებას ცდილობდა. მან განმარტა, რომ ამ განჩინებამ „უფრო დაძაბა ვითარება საქართველოში, ვიდრე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებამ“, თუმცა, მას არ დაუკონკრეტებია, რას გულისხმობდა ვითარების უფრო დაძაბვაში და რა კონკრეტული ფაქტებით დასტურდებოდა „ვითარების უფრო დაძაბვა“.

წამყვანმა ვაკა გორგილაძემ „რუსთავი 2 - ის" მხარდამჭერი სხვადასხვა პოლიტიკური პარტია და არასამთავრობო სექტორი, „მარიონეტულ პოლიტიკურ პარტიებად“ და „იდეოლოგიზირებულ არასამთავრობო ორგანიზაციებად“ მონათლა. მან მიმდინარე პროცესი მათსა და სამართლიანობის აღდგენის მომხრე მოსახლეობას შორის წარმოქმნილ უფსკრულად შეაფასა. თუმცა, გაუგებარია, რატომ გადაწყვიტა წამყვანმა ე.წ. სამართლიანობის აღდგენის მომხრე ხალხის სახელით საუბარი და რატომ მიაწერა, მათ რომ სამართლიანობის აღდგენა მათთვის ტელეკომპანია „რუსთავი 2 - ის“ სწორედ ქიბარ ხალვაშისთვის დაბრუნებას ნიშნავს.

გადაცემაში სამართლიანობის აღდგენის პროცესს წამყვანი კიდევ ორჯერ შეეხო. მისგანვე შევიტყვეთ, რომ არასამთავრობო ორგანიზაციების, ანალიტიკოსების, ექსპერტების ნაწილი, მათ შორის საერთაშორისო ორგანიზაციები სამართლიანობის აღდგენის პროცესს ეწინააღმდეგებიან და ეჭვის ქვეშ აყენებენ არა მხოლოდ უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებას, არამედ მანამდე ორი ინსტანციის გადაწყვეტილებასაც. რაც, მისივე შეფასებით, არის სივრცის დელეგიტიმაციის მცდელობა. მან ერთ-ერთ სტუმარს შემდეგი კითხვითაც მიმართა - „როდის უნდა ვცეთ პატივი საკუთარ სასამართლოს? ცხრავე მოსამართლემ ერთმნიშვნელოვნად მიიღო გადაწყვეტილება. რატომ ვაყენებთ ეჭვის ქვეშ ამ გადაწყვეტილებას?“

გადაცემის მსვლელობისას წამყვანი ვაკა გორგილაძე აგრესიული ტონით აქტიურად ცდილობდა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ დაეკავშირებას. მან სტრასბურგის სასამართლოს მიერ მიღებული განჩინება, „ნაციონალური მოძრაობის“ ტაქტიკურ გამარჯვებადაც შეაფასა. მანვე „რუსთავი 2 - ის“ საქმესთან დაკავშირებით საერთაშორისო გამოხმაურებები „ნაციონალური მოძრაობის“ ლობისტების დამსახურებას და იმ მიზანმიმართულ საინფორმაციო პროპაგანდის შედეგს მიაწერა, რომელსაც, მისი თქით, „რუსთავი 2“ აწარმოებს.

წამყვანი არც ხმამაღალი განცხადებების გაკეთებას მოერიდა. „რუსთავი 2“ არის პარტიული ტელევიზია, არის პარტიის საკუთრებაში, ეკუთვნის მიხეილ სააკაშვილს. ძალიან ხშირად საუბრობენ არაფორმალურ მმართველზე, მაგრამ ავიწყდებათ არაფორმალური ფლობა ამ ტელევიზიის. პარტიული ტელევიზია, რომლის მიზნებიც, ამოცანებიც იდენტურია „ნაციონალური მოძრაობის“ მიზნებთან და ამოცანებთან. ანუ, თუ „ნაციონალური მოძრაობის“ მიზანი არის დესტაბილიზაცია, ბუნებრივია „რუსთავი 2- ც" არის მძლავრი ინსტრუმენტი, რომელიც ახდენს ქვეყნის დესტანილიზაციას“ - სწორედ ასეთი მონოლოგი შესთავაზა მან მაყურებელს. წამყვანს არც ის დაუსაბუთებია, კონკრეტულად როდის და რა მიმართულებით გამოვლინდა ტელეკომპანიის მიერ ქვეყანაში დესტაბილიზაციის მოწყობის მცდელობა და არც „ნაციონალური მოძრაობის“ მიერ „რუსთავი 2 - ის" ფლობის დამადასტურებელი ფაქტები წარმოუდგინა.



კონსერვატორმა წამყვანმა ტელევიზიის მისამართით არც შემდეგი შეფასებები დაიშურა -„მედიასაშუალება, რომელიც იტყუება, აპრავებს, მკვლელობას, წამებას, მალავს ფაქტებს, იმ საშინელებებს, რაც ხდებოდა „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს, პენიტენციალურ სისტემაში“.

მანვე, ასევე სრულიად გაუგებრად და უკონტექსტოდ ლტოლვილთა ბანაკების შესახებ ავსტრიის საგარეო საქმეთა მინისტრის განცხდებაც გაიხსენა, რომელიც უპრეცედენტო თავხედობად შეაფასა და თქვა, რომ აფრიკიდან და აზიიდან ლტოლვილებისთვის ბანაკების საქართველოში და არა ევროპაში შენების მცდელობით, კარგად ჩანს ევროპული ეგოცენტრიზმი. აქვე მან ისიც აღნიშნა, რომ ამის ფონზე ჩვენ ველოდებით სტრასბურგის გადაწყვეტილებებს ვანო მერაბიშვილსა და „რუსთავი 2 - თან" დაკავშირებით და შემდეგი კითხვაც დასვა - „ეს ყველაფერი რა ასახვას ჰპოვებს მოსახლეობის გეოპოლიტიკურ არჩევანზე, ხომ არ წაახალისებს ეს პრორუსულ განწყობებს და ანტიდასავლურ რიტორიკას?“ თუმცა, წამყვანს, ალბათ, სულაც არ უფიქრია იმაზე, რომ მსგავსი ქვეტექსტებითა და ფარული მინიშნებებით, დასავლური ფასეულობებისა და ინსტიტუტების დისკრედიტაციას სწორედ თავად ახდენდა.

ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ პარტიულ ტელევიზიად გამოაცხადა გადაცემის სტუმარმა ისტორიკოსმა გიორგი ოთხმეზურმაც. მან სტრასბურგის სასამართლოს მიერ მიღებული განჩინება „ნაციონალური მოძრაობის“ დიდი შრომის შედეგს მიაწერა. მანვე აღნიშნა, რომ „რუსთავი 2 - ზე" სარედაქციო პოლიტიკას ყოველთვის ძველი ხელისუფლების წარმომადგენლები წარმართავდნენ. გიორგი ოთხმეზურმა ასევე ისაუბრა ძველი ხელისუფლების მმართველობაზე, მათ მიერ დაშვებულ შეცდომებზე, ტერიტრიული მთლიანობის რღვევაზე და ა.შ. თუმცა, ის, რომ აღნიშნული საკითხი სადისკუსიო თემასთან კავშირში არ იყო, წამყვანებს არ განუმარტავთ, არც თემის დისკურსის შეცვლა და არც სტუმრის შეჩერება უცდიათ. მაშინ, როდესაც ვაკა გორგილაძე გადაცემის კიდევ ერთ სტუმართან ნოდარ ხარშილაძესთან აქტიურ დებატში შედიოდა და ხელისუფლების პოზიციების დაცვას ცდილობდა. მაგალითად ნოდარ ხარშილაძის კითხვას, აქვს თუ არა მას იმის დამადასტურებელი რაიმე ფაქტი, რომ „რუსთავი 2“ „ნაციონალურ მოძრაობას“ ეკუთვნის, ვაკა გორგილაძემ კონტრშეკითხვით უპასუხა - „და თქვენ რა ფაქტები გაქვთ, რომ ხელისუფლება ერეოდა სასამართლო პროცესში?“. ის საგარეო საქმეთა მინისტრს მინდია ჯანეილიძესაც გამოესარჩლა და ნოდარ ხარშილაძის მოსაზრებას, რომ საგარეო სამქეთა მინისტრს სტრასბურგში არაფერი ესაქმებოდა, კითხვითვე უპასუხა „იქნებ სხვა რამეზე იყო ჩასული?“

გადაცემის ყურებისას, მკაფიოდ იკვეთება ე.წ. კონსერვატორი წამყვანის უპირატესი როლი. ის აქტიურად ერთვება სტუმრებთან დებატში, ღიად აფიქსირებს საკუთარ შეხედულებებსა და მოსაზრებებს. ამის პარალელურად, ჩნდება ლოგიკური კითხვა, რა კონრეტული როლი აქვს გადაცემაში ლიბერალ წამყვანს მაგდა ანიკაშვილს. თუკი, ფორმტიდან გამომდინარე, ის საპირისპირო პოზიციას უნდა იცავდეს და გადაცემის კონსერვატორ წამყვანს ოპონირებას უწევდეს, ეს მას ნამდვილად არ გაუკეთებია. გადაცემის მსვლელობისას, მან მხოლოდ რამდენიმე ნეიტრალური ტიპის შეკითხვა დასვა. ის არ ჩაბმულა დისკუსიაში, არ შესულა კამათში და არც გადაცემის მეორე წამყვანისაგან განსხვავებული არგუმენტებისა და მოსაზრებების გაჟღერება, ან დაცვა უცდია.